Συνέντευξη | Ελένη Τσαλιγοπούλου «Είμαι επιφυλακτική με τα άτομα που βγαίνουν από τα talent shows»

Διαβάστε τι μας είπε σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην Σμαράγδα Κωνσταντογιάννη…

Φέτος ξεκινήσατε μαζί με την Μελίνα Κανά από τη Θεσσαλονίκη, κατεβήκατε στην πρωτεύουσα και παράλληλα γυρνάτε όλη την Ελλάδα. Βρίσκετε ελεύθερο χρόνο για να αφιερώσετε στον εαυτό σας;

Εννοείται! Τα πράγματα δεν είναι όπως παλιά. Με την μουσική τώρα τα πράγματα είναι πιο ισορροπημένα και νομίζω ότι αυτό είναι το πιο σωστό. Παλιότερα ήταν αρκετά οδυνηρό και αλλοιωνόμασταν πάρα πολύ με το να τραγουδάμε τόσες μέρες. Ουσιαστικά ήταν μόνο να διασκεδάζουμε τον κόσμο, ενώ τώρα η μουσική και το τραγούδι αποκτά την θέση που πρέπει να έχει.

Το μόνο που με ενδιαφέρει εμένα είναι η επικοινωνία μου με τον κόσμο πάνω από την σκηνή, εκεί δίνω τα πάντα!

Φέτος παρακολούθησα την παράσταση σας δυο φορές. Βρίσκεστε σχεδόν σ’ όλο το πρόγραμμα μαζί στην σκηνή με πολύ κέφι και αυτό που μου βγάλατε είναι ότι έχετε καλέσει τους φίλους σας και όλοι μαζί τραγουδάτε και γιορτάζετε. Υπάρχει ένα πολύ παρεΐστικο κλίμα. Γιατί αφήσατε να περάσουν 16 χρόνια – 1998 με 2014- για να επαναλάβετε αυτή την όμορφη συνεργασία;

Δεν θέλαμε να κάνουμε μια συνεργασία πολύ κοντά και επίσης, νομίζω είχαμε άλλες προτεραιότητες η καθεμιά μας. Παρόλα αυτά με το Μελινάκι όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουμε χαθεί. Μας συνδέει η Βόρεια Ελλάδα, δηλαδή μια κοινή νοοτροπία, μια κοινή κουλτούρα που δημιουργεί μια κοινή αισθητική σε σχέση με την μουσική και αυτά που αγαπάμε. Οπότε αυτή η συνεύρεση άργησε να ‘ρθει αλλά μας βρήκε σαφέστατα πολύ πιο ώριμες, να διηγηθούμε πολλά η μια στην άλλη, από όλα αυτά που περάσαμε στις εμφανίσεις μας και το ευχαριστιόμαστε πάρα πολύ. Η Μελίνα έχει ένα θαυμάσιο ρεπερτόριο που θα το ζήλευαν όλες οι τραγουδίστριες της Ελλάδας. Αυτό το ρεπερτόριο μπορεί και κάνει, μαζί με το δικό μου και μ’ όλα αυτά τα κοινά πράγματα που αγαπάμε, ένα πρόγραμμα όντως πολύ ενδιαφέρον. Για μένα είναι από τα πιο ωραία mainstream προγράμματα που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Πάλι θυμάμαι ένα καταπληκτικό mainstream πρόγραμμα, παρόλο που έχω παίξει με πολύ σημαντικούς τραγουδιστές όπως το Γιάννη Κότσιρα, το Μανώλη Λιδάκη κ.α., ήταν τότε με την Ανδριάνα Μπάμπαλη και τη Γιώτα Νέγκα. Δεν ξέρω ίσως είναι οι γυναίκες που το κάνουν αυτό δηλαδή διασκεδαστικά, ψυχαγωγικά, mainstream προγράμματα (γέλια)

Είναι εύκολο να συνυπάρχουν δύο γυναίκες στην σκηνή; Υπάρχει κάτι που να διαφοροποιεί αυτή την συνύπαρξη απ’ ότι με ένα άντρα καλλιτέχνη;

Υπάρχει ο ρόλος, όπως και να έχει. Είναι πολύ συντηρητικό αυτό που λέω αλλά δυστυχώς έτσι είναι. Υπάρχει ο ρόλος, της γυναίκας και του άντρα, κρατάμε δηλαδή κάποιες σταθερές. Έχω τραγουδήσει με πάρα πολλούς άντρες τραγουδιστές αλλά νομίζω, πως όλοι όταν είμαστε με άντρες, κρατάμε κάτι πίσω.

Από την στιγμή που χρειαζόμαστε ένα δημοφιλές πρόσωπο, κατασκευάζεται μέσα από τη τηλεόραση που την παρακολουθεί χιλιάδες κόσμος!

Γενικά την νύχτα και ο χώρος που κινούνται οι τραγουδιστές είναι σκληρός. Είναι δυνατόν να αναπτύσσονται αληθινές ανθρώπινες σχέσεις στον δικό σας χώρο;

Είναι δύσκολο να δώσεις προτεραιότητες. Η ζωή στην Αθήνα είναι πάρα πολύ δύσκολη. Είμαι σίγουρη πως αν ζούσα σε μια μικρότερη πόλη όπως στην Θεσσαλονίκη, στον Βόλο, στις Σέρρες κτλ. τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά. Όπως συμβαίνει με όλους, έτσι συμβαίνει και με τους τραγουδιστές. Βέβαια σ’ εμάς είναι λίγο χειρότερα, γιατί ακόμα και που αγαπώ πολύ κάποιους καλλιτέχνες, παίζουν τις ίδιες μέρες μ’ εμένα οπότε κάνει την προσέγγιση, σ’ ένα πιο φιλικό επίπεδο, λίγο πιο δύσκολη.

Πιστεύετε ότι έχει αλλάξει η νοοτροπία του Έλληνα σε σχέση με την νυχτερινή του διασκέδαση;

Θετικά, γιατί μπορεί να μην γίνονται τα εισιτήρια που γινόντουσαν παλιότερα αλλά ο κόσμος έρχεται και έχει καλύτερη αίσθηση με το τι του βγάζει ένα τραγούδι. Πάλλεται καλύτερα. Πάντα στα δύσκολα η καρδιά μιλάει πρώτη, οπότε το τραγούδι είναι αυτό που το χρησιμοποιούμε όλοι γι’ αυτό τον λόγο.

Στον εαυτό σας τι αλλαγές έχετε παρατηρήσει; Έχετε αναθεωρήσει κάποια πράγματα πχ. στην δουλειά σας;

Μέσα σ’ όλα αυτά τα χρόνια, ναι έχω κάνει. Τεράστιες αν σκεφτείς ότι την δεκαετία του ’80 στην Θεσσαλονίκη, το ρεπερτόριο, το είδος, ήταν καθιστοί όλοι, πιο λαϊκή μουσική κα. Στην διάρκεια όμως, και όσο μεγαλώνω ο χώρος, η σκηνή, οι μπάντες, όλα αυτά διαμορφώνουν και ένα χαρακτήρα.

Πιστεύετε ότι οι επιχειρηματίες εκμεταλλεύονται υπέρ τους αυτή την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί;

Δεν νομίζω. Οι επιχειρηματίες, επειδή δεν μπορούν να έχουν το ίδιο οικονομικό κέρδος όπως παλιότερα, αυτό που κάνουν και είναι «λάθος» είναι ότι κάνουν πολλές διαφορετικές παραστάσεις. Από την άλλη μεριά, δεν θα μπορεί να επιβιώσει ένας χώρος αν δεν γίνονται πολύ συχνά live αφού το κέρδος είναι στο 1/3 από ότι ήταν, για όλους.

Σίγουρα είναι δελεαστικό το να είσαι γνωστός, όμορφος και να κάνεις σουξέ αλλά δεν συμβαίνει αυτό πάντα…

Για ένα καλλιτέχνη του 2014, πιστεύετε ότι πιο σημαντικό είναι… το ταλέντο, η τύχη ή οι δημόσιες σχέσεις; Και με ποια σειρά μπαίνουν τα άλλα δυο;

Κοιτάζοντας πιο αντικειμενικά τα πράγμα, νομίζω πως ναι, είναι οι δημόσιες σχέσεις. Πρέπει να έχει ταλέντο σ’ αυτό, δηλαδή στο επικοινωνιακό κομμάτι και εκτός σκηνής και δεν είναι καθόλου εύκολο. Εγώ δεν το κατάφερα ποτέ με τον εαυτό μου ή το κάνω και νοιώθω σαν ψάρι έξω από τα νερά μου, που είναι λάθος! Θα έπρεπε να λειτουργήσω λίγο διαφορετικά σε σχέση μ’ αυτό. Το μόνο που με ενδιαφέρει εμένα είναι η επικοινωνία μου με τον κόσμο πάνω από την σκηνή, εκεί δίνω τα πάντα για να συναισθανθώ το κοινό από κάτω.

Ο κόσμος, επομένως, πλέον φιλτράρει αυτά με τα οποία τον «βομβαρδίζουν» οι δημοσιές σχέσεις και τα πρόμο και επιμένει στο κλασικό ή επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό για τις επιλογές του;

Η «αλήθεια» είναι το πιο σημαντικό έτσι και αλλιώς για τον καλλιτέχνη. Αλλά τώρα στην εποχή μας που δεν υπάρχει δισκογραφία, σκέφτομαι, πως θα ανταποκριθούν οι νέοι ταλαντούχοι. Τι πρέπει να κάνουν; Ευτυχώς υπάρχει και το youtube, το διαδίκτυο που μπορεί όλο αυτό να γίνεται με μεγαλύτερη ευκολία.

βλέπω αυτό το κοριτσάκι την Αρετή, που είναι τελείως διαφορετικό απ’ όλα αυτά που βγαίνουν κατά καιρούς…

Είμαστε σε μια εποχή που βγαίνουν ελάχιστες ολοκληρωμένες δισκογραφικές δουλειές. Το ένα single βγαίνει μετά το άλλο ανά τρεις μήνες. Γιατί θεωρείς ότι φτάσαμε πλέον εδώ; Είναι καθαρά λόγω της οικονομικής κρίσης;

Το διαδίκτυο έχει μπει στην ζωή μας και θέλει κάποια χρόνια για να μπορέσει να αφομοιωθεί και να λειτουργήσει σωστά. Είμαστε σε μια μεταβατική κατάσταση. Το διαδίκτυο έχει πάρα πολλά καλά, όμως έχει και αρκετά άσχημα, δηλαδή είναι ένας κόσμος που δεν ξέρεις προς τα πού να κινηθείς. Αλλά η εξέλιξη δεν έχει μόνο καλά πράγματα αλλά και άσχημα, όμως δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά.

Οπότε οι νέοι έχουν το προτέρημα της τεχνολογίας. Σε συνέντευξη σας έχετε δηλώσει ότι «Οι νέοι πρέπει να δείξουν ότι υπάρχουν». Έχετε δει δουλειές νέων τραγουδιστών ή δημιουργών που να έχετε ξεχωρίσει και να έχουν δώσει το δικό τους στίγμα στην ελληνική μουσική;

Νομίζω πως ήδη έχει φανεί στην ελληνική κοινωνία όπως η Νατάσα Μποφίλιου, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, ο Γιάννης Χαρούλης, που έχουν βγει πάρα πολύ δυναμικά μέσα σ’ αυτά τα χρόνια. Σίγουρα υπάρχουν και άλλα πρόσωπα τα οποία δεν είναι τόσο mainstream αλλά πιο καλλιτεχνικά πλάσματα, που όμως δεν έχουν δώσει το στίγμα τους. Είμαι σίγουρη πως την επόμενη πενταετία θα έχουμε ωραία πράγματα να ακούσουμε, ως μια απάντηση από νέους ανθρώπους για όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας.

Για τα νέα άτομα που προσπαθούν να μπουν στο χώρο το θεωρούν το talent show “The voice”. μια μεγάλη ευκαιρία! Το έχετε παρακολουθήσει; Ποια είναι η γνώμη σας;

Ναι, το παρακολουθώ! Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Από την στιγμή που χρειαζόμαστε ένα δημοφιλές πρόσωπο, κατασκευάζεται μέσα από τη τηλεόραση που την παρακολουθεί χιλιάδες κόσμος. Το θετικό είναι ότι βλέπει και θέλει να ψηφίσει ένα καλλιτέχνη, γιατί για κάποιους τους είναι πιο εύκολο αυτό, απ’ το να πάει να τον ακούσει κάπου live. Από εκεί και πέρα, εύχομαι για όλα αυτά τα παιδιά να μην σταθούν μονάχα σ’ αυτό, την ώρα που γίνεται το παιχνίδι γιατί τότε είναι πολύ δημοφιλείς μιας και τους βλέπει όλος ο κόσμος. Το θέμα είναι τι θα γίνει μετά μ’ αυτά τα παιδιά. Εύχομαι να μην πληγωθούν.

Ο γιός μου ήταν πολύ σκληρός κριτής, όταν ήταν στην εφηβεία…

Πιστεύετε πως έχουν μέλλον τα άτομα που βγαίνουν από τέτοια talent show;

Πιστεύω ότι θα έχουν αρκεί να κινηθούν σωστά και να βρουν αυτό τον καινούριο τρόπο πια. Σίγουρα είναι δελεαστικό το να είσαι γνωστός, όμορφος και να κάνεις σουξέ αλλά δεν συμβαίνει αυτό πάντα. Θέλει πάρα πολλή αγάπη για την μουσική και πάρα πολλά πράγματα να χαλαλίσεις για να είσαι μέσα σ’ αυτό. Δεν είναι μόνο ένα – δύο μήνες δουλειάς. Ας πούμε βλέπω αυτό το κοριτσάκι την Αρετή, που είναι τελείως διαφορετικό απ’ όλα αυτά που βγαίνουν κατά καιρούς. Εύχομαι κάποια στιγμή να τραγουδήσει και με ελληνικό στίχο. Αν και ίσως τα επόμενα χρόνια, δυστυχώς δεν θα τραγουδάμε ελληνικά. Όλοι οι νέοι θα τραγουδάνε σ’ άλλες γλώσσες όπως τα αγγλικά. Αλλά δεν μπορούμε να κλείνουμε και τα μάτια μας αφού πλέον όλα είναι στα αγγλικά, το διαδίκτυο, ξένες ταινίες στην τηλεόραση, είναι ένα κομμάτι από αυτό που λέμε εξέλιξη.

Οι άνθρωποι που είστε ήδη στο χώρο και έχετε δουλέψει σκληρά για να φτάσετε εδώ που είστε σήμερα, αντιμετωπίζετε με επιφύλαξη τα άτομα που βγαίνουν από τα talent show; Θα συνεργαζόσασταν μαζί τους;

Εγώ είμαι επιφυλακτική αλλά εξαρτάται το πρόσωπο κάθε φορά. Έχω συνεργαστεί με άτομο που βγήκε από τέτοιο παιχνίδι, την Ραλλία Χρηστίδου. Δεν ξέρεις πως εξελίσσεται αυτό το πράγμα, οπότε είναι φυσικό να είσαι επιφυλακτικός. Είχα δει τον Σταύρο Σιόλα και είπα «Παναγία μου τι φωνή είναι αυτή! Θέλω να τον βοηθήσω, να κάνουμε κάτι μαζί.» Με την Ραλλία όταν συνεργαστήκαμε ήταν ήδη γνωστή και είχε δική της δισκογραφία. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να συνεργαστώ ξανά, γιατί θα πρέπει να ταιριάζει με την δική μου αισθητική αλλιώς είμαι επιφυλακτική.

Τα ραδιόφωνα τι ρόλο παίζουν σ’ όλο αυτό; «Δημιουργούν» την επιτυχία τα ραδιόφωνα ή βγάζουν προς τα έξω ένα τραγούδι που είναι όντως καλό;

Τα ραδιόφωνα τα τελευταία χρόνια που παίζουν playlist παίζουν μόνο τα hits που ξεχωρίζουν. Κάτι είναι και αυτό… Αλλά υπάρχει και το διαδίκτυο και αυτό βοηθάει πολύ γιατί ο καθένας μπορεί να ψάξει τον τραγουδιστή που θέλει και να βρει κάποια τραγούδια υπέροχα.

Ο γιος πως βλέπουν το επάγγελμά σας; Ζητάτε την γνώμη; Είναι δηλαδή οι πιο αυστηροί κριτές σας;

Ήταν πολύ σκληρός κριτής, όταν ήταν στην εφηβεία αλλά τότε άκουγε μόνο heavy metal! (γέλια) Τώρα είναι ένας άνθρωπος που έχει την αισθητική του, το γούστο του, ακούει της μουσικές του και όχι μόνο heavy metal. Κριτής ήταν νομίζω μέσα από την άγνοια. Τώρα είναι ένας άνθρωπος που μπορεί απλά να επηρεαστεί, αν δει δηλαδή ότι σ’ ένα live δεν είμαι καλά, καταλαβαίνει το άγχος.

«Χωρίς προσωπική/κανονική ζωή δεν υπάρχει τέχνη». Μπορούν να συνυπάρχουν και τα δύο ή το ένα απορροφάει πιο πολλή ενεργεία από το άλλο;

Μπορούν να συνυπάρχουν αρκεί να έχεις το μυαλό και την ωριμότητα τα οποία τα φέρνει ο χρόνος. Ο χρόνος δεν φέρνει μόνο τα γηρατειά αλλά και πολύ ωραία πράγματα (γέλια). Συνειδητοποιείς τι ακριβώς είναι η ζωή και ποια είναι η δική σου ζωή. Πετάς αυτά που δεν χρειάζονται και προχωράς πιο ανάλαφρος μέσα σ’ αυτό. Όταν έχεις μια κενή ζωή, έχεις μια κενή τέχνη. Αν έχεις προσπαθήσει να βρεις μια ισορροπία για να μια και ζωή ζωντανή και δημιουργική, τότε και η τέχνη σου θα είναι δημιουργική.

Έχετε σκεφτεί ποτέ «Τέρμα τα παρατάω»;

Τρελάθηκες; Δεν πρόκειται ποτέ να το πω, μόνο όταν δεν μπορώ πλέον να τραγουδήσω. Αλλά και τότε θα ασχολούμαι με παραγωγές, με νέους καλλιτέχνες κτλ.

Ζούμε αυτή την περίοδο στον πυρετό των εκλογών. Αρκετοί συνάδερφοι σας είναι υποψήφιοι στις εκλογές εσάς σας έχει γίνει πρόταση να ασχοληθείτε με την πολιτική; Θα μπορούσες να δεις τον εαυτό σας να ασχολείται με την πολιτική;

Με τίποτα!

Ποια είναι τα σχέδια σας για το προσεχές μέλλον;

Θα κάνουμε μια μεγάλη περιοδεία με την Μελίνα Κανά, έχουμε δισκογραφήσει ήδη το live στο Σταυρό του Νότου και ευχόμαστε μέχρι τέλος Ιουνίου να κυκλοφορήσει.

Καλή επιτυχία σας ευχόμαστε!

Σας ευχαριστώ πολύ!

Συνέντευξη στη Σμαράγδα Κωνσταντογιάννη

Φωτογραφίες: byRon