Συνέντευξη | Φωτεινή Δάρρα: «Θέλω να ξαναδώ τους Έλληνες όπως τους έπλασε η φαντασία μου όταν μου διάβαζε η μητέρα μου μυθολογία!»

Μία συνέντευξη που σίγουρα αξίζει να διαβάσετε..!!

Έτος Καβάφη φέτος και μαζί με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου θα πραγματοποιήσετε μία μοναδική παράσταση στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Ποια είναι τα συναισθήματά σας γι’ αυτό το εγχείρημα;

Το 2000 ταξιδέψαμε στην Αλεξάνδρεια, την πόλη που γεννήθηκε και έζησε ο Καβάφης, όπου παρουσιάστηκε αυτή η δουλειά πάνω στο έργο του ποιητή στα πλαίσια των εγκαινίων της νέας Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας. Ήμουν πολύ νέα τότε για να καταλάβω πόσο σημαντικό ήταν αυτό το ταξίδι από πάσης απόψεως. Μια ομάδα Ελλήνων καλλιτεχνών στην μυθική αυτή πόλη που πήρε το όνομά της από τον Μέγα Αλέξανδρο, όπου έζησε ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές και περιέγραψε με τόση γλαφυρότητα στην ποίησή του. Λίγο μετά κυκλοφόρησε το τριπλό cd του Δημήτρη Παπαδημητρίου, ο οποίος επίσης γεννήθηκε και έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Αλεξάνδρεια, πάνω στην ποίηση του Καβάφη. Σήμερα, τα τραγούδια και η μουσική του χορογραφούνται για πρώτη φορά από την Hellenic Dance Company για την παράσταση της 10ης Ιουλίου στο Ηρώδειο. Μουσική, χορός και ποίηση συνυπάρχουν σε ένα θέαμα ξεχωριστό για τα ελληνικά δεδομένα. Τόπος συνάντησής μας το Ηρώδειο, το θέατρο που βρεθήκαμε μαζί αλλά και χωριστά πολλές φορές μέσα στα προηγούμενα χρόνια και που είναι ένα από αυτά για τα οποία μιλούν με τόσο θαυμασμό όσοι ξένοι το επισκέπτονται. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την αντίδραση των West end Stars(Ramin Karimloo, Stephen Rahman Hughes και Simon Bailey) όταν το επισκεφθήκαμε μαζί κατά τη διάρκεια της συνεργασίας μας.

“Έχεις τραγουδήσει εδώ;”, με ρώτησαν. “Αλήθεια;”. Τόσο σημαντικό είναι αυτό το θέατρο που σου προκαλεί δέος όταν το επισκέπτεσαι ως θεατής, πόσο μάλλον όταν φιλοξενείσαι ως καλλιτέχνης. Κι έτσι “Από τον Κ. Π Καβάφη…” του πρώτου μέρους περνάμε “..στο Νίκο Γκάτσο” αλλά και σε άλλα τραγούδια μας στο δεύτερο μέρος της βραδιάς. Η δουλειά “Λουλούδι στη φωτιά” πάνω στον μεγάλο στιχουργό και ποιητή Νίκο Γκάτσο κατέχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το μέρος, αλλά και τα τραγούδια που φτιάξαμε όλα αυτά τα χρόνια παρέα. “Παρασκευή μεγάλη”,”Φευγα”,”Στάλσιμο”, “Τρέχει το νερό”… Είναι μια βραδιά που περιμένω με αγωνία και τεράστια ευτυχία γιατί συνοψίζει την μέχρι τώρα πορεία μου με τον κατεξοχήν συνθέτη των τραγουδιών μου.

Μιλήστε μας λίγο για την συνεργασία σας με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου.

Είναι ουσιαστική! Μετράει χρόνια κοινής αγωνίας για την τέχνη και αγάπης για τους συνανθρώπους μας. Αληθινής αγωνίας για τον πολιτισμό μας.

Ποια είναι τα προσωπικά σας ακούσματα και ποιες οι μουσικές επιρροές σας;

Οι πρώτες μου επιρροές σε νεαρή ηλικία ήταν από τη μουσική της ιδιαίτερης πατρίδας μου, της Ζακύνθου αλλά και από την ξένη μουσική κυρίως ροκ των τελευταίων χρόνων. Ακόμα και από την όπερα που τόσο λάτρευε ο πατέρας μου. Αργότερα γνώρισα και αγάπησα τη μουσική της υπόλοιπης Ελλάδας. Την ελληνική μουσική, παραδοσιακή και λαϊκή που μας χαρακτηρίζει και που σημαδεύει βαθιά τις χαρές και τις λύπες του Έλληνα.

Όσον αφορά τα κοινωνικά δρώμενα, δηλώσατε ότι “Ντρέπεστε που είστε Ελληνίδα”, ωστόσο μετά είπατε πως “Νιώθετε περήφανη”. Ποια ήταν η αφορμή να νιώσετε ντροπή και να το μοιραστείτε;

Νιώθω περήφανη για τους Έλληνες του μόχθου και του αγώνα για την επιβίωση. Ντρέπομαι για τις αποφάσεις των κυβερνώντων και για τον εφησυχασμό τον οποίο μας έχουν επιβάλλει. Ντρέπομαι όταν βλέπω τα αποτελέσματα των τελευταίων χρόνων που γύρισαν την Ελλάδα 60 χρόνια πίσω, αλλά τώρα πια με πολύ λιγότερη παιδεία, βυθισμένη μέσα στο σκοταδισμό. Ντρέπομαι όταν ακούω τον διπλανό μου να επιχαιρεί όταν πονάει ο συνάνθρωπός του και να συγκινείται μόνο όταν το κακό χτυπήσει τη δική του πόρτα. Θέλω να ξαναδώ τους Έλληνες όπως τους έπλασε η φαντασία μου, όταν μου διάβαζε η μητέρα μου μυθολογία τα πρώτα χρόνια της ζωής μου που βρισκόμασταν στη Λιβύη. Θέλω να τους ξαναδώ όπως τους περιγράφει η ιστορία μας. Ήρωες, ενωμένους, κάποιες φορές ρομαντικούς, σε κάθε περίπτωση όμως νικητές.

Η δική σας η στάση και θέση σε όλα αυτά που συμβαίνουν αυτόν τον καιρό ποια είναι;

Μέσα από την τέχνη μου και τη στάση ζωής μου δηλώνω και τη θέση μου απέναντι στο κάθε τι που συμβαίνει στην κοινωνία, πράγμα που οφείλουμε να κάνουμε όλοι μας, χωρίς να φοβόμαστε τον πόλεμο που μπορεί να μας κηρύξουν αυτοί των οποίων θίγονται φανερά ή κρυφά τα συμφέροντα.

Ποια θα ήταν η δική σας πρόταση προκειμένου να αλλάξει ριζικά η εξουσία και η πολιτική που εφαρμόζεται όλο αυτόν τον καιρό εις βάρος του λαού;

Αν είχα προτάσεις τέτοιες, τότε θα ήμουν πολιτικός πράγμα το οποίο ειδικά στην παρούσα φάση, που η έννοια της λέξης έχει αποκτήσει μια “ιδιαίτερη” χροιά, δεν θα με ενδιέφερε καθόλου. Αυτό όμως που παρατηρώ είναι ότι ο κόσμος, όσο πιο αυστηρά γίνονται τα μέτρα και όσο πιο βαθιά βουτάει στην εξαθλίωση, τόσο κλείνεται μέσα στο σπίτι του χωρίς ίχνος διαμαρτυρίας.

Ως γνωστόν οι καλλιτέχνες επηρεάζετε αρκετά μεγάλη μερίδα του κοινού ειδικά του φανατικού σας κοινού. Θεωρείτε σωστό και πρέπον να λέτε δημόσια την γνώμη σας σε θέματα που αφορούν την πολιτική και την κοινωνία;

Οι συνθήκες είναι αυτές που δικαιώνουν ή όχι τη στάση και τις δηλώσεις κάποιου. Όταν οι συνθήκες το απαιτούν, όλοι ζητούν από τους πνευματικούς ανθρώπους και τους καλλιτέχνες της χώρας να πάρουν θέση και μάλιστα θυμώνουν αν δεν το κάνουν. Η στάση του καθενός μας πάντως κρίνεται από την ιστορία. Για παράδειγμα η ιστορία δικαίωσε τον Θεοδωράκη για την πολιτική του στάση απέναντι στα πράγματα, αλλά και το κείμενο του Σεφέρη κατά της Χούντας. Θεωρώ λάθος το να υπηρετεί ένα δημόσιο πρόσωπο ένα συγκεκριμένο κόμμα το οποίο και να υποστηρίζει με τη δημόσια εικόνα του. Θεωρώ όμως υποχρέωση των πνευματικών ανθρώπων και των καλλιτεχνών να έχουν άποψη και να την εκφράζουν σε θέματα που αφορούν στην κοινωνία ειδικά σε εποχές δύσκολες. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που εκφράζουν την άποψή τους, χωρίς να φοβούνται το να χάσουν ενδεχομένως την εύνοια κάποιων, είναι ελεύθεροι. Κι εγώ ελεύθερη θέλω να ζήσω σε μια ελεύθερη χώρα.

Η κρίση πως σας έχει επηρεάσει σαν καλλιτέχνη;

Έχει ενισχύσει το κομμάτι της κοινωνικής προσφοράς που εμπεριέχεται ούτως ή άλλως σε αυτό που κάνω. Το φθηνό εισιτήριο είναι ένα από αυτά που μπορούμε να κάνουμε όλοι μας, φορείς και καλλιτέχνες, κατανοώντας πόσο δύσκολη είναι η εποχή αυτή για τον Έλληνα. Στο Ηρώδειο για παράδειγμα τα εισιτήρια ξεκινούν από 5€. Ταυτόχρονα βέβαια η κρίση με έχει γεμίσει, όπως και όλους τους Έλληνες άλλωστε, άγχος για την επιβίωση, γιατί ξέρετε, η δική μου γενιά δεν έβγαλε ποτέ χρήματα από τη δουλειά αυτή. Το μόνο που μπόρεσα να κάνω ήταν να καλύπτω τα προς το ζην πράγμα αμφίβολο για το μέλλον. Βλέπετε, το πρώτο πράγμα που “αφαιρείται” από τους κυβερνώντες στο όνομα της κρίσης είναι ο πολιτισμός. Πείτε μου όμως, σε τι είδους κοινωνία θα ζήσουμε εάν οι πολίτες της είναι απολίτιστοι; Τι θα μας εμποδίσει από το να σκοτώνουμε ο ένας τον άλλο στο δρόμο παρά η παιδεία και ο πολιτισμός μας; Οι νόμοι; Αυτοί, δυστυχώς έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι από μόνοι τους ικανοί για να δημιουργήσουν μια υγιή κοινωνία.

Ως μητέρα πλέον φοβάστε για το μέλλον του παιδιού σας; Θα καταφεύγατε σε ακραίες λύσεις, όπως η μετανάστευση προκειμένου να το “σώσετε” από αυτήν την δύσκολη πραγματικότητα και καθημερινότητα;

Μια μάνα θα κατέφευγε ακόμα και σε ακραίες λύσεις προκειμένου να ζήσει το παιδί της. Προς το παρόν αντέχω και επιμένω να ζω στην Ελλάδα, όπως και άλλοι καλλιτέχνες.

Πρόσφατα κυκλοφορήσατε την νέα σας δουλειά “Λουλούδι στη Φωτιά”; Να περιμένουμε κάποιο νέο δημιούργημα από μέρους σας; Κι αν ναι τι θα είναι αυτό;

Φυσικά! Αυτή τη στιγμή όμως, ο δίσκος του Γκάτσου είναι πολύ φρέσκος.

Όσον αφορά τις ζωντανές εμφανίσεις θα σας συναντήσουμε κάπου αλλού στο άμεσο μέλλον;

Στις 20 Ιουλίου στο Λιτόχωρο, την 1η Αυγούστου στο Κάστρο της Μονεμβασιάς, στις 2 στα Μακρύσια Ολυμπίας, μετά στο Ναύπλιο και στις 23 Αυγούστου στη Ζάκυνθο.

Πρώτα όμως το Ηρώδειο στις 10 Ιουλίου!

Τέλος, τι μήνυμα θα δίνατε σε όσους μας διαβάζουν αυτή την στιγμή;

Δανείζομαι μια φράση του μεγάλου μας ποιητή Ανδρέα Κάλβου: “Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία”.

Συνέντευξη στην Ηλέκτρα Λήμνιου

Φωτογραφίες αρχείου: Βάσια Κρασανού