Συνέντευξη | Γιώργος Σαμπάνης: «Είμαι ενάντια στο να δίνει κάποιος το μισό του μηνιάτικο για να με ακούσει!»

«Μόνο εξ’ επαφής» ο τίτλος του ολοκαίνουριου άλμπουμ του Γιώργου Σαμπάνη και επειδή είχα την χαρά να τον έχω και να τον ακούσω σας υπογράφω πως πρόκειται για μια πολύ αξιόλογη δουλειά. Το tralala.gr και η δημοσιογράφος Σοφία Μπεκιάρη τον συνάντησαν πριν λίγες ημέρες από κοντά, απόλαυσαν ένα ζεστό καφεδάκι παρέα και μια αληθινή συνέντευξη πήρε σάρκα και οστά!

Έχει πολύ ενδιαφέρον να διαβάσατε παρακάτω όλα όσα αποκάλυψε ο τολμηρός Γιώργος Σαμπάνης!

Γιώργο είναι κοινώς παραδεκτό ότι είσαι ένας από τους καλλιτέχνες – δημιουργούς που είναι ιδιαίτερα ταλαντούχοι. Εσύ το αντιλαμβάνεσαι αυτό; Αισθάνεσαι δηλαδή πως έχεις ταλέντο;

Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου! Πιστεύω πως το ταλέντο δεν είναι κάτι για το οποίο ευθυνόμαστε εμείς, θεωρώ πως είναι ένα χάρισμα, ένα δώρο. Εγώ φυσικά και μπορώ να δώσω συγχαρητήρια σε κάποιον που έχει ταλέντο, αρκεί να το δουλεύει και να το καλλιεργεί, προσπαθώντας να βρει τρόπους ώστε να το διαχειρίζεται σωστά. Το ταλέντο από μόνο του είναι ένα δώρο από τη φύση ή το Θεό και νομίζω πως αυτό που πρέπει να κάνω εγώ είναι να προσπαθώ να χρησιμοποιώ όσο το δυνατόν πιο δημιουργικά αυτό το χάρισμα.

Πόσο σκληρά δουλεύεις πάνω στη μουσική; Πόσες ώρες της καθημερινότητας σου της αφιερώνεις;

Δουλεύω πολύ σκληρά και δουλεύω διαρκώς. Έχω αφιερώσει όλη μου τη ζωή σε αυτό. Παραδείγματος χάριν, μπορεί να κάνω μία κουβέντα με εσένα αλλά παράλληλα στο μυαλό μου να έχω ένα project που ετοιμάζω. Η μουσική είναι μέσα μας κι έχει να κάνει με την ψυχοσύνθεσή μας, έχει να κάνει με το πάθος μας για τη ζωή και φυσικά με τα βιώματα μας. Είναι τρόπος έκφρασης! Δεν εκφραζόμαστε με λέξεις, αλλά με νότες και μουσικές φράσεις.

Δεν είναι όμως δύσκολο να επιτευχθεί κάτι τέτοιο;

Η έκφραση μέσω της μουσικής είναι άλλος ένας κώδικας επικοινωνίας, αποτελεί δηλαδή μία γλώσσα που πρέπει να τη σπουδάσεις για να τη μάθεις καλά. Είναι αλήθεια πως πρέπει να σπαταλήσεις χιλιάδες ώρες για να ασχοληθείς μαζί της. Εγώ το έκανα αυτό από μικρός.

Δηλαδή ήξερες ότι θα ασχοληθείς επαγγελματικά με το τραγούδι; Ήξερες πως θα ήταν αυτό το επάγγελμα στο οποίο θα κατέληγες;

Οφείλω πολλά στη μητέρα μου, η οποία αντιλήφθηκε την αγάπη μου για τη μουσική από πολύ νωρίς και με ώθησε να γραφτώ στο ωδείο. Όταν μετά από χρόνια τη ρώτησα γιατί με έσπρωξε προς τα κει, μου είπε με ειλικρίνεια πως ήταν εμφανές πως θα ασχολιόμουν με μουσική, αφού στα 3 μου άκουγα βινύλια και μάθαινα απ’ έξω τραγούδια του Νταλάρα και της Αλεξίου. Μάλιστα μου αποκάλυψε επίσης πως ενώ τα παιδάκια της ηλικίας μου ζητούσαν για δώρο μπάλες και παιχνίδια, εγώ ζήτησα μία κιθάρα που είχα δει στη βιτρίνα ενός καταστήματος. Η κλίση μου ήταν ολοφάνερη…

Στο ωδείο πως ήταν τα πράγματα; Πως πήγε η ένταξή σου εκεί;

Στο ωδείο ο δάσκαλος μας δίδασκε κλασσικά τραγούδια. Εγώ κάθε βδομάδα που πήγαινα, αφού πρώτα παίξω την άσκηση μου, μετά παρουσίαζα και τη μελωδία που είχα σκαρφιστεί μόνος μου. Αυτό συνέβαινε όταν ήμουν περίπου 8 ετών. Μου άρεσε από τότε να δημιουργώ δικά μου πράγματα και να τα παρουσιάζω, αλλά πάντα είχα άγχος για το εάν θα αρέσουν στην οικογένεια και τους φίλους μου.

Οι φίλοι σου πως το αντιμετώπιζαν όλο αυτό;

Μπορώ να πω πως πήρα πολλή αγάπη από τους φίλους μου. Έγραφα ποιήματα και τραγούδια, δημιουργούσα μπάντες με φίλους, έπαιζα με την κιθάρα μου στις σχολικές γιορτές και στις εκδρομές την κουβαλούσα μαζί μου για να παίζω αγαπημένα μας τραγούδια. Ήμουν το παιδί που αφιέρωνε τραγούδια σε κορίτσια που του άρεσαν και το παιδί εκείνο που ερωτευόταν μέσω της μουσικής. Τελείωνα την άθληση και αμέσως μετά έτρεχα στο studio. Η ζωή μου πάντα ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μουσική.

Έχεις υπάρξει ποτέ μοναχικός;

Είχα δύο φύσεις. Από τη μία είχα πάντα την ανάγκη να έχω μεγάλη παρέα με πολλούς φίλους κι από την άλλη ώρες – ώρες μου την έδινε και ήθελα να μένω μόνος, γράφοντας μουσική και στίχους. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά έτσι ένιωθα. Οι φίλοι μου ήξεραν βέβαια πάντα πως κύριο θέμα των συζητήσεών μας αλλά και των συναντήσεων μας θα ήταν η μουσική.

Ένιωθες οτι σε αντιμετώπιζαν κάπως διαφορετικά; Υπήρχαν στιγμές που αντιδρούσαν στο γεγονός ότι ασχολούσουν με τη μουσική συνεχώς;

Όχι και αυτό γιατί φρόντιζα και οι φίλοι μου να ασχολούνται με τη μουσική. Στο σχολείο, δηλαδή, έκανα παρέα με το Θωμά Καλύβα που ήταν πληκτράς και αγαπούσαμε την ίδια μουσική. Ένας άλλος πολύ καλός μου φίλος ήταν ο Θοδωρής που κι εκείνος είχε τρέλα με τη μουσική. Δεν έχω κάνει ποτέ παρέα με κάποιον που δεν αγαπά τη μουσική.

Ποιό ήταν το άτομο που σε βοήθησε ουσιαστικά να μπεις στο χώρο;

Η μητέρα μου! Βλέποντάς με τραυματισμένο σαν αθλητή κι αφού ήδη είχα φτάσει σε πολύ καλό επίπεδο, μπήκε μέσα στο δωμάτιο και μου είπε «Έχω βαρεθεί να σε βλέπω να κάθεσαι και να κλαίς τη μοίρα σου.Πάρε τη ζωή στα χέρια σου! Είναι η ώρα σου! Εάν δε σου αρέσουν τα ΤΕΦΑΑ , σταμάτα και πιάσε μια δουλειά. Εγώ θα σου πρότεινα όμως επειδή είσαι μουσικός, να πάρεις όλα αυτά τα τραγούδια που έχεις πεταμένα στα συρτάρια να τα κάνεις ένα demo και να τα στείλεις σε όλες τις δισκογραφικές». Δε σου κρύβω ότι θύμωσα κι ότι το πήρα εγωιστικά. Αφού όμως η ίδια είχε προσφερθεί να μου δώσει κάποια χρήματα για να κάνω το demo, της τα ζήτησα και πήγα στο studio. Ηχογράφησα 10 τραγούδια demo και με αυτά άρχισα να χτυπάω την πόρτα όλων των δισκογραφικών εταιριών της εποχής. Ένας παραγωγός που άκουσε τα τραγούδια μου και του άρεσαν με βοήθησε ώστε να βρω manager, που δεν ήταν άλλο από τον Κώστα Αρβανίτη. Έπειτα τα άκουσε κι ο Γιάννης Δόξας και κάπως έτσι ξεκίνησε όλη η ιστορία.

Άνοιξαν εύκολα οι πόρτες; Σε δέχθηκαν αμέσως;

Ούτε εύκολα θα έλεγα πως άνοιξαν, αλλά ούτε και δύσκολα. Άνοιξαν με τον τρόπο που έπρεπε, βήμα- βήμα και σιγά-σιγά. Πάντα υπήρχε κάτι που μου έδινε ελπίδα και ταυτόχρονα κάτι που με αποθάρρυνε. Εγώ πάντα επέλεγα να ελπίζω…

Πόσο εύκολο ήταν, παρά τις δυσκολίες, να μπορείς να συνεχίσεις να ελπίζεις;

Σαν άνθρωπος είμαι έτσι και πάντα ελπίζω. Δε μπορούσα να κάνω κακό στον εαυτό μου και να σταματήσω. Η μουσική ήταν όλο μου το είναι, ήταν μια ανάγκη. Ποτέ δεν έκανα κάτι για να βγάλω λεφτά και ακόμη και τώρα ισχύει το ίδιο. Φυσικά είμαι τυχερός που μπορώ και βιοπορίζομαι από αυτό και έτσι έχω τα περιθώρια να ασχολούμαι συνέχεια με το αντικείμενο. Έκανα πολλές δουλειές για να μπορέσω να κάνω το ξεκίνημα μου. Ήμουν σερβιτόρος, barman, δούλεψα σε promotions μοιράζοντας φυλλάδια. Ήμουν ένα παιδί που δε δεχόταν να παίρνει χαρτζιλίκι από τους γονείς του, γι’ αυτό και πάντα δούλευα. Έκανα μαθήματα κιθάρας κι είχα το φιλότιμο να προσπαθώ.

Έχεις κερδίσει αρκετά χρήματα από αυτή τη δουλειά;

Δεν είναι εποχές που σου επιτρέπουν να βγάλεις πολλά χρήματα. Και αυτό δεν οφείλεται ούτε στο ταλέντο, ούτε στην επιτυχία. Τα μαγαζιά δουλεύουν 2 ημέρες την εβδομάδα οπότε είναι δύσκολο να συγκεντρωθεί μεγάλος χρηματικός όγκος τόσο για το μαγαζί, όσο και για όλους όσους δουλεύουν σε αυτό. Ο κόσμος δεν βγαίνει αλλά ακόμη και όταν βγει, θα πάρει ένα ποτό με 10 ευρώ.

Με ποιον τρόπο επιλέγεις σε ποιον θα δώσεις τραγούδια σου;

Δίνω τραγούδια στους καλλιτέχνες που είναι αληθινοί και κρύβουν ειλικρίνεια μέσα τους ή σε εκείνους τους ανθρώπους που τους εκτιμώ πολύ καλλιτεχνικά. Έδωσα, ας πούμε, τραγούδια στο Γιώργο Νταλάρα και στον Αντώνη Ρέμο επειδή τους σέβομαι πολύ, καλλιτεχνικά. Έδωσα τραγούδι στην Πάολα γιατί θεωρώ ότι είναι εξαιρετική τραγουδίστρια και γιατί είναι αληθινή. Δίνω τραγούδια και σε εμένα γιατί θεωρώ οτι είμαι αληθινός.

Η υπογραφή σου στα τραγούδια που δίνεις σε άλλους καλλιτέχνες, είναι σίγουρα συστατικό στοιχείο της επιτυχίας τους. Σε νέους καλλιτέχνες του χώρου θα έδινες τραγούδια;

Εάν έχουν από πίσω τους μια δυνατή και υποστηρικτική δισκογραφική εταιρία που θα είναι σε θέση να προωθήσει τη μουσική μου και να την κάνει να ξεχωρίσει, τότε ναι με χαρά. Μία τέτοια εταιρία είναι σίγουρα και η Cobalt Music, στην οποία ανήκω. Διαφορετικά, εγώ από μόνος μου δεν μπορώ να ανοίξω πόρτες κι αν δεν υπάρχει η κατάλληλη στήριξη, τότε κι η μουσική μου δεν έχει λόγο ύπαρξης. Δε μπορώ να δώσω ένα τραγούδι σε κάποιον που θα με πάρει τηλέφωνο και θα μου πει «Δώσε μου ένα τραγούδι». Θα πρέπει να γνωρίζω πως σκοπεύει να διαχειριστεί το τραγούδι μου. Αν κρίνω πως θα γίνει με σωστό και μεθοδικό τρόπο, τότε προσπαθώ να δω εάν έχει το ταλέντο. Άλλωστε γιατί να δώσω ένα τραγούδι σε κάποιον χωρίς ταλέντο;

Μπορεί να στηρίξει μια δισκογραφική εταιρεία σήμερα έναν καλλιτέχνη;

Είναι σπάνιο και δύσκολο, γιατί ένα παιδί στο ξεκίνημα του χρειάζεται ένα πολύ μεγάλο budget. Αφού όμως οι εποχές δεν το επιτρέπουν αυτό, έτσι και οι εταιρίες είναι πιο επιλεκτικές. Στις δισκογραφικές δε δουλεύουν παραπάνω από 10 – 20 άτομα και όλοι τους πρέπει να δουλεύουν για 40 καλλιτέχνες από το πρωί ως το βράδυ. Αυτοί οι 10 – 20 πρέπει και οι ίδιοι να τρέφουν αγάπη προς την καλλιτεχνία γιατί εκτός από το να βρίσκονται σε ένα γραφείο, κάνουν και πολλά άλλα όπως οργάνωση φωτογραφήσεων και παρουσιάσεων δίσκων. Χρειάζεται να έχουν σαφή καλλιτεχνική άποψη και να είναι και οι ίδιοι καλλιτέχνες.

Υπάρχουν τέτοιοι οι άνθρωποι;

Πιστεύω πως ναι. Για παράδειγμα, το καινούριο μου cd φυσικά και δεν το ετοίμασα διεξοδικά μόνος μου. Οι άνθρωποί μου επέλεξαν τις φωτογραφίες και ρύθμισαν την πώληση του. Αν εκείνοι δεν είχαν καλλιτεχνική αντίληψη, δεν θα είχαν κάνει τίποτα σωστά. Εγώ δε μπορώ να το κάνω γιατί δε ξέρω να επιλέγω. Γενικά οι εταιρίες σήμερα λόγω οικονομικών προωθούν ελάχιστους νέους τραγουδιστές. Όταν μια εταιρεία έχει το Βέρτη, τον Κιάμο και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, πόσα νέα παιδιά μπορεί να βγάλει; Έχει τη Μαλού για παράδειγμα η οποία έβγαλε τραγούδι με τον Χατζηγιάννη, ευχαρίστως λοιπόν θα της έδινα κι εγώ.

Είσαι απαιτητικός σαν συνεργάτης;

Πολύ απαιτητικός και δύσκολος. Τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζομαι τώρα, τους εμπιστεύομαι απεριόριστα γιατί περάσαμε πολλά μαζί. Υπήρξα αγενής, υπήρξα δύσκολος και δύστροπος τους πρώτους 6 μήνες της συνεργασίας μας και παρόλα αυτά με έπεισαν ότι μπορούμε να κάνουμε επιτυχία μαζί.

Είναι όμως και ένα χαρακτηριστικό των καλλιτεχνών να είναι λίγο δύσκολοι, λίγο απαιτητικοί;

Όλοι οι τραγουδιστές που συνεργάζονται μαζί μου είναι πολύ δύσκολοι και είμαι ευτυχισμένος με αυτό. Κανένας καλλιτέχνης που γνωρίζω δεν ήταν εύκολος, δε δέχτηκε το τραγούδι μου αμέσως. Όταν δω έναν πρωτοκλασσάτο καλλιτέχνη να είναι εύκολος, αισθάνομαι πως τυχαία του ήρθε η επιτυχία. Άλλο όμως να είσαι δύσκολος και άλλο αγενής. Δύσκολος μπορεί να είναι ο καθένας. Όταν είναι αγενής εκεί υπάρχει πρόβλημα γιατί είναι άλλο το να είσαι κωλόπαιδο και άλλο δύστροπος και με απαιτήσεις.

Ας πάμε λίγο στο album σου και ας σταθούμε στον τίτλο, «Μόνο εξ επαφής», τι σε έκανε να καταλήξεις σε αυτόν τον τίτλο; Είναι λίγο επιθετικός;

Το προηγούμενο album μου, το «Δεν είμαι ήρωας», ήταν ένα album concept όσον αφορά τη θεματολογία του. Με την Ελεάνα Βραχάλη, όταν καθίσαμε και συζητήσαμε τι στίχους θα έχουμε στη μουσική μου, εκείνη πρότεινε να παρουσιάσουμε μια πλευρά του έρωτα και των βαθύτερων ανθρωπίνων σχέσεων κατ’ επέκταση. Έτσι έγινε το «Κόκκινο», το «Ότι και να είμαι», υπήρχε το «Μόνο αν με θες», υπήρχαν αναφορές στην ευαισθησία των συναισθημάτων γιατί έτσι ήθελε η Ελεάνα, αυτό ήταν ένα δικό της concept. Το καινούργιο album αποφασίσαμε να σχετίζεται με την επαφή, με την ερωτική ανάγκη και με την εξάρτηση του άλλου από τον έρωτα. Στον προηγούμενο δίσκο υπήρχαν και τραγούδια που δεν αφορούσαν τον έρωτα, εδώ τώρα έχουμε ένα καθαρά ερωτικό album.

Είναι εύκολο να δημιουργηθεί ένα ολόκληρο album με αυτό το concept;

Όχι. Είναι θέμα τύχης και έμπνευσης. Είναι σημαντικότατο το ότι όλα αυτή τη στιγμή έγιναν σωστά. Δεν είναι καθόλου εύκολο, μας πήρε ενάμιση χρόνο.

Τι είχαν αυτά τα 10 κομμάτια Γιώργο που σε έκαναν να τα επιλέξεις;

Δε τα επέλεξα αποκλειστικά εγώ. Τα επέλεξαν η εταιρεία μου, η στιχουργός μου, ο παραγωγός μου και στο τέλος εγώ. Γράψαμε μουσικές, απορρίψαμε άλλες και κρατήσαμε τις 10 καλύτερες. Τα στείλαμε στην Ελεάνα, εκείνη απέρριψε τα 2, εγώ έγραψα άλλα στη θέση τους και έτσι έγιναν τα 10 αυτά τραγούδια. Το «Να ‘ρθείς» και το «Άργησες πολύ» που είναι και λίγο πιο λαϊκότροπο, ένα καινούργιο στοιχείο για εμένα,γίνανε πάνω στους στίχους. Τα άλλα 8 έγιναν πάνω στις μουσικές.

Εσύ πως χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου σαν καλλιτέχνη; Τι σου ταιρίαζει περισσότερο;

Η ελληνική μουσική είναι μία. Χωρίς ύφος, είδος ή οτιδήποτε άλλο. Οι ταμπέλες που καθορίζουν προϊόντα δε με αφορούν καθόλου και ούτε θέλω να τις υπηρετήσω. Εγώ ξέρω ότι γράφω 10 τραγούδια αντικατοπτρίζουν το τι είμαι, που ακούς το άγγιγμα μου σε αυτά. Τα τραγούδια ανάλογα με την ενορχήστρωση παίρνουν και ένα χρώμα, άλλα είναι λίγο πιο λαϊκότροπα, άλλα πιο ροκ, άλλα πιο pop.

Είσαι όμως από τους δημιουργούς που είναι χαρακτηριστικοί, με το που ακούμε τις πρώτες νότες από ένα τραγούδι σου, αντιλαμβανόμαστε πως είναι Σαμπάνης.

Όλοι οι τραγουδοποιοί το έχουν αυτό. Όταν ακούς για παράδειγμα, τραγούδια του Αντώνη Βαρδή, ξέρεις πως είναι του Αντώνη Βαρδή όποιος κι αν το τραγουδάει. Είναι η άποψη του, η μουσική του. Το ίδιο και με το Γιώργο Θεοφάνους και το Μιχάλη Χατζηγιάννη.

Υπάρχουν και οι δημιουργοί που γράφουν απλά για να γράψουν; Διακρίνεις κάποιους που το κάνουν για την εφήμερη επιτυχία;

Υπάρχουν και κάποιοι που το κάνουν καθαρά για οικονομικούς λόγους. Δε θα το σχολιάσω. Υπάρχουν όμως και οι δημιουργοί, όπως ο αγαπημένος μου Αλκίνοος Ιωαννίδης, που είναι τόσο σταθερός στο ύφος και το χρώμα του, που είναι συγκλονιστικός. Ότι και να ακούσεις, ακούς την αλήθεια του, το ύφος του και την ψυχή του.

Έχεις συνεργαστεί με αρκετούς καλλιτέχνες, η πιο ανατρεπιτκή συνεργασία που θα ήθελες να κάνεις ποια θα ήταν;

Η πιο ανατρεπτική; Γράφω για την Πάολα, δεν είναι ανατρεπτικό αυτό; Δε θα τολμούσα καν να πω ότι θα έγραφα στον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Ο Ιωαννίδης γράφει μόνος του, γράφει εξαιρετικά και θα ήταν τραγικό να γράψει κάποιος άλλος για εκείνον. Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης δε τραγουδάει τραγούδια, συνθέτει και μας λέει ότι πιστεύει. Τον εκτιμώ πάρα πολύ. Γενικά είναι τραγικό να γράφεις τραγούδια σε τραγουδοποιούς. Οι τραγουδοποιοί λένε την αλήθεια τους, δεν μπορείς να τους αντιμετωπίσεις σαν τραγουδιστές.

Υπάρχει δηλαδή διαφορά;

Σε διαβεβαιώνω πως υπάρχει μεγάλη καλλιτεχνική διαφορά. Η διαφορά έγκειται στο ότι αυτός που γράφει, δημιουργεί από τα βιώματα του κι απλά βάζει τη φωνή του για να έχει μια καλή φωνή. Ο τραγουδιστής έχει στο νου του να τραγουδάει σωστά κι η τέχνη του είναι αποκλειστικά το τραγούδι. Πρέπει να πει αλήθειες άλλων και να καταφέρει να τις περάσει στον κόσμο. Είναι πολύ διαφορετική κατάσταση.

Συνεχίζεις με την Ελεάνα Βραχάλη, έχετε δέσει πολύ μαζί;

Και ελπίζω να συνεχίσουμε και σε επόμενα album! Η Ελεάνα είναι ευαίσθητη σταθερή κι ελεύθερη, χωρίς να αποφεύγει τις προκλήσεις. Είναι πλούσια από αγάπη, συναισθήματα, φόβους κι ανάγκες έκφρασης. Είναι από εκείνους τους ανθρώπους που επειδή φοβούνταν πολύ τη θάλασσα, μπήκαν να κολυμπήσουν. Σου παρέχει τεράστια καλλιτεχνική αγκαλιά. Διαθέτει μια πολύ εύστοχη πένα και είναι πραγματικά τιμή μου που της αρέσει η μουσική μου. Δε γράψαμε ποτέ για να κάνουμε επιτυχία. Γράφουμε για να κάνουμε ωραία μουσική. Δε βρισκόμαστε για να γράψουμε, βρισκόμαστε για να δούμε ταινίες, να πούμε νέα, να πιούμε ένα καφέ. Και κάποια στιγμή ως δια μαγείας έρχεται και ένα τραγούδι, γι’ αυτό και μας παίρνει καιρό η δημιουργία ενός δίσκου… Δεν γράφουμε κατά παραγγελία.

Ποιός κάνει τις περισσότερες υποχωρήσεις;

Κανένας. Όταν κάτι δε μας αρέσει το πετάμε. Ακόμη και αν επιμένει εκείνη σε ένα στίχο της κι εγώ σε μια μουσική, τα αλλάζουμε και βρίσκουμε από κοινού κατάλληλες διορθώσεις. Δεν υπάρχει καμία υποχώρηση σε αυτόν το δίσκο.

Είναι δέκα τραγούδια που προέκυψαν μέσα από αυστηρή επιλογή, παρόλα αυτά υπάρχει κάποιο που ξεχωρίζεις;

Το «Κανείς δεν ξέρει» γιατί σημαίνει πολλά για εμένα. Το «Στην παλάμη σου επάνω» επίσης, όπως και το «Μόνο εξ επαφής». Ακόμη, αγαπώ το «Να ‘ρθεις» . Όπως καταλαβαίνεις δεν μπορώ εύκολα να ξεχωρίσω γιατί νιώθω πως έτσι είμαι άδικος απέναντι στα άλλα μου «παιδιά».

Ποιές είναι οι προσδοκίες σου για αυτό το album;

Δεν έχω προσδοκίες. Όταν γράφω τη μουσική μου πονάω, είμαι ανασφαλής και σκέφτομαι το εάν και κατά πόσο θα αρέσει στον κόσμο. Είμαι μόνιμα στην πρίζα και κάνω κι άλλα πράγματα ταυτόχρονα, ακούω μουσικές, παρακολουθώ τις τάσεις. Ψάχνομαι γενικά όλη την ώρα. Με ενδιαφέρει πολύ ο λόγος κι επεξεργάζομαι στίχους, άλλωστε όταν μπουν στο τραγούδι κι αυτό φύγει από μένα, ανήκουν πια στο κοινό.

Επειδή οι εποχές είναι λίγο περίεργες και δεν έχουν όλοι οι καλλιτέχνες τη δυνατότητα να κυκλοφορούν ολοκληρωμένους δίσκους, ποιο χαρακτηριστικό πιστεύεις πως πρέπει να έχουν για να το καταφέρουν τελικά αυτό;

Πρέπει να έχουν αλήθεια, ταλέντο και εκφράζουν ειλικρίνεια. Ο κόσμος βαρέθηκε τα ψέμματα, δε μπορεί να ακούει τραγούδια κονσέρβες. Κουράστηκε από το να ακούει στίχους – ατάκες που σκοπό έχουν να περάσουν ένα διαφημιστικό μήνυμα. Επιτέλους η μουσική γίνεται όπως γινόταν παλιά! Γράφονται τραγούδια που έχουν λόγο ύπαρξης.

Υπάρχουν νέοι καλλιτέχνες στη δικογραφία που ξεχωρίζεις;

Δεν θα είναι πολύ άδικο να μιλήσω για κάποιον και να αφήσω απ’ έξω κάποιον άλλο; Μπορώ να πω όμως πως υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες της γενιάς μου που έχουν ταλέντο και αξίζουν την επιτυχία που κάνουν. Άλλοι είναι τραγουδιστές, άλλοι τραγουδοποιοί κι άλλοι στιχουργοί. Η Ελεονώρα Ζουγανέλη και η Νατάσσα Μποφίλιου παραδειγματικά, είναι τραγουδίστριες με πάρα πολύ καλή φωνή κι εκρηκτική παρουσία! Η δεύτερη έχει όμως το Γεράσιμο Ευαγγελάτο που είναι τρομερό ταλέντο και γράφει τρομερούς στίχους και τον Θέμη το Καραμουρατίδη που είναι περίπτωση συνθέτη. Ας μην πάμε μακριά, η Ελεάνα Βραχάλη είναι πολύ νέα και τρομακτικά ταλαντούχα. Υπάρχει ακόμα, ο Δήμος Αναστασιάδης που είναι τραγουδοποιός, ο Γιάννης Χαρούλης, ο Νίκος Οικονομόπουλος. Όλοι είναι νέοι και κάνοντας σωστές επιλογές θα τραγουδούν για πολλά ακόμη χρόνια.

Πες μας για το Acro. Είναι πλέον το στέκι σου;

Είναι η δεύτερη χρονιά μου στο Acro και θα σου πω με ειλικρίνεια ότι ο χώρος με αντιπροσωπεύει πλήρως. Είναι πολύ προσεγμένος απ’ το ότι έχει καλή ακουστική και φώτα, μέχρι το ότι μπορείς να δεις την Ακρόπολη! Είναι η πρώτη μου συνεργασία, ως επικεφαλής σχήματος, με την Τάμτα και την ευχαριστώ πολύ που είναι μαζί μας. Είναι εξαιρετικός χαρακτήρας και πολύ καλή τραγουδίστρια. Έχουμε επίσης την Κατερίνα Λιόλου που ξεχώρισε στο «The Voice» και με αφήνει άφωνο με την άνεση της και τη φωνή της. Εμείς, μαζί με ένα επιτελείο 7 μουσικών και με ένα ενδιαφέρον και μεγάλο πρόγραμμα, προσκαλούμε τον κόσμο να μας τιμήσει με την παρουσία του.

Παίζουν ρόλο οι τιμές των νυχτερινών κέντρων;

Φυσικά, θα ντρεπόμουν αν είχαμε ακριβές τιμές. Δε θα ήθελα να δίνει κάποιος το μισό του μηνιάτικο για να με ακούσει.

Ποιά είναι η μεγαλύτερη σου φοβία;

Σαν καλλιτέχνης φοβάμαι ότι κάποια στιγμή δεν θα μπορώ πια να γράψω και σαν άνθρωπος φοβάμαι ότι θα την ψωνίσω. Φοβάμαι ότι αργά ή γρήγορα θα με τυφλώσει ο εγωισμός και δεν θα βρίσκω το Γιώργο μέσα στο Σαμπάνη.

Δε σου έχει συμβεί ποτέ αυτό;

Έχω δείξει , στο παρελθόν, σημάδια έπαρσης απέναντι σε κάποιους ανθρώπους που μου συμπεριφέρονταν άσχημα. Τι κι αν ήμουν στη θέση του ισχυρού, την πάτησα και το έχω μετανιώσει. Είμαι μερικές φορές φυτίλι αναμμένο.

Συνέντευξη: Σοφία Μπεκιάρη

Επιμέλεια: Σοφία Μπεκιάρη & Αθανασία Βόγιαρη

Απομαγνητοφώνηση: Ασημίνα Πασπάλα