Συνέντευξη | Γιώργος Τσαλίκης: Θα έπρεπε κάποιος να «σφυρίξει» στη Γωγώ Τσαμπά πως το τραγούδι «Δεν σου κάνω τον Άγιο» έγινε επιτυχία γιατί το έκανε διασκευή ο Τσαλίκης!

Δεν σας κρύβω πως τη συγκεκριμένη συνέντευξη την απόλαυσα ιδιαίτερα διότι ο Γιώργος Τσαλίκης μου μίλησε ανοιχτά για το ξεκαθάρισμα που έκανε με τον εαυτό του τον τελευταίο χρόνο, για τα χτυπήματα που δέχτηκε από πρώην συνεργάτες του, για τον ρόλο που παίζει η σύζυγός του Δώρα στη ζωή του και στις αποφάσεις του, για την άποψη του για το «The Voice» και για τις πιθανότητες που έχουν αυτά τα παιδιά να κάνουν καριέρα, για τους λόγους που αποχώρησε παλιότερα από συνεργασία με τη Δέσποινα Βανδή και το Σάκη Ρουβά, για την ανατρεπτική συνεργασία που έρχεται με τον Tus αλλά και για το γεγονός πως η Γωγώ Τσαμπά δεν κατάλαβε ποτέ πως έγινε το «Δεν σου κάνω τον Άγιο» τόσο μεγάλη επιτυχία ξαφνικά ενώ το τραγουδούσε 11 ολόκληρα χρόνια.

Αυτά και πολλά ακόμη μας αποκάλυψε ο δημοφιλής τραγουδιστής χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος!!!

Γιώργο δεν σου κρύβω πως χαίρομαι πολύ για την συνέντευξη μας διότι είσαι από τους καλλιτέχνες που πάντα έχουν κάτι να πουν.

Καλώς ήρθες σπίτι μου Σοφία! Κι εγώ χαίρομαι και δεν σου κρύβω πως σε κάλεσα εκτός έδρας μήπως και αποφύγεις αυτόν τον πρόλογο, αλλά δεν το πέτυχα. Θα προσπαθήσω βέβαια να μην σε απογοητεύσω (γέλια)!

Πως είσαι αυτή την περίοδο, πως είναι η διάθεση σου;

Είναι μια περίοδος που αρχίζω και cool-άρω σιγά σιγά. Πριν από ένα με ενάμιση μήνα δεν ήθελα φαντάσου να δίνω καθόλου συνεντεύξεις γιατί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ένιωθα ότι δεν ήθελα να μιλάω πολύ. Πέρασα μια περίοδο που έκανα μέσα μου ένα ξεκαθάρισμα, χωρίς όμως να κάνω flash back, κοιτώντας μόνο μπροστά, ρίχνοντας μόνο κλεφτές ματιές στο παρελθόν και συνειδητοποίησα πως υπήρξαν άνθρωποι στη ζωή μου που μου έκαναν πολύ κακό και τους συναντούσα συνεχώς μπροστά μου. Αυτό κάποια στιγμή με νευρίασε τόσο πολύ που είπα «θα ανοίξω το στόμα μου και θα τα κάνω όλα π@@@@να»!!! Κι επειδή το ένιωθα να έρχεται έντονα σκέφτηκα «μαζέψου τώρα, γιατί δεν είναι ωραίο να λύνεις τις διαφορές σου σε συνεντεύξεις και να ξεκατινιάζεσαι διότι θα υπάρξει τέτοια αναπαραγωγή μετά, που μπορεί να διαστρεβλωθεί η πρόθεσή σου αλλά και το μήνυμα που θες να περάσεις και να φύγει η προσοχή από τη δουλειά σου». Οπότε είπα «βούλωστο τώρα να σου περάσει αυτή η εσωτερική «μπούφλα» που έφαγες και ασχολήσου με τη δουλειά σου, για να μην στραφούν τα βλέμματα σε κάτι που είπες μιλητά και όχι τραγουδιστά». Αυτό έπραξα λοιπόν και χαίρομαι που μετά από αρκετό καιρό μιλάω με σένα που είσαι φίλη μου.

Τι σε έκανε να φτάσεις σε αυτό το σημείο;

Τους τελευταίους 3-4 μήνες βρισκόμουν συνεχώς μπροστά σε ζημιές που μου έκαναν συγκεκριμένοι άνθρωποι. Μια, δυο, τρεις λοιπόν ενώ τις ήξερα, τις έβλεπα μπροστά μου, ε, τα πήρα στο κρανίο και λέω «Εντάξει τέρμα…Τώρα θα τα κάνω όλα π@@@@να”.

Τώρα πώς αισθάνεσαι;

Τώρα αισθάνομαι καλά διότι συνειδητοποίησα πως αυτό που με έχει κρατήσει τόσα χρόνια στον χώρο είναι τα live performances που κάνω σε μαγαζιά, clubs, περιοδείες και συναυλιακούς χώρους και φυσικά τα τραγούδια μου που γίνονται αναλόγως τις περιόδους και τις διαθέσεις (μπαλάντες, νοσταλγικά, «καγκουριές», dance, «trash-ιές», μπινελίκια). Η καλλιτεχνική μου έκφραση με κράτησε λοιπόν και όχι η ίντριγκα ή το κουτσομπολιό ή τα ξεκατινιάσματα ή η προσωπική μου ζωή και αυτό μου αρέσει οπότε λέω γιατί να το χαλάσω;!

Υπήρξαν άνθρωποι στη ζωή μου που μου έκαναν πολύ κακό και τους συναντούσα συνεχώς μπροστά μου. Αυτό κάποια στιγμή με νευρίασε τόσο πολύ που είπα «θα ανοίξω το στόμα μου και θα τα κάνω όλα π@@@@να»!!!

Σε ξέρω, είσαι εκρηκτικός χαρακτήρας. Πόσο εύκολο είναι να κουμαντάρεις αυτά τα συναισθήματα;

Αν κάποιος μου κάνει μαλακία και δεν τον γνωρίζω προσωπικά μου είναι πολύ εύκολο να τον «μπινελικώσω», δεν θα μπω στο τριπάκι να σκεφτώ πως μπορεί να χαλάσει η εικόνα μου, όταν όμως με έναν άνθρωπο έχω συνεργαστεί ή έχω κοινή επαγγελματική πορεία, είναι πιο δύσκολο. Εκεί πάντα υπολογίζω την ανθρώπινη σχέση που υπάρχει, γιατί όπως και εσύ γνωρίζεις έχω σταθερούς συνεργάτες και ακόμη και στα μαγαζιά που πάω δουλεύω πολλά χρόνια, δεν έχω το σκεπτικό της «ξεπέτας», να κάνω ένα χρόνο δουλειά με κάποιον και την επόμενη με κάποιον άλλο. Υπάρχει η ανθρώπινη σχέση εκεί και δεν μπορώ να εκφραστώ, διότι ό, τι μ@@@κία και να μου έχουν κάνει, επειδή έχουμε περάσει κάποια πράγματα μαζί και έχουμε δημιουργήσει και κάποια άλλα τα σέβομαι κι έχω τον ηθικό φραγμό. Έτσι καταπιέζομαι!

Είναι δυνατόν να αναπτύσσονται ανθρώπινες σχέσεις στον δικό σας χώρο;

Με τους συνεργάτες σου ναι, είναι δυνατόν και κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει και με τους συναδέλφους! Αυτό που βλέπουμε στην Αμερική και την Αγγλία, που είτε είναι ψεύτικο είτε όχι, εμένα μ΄ αρέσει πάρα πολύ. Για παράδειγμα όταν γίνεται μια απονομή είναι όλοι οι υποψήφιοι εκεί και χειροκροτάνε. Μπορεί μέσα τους να λένε «Θέλω την κ@@@@λα να την πνίξω» αλλά δεν με ενδιαφέρει, εγώ σαν θεατής τους βλέπω όλους εκεί, ο ένας να χειροκροτεί και να αναγνωρίζει την αξία και την επιτυχία του άλλου, όποια κι αν είναι αυτή. Αυτό στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Εγώ τους συναδέλφους μου τους αγαπώ πάρα πολύ. Στα προγράμματα μου βάζω τραγούδια τους, αυτούσια, όπως θα τα έπαιζε ένας dj, όπως πχ. του Παντελή Παντελίδη που έχει σκίσει τα τελευταία χρόνια και μακάρι να συνεχίσει έτσι γιατί τον χαίρομαι πολύ, βάζω αυτούσια τα τραγούδια λοιπόν με την φωνή του και αυτό το έκανα χρόνια πριν. Θυμάμαι στο χειμερινό «Romeo» στην Καλιρρόης 11 χρόνια πριν είχα βάλει το “Δέστε μου τα μάτια” να παίζει συνεχώς και μάλιστα μια σεζόν που είχα φύγει από την Δέσποινα Βανδή.

Τι εννοείς είχες φύγει από τη Δέσποινα Βανδή;

Είχαμε υπογράψει τότε συμβόλαιο στο Rex, ότι θα εμφανιζόμαστε ισότιμα και μετά ξαφνικά έρχεται ο Σάκης Ρουβάς. Δεν ενημερώθηκα ποτέ και το έμαθα από το δελτίο του Star και αποχώρησα. Έτσι στη συνέχεια πήρα το χειμερινό «Romeo» που ανακαινίστηκε, παρέα με την Χριστίνα Αναγνωστοπούλου και έγινε χαμός, εκεί έκανα την μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας μου. Πώς έφυγε φέτος η Βανδή από τον Σφακιανάκη; Είχα κάνει ακριβώς το ίδιο εγώ γιατί δεν μου άρεσε ο τρόπος που έγινε το όλο σκηνικό. Μετά από δυο μήνες λοιπόν έβγαλε το “Δέστε μου τα μάτια” και μου άρεσε τόσο πολύ το κομμάτι που το έβαζα αυτούσιο με τη φωνή της Βανδή στο πρώτο μου πρόγραμμα. Θέλω να σου πω με αυτό πως τους συναδέλφους μου τους αγαπώ και χαίρομαι με την επιτυχία τους πάρα πολύ, λες και την κάνω εγώ. Νομίζω όμως ότι στην πλειοψηφία δεν ισχύει αυτό, δεν είμαστε έτσι μεταξύ μας.

Ένας Πρώην συνεργάτης μου έχει τεράστιο θέμα μαζί μου και ήμουν έτοιμος να βγω να εκφραστώ δημόσια και να τα κάνω όλα λίμπα όμως κρατήθηκα. Η μόνη μας διαφορά είναι πως με το που τελειώσαμε τη συνεργασία εκείνοι βρώμισαν το στόμα τους αλλά εγώ ποτέ. Σεβάστηκα τα πράγματα που καταφέραμε μαζί και χαίρομαι που πάνε καλά και διαπρέπουν και οι στόχοι τους υλοποιούνται.

Γιατί γίνεται αυτό, είναι μεγάλος ο ανταγωνισμός και όλοι θέλουν το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας;

Θεωρώ πως είναι θέμα παιδείας και γονιδίων. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι Έλληνες του εξωτερικού που μεγαλώνουν αλλιώς και επηρεάζονται από ένα διαφορετικό περιβάλλον, με άλλα ήθη, είναι διαφορετικά παιδιά και άνθρωποι, είναι λίγο πιο αγνοί. Ίσως στην Ελλάδα μας έχουν κάνει να σκεφτόμαστε αλλιώς οι πολιτικοί, οι πατεράδες μας, οι μανάδες μας, γενικά μας έχουν περάσει το σκεπτικό πως πρέπει να κάνεις «ψιλολαμογιές», να έχεις «βύσμα» κτλ… Νομίζω πως έχουμε μεγαλώσει λάθος και δεν χαιρόμαστε με την χαρά του διπλανού μας. Είναι όμως μεγάλο προτέρημα να χαίρεσαι με τις χαρές του άλλου.

Εσένα οι συνάδελφοί σου σε αγαπούν ή σε φθονούν πιστεύεις;

Δεν μπαίνω στη διαδικασία να το σκεφτώ αυτό για να μην ξενερώσω, γιατί υπάρχει ρίσκο. Πως λένε κάποιοι όταν βλέπουν πως ένας γνωστός τους κυκλοφορεί με μια ωραία γκόμενα «ρε συ η τάδε σου είναι πιστή;» και εκείνος απαντά «δεν το ψάχνω, σε μένα είναι εντάξει» έτσι θα σου απαντήσω κι εγώ. Μπροστά μου είναι όλοι εντάξει, παραπέρα δεν το ψάχνω.

Συνεργάτες που είχες ως τώρα εκμεταλλεύτηκαν ποτέ τον Τσαλίκη για δικό τους όφελος;

Όχι δεν θεωρώ πως έχω χρησιμοποιηθεί από πρώην συνεργάτες μου και πιο συγκεκριμένα από έναν που έχει τεράστιο θέμα μαζί μου και ήμουν έτοιμος να βγω να εκφραστώ δημόσια και να τα κάνω όλα λίμπα. Κρατήθηκα όμως και αυτό γιατί όσο καιρό δουλεύαμε μαζί έδιναν την ψυχή τους άρα αυτό το πράγμα με βοήθησε και τους βοήθησε. Η μόνη μας διαφορά είναι πως με το που τελειώσαμε τη συνεργασία εκείνοι βρώμισαν το στόμα τους αλλά εγώ ποτέ. Σεβάστηκα τα πράγματα που καταφέραμε μαζί και χαίρομαι που πάνε καλά και διαπρέπουν και οι στόχοι τους υλοποιούνται. Πάντοτε ευχαριστώ τους πρώην συνεργάτες μου γι΄ αυτά που μου έχουν δώσει, δεν τα ξεχνάω ποτέ αλλά θεωρώ πως και καρμικά ακόμη αυτό που κάνουν είναι λάθος, που «βρωμίζουν» δηλαδή πράγματα για τα οποία έδωσαν τη ψυχή τους για να τα καταφέρουνε και που ουσιαστικά ήταν τα θεμέλια πάνω στα οποία έχτισαν το οποιοδήποτε επαγγελματικό τους οικοδόμημα.

Λάθη θεωρείς πως έχει κάνει μέχρι τώρα;

Φυσικά. Δεν είμαι δημιούργημα των ΜΜΕ εγώ αλλά μόνο ιδρώτας, ψυχή και ενέργεια. Τις λάθος μου επιλογές τις έχω διανύσει με διπλάσιο και τριπλάσιο κόπο για να καλύψω την απόσταση. Οπότε έχω πληρώσει, βιώσει και ξεχρεώσει τις λάθος μου επιλογές.

Υπάρχει διαφορά στον καλλιτέχνη που “την ιδρώνει τη φανέλα” και στον καλλιτέχνη που ανεβαίνει λόγω των καλών δημοσίων σχέσεων;

Ο κόσμος δεν είναι ηλίθιος αντιθέτως είναι πολύ έξυπνος. Επηρεάζεται από τη πλύση εγκεφάλου στην αρχή, όχι στην διάρκεια, όχι για πάντα. Δεν μπορείς να κοροϊδέψεις κάποιον για πολύ καιρό όμως μπορείς να συντηρηθείς για πολύ καιρό, όταν έχεις ένα σύστημα και διατηρείσαι στην επικαιρότητα με μπούρδες. Υπάρχουν ονόματα που μπορεί να μην είχαν κάνει επιτυχία τα τελευταία χρόνια και να τους βλέπαμε βδομάδα παρά βδομάδα στα περιοδικά ή απασχολούσαν τα ΜΜΕ με κάτι άσχετο και ουσιαστικά στο τέλος αναρωτιόμασταν «Τι τραγούδι έχει αυτή; Ποια είναι η επιτυχία της τα τελευταία χρόνια;» και συνειδητοποιούσαμε πως η επιτυχία της είναι το πολύ ωραίο ντύσιμο που κάνει ή το στυλάκι της. Το έχουμε δει κι αυτό.

Αυτό πιστεύεις πως οφείλεται κάπου συγκεκριμένα; Και ως εκ τούτου μπορεί να σου προσφέρει κάτι αυτό;

Αν δεν έχεις καλλιτεχνική βάση όχι δεν μπορεί να σου προσφέρει τίποτα. Η Δέσποινα Βανδή είναι ένα παράδειγμα ανθρώπου που παίζει πολύ στα lifestyle περιοδικά όμως παράλληλα έχει κάνει τεράστιες επιτυχίες, έχει φωνάρα και ωραία σκηνική παρουσία και αν κάποιο διάστημα τύχει να μην είναι πολύ hot στα charts θα κάνει ένα comeback και θα υπάρχει, υπάρχουν όμως και πολλοί άλλοι που είναι συνεχώς στα ΜΜΕ και είναι ατάλαντοι. Δεν έχει ουσία αυτό για τους ίδιους.

Σαν καλλιτέχνη σε ενοχλεί αυτό;

Εμένα τι με νοιάζει;;; Καθόλου! Θεωρώ πως ένας άνθρωπος είναι καλλιτέχνης όταν γεμίζει την επιλογή του. Αν δηλαδή κάποιος επιλέξει να τραγουδήσει σε ένα κουτούκι και είναι γεμάτο και εγώ επιλέξω να τραγουδήσω στο Ειρήνης και Φιλίας και είναι μισογεμάτο, αυτός στο κουτούκι κάνει επιτυχία ενώ εγώ δεν το γέμισα. Αν λοιπόν ένας συνάδελφος γεμίσει τις επιλογές του και έχει χρησιμοποιήσει μέσα που εγώ δεν μπορώ να τα χρησιμοποιήσω γιατί δεν μου πάει στην αισθητική μου ή δεν τα γουστάρω μαγκιά του. Δεν με αφορά διότι ο κόσμος κρίνει, αυτός είναι ο τελικός αποδέκτης και αν πει ναι εγώ σιωπώ δεν μιλάω.

Ο Νότης είναι ένας τεράστιος καλλιτέχνης, του έχω τεράστια αδυναμία γιατί ήταν ο αγαπημένος τραγουδιστής του αδελφού της Δώρας που σκοτώθηκε και έχω μαζί του ένα δέσιμο που πάντα με συγκινεί και με τα τραγούδια του κλαίω, γιατί μου θυμίζουν τον Γιώργο.

Εσύ θα έφευγες από ένα σχήμα λόγω πολιτικών πεποιθήσεων σε μια περίοδο σαν αυτή που διανύουμε ή θα συνεργαζόσουν όπως έγινε στο πρόσφατο παρελθόν με Νότη Σφακιανάκη & Δέσποινα Βανδή;

Καταρχάς ο Νότης είναι ένας τεράστιος καλλιτέχνης, επίσης του έχω τεράστια αδυναμία, γιατί ήταν ο αγαπημένος τραγουδιστής του αδελφού της Δώρας που σκοτώθηκε και έχω μαζί του ένα δέσιμο που πάντα με συγκινεί και με τα τραγούδια του κλαίω, γιατί μου θυμίζουν τον Γιώργο. Αυτό λοιπόν είναι ένα κομμάτι, απ΄ την άλλη ο Νότης είναι και ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος, παμπόνηρος και όχι με την αρνητική έννοια. Ξέρει πως όταν θα κάνει την παρουσίαση του cd του και θα μιλήσει πολιτικά ή για τους εξωγήινους ή γενικότερα για αυτά που λέει τα ωραία, θα δημιουργηθεί ντόρος. Εγώ λοιπόν στο twitter την ημέρα που έσκασε το θεματάκι έγραψα πως αυτό το πράγμα το θεωρώ ως ένα παιχνίδι δημοσιότητας. Μπορεί να μην το έκανε γι’ αυτό το λόγο ο Νότης, απλά να γούσταρε να μιλήσει εμένα όμως μου φάνηκε πως ένας τόσο έξυπνος άνθρωπος πρέπει να έχει τη συναίσθηση πως όταν μιλάς μια βδομάδα πριν την πρεμιέρα σου μπορεί να σου χρεωθεί διότι δεν έδωσε τη συνέντευξη το καλοκαίρι, να τα πει όλα αυτά που δεν δούλευε. Δεύτερον είναι μια πολιτικά ευαίσθητη περίοδος, όπου έχει προϋπάρξει η δολοφονία του Φύσσα από άτομα της Χρυσής Αυγής, έχουν σκοτώσει και δυο παιδιά της Χρυσής Αυγής και η κοινωνία είναι διχασμένη και προβληματισμένη. Τα πράγματα οδηγούνται στα άκρα κι εσύ σαν καλλιτέχνης νομίζω πρέπει να έχεις συναίσθηση ότι αυτό που θα πεις σε μια τέτοια περίοδο δεν χρειάζεται να είναι τόσο οξύ, πες το άλλη στιγμή, μην κατευθύνεις κάποιους να ψηφίσουν, καλύτερα να μιλάς με τα τραγούδια σου. Αυτά όσον αφορά το Νότη. Τώρα για την αντίδραση της Δέσποινας, θα σου πω ότι πραγματικά, θεωρώ πως επειδή η Δέσποινα σίγουρα θα είχε συζητήσει για το «The Voice» στον Ant1 και ήξερε πως θα κάνει ένα πρόγραμμα που σε όλες τις χώρες έχει τεράστια επιτυχία και απήχηση και απευθύνεται στο ευρύ κοινό -και παρεμπιπτόντως το θεωρώ εκπληκτικό και την Δέσποινα πολύ καλή- και επειδή πραγματικά θεωρώ πως αυτό που έκανε ο Νότης ήταν άκαιρο -μπορεί να είναι οι απόψεις του, γιατί ο Νότης μια ζωή τα λέει- πιστεύω πως η Δέσποινα όντως μπορεί να βρέθηκε σε δύσκολη θέση ή κάποιοι δικοί της άνθρωποι να την συμβούλευσαν ή να της είπαν πως μένοντας εκεί μπορεί να σου κάνει κακό και έτσι να την επηρεάσανε. Σε κάθε περίπτωση, εφόσον εκείνη δεν ένιωσε καλά, τότε δικαίως έφυγε. Ο καλλιτέχνης πρέπει στο μαγαζί που τραγουδάει να είναι ελεύθερος, να μπορεί να αναπνεύσει και να εκφραστεί για να είναι χαρούμενος. Εγώ δεν ξέρω αν θα έφευγα γιατί θα τα έβαζα όλα σε μια ζυγαριά, θα σκεφτόμουν και τους ανθρώπους που δουλεύουν στο μαγαζί αλλά και το πως αισθάνομαι εγώ σαν Γιώργος. Αν ένιωθα περίεργα θα έφευγα, όπως και σου ανέφερα πως το έχω κάνει στο παρελθόν, γιατί δεν ένιωσα καλά. Η Δέσποινα τότε αυτό που έγινε ήταν κάτι που δεν το ήξερε, δεν το είχε αποφασίσει εκείνη και σίγουρα είχε γίνει για το καλό του σχήματος, να ενδυναμωθεί με ακόμη ένα μεγάλο όνομα αλλά επειδή εμένα με είχε ενοχλήσει ο τρόπος τους, η Δέσποινα το είχε καταλάβει και δεν μου δημιούργησε πρόβλημα.

Είναι εύκολο σε ένα σχήμα ο καλλιτέχνης να νιώθει ελεύθερος, να έχει τον χώρο του και τον χρόνο του; Υπάρχουν πάντα αυτές οι συνθήκες στη δουλειά σας;

Υπάρχουν, όχι πάντα αλλά φροντίζεις να τις δημιουργείς και εσύ κάποιες φορές. Το κάθε μαγαζί έχει τους κανόνες του και πρέπει να προσαρμοστείς και λίγο με τους κανόνες του χώρου και του επιχειρηματία. Για παράδειγμα όταν πήγα στο Caramela ήταν το μαγαζί που βρήκα τον Κυριάκο Κυανό και τον Σάκη Αρσενίου, τα παιδιά ήταν ήδη εκεί με τον συγκεκριμένο επιχειρηματία, στην εταιρεία του κλπ. Σαφέστατα ο άνθρωπος αυτός φέρνοντας στο μαγαζί του έναν καλλιτέχνη που έχει κάποια ιστορία και διαδρομή θέλει να διαφυλάξει πως «δεν θα χαθούν» οι καλλιτέχνες του και εσύ πρέπει να το αφουγκραστείς αυτό και να καταλάβεις και να τον κάνεις επί της ουσίας και της πράξης να νιώσει την ασφάλεια. Έκανα λοιπόν κάτι που έπραττα σε όλες μου τις συνεργασίες, ήμουν πολύ ώρα επί σκηνής με τα παιδιά, κάναμε ντουέτα, βγήκαμε παρέα κι αυτό λειτούργησε. Σε άλλα μαγαζιά είναι διαφορετικό, όταν ήμουν με τον Σάκη Ρουβά στο Fever έκανε ο καθένας το πρόγραμμά του και η συνύπαρξή μας ήταν πολύ μικρή, προσεγμένη, σκηνοθετημένη, άλλο πράγμα. Έχει τύχει σε συνεργασία να μην αισθανόμαστε και οι δύο καλά αν και είχε μεγάλη επιτυχία το σχήμα αλλά δεν έφταιγε κανένας από μας, έφταιγε το περιβάλλον μας που αλληλομετέφερε περίεργα πράγματα.

Πόσο επικίνδυνο είναι αυτό; Πόσο προσοχή θέλει το περιβάλλον που έχει ο κάθε καλλιτέχνης;

Πάρα πολύ, μπορεί ο καλλιτέχνης να μην είναι ψωνισμένος και να την έχει ψωνίσει το περιβάλλον του. Να τον κάνουν να ξεφύγει, να του δώσουν μια εικόνα πλασματική, να του λένε “Είσαι το Νο1, μην ακούς κανένα”. Ξέρω περιπτώσεις που συνάδελφοι έχουν πάθει μεγάλη ζημιά διότι επηρεάζονται από το περιβάλλον που τους δημιουργεί μια άλλη εικόνα ή κόντρα και αντιπαλότητα στις σχέσεις τους και οι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα και δεν γνωρίζουν περιστατικά.

Υπάρχουν οι σωστοί «μάνατζερ ς» στην Ελλάδα;

Είμαι της λογικής ότι στην Ελλάδα σωστό management δεν υπάρχει όμως επειδή το έχω ζήσει στην καριέρα μου, αυτοί που έκαναν καταπληκτική δουλειά για εμένα ήταν άνθρωποι που με αγαπούσανε πολύ. Όταν έχεις πολύ αγάπη για τον καλλιτέχνη σου, γι’ αυτό που κάνει, για το ταλέντο του, για τον τρόπο που εκφράζεται, για το πως είναι σαν άνθρωπος, η αγάπη σου γι’ αυτόν σε κάνει τον καλύτερο manager.

Όταν παντρεύτηκα με την γυναίκα μου το έκανα από έρωτα, κάναμε τον πιο ανέμελο, χαρούμενο και μεθυσμένο γάμο της ιστορίας και είμασταν δύο παιδιά τρισευτυχισμένα. Τα παιδιά μας είναι προϊόν έρωτα και αγάπης, ήταν εσωτερική επιλογή.

Οδεύεις προς την ολοκλήρωση της συνεργασίας σου με το Caramela μετά από 4 χρόνια. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς αυτό το όνομα;

Στο Caramela έκανα ουσιαστικά μια στροφή στην καθημερινή νυχτερινή διασκέδαση που είχα να την ζήσω από το Romeo, όπου ήμουν για 6-7 σεζόν. Στο ενδιάμεσο είχα κάνει μια στροφή της προσοχής μου γιατί είχα ξεσηκωθεί και ενθουσιαστεί με την τηλεόραση για δυόμιση χρόνια αν και παράλληλα έκανα επιτυχημένες εμφανίσεις. Ο κόσμος έλεγε τότε «Είχες χαθεί εκείνη την περίοδο», «Είχες κάνει κοιλιά», «Είχε πέσει η καριέρα σου». Μπορεί ο κόσμος να το έβλεπε έτσι αλλά εγώ είχα στρέψει την προσοχή μου αλλού, το είχα αφήσει λίγο πίσω το θέμα και δεν ασχολιόμουν τόσο πολύ. Ουσιαστικά λοιπόν το Caramela ήταν μια πολύ δυναμική επιστροφή στο καθημερινό ξενύχτι. Θεωρώ πως με βοήθησε πολύ με τον κόσμο του διότι έχει πυρήνα νεανικού κοινού. Πολύ σημαντικό, πολύ δυναμική επαφή με φοιτητές που τους θεωρώ συνομήλικους πια, γιατί πλέον κάνω παρέα με άτομα ηλικίας 19-25. Έμαθα πολλά πράγματα, διεύρυνα το ρεπερτόριό μου, τραγούδησα πάρα πολλά τραγούδια που δεν θα τα έλεγα, όπως μαντινάδες που τις άκουσα πρώτη φορά στο Caramela που τις έλεγαν τα παιδιά και μετά εγώ εμπνεύστηκα το «Απαγορευμένο». Βάζοντας βέβαια και το χεράκι μου διότι η έμπνευσή μου στο «Απαγορευμένο» ήταν ένα σκαλί πιο κάτω από το τελευταίο σκαλί αλλά όπως συνηθίζουμε να λέμε «το επίπεδο χαμηλά, τα χέρια ψηλά». Τέσταρα επίσης τις αντοχές μου, δούλευα 7ήμερα, συμμετείχα στο Dancing with the stars, ενώ παράλληλα ήμουν στο Caramela. Το αγάπησα πάρα πολύ το μαγαζί, το αγαπώ και θα το αγαπώ για πάντα όπως το ίδιο ισχύει και για το Romeo.

Όσες φορές έχουμε συζητήσει το Romeo είναι ένα μαγαζί που αναφέρεις πάντα. Το έχεις στο μυαλό σου ως ένα μαγαζί που σου πρόσφερε αγαπημένες και ανέμελες στιγμές;

Είναι μαγαζιά, το Romeo και το Caramela, που εμένα προσωπικά με στιγμάτισαν. Και στα δυο μαγαζιά έδωσα το προσωπικό μου στίγμα, γιατί μου δόθηκε ο χώρος, η αγάπη και η ελευθερία να βάλω μια προσωπική σφραγίδα. Μου άφησαν πάνω μου 2 tattoo, έγραψαν στην ψυχή μου και τα δυο μαγαζιά.

Μου περιγράφεις τι πήρες από το Caramela. Θέλω να σε ρωτήσω αν θεωρείς ότι και εσύ κατά κάποιο τρόπο αναβάθμισες το μαγαζί βάζοντας και άλλο κόσμο μέσα, διαφορετικό;

Προσπάθησα σίγουρα να προσφέρω πολλά πράγματα αλλά νομίζω πως αναβαθμιζόμαστε όλοι από την επιτυχία και εγώ ο ίδιος, έκανα απανωτά πάρα πολλά σουξέ. Το Caramela είναι ένα μαγαζί που γεμίζει, 4 χρόνια το έβλεπα πάντα γεμάτο ακόμη και τις καθημερινές. Κόσμος έμπαινε, κόσμος έβγαινε και ξαναρχόταν. Εγώ διεύρυνα το ρεπερτόριό μου, τραγούδησα δημοτικά, λαϊκά και πήρα πράγματα από τον Κυριάκο Κυανό που είναι εκπληκτικός τραγουδιστής και από τον Σάκη Αρσενίου και τη Χρύσπα. Η χημεία σου βγάζει τρελά πράγματα και απ’ ότι μου έχουν πει τα παιδιά ισχύει το ίδιο και γι’ αυτούς και χαίρομαι πολύ. Μου λένε και οι ίδιοι οι επιχειρηματίας πράγματα που δεν είναι και πολύ ωραίο να τα λέω εγώ για τον εαυτό μου, όπως το ότι να δουλεύει κάποιος μαζί μου είναι σχολείο και μ’ αρέσει αυτό. Σε ένα σχολείο όμως ποτέ δεν είμαι δάσκαλος, είμαι μαθητής που με τους άλλους μαθητές πηγαίνουμε μπροστά. Χαίρομαι πολύ διότι για άλλη μια φορά δεν καταπιέστηκα και φεύγω από το Caramela πριν τελειώσει η σεζόν, κάτι που τους το έχω πει εδώ και 4 μήνες και είναι σύμφωνοι. Σίγουρα είναι δυσάρεστο και λίγο άβολο αυτό αλλά θέλω να φεύγω όταν κάτι είναι στο peak του και δεν έχει φθαρεί ή δεν με έχει φθείρει.

Μου ανέφερες πως κόσμος έμπαινε, κόσμος έβγαινε και ξαναρχόταν. Κόσμος που ζήλευε την επιτυχία του Caramela υπήρξε;

Δεν ξέρω, δεν ήρθε κανείς να μου πει «Γιατί ρε μπαγάσα δουλεύεις 6 μέρες τη βδομάδα κι εγώ δεν δουλεύω;;;». Σίγουρα μπορεί κάποιοι να το έχουν σκεφτεί όμως σε μένα μπροστά δεν το έχει πει κανείς αν και θα το εκτιμούσα αν το έκανε. Μπορεί να γινόταν και κολλητός μου, αν μου έλεγε την αλήθεια κατάμουτρα. Έτσι πρέπει να είναι οι φίλοι, δεν είναι μόνο για να σου λένε μπράβο ή να λένε άλλα μπροστά σου και άλλα πίσω από την πλάτη σου. Μπορεί λοιπόν η πλειοψηφία του χώρου να μην χαίρεται πολύ με τις χαρές σου ενώ θα έπρεπε κανονικά, αλλά εγώ χαίρομαι για τον Παντελίδη, την Πάολα, τον Κιάμο και τον Ρέμο που λατρεύω και σκίζουν.

Αυτό το συναίσθημα μπορεί κάποιος να πει ότι οφείλεται στο γεγονός ότι κι εσύ διανύεις μια επιτυχημένη περίοδο και μιλάς εκ του ασφαλούς.

Ακόμα και την περίοδο που έκανα τηλεόραση και δεν ήμουν τόσο συγκεντρωμένος στα «της νύχτας» πάλι χαιρόμουν, είναι θέμα παιδείας, ανθρώπου και χαρακτήρα. Ακόμη μια τραγουδίστρια που μου αρέσει πολύ είναι η Μελίνα Ασλανίδου που δεν την ξέρω σαν άνθρωπο καθόλου αλλά είναι φωνάρα. Όπως και η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, το τραγούδι της «Η Επιμονή σου» είναι πάρα πολύ ωραίο, το είχα twittάρει πριν από 2-3 χρόνια, τότε που δεν το είχε διασκευάσει ακόμα η Ελεωνόρα και όταν το πρωτάκουσα με είχαν πιάσει τα κλάματα με τον στίχο που λέει «Αχ να ‘ξερες τι δύναμη μου δίνει η δύναμή σου σαν λες όλα θα γίνουνε κι ακούω τη φωνή σου». Πιστεύω πως υπάρχουν άνθρωποι δίπλα μας που μπορούν να μας ανεβάσουν και να τα κάνουν όλα να φανούν πιο ωραία. Ειλικρινά σου μιλάω υπάρχουν συνάδελφοι που τους αγαπώ πραγματικά και χαίρομαι με την επιτυχία τους και που ακόμη και τα πράγματα να μην πήγαιναν καλά στη δουλειά μου θα εξακολουθούσα να σκέφτομαι το ίδιο και να θέτω στόχους. Είμαι άνθρωπος που θα σκεφτεί «Ξύπνα ρε, τι κάνει αυτός σωστά; Δες το και κάντο κ΄εσύ, ξύπνα και πάτα στα πόδια σου για να πας μπροστά». Δεν θα ευχόμουν ποτέ να πέσει κάποιος από την επιτυχία του αντιθέτως θα το έπαιρνα ως στόχο, ως παράδειγμα.

Πραγματικά πιστεύεις ότι εσείς οι καλλιτέχνες αντέχετε την απόλυτη ειλικρίνεια από αυτόν που έχετε απέναντι σας;

Εγώ την αντέχω, δεν ζω σε ένα ροζ σύννεφο. Είμαι στη πραγματικότητα, η οποία περιλαμβάνει και λύπες. Να ξέρεις ότι εμείς οι καλλιτέχνες δεν είμαστε φυσιολογικοί άνθρωποι, δεν είμαστε ο μέσος όρος και μόνο από το γεγονός ότι 5 με 6 φορές την εβδομάδα, ανεξαρτήτως προβλημάτων πρέπει όλοι οι άνθρωποι του θεάματος να βγαίνουν on stage και να δίνουν μια παράσταση. Πρέπει όμως τον υπόλοιπο χρόνο εκτός πίστας, σκηνής ή γυαλιού ο καθένας να έχει βρει τις σταθερές και τις ισορροπίες του, να συνειδητοποιεί αυτό που πραγματικά είναι, ένας κανονικός άνθρωπος όπως όλοι οι άλλοι, ούτε πιο ψηλά, ούτε πιο χαμηλά, με ευαισθησίες, ανασφάλειες και προβλήματα, καλά και άσχημα. Ένας φυσιολογικός άνθρωπος λοιπόν είναι θέμα παιδείας αν αντέχει την κριτική ή την αλήθεια, όχι θέμα καλλιτέχνη. Απλά σου είπα πως σε κάποιους από εμάς το περιβάλλον τους κοιτάζει να τους γλύφει για να τους έχει σαν Νο1, λέγοντας πως δεν έχουν ανάγκη κανέναν και έτσι μπορεί να φάνε το παραμύθι. Ξέρω ανθρώπους στη καθημερινότητά μου που δεν αντέχουν να τους πεις την αλήθεια κατάμουτρα και άλλοι που τ’ αντέχουν. Εγώ την αντέχω γιατί η Δώρα είναι σκληρή, δεν μασάει τα λόγια της.

Η Γωγώ Τσαμπά βγήκε και δήλωσε στον Θέμο «Δεν κατάλαβα πως έγινε επιτυχία το «Δεν σου κάνω τον Άγιο», το έλεγα το τραγούδι 11 χρόνια»… Θα έπρεπε κάποιος από το περιβάλλον της να βγει και να της σφυρίξει «Γωγώ μου έγινε επιτυχία γιατί βγήκε και το έκανε διασκευή ο Τσαλίκης»!

Η Δώρα είναι λοιπόν αυτή που σου φέρνει τις ισορροπίες στη ζωή σου;

Και η Δώρα! Είναι και τα παιδιά μου που πλέον έχουν κρίση. Ο μεγάλος μου γιος πάει στα 11 μπορεί να ακούσει κάτι και να πει «Μπούρδα». Όταν βλέπουμε για παράδειγμα το Voice λένε «Τι είπε αυτός, γιατί το είπε αυτό ο Αντώνης;;;». Τα παιδιά σχολιάζουν και κρίνουν, καταλαβαίνουν. Είναι και σε ένα περιβάλλον όπως το σχολείο όπου τα παιδιά είναι σκληρά μεταξύ τους, είναι straight to the point!

Το ότι έγινες τόσο νωρίς μπαμπάς θεωρείς πως βοήθησε στο να είσαι πιο κατασταλαγμένος και χαμηλών τόνων;

Σίγουρα βοήθησε. Θα μπορούσα να τα έχω κάνει και αργότερα τα παιδιά μου και να έχω κάνει dolce vita. Όταν παντρεύτηκα με την γυναίκα μου το έκανα από έρωτα, κάναμε τον πιο ανέμελο, χαρούμενο και μεθυσμένο γάμο της ιστορίας και είμασταν δύο παιδιά τρισευτυχισμένα. Τα παιδιά μας είναι προϊόν έρωτα και αγάπης, ήταν εσωτερική επιλογή. Τώρα όσον αφορά την πατρότητα είναι το μοναδικό επάγγελμα στον κόσμο που πρώτα σου δίνεται ο τίτλος και μετά πρέπει να κάνεις τη δουλειά. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις νομίζω για να είσαι σωστός είναι να συνειδητοποιήσεις άμεσα πως υπάρχει ένας άνθρωπος που έχει μεγαλύτερη προτεραιότητα από εσένα και αυτό αυτόματα σε κάνει πιο προσγειωμένο. Συνήθως οι άνθρωποι που έχουν έπαρση και είναι κωλόπαιδα και κακομαθημένα, η βασική τους προτεραιότητα είναι το εγώ τους κι ο εαυτός τους. Όταν όμως στη ζωή υπάρχει ένας άνθρωπος για τον οποίο θα μπορούσες να πεθάνεις και να φας σφαίρα χαμογελαστός θεωρώ πως έχεις περισσότερες πιθανότητες να προσγειωθείς. Όσο πληθαίνουν τα παιδιά πληθαίνουν και οι πιθανότητες, έρχεται στο καπάκι και ο θάνατος ενός νέου προσώπου της οικογένειας όπου συνειδητοποιείς κάποια πράγματα και σε γειώνει περισσότερο. Αν μετά από 3 παιδιά και έναν χαμό, με τις σφαλιάρες στη δουλειά σου, τις δυσκολίες που είναι θεμιτές και αθέμιτες είσαι ακόμα σε ροζ σύννεφο, ε τότε ή πολύ μαλάκας είσαι ή τίγκα στα ναρκωτικά -που βέβαια μετά από 15 χρόνια θα είχες πεθάνει- ή είσαι τρελός ή εξωγήινος δεν μπορώ να σου πω κάτι άλλο. Αν είσαι κανονικός άνθρωπος πατάς στα πόδια σου.

Εσύ αισθάνεσαι ικανοποιημένος από τον χρόνο που δίνεις στα παιδιά σου ή μπορεί να αισθάνεσαι «τύψεις» γιατί μπορεί να έχεις δουλειά, υποχρεώσεις και τα παιδιά από την άλλη έχουν ανάγκες;

Νιώθω τύψεις ώρες – ώρες, αλλά δεν είμαι ενοχικός. Κοιτάζω τα παιδιά και ειδικά τον πιο μικρό που του χρόνου θα πάει πρώτη δημοτικού και λέω πότε μεγάλωσε ρε γαμώτο; Γιατί μεγάλωσε τόσο γρήγορα; Την έχασα τη μωρουδίλα του. Την έζησα πολύ; Θα ήθελα να τη ζήσω πιο πολύ. Από την άλλη σκέφτομαι ότι προσπάθησα. Πιστεύω πως ο άνθρωπος πρέπει να δίνει τον καλύτερό του εαυτό και να μην τα παίρνει όλα προσωπικά, δεν χρειάζεται συνέχεια να μαστιγώνουμε τον εαυτό μας οπότε επειδή ξέρω ότι προσπάθησα, μου δίνω ελαφρυντικά και δεν το παίρνω ενοχικά το θέμα. Δεν κοιτάζω όταν βρίσκομαι με τα παιδιά να το παίζω ο μπαμπάς που τους δίνει όλα τα υλικά αγαθά για να μην τους δυσαρεστήσει επειδή μπορεί να έλειπε τρεις μέρες στη δουλειά.

Το γεγονός πως η Δώρα κάνει ένα επάγγελμα που δεν έχει καμία σχέση με το δικό σου, βοηθάει τα πράγματα; Κάποιοι μου λένε πως είναι πιο ωραίο να είμαστε στον ίδιο χώρο γιατί υπάρχει μεγαλύτερη κατανόηση και κάποιοι άλλοι πιστεύουν το αντίθετο.

Πιστεύω πως με έναν άνθρωπο που είσαι μαζί και λείπει συχνά, ό,τι επάγγελμα και να κάνεις αν δεν σε ενοχλεί είναι καλύτερα να το κλείσετε το μαγαζί. Δηλαδή όσο και να κατανοεί τη δουλειά και να μη σου δημιουργεί προβλήματα αν δεν σου λείπει και λίγο και δεν σε τσιγκλάει το γεγονός του «που να είναι; τι να κάνει;», χωρίς βέβαια αυτό να φτάνει στην υπερβολική ζήλεια, απλά να υπάρχει το αλατοπίπερο, το έχετε κλείσει το μαγαζάκι. Η Δώρα, είναι ένας άνθρωπος που δείχνει απεριόριστη κατανόηση στη δουλειά μου, νιώθω απόλυτα ελεύθερος να λειτουργήσω χωρίς να έχω πρόβλημα αλλά παράλληλα είναι και μια γυναίκα που όταν της λείπω θα μου το πει. Όταν το καλοκαίρι στην περιοδεία μου έλειπα αρκετές μέρες, την έβλεπα που στεναχωριόταν και κοιτούσα και εγώ από την πλευρά μου να το κανονίσω ώστε να είμαστε μαζί, να πάρουμε και τα παιδιά σε κάποιες εμφανίσεις στην περιοδεία, να το συνδυάσω, να ξεκλέβουμε χρόνο και να πηγαίνουμε ένα διήμερο ή τριήμερο κάπου, και ας ήταν πιο κουραστικό. Δεν ξέρω να σου πω τι είναι πιο δύσκολο γιατί η Δώρα τον ξέρει τον χώρο και τους ανθρώπους του και με αυτό τον τρόπο είναι πιο αντικειμενική και δεν ψαρώνει. Νομίζω πως το ίδιο καλό της έχω κάνει και εγώ που δεν έχω ασχοληθεί με την ιατρική αλλά παράλληλα ξέρω τον χώρο και πώς λειτουργούν οι γιατροί. Της λέω πιο αντικειμενικά κάποια πράγματα που ίσως αν ήμουν στο χώρο να επηρεαζόμουν και να τα έβλεπα αλλιώς.

Οι followers μου σε twitter, facebook και instagram και τα views μου στο youtube είναι πραγματικά και προκαλώ όποιον γουστάρει να το ψάξει.

Είσαι όμως τραγουδιστής με πολλές θαυμάστριες και ιδιαίτερα επικοινωνιακός.

Η Δώρα με ξέρει. Έτσι ήμουν από μικρός, ήμουν κοινωνικός.

Πόσο εύκολο είναι να το διαχειριστείς και να μην δημιουργηθεί ένταση μεταξύ σας;

Εγώ μια χαρά τις διαχειρίζομαι τις θαυμάστριες, με πολύ ωραίο τρόπο. Όταν μάλιστα κάποιες φορές ξεπερνάνε τα όρια το μεγαλύτερο όπλο είναι το χιούμορ αν και δεν έχει κάνει κάποια κάτι πολύ extreme. Όταν είμαστε με την Δώρα συνήθως δεν με ενοχλούν εκτός από 1-2 φορές στο παρελθόν που κάτι είχε συμβεί και την είχε πειράξει. Όταν ειδικά είμαι με τα παιδιά μου και το λένε συχνά αυτό, με ένα μαγικό τρόπο δεν δίνω πολλά περιθώρια να με πλησιάσουν, δεν καταλαβαίνω πως το κάνω, μάλλον μου βγαίνει ασυναίσθητα γιατί δεν θέλω να φρικάρουν. Μια φορά τρόμαξε ο μικρός και έβαλε τα κλάματα, όταν ένα κοριτσάκι 14 χρονών με είδε ξαφνικά και ούρλιαξε, έτσι της βγήκε. Έτσι επειδή μάλλον έχω πάντοτε στο μυαλό μου πώς θα αισθανθούν τα παιδιά, μην τρομάξουν και νιώσουν άβολα βγάζω άμυνα και δεν είμαι τόσο ανοιχτός. Δεν είμαι ξινός, ούτε Μπέζος, του στυλ «Μην με ακουμπήσετε, φρικάρω», που και αυτό σεβαστό είναι αν νιώθει έτσι κάποιος άνθρωπος αλλά είμαι στο ενδιάμεσο, βγάζω στην ενέργειά μου πως «Ρε παιδιά, τώρα είμαι με τα παιδιά μου, κάποια άλλη στιγμή» χωρίς να το πω. Κι έτσι δεν με ενοχλούν.

Υπήρξαν κάποιοι από την εταιρεία σου ή κάποιοι δικού σου άνθρωποι που σου είπαν πως δεν θα έπρεπε να παντρευτείς τόσο νωρίς ή να κάνεις παιδιά λόγω καριέρας;

Στην αρχή μου το είχαν πει ναι αλλά μετά το ξεπέρασαν. Δεν θα έκανα όμως ποτέ κάτι που θα μου έλεγε κάποιος μάνατζερ ή κάποια δισκογραφική και μην πιάσουμε το θέμα των δισκογραφικών τώρα γιατί είναι μια άλλη πονεμένη συζήτηση, το τι κάνουν και αν κάνουν κάτι για τους καλλιτέχνες. Θέλω να σου πω πως και στην πορεία υπήρξαν πολλοί που μου έλεγαν γιατί δεν φωτογραφίζεσαι με τα παιδιά σου αλλά δεν μπορώ, δεν θέλω, δεν αρέσουν ούτε σε μένα ούτε στη Δώρα. Τα παιδιά θέλω να μεγαλώσουν φυσιολογικά. Αν στα 18 του θέλει να γίνει ο άλλος γνωστός και να είναι μαϊντανός δεν με νοιάζει, τα παιδιά δεν μου ανήκουν, είναι αυριανοί ενήλικες, πρέπει να τους σεβαστώ και να τους δώσω το δικαίωμα να αποφασίσουν οι ίδιοι αν θέλουν να γίνουν διάσημοι. Αυτή είναι η γνώμη μου, όπως και της Δώρας.

Να περάσουμε τώρα στη δισκογραφία και το άλμπουμ που ετοιμάζεις;

Ετοιμάζουμε ένα ολοκληρωμένο cd που θα κυκλοφορήσει αρχές Απρίλη. Θα έχει μέσα καινούρια τραγούδια αλλά και αυτά που έχουν κυκλοφορήσει ήδη, όπως το «Θέλεις πόλεμο», το «Σπάστε τα όλα» που βγήκε τώρα, το «Είμαι μια χαρά» και το «SOS». Θα έχει και διασκευές κάποιων τραγουδιών καθώς και μια ανατρεπτική συνεργασία με τον Tus που θα την απολαύσετε όλοι την Τρίτη 25/2. Είναι μια δουλειά που την ετοιμάζουμε πολύ καιρό, ακούμε και ξαναακούμε τα τραγούδια, τα γράφουμε και τα ξαναγράφουμε, αλλάζουμε γνώμη και το δουλεύουμε πάρα πολύ. Νομίζω θα είναι ωραία δουλειά.

Η περίοδος δηλαδή της προετοιμασίας ενός άλμπουμ είναι δύσκολη και δημιουργική παράλληλα;

Κυρίως δημιουργική αλλά και δύσκολη από πλευράς χρόνου, γιατί το πενθήμερο και 7ήμερο που δουλεύουμε στο Caramela είναι πολύ κουραστικό. Μόνο από αυτή την άποψη, γιατί κατά τ’ άλλα είναι πολύ ωραία η δημιουργία του cd. Μακάρι να έκανα συνέχεια τραγούδια και να ήμουν στο studio όλη την ώρα, μ’ αρέσει πολύ.

Έχω φύγει από συνεργασία με τη Δέσποινα Βανδή διότι προστέθηκε στο σχήμα ο Σάκης Ρουβάς και εγώ το έμαθα από το δελτίο ειδήσεων του Star!

Τι πιστεύεις πως έχουν τα τραγούδια σου και ξεχωρίζουν και γίνονται τόσο γρήγορα επιτυχίες;

Δεν ξέρω, ίσως έχω καταλάβει το ρεύμα της εποχής. Νομίζω πως σε αυτό με βοήθησε η καθημερινή επαφή με τον κόσμο στο Caramela. Ουσιαστικά ακούω και βλέπω τον κόσμο, τι γουστάρει και τι θέλει. Ο κόσμος είναι σε μια φάση που έχει τόσα πολλά προβλήματα που θέλει να ανέβει. Από τον Βέρτη μπορεί να θέλει καψούρα, από τον Πλούταρχο να θέλει να κόψει φλέβα, από την Θεοδωρίδου να θέλει πόνο, από τον Παντελίδη και τα δύο. Εγώ νομίζω πως την τελευταία περίοδο, αυτά τα 4 χρόνια, που ήμουν στο Caramela άλλαξε το κοινό στο οποίο απευθύνομαι και ο κόσμος από μένα ήθελε άλλα πράγματα και εγώ του τα έδινα. Έχει υπάρξει περίοδος όταν ήμουν στο Romeo που ο κόσμος ήθελε μεν διασκέδαση αλλά ήθελε και κάτι διαφορετικό, έτσι και εγώ έκανα το «Στα πλήκτρα του κορμιού σου» και θυμάμαι τότε ο κ. Γιγουρτάκης, ο επιχειρηματίας τράβαγε τα μαλλιά του όταν του είπα θα βγάλω καινούριο single και του πήγα τον στίχο, μου είπε «Αυτό είναι ποίημα, όχι τραγούδι» και όντως αν διαβάσεις το ρεφρέν μοιάζει. Το διάβασε λοιπόν και με κοίταζε ο άνθρωπος και μου έλεγε «Τι θα κάνεις μελοποιημένη ποίηση;”. Κι όμως επειδή το ένιωθα, το έκανα και έγινε επιτυχία, δεν υπήρχε κάποιο μυστικό. Είναι αυτό που με κάνει ο κόσμος να νιώθω ό,τι θέλει και νιώθω ό,τι θέλω κι εγώ.

Υπάρχουν κάποια τραγούδια σου που για σένα είναι ξεχωριστά;

Από τα παλιά μου που είχαμε κάνει με τον Κώστα Μηλιωτάκη, τον οποίο υπεραγαπώ και έχουμε κάνει υπέροχα πράγματα, το «Δεν υπάρχουν αντίο στον δρόμο μας», το «Θέλω να ονειρεύομαι μαζί σου», το «Στα πλήκτρα του κορμιού σου», το «Κάπως έτσι» που έγραψε η Ναταλία με τον Κώστα και σίγουρα το «Με χαλάει» που ήταν το πρώτο τραγούδι που έκανε επιτυχία. Από τα καινούρια σίγουρα η διασκευή του «Δεν σου κάνω τον Άγιο», ένα τραγούδι που έγινε χαμός και ήταν μια τρελή ιδέα που μας ήρθε ένα βράδυ και νομίζω πως έκανε καλό σε πολύ κόσμο, στα μαγαζιά, στα clubs και στη Γωγώ Τσαμπά. Τώρα το γεγονός ότι η Γωγώ Τσαμπά βγήκε και δήλωσε στον Θέμο «Δεν κατάλαβα πως έγινε επιτυχία, το έλεγα το τραγούδι 11 χρόνια και δεν κατάλαβα ποτέ πώς έγινε επιτυχία» αυτό όπως σου είπα και πιο πριν έχει να κάνει με το περιβάλλον του καλλιτέχνη. Θα έπρεπε κάποιος να βγει και να της σφυρίξει «Γωγώ μου έγινε επιτυχία γιατί βγήκε και το έκανε διασκευή ο Τσαλίκης» τόσο απλά είναι τα πράγματα, δεν είναι κακό. Η Γωγώ Τσαμπά μου είναι συμπαθέστατη απλά μπορεί να μην την είχε ενημερώσει κανείς και εκείνη είπε «λέω 11 χρόνια το «Δεν σου κάνω τον Άγιο» και μετά γίνεται της πο@@@νας με το τραγούδι ξαφνικά;». Σου μιλάω ανοιχτά, δεν μασάω τα λόγια μου, δεν θύμωσα, γέλασα, σκέφτηκα πως ή κάποιος της είπε μην αναφέρεις τον Τσαλίκη ή δεν το ήξερε η κοπέλα. Αλλά απ΄ την άλλη δεν βρέθηκε και κάποιος να της το πει όταν αναρωτήθηκε η κοπέλα; Το έχω ακούσει το τραγούδι από τον Κοντολάζο και από την Γωγώ Τσαμπά και το έσκιζε το κομμάτι αλλά όμως προς ένα συγκεκριμένο κοινό. Αυτό το τραγούδι λοιπόν μου άρεσε πολύ και το θεωρώ σημαντικό, αλλά και το concept του «Απαγορευμένου».

Να περιμένουμε και το 3 λοιπόν;

Θα έρθει και το 3 αλλά όχι σαν «Απαγορευμένο» με μπινελίκια, έρχεται οσονούπω. Πιστεύω πως το «Απαγορευμένο» πέτυχε τους Έλληνες σε μια φάση που θέλανε να βρίσουν και να εκτονωθούν και είχε πολύ πλάκα. Το είχα ακούσει όταν είχα πάει σε ένα μαγαζί στη Πεντέλη και έκαναν βάφτιση πιο δίπλα και είχαν βάλει το τραγούδι και το χορεύανε με τα μωρά αγκαλιά και σκέφτηκα «Είμαι η καταστροφή της νεολαίας τελικά, εντάξει συγχαρητήρια» αλλά ο κόσμος το έχει ανάγκη. Αγαπώ όλα τα τραγούδια που έγιναν επιτυχίες και τα αγάπησε κι ο κόσμος.

Πιστεύεις πως θα έρθει η στιγμή που θα βγούμε από αυτόν τον πάτο, από εκεί που μας έχουν φτάσει οι πολιτικοί μας;

Θα βγούμε από αυτή την κατάσταση, δεν υπάρχει περίπτωση, αλλά δεν ξέρω πόσα χρόνια θα πάρει. Θα πρέπει όμως να αλλάξουμε κι εμείς ήθη και νοοτροπίες. Εμείς τους επιλέξαμε, τους ψηφίσαμε και τους ανεχτήκαμε όλους αυτούς. Εντάξει, έχουν γίνει βήματα, έχουν μπει άνθρωποι φυλακή που έχουν κάνει καταχρήσεις. Όλα αυτά τα θεωρώ όμως μια ηθική σταγόνα στον ωκεανό, γιατί δεν έχω ακούσει κανέναν να επιστρέφει πίσω χρήματα. Έβαλαν για παράδειγμα στη φυλακή τον Τζοχατζόπουλο, αλλά επέστρεψε τίποτα πίσω; Έπρεπε να ακούσουμε πως τον βάλανε μεν στη φυλακή αλλά παράλληλα επέστρεψε στο δημόσιο 500.000.000 ευρώ και με τα κλεμμένα αυτά να χτιστούν 4 σχολεία, 5 ορφανοτροφεία, 3 γήπεδα, να τα δούμε και στην πράξη. Ίσως βέβαια να λειτουργεί και αποτρεπτικά όλο αυτό ώστε να μην μας ρημάξουν στο μέλλον. Τι να σου πω; Είμαι αισιόδοξος πάντως για τους Έλληνες.

Πιστεύεις πως η αισιοδοξία μπορεί να είναι η λύση αυτή την περίοδο;

Κοίταξε, όχι να είσαι στην κοσμάρα σου. Δουλεύω πάρα πολύ και δεν μπορώ να πω στον άλλο που είναι άνεργος και δεν έχει να φάει ή στον αδελφό μου που έκλεισε το μαγαζί του κι έμεινε χωρίς δουλειά να είναι αισιόδοξος και χαρούμενος. Μπορώ να του πω όμως κάνε κι εσύ τον απολογισμό σου, γιατί μπορεί και να φταις, δες λοιπόν τι λάθος έκανες. Μην σταυρώσεις τον εαυτό σου αν δε φταις και να έχεις αισιοδοξία και πίστη πως θα προχωρήσεις. Με την κρίση ήρθαμε νομίζω όλοι λίγο πιο κοντά, βοηθάμε τους δικούς μας ανθρώπους, στηρίζουμε ο ένας τον άλλο, βάζω 5 εγώ και αλλά 5 εσύ να την βγάλουμε. Ίσως μέσα στην όλη δυσκολία όλο αυτό να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους γιατί μπορεί και να είχαμε ξεφύγει λίγο. Φυσικά δεν μιλάω για τους ανθρώπους που πεινούν και ψάχνουν στα σκουπίδια, διότι έχουν φτάσει στην εξαθλίωση και είναι πολύ άσχημο αυτό, υπάρχουν όμως και τέτοιοι συνάνθρωποί μας δυστυχώς.

Από το «The Voice» θα βγουν 1-2 άτομα, δεν μπορούν παραπάνω, αυτό πρέπει να το γνωρίζουν τα παιδιά που πάνε σε αυτά τα shows.

Για να αλλάξουμε θέμα και κλίμα θα ήθελα να μου πεις την άποψή σου για το «The Voice»;

Μου αρέσει πολύ το «The Voice». Καταρχάς μου αρέσει που ο Ant1 φέτος κάνει πολλά προγράμματα κι έχει πολύς κόσμος δουλειά. Ξεφύγαμε λίγο από την αθλιότητα με τα τούρκικα, που τα βλέπαμε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Κι εγώ τα έβλεπα και όταν λέω αθλιότητα δεν εννοώ το να βλέπεις Σουλεϊμάν όπως ξεκίνησα να βλέπω κι εγώ και μου λέει η Δώρα «Τι μπούρδα είναι αυτή;» και μετά δεν έχανε επεισόδιο. Αθλιότητα είναι να βλέπεις σε μια ελληνική τηλεόραση μόνο τούρκικες σειρές, αυτό εννοώ. Πέρσι δεν υπήρχε ούτε ένα ελληνικό σήριαλ, ήξερα πολλούς ανθρώπους που ήταν άνεργοι στην τηλεόραση, οπότε χαίρομαι που γίνονται προγράμματα και ο Ant1 το στήριξε αυτό πολύ φέτος. Χαίρομαι επίσης που υπάρχει talent show που αν τα παιδιά που πάνε κοιτάξουν λίγο τα στατιστικά και δεν περιμένουν σε ένα βράδυ να γίνουν φίρμες, μπορούν να τα καταφέρουν. Γιατί από τα 500 άτομα που πέρασαν από talent shows κάνουν καριέρα τα 3. Να συνειδητοποιήσουν πως πάνε κάπου να κάνουν την προσπάθειά τους με πιθανότητα να κάνουν επιτυχία 1% και πρέπει να το έχουν στο μυαλό τους αυτό και να μην απογοητεύονται. Παιχνίδι είναι και μ’ αρέσει, είναι ένα ωραίο τηλεοπτικό σόου και βλέπω πως και στα παιδιά μου αρέσει και δεν είναι τυχαίο. Τα παιδιά δεν κάνουν ποτέ λάθος.

Θα μπορούσες να είσαι σε μια από τις 4 καρέκλες, στον ρόλο του κριτή;

Ναι αμέ!!! Θα μου άρεσε και νομίζω θα το έκανα και πολύ καλά. Να πάρω δηλαδή ένα παιδί που έχει όνειρα και να του μεταφέρω λίγο την τρέλα από την ομάδα μου και να βρούμε τρόπο να εκφραστεί. Δεν το λέω για να το ακούσει ο Λάτσιος και να με πάρει τηλέφωνο, γιατί τώρα δεν προλαβαίνω κιόλας, ξεκινάω την περιοδεία μου τον Απρίλιο. Αλλά θα το προσπαθούσα, δεν θα ήμουν αρνητικός.

Ποιος σου αρέσει περισσότερο από τους 4 κριτές και είναι ίσως πιο κοντά στον τρόπο που θα λειτουργούσες κι εσύ;

Και την Δέσποινα την βλέπω χαλαρή και χιούμορ κάνει και ο Ρέμος έχει πει κάτι ατάκες, που αν δεν ήταν φίλος με την Δέσποινα θα μπορεί να ήταν και παρεξηγήσιμες, είναι free δηλαδή αλλά και ο Μιχάλης μ’ αρέσει πολύ. Σε κάποιους μπορεί να φαίνεται extreme που λέει «Τρελαίνομαι» κλπ. αλλά θα ήμουν όμως πολύ χύμα κι εγώ. Δεν θέλω να απαντήσω διπλωματικά, αλλά δεν βλέπω κάποιον στημένο. Ο Ρέμος τα λέει ωραία όπως και η Βανδή και έχουν μια κόντρα που έχει πλάκα, αλλά και ο Μιχάλης το ίδιο. Για την Ασλανίδου, δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός επειδή της έχω αδυναμία αν και είναι λιγότερο έμπειρη. Έχω ακούσει από φίλους της πως είναι τρελοκομείο και πολύ ανοιχτός άνθρωπος, όταν αισθανθεί σιγουριά, θα ανοιχτεί και θα βγάλει την προσωπικότητά της, που είναι έντονη με ήθος, νομίζω θα είναι πολύ ευχάριστη έκπληξη.

Υπάρχει χώρος στη δισκογραφία γι’ αυτά τα παιδιά;

Το 1-2%. Άντε από το The Voice να βγουν 1-2 άτομα, δεν μπορούν παραπάνω. Όπως κι από το Fame Story, το Dream Show και όλα αυτά τα παιχνίδια γενικότερα.

Καριέρα μπορούν να κάνουν στις μέρες μας αυτά το άτομα με βάση τις δισκογραφίες όπως είναι στις μέρες μας;

Τηρούμενων των αναλογιών της εποχής ελάχιστοι θα βρουν χώρο να κάνουν κάτι, αυτό πρέπει να το γνωρίζουν τα παιδιά που πάνε σε αυτά τα shows. Δεν τα κατακρίνω, αντιθέτως τα γουστάρω πολύ, παντού υπάρχουν talent shows στο εξωτερικό. Όμως είναι όπως στο λόττο που ξέρεις πως με βάση το νόμο των πιθανοτήτων είναι δύσκολο να κερδίσεις, έτσι και σε αυτά τα παιχνίδια οι πιθανότητες είναι μικρές, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Σίγουρα είναι μια ευκαιρία, αλλά όχι μεγάλη.

Θα μου πεις λιγάκι που ετοιμάζεσαι να ταξιδέψεις στην περιοδεία σου;

Παντού!!! Τι να σου πω;;; Αυστραλία, Γερμανία, Ισραήλ, Τουρκία, Αλβανία, Βρυξέλλες, Ιταλία, Βουλγαρία, Αγγλία (Λονδίνο και Μάντσεστερ), Κύπρο παντού, Ελλάδα παντού και Θεσσαλονίκη θα βρίσκομαι για 3 ή 4 Παρασκευοσάββατα, μετά Αμερική και Καναδά. Η περιοδεία θα ξεκινήσει 31 Μαρτίου, αφού τελειώσω με το Caramela στις 30 Μαρτίου, ξεκινώντας από Κύπρο και θα τελειώσω στις 5 Οκτωβρίου.

Είναι πολύ μεγάλο το χρονικό διάστημα της περιοδείας. Είμαι σίγουρη ότι ανυπομονείς όμως παράλληλα κουράζεσαι και λίγο στη σκέψη;

Δεν με κουράζει, ανυπομονώ και πέρυσι πέρασα πολύ ωραία γιατί μ’ αρέσει όλο αυτό. Καταρχάς είμαι άνθρωπος που δεν πίνω, δεν καπνίζω, ούτε καν πίνω καφέ. Προσπαθώ να είμαι πολύ clean από άποψη γιατί και ποτά μ’ αρέσει να πίνω και το τσιγάρο μ’ άρεσε όταν κάπνιζα και ο καφές. Είναι άποψη, διότι βλέπω πως είναι η σωτηρία μου, έτσι μπορεί να είναι καλά το σώμα μου. Μ’ αρέσει να προσέχω και δεν μιλάω για διατροφές, γυμναστικές και τέτοια, να είμαι φρικιό απλά προσέχω αυτά τα πράγματα και δεν κουράζομαι, δεν γίνομαι ρετάλι. Μ’ αρέσει να αλλάζω παραστάσεις, να βλέπω διαφορετικούς ανθρώπους και χώρους. Έχω κάτι εικόνες καταπληκτικές, όπως πέρυσι στην Ελαφόνησο που τραγουδούσα πάνω στη θάλασσα σε έναν λόφο και έφτασε το ξημέρωμα και έπαθα πλάκα. Επίσης είναι η ενέργεια που παίρνεις από το κοινό σου που θα σε δει ένα μόνο βράδυ γιατί στο Caramela θα σε δει και αύριο ενώ στην περιοδεία βλέπεις πως ο κόσμος τα δίνει όλα, γουστάρει, μ’ αρέσει αυτό και δεν με κουράζει στη σκέψη.

Θεωρείς πως αυτό είναι και το σωστό timing για να κάνεις και ένα διάλειμμα από τη νυχτερινή ζωή της Αθήνας;

Θεωρώ πως είναι το σωστό timing τώρα που φεύγω από το Caramela, έτσι ένιωσα και χαίρομαι πολύ που οι επιχειρηματίες του μαγαζιού σεβάστηκαν αυτή μου την ανάγκη και επιλογή και τους ευχαριστώ πάρα πολύ, γιατί πραγματικά δεν είναι εύκολο ούτε για μένα ούτε γι’ αυτούς. Με αυτό έχω θέμα ηθικά και συναισθηματικά αλλά θεώρησα πως έπρεπε να γίνει τώρα. Δεν το έκανα για να απέχω από την Αθήνα, απλά ήθελα να κάνω κάτι άλλο, διαφορετικό, δεν γίνεται 15 χρόνια δισκογραφημένος καλλιτέχνης να μην έχω πάει στην Αμερική, γιατί πάντα δουλεύω σε μαγαζιά της Αθήνας, είναι και ντροπή σε αυτούς τους ανθρώπους. Είναι η πρώτη μου περιοδεία εκεί αν και έχω πάει βέβαια για ταξίδια αναψυχής, ψώνια, αλλά ποτέ σαν καλλιτέχνης. Έπρεπε λοιπόν να γίνει κάποια στιγμή και μοιραία βέβαια κάνω και μια αποχή από την Αθήνα. Θα σας λείψω ρε ρεμάλια (γέλια);;;

Ναι θα μας λείψεις αλλά δεν μπορεί κάπου θα σε πετύχουμε. Η επιστροφή σου πως θα ήθελες να είναι;

Θέλω να είναι με μια συνεργασία με κάποιους από τους ανθρώπους που είμαστε κοντά ρεπερτοριακά, οι οποίοι είναι και πολύ συγκεκριμένοι, δεν θα ήθελα να κάνω κάτι ανατρεπτικό που δεν θα το φανταζόσουν ποτέ. Ή να βρω ένα πιο μικρό χώρο, σε πιο club μορφή, μαζεμένο, ωραίο, παρεΐστικο, να κάνω κάτι για την πάρτη μου, στα μέτρα μου, με την παρέα μου, να αισθανθώ καλά, με up-tempo και θετική ενέργεια. Θέλω να προσθέσω εδώ πως δεν έχω συμφωνία με κάποιον άλλο επιχειρηματία και γι’ αυτό φεύγω από το Caramela. Δεν κάνω τέτοιες π@@@@ιές, είμαι καθαρό παιδί.

Δεν σε αγχώνει το γεγονός πως δεν έχεις κλείσει ήδη για του χρόνου;

Εμένα όχι αλλά αγχώνει τους γύρω μου, όπως τη μάνα μου που μου λέει «Που θα δουλέψεις του χρόνου παιδί μου; Μα καλά δεν συζήτησες ακόμη;»… Ε όχι δεν συζήτησα! Το θεωρώ ανέντιμο να συζητάς με έναν άλλο επιχειρηματία όσο καιρό είσαι ήδη κάπου για τα επόμενα βήματά σου. Κάντο αφού τελειώσεις.

Είναι όμως κάτι αναπόφευκτο..

Όταν τελειώσει η συνεργασία μου με το Caramela θα κλείσω τα ραντεβού μου, ακόμα όμως είμαι εκεί ψυχή τε και σώματι. Δεν μπορώ να το αφήσω και να ψάχνω αλλού, είναι ντροπή. Δεν αισθάνομαι καλά και δεν μ’ αρέσει κι αν το έκανα θα ενημέρωνα και θα έλεγα «Κύριοι έκανα σήμερα ραντεβού με τον τάδε και συζήτησα αυτό».

Ολοκληρώνοντας δεν μπορώ να μην αναφέρω πως είσαι ο πιο ενεργός χρήστης / καλλιτέχνης των social media. Πόσο εύκολο είναι αυτό και πόσο χρόνο μπορεί να σου παίρνει από την καθημερινότητά σου;

Είναι πολύ εύκολο διότι είναι ακριβώς όπως μου βγαίνει. Δεν λέω «Τώρα θα πρέπει να γράψω κάτι στο twitter γιατί το εγχειρίδιο του καλού χρήστη λέει ότι πρέπει να twittάρεις τρεις ώρες την ημέρα». Θα γράψω κάτι όταν το νιώσω και αυτό μπορεί να είναι 10 πράγματα σε μια μέρα και τις τρεις επόμενες να μην μπω καθόλου. Μου παίρνει τον χρόνο που γουστάρω, δεν καταπιέζομαι.

Είναι πιο άμεση οι επαφή με τους θαυμαστές σου πιστεύεις με αυτό τον τρόπο;

Βέβαια!!! Παίρνουν και παίρνω αγάπη. Μ’ αρέσει όταν βλέπω κάποιο show στην τηλεόραση και παρακολουθώ και το twitter γιατί αν μπεις στο timeline πραγματοποιείται ένα σόου στην τηλεόραση και ένα στο εκει. Στο «Dancing with the Stars» για παράδειγμα έμπαινα στο timeline και έβλεπα τηλεόραση παράλληλα και γελούσα γιατί έβλεπα κράξιμο, σχόλια και ένιωθα σα να ήμασταν όλοι μια τεράστια παρέα όπου κάναμε κοινωνικό σχολιασμό, καλοπροαίρετο και μη σε κάτι που εκείνη τη στιγμή έβλεπαν 150.000 followers πραγματικοί. Και εδώ θέλω να πω πως είμαι πολύ περήφανος, διότι οι followers μου στο twitter, facebook και instagram και τα views μου στο youtube είναι πραγματικά και προκαλώ όποιον γουστάρει να το ψάξει. Όλο αυτό έχει αντίκρισμα, είναι πραγματική επικοινωνία, πραγματική επιτυχία. Ακόμα και το γεγονός ότι στα 10 δημοφιλέστερα τραγούδια στην Ελλάδα στο Youtube ήταν το «Απαγορευμένο» και το «Άστο- Δεν σου κάνω τον Άγιο» με κάνει περήφανο. Το να έχεις λοιπόν στα 10 τραγούδια με τα περισσότερα κλικαρίσματα στο Youtube, 2 δικά σου σε μια χρονιά το θεωρώ τεράστια επιτυχία διότι ξέρω πως υπάρχουν sites που αγοράζεις views και κάνεις τέτοιες π@@@τιές και νομίζω πως είναι πολύ φαιδρό και αστείο γιατί κάποια στιγμή θα βγει στην δημοσιότητα και θα γίνεις ξεφτίλα.

Συνέντευξη & Επιμέλεια: Σοφία Μπεκιάρη

Απομαγνητοφώνηση: Ελένη Κεφαλληνού