Συνέντευξη | Κέλλυ Κελεκίδου: «Θα ήθελα να κάνω Κραουνάκη, με τον οποίο ήμασταν πολύ κοντά στο να κάνουμε τραγούδι μαζί!»

Νέο τραγούδι, νέα δισκογραφική στέγη και ολοκαίνουριο σπίτι ήταν η φάση στην οποία την πετύχαμε… όλα καινούρια λοιπόν για μια ανανεωμένη Κέλλυ Κελεκίδου που δεν δίστασε να απαντήσει σε όλα τα ερωτήματα μας γεμάτη χαμόγελο… για τους δύο άντρες της ζωής της, για το μεγάλωμα της σε επαρχιακή πόλη, για το νέο της δισκογραφικό ξεκίνημα, για το άγχος της δεδομένης της άσχημης οικονομικής κατάστασης που επικρατεί και για πολλά ακόμη θέματα που σίγουρα θα σας τραβήξουν την προσοχή.

Κέλλυ σε συναντάμε αρκετά πρωινή… Πως είναι για εσένα όλο αυτό;

Βασικά η ώρα είναι 11:30 αλλά επειδή είμαι ξύπνια από τις 07:00, για μένα είναι μεσημέρι. Αυτό σημαίνει ότι έχω αλλάξει πάρα πολύ το πρόγραμμά μου, ξυπνάω πολύ πρωί λόγω του μικρού και αυτό με έχει βοηθήσει στην καθημερινότητά μου, στο να προλαβαίνω να κάνω πάρα πολλές δουλειές που παλιότερα δεν είχα το χρόνο να κάνω.

Πόσο εύκολο είναι να συνδυαστεί η ιδιότητα της μαμάς και το επάγγελμα της τραγουδίστριας;

Νομίζω ότι έτσι όπως έχει γίνει η δουλειά μας, επειδή δουλεύουμε μόνο Παρασκευή και Σαββάτο, στην ουσία για εμάς είναι πρώτα απ’ όλα διασκέδαση. Δηλαδή, φεύγουμε το βράδυ και ο μικρός κοιμάται, γυρίζουμε και τον βρίσκουμε κοιμισμένο. Από τότε που έκανα τον μικρό μπορεί να άλλαξε η καθημερινότητά μου, αλλά πιστεύω πως όταν κάποιος θέλει να συνδυάσει και τα δύο μπορεί!

http://www.youtube.com/watch?v=UFBtGhlzfXU

Σε πετυχαίνουμε σε μία περίοδο «γεμάτη» τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Πως είναι τα πράγματα για εσένα;

Είμαι σε μία πολύ δημιουργική φάση. Χαίρομαι που μόλις κυκλοφόρησα ένα τραγούδι με τον Βαλεντίνο και τον Χριστόδουλο Σιγανό στους στίχους και τον Κωνσταντίνο Παντζή με τον Χριστόδουλο Σιγανό στην μουσική γιατί στο πρώτο μου τραγούδι ξεκίνησα μαζί με τα παιδιά και μετά από πάρα πολύ καιρό βρισκόμαστε και πάλι όλοι μαζί παρέα με το «Εκδηλώθηκες». Όλο αυτό το διάστημα είχα τον χρόνο να ξεκουραστώ, να δω τα πράγματα ακόμα πιο ξεκάθαρα, γιατί όταν βρίσκεσαι πολλές φορές μες στον τυφώνα δεν τα βλέπεις, οπότε είχα όλη την ευχέρεια να δω τα πράγματα πολύ πιο καθαρά, οι επιλογές μου να είναι ακόμα πιο ώριμες και νομίζω ότι κάθε πράγμα που σε αφήνει να χαλαρώσεις και να το δεις πιο ξεκάθαρα έχει πάντα καλύτερα αποτελέσματα.

Πιστεύεις ότι υπάρχουν δημιουργοί που δίνοντας σου ένα κομμάτι θα είναι σίγουρη επιτυχία;

Πιστεύω σε ένα πολύ καλό τραγούδι και ας μην είναι πολύ γνωστός ο δημιουργός. Από εκεί και πέρα όμως ο Βαλεντίνο και ο Χριστόδουλος έχουν αποδείξει τόσα χρόνια ότι σε αυτό που κάνουν είναι πάρα πολύ καλοί. Οπότε δίνοντάς μου, όσον αφορά την δική μου εμπειρία και την συνεργασία μαζί τους, το “Γλύκα, Γλύκα”, το “Αγάπη Θέλω Μόνο”, το “ Σε βγάζω άκυρο” ότι πραγματικά αυτά τα παιδιά έχουν κάτι που είναι μαγικό. Έχουν πάρα πολύ ταλέντο. Ο Χριστόδουλος δε, νομίζω ότι είναι ο μάγος της ρούμπας, ξέρει μέσα από ένα κομμάτι πως μπορεί να σε κάνει να κουνηθείς.

Μου ανέφερες ότι είχες τον χρόνο να δεις τα πράγματα πιο ξεκάθαρα και λίγο «απ’ έξω». Τι είναι αυτό που ίσως διαπίστωσες ότι δεν σου αρέσει και τόσο;

Κοίταξε νομίζω ότι όταν βρίσκεσαι «μέσα» σε όλο αυτό λες και κάποια ναι που ενδεχομένως δεν τα θες γιατί πολύ απλά πρέπει να γίνουν τώρα, όμως, στην πραγματικότητα ίσως δεν έπρεπε. Πλέον νιώθω πιο σίγουρη και πιο δυνατή και ξέρω ακριβώς τι πρέπει να γίνει.

Άρα είσαι πιο σίγουρη για τις επιλογές σου…

Ναι είμαι πιο σίγουρη για τις επιλογές μου. Είμαι ακόμα πιο εγκρατείς σε πράγματα και πρώτα απ’ όλα έρχεται μια στιγμή που λέγεται ωριμότητα, η οποία σε κάνει να είσαι πιο υπεύθυνη γι’ αυτό που θα παρουσιάσεις στον κόσμο και ειδικά μετά από την αποχή που είχα εγώ των τριών χρόνων. Πλέον είμαι ξεκούραστη, πάντα έβλεπα την δουλειά μου σαν χόμπι, και ποτέ ως αγγαρεία, ότι δηλαδή πάω στο μαγαζί να δουλέψω και να καταπιεστώ, και νομίζω ότι όταν βλέπεις την δουλειά σου σαν κάτι που σου αρέσει πάρα πολύ, θα σου αποφέρει καλούς καρπούς.

Από τότε που έκανα τον μικρό μπορεί να άλλαξε η καθημερινότητά μου, αλλά πιστεύω πως όταν κάποιος θέλει να συνδυάσει και τα δύο μπορεί!

Παίζει ρόλο το γεγονός ότι βλέπεις την δουλειά σου σαν χόμπι στο να αποδίδεις καλύτερα;

Βέβαια! Το βλέπω και στις εμφανίσεις μου τώρα που κάνω περιοδεία κάθε Παρασκευή και Σάββατο και είμαι κλεισμένη σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και όχι μόνο, Γερμανία είχα πάει, πήγα Λονδίνο, θα πάω Βρυξέλες. Όταν βγαίνω πάνω στο stage, για μένα είναι διασκέδαση, γιατί μου έχει λείψει πάρα πολύ η επαφή με τον κόσμο, αυτό το «δίνω-παίρνω», τραγουδάω, ερωτεύονται, χορεύουν και νομίζω πως ακριβώς επειδή μου έχει λείψει πάρα πολύ, δίνω τον καλύτερό μου εαυτό. Είναι στην ουσία σαν ένα καινούριο ξεκίνημα για εμένα.

Είσαι μία καλλιτέχνιδα που κινείται σε λαϊκά μονοπάτια. Το ύφος των τραγουδιών που επιλέγεις κάθε φορά να ερμηνεύσεις από τι εξαρτάται;

Νομίζω ότι πρώτα απ’ όλα έχει σχέση με όλη την ομάδα που συνεργάζομαι. Τα περισσότερα τραγούδια μου επιλέγω να είναι λαϊκά, εκτός από κάποιες εξαιρέσεις όπως το τραγούδι που είχα κάνει μαζί με το Θηρία «Ένα με σένα» που είχε μία νότα πιο μοντέρνα σε σχέση με τα δικά μου δεδομένα, αλλά εκείνη την χρονική περίοδο ήθελα να το κάνω. Έχει σχέση λοιπόν με την ομάδα, αλλά και με τα θέλω μας την κάθε χρονική στιγμή, απλά κατά κύριο λόγο αυτές είναι πολύ μικρές πινελιές και νομίζω ότι έχω μάθει να υπηρετώ καλύτερα το λαϊκό τραγούδι από οποιοδήποτε άλλο είδος μουσικής.

Η ομάδα που εμπιστεύεσαι ποια είναι;

Πρώτα απ’ όλα είναι η εταιρία στην οποία είμαι και οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζομαι. Είναι μία ομάδα όχι του ενός ή δύο ατόμων, αλλά μία ομάδα γενικότερη όποτε δέχεσαι την γνώμη όλων και η τελευταία επιλογή είναι δική σου. Επίσης κάποιες φορές στην επιλογή των κομματιών με βοήθησε ο Μάκης Πουνέντης, ο οποίος πέρα από κουμπάρος μου είναι και ένας άνθρωπος που έχει σταθεί πολύ δίπλα μου και όταν ήμουν στα δρώμενα αλλά και όταν ήμουν τρία χρόνια απούσα και είναι πολύ σημαντικός για την ζωή μου. Εννοείται ο σύζυγός μου που έχει μία πιο εμπεριστατωμένη άποψη και από εκεί και πέρα η εταιρία η οποία είναι αυτή που κάθε φορά φροντίζει το πώς θα βγει όλο αυτό προς τα έξω.

Με την αλλαγή της εταιρίας που έκανες, τι προσδοκίες έχεις από την νέα;

Κοίταξε, νομίζω ότι οι προσδοκίες λίγο πολύ είναι ίδιες, πηγαίνεις σε μία καινούρια εταιρία σαφέστατα για να μπορέσεις να παρουσιάσεις νέα τραγούδια, γιατί εκείνη την περίοδο μπορεί να θέλεις αυτή την αλλαγή στην ζωή σου. Πολλές φορές όταν γίνεται ένα καλό πάντρεμα, υπάρχει κι ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι έφυγα από την Heaven επειδή μάλωσα με κάποιον. Απλά την χρονική στιγμή που έβγαλα ένα τραγούδι δεν είχα συμβόλαιο μαζί τους και έπρεπε είτε να κάνω καινούριο συμβόλαιο είτε να πάω σε καινούρια εταιρία και προτίμησα να πάω στην Minos. Ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί να ξαναγυρίσω κάποια στιγμή στην Heaven ή και στην Sony που ήμουν. Γενικά μου αρέσει να πειραματίζομαι.

Όλο αυτό το διάστημα είχα τον χρόνο να ξεκουραστώ, να δω τα πράγματα ακόμα πιο ξεκάθαρα, γιατί όταν βρίσκεσαι πολλές φορές μες στον τυφώνα δεν τα βλέπεις

Πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα όσον αφορά την κρίση και σε προσωπικό, αλλά και σε επαγγελματικό επίπεδο;

Γενικά αντιμετωπίζω όλα τα πράγματα με αισιοδοξία και είμαι ένας άνθρωπος που βλέπει τα πράγματα από την θετική τους πλευρά. Θεωρώ ότι επειδή ζούμε στην Ελλάδα έτσι όπως μας έχουν κάνει έχουμε κάθε μέρα ένα μόνιμο άγχος. Δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει και πόσο μάλλον εμάς που έχουμε γίνει μάνες, μας νοιάζει περισσότερο το μέλλον των παιδιών μας. Όπως έχει αγγίξει όλους τους κλάδους, έτσι έχει αγγίξει και τον δικό μας. Όλοι οι καλλιτέχνες έχουν περιοριστεί σε μία Παρασκευή κι ένα Σάββατο με πάρα πολύ δυσκολία και πολύ φοβάμαι ότι μπορεί σε κανα-δύο χρόνια να αρχίσουμε να τραγουδάμε μόνο Σάββατο, που ποιος το περίμενε ότι στην Ελλάδα θα υπάρχουν μπουζούκια μόνο Παρασκευή και Σάββατο.

Τι σε στενοχωρεί περισσότερο;

Ίσως να μας έκανε και καλό η κρίση. Σε κάποια θέματα μας έκανε σίγουρα καλό. Αλλά γενικότερα, αυτό που με στενοχωρεί ακόμα περισσότερο στην Ελλάδα είναι ότι ήμασταν ένας λαός πολύ χαρούμενος, αισιόδοξος και ευνοούμενος μιας και ζούμε σε μία χώρα που έχει πάρα πολλές ομορφιές, ο ήλιος, η θάλασσα, όπου και αν ταξιδέψεις δεν υπάρχει άλλη χώρα που να έχει τόσες ομορφιές και να σου δίνει τόση αισιοδοξία από μόνη της, βλέπω όμως πλέον στενοχωρημένα πρόσωπα, κάθε μέρα δουλεύουμε ακόμα περισσότερο για να κερδίσουμε τα μισά, σε όλες τις δουλειές, όχι μόνο στην δική μας. Γενικότερα με στενοχωρεί που περπατάς στον δρόμο και κανείς δεν χαμογελάει, όλοι τρέχουν να προλάβουν και στην ουσία δεν ξέρω τι τρέχουμε να προλάβουμε στην Ελλάδα έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα. Είμαστε ένας λαός που λίγο πολύ έχει σπάσει το πόδι του και δεν έχουμε κάποιον να μας θεραπεύσει.

Ο Μάκης Πουνέντης πέρα από κουμπάρος μου είναι και ένας άνθρωπος που έχει σταθεί πολύ δίπλα μου και όταν ήμουν στα δρώμενα αλλά και όταν ήμουν τρία χρόνια απούσα και είναι πολύ σημαντικός για την ζωή μου.

Ο σύζυγός σου μου είχε δηλώσει ότι νιώθει πως τραβάει ένα βάρος απέναντί σου, επειδή ίσως σε σύγκριναν κάποιοι μαζί του και με αυτό τον τρόπο σου τράβηξε την καριέρα πίσω. Εσύ το πιστεύεις αυτό;

Όχι δεν το πιστεύω. Όταν το διάβασα, γέλασα! Καταρχήν ο Νίκος είναι ένας άνθρωπος που έχει πολύ μεγαλύτερη καριέρα και πορεία από εμένα. Νομίζω ότι όταν κάποια πράγματα γίνονται κατ’ επιλογή είναι πολύ πιο σημαντικά, δηλαδή εγώ επέλεξα σε μία από τις καλύτερες φάσεις της καριέρας μου να μείνω έγκυος και να κρατήσω αυτό το παιδί. Έμεινα τρία χρόνια στο σπίτι μου γιατί ήθελα να μεγαλώσω εγώ αποκλειστικά τον μικρό. Δεν ξέρω γιατί ο Νίκος το ένιωσε και γιατί το είπε, ούτε καν σε εμένα δεν το είχε πει ποτέ ως τότε αλλά εγώ προσωπικά δεν το πιστεύω με τίποτα αυτό. Ίσα ίσα είμαστε δύο άνθρωποι που ο καθένας ξέρει πολύ καλά τον ρόλο του και όπως σου είπα ο Νίκος είναι ένας άνθρωπος που είχε πολύ μεγαλύτερη καριέρα και πορεία από την δική μου, δεν μπορεί να συγκριθεί. Από εκεί και πέρα, εγώ επέλεξα να μείνω στο σπίτι με τον μικρό, γιατί νομίζω ότι είναι ο σημαντικότερος ρόλος σε μία γυναίκα το να μπορεί να αναθρέψει το παιδί της, εάν έχει την ευχέρεια. Κι εγώ είχα και την ευχέρεια και ήθελα να το κάνω. Τώρα, όμως, που νομίζω ότι ο μικρός ξεπετάχτηκε, πηγαίνουμε δηλαδή στον παιδικό, έχουμε γίνει πιο αυτόνομοι ως χαρακτήρες, είμαι σε μία πάρα πολύ δημιουργική φάση και πραγματικά όλο αυτό το πράγμα είναι σαν να το ξεκινάω από την αρχή. Έρχομαι με περισσότερη όρεξη, έχω ξεκουραστεί και όλη αυτή η ισορροπία καλλιτεχνικά έρχεται πολύ πιο ομαλά. Το μόνο μου άγχος είναι το πώς ο κόσμος θα δεχτεί ξανά την Κέλλυ και κατά πόσο θα είναι εύκολο αυτό μετά από τα τρία χρόνια που έλειψα. Όμως, αν η επιλογή των κομματιών γίνει με πολύ ωριμότητα θα έχουμε καλά αποτελέσματα. Θέλω να είμαι αντάξια στις προσδοκίες του κόσμου.

Θεωρείς ότι ο κόσμος είναι ο τελικός κριτής; Μπορεί να κρίνει σωστά τι αξίζει και τι δεν αξίζει;

Ε βέβαια! Ο κόσμος είναι αυτός που κρίνει, αυτός που σε ανεβάζει κι αυτός που σε κατεβάζει. Όλα τα υπόλοιπα, όσο και να προσπαθούν μερικοί άνθρωποι κάποιες φορές να κάνουν το αντίθετο, νομίζω ότι όταν ο κόσμος σε θέλει, είσαι εκεί για να του πεις ότι είμαι κι εγώ εδώ.

Οι δημόσιες σχέσεις βοηθούν στην διάρκεια ενός καλλιτέχνη;

Εμείς είμαστε δύο πρόσωπα που δεν είμαστε πολύ των δημοσίων σχέσεων να σου πω την αλήθεια. Ίσως κάποιες φορές για την δουλειά μας, χωρίς να κρίνω τους υπόλοιπους, χρειάζεται. Απλά είμαστε δύο άνθρωποι που επενδύουμε στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και μετ’ έπειτα είναι αυτό που λέμε “δημόσιες σχέσεις”. Ποτέ δεν πήγαμε κάπου, απλά και μόνο για να φωτογραφηθούμε, εάν δεν το θέλαμε. Είναι πολύ σημαντικό αυτό.

…την χρονική στιγμή που έβγαλα ένα τραγούδι δεν είχα συμβόλαιο με τη Heaven και έπρεπε είτε να κάνω καινούριο συμβόλαιο μαζί τους είτε να πάω σε καινούρια εταιρία και προτίμησα να πάω στην Minos.

Παρ’ όλα αυτά είστε από τα πρόσωπα που ο φακός τα θέλει. Πως μπορείτε να διατηρείτε μια ισσοροπία;

Εμάς και ο φακός μας έχει σεβαστεί πάρα πολύ αλλά και τα Μέσα γενικότερα, αφού κι εμείς τους σεβαστήκαμε. Αυτά είναι αμοιβαία. Από εκεί και πέρα είμαστε δύο άνθρωποι που στην προσωπική μας ζωή από την αρχή της πορείας μας που ήμασταν μαζί με τον Νίκο δεν εκμεταλλευτήκαμε διάφορα φυλλάδια για να βγαίνουμε να λέμε για την σχέση μας ή το οτιδήποτε. Αν ήμασταν έτοιμοι και σίγουροι σαφέστατα από τον πρώτο καιρό μπορεί να το λέγαμε αλλά πολλές φορές όταν θες να κρατήσεις κάτι προσωπικό, το κρατάς.

Η συμμετοχή σου στο show πώς ήταν και τι ήταν αυτό που σου έμεινε;

Για μένα ήταν ένα πολύ όμορφο ταξίδι. Πραγματικά το έζησα. Κέρδισα καινούριους φίλους απέκτησα καινούριες εμπειρίες, που για μένα το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι να μπορείς να παίρνεις σα σφουγγάρι εμπειρίες και να προχωράς παρακάτω. Ο χορός έχει άμεση σχέση με τη δουλειά μου κι επειδή όπως σου είπα είμαι ένας άνθρωπος που υπηρετούσα και έχω μάθει να υπηρετώ το λαϊκό τραγούδι, πολλές φορές όταν ήταν ένα κομμάτι που ήθελα να το χορέψω πιο πολύ, ήμουν λίγο πιο διστακτική, έλεγα ότι δεν μπορώ ή δεν το έχω. Οπότε για μένα όλο αυτό ήταν και μία πρόκληση, δηλαδή το να χορέψω ένα βιεννέζικο βαλς, το να χορέψω ρούμπα, τσα-τσα, όλα αυτά ήταν κάτι, το οποίο φάνταζε πολύ μακρινό και ήθελα να το φέρω πιο πολύ κοντά μου.

Το περίμενες ότι θα ήσουν τόσο καλή;

Όχι, δεν το περίμενα. Αν και ακόμα δεν έχω δει τα βιντεάκια, τουλάχιστον από αυτά που ακούω από τους γύρω μου, δεν περίμενα ότι θα ήμουν εντάξει σε όλες αυτές τις φιγούρες. Παρ’ όλο που έχει περάσει μικρό χρονικό διάστημα, ακόμα και τώρα βλέποντας κάτι ακροβατικά που κάναμε με τον Βαγγέλη Χολέβα, δεν ξέρω αν θα μπορούσα να τα κάνω ξανά.

Δεν μετάνιωσες για την συμμετοχή σου;

Όχι βέβαια. Ίσα ίσα για μένα ήταν μια πάρα πολύ όμορφη εμπειρία και έχω να θυμηθώ μόνο καλές στιγμές, γιατί πραγματικά είναι ένα show που δεν σε πρόσβαλε, όλη η παραγωγή ήταν πάρα πολύ καλή. Δεν σου κρύβω, όταν κάποια στιγμή χτύπησα το πόδι μου και γύρισε ο αστράγαλός μου, η παραγωγή ήταν η πρώτη που μου είπε: «Σε παρακαλώ, δεν θέλω να βγεις!», απλά για μένα αυτό ήταν μια πρόκληση να κάνω κάτι πάνω από τις δυνάμεις μου και να δοκιμάσω πως είναι να χορέψω ακόμα και με ένα πόδι. Ήθελα, δηλαδή ακόμα και αν δεν μπορούσα να καταφέρω να χορέψω και ενώ μας έβλεπε πάρα πολύς κόσμος, να το κάνω, ακόμα κι αν έπεφτα. Μάλιστα δεν σου κρύβω ότι ακόμα και τώρα έχω πρόβλημα με το πόδι μου κι εξακολουθώ να κάνω φυσικοθεραπείες.

Το μόνο μου άγχος είναι το πώς ο κόσμος θα δεχτεί ξανά την Κέλλυ και κατά πόσο θα είναι εύκολο αυτό μετά από τα τρία χρόνια που έλειψα.

Θεωρείς ότι ο κόσμος σε έμαθε λίγο καλύτερα μέσα από το show;

Σαφέστατα μπορεί να έχεις μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα μέσα από το Dancing, αλλά δεν σου κρύβω ότι από τα πρώτα μου κιόλας βήματα, η αγάπη που εισέπραττα από τον κόσμο ήταν πρώτα απ’ όλα ότι πάμε να διασκεδάσουμε στην φίλη μας την Κέλλυ και όχι στην Κελεκίδου . Για μένα αυτό ήταν πάρα πολύ σημαντικό. Δηλαδή από την αρχή με αγκάλιασε ο κόσμος και με αισθάνθηκε ως ένα οικείο πρόσωπο. Σίγουρα βοήθησε το Dancing σε αυτό το κομμάτι, αλλά νομίζω ότι αυτό που κέρδισα ακόμη περισσότερο ήταν η αναγνωρισιμότητα στο να δουν ένα πρόσωπο πως συμπεριφέρεται στα βιντεάκια, όπου έβγαζα κομμάτια και πτυχές του εαυτού μου, χωρίς να προσποιούμαι κάτι διαφορετικό. Δηλαδή πήγα τα ποντιακά φαγητά στον Βαγγέλη, επειδή σκέφτηκα ότι το αγόρι μου θα πεινάει, δεν το έκανα με σκοπό να με δουν οι κάμερες. Αλλά όταν είδαν ότι έβγαλα να κεράσω την παραγωγή, μου είπαν ότι αυτό το ήθελαν. Οπότε νομίζω αυτό είναι ένα κομμάτι που επεκτάθηκε λίγο πιο έξω.

Επειδή προέρχεσαι από επαρχιακή πόλη, πόσο δύσκολο είναι ένας καλλιτέχνης να καταφέρει πράγματα χωρίς να έχει δικούς του ανθρώπους στον χώρο;

Επειδή συνηθίζω να βλέπω τα πράγματα θετικά, μπορώ να σου πω ότι δεν συνάντησα δυσκολίες, παρά μόνο ευκολίες. Η μητέρα μου, την οποία έχω χάσει εδώ και οχτώ χρόνια, στα πρώτα μου βήματα, ξεκίνησα να δουλεύω κοντά στα 17 μου χρόνια παράλληλα με το σχολείο, ήταν πάντα δίπλα μου, όπως και ο πατέρας μου. Με στήριξαν όσο τίποτα άλλο, πηγαίνοντάς με ωδείο, ερχόντουσαν στο μαγαζί, με στήριζαν και πλήρωναν περισσότερα λεφτά για το μπουκάλι απ΄ ότι οι θαμώνες για να μου δείξουν ότι πρέπει να διατηρώ χαμηλούς τόνους. Υπήρχαν γερές βάσεις σε όλο αυτό το κομμάτι, ο μπαμπάς μου με πήγαινε και με έφερνε οπότε όταν ξέρεις τι παιδί έχεις τα λόγια είναι περιττά. Νομίζω ότι με χαλάρωναν κιόλας, γιατί είχα άγνοια σε αυτό που λέγεται νύχτα και κάποια στιγμή, συγκεκριμένα όταν κάποιος γύρισε και είπε στον πατέρα μου «Μα καλά εσύ πως και άφησες την κόρη σου να γίνει τραγουδίστρια και δεν την έβαλες στο γραφείο;» εκείνος του απάντησε «Σε πληροφορώ πως εγώ ξέρω το βράδυ που βρίσκεται η κόρη μου, εσύ γνωρίζεις που βρίσκεται ο δικός σου ο γιος ή η κόρη;;;». Επειδή ήμουν κι ένας άνθρωπος «σφουγγάρι» χαιρόμουν που μου είχαν εμπιστοσύνη και δεν θα μπορούσα με τίποτα να τους προδώσω με αυτή τη δουλειά που κάνω.

Στην ελληνική δισκογραφία υπάρχουν πάρα πολλοί που «τα ξέρουν όλα» και μπορεί να μην ξέρουν τίποτα!

Ο χαρακτήρας σου στις χρόνιες διαπροσωπικές σου σχέσεις πόσο μπορεί να έχει αλλοιωθεί από «Κέλλυ» σε «Κελεκίδου»;

Καθόλου. Είμαι ένας άνθρωπος που γενικά απολαμβάνω την ζωή μου. Δεν θα ντραπώ να πάω κάπου χωρίς μακιγιάζ, να βγω χύμα, να δω μία φωτογραφία που δεν μου πολύ-αρέσει, γιατί δεν ήξερα ότι με τράβηξαν. Γενικά μου αρέσει να τσαλακώνεται η εικόνα μου. Αλλά δεν νομίζω ότι αλλοιώθηκε ο χαρακτήρας μου, απλά με έμαθε να είμαι ακόμα πιο πειθαρχημένη ίσως, μια πειθαρχία που ίσως να μην την ήθελα μετέπειτα στην ζωή μου.

Μου ανέφερες ότι έχεις κάνει κάποιες μουσικές σπουδές, όπως το ωδείο. Πόσο σημαντικό είναι ένας καλλιτέχνης, για να θεωρείται ολοκληρωμένος, να έχει μουσικές σπουδές;

Νομίζω ότι όταν κάποιος έχει το ταλέντο, τίποτα δεν τον σταματά. Από εκεί και πέρα, ένα ταλέντο, όπως και στον πρωταθλητισμό, θέλει εξάσκηση. Επειδή έκανα και οχτώ χρόνια ενόργανη γυμναστική και πήγαινα για πρωταθλητισμό, μέσα από αυτό το κομμάτι έμαθα πολύ καλά να πειθαρχώ τον εαυτό μου και να ξέρω ότι τα πάντα στη ζωή μας χρειάζονται χρόνια εξάσκησης. Ακόμα κι όταν τραγουδάω στα μαγαζιά, κάθε φορά κάνω ασκήσεις πριν βγω, για μένα δεν σταματάει ποτέ αυτό όσο ταλέντο κι έχεις.

Στην ελληνική δισκογραφία υπάρχει κάτι που σε ενοχλεί;

Γενικά κι όχι μόνο στην ελληνική δισκογραφία υπάρχουν πάρα πολλοί που «τα ξέρουν όλα» και μπορεί να μην ξέρουν τίποτα. Εγώ στην ουσία δεν ξέρω τίποτα, αλλά θέλω να μάθω και με ενδιαφέρει να ακούω διάφορες γνώμες. Πιστεύω ότι έτσι όπως έγιναν τα πράγματα και υπάρχουν πολύ λίγες εταιρίες χαίρομαι που αυτή την περίοδο βρίσκομαι στην Minos, γιατί είναι μία εταιρία που στην ουσία έχει αποδείξει χρόνια τι κάνει διότι υπάρχουν και πολλοί που δεν έχουν γνώση του τι κάνουν και καταστρέφουν την ελληνική δισκογραφία.

Μου ανέφερες και στην αρχή σημεία που θα κάνεις Live εμφανίσεις… θα είσαι με μια βαλίτσα στο χέρι αυτό το καλοκαίρι;

Έχω μία πολύ μεγάλη περιοδεία όλο το καλοκαίρι. Εδώ κι ένα μήνα κάθε Παρασκευή και Σάββατο είμαι σε διαφορετικό μέρος. Πράγμα που σημαίνει ότι την μία θα με βρίσκεται στην δύση, την άλλη στην Ανατολή, μία στο Βορρά, μία στο Νότο. Επομένως, κάθε Παρασκευή και Σάββατο θα περιοδεύω μέχρι και τον Οκτώβριο, γιατί έχουμε κλείσει και Αυστραλία και Αμερική. Είναι κάτι που πραγματικά το έχω ανάγκη, θέλω τα καινούρια μου τραγούδια να τα ακούσουν όλοι, θέλω να πάω σε όλα αυτά τα άτομα που έχουν πάρα πολύ καιρό να με δουν και να τους δω, να αγκαλιάσω όλα τα ραδιόφωνα της επαρχίας κι όχι μόνο. Οπότε, επειδή όλο αυτό το κομμάτι μου έχει λείψει, πηγαίνω με πολύ όρεξη στο να το κάνω.

Ο κόσμος της επαρχίας και του εξωτερικού θεωρείς ότι αγκαλιάζει πιο θερμά τους καλλιτέχνες;

Ναι, το πιστεύω. Τώρα τελευταία που ήμουν στην Γερμανία το είδα έντονα, ο κόσμος σαφέστατα εκδηλώνει την αγάπη του, γιατί δεν έχει την επιλογή του να πηγαίνουν πάρα πολλοί καλλιτέχνες ή στο να βρίσκεται εδώ στην Ελλάδα και να μπορεί να πηγαίνει σε όποιο σχήμα θέλει. Επειδή έχουν ακόμα περισσότερο μέσα τους την Ελλάδα κι όλο αυτό που συνεπάγεται, νομίζω ότι η αγάπη τους είναι ακόμα πιο εκδηλωτική κι ακόμα πιο θερμή, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι στην Ελλάδος δεν σε αγαπούν. Απλά νομίζω ότι οι άνθρωποι του εξωτερικού, εκδηλώνουν ακόμα περισσότερο την αγάπη τους.

Μία συνεργασία που θα ήθελες να κάνεις στο μέλλον;

Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι με τους οποίους θα ήθελα να συνεργαστώ. Κάθε φορά θα πρέπει να υπάρχει και ο κατάλληλος χρόνος. Θα μου άρεσε κάποια στιγμή να ερμηνεύσω τραγούδια από διαφορετικούς ορίζοντες. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε ονόματα και να αδικήσω κάποιον όμως δεν σου κρύβω πως θα ήθελα να κάνω Κραουνάκη, με τον οποίο κάποια στιγμή ήμασταν πολύ κοντά στο να κάνουμε τραγούδι μαζί. Τον σέβομαι και τον αγαπάω πολύ.

Τι μουσική ακούς στον ελεύθερο σου χρόνο;

Διάφορα. Μπορεί να ακούσω από jazz, μέχρι Αλεξίου, Βιτάλη. Μου αρέσουν πάρα πολύ αυτές οι δύο κυρίες του τραγουδιού. Είναι δύο πρόσωπα που θαυμάζω από πάρα πολύ μικρή. Μπορεί να ακούσω Πίτσα Παπαδοπούλου, Σταμάτη Γονίδη, αλλά και rave. Μπορεί, επίσης, να ακούσω και Ζουζούνια λόγω του παιδιού (γέλια).

Συνέντευξη & επιμέλεια: Σοφία Μπεκιάρη

Φωτογραφίες: byRon

Απομαγνητοφώνηση: Ηλέκτρα Λήμνιου