Συνέντευξη | Μανώλης Μητσιάς: «Οι διαχρονικές καριέρες χτίζονται με τραγούδι “μη εμπορικό”.»

Δεν υπάρχει μεγάλος συνθέτης ή στιχουργός, που να μην έχει συνεργαστεί και δεν υπάρχει τραγούδι του, που να μην το έχουμε σιγοτραγουδήσει. Δηλώνει  την παρουσία του μέσα από τις επικείμενες εμφανίσεις στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο και μας ανοίγει την καρδιά του.

Με αφορμή τις επικείμενες εμφανίσεις σας στο ‘Γυάλινο Μουσικό Θέατρο’, σας καλωσορίζουμε στο tralala. Η κάθε σας εμφάνιση έχει λόγο ύπαρξης και γίνεται μόνο όταν έχετε να πείτε κάτι. Ποιός είναι λοιπόν ο λόγος που σας παρακινεί για αυτή σας τη μουσική παράσταση;

Κάθε εμφάνιση μου γίνεται όταν υπάρχει λόγος. Και στην περίπτωση αυτή ο λόγος είναι δύο νέα παιδιά, πολλά υποσχόμενα  με πολύ ταλέντο, τον Σταύρο Σιόλα και την Γεωργία Νταγάκη. Θα ενώσουμε το χτες με το σήμερα. θέλω να επαναφέρω, κατά κάποιο τρόπο την εποχή της μπουατ. Να γίνουμε όλοι μια παρέα και να δώσουμε τόπο στα νέα παιδιά, να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους. Θα ακούσετε τραγούδια από τη μακρόχρονη καριέρα μου και μια νότα αισιοδοξίας από τα νέα παιδιά. Μια συνεργασία που ευελπιστούμε να συνεχιστεί και το καλοκαίρι, ανά την Ελλάδα.   

Σας τιμά που δίνετε βήμα στα νέα παιδιά. Εσείς σαν νέος καλλιτέχνης, στα πρώτα σας χρόνια στο τραγούδι, βρήκατε πρόσφορο έδαφος απο τους καταξιωμένους τότε καλλιτέχνες;

Πάντα έδινα ευκαιρίες στα νέα παιδιά. Όχι μόνο τώρα. Και τότε ο Μάριος Τόκας μαζί μου ξεκίνησε σαν πρωτοεμφανιζόμενος συνθέτης, όπως αργότερα και ο Κραουνάκης. Εγώ στα πρώτα μου βήματα είχα την τύχη να συνεργαστώ με όλα τα καταξιωμένα ονόματα, όπως Θεοδωράκης, Χατζηδάκις, Χατζηνάσιος, Γκάτσος. Εκεί το επίπεδο ήταν υψηλό. Δεν είχες το δικαίωμα να αντιδράσεις. Ήξερες ότι είσαι σε πολύ καλά χέρια και πως δεν πρόκειται να σου δώσουν τραγούδια Β’ διαλογής. 

Έχετε κάνει εκπτώσεις στην καριέρα σας;

Προσπαθούσα πάντα να κάνω προσεγμένες δουλειές. Μια καριέρα δεν χτίζεται μόνο με εμπορικά τραγούδια, γιατί έτσι πάντα θα έχεις το άγχος να κάνει μόνο εμπορικά, χάνοντας το βασικό σου στόχο. Οι διαχρονικές καριέρες να ξέρεις χτίζονται με τραγούδι “μη εμπορικό”. 

Δέχεστε την κριτική των θαυμαστών σας;

Την δέχομαι και είμαι ανοιχτός σε κριτική. Το ένστικτο του κόσμου είναι αλάνθαστο. Όπως θα δεχτώ να με καλέσουν σε μια εκπομπή και να κάνουν κριτική για τη δουλειά μου. Κριτική όμως, που έχει να κάνει με τη δουλειά μου και χωρίς να γίνεται κακοπροαίρετα και με εμπάθεια. 

Αναφερθήκατε στις μπουάτ. Τι διαφορετικό είχαν οι μπουάτ, από την τωρινή μουσική πραγματικότητα;

Οι μπουάτ ήταν μικροί χώροι, που όλοι γίνονταν μια παρέα, τραγουδούσαν μαζί, διασκέδαζαν πραγματικά και ήταν και φυτώρια νέων ταλέντων. Όλοι εμείς της τότε γενιάς ξεκινήσαμε από ‘κει. Ήταν εποχές μαγικές. Εκεί ξεδιπλώναμε το ταλέντο μας. Μας άκουγαν δισκογραφικές εταιρείες, παραγωγοί και έτσι ξεκινούσαμε την καριέρα μας. 

Δηλαδή η κάθε εποχή πάντα είχε το δικό της τρόπο ανάδειξης ταλέντων. Από τις μπουάτ, στα talent shows. Υπάρχει θέμα σύγκρισης των δύο αυτών εποχών;

Τότε δεν υπήρχε η τηλεόραση, για να προβληθεί ένας καλλιτέχνης. Ο μόνος τρόπος για να παρουσιάσει κάποιος το μεράκι και το ταλέντο του ήταν αυτοί οι χώροι, όπως και ο κινηματογράφος. Περιμέναμε να μας ακούσει κάποιος παραγωγός. Δεν υπήρχαν τότε δημόσιες σχέσεις και αν υπήρχαν ήταν σε μικρό βαθμό.  Μπορεί να περιμέναμε και χρόνια για να κάνουμε κάποιο τραγούδι.. Τώρα τα πράγματα έχουν γίνει πιο γρήγορα, πιο εύκολα αλλά και με σύντομη ημερομηνία λήξης. 

Άρα, η μουσική βιομηχανία πιστεύετε ότι βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή;

Η δισκογραφία καταρρέει. Δεν υπάρχουν ούτε εταιρείες, ούτε παραγωγοί. Ο καθένας νέος, αλλα και παλιός καλλιτέχνης παλεύει μόνος του. Εμείς, καταφέραμε και κάναμε κάτι. Λυπάμαι πολύ για τα νέα παιδιά, που έχουν ταλέντο και όνειρα και δεν μπορούν να πετάξουν. Στην περίπτωση της κρίσης έχει συμβάλει και το ίδιο το κοινό, που είναι ευκολόπιστο και ακούει ότι του σερβίρουν. Δεν ψάχνει διαφορετικά ακούσματα. 

Όταν ακούτε διασκευές δικών σας τραγουδιών από νεότερους καλλιτέχνες, πως αισθάνεστε και πως αξιολογείτε το αποτέλεσμα; Αναφέρομαι σε πολύ γνωστά σας τραγούδια, όπως το “Με λένε Γιώργο”,  που επανεκτέλεσε ο Γιώργος Μαζωνάκης και το “Πάρτυ” και “Θ’ αναζητάς”, που διασκεύασε αργότερα ο Μιχάλης Χατζηγιάννης. 

Τα έχω ακούσει. Είναι αξιοπρεπείς διασκευές. Όπως και εγώ έχω πει τραγούδια σε δεύτερη εκτέλεση. 

Ο καλλιτέχνης έχει το δικαίωμα να εκθέτει δημοσίως τις απόψεις του σε πολιτικά και κοινωνικά θέματα ; Μπορεί αυτό να του στοιχίσει επαγγελματικά; Να χάσει ένα μερίδιο θαυμαστών του ή να δεχτεί κατακραυγή;

Ο καλλιτέχνης οφείλει να λέει τη γνώμη του, αλλά όχι με εμπάθεια. Είναι αυτός που θα δώσει το καλό παράδειγμα και το δικό του μήνυμα στον κόσμο. Οι ακραίες δηλώσεις όμως σίγουρα δεν θα του κάνουν καλό. 

Την κατάσταση που βιώνουμε τους τελευταίους μήνες με το μείζον θέμα του προσφυγικού, πως την σχολιάζετε;

Η κατάσταση που διανύουμε είναι αποτέλεσμα των μεγάλων δυνάμεων, που έχουν την ζωή  μας στα χέρια τους. Οι μετανάστες είναι τα μεγαλύτερα θύματα για να μπορέσουν να επιβάλουν τα σχέδια τους. Και δυστυχώς η πολιτική ηγεσία της χώρας μας δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Οι πολιτικοί χρησιμοποιούν τη λέξη “ΘΑ” και μένουν μόνο εκεί. 

Πολλοί λένε, ότι με την παραμονή των προσφύγων εδώ, θα αλλοιωθεί με την πάροδο των χρόνων τα ήθη μας, τα έθιμα, ο πολιτισμός, η γλώσσα και η θρησκεία μας. Ποιά η άποψή σας;

Δεν νομίζω ότι έχουμε τέτοια θέματα. Όλοι έχουν δικαίωμα να ακολουθούν αυτά που τους προστάζει ο πολιτισμός τους. Οπως και εμείς όταν φύγαμε μετανάστες στο εξωτερικό δεν μας αφαίρεσε κανείς τα δικαιώματα μας. Αν υπάρχει νομιμότητα δεν νομίζω να υπάρξει πρόβλημα. 

Παράλληλα με τις εμφανίσεις σας στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, τι άλλο να περιμένουμε;

Από το Σάββατο 2 Απριλίου έως το Σάββατο 23 Απριλίου θα είμαι στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, στη Νέα Σμύρνη, για 4 μόνο παραστάσεις. Μέσα από τα τραγούδια που θα ερμηνεύσουμε θα περάσουμε πολλά μηνύματα και με πολλούς αποδέκτες.  Ήδη είμαι στο στάδιο προετοιμασίας νέων τραγουδιών με νέους δημιουργούς. Ο Σταύρος Σιόλας, μου έχει δώσει ήδη 4 τραγούδια και έπονται περισσότερα.  

Σας ευχαριστούμε θερμά!