Συνέντευξη Μαριέττα Φαφούτη: “Οφείλουμε όλοι μας να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να καταπατά τα δικαιώματά μας”

Κυρίες και κύριοι, mesdames et messieurs, η Μαρίεττα…

Έχω την αίσθηση ότι έχεις πολύ καλή σχέση με την Θεά Τύχη..

..ναι, τελικά μάλλον έχω τεράστια τύχη! Γενικά πιστεύω πολύ σ’ αυτήν, αλλά θεωρώ ότι χρειάζεται να την κυνηγήσεις. Δεν θα έρθει από μόνη της. Στην περίπτωσή μου, έγραφα μουσική για κινηματογράφο και για θέατρο. Μετά από κάποια περίοδο, ο κολλητός μου, που έπειτα έγινε και ο παραγωγός του δεύτερου δίσκου μου, μου πρότεινε να ανεβάσω ένα κομμάτι μου στο My Space. Μπήκα λοιπόν και ανέβασα ένα τραγούδι στο οποίο είχα τη φωνή μου για οδηγό, όχι σοβαρά πράγματα. Από εκεί το άκουσε τελείως τυχαία ο Νίκος Αγγλούπας, ο πρώτος μου παραγωγός, και μου έκανε την πρόταση να βγάλουμε δίσκο! Ωστόσο αν δεν είχα φτιάξει μια σειρά από άπειρα κομμάτια και δεν το είχα κυνηγήσει για να καταφέρω να φτάσω ως εκεί, μπορεί να άκουγε το demo μου και να μην του έκανε καμία αίσθηση. Μετά από λίγο έφτιαξα ένα site και τακτοποίησα όλα μου τα κομμάτια εκεί. Έτσι, τυχαία και πάλι, τα άκουσαν από την Inner Ear, την σημερινή εταιρεία μου, και μου έκαναν πρόταση για δισκογραφία!

..ήξερες όμως πάνω-κάτω τι ήθελες και προς τα που βαδίζεις..

Ήξερα ότι θέλω να κάνω μουσική για Κινηματογράφο. Αυτό με μάγευε! Πριν ξεκινήσω όμως να ασχολούμαι τόσο επαγγελματικά, δεν γνώριζα την μαγεία του υπολογιστή ως μέσω σύνθεσης. Είχα πάρα πολλές ιδέες και έγραφα χιλιάδες παρτιτούρες, αλλά δεν μπορούσα να ακούσω όλα αυτά που είχα μέσα στο μυαλό μου. Όταν όμως γνώρισα τον Γιάννη Κύρη που μου έμαθε για την σύνθεση μουσικής μέσω υπολογιστή, άρχισα να δουλεύω εκεί σαν τρελή. Έπαθα σοκ! Για τρεις μήνες δεν είχα καμία επαφή με τον έξω κόσμο και ήμουν σαν ζόμπι μπροστά από μια οθόνη γράφοντας απλά μουσική! Εκεί κατάλαβα ότι αυτό ήταν το καταπληκτικότερο πράγμα που είχα κάνει στη ζωή μου και αποφάσισα ότι θέλω να ασχοληθώ μόνο με την μουσική!

Από την άλλη βέβαια είδα ότι δεν είχα κανένα γνωστό μέσα στον χώρο ώστε να μπορέσω να προωθήσω την δουλειά μου και να μπω σε αυτόν τον ”κύκλο”, οπότε αποφάσισα να αρχίσω να στέλνω παντού email. Έστελνα τα demo μου σε παραγωγούς, σκηνοθέτες, εταιρείες, διαφημιστικές και όπου αλλού έβρισκα. Στην αρχή όλοι μου έλεγαν ότι κανείς δεν πρόκειται να μου απαντήσει. Τελικά όπως φαίνεται κάποιοι απάντησαν..

Απ’ ότι καταλαβαίνω λοιπόν, δεν θεωρείς ότι είσαι τραγουδίστρια…

Καλέ τι είναι αυτά που λες; Ντροπή! Δεν θεωρώ πραγματικά ότι είμαι καλή στο να τραγουδάω. Θεωρώ απλά ότι είναι αξιοπρεπές το αποτέλεσμα της δουλειάς μου τραγουδιστικά. Ίσως επειδή τα έχω φτιάξει εγώ τα κομμάτια μου, μπορώ να τα επικοινωνήσω με μεγαλύτερη ειλικρίνεια, αλλά τεχνικά θεωρώ ότι δεν είμαι καλή.

Τα επικοινωνείς με τον τρόπο σου γιατί έχεις μια έμφυτη θετική ενέργεια, κάτι που απ’ ότι έχω δει στο επισημαίνουν όλοι…

Είμαι όντως θετικός σαν άνθρωπος αλλά δεν ζω και σε συννεφάκι! Έχω πολύ μεγάλη επίγνωση της πραγματικότητας. Έχω και τον θυμό μου και τα νεύρα μου. Απλά επιλέγω να τα αντιμετωπίσω όλα αυτά με έναν πιο αισιόδοξο τρόπο. Δεν θα αλλάξει τίποτα αν σε μια άσχημη κατάσταση λειτουργήσει κανείς απαισιόδοξα. Η δράση θα φέρει την αλλαγή. Οπότε το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να σκεφτείς αισιόδοξα και να μην στεναχωριέσαι, ώστε να κάνεις κάτι καλό για τον εαυτό σου και την καρδιά σου. Δεν θα αλλάξει τίποτα αν σκεφτόμαστε αρνητικά.

Το δικό σου μαγικό ξόρκι είναι το «Kookoobadi». Να φανταστώ ότι το ”ξόρκι” που προτείνεις για να ξεφύγουμε από τις σκοτεινές μέρες που μας έχουν επιβάλει, είναι το χαμόγελο;

Εννοείται! Το «Kookoobadi» είναι ένα μαγικό ξόρκι, που ελπίζω να βοηθάει και αυτό, αλλά το χαμόγελο και η θετική σκέψη είναι σίγουρα μια καλή λύση! Μπορεί να ακούγεται πλέον κλισέ, αλλά το χαμόγελο φέρνει χαμόγελο. Θα χαμογελάσεις εσύ, θα σε δει η οικογένεια σου και θα χαμογελάσει και αυτή, το ίδιο και οι φίλοι σου, ο κύκλος σου, και έτσι θα πάει αλυσιδωτά όλη η ιστορία. Το να είσαι απλά θυμωμένος και στεναχωρημένος με την κατάσταση που ζούμε δεν φέρνει κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Προσωπικά, όταν στεναχωριέμαι για πράγματα που δεν έχουνε να κάνουν με ζητήματα υγείας, θυμώνω πάρα πολύ με τον εαυτό μου. Πιστεύω ότι μόνο η έλλειψη υγείας μπορεί να φέρει την απόλυτη στεναχώρια. Από εκεί και πέρα έχοντας την υγεία μας, ένα πιάτο φαγητό και αγάπη, μπορούμε να κάνουμε τα πάντα.

Αισιοδοξία λοιπόν, κάτι που ”επιβάλλουν” και οι μουσικές σου! Από που εμπνέεσαι τις ιστορίες που μας τραγουδάς;

Από παντού και απ’ τα πάντα! Ιστορίες φίλων, ιστορίες που συνήθως βγάζω από το μυαλό μου αλλά συχνά και από πολύ προσωπικά μου θέματα. Ας πούμε το «June 2» είναι για τα γενέθλια του καλού μου και λέει πράγματα που έτσι κι αλλιώς θα του έλεγα! Στις μουσικές μου υπάρχει όντως αισιοδοξία όπως λες, αλλά σε λίγα κομμάτια υπάρχει χαρά! Ειδικά στο τελευταίο δίσκο, το «Homemade Joy», υπάρχει πολύς θυμός, θλίψη, στεναχώρια για όσα γίνονται, αλλά υπάρχει πάντα και αυτή η ηλιαχτίδα αισιοδοξίας. Τώρα τελευταία βέβαια έχω αρχίσει να φτιάχνω και κάποια κομμάτια όπου υπάρχει λιγάκι μαυρίλα! Έφτιαξα ένα τραγούδι που αν το πάρεις στιχουργικά, το κορίτσι αυτό δεν έχει μέλλον, είναι έτοιμο για αυτοκτονία, αλλά το έχουμε ενορχηστρώσει με έξυπνο τρόπο και ακούγεται ανεβαστικό. Γενικά όμως νομίζω ότι στον τρίτο δίσκο το πάω προς μαυρίλα, αλλά ’’ανεβαστική μαυρίλα’’..

Δυσκολεύτηκες να αποκτήσεις ’’τον κόσμο σου’’, λόγο της διαφορετικής για τα ελληνικά δεδομένα, μουσικής που φτιάχνεις;

Αυτό που με συγκίνησε στην αντιμετώπιση του κόσμου είναι ότι ενώ στην αρχή μου λέγανε από τον χώρο ότι θα κατακτήσω ένα συγκεκριμένο κοινό, έβλεπα στο Facebook ότι μου έστελναν αιτήσεις φιλίας μεταλλάδες, άλλοι που άκουγαν Κιάμο ή Βανδή, τρελαμένοι τύποι με gothic μουσικές, φαν της κλασικής ποπ και διάφοροι άλλοι! Ήταν συγκινητικό γιατί ήταν άνθρωποι που ακούνε κάτι εντελώς διαφορετικό από την μουσική που φτιάχνω, αλλά προφανώς τα τραγούδια μου τους είπαν κάτι. Γενικά ωστόσο, έχω την αίσθηση ότι η μουσική μου είναι πολύ απλή. Απλές μελωδίες, ευκολομνημόνευτες, βατές για τα αυτιά του καθενός, που μπορείς εύκολα να τις οικειοποιηθείς και να μείνουν από την πρώτη στιγμή στο μυαλό και την καρδιά σου. Ίσως ήταν λίγο δύσκολο λόγο της χρήσης της Αγγλικής γλώσσας, αλλά αυτό εκ των πραγμάτων δεν μπορώ να το αλλάξω. Ως μουσικός οφείλω να υποστηρίξω την μουσική μου, και επειδή ο Αγγλικός λόγος είναι γεμάτος μονοσύλλαβες και δισύλλαβες λέξεις, προσαρμόζεται ιδανικά σε όποια μελωδία και αν έχω στο μυαλό μου. Παρόλα αυτά θέλω πολύ να τραγουδήσω στα ελληνικά, αν και θεωρώ ότι είμαι ανίκανη να γράψω ελληνικούς στίχους..

Ο Αγγλικός στίχος όμως που χρησιμοποιείς δεν θα μπορούσε να σε βοηθήσει εύκολα για ένα άνοιγμα προς τα έξω;

Πιθανόν. Έχει υπάρξει ένα άνοιγμα στο εξωτερικό. Το «Kookoobadi» ας πούμε ακούγεται στα καταστήματα γνωστής εταιρείας ρούχων σε όλη την Ευρώπη και σύντομα θα κυκλοφορήσει στο Βέλγιο, την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο το «Homemade Joy».

Για πες μου τώρα, τι συμβαίνει στον Σταυρό του Νότου τα Σάββατα αυτού του Νοέμβρη;

Έχουμε τις «Kookoobadi NIGHTS»! Κάνουμε ένα μεγάλο πάρτι στον Σταυρό του Νότου Plus, μαζί με την μπάντα μας που πλέον αποτελείται από 9 άτομα, καθώς προσθέσαμε και δύο αγόρια στα φωνητικά. Ακόμη θα έχουμε για opening act την Esterina, μια αριστουργηματική soul φωνή που μου σηκώνεται η τρίχα κάθε φορά που την ακούω, και τον RSN που γράφει εξαιρετικά soul κομμάτια μπλεγμένα με RnB! Χαιρόμαστε πάρα πολύ για αυτή τη σύνθεση που έχουμε ετοιμάσει. Μπορώ να εγγυηθώ ότι πρόκειται πραγματικά για ένα πάρτι..

Έχεις ακόμη τόσο άγχος όταν ανεβαίνεις στη σκηνή;

Είσαι τρελός; Πεθαίνω από το άγχος. Παθαίνω σοκ και με τον πολύ κόσμο, αλλά και με τον λίγο. Και δεν ξέρω αν θα το ξεπεράσω και ποτέ, νομίζω δεν παλεύεται εύκολα. Κάθε φορά κρατιέμαι να μην βάλω τα κλάματα!

..κλαις τόσο εύκολα;

Εννοείται! Μπορεί να κλάψω και από τσατίλα. Να νευριάσω δηλαδή πολύ με κάτι και να βάλω ξαφνικά τα κλάματα. Είναι αστείο! Βέβαια εντάξει, κανονικό κλάμα έχω ρίξει για πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Είπαμε, δεν αξίζει να στεναχωριόμαστε για ασήμαντα πράγματα.

Πέρα από τα πάρτι στον Σταυρό, τι άλλο έχει το πρόγραμμα;

Είμαι σε φάση που ετοιμάζω το υλικό του τρίτου μου δίσκου! Θα ήθελα να τον βγάλουμε πολύ γρήγορα! Πιστεύω ότι θα το ξεκινήσουμε άμεσα. Από την άλλη, έχω την τιμή και τη χαρά να έχω γράψει την μουσική για την παράσταση «I am my own wife» που σκηνοθέτησε ο Σίφης Βαρδάκης. Η παράσταση ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά στο ”104 – Κέντρο Λόγου και Τέχνης” στο Γκάζι, με πρωταγωνιστή τον Χάρη Αττώνη. Πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά και χαίρομαι πολύ που συμμετέχω με την μουσική μου. Μάλιστα φτιάξαμε και ένα πολύ ωραίο video clip του τραγουδιού αυτού, στο οποίο με ανάγκασαν να φορέσω παντελόνι μετά από πολλά πολλά χρόνια…   

Έχει διαφορά το να γράφεις για Θέατρο ή Κινηματογράφο από το να γράφεις απλά τα δικά σου κομμάτια;

Τεράστια διαφορά. Στο ένα μπαίνεις σε μια σύμφαση ενώ στο άλλο γράφεις ότι σου έρθει. Μ’ αρέσει πάρα πολύ να γράφω για θέατρο και κινηματογράφο ”κατά παραγγελία”, γιατί μπαίνω στη διαδικασία να γράψω κάτι που δεν θα έγραφα υπό κανονικές συνθήκες. Οπότε κάθε φορά ανακαλύπτω στον εαυτό μου στοιχεία που με ξαφνιάζουν και που δύσκολα θα ανακάλυπτα διαφορετικά. Εξελίσσομαι και κάνω διαφορετικά πράγματα που δεν περίμενα!

Η δύναμη της Τέχνης λοιπόν μπορεί να μας βοηθήσει σήμερα;

Φυσικά! Και προσωπικά δεν νομίζω ότι θα πρέπει απαραίτητα να βγαίνει στις τέχνες ότι συμβαίνει στην κοινωνία. Η χαρά μιας μουσικής μπορεί να γίνει λόγος για να γίνουν και οι άνθρωποι που θα την ακούσουνε χαρούμενοι. Αλλά και τέχνες να μην υπήρχαν, η αγάπη από μόνη της αρκεί! Αν μπορείς δηλαδή να είσαι με αυτούς που αγαπάς είναι ένας σημαντικός λόγος για να είσαι καλά! Από την άλλη, κάθε μορφή τέχνης μπορεί να μας βοηθήσει μέσα μας. Η τέχνη με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, γαληνεύει την ψυχή.  

..και αυτοί που προσπαθούν να την φιμώσουν, όπως συνέβη πρόσφατα στο Χυτήριο;

Ντροπή. Είναι αστείο να σχολιάσω κάτι το οποίο θα έπρεπε να είναι δεδομένο. Ειδικότερα για την τέχνη, αλλά και για κάθε μορφή έκφρασης. Δεν μπορώ να πω ότι είναι θλιβερό, γιατί θα του δώσουμε αξία σαν γεγονός αν μας θλίβει. Απλά δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συμβούν ξανά αυτά.

Τι έφταιξε και φτάσαμε ως εδώ;

Δεν έχω ιδέα τι μπορεί να πρωτοέφταιξε! Διαφορετικές απόψεις είναι λογικό να υπάρχουνε σε κάθε κοινωνία. Από εκεί και πέρα το να υπερασπίζεται κάποιος τόσο έντονα θέματα θρησκείας ή πατριωτισμού, μπορώ να το δεχτώ, όταν όμως δεν προσπαθεί να επιβάλλει τα πιστεύω του σε εμένα ή δεν με θεωρεί κατώτερο επειδή δεν έχω τα ίδια πιστεύω με αυτόν. Ως εκεί το δέχομαι. Αλλά αν καταπατά τα δικά μου δικαιώματα ή των συνανθρώπων μου θεωρώ ότι πρέπει να είναι καταδικαστέο. Οφείλουμε όλοι μας να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να καταπατά τα δικαιώματά μας…

INFO

Kookoobadi NIGHTS – MARIETTA FAFOUTI and BAND

Σάββατο 17 & Σάββατο 24 Νοεμβρίου στον Σταυρό του Νότου Plus

Δείτε εδώ το νέο video clip της Μαριέττας Φαφούτη για το τραγούδι της παράστασης «I am my own wife», με τον Χάρη Αττώνη