Συνέντευξη | Μύρωνας Στρατης: «Η ματαιοδοξία του επαγγέλματος καταπίνει τους καλλιτέχνες!»

Πως βίωσε τις δύσκολες στιγμές που περάσαμε ως χώρα, τι ήταν αυτό που τον φόβισε περισσότερο, πόση ανασφάλεια του προκαλεί το επάγγελμα που έχει επιλέξει, γιατί επιλέγει να αποφεύγει τις εμφανίσεις σε μεγάλα νυχτερινά κέντρα και ποια η σχέση του με τις θαυμάστριες του;

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα που του τέθηκαν… διαβάστε αμέσως τώρα την συνέντευξη του Μύρωνα Στρατή και ανακαλύψτε κ΄ άλλες πτυχές της προσωπικότητας του!

Μύρωνα καλοκαίρι με ανεβασμένη διάθεση ή λίγο διαφορετικό από τα προηγούμενα;

Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για ένα παράξενο καλοκαίρι για τη χώρα μας, παρόλα αυτά κρατάμε την ψυχραιμία μας, είμαστε καλά και με προσπάθεια θα περάσει κι αυτό!

Σε άγχωσε όλο αυτό που συνέβη τόσο ξαφνικά στην Ελλάδα;

Δεν σου κρύβω πως το πρώτο διάστημα έβλεπα πάρα πολύ τηλεόραση και διάβαζα ότι γραφόταν στο twitter και με είχε πιάσει πανικός. Τελικά όμως σκέφτηκα πιο θετικά, είπα πως για όλα υπάρχει μία λύση, έκλεισα τα πάντα και βγήκα από το σπίτι. Έκανα παρέα με τους φίλους μου και ηρέμησα. Είμαι ακόμη ανήσυχος για το πώς θα εξελιχτούν τα πράγματα, αλλά είμαι και αισιόδοξος, ευελπιστώ πως όλα θα πάνε καλά.

Μετά από μία τρικυμία έρχεται η ηρεμία;

Δεν ξέρω, νομίζω πως έχει φτάσει η ώρα που θα πρέπει όλοι μαζί να είμαστε ενωμένοι για να το παλέψουμε κι αυτό. Όλα καλά κι όλα ωραία, βλέπουμε τηλεόραση, ακούμε απόψεις πολιτικών και μη προσώπων, ήρθε όμως η ώρα να δούμε πραγματικά τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε ο καθένας μας προσωπικά. Πρέπει να κάνουμε τις θυσίες που χρειάζονται για να προχωρήσουμε μπροστά, τουλάχιστον εγώ έτσι θέλω να το βλέπω.

Η νεότερη γενιά δεν έχει ζήσει πραγματικά δύσκολες καταστάσεις. Πιστεύεις πως όντως είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάτι τέτοιο; Πόσο εύκολο είναι να αφήσουμε την καλοπέρασή μας για το καλό αυτής της χώρας;

Νομίζω πως την τελευταία πενταετία έχουμε όλοι, λίγο ή πολύ, ζοριστεί. Στη δική μου τη ζωή και στη ζωή της οικογένειάς μου έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα. Πάντα υπάρχει το πρώτο σοκ, λες «τώρα τι γίνεται;», ο άνθρωπος όμως προσαρμόζεται αργά ή γρήγορα στα νέα δεδομένα.

Τι ήταν αυτό που σε φόβισε περισσότερο;

Σε πιάνει ένας πανικός και λες «πρέπει να ξενοικιάσω το σπίτι που μένω, να κάνω το ένα, να κάνω το άλλο…». Επίσης εμείς με τον Ησαΐα Ματιάμπα κάνουμε περιοδεία και το καλοκαίρι και λόγω των εξελίξεων ακυρώθηκαν αρκετές συναυλίες, αυτό μας άγχωσε. Ακόμη και το χειμώνα που ακούγαμε ειδήσεις μουδιάζαμε, σκεφτόμασταν «μήπως δεν κάναμε καλά που πραγματοποιούμε εμφανίσεις ανά την Ελλάδα;;;».

Υπήρξαν στιγμές που ένιωσες πως είναι ανασφαλές το επάγγελμά σου;

Αυτό είναι κάτι που το γνώριζα από την πρώτη μέρα που συνειδητοποίησα πως θέλω να κάνω αυτό το επάγγελμα στη ζωή μου!!! Το τραγούδι εκ των πραγμάτων δεν έχει μονιμότητα, είναι σαν εποχιακό επάγγελμα. Μπορεί να υπάρχεις για τρία ή για πέντε χρόνια και άσχετα με το αν κάνεις καλή δουλειά ή όχι μετά μπορεί ξαφνικά να πάψεις να υπάρχεις. Αυτή είναι η φύση του επαγγέλματος και είναι σκληρή γιατί αντιλαμβάνεσαι ότι κάποια στιγμή μπορεί να τελειώσουν όλα… Δεν σου κρύβω πως με όλα αυτά που συμβαίνουν τελευταία με πιάνει δύο – τρεις μέρες μία κατάθλιψη αλλά μετά συνέρχομαι και λέω «πάμε, θα το παλέψουμε!».

Από την αρχή της καριέρας σου μέχρι και σήμερα ακολουθείς πιστά ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής. Στην Ελλάδα που το λαϊκό τραγούδι είναι πάντα ιδιαίτερα δημοφιλές, σε φόβισε καθόλου ο διαφορετικός αυτός δρόμος που επέλεξες;

Ξεκινώντας ήθελα πάντα να έχω αίσθηση του τι μπορώ να κάνω καλά και του ποιος είμαι. Θέλω να είμαι τραγουδοποιός και τραγουδιστής και θέλω να αισθάνομαι πως αυτό που κάνω το κάνω ωραία. Και με τον Ησαΐα που δουλεύουμε μαζί τα τελευταία χρόνια, δεν έχουμε εμφανιστεί ποτέ σε κάποια μεγάλη πίστα. Δεν είναι πως έχουμε θέμα με τις μεγάλες πίστες απλά δεν αισθανόμαστε άνετα να το κάνουμε. Προτιμούμε να παίζουμε σε ένα μαγαζί τριακοσίων ατόμων και να έχουμε για 3,5 ώρες τριακόσια άτομα δικά μας, παρά να βγούμε σε μία μεγάλη πίστα και να παίξουμε είκοσι λεπτά στην αρχή. Εντάξει, αυτή είναι μία επιλογή που έχει το κόστος της αλλά μας προσφέρει ψυχική γαλήνη.

Άρα δεν είσαι από τους καλλιτέχνες που θα θυσίαζες τα πάντα για να βρίσκεται διαρκώς στα φώτα…

Όχι, αυτό δε θα το έκανα. Θέλω πάρα πολύ να πηγαίνω καλά επαγγελματικά, οικονομικά και προσωπικά αλλά θέλω παράλληλα να βρίσκομαι σε μία κατάσταση που να μπορώ να αποδώσω, να νιώθω πως κάνω κάτι σωστά. Δεν θέλω να κάνω κάτι μόνο γιατί θα πάρω πολλά χρήματα, έτσι ξέρω πως δεν θα βγει καλό.

Πολλοί συνάδελφοί σου δεν είναι σε θέση να το συνειδητοποιήσουν και να το πράξουν αυτό. Θεωρείς ότι η στάση αυτή μπορεί να προσφέρει σταθερότητα και διάρκεια στο χρόνο;

Προσωπικά, εάν έχω μια ζωή όπως είμαι τώρα, σ’ αυτά τα μικρά και πιο μαζεμένα πράγματα, θα είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένος. Δεν είναι όνειρό μου να γεμίζω μαγαζιά χιλίων πεντακοσίων ατόμων γιατί αναγνωρίζω πως αυτό που κάνω, όπως είπες κι εσύ νωρίτερα, ίσως να μην είναι για το μεγαλύτερο κοινό της Ελλάδας. Όταν ξεκίνησα το 2009 με το «Πάνω απ’ όλα» και την επιτυχία που αυτό γνώρισε, είχα προτάσεις από σχεδόν όλα τα μεγάλα μαγαζιά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Ήξερα όμως πως αυτό δεν μπορώ να το κάνω, είχα πάρει απόφαση πως ο δρόμος που θα ακολουθήσω θα είναι ένας δρόμος λίγο πιο υπόγειος σε σχέση με το απόλυτο mainstream.

Διαθέτουν οι καλλιτέχνες πια αυτή την αυτοσυγκράτηση και εσωτερική ισορροπία που μου περιγράφεις; Είναι εύκολο να ξέρουν πραγματικά τι θέλουν, χωρίς να παρεκκλίνουν από αυτό;

Όταν πρωτοξεκίνησα δεν είχα κι εγώ πολύ μεγάλη εμπειρία σαν live τραγουδιστής. Η εμπειρία όμως έρχεται στην πορεία και κατάλαβα που αισθάνομαι εγώ ωραία και που μπορώ να κάνω τον κόσμο να περάσει πραγματικά καλά. Τον δρόμο αυτόν, δηλαδή, μου τον χάραξε η ίδια η εμπειρία που απέκτησα σιγά σιγά. Όχι πως δεν είναι ωραίο να σε αποθεώνουν και να σε αγαπάνε, αλλά σημασία έχει να είσαι κι εσύ καλά με τον εαυτό σου. Όσο ωραία περνάς πάνω στη σκηνή, περνάς και με δυο φίλους σου, κάνοντας ταξίδια και λοιπά. Όλο αυτό είναι σαν μια… «μαύρη τρύπα», η ματαιοδοξία του επαγγέλματος καταπίνει τους καλλιτέχνες. Εγώ δόξα το θεό αυτό ήθελα να κάνω εξ αρχής και αυτό κάνω, μ’ αυτό υπάρχω και είμαι πολύ ευτυχισμένος.

Είστε μαζί με τον Ησαΐα Ματιάμπα σχεδόν τέσσερα χρόνια μαζί σε κοινές εμφανίσεις. Δεν αγχώνεσαι μήπως ταυτιστείτε στη συνείδηση του κόσμου;

Μας αγχώνει πάρα πολύ αλλά πλέον έχουμε πάρα πολύ καλές σχέσεις με τον Ησαΐα και συνεννοούμαστε σχεδόν αυτόματα. Έχουμε αναπτύξει την άνεση του ότι δεν υπάρχει πρώτος και δεύτερος, δεν φοβόμαστε μήπως ο ένας ρίξει τον άλλον στο πρόγραμμα. Για να καταλάβεις του λέω «Κάνε το playlist σήμερα» κι εγώ δεν ασχολούμαι καν.

Είναι εύκολο να υπάρξει αυτή η σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα σε δύο καλλιτέχνες;

Θέλει χρόνο το πράγμα, στην αρχή πάντα είσαι επιφυλακτικός. Δυστυχώς είναι έτσι τα πράγματα που μοιραία ίσως και κάποιος να ρίξει κάποιον άλλο, ίσως και κατά λάθος. Με τον Ησαΐα ξεκινήσαμε καλά αλλά πλέον έχει μπει στον αυτόματο πιλότο αυτή η συνεργασία, νιώθω σαν να συνεργάζομαι με τον ξάδερφό μου. Συνεννοούμαστε, αυτό τα λέει όλα.

Σκέφτεσαι καθόλου πως θα αντιδράσει ο κόσμος όταν αποφασίσετε να ακολουθήσετε διαφορετικούς δρόμους;

Κάθε χρόνο αυτό σκεφτόμαστε, λέμε μήπως το έχουμε παρακάνει; Υπάρχει αυτή η αγάπη και η αποδοχή από τον κόσμο που μας κάνει να θέλουμε να δώσουμε κι άλλο. Όσο περίεργο κι αν σου φανεί, στο μυαλό μας γνωρίζουμε καλά πως ο καθένας είναι αυτόνομη μονάδα. Διαφέρουμε πάρα πολύ και σαν άνθρωποι και σαν καλλιτέχνες, οπότε πιστεύουμε ότι δύσκολα το πράγμα θα γίνει «ένα» για πάντα. Κάνουμε πράγματα και μόνοι μας, είμαστε και μαζί, είμαστε και χώρια. Εκτός των άλλων, είναι αδύνατο να το διαλύσουμε γιατί κάθε χρόνο αυτό το πράγμα ανεβαίνει και μας ζητάει ο κόσμος διαρκώς. Πώς να διαλύσεις κάτι το οποίο πηγαίνει καλά;

Πως αντιδρά το κοινό της επαρχίας απέναντι στους καλλιτέχνες; Εντοπίζεις διαφορές στον τρόπο με τον οποίο τους αγκαλιάζει σε σχέση με το κοινό της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης;

Στην επαρχία ο κόσμος δεν σε έχει συνέχεια, ενώ στην Αθήνα ξέρει που εμφανίζεσαι και κάθε πότε μπορεί να σε βρει εκεί. Είναι εύκολο κάποιος να μπει στο αμάξι και να πάει να δει όποιον θέλει. Είναι γεγονός πως στην επαρχία υπάρχει ένας ιδιαίτερος ενθουσιασμός αλλά σε πολλές περιπτώσεις ίσως υπάρχει και μεγαλύτερη επιφυλακτικότητα. Μπορεί να έρθει το κοινό να σε δει, χωρίς να ξέρει ακριβώς τι κάνεις ή ποιος είσαι, έτσι απλά για ένα ποτό. Έτσι θα του πάρει λίγο χρόνο να μπει στο κλίμα, ενώ στην Αθήνα το κοινό ξέρει που πάει, θα έρθει, θα περάσει καλά, θα χορέψει και λοιπά. Παρόλα αυτά όλα έχουν την ομορφιά τους γιατί είτε έτσι, είτε αλλιώς πρέπει να δώσεις μάχη για να κερδίσεις τον κόσμο.

Πόσο σκληρό είναι για έναν καλλιτέχνη να έχει απέναντί του ένα δύσκολο κοινό που δεν μπορεί να διασκεδάσει και να ανέβει με τίποτα;

Μου έχει συμβεί πάρα πολλές φορές, δεν είναι κάθε φορά το ίδιο. Μπορεί ακόμη και στο ίδιο μαγαζί να παίζεις και την Παρασκευή να είναι τέλεια, ενώ το Σάββατο να μην αντιδρά κανείς. Πιστεύω ότι ένας τραγουδιστής ωριμάζει όταν περνά και δύσκολες καταστάσεις. Όταν κάνεις ένα live με κοινό που δεν δείχνει να περνά καλά και εσύ παρόλα αυτά τα δίνεις όλα, εκεί δείχνεις τι πραγματικά αξίζεις. Πρέπει να κερδίσεις τον κόσμο, παίζοντας γι’ αυτόν σαν να είναι δέκα χιλιάδες. Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω κάνει έκπτωση επειδή δεν ήρθε πολύς κόσμος στο live.

Υπάρχει κάποιο δύσκολο περιστατικό που να αντιμετώπισες σε κάποια live εμφάνισή σου και να το θυμάσαι πολύ έντονα;

Πολλά! Εμάς τα standards μας είναι τα εξής, μπαίνουμε σε ένα βανάκι και ξεκινάμε για οπουδήποτε έχουμε live, φτάνουμε, κατεβαίνουμε, κάνουμε sound check, πάμε για ένα μπάνιο και μετά παίζουμε 3,5 ώρες. Αυτό λοιπόν από τη φύση του, έχει μία τεράστια δυσκολία γιατί είμαστε άυπνοι και κουρασμένοι από το δρόμο, οπότε έχουμε συνηθίσει σε τέτοια. Μετά ο ήχος είναι διαφορετικός σε κάθε μέρος, αλλού ακούς καλά, αλλού όχι αλλά κι αυτά είναι της καθημερινότητας. Δεν είμαστε βολεμένοι, έχουμε μάθει να είμαστε αυτό που λέμε «κομάντο» και να ανταπεξερχόμαστε στις δυσκολίες.

Τελικά, οφείλει ένας καλλιτέχνης να είναι πάνω από όλα σωστός σε κάθε εμφάνισή του, όπου κι αν είναι αυτή, με οποιοδήποτε κοινό κι αν πραγματοποιηθεί;

Πιστεύω ότι το οφείλει εκατό τοις εκατό και στον εαυτό του αλλά και στον κόσμο. Αρκεί να σου πω πως ποτέ στη ζωή μου δεν έχω πάει κάπου για να κάνω playback και αυτό από μόνο του έχει ένα κόστος. Πάντα πάμε οκτώ άνθρωποι, με οποιοδήποτε κόστος – μεγάλο συνήθως – γιατί έχουμε συμφωνήσει με τους συνεργάτες μου πως αυτό που κάνουμε, το κάνουμε με συγκεκριμένο τρόπο. Πάμε πάντα και κάνουμε 2,5 ώρες sound check, παίζουμε πάντα ζωντανή μουσική και δεν έχουμε «κοροϊδέψει» ποτέ σε αυτό το επίπεδο.

Πιστεύεις πως είναι «λάθος» ένας καλλιτέχνης να τραγουδάει playback σε σχέση με κάποιον που ετοιμάζει ένα πρόγραμμα που απαιτεί πολύωρες πρόβες;

Πριν από 4 – 5 χρόνια ήταν πολύ στη μόδα τα playback κι όλοι οι καλλιτέχνες το χρησιμοποιούσαν αλλά πλέον έχουν καταλάβει πως δεν έχει καμιά σχέση με τη ζωντανή εμφάνιση. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι εμείς παίρνουμε πολύ λιγότερα λεφτά από αυτόν που θα παίξει playback γιατί αναλογικά σε εμάς τα λεφτά μοιράζονται ενώ στο playback είναι ο καλλιτέχνης με ένα ακόμη άτομο που κάνουν όλη τη δουλειά. Πέρα από το λογιστικό όμως υπάρχει το θέμα της ψυχής και το τι θες να κάνεις.

Τι είναι αυτό που δεν σου αρέσει στη δισκογραφία έτσι όπως την βλέπεις σήμερα;

Τα πράγματα είναι παράξενα γιατί το cd για παράδειγμα έχει λανθασμένα απαξιωθεί. Είναι κάπως δυσάρεστο αυτό, κυρίως για τους νέους καλλιτέχνες, γιατί οι δισκογραφικές δύσκολα θα επενδύσουν σε έναν δίσκο. Αυτές που το κάνουν είναι πολύ λίγες, όπως η δική μου εταιρία, η Cobalt Music. Έχω φίλους, καταπληκτικούς καλλιτέχνες, που μπορεί να είναι και καλύτεροι από μένα, που δεν έχουν εταιρεία και δεν μπορούν να βρουν και κάποια να τους στηρίξει.

Ποια είναι η αιτία που έχει οδηγήσει τις εταιρείες σε αυτό το σημείο;

Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως πλέον ανεβαίνουν τα τραγούδια ενός καλλιτέχνη στο ίντερνετ. Μπορώ να σου μιλήσω συναισθηματικά και να σου πω πως είναι πολύ ωραίο να έχεις ελεύθερη τη μουσική και να μπορείς να κατεβάσεις ό,τι θες, από την άλλη όμως είναι και πολύ κακό γιατί από τη στιγμή που κανένας δεν πληρώνεται, έρχονται όλα αυτά τα κακά τα τελευταία χρόνια.

Έχουμε όμως και μεγαλύτερο ποσοστό καλλιτεχνών που στηρίζονται περισσότερο στην εξωτερική τους εμφάνιση για να κάνουν καριέρα και λιγότερο στην φωνή και αυτό έχε σαν αποτέλεσμα πολλά από τα τραγούδια που ακούμε να είναι «επιτυχίες» της στιγμής;

Αυτό είναι κάτι που ίσχυε και παλιότερα την περίοδο των 60s-70s που κάποιοι καλλιτέχνες δεν είχαν πολύ σπουδαία φωνή, αλλά είχαν καλή εικόνα. Σήμερα, δεν είμαι τόσο σίγουρος πως υπάρχει μεγάλη διαφορά, αλλά μπορώ να συμφωνήσω στο ότι γίνονται «ελαφριά» πράγματα. Δηλαδή όλοι κοιτάζουν να κάνουν το «hit-άκι» για τρεις μήνες και μετά πάλι ξανά από την αρχή. Δεν υπάρχει ο δίσκος ενός καλλιτέχνη όπως παλιά που μπορεί να τον δούλευε 3 χρόνια ώστε να κάνει κάτι ολοκληρωμένο, με artwork, που πατούσες το play κι έμπαινες σε ένα νέο κόσμο. Τώρα κοιτάζουν να βγάλουν το single – κάτι που γίνεται παγκοσμίως βέβαια – να πάει καλά στα charts, να κάνουν συναυλίες κλπ… Αυτό είναι το άγχος πλέον, διότι έχει αλλάξει εντελώς η τάση δίσκου και δισκογραφίας. Εγώ πρόλαβα κι έκανα 3 δίσκους και κατάλαβα στα τελειώματα κιόλας πόσο δύσκολο είναι. Δουλεύεις ένα χρόνο για 12 τραγούδια για να ακουστούν τα 3 αν είσαι τυχερός…

Οι καλλιτέχνες δουλεύουν σκληρά για να βγει ένας δίσκος. Τελικά το αποτέλεσμα ποιο είναι, εκτός του ότι είναι κάτι όμορφο σαν ολοκληρωμένη δουλειά;

Όλο αυτό κρύβει έναν ρομαντισμό. Ακόμα κι οι εταιρείες ή οι καλλιτέχνες που ενδιαφέρονται να κάνουν δίσκους είναι ρομαντικοί.

Είναι ρίσκο όμως στις μέρες για μια εταιρεία να επενδύσει σε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ;

Είναι τεράστιο το ρίσκο και πραγματικά κρύβει ένα μεγάλο ρομαντισμό. Δεν ξέρω πως μπορεί μια εταιρεία να καλύψει τα έξοδα και τον κόπο για όλα αυτά. Ευτυχώς η δική μου το κάνει.

Γράφεις τραγούδια ο ίδιος… είναι ίσως ένα πλεονέκτημα για σένα από την άποψη πως δεν έχεις το άγχος να βρεις τραγούδια που να σου ταιριάζουν ή ακόμα που δεν θα χρειαστεί να πληρώσεις για να τα έχεις;

Είναι πολύ σημαντικό πως μπορώ και «τραβάω» από τον εαυτό μου πράγματα. Το ότι γράφω για μένα είναι ένα «plus», όχι βέβαια ότι αυτό θα μου εξασφαλίζει την επιτυχία. Θεωρώ όμως πως για έναν τραγουδοποιό είναι καλύτερα τα τραγούδια του να τα τραγουδά ο ίδιος, έτσι ξεκίνησα κι έτσι έχω σκοπό να το πάω μέχρι τέλους.

Πόσο δύσκολος είσαι στο να δεχτείς να τραγουδήσεις κομμάτια άλλων δημιουργών;

Στίχο έχω πάρει από άλλους αρκετές φορές, το εκτιμώ πολύ και τους ευχαριστώ. Στη μουσική επιλέγω τη δική μου γιατί είναι σαν βίτσιο μου να τραγουδώ τραγούδια μου. Είναι πολύ προσωπικό το ζήτημα του να γράψω ένα τραγούδι και ο τρόπος που θέλω να το εξωτερικεύσω.

Η μουσική ή ο στίχος παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο; Τι μπορεί να κερδίσει πιο εύκολα την καρδιά του ακροατή;

Εδώ στην Ελλάδα ο στίχος είναι πολύ σημαντικός. Για μένα η μουσική είναι πολύ σημαντική, αλλά ο Έλληνας προτιμά τους στίχους. Όμως αυτό που λέμε hit συνδυάζει και τα δύο.

Αν έρθει ένας τραγουδιστής και σου ζητήσει να γράψεις κάτι για αυτόν θα το κάνεις;

Εννοείται γιατί όχι;

Πιστεύεις πως η μουσική είναι ίδια και μπορείς να την προσαρμόσεις ανάλογα με τον καλλιτέχνη που έχεις απέναντι σου ή το κάθε είδος είναι διαφορετικό;

Όταν γράφεις μουσική κι όταν είσαι μουσικός και την αγαπάς μπορείς. Προσωπικά ως μουσικός μπορώ να κάνω συγκεκριμένα πράγματα όχι τα πάντα. Για παράδειγμα έχω ένα συγκεκριμένο ρεπερτόριο – αν και έχω σκοπό να κάνω μια global μπάντα με την οποία θα κάνω κάτι διαφορετικό τελείως – . Δεν μπορείς σώνει και ντε να περιορίσεις κάποιον που γράφει μουσική. Ό,τι αισθάνεται μπορεί να το βγάλει με έναν πολύ ωραίο τρόπο ώστε να πάει μπροστά, χωρίς απαραίτητα να το πει ο ίδιος.

Επειδή μου ανέφερες την εν λόγω μπάντα, θα έφευγες στο εξωτερικό ποτέ;

Έχω μεγαλώσει αρκετά για να κάνω κάτι τέτοιο, αυτό πρέπει να το κάνεις όταν είσαι ακόμα μικρός. Όταν έχεις όνειρα πρέπει να κάνεις προσπάθειες, κάτι που περιέχει ρομαντισμό, αλλά εγώ αρχικά θέλω να το κάνω για μένα για να περάσω καλά. Τώρα αν καταφέρω να το κάνω πραγματικότητα, κι αυτή η global μπάντα πάει Νο1 στη Βρετανία θα είναι τέλειο αλλά δεν το θεωρώ και πιθανό.

Γενικά σαν άνθρωπος είσαι χαμηλών τόνων κάτι που έρχεται σε σύγκρουση με το επάγγελμά σου.

Μικρός ήμουν πολύ μαζεμένο και ήρεμο παιδάκι και πάρα πολύ ντροπαλό επίσης. Πλέον ο χαρακτήρας μου έχει ισορροπήσει λίγο αλλά παραμένουν κάποια στοιχεία, όπως το ότι είμαι χαμηλών τόνων κάτι που μπορεί να είναι και κακό. Καλώς ή κακώς, για να μην λέμε και ψέματα, το να μπορείς να προμοτάρεις τον εαυτό σου και να τον πουλάς είναι πολύ σημαντικό. Βέβαια δεν μπορώ να το κάνω ιδιαίτερα αλλά γενικά μου έχουν φερθεί πολύ ωραία και είμαι πολύ τυχερός.

Έχει τύχει ποτέ λόγω του στυλ που έχεις να θεωρήσουν πως είσαι απόμακρος ή λίγο ψωνισμένος;

Δεν νομίζω, γιατί είμαι πάρα πολύ προσβάσιμος και δεκτικός σε οτιδήποτε. Απλά δεν θα διεκδικήσω και δεν θα προμοτάρω έντονα αυτό που κάνω. Κατά τ’ άλλα είμαι πολύ cool!

Θα ήθελα να πάμε στο νέο σου τραγούδι με τίτλο «Δες Εγώ»… Τι μήνυμα προσπαθείς να περάσεις στο κοινό;

Είναι ένα τραγούδι το οποίο μιλάει για μια σχέση που ο ένας από τους δυο ξεφεύγει κι ο άλλος προσπαθεί να τον ταρακουνήσει και του λέει «Δες εγώ, σε θέλω εδώ μα εσύ κοιτάς τα σύννεφα καρδιά μου» είναι τόσο απλό δεν έχει κάτι παραπάνω. Πολλοί το έχουμε ζήσει σε σχέσεις. Είναι ένα κλασικό ερωτικό τραγούδι.

Υπογράφεις εσύ μουσική και στίχο. Τι ήταν αυτό που σε κέντρισε και επέλεξες να το παρουσιάσεις σαν προπομπό του νέου σου άλμπουμ;

Θα μπορούσα να σου πω πως όταν έπαιξα αυτό το κομμάτι ανατρίχιασα κλπ αλλά η αλήθεια είναι πως όταν κάθεσαι με την εταιρεία σου κι έχεις γράψει 10 τραγούδια επιλέγεις με τα άτομα που εμπιστεύεσαι ποιο κομμάτι από αυτά θα μπορούσε να αρέσει περισσότερο στον κόσμο και να είναι κάτι όμορφο. Ενώ έχω λοιπόν κι άλλα τραγούδια, αυτό θεωρήσαμε πως έχει κάτι ενδιαφέρον να μας πει.

Πώς βλέπεις την ανταπόκριση του κόσμου μέχρι στιγμής και ποια πιστεύεις θα είναι η εξέλιξή του;

Γενικά έχω λάβει πολύ ωραία μηνύματα και βλέπω πως αρέσει το τραγούδι και πάει και πολύ καλά στα live μας. Τώρα μάλιστα γυρίζουμε και το video clip, να ‘μαστε καλά αν δεν έχει καταστραφεί η χώρα μέχρι τότε (γέλια) και πιστεύω πως όλα θα πάνε σούπερ.

Είναι βασικό να οπτικοποιείται ένα τραγούδι, του προσθέτει κάτι παραπάνω;

Πολύ!!! Στη δική μου περίπτωση τουλάχιστον όλα αυτά τα χρόνια βλέπω ότι όταν για ένα τραγούδι ετοιμάζουμε το video clip αλλάζει η δυναμική του. Η εικόνα είναι πολύ δυνατή και πιστεύω πως για όλους τους επιτυχημένους τραγουδιστές και τραγουδίστριες είναι σημαντικό.

Τηλεόραση, διαδίκτυο, ραδιόφωνα… Ποιο βοηθάει περισσότερο στις μέρες ένα τραγούδι να αναδειχτεί;

Όλα παίζουν ρόλο, το ραδιόφωνο ας πούμε είναι απαραίτητο αλλά το πιο σημαντικό για μένα είναι να αρέσει το τραγούδι!!! Αν αρέσει στον κόσμο το τραγούδι, αν τον κερδίσει όπου και αν υπάρχει θα το βρει.

Πόσο εύκολο είναι για ένα τραγούδι να ακουστεί στα ραδιόφωνα; Υπάρχουν δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας καλλιτέχνης;

Το να ακουστεί το τραγούδι σου στα ραδιόφωνα είναι μια μάχη πλέον επειδή παίζει περισσότερο μια μουσική που «σκίζει και μεσουρανεί», δηλαδή λαϊκά και τραγούδια της πίστας. Πριν από 4 χρόνια υπήρχαν άνθρωποι που έκαναν ό,τι κι εγώ κι έπαιζαν πολύ στο ραδιόφωνο, αλλά σήμερα δεν ισχύει το ίδιο. Παρ’ όλα αυτά δεν μπορείς να πεις πως επειδή κάτι δεν είναι της μόδας σταματάς να ασχολείσαι και κάνεις κάτι άλλο. Συνεχίζεις και προσπαθείς να κάνεις σωστά ό,τι κάνεις και αν πάει καλά πήγε.

Καλοκαιρινές εμφανίσεις έχεις ξεκινήσει;

Έχουμε ξεκινήσει με εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα. Έχουμε ένα πολύ ωραίο συναυλιακό πρόγραμμα. Κάποια lives μας ακυρώθηκαν βέβαια λόγω της κατάστασης αλλά σιγά σιγά μπαίνουν ξανά όλα σε μια σειρά κι έχουμε πολλά σχέδια με lives σε βόρεια και νότια Ελλάδα.

Δισκογραφικά πέρα από το τραγούδι που μας παρουσίασες σκέφτεσαι για το επόμενο βήμα;

Είμαι σε μια από τις ρομαντικές εταιρείες, τη Cobalt music, και κάνουμε προετοιμασία για ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ και θέλουμε τον Νοέμβρη να το έχουμε έτοιμο.

Ποια η σχέση σου με τις θαυμάστριες;

Έχω πάρα πολύ καλές σχέσεις με τις θαυμάστριες μου αλλά όχι στενές. Είμαι πολύ ανοιχτός και χαμογελαστός και πάντα εκεί για τους θαυμαστές μου. Αν μου στείλουν ένα μήνυμα απαντάω εγώ κανονικά. 

Ποια λοιπόν η σχέση σου με το διαδίκτυο και τα social media;

Είμαι σε όλα τα social media από πάνω και το κάνω με πραγματική χαρά. Τα αγαπάω όλα πολύ κι είμαι παντού.

Είναι πιστεύεις αυτή η νέα τάση που μας δίνει την δυνατότητα να προβάλουμε κάποια πράγματα πιο εύκολα;

Πιστεύω πως όλο το πράγμα εξερράγη επειδή κάνει κάποια πράγματα να φαντάζουν πολύ πιο εύκολα. Δηλαδή μπορείς εύκολα να φλερτάρεις, να γνωρίσεις κόσμο, κι αυτός είναι πλέον ένας από τους λόγους που έκανε το facebook δημοφιλές πριν λίγα χρόνια. Προσωπικά το χρησιμοποιώ καθαρά επαγγελματικά ή για να μιλώ με φίλους μου σε γκρουπς κατά τη διάρκεια της ημέρας. Πιστεύω όμως πως γενικά όλα θέλουν ένα μέτρο και μπορείς να τα χρησιμοποιείς για να δίνεις στη ζωή σου λίγο χρώμα.

Συνέντευξη & επιμέλεια: Σοφία Μπεκιάρη

Φωτογραφίες: Χρήστος Καραγιώργος

Απομαγνητοφώνηση: Αθανασία Βογιάρη & Ελένη Κεφαλληνού

Θερμές ευχαριστίες στο «Sol Cafe», Λεωφόρος Καλαμακίου 24, για την ζεστή φιλοξενία!!!