Συνέντευξη | Ραλλία Χρηστίδου: «Δεν έχω να αποδείξω κάτι σ’ αυτούς που θα κάνουν αρνητική κριτική έτσι και αλλιώς.»

Μέσα από τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει μέσα στα δέκα χρόνια πορείας της, γίνεται όλο και καλύτερη, παραμένοντας αισιόδοξη για το μέλλον. Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε ο νέος της δίσκος με τίτλο «Με όπλο την αγάπη», ο οποίος είναι ότι καλύτερο έχει κάνει ως τώρα, όπως μας είπε. Μετά από αρκετή ώρα κουβέντας, μας μίλησε για όλους και για όλα αποκλειστικά για τους αναγνώστες του tralala.gr! Διαβάστε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη με την Ραλλία Χρηστίδου…

Η τελευταία μας συνέντευξη έγινε ακριβώς ένα χρόνο πριν. Έχουν υπάρξει αλλαγές στην ζωή σου μέσα σ’ αυτό το διάστημα;

Έχουν υπάρξει αλλαγές, οι οποίες είναι πάρα πολύ θετικές. Κυκλοφόρησε η νέα μου δισκογραφική δουλειά που για μένα είναι πραγματικά δίσκος ζωής.

Ο νέος σου δίσκος έχει τίτλο «Με όπλο την αγάπη». Πως διαφοροποιείται από τους προηγούμενους δίσκους σου;

Χωρίς να θέλω να βάζω ταμπέλες στα μουσικά είδη, είναι ο λιγότερο pop δίσκος που έχω κάνει ποτέ. Όταν λέω pop δεν εννοώ με την έννοια του popular, αλλά από την αισθητική της έννοιας της pop η οποία σ’ όλες τις προηγούμενες δουλειές σου, συμπεριλαμβανομένης και της προτελευταίας, ήταν αρκετά έντονη. Στην τελευταία δουλειά, με εξαίρεση ένα-δυο κομμάτια, δεν υπάρχει καθόλου. Αυτό έγινε γιατί την επιμέλεια παραγωγής του δίσκου είχε ο Γιάννης Κότσιρας, όπου είχε και της πρώτης μου δισκογραφικής δουλειάς. Επίσης, περνώντας τα χρόνια αντιλαμβάνεσαι ποιος είσαι στην πραγματικότητα, ποια είναι η προσωπική σου αλήθεια και ποιο είναι αυτό που πραγματικά θέλεις να μοιραστείς με τον κόσμο που σε στηρίζει. Ούτε η αισθητική και η προσωπικότητα μου δεν έχει τόσα στοιχεία pop.

Την παραγωγή του δίσκου την έχει αναλάβει ο Γιάννης Κότσιρας. Του είχες τυφλή εμπιστοσύνη έτσι ώστε να προβάλει προς τα έξω μια νέα καλλιτεχνική σου πλευρά;

Επειδή με το Γιάννη γνωριζόμαστε πάρα πολλά χρόνια και ήταν ο πρώτος άνθρωπος μέσα από τον χώρο των καλλιτεχνών που με εμπιστεύτηκε, είδε από εμένα κάτι πολύ συγκεκριμένο ως καλλιτεχνική προσωπικότητα και αυτό ακριβώς ήθελε να βγάλει προς τα έξω και στην πρώτη δουλειά αλλά και σ’ αυτήν. Στην πρώτη δουλειά, όπου ήμουν σαφώς πιο μικρή και άπειρη μουσικά και συνθετικά, είχα μόνο πέντε κομμάτια δικά μου και τώρα έχω εφτά σ’ ένα δίσκο με λιγότερα τραγούδια. Όταν ξεκινήσαμε δώσαμε υπόσχεση ο ένας στον άλλον να είμαστε πάρα πολύ αυστηροί όταν θα επιλέγουμε το υλικό γιατί ήθελε τα καλύτερα τραγούδια από εμένα. Του έχω μεγάλη εμπιστοσύνη γιατί έχει πολύ υψηλή αισθητική και έχει πολύ σαφές όραμα για μένα ως παραγωγός.

Η αισθητική και η προσωπικότητα μου δεν έχει τόσα στοιχεία pop

Γιατί δεν είχατε ξανασυνεργάστει δισκογραφικά από τον πρώτο σου δίσκο ως τώρα;

Για τον απλούστατο λόγο ότι η εταιρεία στην οποία βρισκόμουν δεν τον κάλυπτε αισθητικά. Σ’ αντίθεση τώρα με την MINOS EMI…

Είσαι από τα τυχερά παιδιά που σε μια δύσκολη εποχή, η MINOS ΕΜΙ – UNIVERSAL σε εμπιστεύτηκε και σ’ ένταξε στην οικογένεια της. Πως νοιώθεις γι’ αυτό;

Είμαι πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι σε μια εταιρεία που πιστεύει στα καινούρια τραγούδια και σ’ ένα άνθρωπο που θέλει και πάντοτε ήθελε να δώσει το μέγιστο δυνατό. Ξέρουν ακριβώς αυτό που είμαι καλλιτεχνικά, τους αρέσει, κάτι που είναι πολύ σημαντικό και δεν θεωρούν πως είναι μια ακόμα δισκογραφική δουλειά ενός ακόμα καλλιτέχνη.

Φοβήθηκες μήπως σχολιάσουν ότι επιστρέφεις στην ασφάλεια που προσφέρει η υπογραφή του Γιάννη Κότσιρα;

Σχόλια κακεντρεχή θα υπάρχουν πάντα. Το γεγονός ότι είμαι σε μια εταιρεία που συνεργάζεται χρόνια με τον Γιάννη ήταν το μοναδικό πράγμα που με έκανε να παραβλέψω τον οποιοδήποτε φόβο, όσο αφορά αυτό που με ρωτάς. Στην τελική, μετά από δέκα χρόνια πορείας δεν έχω να αποδείξω πλέον κάτι σ’ αυτούς που θα κάνουν έτσι και αλλιώς κακεντρεχή σχόλια και αρνητική κριτική. Έχω να αποδείξω πολλά σ’ όλους τους υπόλοιπους.

Έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στον Γιάννη Κότσιρα γιατί έχει πολύ υψηλή αισθητική και έχει πολύ σαφές όραμα για μένα ως παραγωγός.

Στον δίσκο ακούμε μια πολύ δυναμική ερμηνεία στα τραγούδια, μια πολύ πιο ώριμη Ραλλία μέσα από μια λυρικότητα. Θεωρείς πως οι ευφάνταστες υπερβολές στις ερμηνείες που είναι της μόδας από άλλους καλλιτέχνες επιλέγονται μόνο για θαυμασμό του ακροατή;

Πιστεύω πως έχει να κάνει με τη προσωπική ανασφάλεια κάθε ανθρώπου. Όταν ακούω τον εαυτό μου στις πρώτες μου δισκογραφικές δουλειές και live εμφανίσεις θεωρώ ότι ήμουν πολύ υπερβολική. Κατά τη δική μου άποψη πιστεύω ότι αυτό γίνεται όταν έχεις ανασφάλεια στο τι και πως το τραγουδάς. Σ’ αυτό που πάντα επέμενε ο Γιάννης ήταν να καταλαβαίνει πάντα ένας τραγουδιστής το στίχο που τραγουδάει και να προσπαθεί να μπαίνει στο ρόλο. Τον αν έχεις ή δεν έχεις ωραία φωνή είναι υποκειμενικό για τ’ αυτιά του ακροατή, το αν είσαι καλός ερμηνευτής είναι αντικειμενικό σ’ όλους, γιατί νοιώθουν την ερμηνεία. Όταν ο στίχος ενός τραγουδιού λέει «χάνομαι» ή «πνίγομαι» και ο τραγουδιστής δεν πατάει ακριβώς την νότα δεν θα σε πειράξει ποτέ γιατί πολύ απλά αυτός ο άνθρωπος εκείνη την ώρα λέει «πνίγομαι». Δεν γίνεται να λέει «πνίγομαι» και η φωνή του να είναι υπέρλαμπρη! Για να τα καταφέρεις όλα αυτά πρέπει να αποδείξεις πρώτα στον εαυτό σου ότι μπορείς και στη συνέχεια η ερμηνεία είναι ένα βήμα παραπάνω.

Το τραγούδι σου, που ακούμε στα ραδιόφωνα, είναι το «Δικιά σου», μόνο πιάνο, φωνή και λαούτο. Είναι ένας στίχος που αγγίζει πολύ τις γυναίκες ηλικίας 35 και άνω . Αν βρισκόσουν στην ίδια θέση θα παρέμενες ή θα επέλεγες να ανήκεις στον εαυτό σου;

Ο συγκεκριμένος στίχος μπορεί να έχει πολλές διαφορετικές ερμηνείες. Μιας και αναφέρθηκες στις γυναίκες άνω των 35, προχθές που τραγουδούσα στην Λευκωσία ήταν μια παρέα αντρών και γυναικών ηλικίας 30-35. Μια κοπέλα από την παρέα την ώρα που παίζαμε το «Δικιά σου» συγκινήθηκε πάρα πολύ και έφευγαν δάκρυα. Μάλιστα κρυβόταν από την υπόλοιπη παρέα για να μην την δουν. Δεν ξέρω την προσωπική ιστορία αυτής της γυναίκας αλλά σαν τραγούδι την άγγιξε. Δεν ξέρω αν ήταν η μουσική, ο στίχος ή ερμηνεία πάντως χρειάζονται και τα τρία για να το καταφέρεις. Νομίζω είναι η πρώτη φορά που το καταφέρνω σε live παράσταση. Όλες οι γυναίκες που έχουν υπάρξει σε μια σχέση που την θεωρούν σημαντική, νομίζω έχουν περάσει από την θέση που περιγράφουν οι στίχοι του τραγουδιού. Περιγράφουν τα συναισθήματα που έχει μια γυναίκα όταν νοιώθει ότι αγαπάει μ’ όλη της την ψυχή έναν άλλο άνθρωπο και νοιώθει την ανάγκη να του αφοσιωθεί γι’ αυτό αφήνει τον εαυτό της πίσω.

Όταν ακούω τον εαυτό μου στις πρώτες μου δισκογραφικές δουλειές και live εμφανίσεις θεωρώ ότι ήμουν πολύ υπερβολική.

Έχεις βρεθεί σ’ αυτή την θέση;

Σαφώς! Γι αυτό πιστεύαμε και εμείς αλλά και ο στιχουργός, ότι θα μιλούσε πάρα πολύ στις καρδίες των γυναικών που θα άκουγαν το συγκεκριμένο τραγούδι.

Να παίξουμε λίγο με τους τίτλους του δίσκου σου… Εσύ «Πόση αλήθεια αντέχεις»; Οι άλλοι την αντέχουν;

Εγώ προσωπικά την αντέχω την αλήθεια. Θα ήθελα να την αντέχουν και οι άλλοι. Είναι πολύ δύσκολο…

Έχεις συναντήσει «Ιούδες» μέχρι τώρα στην ζωή σου;

Βεβαίως!

Τον αν έχεις ή δεν έχεις ωραία φωνή είναι υποκειμενικό για τ’ αυτιά του ακροατή, το αν είσαι καλός ερμηνευτής είναι αντικειμενικό σ’ όλους, γιατί νοιώθουν την ερμηνεία.

Σε ποιον θα πρόσφερες ένα «Άσπρο γιασεμί»;

Έχω προσφέρει πολλές φορές άσπρο γιασεμί… Τώρα θα το πρόσφερα σε κάποιον που θα το αξίζει.

Πως και έγραψες ένα τραγούδι που κινείται πάνω στην παραδοσιακή μουσική;

Ο συγκεκριμένος ρυθμός μου φτιάχνει πάρα πολύ τη διάθεση και τη συγκεκριμένη στιγμή που το έγραψα είχα ανάγκη να γράψω ένα τραγούδι για τον εαυτό μου, χωρίς να ξέρω απαραίτητα ότι θα μπει στον καινούριο δίσκο. Ασχολιόμουν πολύ με το συγκεκριμένο κομμάτι και όταν το έπαιξα ολοκληρωμένο στην κιθάρα και το σιγοτραγουδούσα χωρίς στίχο στην αρχή, αισθανόμουν πολύ καλύτερα. Το έδωσα μετά στο Διονύση Κωτσάκη για να μου γράψει στίχους και έτσι βγήκε το Άσπρο γιασεμί.

Υπάρχει «Το παλιό σου εγώ» που το έχεις αφήσει πίσω σου ή δεν υπάρχουν μεγάλες αλλαγές στον χαρακτήρα σου;

Δεν ξέρω τι μπορεί να θεωρηθεί μεγάλη αλλαγή στον χαρακτήρα ενός ανθρώπου αλλά φυσικά και έχω παλιό εγώ. Ένα από τα πράγματα που με απασχολούν είναι το πώς θα καταφέρνω κάθε στιγμή να γίνομαι καλύτερη, να διορθώνω τα λάθη μου, μετανιώνω γι’ αυτά και δεν θέλω να τα επαναλαμβάνω.

Δεν μου αρέσει να συγκρίνω τον εαυτό μου με κανέναν και ούτε θα ήθελα ποτέ να θυμίσω κάποιον ή κάποια.

Είναι ένα ντουέτο με την Ρίτα Αντωνοπούλου. Δύσκολα συναντάς δυο γυναίκες μαζί σε ένα ντουέτο. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Σε μια από τις δύο παραστάσεις μου στο Ρυθμό Stage τον Οκτώβριο, είχε έρθει η Ρίτα να παρακολουθήσει την παράσταση, τη βραδιά που ήταν καλεσμένος ο Γιάννης Κότσιρας. Πέρασε πάρα πολύ ωραία και της άρεσε πολύ η παράσταση, από όσο μου είπε, και έτσι πήρα το θάρρος να της το προτείνω. Δέχτηκε με μεγάλη χαρά και νομίζω ότι το αποτέλεσμα μας δικαιώνει. Είναι πραγματικά μεγάλη τιμή μου, που μια γυναίκα που κάνει πολύ σημαντικά πράγματα στο χώρο να δέχεται να τραγουδήσει μαζί μου και απ’ την άλλη να δέχεται να τραγουδήσει ένα δικό μου τραγούδι.

http://www.youtube.com/watch?v=zsBXZKHQNwM

Έχεις κάνει ποτέ μαθήματα Ταγκό ή θα ξεκινήσεις τώρα με αφορμή τα δύο κομμάτια του δίσκου;

Ουσιαστικά είναι ένα τραγούδι το ταγκό απλά με ισπανικό και ελληνικό στίχο. Ο ισπανικός στίχος, που είναι και σ’ ένα άλλο project με τίτλο «Ο μίτος του μικρού Ααρών» μου έδωσε την έμπνευση να γράψω το συγκεκριμένο κομμάτι. Είναι από τα ομορφότερα κομμάτια που έχω γράψει μέχρι στιγμής. Μαθήματα ταγκό δεν έχω κάνει και ούτε έχω βάλει στο πρόγραμμα να κάνω (γέλια). Αν χρειαστεί θα ζητήσω την βοήθεια φίλων που το κατέχουν το σπορ καλά.

Περίμενες την ανταπόκριση που είχε το τραγούδι ακυκλοφόρητο ακόμη στο youtube;

Όχι δεν το περίμενα ποτέ και ακόμα και τώρα που μιλάμε μου φαίνεται απίστευτο! Αλλά καμιά φορά το διαφορετικό είναι πιο όμορφο και πιο σπουδαίο απ’ αυτό που διαλέγουν να κάνουν οι πολλοί. Γενικά από παιδί δεν μου άρεσε να κάνω πράγματα που τα κάνουν οι πολλοί για να είμαι αρεστή. Ήταν κάτι που δεν με ενδιέφερε ποτέ και αυτό συμπίπτει με αυτό που σου είπα στην αρχή, ότι δηλαδή δεν θεωρώ την προσωπικότητα μου pop. Εγώ ήθελα να αρέσω στον εαυτό μου. Αν αυτό που αρέσει σ’ εμένα, αρέσει και στους άλλους, μου δίνει πολύ μεγάλη χαρά.

το δικό μου ντεμπούτο επειδή ήταν τηλεοπτικό ήταν μια παραφουσκωμένη κατάσταση η οποία μετά ξεφούσκωσε.

Αν έβλεπες ότι το όνειρό σου σχετικά με την μουσική δεν είχε πλέον μέλλον στην Ελλάδα , θα έφευγες στο εξωτερικό προς αναζήτηση περισσότερων ευκαιριών ή θα έλεγες «Εδώ θα μείνω»;

Νομίζω θα έφευγα…

Έχουν υπάρξει στιγμές μέσα σ’ αυτά τα δέκα χρόνια δουλειάς που να είπες «Τα παρατάω!»;

Φυσικά!

Και τι σε σταμάτησε;

Οι συγκυρίες…

Είσαι μια καλλιτέχνης 4 σε 1: μουσικός, τραγουδίστρια, τραγουδοποιός και ενορχηστρωτής. Πιστεύεις ότι έχει εκτιμηθεί αυτό όσο θα έπρεπε ή θα βοηθήσει να ξεχωρίσεις ακόμη περισσότερο τώρα που έχεις στο χέρι σου ένα τόσο δυνατό δίσκο;

Σαφώς και δεν είχε εκτιμηθεί γιατί δεν είχα δείγματα γραφής τόσα έντονα. Είναι πρώτη φορά που μου δίνεται αυτή η ευκαιρία…

Και ο προηγούμενος όμως δίσκος σου ήταν όλος με δική σου μουσική, ενορχηστρώσεις, programming κτλ…

Δίκιο έχεις αλλά εκείνος δεν κυκλοφόρησε υπό τις συνθήκες όπως τις τωρινές. Με την υποστήριξη δηλαδή, της μόνης ίσως, τόσο σημαντικής δισκογραφικής εταιρείας. Κυκλοφόρησε κάτω από πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες που ούτε εγώ η ίδια δεν πρόλαβα να ευχαριστηθώ την δουλειά εκείνη. Μόλις είχα φύγει από την Heaven, ενώ ήταν να κυκλοφορήσει από εκεί ο δίσκος, την τελευταία στιγμή άλλαξε η συμφωνία μονομερώς. Ο τωρινός δίσκος κυκλοφόρησε με μια φυσιολογική ροή. Μπήκα σε διαδικασία να γράφω τραγούδια, δόθηκε ένα δείγμα στην ΕΜΙ όπου το άκουσε η Μαργαρίτα Μάτσα και η Λία Χατζηδημητρίου, αφού πρώτα είχε εγκριθεί από τον Γιάννη. Τους άρεσε πολύ το υλικό και έτσι μπήκαμε σε διαδικασία να ετοιμάσουμε τον δίσκο. Είναι η πρώτη φορά που μου δίνεται η ευκαιρία να δείξω όλο το πακέτο!

Αρκετοί θα σε έχουν συγκρίνει η θα σε συγκρίνουν με γυναίκες καλλιτέχνες του ίδιου ρεπερτορίου. Εσύ μπαίνεις στην διαδικασία να συγκρίνεις τον εαυτό σου μαζί τους;

Όχι ποτέ! Δεν μου αρέσει να συγκρίνω τον εαυτό μου με κανέναν και ούτε θα ήθελα ποτέ να θυμίσω κάποιον ή κάποια. Γι αυτό το λόγο πάντα μελετούσα άντρες τραγουδιστές και πολύ λίγες γυναίκες. Όταν έχει κάποιο ερμηνευτικό πρότυπο είναι σίγουρο ότι θα τον μιμηθείς χωρίς να το καταλάβεις. Είναι πολύ σημαντικό ακόμη και αλλουνού κομμάτι, να το παίρνεις και να το κάνεις δικό σου και να βάζεις την δική σου ταυτότητα.

Πιστεύεις ότι όλα είναι θέμα διαφήμισης οπότε όπως κάτι φουσκώνει έτσι και θα ξεφουσκώσει;

Τις τελευταίες δεκαετίες, γενικά στην χώρα μας πολλά πράγματα φούσκωσαν και γι αυτό ξεφούσκωσαν. Ακόμη και το δικό μου ντεμπούτο επειδή ήταν τηλεοπτικό ήταν μια παραφουσκωμένη η κατάσταση η οποία μετά ξεφούσκωσε. Αυτό που πιστεύω ακράδαντα είναι ότι στο τέλος μένουν τα τραγούδια και η διάρκεια ενός ανθρώπου, γιατί εκεί φαίνεται η αλήθεια του καθενός.

Πάνω στην σκηνή ταυτόχρονα παίζεις κιθάρα, τραγουδάς, πρέπει να ψυχαγωγήσεις και να διασκεδάσεις τον κόσμο. Δεν το συναντάμε αυτό συχνά από μια γυναίκα καλλιτέχνη πάνω στην σκηνή. Πόσο δύσκολο είναι;

Σαφώς και είναι δύσκολο και κουραστικό αλλά εμένα αυτό μου άρεσε πάντα να κάνω. Να παίζω κιθάρα και να τραγουδάω. Έχω υπάρξει και τραγουδίστρια σκέτο, αλλά πάντοτε ένοιωθα μισή. Από το 2010 και μετά, πάλι λόγω συγκυριών και της οικονομικής κρίσης, που μας αναγκάζει να κάνουμε εκπτώσεις στην δουλειά μας, επέλεξα να έχω και τον ρόλο της βασικής κιθάρας. Αυτό στην αρχή με δυσκόλεψε αλλά μετά το συνήθισα και πλέον μπορώ να σταθώ με την κιθάρα μου και να τραγουδάω για ώρες, χωρίς να λείπει κάτι από την παράσταση.

Ο κόσμος που έρχεται στα live είναι λιγότερος σε σχέση με παλιότερα και το εισιτήριο φθηνότερο, οπότε λιγότερα έσοδα . Συχνά οι ίδιοι οι καλλιτέχνες δεν πληρώνονται για να πληρωθούν οι μουσικοί τους μιας και δεν αρκούν τα χρήματα. Αρκετοί συνάδελφοί σου θεωρούν πως τα live πλέον απλά χρησιμεύουν για να συντηρούνται στο χώρο. Συμφωνείς με αυτή την άποψη;

Σαφώς και ισχύει αυτό. Και εγώ έχω παίξει πάρα πολλές φορές και δεν έχω πληρωθεί. Έχω βάλει χρήματα για να γίνει η αφίσα, η όποια διαφήμιση, υποχρεώνεσαι σε φίλους και γνωστούς… Είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση γιατί κάποια πράγματα μπερδεύονται… Εμείς αυτό το πράγμα το κάνουμε για να ζήσουμε και όχι απλά για χόμπι ενώ κάνουμε άλλη δουλειά παράλληλα. Εσύ αυτό που προσπαθείς είναι να μειώνεις όσο γίνεται τα δικά σου έξοδα, κάνεις υπομονή και ελπίζεις αυτό το πράγμα να ανακάμψει. Αυτό ισχύει όμως σ’ όλα τα είδη της μουσικής. Απλά όταν έχει πιο πολλά χρόνια στην δουλειά έχεις προλάβει να κάνεις και πιο πολλά πράγματα οπότε είναι όλα πιο εύκολα. Αλλά ο επιμένων νικά.

Εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους γύρω σου ή είσαι επιφυλακτική;

Όχι τους εμπιστεύομαι μέχρι αποδείξεως του εναντίον. Είμαι θετική απέναντι στους ανθρώπους.

Παραμένεις αισιόδοξη ή απαισιόδοξη;

Έχω θετική στάση ζωής. Είμαι φύση και θέση αισιόδοξη. Παρόλα αυτά επιθυμώ να είμαι πραγματίστρια και ρεαλίστρια. Δεν θέλω να ζω σ’ ένα δικό μου κόσμο.

Σε συναντάμε σε δυο παραστάσεις. Η μια είναι με τίτλο «Chittara, violino e canto» , δηλαδή «Κιθάρα, βιολί και φωνή», συνδυασμός που δεν τον συναντάμε συχνά σε live παραστάσεις. Πως γεννήθηκε αυτή η ιδέα;

Εντελώς τυχαία! Με αφορμή τις παραστάσεις στο Σταυρό του Νότου που κάναμε μαζί με τον Γιώργο Καραδήμο, δόθηκε η ευκαιρία να παίξω ξανά με την Μιγκέν Σελμάνι που είχα πολύ καιρό να συνεργαστώ μαζί της. Είχα ανάγκη να κάνω κάτι μουσικά διαφορετικό και επιπλέον ευχαριστιέμαι καλλιτεχνικά πολύ την παρέα της. Την θεωρώ μια εξαιρετική βιολίστρια και επίσης μου άρεσε που θα ήμασταν δυο κορίτσια πάνω σ’ ένα stage. Της έκανα την πρόταση, δέχτηκε, δουλέψαμε πάρα πολύ και βρισκόμαστε τώρα σε συνεχόμενα ταξίδια για να παίξουμε σ’ Ελλάδα και Κύπρο.

Παράλληλα, από το Φεβρουάριο θα σε συναντήσουμε μαζί με την Ευρυδίκη στην Αρχιτεκτονική. Εκρηκτική συνύπαρξη! Τι μας ετοιμάζεται;

Πιστεύω ότι θα είναι ένα από τα πιο ωραία πράγματα που θα έχω κάνει μέχρι στιγμής! Όσες φορές έχουμε βρεθεί μαζί με την Ευρυδίκη να συζητήσουμε, συμφωνούμε και ταιριάζουμε σε πάρα πολλά πράγματα καλλιτεχνικά. Έχουμε πάρα πολύ όρεξη για να κάνουμε κάτι πάρα πολύ όμορφο.

Κλείνοντας, μια ευχή για τους αναγνώστες μας…

Να έχουν πάντοτε καλή διάθεση, υγεία σωματική και ψυχική, να έχουν την διάθεση να ακούνε και να παρακολουθούνε ανθρώπους που φιλοξενείτε στο site σας. Ανθρώπους που πάνω απ’ όλα αγαπάνε γενικά την μουσική.

Συνέντευξη: Σμαράγδα Κωνσταντογιάννη

Φωτογραφίες: byRon

Θερμές ευχαριστίες για την άψογη φιλοξενία το Garage στην Ηλιούπολη.

Ηρώων Πολυτεχνείου 3, 210-9945603