Συνέντευξη | Σάκης Αρσενίου: «Στον στρατό όταν είσαι αναγνωρίσιμος σε αφήνουν να… “λουφάρεις” και λιγάκι!»
Πισώπλατα μαχαιρώματα, «φίλοι» που τον ξέχασαν όταν μπήκε φαντάρος, στρατιωτική θητεία και πως τη βιώνει, οικονομική κρίση, οικογένεια αλλά και πολλές όμορφες δημιουργικές επαγγελματικές στιγμές συνθέτουν το παζλ της αφοπλιστικής συνέντευξης πουτ μας παραχώρησε ο Σάκης Αρσενίου.
Σάκη μου χαίρομαι που τα λέμε και πάλι… Σε συναντώ σε μία άδειά σου από το στρατό!
Βρίσκομαι σε άδεια για επαγγελματικούς λόγους. Ήρθα για τα γυρίσματα του νέου μου video clip για το ολοκαίνουριο single μου «Μια πληγή», που υπογράφει ο Βασίλης Καρράς. Είναι τιμή για μένα αυτή η συνεργασία, τον αγαπώ πάρα πολύ και γνωριζόμαστε χρόνια. Και μόνο που μπήκε στη διαδικασία να γράψει για μένα ένα τόσο ωραίο κομμάτι, με κάνει περήφανο! Τη μουσική έγραψε ο Γαβριήλ Γαβριήλογλου, με τον οποίο επίσης γνωριζόμαστε αρκετό καιρό και χαίρομαι που τον βλέπω να ανεβαίνει συνέχεια. Ευτυχώς έχω πολύ καλό διοικητή και μπόρεσα να πάρω την άδεια αυτή, ώστε να είμαι εδώ!
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά γιατί σου «συμβαίνουν» πολλά αυτό τον καιρό. Είσαι στο στρατό, κυκλοφόρησες μόλις ένα νέο τραγούδι… Πολλά πράγματα τρέχουν ταυτόχρονα;
Σίγουρα λόγω στρατού υπήρξε μία μικρή παύση στα επαγγελματικά μου, την οποία την είχα ανάγκη μιας και ήμουν τόσα χρόνια στο ίδιο μαγαζί και δουλεύαμε πολλές μέρες την εβδομάδα. Αν και δεν έχω απολυθεί ακόμη από το στρατό κάνω εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα, όποτε μπορώ και έχω άδειες. Παράλληλα συνεχίζω να είμαι σε αναζήτηση νέων τραγουδιών, δεν μένω μόνο σε αυτό που κυκλοφόρησα τώρα αλλά ψάχνω και τα επόμενα.
Πως νιώθεις που μετά από τόσες σεζόν με πολύ δουλειά, απέχεις αυτό το διάστημα λόγω στρατού;
Μου λείπει, δεν το συζητώ. Ήθελα όμως ξεκούραση για να σκεφτώ πιο καθαρά και τα επόμενα βήματά μου στο χώρο, τα επόμενα τραγούδια και λοιπά. Μόλις ολοκληρώσω τη θητεία μου θα ξαναμπώ αμέσως στην ενεργό δράση.
Φοβήθηκες όταν σου ήρθε το χαρτί για να παρουσιαστείς; Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκες;
Με άγχωνε το ότι θα έφευγα! Με άγχωσε αλλά και με στεναχώρησε γιατί όταν προσπαθείς χρόνια για να χτίσεις κάτι και νιώθεις πια σιγά σιγά πως βρίσκεσαι σε ανοδική πορεία, έρχεται αυτό και πρέπει ουσιαστικά να βάλεις μια άνω τελεία. Είναι όμως μια διαδικασία που έπρεπε να την περάσω και πέρασα και καλά μάλιστα, έκανα φίλους στο στρατό.
Πέρασε από το μυαλό σου η σκέψη να βρεις έναν τρόπο ώστε να μην πας στο στρατό ή να το καθυστερήσεις;
Να μην πάω καθόλου, όχι δεν το σκέφτηκα. Πέρασε από το μυαλό μου να πάρω ξανά αναβολή, αλλά είχα πάρει ήδη αρκετές και προτίμησα να μπω σ’ αυτή τη διαδικασία για να τελειώνει. Αν το τρέναρα κι άλλο, θα προέκυπτε πιο μετά και θα διαιωνιζόταν. Πλέον, μόλις απολυθώ ξέρω πως θα είμαι πιο ήσυχος και ελεύθερος να αφοσιωθώ πλήρως στα επαγγελματικά μου.
Πιο είναι το μεγαλύτερο άγχος ενός τραγουδιστή, ο οποίος θα χρειαστεί να λείψει ένα μεγάλο διάστημα από τις πίστες;
Ο μόνος φόβος που ίσως σου δημιουργηθεί είναι μήπως σε ξεχάσει ο κόσμος. Όσον αφορά όμως τραγούδια και συνεργασίες, δεν νομίζω ότι το να λείψεις για ένα διάστημα παίζει και τόσο μεγάλο ρόλο. Εγώ όλον αυτόν τον καιρό δεν δούλευα και ορίστε, έγινε η συνεργασία με το Βασίλη Καρρά. Σίγουρα ένιωσα περίεργα που έπρεπε να αποστασιοποιηθώ τόσο ξαφνικά, ωστόσο ήταν κάτι που έπρεπε επιτέλους να γίνει.
Τι είναι αυτό που κάνει τόσο δύσκολη τη στρατιωτική θητεία; Υπάρχει κάτι το οποίο ξεχωρίζεις;
Πιστεύω πως είναι και λίγο χάσιμο χρόνου ο στρατός. Εάν πας στα 18-19 που δεν έχεις ακόμη ξεκινήσει να στρώνεις τη ζωή σου, είναι πιο εύκολο. Αργότερα, τα πράγματα δυσκολεύουν γιατί σήμερα κανένας και τίποτα δεν πρόκειται να σε περιμένει να τελειώσεις και να επιστρέψεις. Το θετικό είναι πως απέχεις από όλα όταν είσαι στρατό κι αυτό σου δίνει χρόνο να σκεφτείς.
Το επάγγελμά σου σου χαρίζει αναγνωρισιμότητα. Πως σε αντιμετώπισαν οι υπόλοιποι φαντάροι; Ήταν επιφυλακτικοί μαζί σου;
Όταν είσαι αναγνωρίσιμος, η αλήθεια είναι πως δεν έχεις την ίδια μεταχείριση με τους υπόλοιπους. Υπάρχουν και κάποιοι όμως που δεν τους αφορά τι κάνεις στη ζωή σου κι είναι αφοσιωμένοι στη δουλειά τους. Άλλοι σε αφήνουν να… «λουφάρεις» και λιγάκι επειδή ξέρουν ποιος είσαι.
Ας πάμε τώρα στο κεφάλαιο της συνεργασίας σου με το Βασίλη Καρρά. Πως προέκυψε και πόσο εύκολο ήταν να σου γράψει ένα τραγούδι;
Αυτό πρέπει να το ρωτήσεις στον ίδιο (γέλια)! Είναι τεράστια τιμή για μένα, όπως σου είπα γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, τον αγαπώ ιδιαίτερα και μου δίνει να καταλάβω πως τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Δεν είναι εύκολη υπόθεση να τραγουδάς στίχους του Βασίλη Καρρά, ενός ανθρώπου με τέτοια ιστορία στο χώρο. Πιστεύω πως δεν δίνει στον οποιοδήποτε στίχους του, πρέπει να του βγάλεις κάτι, να τον κάνεις να σε ξεχωρίσει. Τον ευχαριστώ πάρα πολύ και ελπίζω ο κόσμος να αγαπήσει το τραγούδι μας όσο κι εμείς!
Σου προσφέρει σιγουριά η υπογραφή του Βασίλη Καρρά, όσον αφορά την πορεία του τραγουδιού σου;
Σαφώς παίζει ρόλο και το όνομα, αλλά το μεγαλύτερο ρόλο τον παίζει τελικά ο κόσμος. Αυτός είναι που θα κάνει επιτυχία ένα τραγούδι. Μπορούμε να καταλάβουμε τι είναι αυτό που θα αρέσει στον κόσμο, αλλά τον τελευταίο λόγο τον έχει πάντα το κοινό.
Ακούγοντας τα δύο τελευταία τραγούδια σου, «Μια πληγή» και «Έτσι είμαι εγώ», αντιλαμβάνομαι πως υπάρχει μια αλλαγή στο επαγγελματικό σου προφίλ.
Είχα το χρόνο να σκεφτώ και αντιλαμβάνομαι πια πως είναι φυσικό κι επόμενο να επέλθει αυτή η αλλαγή. Δεν ακυρώνω τα υπόλοιπα τραγούδια μου, τα αγαπώ το ίδιο αλλά δε νομίζω πως πρέπει να μένεις στάσιμος στην καριέρα σου.
Άρα θεωρείς πως η «προίκα» κάθε καλλιτέχνη θα πρέπει να περιέχει κομμάτια όλων των ειδών;
Φυσικά! Οι πιο παλιοί καλλιτέχνες ήταν πιο πολυμορφικοί. Σήμερα ζούμε στην εποχή που για να υπάρχεις, πρέπει να έχεις hit. Τα hits όμως διαρκούν μόνο τρεις μήνες και μετά πρέπει να βγάλεις άλλο. Δεν είναι τυχαίο πως τα κομμάτια που έχουν χαραχθεί ανεξίτηλα στο dna μας είναι αυτά των παλιών τραγουδιστών.
Πόσο αγχωτική είναι για έναν καλλιτέχνη η διαδικασία του να βγάλεις το ένα «hit» μετά το άλλο;
Πάρα πολύ! Πρέπει κάθε φορά να ξεπερνάς τον εαυτό σου, πράγμα πολύ δύσκολο τις περισσότερες φορές. Είναι λάθος το σκεπτικό του να βγάζεις τραγούδια μόνο και μόνο για να γίνουν σουξέ.
Υπάρχει κάποιο τραγούδι σου που δεν το πίστευες απ’ την αρχή και τελικά η πορεία του σε εξέπληξε;
Αγαπώ οτιδήποτε διαλέξω να πω. Δεν μπορείς να σκέφτεσαι κάθε φορά αν θα αρέσει σε όλους γιατί αυτό αντικειμενικά δεν γίνεται, κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά γούστα. Κάθε τραγούδι μου το αγαπώ με διαφορετικό τρόπο κι ευελπιστώ να πάει καλά, έτσι μπορώ να το πλασάρω και σωστά στους χώρους που εμφανίζομαι αλλά και αλλού.
Πόσο σημαντικό είναι για έναν καλλιτέχνη να είναι αυθεντικός on stage;
Έχουμε 2015, δεν υπάρχουν αφελείς άνθρωποι πια. Φυσικά και διακρίνει ο κόσμος αν αυτό που κάνουμε πάνω στην πίστα είναι fake ή το κάνουμε επειδή το γουστάρουμε.
Φιλίες μεταξύ καλλιτεχνών του χώρου μπορούν να υπάρξουν;
Πολύ σπάνια. Λυκοφιλίες υπάρχουν πιο πολύ…
Είναι ψυχοφθόρο αυτό για εσάς;
Βεβαίως, σκέψου ότι υπήρχαν πολλοί άνθρωποι με τους οποίους πριν πάω φαντάρος μιλούσαμε κάθε μέρα και τώρα έχουν χαθεί. Δεν είμαι άνθρωπος που κρατάω κακίες, αλλά καταλαβαίνω πια πως πρέπει να είσαι και λίγο «κ***παιδο» σ’ αυτή τη δουλειά. Δεν γίνεται διαφορετικά!
Κάποιος που θέλει να τα πάει καλά στο χώρο, πρέπει να γίνει πιο σκληρός;
Πρέπει να είσαι καλός με τους καλούς και πολύ κακός με τους κακούς.
Πόσο εύκολα όμως διακρίνεις τους «καλούς» από τους «κακούς»;
Πρέπει να δεχθείς χαστούκια πρώτα και μόνο έτσι θα μάθεις. Αν δεν πάθεις, δε θα μάθεις. Πολλές φορές ίσως χρειαστεί και να ξαναπάθεις…
Έχεις δεχθεί «πισώπλατα μαχαιρώματα»;
Και ποιος δεν έχει δεχθεί σ’ αυτή τη δουλειά; Ξέρω ποιοι είναι αυτοί που δεν με κοιτάνε στα μάτια γιατί έχουν κάτι να κρύψουν. Ωστόσο δεν μπαίνω στη διαδικασία να μαλώσω, το θεωρώ χαζό.
Πόση υπομονή χρειάζεται να έχει κανείς;
Άπειρη υπομονή! Ξεπερνάς τα όρια σου για να αντέξεις. Έχω κάνει πάρα πολλές φορές τον χαζό σε σημείο που να πιστεύουν πως όντως είμαι.
Αυτή τη σεζόν θα απέχεις από τη νυχτερινή Αθήνα. Πως βλέπεις τα πράγματα απ’ έξω;
Έχω να πληροφορηθώ καιρό για όσα συμβαίνουν. Έμαθα για κάποια από τα σχήματα που έχουν κλείσει, άλλα μου αρέσουν, άλλα όχι, άλλα τα πιστεύω, άλλα όχι. Μη με ρωτήσεις ποια είναι αυτά… (γέλια). Σίγουρα όμως κάθε χρόνο είναι και πιο δύσκολες οι συνθήκες.
Πόσο έχει επηρεάσει το επάγγελμά σας η κρίση που βιώνουμε;
Η κρίση στο επάγγελμά μας προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις, είναι τρελό όλο αυτό που συμβαίνει. Αν ο δημόσιος υπάλληλος δεν πληρώνεται, δεν μπορεί να καλύψει τις βασικές ανάγκες του, άρα δεν θα βγει κι έξω να διασκεδάσει γιατί αυτό είναι δευτερεύον. Έτσι δεν θα έρθει και στα μαγαζιά που δουλεύουμε, άρα κι εμείς δε θα έχουμε δουλειά. Είμαστε όμως έλληνες και χρειαζόμαστε διασκέδαση μια στο τόσο, το θέμα είναι πως πια επιλέγουμε να πάμε εκεί που ξέρουμε πως θα περάσουμε πραγματικά καλά. Η κρίση μας έκανε επιλεκτικούς.
Παρατηρώ ότι πολλοί καλλιτέχνες αλλάζουν τα standards τους τώρα εν μέσω κρίσης. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Η αλήθεια είναι πως λόγω κρίσης οι κινήσεις είναι διαφοροποιημένες, άλλοι χώροι εμφανίσεων, άλλα προγράμματα και λοιπά. Αλλά είναι αυτό που σου είπα, φαίνεται ποιος είναι fake και ποιος αληθινός. Ο κόσμος ξεχωρίζει το αυθεντικό και το επιβραβεύει.
Έχετε όντως ρίξει τις τιμές στα μαγαζιά όπου εμφανίζεστε; Βάλατε, δηλαδή, καθόλου «νερό στο κρασί σας»;
Πάρα πολύ! Είναι γεγονός ότι οι τραγουδιστές πληρωνόμαστε καλύτερα από έναν δημόσιο υπάλληλο, αλλά και πάλι τα κασέ έχουν πέσει κατακόρυφα. Δεν παίρνουμε τα χρήματα που έπαιρναν παλιά. Όλα αυτά που συνέβησαν το καλοκαίρι με τις τράπεζες και τα capital controls μας έκαναν μεγάλη ζημιά. Ας μην ξεχνάμε ότι έχουμε και πάρα πολλά έξοδα οι τραγουδιστές…
Επηρεάστηκες ψυχολογικά από όσα έγιναν το καλοκαίρι;
Τρομερά γιατί μου προσέθεσαν συν ένα πρόβλημα στο μυαλό μου. Έπρεπε να σκεφτώ πια διπλά το πώς θα κινηθώ και τι θα κάνω. Ακυρώθηκαν extra εμφανίσεις όλων των καλλιτεχνών ενώ σε άλλες ρίξαμε τις τιμές. Ήταν λογικό να συμβεί αλλά καμιά φορά μας έπιανε κι ο εγωισμός και δεν θέλαμε να συμβιβαστούμε… Δεν γίνεται να πληρωθείς το ίδιο για εμφάνιση σε μαγαζί 200 ατόμων και εμφάνιση σε μαγαζί 1.500 ατόμων.
Πλέον όλοι οι καλλιτέχνες βγαίνουν για lives και εκτός Αθηνών, ενώ παλιότερα αυτό δε συνέβαινε. Αυξήθηκε έτσι, πιστεύεις, ο ανταγωνισμός;
Υπάρχει η κρίση πια… Όλοι θέλουν να βάλουν χρήματα στην άκρη για να μπορούν να κινούνται πιο άνετα. Τραγούδια, studios, promotion, συνεργάτες, video clips, όλα αυτά είναι μια σειρά πραγμάτων που ο κόσμος δεν ξέρει ότι κοστίζουν και μάλιστα πολλά. Και ποιος τα πληρώνει αυτά; Εμείς! Μακάρι να ήταν τα πράγματα όπως νομίζει ο κόσμος πως είναι…
Πόσο σε αγχώνει η κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα; Σκέφτηκες ποτέ να φύγεις έξω;
Με αγχώνει όσο αγχώνει όλους τους νέους ανθρώπους, πιστεύω. Αν δυσκολέψουν κι άλλο τα πράγματα, θα το σκεφτώ. Ωστόσο πρώτα θα κάνω μια… «έρευνα αγοράς» πριν πάω στην οποιαδήποτε χώρα αποφασίσω.
Ακούγοντας σε αναρωτιέμαι αν ήξερες από μικρός ότι θέλεις να ασχοληθείς με το τραγούδι;
Ναι, μονάχα αυτό ήθελα να κάνω πάντα!! Το ήξερα από παιδί.
Παρακολουθώ τον λογαριασμό σου στο instagram και βλέπω πως ανεβάζεις φωτογραφίες με τη μαμά κυρίως, αλλά και με την αδερφή σου. Τους έχεις αδυναμία…
Η αδερφή μου είναι το τρίτο μάτι μου, μου κάνει ότι δουλειά θέλω. Με προστατεύει και την έχω πάντα μαζί μου. Είμαστε φιλαράκια, ξέρω τα πάντα γι’ αυτήν και εκείνη ξέρει τα πάντα για μένα. Η μάνα είναι μάνα…!
Πως είναι να έχεις στη δουλειά σου έναν τόσο οικείο άνθρωπο;
Είναι θέμα εμπιστοσύνης, νιώθω πιο ασφαλής και σίγουρος έτσι. Υπάρχει ανιδιοτέλεια και ξέρω πως ότι γίνεται, γίνεται για καλό. Δεν σε βλέπει κανείς, όπως σε βλέπει το αίμα σου. Οι υπόλοιποι πάντα θα θέλουν κάτι να κερδίσουν από σένα.
Οι θαυμάστριές σου είναι πολλές!! Τι σχέση διατηρείς μαζί τους;
Πολύ καλή!
Τι ρόλο παίζει στο επάγγελμά σου, το να είσαι εμφανίσιμος;
Είναι ευχή και κατάρα. Όταν είσαι εμφανίσιμος και αρέσεις στα κορίτσια, γίνεσαι αυτομάτως εχθρός για τον άντρα. Αποτελείς αντικείμενο σύγκρισης, οπότε ο αντρικός πληθυσμός παρερμηνεύει έτσι τα πράγματα επειδή μπορεί να νιώσει μειονεκτικά. Πρέπει να κρατιούνται οι ισορροπίες, είναι πολύ λεπτό το θέμα. Σίγουρα μου αρέσει να αντιλαμβάνομαι ότι αρέσω… Αγαπώ αυτό που κάνω κι αυτό είναι κομμάτι του!
Σου έχει τύχει ποτέ κάποιο παρεξηγήσιμο περιστατικό με κάποια θαυμάστριά σου;
Προσπαθώ να είμαι όσο πιο προσεκτικός γίνεται και δεν θέλω να δίνω δικαιώματα. Αν έρθει μια κοπέλα στο καμαρίνι μου και δω ότι συνοδεύεται, δεν μπορώ να μην την χαιρετήσω, απλά θα είμαι πιο μαζεμένος. Δεν θέλω να αφήνω τίποτα να αιωρείται, απ’ την άλλη δε θέλω να φανώ κι αγενής.
Οι πιο καλοί πελάτες είναι συνήθως άντρες ή γυναίκες;
Όπου υπάρχουν γυναίκες, υπάρχουν και άντρες. Άρα οι γυναίκες αποτελούν το κίνητρο για να γεμίσουν τα μαγαζιά.
Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σου βήματα; Τι καινούριο ετοιμάζεις;
Όπως σου είπα στην αρχή της κουβέντας μας, ετοιμάζουμε το video clip του «Μια πληγή» και γι’ αυτό συνεργάζομαι για πρώτη φορά με το σκηνοθέτη Γιάννη Παπαδάκο. Τόσα χρόνια δούλευα με το Μανώλη Τζιράκη που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή. Θα τον αγαπώ πάντα γιατί έχω μάθει πάρα πολλά από αυτόν. Να ‘ναι καλά εκεί που είναι! Πιστεύω ότι και σε αυτό το clip θα βάλω υποσυνείδητα και μια πινελιά του Μανώλη, έχω μάθει να δουλεύω με τον δικό του τρόπο. Με το Γιάννη Παπαδάκο νομίζω θα έχουμε μια εξίσου καλή συνεργασία, έχουμε μιλήσει στο τηλέφωνο κι έχουμε βρεθεί, θα δείτε όμορφα πράγματα. Μετά τις γιορτές κατά πάσα πιθανότητα θα πάω στο «Caramela» και συζητάμε ακόμη πολλά πράγματα.
Υπάρχουν καλλιτέχνες με τους οποίους δεν έχεις συνεργαστεί και θα το ήθελες στο μέλλον;
Είναι πάρα πολλοί! Θαυμάζω πάρα πολλούς καλλιτέχνες και θα ήθελα να δουλέψω μαζί τους. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιους και να σου πω, πραγματικά μου έρχονται πολλοί στο μυαλό. Γιάννης Πάριος, Νότης Σφακιανάκης, Γιάννης Πλούταρχος, Βασίλης Καρράς… είναι μόνο μερικοί! Με αυτούς έχω μεγαλώσει, δε θα ήθελα να δουλέψω και μαζί τους;
Σκέφτεσαι να ανηφορίσεις προς Θεσσαλονίκη, που είναι και ο τόπος σου, για εμφανίσεις;
Σαφώς και θέλω. Το καλοκαίρι έκανα μια εμφάνιση στην παραλιακή της Θεσσαλονίκης και πήγε πολύ καλά. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, η συμπρωτεύουσα έχει παραγίνει φτωχομάνα. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιβιώσει κάποιος που κάνει τη δουλειά μου εκεί. Υπάρχουν μικρά μαγαζιά με μικρά σχήματα και χαμηλά budget. Όπως και να το κάνουμε είναι άλλος ο τρόπος διασκέδασης στη Θεσσαλονίκη κι άλλος στην Αθήνα…
Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο από την πόλη σου, το σπίτι σου, την οικογένειά σου…;
Είχα δέκα χρόνια να κάνω με τους γονείς μου Χριστούγεννα και Πάσχα. Έκανα φέτος μαζί τους Πάσχα και πέρασα υπέροχα, ένιωθα σαν μωρό παιδί. Μαζευτήκαμε οικογενειακά όλοι κι αυτό μου λείπει όταν είμαι μακριά. Δεν υπάρχει ωραιότερο συναίσθημα! Καλώς ή κακώς η βάση μου είναι η Αθήνα. Αν θέλεις να κάνεις πράγματα, όχι μόνο στο δικό μου επάγγελμα αλλά και σε πολλά άλλα, πρέπει να είσαι εδώ.
Κλείνοντας, θέλω να μου πεις εάν και κατά πόσο έχει αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του Σάκη μετά από τόσα χρόνια σε αυτό το επάγγελμα.
Δεν έχω αλλάξει καθόλου. Η οικογένειά μου και οι φίλοι μου με αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο, άρα αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχω αλλάξει. Γιατί να γίνω ψεύτικος; Είμαι ο εαυτός μου και κρατάω αποστάσεις από εκείνους που πρέπει.
Συνέντευξη: Σοφία Μπεκιάρη
Απομαγνητοφώνηση: Αθανασία Βογιάρη
Φωτογράφιση: byRon