Συνέντευξη | Σοφία Μάνου: «Τώρα πια με την κρίση, αλλάζουν πάλι «μορφή» τα προφίλ των καλλιτεχνών, στοχεύοντας περισσότερο στο περιεχόμενο παρά στο «περιτύλιγμα».

Ο Νίκος Μωραΐτης και ο Δημήτρης Υφαντής, εμπιστεύτηκαν στη Σοφία Μάνου το νέο της single το οποίο κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από την 14Music με τίτλο «Κάτι βράδυα σαν κι αυτό». Στο τραγούδι που μουσικά κινείται στα δύσβατα αλλά και τόσο γνώριμα μονοπάτια του έντεχνου και παραδοσιακού μας ήχου, η ιδιαίτερη φωνή της Σοφίας Μάνου, δίνει μία νέα διάσταση και πνοή, μετατρέποντάς το σε ένα υπέροχα μελωδικό και εξαιρετικά ενδιαφέρον άκουσμα.

Το tralala.gr είχε την ευκαιρία να μιλήσει με την ταλαντούχα Σοφία Μάνου για το καινούργιο της τραγούδι, τις συνεργασίες της αλλά και τι άλλο έχουμε να περιμένουμε από εκείνη στο μέλλον.
Όλα αυτά και ακόμη περισσότερα στην συνέντευξη που ακολουθεί.

Είστε μια σπουδαία ερμηνεύτρια που έχει επικεντρωθεί κατά βάση στη βυζαντινή και παραδοσιακή μουσική. Τι ήταν εκείνο που σας ώθησε να επιλέξετε το συγκεγκριμένο είδος;

Θεωρώ πως οτιδήποτε κάνουμε στη ζωή μας, έχει σχέση με τις προσωπικές μας καταβολές. Προέρχομαι από μια μικρασιατική οικογένεια που πάντοτε ζούσε και ζεί με την Ελλάδα και την θρησκεία μας. Όλοι οι άνδρες της οικογένειας, ήταν και είναι ψάλτες σε μεγάλα και ιστορικά αναλόγια της Θεσσαλονίκης. Σαν παιδί μεταναστών, είχα πάντα αυτή τη δίψα για οτιδήποτε ελληνικό. Είμαστε σπουδαίος λαός, όσο κι αν κάποιοι μας περιφρονούν.

Μιλήστε μας για το καινούργιο σας τραγούδι “Κάτι βραδυά σαν κι αυτό”. Ποιές είναι οι προσδοκίες σας;

Ομολογώ πως δεν μου ήταν εύκολο να μπώ σε αυτή τη διαδικασία, δεδομένης της κατάστασης που βιώνουμε, ήταν όμως πολύ δελεαστικό να συνεργάζομαι με δύο τόσο σπουδαίους δημιουργούς. Τόσο ο Δημήτρης, όσο και ο Νίκος, είναι δυο πολύ ξεχωριστοί καλλιτέχνες και είναι απλά συναρπαστικό να δημιουργείς πάνω στο λόγο και τη μουσική τους. Δεν θα έλεγα ότι υπάρχουν προσδοκίες, αυτά που εύχομαι πλέον στη ζωή μου είναι ουσιαστικά: προσπαθούμε κάθε φορά να διηγηθούμε μια ιστορία ζωής, ώστε να ταυτιστούν μαζί της κάποιες ψυχές…

Θεωρείτε ότι μέσα από τα τραγούδια σας «μιλάτε» με τον κόσμο; Περνάτε κάποια μηνύματα εσείς οι καλλιτέχνες;

Σαφώς, άλλωστε εάν πάμε πίσω στην ιστορία του λαού μας, το παρατηρούμε αυτό, πολύ έντονα. Είμαστε ένας λαός που του αρέσει να τραγουδά, δεν ακούει μουσική αλλά συμμετέχει σαν απλός παρατηρητής. Λατρεύω το φαινόμενο «Ελληνικό τραγούδι». Δεν το έχουμε παρατηρήσει αρκετά, όμως είναι συνήθεια των Ελλήνων, το να γιατρεύουνε τον πόνο τους και να «υμνούνε» τη χαρά τους τραγουδώντας…

Τι ευελπιστείτε να κερδίσετε από τα τραγούδια σας;

Θεωρώ πως «κάνουμε» μουσική από μια «εσωτερική» ανάγκη. Ειναι λύτρωση για την ψυχούλα μας, δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά. Φυσικά και ονειρεύομαι έναν κόσμο καλύτερο. Οι άνθρωποι σήμερα νιώθουν ντροπή για τα συναισθήματά τους, τα θεωρούν αδυναμία… Συνειδητοποιώ λοιπόν πόση σημασία έχει να κάνουμε τους ανθρώπους πάλι να αισθάνονται πολλά, δυνατά, έντονα συναισθήματα… Το κέρδος είναι της στιγμής.

Ποιος παράγοντας υπήρξε για σας καθοριστικός ώστε να ασχοληθείτε με τη μουσική;

Θεωρώ πως ο πατέρας μας και η οικογενειά του, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να αγαπήσουμε τη μουσική, τόσο εγώ, όσο και η αδελφή μου που είναι μουσικολόγος – μουσικοθεραπεύτρια. Αγάπησα την έκφραση που σου χαρίζεται μέσα απο αυτήν την τέχνη πρίν ακόμα πώ τις πρώτες μου λεξούλες… Αυτό άλλωστε είναι και το παράπονο της μητέρας μου, το «λαλά….» προηγήθηκε του «μαμά…».

Ποιά είναι τα μουσικά σας ακούσματα;

Εδώ υπήρχε και υπάρχει πάντοτε ποικιλία. Όταν επιστρέψαμε από το εξωτερικό, συνηδητοποίησα σταδιακά πόση σημασία είχε η διαδρομή μου. Τίποτα δεν ήταν τυχαίο… Έχω πλήθος ακουσμάτων, ενώ παράλληλα γνωρίζω πολλά γύρω από την ελληνική δισκογραφία λόγω του αρχείου μουσικής που διατηρούσαμε στο σπίτι μας. Λατρεύω το βινύλιο, η μεγαλύτερη απόλαυση για μένα ήταν η ανάγνωση των περιεχομένων των δίσκων. Η πορεία της ελληνικής δισκογραφίας εν τη γενέση της, είναι ό,τι πιο συναρπαστικό για την Σοφία Μάνου…

Μιλήστε μου για έναν καλλιτέχνη που θεωρείτε σπουδαίο και γιατί.

Δεν θα σου μιλήσω για τις μεγάλες μορφές της σύνθεσης στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας. Άλλωστε, η έμπνευση και η εμβληματικότητά τους, υπήρξε καθοριστική στην ιστορία του τόπου μας. Θα ξεχωρίσω τον Γιάννη Μαρκόπουλο, λόγω της πρόσφατης συνεργασίας μας, όπου είχα την τύχη να εμβαθύνω περισσότερο την γνώση μου, στα έργα του. Προτιμώ να μιλήσω για τους τραγουδιστές. Οι σημαντικότερες κατ’ εμέ Ελληνίδες ερμηνεύτριες, δεν βρίσκονται πλέον κοντά μας. Η Τζένη Βάνου και η Βίκη Μοσχολιού ήταν μοναδικά «φαινόμενα». Βέβαια, η εποχή τους, ευνοούσε τις μεγάλες φωνές. Οι ανδρικές φωνές ήταν για μένα πάντοτε πιο συναρπαστικές γιατί είχαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον ως προς το ρεπερτόριο τους. Οι «δάσκαλοι» όπως μου αρέσει να τους αποκαλώ: Ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Γιώργος Νταλάρας και ένας μεγάλος πρωτοψάλτης, ο Θεόδωρος Βασιλικός.

Που τοποθετείτε τον εαυτό σας σε δέκα χρόνια;

Αυτό είναι κάτι πολύ υποκειμενικό. Ιδανικά, θα ήθελα να βρίσκομαι σ’ ένα πολύ ήρεμο και υγιές περιβάλλον, να τραγουδώ σκέψεις και μελωδίες που υπογραμμίζουν ή «γκρεμίζουν» δεδομένα.

Περιγράψτε μας την μεγαλύτερη δυσκολία που συναντήσατε στο τραγούδι και πώς την αντιμετωπίσατε.

Είμαι τυχερή διότι δεν θεωρώ τίποτα δύσκολο στη ζωή, πόσο μάλλον στο «επαγγελματικό» κομμάτι που την περικλείει γιατί είναι όλα παροδικά. Δυστυχώς η φύση της δουλειάς μας, την κάνει να φαντάζει σπουδαία και αιώνια. Αυτή είναι μια πλάνη στην οποία αν παρασυρθεί κανείς, σίγουρα θα βλέπει παντού δυσκολίες.

Ποιο είναι, πιστεύετε, το βασικό χαρακτηριστικό που πρέπει να διαθέτει ένας ανερχόμενος καλλιτέχνης σήμερα για να καταφέρει να έχει διάρκεια στο χώρο;

Να μην τον κυνηγάει ο χρόνος με οποιοδήποτε κόστος. Πρέπει να προσδοκά σε συνεργασίες που να τον αναπαύουν και όχι να τον κάνουν επώνυμο ή προσφιλή. Να αναπολεί τη δισκογραφία του γιατί αυτό θα σημαίνει πως είναι υπερήφανος για τις επιλογές του. Τέλος, να γίνεται καλύτερος άνθρωπος γιατί μην ξεχνάτε ότι η δουλειά του τραγουδιστή ειναι βιωματική.

Ποιες συνεργασίες αλλά και ποια κομμάτια σας ξεχωρίζετε;

Η δισκογραφία μου βρίσκεται σε πρώϊμο στάδιο ακόμα, ωστόσο ξεχωρίζω σίγουρα το δίσκο «Αληθώς Ανέστη» με τους ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας. Ήταν μια τεράστια πρόκληση για μένα να ερμηνεύσω ύμνους χωρίς παρτιτούρα Βυζαντινής μουσικής. Αυτό το «κεφάλαιο» της Βυζαντινής δισκογραφίας, σίγουρα δεν έχει κλείσει για μένα και έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να συμμετάσχω σε τέτοιες παραγωγές, όποτε μου ζητηθεί. Μετά τους ύμνους, όλα τα άλλα σου φαίνονται εύκολα ως προς το τεχνικό κομμάτι της ερμηνείας.

Η μεγαλύτερη θυσία που έχετε κάνει μέχρι σήμερα για το τραγούδι που τόσο αγαπάτε, ποια είναι;

Σίγουρα, το να μετακομίσω από την πατρίδα μου την Θεσσαλονίκη και να εγκατασταθώ στην Αθήνα. Παρ’ όλο που έχω ζήσει τα διπλά χρόνια στην Αθήνα, η Θεσσαλονίκη είναι πάντα μεσ’ την ψυχή και το μυαλό μου, άλλωστε οι ρίζες μου βρίσκονται εκεί… Ευτυχώς υπάρχουν και τα καλοκαίρια.

Ποιo είναι για σας το καλύτερο μέσο για την προώθηση της καριέρας σας;

Η πνευματική καλλιέργεια, η ευγένεια και πάνω απ’ όλα η φωνή. Θα χρησιμοποιήσω μια φράση από ένα τραγούδι του Κώστα Χατζή:«… Δεν έχω τίποτ’ άλλο, είμαι μια φωνή, είμαι δυό χέρια αδειανά που σε τυλίγουν…». Στην εποχή μου δυστυχώς, υπάρχουν άπειροι τραγουδιστές, φωνές όμως λίγες.

Τι είναι αυτό που θα σας ωθούσε να σταματήσετε την καριέρα σας στο τραγούδι;

Φαντάζομαι, ένα σοβαρό εμπόδιο, όπως κάποιο πρόβλημα υγείας. Αυτό που «κάνω», δυστυχώς για τους άλλους και ευτυχώς για μένα και την οικογένεια μου, δεν το βλέπω σαν καριέρα. Αυτή η άποψη του star system, είναι μάλλον δημιούργημα «άλλων» αγορών της μουσικής βιομηχανίας. Στην Ελλάδα, γεννήθηκε τη δεκαετία του 90’. Τώρα πια με την κρίση, αλλάζουν πάλι «μορφή» τα προφίλ των καλλιτεχνών, στοχεύοντας περισσότερο στο περιεχόμενο παρά στο «περιτύλιγμα». Όταν οι τσέπες μας ειναι άδειες, τα αυτιά μας «γεμίζουν» τραγούδια.Το τραγούδι είναι αυτό που ξέρω να κάνω καλύτερα απ’ οτιδήποτε άλλο στη ζωή μου και σίγουρα θα ήμουν η «μισή» Σοφία χωρίς αυτό.

Τέλος, θέλω να μας πείτε τι άλλο ετοιμάζετε. Νέες συνεργασίες, καινούρια τραγούδια… Τι να περιμένουμε;

Ο χειμώνας μου θα κυλήσει με κάποιες συναυλίες και σίγουρα θα ετοιμάσουμε ένα καινούργιο τραγούδι που θα κυκλοφορήσει τη νέα χρονιά. Νιώθω οτι πήραμε μεγάλη φόρα με το «κλαράκι» όπως αποκαλεί ο κόσμος το «Κάτι βράδυα σαν κι αυτό» . Όσο για την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2016, έχουμε προγραμματήσει ήδη κάποια μεγάλα δρώμενα σε ιστορικούς χώρους της Αθήνας… Θα ανακοινωθούν τότε.

Συνέντευξη: Γιώτα Μπούκα