Συνέντευξη | Θάνος Πετρέλης: «Δεν συνεργάζεσαι με κάποιον επειδή τα βρίσκετε στα πολιτικά ή στα αθλητικά…»
Τα νέα του πολλά… πως τον αντιμετώπισε ο κόσμος στο εξωτερικό και ποιες ήταν οι πιο συχνές ερωτήσεις που δέχτηκε από τους ομογενείς, ποιες οι δυσκολίες και τα οικονομικά οφέλη από αυτά τα ταξίδια και πόσο του έλειψαν οι πίστες της Ελλάδας, ποιοι υπογράφουν το νέο του άλμπουμ και πως είναι να μην συνεργάζεται δισκογραφικά αυτή τη φορά με τον Φοίβο, πως θα έβλεπε την πιθανότητα κάποια από τις κόρες του να ασχοληθεί με το τραγούδι και τελικά λειτούργησε περισσότερο θετικά ή αρνητικά το γεγονός πως από το ξεκίνημα του δήλωσε δεσμευμένος και απόλυτα ευτυχισμένος με την σύζυγό του πλέον Σοφία. Όλα αυτά και πολλά ακόμη ενδιαφέροντα ερωτήματα φρόντισε να μας απαντήσει με ειλικρινή διάθεση ο Θάνος Πετρέλης…
Θάνο επιτέλους αποφάσισες να επιστρέψεις Ελλάδα μετά από τόσες περιοδείες;
Επέστρεψα μετά από αρκετό διάστημα στο εξωτερικό, επιστροφή στα πάτρια εδάφη (γέλια). Όπου γης και πατρίς όμως, πολύ καλή η εμπειρία του εξωτερικού. Οι εμφανίσεις άκρως επιτυχημένες και θα έλεγα πολύ περισσότερο από όσο περίμενα. Επειδή έχω πάει πολλές φορές στο εξωτερικό, κάθε φορά που πηγαίνω λέω μήπως είναι αυτή τη φορά πιο αδύναμα τα πράγματα; Αλλά εκεί συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Πες μου πως ήταν εκεί οι Έλληνες της ομογένειας; Πώς σε υποδέχτηκαν;
Οι Έλληνες του εξωτερικού διψάνε για οτιδήποτε ελληνικό. Οπότε, όταν κάποιος Έλληνας καλλιτέχνης είναι κοντά τους, έχουν την θέληση και τη δίψα να δείξουν την αγάπη και τη νοσταλγία τους για την Ελλάδα. Αν θες να μιλήσω συγκεκριμένα για μένα, μπορώ να πω πως υπάρχει ένας ιδιαίτερος δεσμός με τους ομογενείς. Καμιά φορά νιώθω πως είμαι το δικό τους παιδί. Το βλέπω από τον κόσμο που έρχεται σε αυτές τις βραδιές και από τον κόσμο που έρχεται μετά να μου μιλήσει στα καμαρίνια και να βγάλουμε φωτογραφίες. Τους βλέπω ότι μου μιλάνε σαν να έχουν κοντά τους κάποιον δικό τους. Αυτό με ευχαριστεί πάρα πολύ γιατί πάντα θέλω να είναι ο κόσμος κοντά μου. Ειδικά, όταν βρίσκεσαι τόσο μακριά από την πατρίδα, πόσο σημαντικό είναι να βλέπεις ανθρώπους που είναι τόσο οικείοι, που τους νιώθεις δικούς σου, το συναίσθημα αυτό σε γεμίζει. Πέρα από το συναίσθημα βέβαια, οι εμφανίσεις αυτές ήταν πάρα πολύ επιτυχημένες γιατί ήταν sold out από νωρίς. Προγραμματίσαμε και ανακοινώσαμε τις εμφανίσεις, οι οποίες ήταν Αμερική και Καναδά στα μέσα Αυγούστου και μέχρι τις 15- 20 Σεπτεμβρίου οι περισσότερες είχαν ξεπουλήσει. Είναι τρομερό γιατί ήταν και μια περίοδος που οι περισσότεροι λείπανε για διακοπές.
Πώς λειτουργεί όλο αυτό; Η διοργάνωση είναι ίδια όπως στην Ελλάδα;
Είναι διαφορετικό το στήσιμο, είναι προπληρωμένα τα εισιτήρια. Εκεί επίσης δεν πληρώνεις τραπέζι, πληρώνεις εισιτήριο, πληρώνεις ουσιαστικά την είσοδο και δεν είναι και καθόλου φθηνά. Μπορεί κάποιος να πληρώσει 200-250 δολάρια για να κάτσει χωρίς ποτό και τα χρήματα αυτά πάνε στην διοργάνωση. Ο κόσμος όταν έρθει, σημαίνει πως πραγματικά γουστάρει γιατί το έχει πληρώσει ακριβά για να είναι παρών. Οπότε, οι διοργανωτές παίρνουν κάποιες αίθουσες αρκετά συχνά σε καζίνο, φτιάχνουν ένα πλάνο και μετά μπαίνεις στο ticket master όπου αγοράζεις τη θέση σου και ξέρεις ακριβώς που θα κάτσεις. Τα τραπέζια που βρίσκονταν στην πρώτη σειρά είχαν 175 δολάρια το άτομο, τα δεύτερα 150 δολάρια, η τρίτη σειρά 125 κλπ. χωρίς ποτό. Είναι πολύ τιμητικό που έρχονται αυτοί οι άνθρωποι γιατί δείχνουν πως θέλουν πραγματικά να είναι εκεί και το πληρώνουν πολύ ακριβά να είναι εκεί. Αυτές οι αίθουσες χωράνε 1000-1500 άτομα, έτσι αν αυτές οι βραδιές πηγαίνουν καλά είναι πολύ καλό για τους διοργανωτές γιατί μπορούν να καλύπτουν τα έξοδα διότι αυτές οι διοργανώσεις είναι πολύ μεγάλες και ακριβές. Πάντως δεν συνηθίζεται να ξεπουλάμε τα εισιτήρια τόσο γρήγορα και σε όλες τις πολιτείες. Αυτή τη φορά πήγαμε ακόμα καλύτερα από την προηγούμενη πριν 3 χρόνια.
Αυτή τη στιγμή, κανένας καλλιτέχνης δεν μπορεί να γεμίσει ένα μαγαζί, όσο μεγάλο όνομα κι αν είναι. Αν πας σε μια επιχείρηση που δεν λειτουργεί με χορούς και εκδηλώσεις, θα βγεις εκτεθειμένος όσο μεγάλη επιτυχία κι αν έχεις.
Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;
Ίσως γιατί το πρόγραμμά μου είναι διασκεδαστικό, όχι στατικό. Θέλω ο κόσμος να διασκεδάζει και να χορεύει στην πίστα από την πρώτη στιγμή. Μου αρέσει όλο αυτό το πάρε δώσε. Αυτό εκτιμάτε πάρα πολύ από τους Έλληνες του εξωτερικού γιατί έχουν μια δίψα για το ελληνικό τραγούδι. Τους λείπει. Έτσι όταν κάποιος θέλει να τους διασκεδάσει πραγματικά, εκείνοι το εκτιμάνε και επιλέγουν να είναι κοντά του.
Μπορεί να αντιληφθεί ο κόσμος ότι ο καλλιτέχνης θέλει πραγματικά να σε διασκεδάσει;
Μπορεί να το αντιληφθεί και το καταλαβαίνω στις συζητήσεις μου μαζί τους. Τους ρωτάω τι τους αρέσει και τι θα έπρεπε να το αλλάξω γιατί θέλω να βελτιώνομαι. Εκτιμάνε ότι προσπαθώ να τους διασκεδάσω και να είμαι κοντά τους ακόμα και σε μέρη που δεν επιτρέπεται να ανέβει ο κόσμος στο stage, κατεβαίνω εγώ για να βρεθώ κοντά τους. Ο κόσμος το βλέπει αυτό, το αναγνωρίζει και το συγκρίνει με άλλους καλλιτέχνες που δεν επιτρέπουν ούτε να ανέβει ο κόσμος στη σκηνή, ούτε να βγάλει μαζί τους φωτογραφίες. Καταλαβαίνουν ότι όλο αυτό δεν είναι δήθεν, θέλω πραγματικά να είμαι κοντά τους και αυτό εκτιμάται πάρα πολύ.
Ποιες είναι οι πιο συχνές ερωτήσεις που μπορεί να σου κάνει ο κόσμος στο εξωτερικό;
Πολλές ερωτήσεις αφορούν την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα. Επειδή παρακολουθούν τα πράγματα από την τηλεόραση, η οποία και τα μεγεθύνει πολλές φορές και τα κάνει πιο άσχημα, έρχονται κοντά μου με πραγματική ανησυχία και με ρωτάνε για όλα αυτά που βλέπουν. Έχουν την εντύπωση πως στην Ελλάδα υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα και το βιώνουν όλοι. Προσπαθώ να είμαι καθησυχαστικός μαζί τους, ότι ναι μεν συμβαίνει αλλά δεν είναι επί το πλείστον αυτή η κατάσταση. Τους λέω πως είναι σίγουρα πιο δύσκολα τα πράγματα στην Ελλάδα σε σύγκριση με μερικά χρόνια πριν αλλά δεν είναι τόσο δύσκολα όσο τα βλέπετε εσείς. Οι περισσότεροι που έχουν έρθει και με έχουν επισκεφτεί σε σχήματα της Ελλάδας που έχω υπάρξει, λέγοντάς μου μια ιστορία τους τότε τους θυμάμαι. Είναι σημαντικό να τους θυμάσαι και να τους δίνεις πραγματικά λίγο από το χρόνο σου.
Υπάρχουν δυσκολίες για ένα καλλιτέχνη όταν κάνει συναυλίες στο εξωτερικό και μάλιστα τόσο μακριά;
Το πιο δύσκολο είναι η απόσταση που έχεις από το σπίτι σου ειδικά αν λείπεις για πολύ καιρό. Όταν είχα πάει στην Αμερική το 2009 είχα λείψει για 40 μέρες. Ευτυχώς η τεχνολογία με τα τηλέφωνα και τα tablet, κάπως βοηθάει. Δεν υπάρχουν άλλες δυσκολίες γιατί αρέσει σε όλη την ομάδα αυτό που κάνουμε. Όταν πηγαίνεις σε κάποιες χώρες που έχουν άλλη νοοτροπία και κουλτούρα, τότε γίνεσαι και συλλέκτης εμπειριών. Βλέπεις διαφορετικούς ανθρώπους και πως αντιδρούν σε παρόμοιες καταστάσεις που βιώνεις εσύ στη δική σου χώρα. Ένα άλλο θετικό που σε πολλούς προκαλεί και ζήλια είναι ότι βλέπεις πάρα πολλές πόλεις που αν δεν υπήρχε αυτή η δουλειά, δεν θα τις έβλεπες ποτέ. Έχουμε γυρίσει πόλεις της Αυστραλίας που ούτε και οι ίδιοι οι κάτοικοι εκεί δεν έχουν επισκεφτεί. Μας δίνετε η ευκαιρία να γυρίσουμε όλο τον κόσμο και αυτό είναι ανεκτίμητο. Είναι πολύ σημαντικό αν σου αρέσουν τα ταξίδια και εγώ πραγματικά τα απολαμβάνω. Απολαμβάνω όλη τη διαδικασία από την πρώτη στιγμή της προετοιμασίας τους. Όλο αυτό αφήνει μια θετική ανάμνηση και εμπειρία παρά τις δυσκολίες.
Δεν θα έκανα σε κανέναν το χατίρι να αποχωρήσω όσο κι αν με στριμώξει. Ακόμα και unfair να είναι το παιχνίδι, θα το παίξω μέχρι τέλους. Θα δεχτώ τις κλωτσιές για να φτάσω στο τέρμα.
Οικονομικά συμφέρει όλο αυτό για έναν καλλιτέχνη;
Αν το πάρεις ανά εμφάνιση είναι πολύ καλύτερα να πας και να κάνεις μια συναυλία στο εξωτερικό παρά να πάρεις ένα μεροκάματο σε ένα μαγαζί στην Ελλάδα. Είναι ευνόητο ότι όταν φεύγεις από το σπίτι σου και πας τόσο μακριά, θα πληρωθείς πολύ περισσότερο. Από την άλλη, δεν σημαίνει πως με 4-5 συναυλίες θα μπορέσεις να καλύψεις τα 20-30 μεροκάματα που θα κάνεις εδώ. Άρα μια συναυλία μπορεί να είναι καλύτερα πληρωμένη από ένα μεροκάματο αλλά αυτό δεν σημαίνει πως μια περιοδεία συνολικά είναι καλύτερα πληρωμένη από μια σεζόν εδώ.
Ακόμα κι έτσι όπως έχουν τα πράγματα πια εδώ;
Κι εκεί το εκμεταλλεύονται αυτό το πράγμα. Γνωρίζουν οι άνθρωποι που κάνουν την διοργάνωση πως στην Ελλάδα είναι δύσκολα τα πράγματα και «πιέζουν» τις καταστάσεις. Αν πριν κάποια χρόνια δίνανε το Χ ποσό, τώρα δίνουν το Χ/2 γιατί σκέπτονται πως και να μείνεις στην Ελλάδα να κάνεις σεζόν, δεν θα πάρεις τα λεφτά που έπαιρνες πριν 4-5 χρόνια. Αναλογικά, είναι το ίδιο πράγμα το ψαλίδι, το κούρεμα που πέφτει.
Σου έχουν λείψει οι πίστες της Ελλάδας;
Και ναι και όχι. Μου έχουν λείψει γιατί πάνε 2 χρόνια που έχω να κάνω σεζόν σε μαγαζί. Μου έχει λείψει η καλή ρουτίνα που υπάρχει καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν αλλά μου έχει λείψει και η σχέση με τον κόσμο της Ελλάδας, η νύχτα της Αθήνας. Αυτό που δεν μου έχει λείψει είναι όλο αυτό το άγχος που υπάρχει στις μέρες μας λόγω των οικονομικών προβλημάτων. Όλοι ξέρουμε πως η προσέλευση του κόσμου στα νυχτερινά μαγαζιά είναι πολύ πεσμένη. Ο κόσμος δεν έχει πια να ξοδέψει στη νύχτα. Καλώς ή κακώς η νυχτερινή διασκέδαση είναι πολυτέλεια. Το άγχος όμως παραμένει για τον καλλιτέχνη γιατί δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Μου έχει λείψει η επαφή που έχω με όλο τον κόσμο αλλά από την άλλη χαίρομαι που δεν είμαι σε αυτή τη διαδικασία αυτή τη στιγμή να έχω όλο το άγχος για το τι θα γίνει αύριο.
Η δουλειά αυτή έχει ανταγωνισμό, έχει κόντρα, θες να πας καλύτερα από τον φίλο – συνεργάτη σου. Μπορεί δηλαδή μια σεζόν να δουλεύουμε μαζί και την επόμενη να δουλεύουμε σε απέναντι μαγαζιά.
Τι προδιαγραφές πρέπει να υπάρχουν για να επιστρέψει ο Θάνος Πετρέλης σε μια νυχτερινή πίστα;
Δεν υπάρχει κάτι που θα σου εξασφαλίσει 100% μια καλή σεζόν. Βλέπουμε παραδείγματα με πολύ μεγάλους καλλιτέχνες που συνεργάζονται μαζί και πολύ μεγάλους επιχειρηματίες σε πολύ μεγάλα μαγαζιά και το πράγμα δεν τραβάει. Προδιαγραφές δεν βάζω απλά έχοντας ήδη 10 χρόνια στη δισκογραφία και έχοντας πετύχει σημαντικές επιτυχίες στις εμφανίσεις μου, προσπάθησα αφού είχα την εναλλακτική λύση των συναυλιών, να πω πως αυτά τα δύο χρόνια θα ακολουθήσω αυτή την πορεία για να δω πως θα πάνε τα πράγματα και θα γυρίσω. Τώρα που έχουμε καινούριο δίσκο και υλικό που πρέπει να ακουστεί στα μαγαζιά, είμαι ανοιχτός και συζητάω κάποια πράγματα και Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Επειδή όμως έχω ήδη δυο χρόνια απουσίας, θέλω το επόμενο βήμα να είναι όσο το δυνατόν πιο safe γίνεται. Θέλω η επιχείρηση που με πλησιάζει να γνωρίζει την πραγματικότητα και να δείξουν ότι πιστεύουνε σε μένα και θα με βοηθήσουνε. Αυτή τη στιγμή, κανένας καλλιτέχνης δεν μπορεί να γεμίσει ένα μαγαζί, όσο μεγάλο όνομα κι αν είναι. Αν πας σε μια επιχείρηση που δεν λειτουργεί με χορούς και εκδηλώσεις, θα βγεις εκτεθειμένος όσο μεγάλη επιτυχία κι αν έχεις. Όταν με πλησιάζουν κάποιοι άνθρωποι, κοιτάω αν έχουν δώσει κάποια δείγματα γραφής στον χώρο και αν μπορούν να σταθούνε με τις σημερινές συνθήκες.
Η σύμπραξη δύο και τριών μεγάλων ονομάτων είναι κάτι που σε βρίσκει σύμφωνο;
Πιστεύω πως απαιτείται αυτό το πράγμα. Οι εποχές που ο κάθε καλλιτέχνης ήταν μόνος του σε ένα μαγαζί , έχουν περάσει. Αν δεν θέλουμε να είμαστε εγωιστές αλλά ρεαλιστές, πρέπει να γίνεται σύμπραξη μίνιμουμ τριών ονομάτων.
Ο Φοίβος ήταν στην λογική να συνεχίσουμε με single οπότε βρήκαμε με την συζήτηση την χρυσή τομή και είπαμε να κάνω το άλμπουμ μένοντας στην εταιρία και να βρούμε κάποιους άλλους ανθρώπους οι όποιοι να κάνουν γι΄ αυτή την δουλειά.
Είναι εύκολο να συνυπάρχουν τόσοι καλλιτέχνες δίχως να υπάρχει ανταγωνισμός;
Δεν είναι εύκολο γιατί κάποιοι καλλιτέχνες έχουν μείνει στη νοοτροπία των προηγούμενων ετών. Σκέπτονται ακόμα ποιος θα είναι το πρώτο όνομα στο σχήμα, ποια θέση θα πάρουν στην αφίσα και πόσο χρόνο θα έχουν στο πρόγραμμα. Ειδικά την συγκεκριμένη περίοδο που τα πράγματα είναι τραγικά, δεν ενδιαφέρει κανέναν αυτό το πράγμα. Βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος. Πρέπει να προσαρμοστούμε με τα σημερινά δεδομένα. Όταν κάποιος πιστεύει στο εαυτό του και θεωρεί πως είναι καλλιτεχνικά ανώτερος από κάποιον άλλον, αυτό θα φανεί στον κόσμο. Πρέπει να ρίξουν όλοι νερό στο κρασί τους. Οι επιχειρηματίες πρέπει να γίνουν πιο σκληροί με τους καλλιτέχνες, να τους πιέσουν και να τους δώσουν να καταλάβουν πως αν και είναι πρώτα ονόματα, πρέπει για το καλό όλων να μάθουν να συνεργάζονται.
Σε όλη τη διάρκεια της πορείας σου, έχει υπάρξει κάποια τρικλοποδιά, κάποια δυσκολία εις βάρος σου από κάποιον άλλον συνάδελφο;
Έχει υπάρξει. Δεν είναι πάντα όμορφα τα πράγματα. Σε κάποιες περιπτώσεις βέβαια, εξελίσσονται καλύτερα από ότι τα περιμένεις. Κάνεις μια συνεργασία με κάποιον και ψυχανεμίζεσαι πως θα είναι δύσκολα αλλά την κάνεις γιατί είναι μια καλή συνεργασία. Αυτή η συνεργασία στην πορεία μπορεί να αποδειχτεί η καλύτερη που θα μπορούσες να είχες. Μπορεί όμως να έχεις κάνει μια συμφωνία και αν και έχεις ξεκαθαρίσει τα πράγματα, στην πορεία να βλέπεις τρικλοποδιές, να γίνεται αθέτηση κάποιων όρων της συμφωνίας και να προσπαθούν να κάνουν το άσπρο μαύρο μέσα στη διάρκεια της σεζόν.
Καλώς ή κακώς και για τους κακεντρεχείς αλλά και γι αυτούς που με ακολουθούν έχω κάνει μια πορεία και έχω δείξει τι μπορώ να κάνω και στα μαγαζιά όσο αφορά τις νυχτερινές εμφανίσεις αλλά και δισκογραφικά οπότε έχω κάνει ένα κύκλο που θεωρώ ότι είναι επιτυχημένος.
Πώς το αντιμετωπίζεις όλο αυτό;
Αν θες να είσαι τυπικός, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Υπάρχουν δυο λύσεις. Αν έχουμε συμφωνήσει πως αυτό είναι το δικό σου και αυτό το δικό μου και κάποια στιγμή προσπαθείς να πάρεις και το δικό μου, θα μπορούσα να φύγω. Εγώ δεν είμαι όμως αυτής της λογικής και δεν θα έκανα και σε κανέναν το χατίρι να αποχωρήσω όσο κι αν με στριμώξει. Ακόμα και unfair να είναι το παιχνίδι, θα το παίξω μέχρι τέλους. Θα δεχτώ τις κλωτσιές για να φτάσω στο τέρμα. Κάτι τέτοιο μου είχε συμβεί σε μια σεζόν. Είχαν συμφωνηθεί κάποια πράγματα αλλά γίνονταν στην πορεία κάποια άλλα επίτηδες για να με αναγκάσουν να αποχωρήσω. Έχω κι έναν εγωισμό με την έννοια πως δεν θα χαλάσω εγώ το όνομά μου. Πολλές φορές μπορεί να φταίει κάποιος άλλος και να πεις εσύ ότι αποχωρείς και να βγει στον κόσμο παραέξω ότι πούλησα κάποιον ενώ εγώ θα έχω περάσει τα χίλια μύρια. Έτσι βγαίνεις και κερατάς και δαρμένος. Δεν θα έδινα ποτέ το δικαίωμα να εκτεθώ σε τρίτους. Προσπαθώ να κρατήσω την εικόνα που πρέπει ακόμα κι όταν οι άλλοι δεν φέρονται σωστά.
Θεωρείς ότι είσαι από τους καλλιτέχνες που έχουν αμφισβητηθεί είτε από συναδέλφους τους, είτε από τον κόσμο άδικα;
Η δουλειά που κάνουμε ευτυχώς ή δυστυχώς κρίνεται ανά πάσα στιγμή. Μπορεί τη μία σεζόν να είσαι ο νούμερο ένα της Ελλάδας και την αμέσως επόμενη να λένε πως δεν είσαι καλός και πως δεν κάνεις για αυτή τη δουλειά. Τίποτα από τα δύο δεν ισχύει. Είναι θέμα συγκυριών. Δεν γίνεται να είσαι πάντα εσύ που έχεις το grand σουξέ της εποχής. Δυστυχώς, στην δουλειά μας αν δεν έχεις πάντα εσύ το μεγάλο σουξέ, υπάρχουν αυτοί που θα πούν «έπεσε αυτός». Από την άλλη είναι κάποιοι που είναι τόσο κωλοτούμπες που όταν ξανακάνεις επιτυχία θα ισχυριστούν πως το είχαν ήδη πει αυτοί. Πολλές φορές συμβαίνουν πράγματα που είναι τραγελαφικά και αστεία.
Σε ενοχλεί αυτό; Να έχεις ανθρώπους που αλλάζουν τόσο εύκολα γνώμη αλλά εξακολουθούν να είναι δίπλα σου;
Δεν τους απομακρύνω. Τους αφήνω και προσπαθώ να αποδείξω με τη δουλειά μου ότι και αυτό που έλεγαν πριν αλλά και αυτό που λένε τώρα, δεν ισχύει. Κάθε καλλιτέχνης που ο κόσμος πάει να τον ακούσει, έχει κάτι. Δεν μπορεί σε μια μέρα αυτό το κάτι να γίνει τίποτα. Όπως και το τίποτα δεν μπορεί ξαφνικά να γίνει κάτι. Όταν κάποιος έχει μια παρουσία ετών, έχει δώσει τα διαπιστευτήρια και έχει δείξει ποιος είναι. Ίσως κάποιοι να χρησιμοποιούν κάποιους χαρακτηρισμούς για να προκαλέσουν. Όταν έχεις κάνει μια πορεία στο χώρο, πρέπει να είναι αξιοσέβαστη και όλοι να είναι συγκρατημένοι στις δηλώσεις και τους χαρακτηρισμούς τους.
ειδικά στην εποχή μας το μόνο που θα σε βοηθήσει αν δεν σε παίξουν τα ραδιόφωνα είναι το διαδίκτυο, το YouTube, τα social media και ίσως να κερδίσεις κάποιους πόντους από αυτούς που χάνεις από την μη παρουσία του τραγουδιού στο ραδιόφωνο.
Εσύ θα χαλούσες μια συμφωνία επειδή θα διαφωνούσες με τις πολιτικές πεποιθήσεις του συναδέλφου σου όπως έγινε στην περίπτωση της Δέσποινας Βάνδή με το Νότη Σφακιανάκη;
Σου είπα και πριν ότι μπορεί πολλές φορές οι συνθήκες σε μια συνεργασία να μην είναι ρόδινες. Παρ’ όλα αυτά εγώ όπως σου είπα, επειδή θέλω να είμαι 100% επαγγελματίας όταν συμφωνήσω κάτι θα το πάω μέχρι τέλους. Στην συγκεκριμένη κατάσταση και όλο αυτό που συνέβη μπορώ να πω όσο αφορά το Νότη ότι ο καθένας μπορεί να πει ότι θέλει διότι από την στιγμή που έχουμε δημοκρατία δεν μπορεί κανένας να απαγορέψει σε κάποιον να μιλήσει. Επίσης όταν συνεργάζεσαι με κάποιον δεν θα πρέπει να σε ενδιαφέρει τι λέει, δεν συνεργάζεσαι επειδή τα βρίσκετε στα πολιτικά ή στα αθλητικά, με αυτή την λογική θα έπρεπε όλοι στα σχήματα να ψηφίζουν το ίδιο κόμμα, να είναι ίδια ομάδα, να μένουν στην ίδια περιοχή και δεν ξέρω τι άλλο. Δεν έχει καμία σχέση! Συνεργάζεσαι με τελείως διαφορετικούς όρους, αν πιστεύεις καλλιτεχνικά ότι μπορείς να δώσεις ένα σωστό αποτέλεσμα. Οπότε σε μια συνεργασία για εμένα είναι δευτερεύον το τι θα πει ο άλλος, τι θα ψηφίσει και τι θα δηλώσει. Βέβαια αν πιστεύει κάτι υπερβολικό, δανείζομαι κάτι ακραίο τώρα, αλλά αν βγει κάποιος και πει «Δεν με πειράζει που γίνονται βιασμοί», κάτι κατακριτέο από όλο τον κόσμο φυσικά θα αντιδράσεις, αλλά αν βγει να πει την άποψη του για κάποια πολιτική τοποθέτηση είναι δικαίωμα του και δεν με ενδιαφέρει.
Πραγματικές φιλίες μεταξύ καλλιτεχνών μπορούν να υπάρξουν ή υπάρχει ο ανταγωνισμός και είναι δύσκολο;
Η λέξη φίλος είναι πολύ βαριά και σημαντική, διότι φίλος είναι αυτός που θα σου σταθεί στο πρόβλημα σου και θα τον πάρεις πρώτο τηλέφωνο και θα του πεις έχω αυτό και θα σου πει και εκείνος αντίστοιχα τα δικά του. Σε αυτό τον χώρο δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να έχει πραγματικό φίλο, δηλαδή, αν έχω εγώ ένα πρόβλημα δεν θα πάρω κάποιον καλλιτέχνη, που μπορεί να συνεργαστήκαμε και να έχουμε πολύ καλή φιλική αλλά επαγγελματική σχέση. Πραγματικά φίλος επειδή νομίζω ότι είναι η φύση της δουλειάς τέτοια θεωρώ ότι δεν υπάρχει. Εγώ τουλάχιστον δεν έχω κάποιον. Και έτσι όπως βλέπω τα πράγματα θα μου κάνει μεγάλη εντύπωση αν μιλήσω με κάποιον καλλιτέχνη και μου πει ότι ο τάδε είναι πραγματικά φίλος του. Η δουλειά έχει ανταγωνισμό, έχει κόντρα, θες να πας καλύτερα από τον φίλο – συνεργάτη σου. Μπορεί δηλαδή μια σεζόν να δουλεύουμε μαζί και την επόμενη να δουλεύουμε σε απέναντι μαγαζιά. Θες να πας καλύτερα, και εγώ όμως θέλω να πάω καλύτερα αρά δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι και να σου πω το πρόβλημα μου, να σου πω «κοίτα να δεις δεν πάω καλά στην δουλειά και πες μου την γνώμη σου» αφού αν μου δώσεις μια συμβουλή να πάω καλύτερα, δεν θα συμφέρει εσένα. Εκ των πραγμάτων και λόγω της δουλειάς δεν μπορεί να γίνει αυτό. Μπορεί όμως να υπάρχον πολύ καλές σχέσεις και μετά από μια πολύ καλή συνεργασία να μείνει μια φιλία-συνεργασία. Μέχρι εκεί!
Ευτυχώς για εμένα η σύζυγός μου έχει βιώσει από την αρχή το επάγγελμα μου και έτσι δεν έχω προβλήματα, δεν έχω μουρμούρα για το αν θα πρέπει να λείψω από το σπίτι ή για το αν θα ξενυχτήσω
Ολόφρεσκο άλμπουμ! Πως αισθάνεσαι;
Όχι μόνο είναι φρέσκο αλλά έχει και πολλές καινοτομίες, έχει πολλά νέα πράγματα, είναι καταρχήν studio άλμπουμ μιας και τα τελευταία χρόνια έκανα live άλμπουμ, studio έχω να κάνω από το 2007 οπότε μιλάμε για ένα διάστημα 6-7 ετών. Όλα αυτά τα χρόνια βέβαια κάναμε πράγματα αλλά με την μορφή των single αλλά ολοκληρωμένο άλμπουμ είχα πάρα πολύ καιρό να κάνω και δεν σου κρύβω ότι το περίμενα πως και πως και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που έχει κυκλοφορήσει. Πρώτον, γιατί μεσολάβησε ένα μεγάλο διάστημα και δεύτερον γιατί μετά από καιρό έκανα κάτι που πραγματικά το ήθελα. Το αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς και τα τραγούδια πιστεύω είναι αυτό που με εκφράζει και μου ταιριάζει 100%.
Πόσο καιρό το ετοίμαζες όλο αυτό μέχρι να πεις ότι τώρα είναι έτοιμο να βγει προς τα έξω;
Η διαδικασία όσον αφορά τις επιλογές των τραγουδιών όταν αποφάσισα ότι θα κάνω αυτό το άλμπουμ είχε ξεκινήσει εδώ και ένα χρόνο, από πέρσι τον Ιανουάριο ξεκίνησα, άκουγα τα demo, κάναμε πράγματα και δοκιμάζαμε τραγούδια. Η απόφαση μου όμως να επιστρέψω με ολοκληρωμένο άλμπουμ είχε παρθεί εδώ και 2 χρόνια, είχα μπει ήδη στο mood και είχα κάνει συζητήσεις με την εταιρία μου και τον Φοίβο. Όλο αυτό το διάστημα που λείπω από τις πίστες της Ελλάδας ξεκουράστηκα φωνητικά, έκανα προπόνηση, και ξεκίνησα εντατικά φωνητικά μαθήματα. Όλα αυτά τα χρόνια που δουλεύαμε πενθήμερα και εξαήμερα, Σάββατο κλείναμε την καλοκαιρινή σεζόν και Πέμπτη ανοίγαμε την χειμερινή και που στα ρεπό μας που μπορεί να είχαμε και κάποιες εμφανίσεις στην επαρχία υπήρχε μεγάλη κούραση οπότε βρήκα την ευκαιρία αυτά τα δύο χρόνια να ξεκουραστώ και να κάνω όχι μόνο μαθήματα φωνητικής αλλά και ένα reset. Μπήκα και στην φιλοσοφία ότι θέλω να είναι ένα λαϊκό άλμπουμ το επόμενο καθ’ όλα και πιστεύω πια ότι αυτό μου ταιριάζει 100%, λόγω χρώματος και εικόνας. Και ο κόσμο κατά βάση με λαϊκό ρεπερτόριο με έμαθε απλά επειδή ήμουν και πιο μικρός ηλικιακά ήταν πιο σύγχρονο λαϊκό. Από εκεί και πέρα βέβαια μια ακόμη διαφορά, είναι ότι δεν συνεργάζομαι με τον Φοίβο.
Πρώτη φορά που δεν συνεργάζεσαι μαζί του. Πως πήρες αυτή την απόφαση;
Μετά από 10 χρόνια, αφού το 2004 κυκλοφορήσαμε μια πολυσυλλεκτική δουλειά που συμπεριλάμβανε δυο πολύ μεγάλες επιτυχίες του Φοίβου το «Αίμα» και το «Δεν έχω μάτια για άλλη» παραμένω στην εταιρία του, είμαστε πολύ καλοί φίλοι και κουμπάροι. Καθίσαμε όμως και συζητήσαμε όπως σου είπα και του εξομολογήθηκα ότι ήθελα να κάνω ένα άλμπουμ σε πιο λαϊκό ύφος. Ο Φοίβος τα τελευταία χρόνια όπως έχουμε δει εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, ακολουθεί την λογική των single, τουλάχιστον όσο αφορά την δική μου περίπτωση και αρκετών καλλιτεχνών στην εταιρία, κάναμε ανά 3 μήνες, 5 μήνες, 8 μήνες εξαρτάται από την δουλειά και από τον αν εμφανιζόμασταν κάπου και ένα τραγούδι, δηλαδή να σκεφτείς ότι μέσα στο 2013 έκανα ένα τραγούδι και αυτό δεν ήταν του Φοίβου αλλά η συνεργασία μου με τους Master Tempo, αυτό βέβαια ήταν την περίοδο που δεν ήμουν στην Ελλάδα και δεν υπήρχε ανάγκη. Το τελευταίο τραγούδι που κάναμε μαζί ήταν τον Δεκέμβριο του 2012 και έπειτα ξεκίνησε όλη αυτή η συζήτηση και η κουβέντα. Ο Φοίβος ήταν στην λογική να συνεχίσουμε single οπότε βρήκαμε με την συζήτηση την χρυσή τομή και είπαμε να κάνω το άλμπουμ μένοντας στην εταιρία και να βρούμε κάποιους άλλους ανθρώπους οι όποιοι να κάνουν γι΄ αυτή την δουλειά.
πολλές φορές και άτομα μεγαλύτερης ηλικίας μου λένε μπράβο που παρ’ όλο που έκανες επιτυχία παραμένεις με την ίδια γυναίκα, την παντρεύτηκες, έκανες οικογένεια και είστε μαζί.
Μίλησε μου λοιπόν για τους δημιουργούς που συνεργάστηκες. Πως κατέληξες στους συγκεκριμένους;
Με ρώτησε ο Φοίβος αν έχω κάποιον στο μυαλό μου και οι πρώτοι που είχα σκεφτεί εδώ και πολλά χρόνια ότι ήθελα να συνεργαστώ αλλά δεν έτυχε ήταν το δίδυμο το άκρως λαϊκό που έχουν δώσει πάρα πολλές επιτυχίες, ο Αλέκος Χρυσοβέργης και ο Σπύρος Γιατράς. Τον Αλέκο τον γνωρίζω πάνω από 10 χρόνια, με είχε δει πριν κάνω δισκογραφία είχαμε μιλήσει και μου είχε πει από τότε ότι αν κάποτε πάω σε εταιρία θα ήθελε να μου δώσει τραγούδια του γιατί του άρεσε το χρώμα και το στυλ μου στην πίστα πριν ακόμα πάω στο παιχνίδι. Οπότε είχαμε αυτό το πάρε δώσε, είχαμε μιλήσει για να κάνουμε μια συνεργασία στο πρώτο μου cd το 2004 αλλά δεν προχώρησε τότε για διάφορους λόγους. Κατευθείαν το μυαλό μου πήγε εκεί λοιπόν και σκέφτηκα ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή, γιατί πιστεύω ότι κάθε εμπόδιο είναι για καλό και ότι είναι να γίνει ας γίνει την σωστή στιγμή. Συναντήθηκα λοιπόν μαζί τους και χαρήκανε πάρα πολύ γιατί θεώρησαν και εκείνοι αυτή τη στιγμή κατάλληλη. Έγινε τελικά αυτή η συνεργασία και είναι εξ ολοκλήρου η νέα μου δουλειά δική τους.
«Βιτρίνα αισθημάτων»… πως προέκυψε ο τίτλος;
Το άλμπουμ έχει δέκα τραγούδια και μέσα σε αυτά συμπεριλαμβάνεται και ένα με τον τίτλο «Βιτρίνα αισθημάτων». Όταν γράψαμε το συγκεκριμένο τραγούδι πιστέψαμε ότι σαν τίτλος ταιριάζει γιατί πραγματικά αυτός ο δίσκος και γενικά η λογική ενός άλμπουμ είναι ότι ο καλλιτέχνης και οι συνθέτες βγάζουν στην βιτρίνα το προϊόν τους. Οπότε έχοντας ένα τραγούδι που είχε μέσα την λέξη βιτρίνα μας έκανε σαν πρώτη άποψη. Μετά λέει «αισθημάτων» που εκεί πιστεύω δίνει 100% την εικόνα μιας δισκογραφικής δουλειάς γιατί τα τραγούδια αυτό παρουσιάζουν, συναισθήματα, ακούς τραγούδια και χαίρεσαι, κλαις, εκτονώνεσαι, λυπάσαι κλπ. Έτσι πιστέψαμε λοιπόν ότι ήταν ο πιο τέλειος τίτλος για μια δισκογραφική δουλειά.
Πόσο σε άγχωσε αυτή η αλλαγή από τον Φοίβο; Στην ουσία επέλεξες να κάνεις ένα ολόκληρο άλμπουμ με δυο άλλους δημιουργούς, πολύ επιτυχημένους βέβαια..
Όχι σε καμία περίπτωση δεν αγχώθηκα ενώ κάποιος μπορεί να πει ότι το πιο πιθανό είναι να αγχωθείς γιατί όταν είσαι στην στέγη και στην ασφάλεια του Φοίβου, λες ότι τώρα θα κάνω ένα νέο ξεκίνημα και ίσως να είσαι πιο φοβισμένος. Εγώ δεν φοβήθηκα καθόλου γιατί αυτή την στιγμή και μετά από την πορεία των 10 ετών δεν έχω το άγχος να κυνηγήσω την επιτυχία. Ναι μεν θέλω τα τραγούδια να γίνουν αγαπητά από τον κόσμο αλλά δεν είμαι ένας πρωτοεμφανιζόμενος ή κάποιος ο οποίος έχει κάνει μια ή δυο επιτυχίες. Καλώς ή κακώς και για τους κακεντρεχείς αλλά και γι αυτούς που με ακολουθούν έχω κάνει μια πορεία και έχω δείξει τι μπορώ να κάνω και στα μαγαζιά όσο αφορά τις νυχτερινές εμφανίσεις αλλά και δισκογραφικά οπότε έχω κάνει ένα κύκλο που θεωρώ ότι είναι επιτυχημένος. Με τα πάνω και τα κάτω, γιατί η πορεία ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να είναι μόνο ευθεία διότι ακόμη και στο καρδιογράφημα όταν είναι ευθεία σημαίνει ότι έχεις πεθάνει, πρέπει να υπάρχει ένα ανεβοκατέβασμα. Δεν έχω το άγχος να αποδείξω το οτιδήποτε, αυτή την στιγμή κάνοντας αυτή την δουλειά ήθελα να παρουσιάσω κάτι που πραγματικά γουστάρω εγώ και που πραγματικά δείχνει ποιος είναι ο Θάνος Πετρέλης όσον αφορά το καλλιτεχνικό μέρος. Είχα το άγχος πριν ακούσω τα τραγούδια, είπα ότι φεύγω από τον Φοίβο κι τώρα πρέπει να βρω τραγούδια που μου ταιριάζουν όταν όμως συναντήθηκα με τους ανθρώπους και είδα το υλικό που μου έφεραν, έμεινα πολύ ευχαριστημένος. Δεν έχω το άγχος ότι πρέπει να γίνουν επιτυχία, δεν λέω βέβαια ότι δεν με ενδιαφέρει τι θα πει ο κόσμος, είναι μια δουλειά που θες να κάνεις αγαπητά τα τραγούδια της. Λέω απλά ότι έχω το άγχος να «δειγματίσω» τα τραγούδια στον κόσμο, να εκτιμηθούν και αν αρέσουν να γίνουν αγαπητά, αν όχι πάμε πάρα κάτω.
Υπάρχει κάποιο τραγούδι που εσύ ξεχωρίζεις από τον δίσκο;
Όλα μου αρέσουν γιατί τα έχω διαλέξει ο ίδιος για να μπουν. Από την άλλη όμως για να λέμε και την αλήθεια από τα δέκα τραγούδια και εγώ στο μυαλό μου έχω μια κλίμακα, λέω ότι αυτά είναι τα αγαπημένα μου και αυτά όχι και τόσο. Θα σου πω πραγματικά την αλήθεια, από τα δέκα στα επτά δεν μπορώ να ξεχωρίσω ποιο είναι το καλύτερο. Τα έχω χωρίσει σε δυο κατηγορίες όμως έχει τύχει πολλές φορές σε δίσκους και αυτό το ακούω από πολλούς καλλιτέχνες, που κάποια τραγούδια όταν τα γράφουμε στο στούντιο δεν τα νιώθουμε τόσο καλά όσο τα άλλα και στην πορεία το τραγούδι αυτό να γίνεται περισσότερο αγαπητό, να χαρακτηρίζεται σουξέ. Δεν σημαίνει πως ότι αρέσει σε εμάς θα γίνει επιτυχία και για τον κόσμο.
Είναι πιο ασφαλές να υπογράφουν ένας στιχουργός και ένας συνθέτης ολόκληρο το άλμπουμ ή είναι καλύτερο να υπάρχουν πολλοί;
Σε όλα τα πράγματα υπάρχει το καλό και το κακό. Το καλό στην περίπτωση που ένα δίδυμο ή ένας δημιουργός όπως ο Φοίβος που γράφει στίχους και μουσική είναι πιστεύω ότι υπάρχει μια πιο σωστή εικόνα διότι ο κάθε συνθέτης έχει ένα δικό του χαρακτηριστικό. Μπορεί να ακούς ένα τραγούδι και να λες αυτό είναι Φοίβος ή αυτό είναι Χρυσοβέργης ή αυτό είναι Θεοφάνους, έχουν το στίγμα τους. Αυτό είναι που πολλές φορές μπερδεύει ο κόσμος και λέει ότι είναι αντιγραφή, λένε «ο τάδε συνθέτης πάλι το ίδιο έγραψε», δεν είναι το ίδιο απλά έχει κάποια δικά του στοιχεία τα οποία είναι ενορχηστρωτικά κυρίως που σου δίνουν την ταυτότητα του. Τα τραγούδια δεν μοιάζουν απλά δίνεται ένα χρώμα. Οπότε το καλό στην περίπτωση που ένας έχει αναλάβει όλη την δουλειά είναι ότι υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής. Το κακό είναι ότι δεν έχεις πολύ μεγάλη γκάμα πραγμάτων δηλαδή αν στα δέκα τραγούδια σου έχουν γράψει δέκα διαφορετικοί άνθρωποι θα έχεις να προτείνεις δέκα διαφορετικά πράγματα, οπότε εκεί μπορεί να μην αρέσει το ένα, μπορεί να μην αρέσει το άλλο αλλά κάποιο σίγουρα θα αρέσει, έχεις περισσότερες πιθανότητες όσο αφορά την μερίδα του κοινού. Την συγκεκριμένη στιγμή όμως επειδή εγώ ήθελα να υπάρχει ένα συγκεκριμένο χρώμα, ήθελα να κάνω λαϊκό περιεχόμενο πιστεύω ότι η λογική και η φιλοσοφία που ακολούθησα ήταν η σωστή, ήθελα να υπάρχει μια συμμετρία πραγμάτων. Θεωρώ ότι καλά έκανα που την δεδομένη στιγμή ακολούθησα την λογική ενός διδύμου ή ενός συνθέτη γιατί είναι η λογική που ακολουθούσα έτσι και αλλιώς τα προηγούμενα χρόνια μιας και τα άλμπουμ που έκανα πριν ήταν στην λογική ότι τα έκανε μόνο ο Φοίβος.
Τα ραδιόφωνα πόσο σημαντικό ρόλο θα παίξουν σε όλο αυτό και στην προβολή των τραγουδιών;
Τα ραδιόφωνα είναι το Α και το Ω στην προβολή και στο κατά πόσο θα ακουστεί ένα τραγούδι. Αν θα γίνει επιτυχία βέβαια είναι σχετικό, δηλαδή έχουμε ακούσει να μας βομβαρδίζουν οι σταθμοί με κάποια τραγούδια, να γίνεται μια πλύση εγκεφάλου αλλά τελικά το τραγούδι να διαρκεί για ένα με δυο μήνες και να εξαφανιστεί μετά. Εκεί φαίνεται κατά πόσο το τραγούδι έχει την δύναμη και την δυναμική να αντέξει στον χρόνο. Χρειάζεται όμως το ραδιόφωνο να σου προωθήσει το προϊόν, γιατί είναι η βιτρίνα όπως είπαμε όπου το τραγούδι πλασάρεται πια, έχει φτιαχτεί και πρέπει να βγει απ΄το ράφι, αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι όσο το πλασάρεις θα πουλήσει κιόλας. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά όπου ένα πολύ καλό τραγούδι αν δεν φτάσει στον κόσμο μέσω του ραδιοφώνου να μην το ακούσει ποτέ, σε αυτή την περίπτωση όμως και ειδικά στην εποχή μας το μόνο που θα σε βοηθήσει αν δεν σε παίξουν τα ραδιόφωνα είναι το διαδίκτυο, το YouTube, τα social media και ίσως να κερδίσεις κάποιους πόντους από αυτούς που χάνεις από την μη παρουσία του τραγουδιού στο ραδιοφώνου.
Σε φοβίζει το γεγονός ότι ίσως κάποια στιγμή σβήσουν τα φώτα και δεν θα μπορείς να πραγματοποιείς τα όνειρα σου;
Κοίτα επειδή όλοι θα σου έχουν πει ότι το επάγγελμα που κάνουμε είναι χόμπι, στην ουσία από χόμπι ξεκινάει αυτό το πράγμα και είμαστε τυχερή που το κάνουμε δουλειά. Δεν πρόκειται να σβήσει αυτή κάψα και αυτή η θέληση να έχεις επιτυχία, να είσαι αρεστός στον κόσμο και να αρέσουν τα τραγούδια σου. Βέβαια αυτή η δουλειά έχει το μειονέκτημα ότι δεν μπορείς να είσαι για πάντα στα φώτα, κάποια στιγμή μπορεί να είναι θέμα μόδας, μπορεί να σε βαρεθεί ο κόσμος, μπορεί να βγουν νέοι αλλάζει αυτό το πράγμα. Είμαι συνειδητοποιημένος και για όλα έτοιμος δηλαδή και στην μεγάλη επιτυχία ήμουν έτοιμος που ήρθε και πάντα ήμουν συγκρατημένος. Αν τα πράγματα δεν πάνε καλά κάποια στιγμή θα πω ότι μέχρι εδώ ήταν και δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Όταν θα θέλω να κάνω ένα άλμπουμ αλλά δεν θα μπορώ να το κυκλοφορήσω είτε γιατί δεν υπάρχουν συνθέτες να μου εμπιστευτούν τα τραγούδια τους, είτε γιατί δεν υπάρχει εταιρία να με εμπιστεύεται είτε επιχειρηματίας εκεί καλώς ή κακώς λες οκ, έκαναν αυτό που έκανα και μέχρι εδώ ήταν. Σίγουρα δεν είναι ωραίο αυτό να συμβαίνει σε ένα καλλιτέχνη γιατί είναι μια δυσάρεστη στιγμή αν μπορώ να την φανταστώ, ειδικά αν έχεις κάνει μια πορεία επιτυχημένη.
Πόσο εύκολο είναι να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στο επάγγελμα που κάνεις και στην προσωπική σου ζωή;
Δεν είχα ποτέ πρόβλημα σε αυτό, τουλάχιστον από την δική μου πλευρά. Εγώ πιστεύω ότι είναι εύκολο αν ο άλλος έχει δεχτεί την δουλειά σου με όλα τα καλά και τα άσχημα που έχει. Αν δεν την έχει δεχτεί τότε θα είναι δύσκολο. Οπότε την απάντηση δεν μπορώ να στη δώσω 100% εγώ, όμως στην περίπτωση την δική μου επειδή το βιώνω είναι πολύ φυσιολογικό. Δεν βλέπω καμία δυσκολία γιατί το έτερον ήμισυ, η άλλη πλευρά, έχει βιώσει όλη αυτή την κατάσταση από πολύ νωρίς. Δεν την γνώρισα στην πορεία ώστε να μπει ξαφνικά μέσα σε αυτό και να της φανεί πολύ περίεργο. Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, πριν ακόμα ασχοληθώ εγώ με το τραγούδι οπότε το έχει βιώσει και θεωρώ ότι μέσα της είναι η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων. Ευτυχώς για εμένα που το έχει βιώσει από την αρχή γιατί δεν έχω προβλήματα, δεν έχω μουρμούρα για το αν θα πρέπει να λείψω από το σπίτι ή για το αν θα ξενυχτήσω ή οτιδήποτε άλλο που είναι μέσα στις απαιτήσεις της δουλειάς.
Εμείς γνωρίσαμε ένα Θάνο Πετρέλη δεσμευμένο, που παντρεύτηκε νωρίς. Τελικά με το πέρασμα των χρόνων πιστεύεις ότι αυτό λειτούργησε περισσότερο θετικά ή αρνητικά για τη δουλειά σου;
Αν εγώ ξεκινούσα για παράδειγμα το 2004 σαν εργένης και το πουλούσα και λίγο αυτό και την μια για 4- 5 μήνες είμαι με κάποια και μετά με από ένα χρόνο με άλλη είτε διάσημη είτε όχι και ξαφνικά έλεγα ότι παντρευόμουνα εκεί θα έπαιζε ρόλο γιατί ο κόσμος σε έχει μάθει διαφορετικά. Στην δική μου την περίπτωση όμως επειδή ο κόσμος ήξερε ότι ήμουν δεσμευμένος από το παιχνίδι, πιστεύω ότι και ο κόσμος όπως και εγώ αλλά και η γυναίκα μου θεωρήσαμε κάποια πράγματα ως φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Δεν σου κρύβω ότι από τον κόσμο ακούω και αρκετά μπράβο, διότι σου λένε ότι θα μπορούσες να γίνεις γνωστός να πεις ότι ξεχνάω ότι έχω σχέση για να γευτώ τα υπόλοιπα, πολλές φορές και άτομα μεγαλύτερης ηλικίας μου λένε μπράβο που παρ’ όλου που έκανες επιτυχία παραμένεις με την ίδια γυναίκα, την παντρεύτηκες, έκανες οικογένεια και είστε μαζί. Οπότε στη δική μου την περίπτωση μπορεί να είναι και καλό γιατί ο κόσμος με εκτιμάει επειδή δεν άλλαξα στην πορεία, ούτε στον χαρακτήρα μου ούτε στον ανθρώπους που είχα δίπλα μου πριν την επιτυχία.
Έχεις δυο κόρες, σε αγχώνει η οικονομική κατάσταση που επικρατεί για το μέλλον τους;
Αυτό το έχω στο μυαλό μου όπως και κάθε γονιός. Όταν έχεις παιδιά σκέφτεσαι την δική σου κατάσταση, σκέφτεσαι το τώρα που μπορεί να είναι η δουλειά, μπορεί να είναι οι υποχρεώσεις ή τα προβλήματα που έχει η κάθε οικογένεια αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού έχεις και το αύριο και το μεθαύριο, σκέφτεσαι τι θα αντιμετωπίσουν τα παιδιά σου όταν μεγαλώσουν! Γι αυτό είχα κάνει και μια δήλωση παλιότερα η οποία ίσως παρερμηνεύτηκε και κάποιοι την πήραν και την χρησιμοποίησαν αλλιώς. Σε μια τηλεοπτική συνέντευξη είχα ερωτηθεί αυτό το πράγμα και είχα αναφέρει την ανησυχία μου περισσότερο για το μέλλον των παιδιών όσον αφορά την κατάσταση της χώρας μετά από όλα αυτά που ακούμε για τις εγκληματικές ενέργειες. Τότε λοιπόν είχαμε ακούσει ότι ένας άνθρωπος που γεννούσε η γυναίκα του, τον σκότωσαν στο κέντρο της Αθήνα για να του πάρουν μια κάμερα, μιλάμε για τραγικά γεγονότα. Αυτά καλώς ή κακώς σου δημιουργούν ανησυχίες. Είχα πει λοιπόν ότι αν τα πράγματα συνεχίσουν να πηγαίνουν όπως τώρα και χειρότερα, σε ότι αφορά τις εγκληματικές ενέργειες και αν γίνουν πιο καθημερινές, είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι κάποια στιγμή ίσως να φύγω από την Ελλάδα. Αυτή ήταν η απάντηση μου και το διευκρινίζω τώρα. Κάποιοι είπαν ότι ο Πετρέλης φεύγει από την Ελλάδα… Δεν φεύγω! Εδώ είμαι και εδώ θα μείνω απλά η ανησυχία για το αύριο των παιδιών μου και για τις συνθήκες που μπορεί να επικρατήσουν στην χώρα τα επόμενα χρόνια με κάνει να έχω στο πολύ πίσω μέρος του μυαλού μου, κάτι που μπορεί να γίνει 5 χρόνια μετά αλλά προς το παρόν δεν υπάρχει τέτοιο θέμα.
Με αφορμή το tour που έχεις κάνει στο εξωτερικό σε ποια χώρα θα μπορούσες να μείνεις αν έφευγες από την Ελλάδα;
Επειδή εγώ είμαι πολύ συχνά Αμερική, έχω φίλους εκεί, βλέπω και τις συνθήκες. Όχι ότι εκεί τα πράγματα είναι παράδεισος, σίγουρα σε όλες τις χώρες υπάρχουν προβλήματα. Αν κάποια στιγμή έφευγα από την Ελλάδα θα μπορούσα να έμενα στην Αμερική γιατί λόγω της δουλειάς, έχω περάσει αρκετούς μήνες της ζωής μου εκεί και έχω κάνει ένα κύκλο.
Αν μια από τις κόρες σου, σου έλεγε ότι θέλει να ασχοληθεί με το τραγούδι θα ήσουν θετικός; Θα την στήριζες ή θα την άφηνες να κάνει μόνη της κάποια πράγματα;
Αυτό έχει πολλές απαντήσεις και πολλά πράγματα μπορεί να παίξουν ρόλο. Θα σου φέρω ένα παράδειγμα, ο Σταμάτης Γονίδης ήταν καλεσμένος σε μια εκπομπή και ρωτήθηκε για αυτό το θέμα σχετικά με την κόρη του που έχει αρχίσει να τραγουδάει. Θα σου απαντήσω λοιπόν κάτι που απάντησε ο ίδιος και σαν τραγουδιστής αλλά και σαν γονιός, είπε ότι είναι πολύ μικρή μόλις 20 χρονών και δεν την βοηθάει πάρα πολύ με την έννοια να χρησιμοποιήσει το όνομα του και αυτό γιατί θέλει πραγματικά να δει αν μπορεί να σταθεί στον χώρο, στο μεταφέρω με δικά μου λόγια. Κάτι ανάλογο θα σου απαντήσω λοιπόν και θα σου πω ότι αν έρθει αύριο μεθαύριο μια από τις κόρες μου και μου πει θέλω να ασχοληθώ με το τραγούδι το πρώτο που θα της πω είναι ότι πρόκειται για μια πολύ δύσκολη δουλειά, δεν είναι μόνο αυτό που βλέπει ο κόσμος το μπροστά, υπάρχει πολύ backround το οποίο είναι πολύ δύσκολο ώσπου να φτάσεις να βγεις μπροστά. Έχει πολύ διαδικασία, θέλει πολύ γερό στομάχι, έχει πισώπλατα μαχαιρώματα, είναι πολύ «βρώμικη» διαδικασία. Και το δεύτερο αλλά σημαντικότερο που θα της έλεγα είναι να δει αν πραγματικά έχει τα προσόντα, δεν σημαίνει ότι μπορεί αν είναι η κόρη του Γονίδη, του Πετρέλη, του Πλούταρχου να πει ότι αύριο θέλει να γίνει τραγουδίστρια. Μπορεί να σταθεί στον χώρο; Θα προσπαθούσα να ήμουν αντικειμενικός όπως προσπαθώ να είμαι και στις δικές μου εμφανίσεις διότι πάντα κάνω την αυτοκριτική μου και λέω ότι εδώ ναι, ήμουν καλός και σε άλλη περίοδο δεν ήμουν. Ευχής έργων είναι να έχει ταλέντο, να έχει τα προσόντα και εγώ να μπορώ να την βοηθήσω. Σε περίπτωση όμως που δεν κάνει, εκεί ένας γονιός πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός για να μην πληγώσει το παιδί του.
Ανοίγουν πιο εύκολα οι πόρτες όμως όταν έχεις ένα «επώνυμο» γονιό όπως μου είχες δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξη μας;
Αυτό είναι πιο εύκολο αλλά δεν σημαίνει ότι σου εξασφαλίζει κάτι. Εγώ όταν ξεκίνησα δεν με ήξερα κανένας, δεν ήμουν ο γιός κάποιου «επώνυμου», πήγαινα σε μια δισκογραφική εταιρεία ή σε ένα μαγαζί και με ρωτούσαν ποιος είσαι και έλεγα ο Θάνος Πετρέλης, δεν σε ξέρουμε, ο άγνωστος Χ. Αν όμως ήμουν ο γιος του τραγουδιστή του Πετρέλη για παράδειγμα, σίγουρα θα πήγαινα σε ένα μαγαζί θα μου άνοιγαν μόνοι τους την πόρτα και θα μου έλεγαν έλα Θάνο πέρνα μέσα. Εκεί σίγουρα σου εξασφαλίζει την είσοδο, η πόρτα ανοίγει από μόνη της χωρίς καν να την σπρώξεις, δεν σου εξασφαλίζει όμως την επιτυχία. Και μην σου πω ότι είναι δίκοπο μαχαίρι πολλές φορές. Όταν έχεις έναν πετυχημένο γονιό, είτε πατέρα είτε μητέρα καλλιτέχνη, μπορεί να είναι ηθοποιός ή τραγουδιστής ή οτιδήποτε, θεωρώ ότι μπορεί να σου ανοίξουν οι πόρτες αλλά όσο πιο επιτυχημένος είναι ο γονιός τόσο περισσότεροι κριτική και πολλά εμπόδια μπαίνουν στην πορεία σου. Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο μείον για τα παιδιά ανθρώπων που έχουν κάνει μεγάλη επιτυχία στον χώρο. Οπότε όλα τα πράγματα έχουν και τα συν και τα πλην. Είναι στο χέρι του καθενός για να κάνει τη δική του πορεία.
Συνέντευξη & Επιμέλεια: Σοφία Μπεκιάρη
Φωτογράφιση: byRon
Απομαγνητοφώνηση: Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη & Μαριλέννα Χατζησυμεού
Θερμές ευχαριστίες στο Notos Café στη Βούλα για την άψογη φιλοξενία!