Συνέντευξη:Ρ.Χρηστίδου, Α.Λάμπρου, Κ.Χανιώτης | Οι υποστηρικτές του Συλλόγου Καρκινοπαθών!

Ένα τραγούδι έχει πάντα την δύναμη να αφυπνίσει και να ευαισθητοποιήσει ακόμη και σε αυτές τις δύσκολές εποχές που διανύουμε. Ο Σύλλογος Κ.Ε.Φ.Ι χρειάζεται την στήριξή μας για να συνεχίσει να προσφέρει βοήθεια σε άτομα που το έχουν ανάγκη. Εμείς μιλήσαμε με τους δημιουργούς του κομματιού για την προσπάθεια τους να ενισχύσουν την επίτευξη αυτού του σκοπού!

Ραλλία Χρηστίδου

«Μονάχη ταξιδεύω στην σιωπή»: Πως προέκυψε η πρόταση για να ερμηνεύσεις το επίσημο τραγούδι του Συλλόγου Καρκινοπαθών, Εθελοντών, Φίλων και Ιατρών Ελλάδος (Κ.Ε.Φ.Ι.);

 Με προσέγγισε ο στιχουργός του κομματιού ο Κωνσταντής Χανιώτης και μου μίλησε για αυτό το τραγούδι που το έχει ετοιμάσει ειδικά για τον Σύλλογο Καρκινοπαθών. Με ρώτησε αν μπορώ και εγώ να συνεισφέρω με κάποιον τρόπο, όπως δίνοντας φωνή μου στο κομμάτι και να ασχοληθώ και με το θέμα της παραγωγής, και του είπα φυσικά με μεγάλη μου χαρά! Μου άρεσε πάρα πολύ το κομμάτι, και στιχουργικά και ως μουσική την οποία έχει γράψει ο Ανδρέας Λάμπρου. Έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία ως αναφορά τους καρκινοπαθείς συνολικά γιατί έχω χάσει δυο πολύ αγαπημένα μου πρόσωπα από αυτή την ασθένεια. Χάρηκα πάρα πολύ που μου δόθηκε μια ευκαιρία να βοηθήσω και εγώ όσο μπορώ!

Πως κύλησε η συνεργασία σου με τους δημιουργούς του κομματιού;

Είναι δυο πάρα πολύ γλυκά παιδιά και ο Κωνσταντής και ο Ανδρέας! Νομίζω άξιζε τον κόπο γιατί όταν κάνεις κάτι για μια τόσο όμορφη αφετηρία και προορισμό, είναι δύσκολο να μην σου αφήνει μια γλυκιά αίσθηση η συνεργασία!

Ανέφερες πριν ότι θα συμμετέχεις και στην παραγωγή του κομματιού, δηλαδή θα αναλάβεις και την ενορχήστρωση βάζοντας έτσι και την δική σου μουσική ταυτότητα;

Τα παιδιά το σκέφτηκαν… Συγκεκριμένα μου είπε ο Κωνσταντής ότι: «Μας άρεσε πάρα πολύ ο νέος σου δίσκος το «Στην απέναντι πλευρά» και αν το επιθυμείς και σου είναι εύκολο, το κομμάτι να έχει την δική σου άποψη».

Όταν βρισκόσασταν στο στούντιο και το ηχογραφούσατε, ποια είναι τα συναισθήματα που σου γεννήθηκαν εκείνη την στιγμή;

Νομίζω ήταν χαρά γιατί παρόλο που το κομμάτι μιλάει για μια πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση που μπορεί να βρεθεί ένας άνθρωπος, και δεν το εύχομαι σε κανέναν πραγματικά, δίνει ένα αισιόδοξο μήνυμα για τους ανθρώπους που τους ταλαιπωρεί αυτή η ασθένεια!

Πότε θα έχουμε την χαρά να το ακούσουμε;

Το συντομότερο δυνατό! Πολύ άμεσα!! Ίσως και την ερχόμενη εβδομάδα…

Μίλησε μας λίγο για τον Σύλλογο Καρκινοπαθών…

Είναι ο μεγαλύτερος Σύλλογος αυτή την στιγμή στην Ελλάδα και η προσφορά του είναι πάρα πολύ μεγάλη! Επίσης χαίρομαι πάρα πολύ που μου έδωσαν την ευκαιρία να συνεισφέρω και εγώ με κάποιον τρόπο.

Οι σύγχρονες συνθήκες μας έχουν κάνει να αποξενωθούμε από τους γύρω μας. Πιστεύεις πως υπάρχει ακόμη στις καρδιές των ανθρώπων έστω και ένα μικρό παραθυράκι αλληλεγγύης για τον συνάνθρωπό μας;

Νομίζω ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος και η μόνη διέξοδος για την αναζήτηση της ευτυχίας ενός ανθρώπου! Ο άνθρωπος που είναι αλληλέγγυος και νοιώθει την ανάγκη να προσφέρει και να συνεισφέρει στον διπλανό του, νομίζω πως μόνο αυτός έχει την ελπίδα να βιώσει κάποια στιγμή στην ζωή του την ουσιαστική και αληθινή ευτυχία και όχι απλά επιφανειακή ικανοποίηση. Το λέω αυτό γιατί το έχω διαπιστώσει από τον εαυτό μου και το προτείνω ανεπιφύλακτα και στους συνανθρώπους μου! Όσο πιο άσχημές είναι οι συνθήκες που βιώνουμε γύρω μας, συνήθως είναι πιο δύσκολο να κάνουμε το καλό, και αυτό γιατί η ασχήμια λειτουργεί ως μαγνήτης για τους ανθρώπους και μπορεί πολύ πιο εύκολα να σε ρουφήξει σε μια άσχημη κατάσταση. Είναι δύσκολο να διαχωρίζεις την θέση σου, πολλές φορές έχει μια ατελείωτη μοναξιά, αλλά νομίζω πως όταν αυτό γίνεται συνειδητά, μόνο ευτυχία μπορεί να σου προσφέρει σε βάθος χρόνου. Χρειάζεται επιμονή και υπομονή σε κάθε τι καλό έχει ένας άνθρωπος να υποστηρίξει.

Πέρα από την συμμετοχή σου σε αυτό το κομμάτι, αλλά και σε άλλα κομμάτια που ήταν για φιλανθρωπικό κόσμο, ποιους άλλους τρόπους θα επέλεγες για να βοηθήσεις τον συνάνθρωπό σου;

Αν είχα λυμένο το βιοποριστικό μου θέμα, δηλαδή να έχω την δυνατότητα να φτιάχνω την μουσική μου γιατί γι’ αυτό το πράγμα ζω και δουλεύω, είχα χρήματα για να πληρώσω το νοίκι μου, το τηλέφωνο μου, θα επέλεγα να κάνω ένα cd τον χρόνο, κάποιες εμφανίσεις στην Αττική και στην περιφέρεια, και όλο τον υπόλοιπο χρόνο θα πήγαινα οπουδήποτε στον κόσμο είτε με την action aid είτε με κάποιους άλλους οργανισμούς προκειμένου να κάνω το οτιδήποτε μέσω του εθελοντισμού. Όπως να τους μαγειρεύω, να τους μιλάω, να τους τραγουδάω, να προσφέρω οπουδήποτε έχουν ανάγκη. Αυτά είναι ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα που θα ήθελα να πραγματοποιήσω. Ξέρω ότι μπορεί να ακούγεται εξωγήινο αλλά είναι η απόλυτη αλήθεια!

Ανδρέας Λάμπρου (μουσική)

Το τραγούδι «Μονάχη ταξιδεύω στην σιωπή» θα αποτελεί το επίσημο τραγούδι του Συλλόγου Καρκινοπαθών. Πως γεννήθηκε αυτή η ιδέα;

Η χαρά και η τιμή να γράψουμε το τραγούδι για τον Σύλλογο Καρκινοπαθών Ελλάδος ήταν τεράστια όπως επίσης και η ευθύνη και το βάρος του να φανούμε αντάξιοι μιας τέτοιας ενέργειας. Αμέσως και αυτόματα θα έλεγα μαζί με τον φίλο μου και στιχουργό του τραγουδιού, Κωνσταντή Χανιώτη, η πρώτη μας επιλογή για την ερμηνεία του τραγουδιού ήταν η Ραλλία Χρηστίδου, η οποία είναι μια ερμηνεύτρια που αγαπάμε και οι δύο πολύ. Η θετική ανταπόκριση της Ραλλίας μας έκανε ακόμα πιο χαρούμενους .

Το τραγούδι σε τι ύφος περίπου θα κινηθεί;

Είναι μια μπαλάντα που νομίζω πως θα αγαπήσει ο κόσμος και θα αγγίζει πάρα πολλές καρδιές! Θεωρώ πως αυτό το κομμάτι είναι ένα από τα καλύτερα μουσικά τραγούδια που έχω γράψει και ακούγοντάς το με την φωνή της Ραλλίας αισθάνθηκα ακόμα πιο όμορφα! Αυτό γιατί είδα ότι, ερμηνευτικά αλλά και ενορχηστρωτικά το έχει αποδώσει έτσι ακριβώς όπως το είχα φανταστεί και ακόμα καλύτερα!

Πως ήταν η χημεία σας με την Ραλλία Χρηστίδου;

Η Ραλλία για μένα είναι μια από τις δυο-τρεις καλύτερες ερμηνεύτριες όχι της γενιάς της, αλλά της Ελλάδας γενικότερα! Επίσης συνδυάζει κάτι που λίγοι έχουν, να είναι και πολύ καλή μουσικός και ενορχηστρωτής μιας και υπογράφει και την ενορχήστρωση του τραγουδιού. Γνωρίζοντας την προσωπικά έχω να προσθέσω ότι είναι εξαιρετικό παιδί!

Ποια ήταν η σχέση σου γενικότερα με τον Σύλλογο Καρκινοπαθών;

Γενικά εγώ ευαισθητοποιούμαι γύρω από θέματα που έχουν να κάνουν με ανθρώπους και φιλανθρωπίες και μάλλον από εκεί πηγάζει το ότι απευθύνθηκαν σε εμένα. Από εκεί και πέρα δεν υπάρχει κάποια προσωπική επαφή με το Σύλλογο απλά προφανώς με ξέρουν ως συνθέτη και αντίστοιχα με τον Κωνσταντή που έχουμε κάνει κάποια πράγματα μαζί και έχουν λειτουργήσει. Έχω κάνει και άλλα πράγματα για φιλανθρωπικούς σκοπούς και είναι χαρά μου, όποτε και όπως μπορώ, να βοηθάω.

Οι σύγχρονες συνθήκες μας έχουν κάνει να αποξενωθούμε από τους γύρω μας. Πιστεύεις πως υπάρχει ακόμη στις καρδιές των ανθρώπων έστω και ένα μικρό παραθυράκι αλληλεγγύης για τον συνάνθρωπό μας σε αυτές τις δύσκολες εποχές;

Νομίζω πως με αυτά που ζούμε καθημερινά είναι ο μόνος τρόπος να ξαναβρούμε την ανθρωπιά μας και την επικοινωνία μας και να ξανανιώσουμε ότι υπάρχουμε και ζούμε. Αυτό μπορεί να μας κάνει να ξαναγυρίσουμε στις ρίζες μας που έχουμε ξεχάσει εδώ και χρόνια και να εκτιμήσουμε τα απλά και δωρεάν που καθημερινά απλόχερα μας δίνονται γύρω μας και πολλοί από εμάς δεν έχουμε τα μάτια για να τα δούμε.

Κωνσταντής Χανιώτης (στίχοι)

Το τραγούδι «Μονάχη ταξιδεύω στην σιωπή» θα αποτελεί το επίσημο τραγούδι του Συλλόγου Καρκινοπαθών. Πως γεννήθηκε αυτή η ιδέα;

Έγινε σε εμένα και τον Ανδρέα Λάμπρου ανάθεση από τον σύλλογο, για να γράψω τον στίχου και αντίστοιχα εκείνος την μουσική. Φωνητικά και οι δύο μας σκεφτήκαμε πρώτη την Ραλλία, χωρίς να το έχει πει ο ένας στον άλλον, για να της αναθέσουμε το τραγούδι. Της το αναθέσαμε και εκείνη δέχτηκε αμέσως! Της άρεσε ο σκοπός εννοείται, της άρεσε και το τραγούδι και το κάναμε κατευθείαν χωρίς πολλά-πολλά!

Ποιο θα είναι το μήνυμα που θα περικλείουν οι στίχοι του κομματιού;

Το τραγούδι αποτελείται από τρία μέρη στην ουσία. Έχει μια «απαισιοδοξία» στα πρώτα δύο μέρη, δηλαδή τις δυσκολίες που μπορεί να περνάει ένας καρκινοπαθής και το πώς αισθάνεται. Δεν σου κρύβω ότι αυτό που με «βοήθησε» να μπω στην ψυχολογία της κατάστασης είναι το γεγονός ότι η αδερφή μου είχε περάσει λευχαιμία και επί τρία χρόνια παλεύαμε αν θα ζήσει ή όχι. Στο τρίτο μέρος του τραγουδιού έρχεται η αισιοδοξία δηλαδή ότι το παλεύουμε, εντάξει τι να κάνουμε μας έτυχε, δεν θα κάτσουμε να κλαίμε την μοίρα μας! Θέλουμε να ζήσουμε, θα το παλέψουμε και όλα θα πάνε καλά.

Κατά την διάρκεια του studio πως ήταν η χημεία σας με την Ραλλία Χρηστίδου;

Άψογη! Την Ραλλία την γνώρισα κατευθείαν στο studio γιατί η επαφή μας τρεις μήνες πριν ήταν μέσω τηλεφώνου. Ένοιωσα σαν να την ξέρω χρόνια γιατί είναι ένας τόσο απλός άνθρωπος και την λάτρεψα κατευθείαν από το πρώτο λεπτό! Είναι ένα υπέροχο κορίτσι!

Ποια ήταν η σχέση σου γενικότερα με τον Σύλλογο Καρκινοπαθών;

Ήμουν και είμαι ενεργό μέλος αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν ήθελα να φαίνομαι και ότι έκανα, το έκανα μόνος μου στα κρυφά. Με αυτό το τραγούδι είναι λίγο διαφορετικά γιατί περνάει τα μηνύματα σου σε πολλούς ανθρώπους.

Οι σύγχρονες συνθήκες μας έχουν κάνει να αποξενωθούμε από τους γύρω μας. Πιστεύεις πως υπάρχει ακόμη στις καρδιές των ανθρώπων έστω και ένα μικρό παραθυράκι αλληλεγγύης για τον συνάνθρωπό μας;

Ακόμα και αυτό το παραθυράκι να μην υπάρχει, μας συμφέρει να πιστεύουμε ότι υπάρχει γιατί ίδια η ελπίδα χαρίζει την ελπίδα. Οπότε ναι, θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει ένα παραθυράκι που μπορεί να οδηγήσει σε πόρτα ολόκληρη έστω και αν δεν υπάρχει.

Πέρα από την συμμετοχή σου σε αυτό το τραγούδι, ποιους άλλους τρόπους θα επέλεγες για να βοηθήσεις τον συνάνθρωπό σου;

Λογικά με το τραγούδι θα αργήσω πολύ ξανά γιατί ο κόσμος τα παρεξηγεί αυτά θεωρώντας πως πας να δείξεις την δουλειά σου. Εγώ ήθελα να κάνω ένα και καλό, και εφόσον είχα στα χέρια μου έναν καλό στίχο που θα αρέσει στον Σύλλογο και βρήκαμε και την φωνή της Ραλλίας, η οποία για εμένα είναι ο ποιο κατάλληλος άνθρωπος, είμαι πολύ ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα. Επειδή είμαι στα πρώτα μου βήματα αν βγάλω και ξαναβγάλω τραγούδι για τους καρκινοπαθείς δεν θα νομίσουν ότι πάω να βοηθήσω αλλά να προβάλω την καριέρα μου.

Λίγα λόγια τον Σύλλογο Καρκινοπαθών, Εθελοντών, Φίλων και Ιατρών Ελλάδος (Κ.Ε.Φ.Ι.)

Ο Σύλλογος Κ.Ε.Φ.Ι ιδρύθηκε την άνοιξη του 2004 στην Αθήνα, με στόχο να προσφέρει συναισθηματική, ψυχολογική και κοινωνική υποστήριξη στους ογκολογικούς ασθενείς και τα μέλη των οικογενειών τους, καθώς και την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας σχετικά με τον καρκίνο.

Ο στόχος αυτός πραγματώνεται με:
τη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ:

• Προγράμματος βασικής εκπαίδευσης νέων εθελοντών, διάρκειας 2 ετών, με τη συνεργασία και υποστήριξη του Κέντρου ψυχοθεραπείας και εκπαίδευσης GESTALT FOUNDATION.
• Ομάδων συζήτησης και μοίρασμα εμπειριών.
• Ομαδικής ψυχολογικής υποστήριξης.
• Ατομικής ψυχολογικής υποστήριξης.
• Ομάδων δημιουργικής απασχόλησης.

τη ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ:

• Ομιλιών
• Ημερίδων για την πρόληψη και την ενημέρωση σχετικά με τις επιστημονικές εξελίξεις για την αντιμετώπιση του καρκίνου από εξειδικευμένους γιατρούς και επιστήμονες.
• Εκπαιδευτικών σεμιναρίων για εθελοντές προνοιακού και κοινωνικού έργου.
• Καλλιτεχνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων.

την ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:

• Για τις ειδικές κοινωνικές παροχές υπέρ των ογκολογικών ασθενών.
• Για τα ασφαλιστικά δικαιώματα που παρέχουν οι Ασφαλιστικοί Φορείς υπέρ των ογκολογικών ασθενών.
• Για θέματα που αφορούν την κοινωνία σχετικά με τον καρκίνο (όπως η πρόληψη, το κάπνισμα, οι κοινωνικές προκαταλήψεις κ.λπ.).

την ΠΑΡΟΧΗ:

• Κοινωνικής και προνοιακής φροντίδας στο σπίτι των ογκολογικών ασθενών
• Ενημέρωσης και ψυχολογικής – συναισθηματικής υποστήριξης των ογκολογικών ασθενών στο Νοσοκομείο η στο σπίτι και των μελών των οικογενειών τους.

Σύλλογος Καρκινοπαθών Εθελοντών Φίλων & Ιατρών Αθηνών
Αιτωλίας 33-35, 115 23, Αθήνα
τηλ.: 210 6468222, 210 3244390, fax: 210 6468221
e-mail: [email protected]