Και επειδή οι αριθμοί λένε συνήθως την αλήθεια, το ότι είναι 3 φορές πρωταθλητής DMC Greece και DMC World Finalist, τα λέει όλα.
Ο λόγος για τον DJ THE BOY!
Πρόσφατα έφτιαξε και ένα νέο σχήμα, τους HYPE. Έχει να μας πει πολλά για μουσική και όχι μόνο!
Boy πες μας..
Γεια σου Boy, να ξεκινήσουμε με φρέσκα πράγματα και τη δουλειά που κυκλοφόρησες τελευταία. Πες μας λίγα λόγια για το σχήμα ”HYPE” με τον Tzio Melody και το album “Sade”. Πως προέκυψε η συνεργασία αυτή?
Το project ξεκίνησε το Σεπτέμβριο του ’12 και αποτελείται από Tzio Melody & The Boy. Γνωριστήκαμε από ένα κοινό γνωστό όταν έφτιαχνα ένα house κομμάτι και ήθελα φωνητικά. Κατάλαβα από αυτή τη συνάντηση ότι ο άνθρωπος είχε μεγάλο ταλέντο και στη πορεία ταιριάξαμε και στο χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να κάνουμε παρέα, γεγονός που μας οδήγησε στο να φτιάξουμε αυτό το σχήμα. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο μας άλμπουμ με τίτλο “Sade”.
Η μουσική που κάνουμε είναι Soulful και κατά τη γνώμη μου, υψηλής αισθητικής όσο αναφορά το μουσικό αποτέλεσμα. Φυσικά και οι καταβολές μας είναι Hip-Hop και σ’αυτό το άλμπουμ θέλαμε να βγάλουμε ένα ύφος πιο μουσικό και με ένα ύφος ανώμαλο και σεξουαλικού περιεχομένου.
Γιαυτό το λόγο λέγεται “Sade”, από το όνομα του Μαρκίσιου ντε Σαντ, εμπνευστή και δημιουργό του σαδομαζοχισμού, μια και τα περισσότερα κομμάτια μιλάνε για ανώμαλα και ερωτικά stories. Η μουσική παραγωγή είναι όλη δική μας και τα φωνητικά όλα από Tzio Melody, ενώ στην εισαγωγή του album το beat είναι από τους JonesB Fam από Επίλεκτους.
Σχεδιάζετε κάποιες εμφανίσεις ως “HYPE” για προώθηση του album?
Προς το παρόν δε σκοπεύουμε κάτι τέτοιο. Διότι δεν μας νοιάζει να μας δει ο κόσμος on stage. Σκοπεύουμε να βγάζουμε συνέχεια κομμάτια, ώστε να αποκτήσουμε με μικρά και σταθερά βήματα, συνειδητοποιημένο fanbase, ώστε να ξέρει τι ακούει και κατά συνέπεια respect σε αυτό που κάνουμε. Σίγουρα θα έρθουν και τα live όταν νιώσουμε έτοιμοι γιαυτό.
Βλέπουμε μια νέα μόδα το τελευταίο καιρό. Υπάρχει παντού η ταμπέλα “SWAG”, ειδικά στην Αμερικάνικη σκηνή. Πιστεύεις μπορούν οι Έλληνες ράπερς να υιοθετήσουν αυτό το στυλ με επιτυχία?
Καταρχάς η λέξη SWAG υπάρχει απ’τα 90s. Και βγήκε την εποχή όπου το ραπ ήταν πολύ στα πάνω του, ίσως η καλύτερη εποχή για το ραπ (Golden Era).
Και ήταν φυσικά μια slang λέξη την οποία τη χρησιμοποιούσαν πολλοί MCs στην Νέα Υόρκη για να περιγράψουν την άνεση και το στυλ. Άρα SWAG = άνεση & στυλ.
Στη πορεία αυτή η λέξη ταυτίστηκε και με το lifestyle. Δηλαδή να συμπεριφέρεσαι με τρόπο που να δηλώνει άνεση και style (κλασσικές Αμερικάνικες μ@λ@κίες). Άρα αυτή η λέξη προϋπήρχε. Καλώς ή κακώς όταν μιλάμε για Αμερικάνικο ραπ εν έτη 2013, η λέξη swag-άνεση-στυλ, έχει ταυτιστεί με το lifestyle οικονομικής άνεσης, των ακριβών υλικών αγαθών, του έντονου στοιχείου της μόδας και ενός κύκλου τέτοιων πραγμάτων τα οποία υπερισχύουν τελικά σαν υλισμός από τον λυρισμό που εκπροσωπούσε κάποτε αυτή η λέξη στα 90s.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι οι μαύροι κάνουν καλά αυτό που κάνουν και το κάνουν να φαίνεται style-άδικο και εν πάση περιπτώσει έχει πλάκα να τους βλέπεις, γιατί οι μαύροι είναι μια κατηγορία από μόνοι τους προσεγγίζοντας το θέμα με το δικό τους μοναδικό τρόπο.
Τώρα αν ένας Έλληνας μπορεί να τα μιμηθεί όλα αυτά και μπορεί να τα κάνει κτήμα του, η απάντηση είναι, ότι είναι πολύ δύσκολο μιας και μιλάμε για διαφορετική κοινωνία ερεθισμάτων, οπότε θα έπρεπε να είναι ιδιαίτερος ο εκάστοτε καλλιτέχνης για να υποστηρίξει αυτό το style.
Είναι εφικτό στην Ελλάδα να γίνει “hit“, ένα ραπ κλαμπάδικο κομμάτι αλλά με street χαρακτήρα? Στην Αμερική το βλέπουμε συχνά αυτό.
Όχι δεν είναι καθόλου εύκολο, γιατί τα άτομα που είναι στα πόστα που θα καθορίσουν τι θα παιχτεί στο ράδιο, δεν ξέρουν τι είναι Χιπ-Χοπ και τη κουλτούρα του.
Νομίζουν ότι το Χιπ-Χοπ είναι πέντε παιδάκια που φοράνε καπελάκια και πάνε σχολείο. Όμως αυτό δεν εξαρτάται 100% από ραδιόφωνα, αλλά και από DJs. Θέλω να πω ότι ο ρόλος του DJ και όσων είναι DJs και παίζουν μουσική σε κλαμπς, πρέπει να καταλάβουν ότι είναι αυτοί που έχουν πιο πολύ δύναμη απ’τον εκάστοτε μ@λάκ@, που κάθεται σε μια καρέκλα και αποφασίζει τι θα παιχτεί και έχουν περισσότερη δύναμη στο να κάνουν ένα κομμάτι γνωστό παίζοντας το στα κλαμπς και αδιαφορώντας για το τι παίζει στο ράδιο. Τρανταχτό παράδειγμα: “Κάνε ντου”, “Άντε γεια μας”, “Όλοι μαζί”.
Άρα DJ, εσείς καθορίζετε τι θα “φορεθεί”…
Είναι αρκετά δύσκολο να κάνει κάποιος νέος, μουσική στην Ελλάδα έτσι? Έχει όμως τη βοήθεια του διαδικτύου πια.
Ναι πιστεύω ότι είναι αρκετά δύσκολο και πόσο μάλλον όταν η μουσική έχει προχωρήσει. Χρειάζεται δυνατά μηχανήματα, δυνατό υπολογιστή και πολλές ώρες να αφιερώσεις ώστε να βγάλεις κάτι δυνατό. Όλα αυτά λοιπόν απαιτούν χρόνο και χρήμα και αν αναλογιστούμε ότι ένας νέος δεν έχει ούτε 5 ευρώ να πάει για καφέ τότε είναι παραπάνω από δύσκολο. Βέβαια όπως είπες υπάρχει το Ίντερνετ, που μπορεί να βοηθήσει, μιας και το καλό είναι ότι το video θα το δουν δωρεάν χιλιάδες χρήστες.
http://www.youtube.com/watch?v=vFcgntT46-Q
Πριν λίγο καιρό συμμετείχες στο diss του Μηδενιστή για τον Vito και το Family. Λέει ο Μήδε σε κάποιο σημείο “στα βραβεία είπες συγγνώμη X3″. Tι συνέβει τελικά εκείνη τη βραδιά στα VMA?
Ήταν πριν 4 χρόνια στα βραβεία MAD. Είχα πάει εγώ, ο Μήδε και ένας φίλος καλεσμένοι απ’το κανάλι να παρακολουθήσουμε τα βραβεία. Κάπου στα backstage, εγώ και ο Μήδε, ήρθαμε μούρη με μούρη με το NiVo και με 2-3 από αυτούς (Κόμης Χ και Ισορροπιστής). Μπουνιές δεν πέσανε απλά κλειδωθήκανε σε ένα καμαρίνι ο NiVo με το Μήδε για 1 ώρα περίπου και μιλάγανε. Ειπώθηκαν πολλά, μεταξύ άλλων ο NiVo είπε στο Μήδε “Εγώ δεν είχα ποτέ πρόβλημα μαζί σου απλά μου μετέφερε ένας κοινός γνωστός λόγια που είπες για μένα, τα οποία τελικά ήταν ανυπόστατα” και κάπως έτσι έληξε προσωρινά αυτή η κόντρα.
Τα beef “ανεβάζουν” ή κάνουν κακό στο Χιπ-Χοπ και ειδικά στην Ελληνική σκηνή?
Το Χιπ-Χοπ έχει να κάνει με εγωισμό, battles, κόντρες κλπ. Έτσι είναι εκ φύσεως καλώς ή κακώς.
Δεν είναι λίγο “ανόητη” η κόντρα των undergound ράπερ με τους εμπορικούς, αν λάβουμε υπ’οψιν μας ότι αρκετοί underground θέλουν να γίνουν και κείνοι mainstream?
Για μένα δεν υπάρχει underground και mainstream. Υπάρχει “έχω ταλέντο” και “δεν έχω ταλέντο”. Κάποιος που έχει ταλέντο μπορεί να σταθεί σε mainstream ή σε dirty project. Ενώ κάποιος που δεν έχει ταλέντο πολύ απλά θα κριθεί ακατάλληλος.
Ένα Top5 με αγαπημένα σου κομμάτια που “βαράς” στα μαγαζιά?
1) Birthday – 2Chainz feat Kanye West
2) Entertainment – Sean Paul
3) Aint worry about nothin – French Montana
4) Twerk It – Busta Rhymes feat Nicki Minaj
5) Deaf – Flostradamus
Να ξεφύγουμε λίγο απ’τα μουσικά, τις κόντρες της ραπ και τα σχετικά. Και ας πάμε στις κόντρες του δρόμου. Είσαι άνθρωπος της ταχύτητας έτσι? Φαντάζομαι θα σε ‘χουν προκαλέσει στο δρόμο για κόντρες.
Μεγάλα παιδιά είμαστε που παίζουμε με τα παιχνίδια μας. Οι κόντρες είναι για να περνάμε καλά και να γελάμε με τους φίλους.
Τι κάνεις τον ελεύθερο σου χρόνο ?
Φτιάχνω beats, scratchάρω, παίζω πιάνο και κάνα ποτό με φίλους.
Μελαχρινές, ξανθιές ή κοκκινομάλλες?
Μελαχρινές με διαφορά. Αυστηρά!
Σ’αρέσει να έχει τατού η γυναίκα?
Δεν το θεωρώ απαραίτητο, ωστόσο αν πρόκειται για καμιά ανώμαλη με μελάνια, με τρελές ντυσιματάρες, περιποίηση στα άκρα κλπ δε λέω όχι.
Πόσα τατού έχεις και πότε έκανες το πρώτο σου τατού?
Έχω 6 και το πρώτο το έκανα το 1998 στα γενέθλιά μου. Ήταν το σήμα των Onyx.
Αγαπημένο σου ποτό?
Τζιν σκέτο, λίγες θερμίδες γρήγορο άκουσμα
