Είναι απόφοιτος του τμήματος πολιτικών επιστημών της Παντείου.
Έχει χαρακτηριστεί το σημαντικότερο ταλέντο συνθέτη στην Ελλάδα τα τριάντα τελευταία χρόνια. Έχει σημαδέψει με τα τραγούδια του τις γενιές του 80 και 90 κι ο ίδιος σήμερα, ζει στην Αθήνα χαίρεται με την τέχνη του και τους φίλους του και αναφέρει ως Βιογραφικό του τα εξής:
«Γεννήθηκα το 1955. Σπούδασα μουσική με την κυρία Κλέλια Τερζάκη και πολιτικές επιστήμες στην Πάντειο. Έχω γράψει 40 CDs και μουσική σε 50 έργα για το θέατρο.»
Διαδρομή στη μουσική
Σπούδασε μουσική έχοντας δασκάλα την Κλέλια Τερζάκη, ενώ πρωτοεμφανίστηκε στη δισκογραφία το 1978, υπογράφοντας τη μουσική στον δίσκο Το σπίτι του Αγαμέμνονα. Ένα χρόνο νωρίτερα είχε κάνει το ντεμπούτο του στο θέατρο, γράφοντας τη μουσική για την παράσταση Βαριέμαι (1977). Το 1981 έκανε την πρώτη του μεγάλη συνεργασία, γράφοντας τη μουσική για τον δίσκο Σκουριασμένα χείλια που ερμήνευσε η Βίκυ Μοσχολιού.
Σημαντική στιγμή στην καριέρα του υπήρξε η συνεργασία του με τη στιχουργό Λίνα Νικολακοπούλου, την οποία συνάντησε στην Πάντειο. «Η Λίνα είναι γεννημένη ποιήτρια». Με τη Νικολακοπούλου είναι συνδεδεμένο πάνω από το 80% του συνολικού έργου του Κραουνάκη. Καρπός της συνεργασίας τους είναι ο μεγαλύτερος όγκος του συνολικού του έργου, με πρώτη σημαντική στιγμή των δύο την κυκλοφορία του δίσκου Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ (Οκτώβριος 1985), με περισσότερες από 200.000 πωλήσεις, ενώ ταυτόχρονα εκτινάχθηκε και η καλλιτεχνική πορεία της Άλκηστης Πρωτοψάλτη.
Ο Κραουνάκης και η Νικολακοπούλου στα είκοσι και… χρόνια της καριέρας τους έχουν δώσει μάχη σώμα με σώμα για την αναβάθμιση της τέχνης του τραγουδιού, την ποιότητα των παραστάσεων, την εισαγωγή νέου ήθους και νέων απαιτήσεων στις ερμηνείες και είναι από τους ελάχιστους Έλληνες καλλιτέχνες που δεν έχουν χρηματοδοτηθεί ποτέ από το δημόσιο.
Έκτοτε συνεργάστηκε με μια σειρά από μεγάλες φωνές του ελληνικού τραγουδιού (ενδεικτικά: Μανώλης Μητσιάς, Δήμητρα Γαλάνη, Τάνια Τσανακλίδου, Ελευθερία Αρβανιτάκη κλπ.), ενώ ανέδειξε και προώθησε ο ίδιος νέους καλλιτέχνες (Κώστας Μακεδόνας, Δημήτρης Μπάσης, Στέλιος Διονυσίου κλπ.)
Πέρα από τη δισκογραφική δουλειά, εμπνεύστηκε ένα νέο τρόπο παρουσίασης μουσικών παραστάσεων, χρησιμοποιώντας τα τραγούδια σαν μουσικό θεατρικό κείμενο και τους τραγουδιστές σαν ήρωες ενός φανταστικού έργου.
Το 1986 συναντιέται με τον Ανδρέα Βουτσινά, διεθνούς φήμης σκηνοθέτη – δάσκαλο και με τον σκηνογράφο Μανόλη Παντελιδάκη προτείνουν από το 1986 μια άλλη διασκέδαση χρησιμοποιώντας τα τραγούδια σαν μουσικό θεατρικό κείμενο και τους τραγουδιστές σαν ήρωες ενός φανταστικού έργου. Αυτό το καινούργιο παιχνίδι στην αρχή φαντάζει ανατρεπτικό γίνεται κυρίαρχο ρεύμα αποκτάει φανατικούς φίλους και εχθρούς τραντάζει το κουρασμένο σύστημα των 70s stars κι επιβάλλει τα δικά του. Το σύστημα ενώ τους «μάχεται» τους μιμείται με αποτέλεσμα «τερατογενέσεις» αλλά και νέο αίμα που αρχίζει να ελπίζει, ότι «η Ελλάδα δεν τελειώνει στα σκυλάδικα».
Από το 1990 συγκεντρώνει ελληνικά έργα που επιδέχονται μουσική ανάπτυξη, και τα επεξεργάζεται ενώ παράλληλα βλέπουν το φως της δισκογραφίας εσωτερικοί μουσικοί μονόλογοι, νέες τεχνικές, τραγούδια με μεγάλες μουσικές εισαγωγές – γενικότερα μουσική που δηλώνει την εικόνα της. Συγχρόνως δοκιμάζει με όλους τους σημαντικούς νέους σκηνοθέτες, εφαρμογές εικόνας, ή μελοποίηση κλασικών κειμένων, κυρίως κωμωδία που είναι η μεγάλη του αγάπη.
Το 1997 υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καβάλας. «Χτίζει» στην κυριολεξία με σύμμαχό του, τον Θεσσαλονικιό αρχιτέκτονα, σκηνογράφο και δάσκαλο Απόστολο Βέττα, το Δημοτικό Θέατρο Καβάλας, ανεβάζει τρεις εφαρμογές ελληνικού λόγου με μουσική (ΧΤΙΣΤΕΣ του Γιώργου Χειμωνά, θέαμα για 70 θεατές (και στο Γκάζι, Αθήνα), με ερμηνεύτριες τις κυρίες Βέρα Ζαβιτσιάνου, Όλγα Τουρνάκη και Λυδία Φωτοπούλου, ΓΚΡΟ ΠΛΑΝ του Γιώργου Μανιώτη στο Παλιό Ωδείο Καβάλας και ΠΛΟΥΤΟ του Αριστοφάνη με σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη – ανέβασμα κλειστού θεάτρου). Το εγχείρημα στέφεται με μεγάλη επιτυχία, εγκαινιάζοντας το Δημοτικό θέατρο Παλλάς. Παρ όλα αυτά, η ζωή του ΠΛΟΥΤΟΥ, κόβεται απότομα και ο Σταμάτης Κραουνάκης παραιτείται. Επιστρέφει στη δισκογραφία με το CD ΣΠΕΡΑΝΤΖΑ και δίνει σεμινάρια ερμηνείας τραγουδιού στις Ροές της Σοφίας Σπυράτου.
Την επόμενη χρονιά δημιούργησε μια μουσική ομάδα νέων καλλιτεχνών, η οποία βαφτίζεται Σπείρα – σπείρα και ζητάει φιλοξενία στο θέατρο Χυτήριο. Ο Σταμάτης Κραουνάκης σκηνοθετεί την πρώτη του μουσική παράσταση – εξομολόγηση με τίτλο ΟΛΟΙ ΜΑΥΡΑ ΚΙ ΕΝΑ ΠΙΑΝΟ, δήλωση αθωότητας του τραγουδιού στα τέλη του εικοστού αιώνα.
Το 2000 βραβεύθηκε με κρατικό βραβείο στο 41ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τη μουσική του στην ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου, Αυτή η νύχτα μένει. Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί επίσης 13 νέα λαϊκά τραγούδια με τίτλο ΤΑ BLUES ΤΑ ΛΑΪΚΑ και το soundtrack της τηλεοπτικής σειράς ΥΣΤΕΡΑ ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ με βασική ερμηνεύτρια την Μαρινέλλα – Μουσική που του χαρίζει το Βραβείο Τηλεοπτικής μουσικής 2000.
Ξανασυνεργάζεται για 80 παραστάσεις στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παπαϊωάννου. Τον Ιανουάριο του 2000 παρουσιάζει το μουσικό μονόλογο ΝΕΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΝΗ ΤΡΑΓΟΥΔΑ με τη Δήμητρα Παπίου σε 31 «Βαριά Ελληνικά Τραγούδια». Το εγχείρημα αποθεώνεται από κοινό και κριτικούς και παίζεται για τρία χρόνια. Τον τρίτο χρόνο κυκλοφορεί και το CD της παράστασης από την εταιρεία Σείριος του Μάνου Χατζιδάκι.
Στο μεταξύ… ΟΛΟΙ ΜΑΥΡΑ ΚΙ ΕΝΑ ΠΙΑΝΟ, περιοδεία και 2ος χρόνος, στο θέατρο Χώρα και στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, ενώ κυκλοφορεί και το CD της παράστασης από την εταιρία Σείριος. Το καλοκαίρι του 2001 ο Κραουνάκης και η Σπείρα-σπείρα αποκτούν καινούρια μόνιμη στέγη στον πολυχώρο Αθηναΐς στον Βοτανικό και κάνουν πρεμιέρα στις 7 Δεκεμβρίου του 2001, με το μουσικό έργο SOLD OUT, ένα έργο για το χρήμα. Το καλοκαίρι του 2002 παρουσιάζει το μουσικοχορευτικό θέαμα τραγουδιών με υπόθεση, ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ ΜΕΝΕΙ, στο οποίο συμμετέχουν εκτός από τον ίδιο, ο Κώστας Μακεδόνας, η ομάδα Σπείρα-σπείρα, η Τζένη Μπότση και η Δήμητρα Παπίου. Η παραστάσεις – οι οποίες σημείωσαν τεράστια επιτυχία -παρουσιάστηκαν σε θέατρα των μεγαλύτερων πόλεων της Ελλάδας, με τελευταία παράσταση στο Θέατρο Λυκαβηττού της Αθήνας, το Σεπτέμβριο 2002. Στον πολυχώρο Αθηναΐς, στις 18 Νοεμβρίου 2002 κάνει πρεμιέρα με το νέο έργο – μιούζικαλ Η ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ, το οποίο αγκαλιάστηκε από κοινό και κριτικούς και συγκέντρωσε το ενδιαφέρον όλης της καλλιτεχνικής Αθήνας. Η Σπείρα-σπείρα είναι πανελλήνιο θέμα και η παράσταση χαρακτηρίζεται η καλύτερη της καριέρας του.
2002, ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΣΚΟΤΩΝΩ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΤΙΚΟΥΣ ΣΟΥ και ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ. Δυο ταινίες των Ν. Παναγιωτόπουλου και Δ. Παγουλάτου αντίστοιχα, στις οποίες ο Σταμάτης Κραουνάκης έγραψε μουσική και στίχους.-οι κριτικοί μιλάνε «για μουσική που τρυπάει την οθόνη».
Μάιος 2003. Κυκλοφορία CD με ερμηνευτή τον Κώστα Μακεδόνα και με τίτλο ΕΠΕΣΕ ΕΡΩΤΑΣ. Μικρή περιοδεία καλοκαιριού με ομώνυμο θέαμα. Σεμινάριο ερμηνείας τραγουδιού με 20 Κρήτες νέους καλλιτέχνες. Στα Υακίνθεια του Δήμου Ανωγείων, η δράση παίχτηκε στο θέατρο Νίκος Ξυλούρης στ’ Ανώγεια και μεταδόθηκε από το Β’ Πρόγραμμα.
Τα χρόνια που πέρασαν ο Σταμάτης Κραουνάκης δεν σταμάτησε να εξελίσσει το «μοναδικό του παιδί» φιλοξενούμενος πάντα στον πότε- πότε μικρό αλλά πάντα ζεστό χώρο της Αθηναΐδας. Μέλη έφυγαν, μέλη ήρθαν, οι πρόζες μεγάλωναν και μίκραιναν ανάλογα με τις απαιτήσεις της επικαιρότητας, αλλά ένα από τα στοιχεία της Σπείρας παρέμενε σταθερό: ήταν ομάδα. Φέτος το πράγμα είναι διαφορετικό και όχι χωρίς λόγο αφού ο γεννήτορας κλείνει τα 55 του χρόνια και το γιορτάζει επί σκηνής.
Το «55» γίνεται έτσι ο τίτλος της φετινής παράστασης– μιας παράστασης που είναι πιο «προσωπική υπόθεση» του Σταμάτη Κραουνάκη έναντι όλων των προηγουμένων. Ο ίδιος μένει στη σκηνή όλη την ώρα- την περισσότερη από την οποία την περνά στο πιάνο και συμμετέχει ακόμα και στα μικρά διαστήματα πρόζας. Είναι ένα one man show ενός ανανεωμένου και έτι δυναμικότερου Κραουνάκη που λες και φέρνει στο Βοτανικό κάτι από το αριστοφανικό θράσος στο οποίο μυήθηκε ως ηθοποιός το καλοκαίρι.
Σε αντίθεση με άλλες χρονιές στο πρόγραμμα δεν υπάρχει σχεδόν ούτε ένα καινούριο τραγούδι. Από την Σπείρα που φέτος έχει άδεια λόγω γενεθλίων του μπαμπά, εμφανίζονται ο απόλυτος performer και σπαρταριστός Χρήστος Μουστάκας, ο «παλιός» Γιώργος Στιβανάκης σε συνήθη ρόλο- μπαλαντέρ και η πολύ καλή κοντράλτο Αργυρώ Καπαρού.
AΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ 11 Πρωτότυπο λαϊκό μουσικό θέαμα, σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Κραουνάκη, βασισμένο σε μελοποιημένα χορικά του Αριστοφάνη, τα οποία συνέθεσε ο ίδιος. Η επιλογή κειμένων και η μετάφραση έγινε από τον Κ.Χ Μύρη και οι στίχοι από τη Λίνα Νικολακοπούλου. Επί σκηνής 30 ταλαντούχοι περφόρμερς της Ομάδας ελληνικού μουσικού θεάτρου Σπείρα Σπείρα. Οι 25 παραστάσεις πραγματοποιήθηκαν στο Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός κόσμος, το καλοκαίρι 2011.
Έχει ηχογραφήσει πάνω από 50 CDs και έχει συνθέσει μουσική για πάνω από 50 θεατρικές παραστάσεις.
Τον Μάιο του 2012 ανεβαίνει η παράσταση «ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ!!! 2012 ΦΙΛΙΑ!» στο Αίθριο του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», με τον Σταμάτη Κραουνάκη στην καλύτερή του στιγμή και το θίασο των αγοριών της Ομάδας Ελληνικού Μουσικού Θεάτρου Σπείρα Σπείρα, πρωταγωνιστή στις επάλξεις.
Τραγούδια, σκετς, χιούμορ, τόλμη, διαμαρτυρία είναι τα υλικά της παράστασης, που δε «μασάει» να εκτεθεί, να διαμαρτυρηθεί, να σατυρίσει.
Αγαπημένα τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη (τα περισσότερα σε μουσική του ίδιου και στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου) και όχι μόνο, σατιρικές μετασκευές γνωστών τραγουδιών, πικρή σάτιρα και όλα αυτά ζυμωμένα με μπόλικο αυτοσχεδιαστικό οίστρο. Το γέλιο διαδέχεται το θυμό….τον έρωτα η πίκρα…..
Εργογραφία
- Δισκογραφία: 60 προσωπικοί δίσκοι και 14 συμμετοχές σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών
- Μουσικές παραστάσεις: Μουσική για 20 παραστάσεις και 1 για παράσταση μπαλέτου
- Θέατρο: Μουσική για 54 παραστάσεις (31 σύγχρονου θεάτρου, 9 επιθεωρήσεις, 8 αρχαίου δράματος, 6 παιδικού θεάτρου)
- Κινηματογράφος: Μουσική για 4 ταινίες
Τηλεόραση: Μουσική για 6 σίριαλ
Δισκογραφία:
1978 ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑ
1980 ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ
1981 ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ: ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΑ ΧΕΙΛΙΑ
1982 ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ: ΣΑΡΙΜΠΙΝΤΑΜ …ΘΑ ΠΕΙ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ
1983 ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ: ΜΟΝΟΝ ΑΝΤΡΕΣ
1984 ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ: ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΜΕΔΟΥΣΑΣ
1984 ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΑΛΑΝΗ: ΚΑΝΟΝΙΚΑ
1984 ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΗΤΣΙΑΣ: ΕΞ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΥ
1985 ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ: ΚΥΚΛΟΦΟΡΩ ΚΙ ΟΠΛΟΦΟΡΩ
1985 Ο ΚΟΡΙΟΣ
1985 ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ: ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΥ
1986 ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ
1988 ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ: ΜΑΜΑ ΓΕΡΝΑΩ
1989 SHIRLEY VALENTINE
1990 ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ: ΛΕΩΦΟΡΟΣ Β’
1990 ΜΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ
1990 ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ: ΕΦΗΜΕΡΙΑ (13 ΜΑΙΟΥ 1990)
1991 ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ: ΑΥΤΟΣ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ
1991 TENNESSEE
1991 ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑ: ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
1991 ΔΥΟ ΕΡΓΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ (ΤΟ ΕΚΤΟ ΠΑΤΩΜΑ)
1992 1988-1991
1992 ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ: ΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΖΟΟΜ
1992 ΑΠΟΨΕ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΖΟΥΜΕ
1992 ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ: ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΠΡΑΓΜΑ
1992 Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ. Γιωργος Μανιώτη.
1992 ΤΟ ΕΚΤΟ ΠΑΤΩΜΑ
1993 ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΡΓΑ.
1994 ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΓΟΒΑ ΣΤΙΛΕΤΟ
1995 TONIGHT
1995 ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ
1995 ΟΤΑΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ
1996 ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ
1997 SERVICE
1998 ΤΑ ΔΥΟ ΠΡΩΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ
1998 ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΝΑΜΟΝΗΣ
1998 ΣΠΕΡΑΝΤΖΑ
1998 ΝΟΧΙ
1998 ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ: ΩΦΕΛΙΜΟ ΦΟΡΤΙΟ
1999 ALUMINA
2000 ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΑΒΒΑΤΟΥ
2000 Α-ΨΟΥ (ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ)
2000 ΥΣΤΕΡΑ ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ
2000 ΤΑ ΜΠΛΟΥΖ ΤΑ ΛΑΙΚΑ. Φάνης Μεζίνης.
2000 ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ ΜΕΝΕΙ
2000 SOLD OUT
2001 ΟΛΟΙ ΜΑΥΡΑ ΚΙ ΕΝΑ ΠΙΑΝΟ
2002 ΝΕΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΝΗ ΤΡΑΓΟΥΔΑ. Δήμητρα Παπίου.
2002 Η ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ (sampler)
2002 ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΣΚΟΤΩΝΩ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΤΙΚΟΥΣ ΣΟΥ
2002 ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ ΜΕΝΕΙ (ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2002).
2003 ΕΠΕΣΕ ΕΡΩΤΑΣ. Κώστας Μακεδόνας.
2004 DELIVERY
2004 ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ
2004 Η ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ
2005 ΜΠΙΜΠΕΡΟ
2005 ΙΣΟΒΙΑ. Κραουνάκης, Νικολακοπούλου.Ερμην. ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΗΤΣΙΑΣ
2006 ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
2007 ΠΟΣΟ Σ’ ΑΓΑΠΩ!
http://www.youtube.com/watch?v=H6UlSxrBO3Y
Πηγές:
επιμέλεια προσαρμογή Σοφία Παφτούνου
Διαβάστε επίσης
