Στην πρεμιέρα Γιάννη Πάριου – Έλενας Παπαρίζου στην Πύλη Αξιού στη Θεσσαλονίκη
Γιάννης Πάριος και Έλενα Παπαρίζου συναντιούνται πρώτη φορά επί σκηνής. Σε πίστα της Θεσσαλονίκης, τη περασμένη Παρασκευή 25 Νοεμβρίου κάνουν τη πρεμιέρα τους και χαρίζουν στο κοινό της Θεσσαλονίκης ένα πρόγραμμα γεμάτο από επιτυχίες. Μαζί τους είναι και ο ταλαντούχος Χάρης Βαρθακούρης.
Η Έλενα είναι φανερά ανανεωμένη και ευδιάθετη, έχει άλλωστε αρκετό καιρό να τραγουδήσει σε πίστα. Καλωσορίζει τους Θεσσαλονικείς με το πιο ζεστό της χαμόγελο και μαζί με το μπαλέτο της, μας χαρίζουν ένα πολύ όμορφο οπτικοακουστικό πρόγραμμα. Ερμηνεύει μερικές από τις επιτυχίες της όπως “Αν ήσουνα αγάπη”, “Baby it’s over”, “Πυροτεχνήματα”, “Φιλί της ζωής” και καταφέρνει να ξεσηκώσει το κοινό της Θεσσαλονίκης. Μαζί της στη πίστα εμφανίζεται λίγο αργότερα ο Χάρης Βαρθακούρης, που άνοιξε το πρόγραμμα με μερικά από τα πολύ όμορφα τραγούδια του, τώρα ερμηνεύει μαζί με την Έλενα το “Στιγμές” του Αντώνη Ρέμου.
Η σκηνή υποδέχεται λίγο αργότερα το Γιάννη Πάριο, το κοινό της Θεσσαλονίκης, επιτρέψτε μου την έκφραση “λατρεύει” τον Γιάννη Πάριο και του το δείχνει με τον πιο έμπρακτο τρόπο. Τους το ανταποδίδει ερμηνεύοντας μερικά από τα πιο ερωτικά του τραγούδια “Άπονη καρδιά”, “Φταίμε και δυο”, “Τόσα γράμματα”, “Αχ αγάπη”, “Απορώ”, “Πιο καλή η μοναξιά”, “Γέλα μου”, είναι τόσες πολλές που δε χωράνε σε ένα άρθρο!! Τραγουδάει για περισσότερο από 1,5 ώρα, προσθέτοντας με χαρά στο πρόγραμμά του ακόμη και τραγούδια που του ζητάει ο κόσμος.
Κατά τη διάρκεια παραμονής του στη σκηνή δε παραλείπει να υποδεχτεί την Έλενα έτσι ώστε να ερμηνεύσουν μαζί τραγούδια όπως “Παναθεμά σε”, του Παντελή Θαλασσινού και “Ποτέ, Ποτέ, Ποτε”, που έχει ερμηνεύσει στο παρελθόν με την Ελένη Δήμου. Μαζί αποσπούν ένα ακόμη δυνατό χειροκρότημα από τον κόσμο, που μοιάζει ικανοποιημένος από αυτή τη συνύπαρξη. “Πιο καλή η μοναξιά” και “Έρωτας είναι θαρρώ” ερμηνεύει λίγο αργότερα με τη συνοδεία του γιου του Χάρη Βαρθακούρη.
Ένα πολύ όμορφο και ολοκληρωμένο πρόγραμμα που μπορεί κανείς να παρακολουθήσει μέχρι αρχές Γενάρη, λίγο μετά τις γιορτές στη Πύλη Αξιού.
Λίγο πριν το κλείσιμο θα ήταν άδικο να μην αναφερθώ στην ζεστή φιλοξενία και την άψογη εξυπηρέτηση του προσωπικού της Πύλης Αξιού.
Το τραλαλά συνάντησε την Έλενα Παπαρίζου στα καμαρίνια και εξασφάλισε για εσάς μερικές δηλώσεις. Διαβάστε παρακάτω τι μας είπε.
Σε ευχαριστούμε για τη πρεμιέρα, σε ευχαριστούμε που ήρθες ξανά Θεσσαλονίκη!
Εγώ ευχαριστώ παιδιά, είχα πάρα πολύ καιρό να εμφανιστώ στη Θεσσαλονίκη, τελευταία φορά ήταν το 2007 με το Πασχάλη Τερζή, η αλήθεια είναι ότι μου είχε λείψει πάρα πολύ η Θεσσαλονίκη και χαίρομαι που φέτος είμαι εδώ και κάνω αυτή τη συνεργασία με το Γιάννη Πάριο. Είναι μεγάλο σχολείο ο Γιάννης Πάριος, είναι σπουδαία δουλειά και χαίρομαι πάρα πολύ. Επιτέλους θα κυκλοφορήσω στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, θα πάω να πιω κανένα καφεδάκι (γέλια).
Θα αλλάξετε το χρόνο φέτος εδώ;
Βέβαια εδώ θα την αλλάξουμε τη χρονιά, θα γίνει χαμός, Σαλονικιώτικος χαμός.
Έχετε άγχος που εμφανίζεστε δίπλα σε ένα τοσο μεγάλο καλλιτέχνη;
Νομίζω ότι δείχνω πολύ ταπεινή δίπλα του, τον έχω σαν δάσκαλο το Γιάννη Πάριο. Έχω πάρα πολλά πράγματα να μάθω από αυτόν και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό.
Πάντως οικονομική κρίση δεν είδαμε σήμερα στο μαγαζί.
Εντάξει δεν έγινε και η πιο μεγάλη κατάσταση για να χαρεί και ο επιχειρηματίας. Κοίταξε, όλα πρέπει να γίνονται με το μέτρο, δεν σημαίνει πως επειδή πηγαίνουν πολύ χάλια τα πράγματα και η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα δεν επιτρέπεται να διασκεδάζουμε. Πρέπει να διασκεδάζουμε αλλά και αυτό με μέτρο, είναι καλό μέσα στα προβλήματα να ξεσαλώνουμε λίγο.
Πάντως δε φαντάζομαι ότι η οικονομική κρίση είναι και ο λόγος που πήρατε μέρος στο DOI φέτος, στο οποίο τα πάτε και πάρα πολύ καλά;
Όχι βέβαια, για μένα ήταν πρόκληση η τηλεόραση και το DOI , άλλωστε ήταν κάτι που ήθελα να κάνω πάρα πολλά χρόνια. Είναι κάτι που με ενδιαφέρει και μ’αρέσει πάρα πολύ.
Φέτος είναι μια δύσκολη χρονιά, ένα δύσκολος χειμώνας, οι καλλιτέχνες νιώθουν και αυτοί την ανασφάλεια;
Είναι ένας δύσκολος χειμώνας για όλους, δε μπορώ να πω κάτι παραπάνω, από το ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή.
Είχατε πει φέτος ότι δε θα σας απολαύσουμε στη πίστα και τελικά σας συναντάμε εδώ.
Η αλήθεια είναι ότι πριν φύγω για Σουηδία είχα σκεφτεί να σταματήσω τελείως από το τραγούδι, αλλά όχι, δε μπορώ, όχι γιατί είναι η ζωή μου, λατρεύω το τραγούδι, με κάνει και είμαι ευτυχισμένη και εύχομαι να βελτιώνομαι και να το κάνω τόσο καλά ώστε να κάνω και άλλους ανθρώπους ευτυχισμένους, να διασκεδάζουν και να περνάνε καλά.
Πάντως φαίνεται είναι η χρονιά σας φέτος…
Α δε ξέρω δεν έχει τελειώσει ακόμη η χρονιά, θα δούμε, έτσι έλεγα και για το 2008 αλλά μου τελείωσε πολύ άσχημα.
Υπάρχει περίπτωση να σας δούμε στο DOI να χορεύεται;
Η αλήθεια είναι ότι εγώ ήθελα να το κάνω από την έναρξη, αλλά έχω ένα τραυματισμό στο πόδι μου, μία τενοντίτιδα και προτεραιότητα αυτή τη στιγμή έχει η σκηνή. Εύχομαι να τα καταφέρω μέχρι το τέλος να χορέψω.
Δυο λόγια για το κόσμο της Θεσσαλονίκης…
Είναι καταπληκτικοί, μου αρέσουν γιατί είναι πάρα πολύ απαιτητικοί. Μας βάζουν τα δυο πόδια μέσα σε ένα παπούτσι. Θέλω να έρθουν να μας δουν και να περάσουν καλά. Γι’ αυτό άλλωστε είμαστε και εδώ.
Σε ευχαριστούμε πολύ Έλενα!
Εγώ σας ευχαριστώ πάρα πολύ.