Ας τα πάρουμε από την αρχή, πως αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μουσική το στίχο και το τραγούδι;
Ο λόγος ήταν ένα video clip των Bon Jovi το 1986 το “you give love a bad name” που όταν τους είδα λέω ουάου, αυτό θα κάνω στη ζωή μου, θα μακρύνω τα μαλλιά μου θα πάρω μια κιθάρα και θα ρίχνω κορίτσια. Kορίτσια δε κατάφερα να ρίξω αλλά μου έμεινε το μικρόβιο, πιο πριν ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής. Δηλαδή οι Bon Jovi ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσω τη μουσική και μετά όλα πήραν τον δρόμο τους.
Παρόλο που οι Bon Jovi είναι ένα καθαρά ροκ συγκρότημα, εσύ ασχολείσαι περισσότερο με την λαϊκή μουσική.
Καταρχήν για μένα η μουσική είναι μία, οι ενορχηστρώσεις αλλάζουν, έχεις δίκιο να το λες, τα περισσότερα μου κομμάτια που έχουν γίνει γνωστά είναι λαϊκά με λαϊκές φωνές, αυτό δε σημαίνει όμως ότι εγώ δε περνάω μέσα περάσματα από heavy metal και το hard rock που εγώ γενικά είμαι χεϊβι- μεταλάς και τα ακούσματα μου σαν πιτσιρικάς ήταν τα heavy metal και τα ποπ της δεκαετίας του 80′. Μετά όμως μελέτησα πάρα πολύ την ελληνική μουσική, μελέτησα πάρα πολύ Πλέσσα, Ζαμπέτα, Κουγιουμτζή, Ξαρχάκο, Θεοδωράκη, όλους αυτούς τους παλιούς συνθέτες μαζί με τους νεότερους, Κυριάκο Παπαδόπουλο, Φοίβο, Θεοφάνους και πάρα πολλά ονόματα τα οποία όλα αυτά έχουν μπει μέσα μου, και έτσι παντρεύεται και βγαίνει όλο αυτό το μείγμα. Αν χρειάζεται να γράψω για τον Πλούταρχο σαφέστατα θα είναι πιο ερωτικά και πιο λαϊκά τα τραγούδια αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν γράφω και ροκ και ποπ απλά και στα λαϊκά μου τραγούδια μέσα κάποιος μπορεί να καταλάβει τα περάσματα που κάνω τα οποία είναι από την heavy metal μουσική.
Τα τραγούδια μου ναι, 99% είναι ιστορίες δικές μου και ιστορίες φίλων μου, ανθρώπων που απλά έχουν πει μια ατάκα μια ιστορία της ζωής τους σε ένα καφέ και την έχω και την έχω αποτυπώσει στο χαρτί..
Πότε ξεκίνησες να γράφεις στίχους;
Νομίζω από όταν πήρα την πρώτη μου κιθάρα από το 1988 ξεκίνησα να γράφω τα πρώτα μου ερασιτεχνικά τραγούδια. Δηλαδή από τα 14 μου ξεκίνησα ερασιτεχνικά να γράφω. Έγραφα και τραγουδούσα πάντα.
Τραγουδούσες τα κομμάτια σου σε εκδηλώσεις στο σχολείο;
Ναι είχαμε ένα heavy metal group από το 1990 μέχρι και το 1993 που πήγα φαντάρος. Τραγουδούσαμε δικά μας κομμάτια που έγραφα εγώ συν κάποιες διασκευές που κάναμε.
Τι αποτελεί έμπνευση για σένα;
Έμπνευση είναι η καθημερινότητα των ανθρώπων, η δική μου η δική σου, του άλλου απέναντι, γιατί εγώ μπορεί να κάθομαι σε μια καφετέρια και να ακούω χωρίς αυτός να το καταλαβαίνει, ή μπορεί ο κόσμος να μου διηγηθεί μια ιστορία και να γράψω. Τα περισσότερα μου τραγούδια είναι βιογραφικά έχουν να κάνουν με προσωπικές μου ιστορίες αλλά η έμπνευση είναι κάτι που σε επιλέγει και δεν την επιλέγεις, είναι κάτι που έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις και είναι κάτι τόσο μεγαλειώδης. Αν σου πει κάποιος γράψε μου ένα τραγούδι τώρα και δεν έχεις έμπνευση, φαίνεται πόσο αδύναμος είσαι γιατί δεν έχεις αυτό το θείο άγγιγμα που εγώ την ονομάζω έμπνευση για να γράψεις. Αν δεν έχεις έμπνευση αυτό που ριψοκινδυνεύεις να γράψεις είναι μια βλακεία. Είναι πραγματικά θεόσταλτη. Γράφεις τόσο εύκολα τραγούδια όταν έχεις έμπνευση, βγαίνουν από μόνα τους….
Βλέπω ανθρώπους που βγαίνουν στα κανάλια και θα πρέπει να κάνεις τον καραγκιόζη για να σε παίξουν …. αν δεν υπήρχαν αυτοί που το έχουν γράψει ο άλλος δε θα μπορούσε να τραγουδάει τον τηλεφωνικό κατάλογο!
Ουσιαστικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα τραγούδια σου περιγράφουν τα συναισθήματα σου και στιγμές από τη ζωή σου;
Ναι 99% είναι ιστορίες δικές μου και ιστορίες φίλων μου, ανθρώπων που απλά έχουν πει μια ατάκα μια ιστορία της ζωής τους σε ένα καφέ και την έχω και την έχω αποτυπώσει στο χαρτί..
Πέρα από τη σύνθεση έχεις ασχοληθεί και με το τραγούδι, έχεις τραγουδήσει σε μεγάλα νυχτερινά κέντρα είχες συμμετάσχει σε μια πολύ επιτυχημένη Όπερα του Μίμη Πλέσσα και μόλις κυκλοφόρησε η δισκογραφική σου δουλειά αποφάσισες να σταματήσεις το τραγούδι, τι συνέβη;
Καταρχήν όσο αφορά τη συνεργασία με τον Μίμη Πλέσσα είναι ένα τρελό όνειρο να περάσεις από οντισιόν από το σπίτι του Μίμη του Πλέσσα και να σε επιλέξει ο Μίμης είναι ότι πιο καταπληκτικό έχω ζήσει την περίοδο που τραγουδούσα μαζί με το δισκογραφικό συμβόλαιο που υπέγραψα στην Μίνος μέσω της Εύης Δρούτσα.
Όντως ξεκίνησα να τραγουδάω, αυτό ήταν το όνειρο μου, το ότι έγραφα ήταν απλά χόμπι δε σκέφτηκα ποτέ ότι θα το κάνω αυτό επαγγελματικά μου άρεσε πάρα πολύ να γράφω γιατί το θεωρούσα ότι ήταν κάτι πολύ εύκολο για μένα μια προσωπική μου ανάγκη.
Όταν έγινε η μεγάλη επιτυχία το “Αχ Κορίτσι μου”, μετά έβλεπα ότι ο κόσμος μου ζητούσε τραγούδια, αναγνωρισμένοι τραγουδιστές, εκείνη την περίοδο έγραφα το «Πιο μονοπάτι» στον Πλούταρχο έκανα και κάποια κομμάτια στην Πέγκυ Ζήνα, έγραφα για να ολοκληρώσω το δικό μου το cd και τραγουδούσα από χειμώνα- καλοκαίρι στο Romeo ήθελα να ξεκουραστώ γιατί με είχε εγκαταλείψει και η φωνή μου από την κούραση, η αλήθεια είναι ότι μετά δε μου έλειψε καθόλου. Όταν σταμάτησα για να ξεκουραστώ άρχισα να σκέφτομαι ότι παλαιότερα όταν πήγαινα να τραγουδήσω ανυπομονούσα να πάω στο Romeo ενώ τότε ανακάλυψα ότι όταν πήγαινα να τραγουδήσω έλεγα “πωπω που πάω τώρα να τραγουδήσω”, όταν όμως ήμουν στο στούντιο έλεγα «δε θέλω να φύγω» και αυτό δε μου άρεσε, ανακάλυψα ότι κάτι δεν πάει καλά άλλωστε εκείνη την περίοδο ήταν το λαϊκό τραγούδι στα φόρτε του και οι λαϊκοί τραγουδιστές και εγώ σκέφτηκα λαϊκός τραγουδιστής δεν είμαι όσο λαϊκά και να γράφω, δεν μπορώ να τα υποστηρίξω αν τα τραγουδήσω, οπότε σκέφτηκα σαν μοντέρνος που θα τραγουδήσει τα ποπ τα ροκ μέχρι πόσο μπορώ να το κάνω θα φτάσω 45 χρονών και θα είμαι ο μοντέρνος τραγουδιστής τότε σκέφτηκα ότι σαν συνθέτης πιθανόν να έχω πολλή μεγαλύτερη διάρκεια.
Ευτυχώς που μέχρι στιγμής πηγαίνουν καλά τα πράγματα στη σύνθεση και τον στοίχο και δεν χρειάστηκε να τραγουδήσω ξανά για να βγάλω χρήματα και δε μου λείπει και καθόλου και με έχει παρατήσει και η φωνή μου.
…είχα ένα κομμάτι, τη μουσική του “Αχ κορίτσι μου” αλλά με άλλους … λεγόταν “Χαραμίστηκα” … ένα βράδυ μου λέει “με έχεις πρήξει με τον Πλούταρχο δίπλα είναι τον γνωρίζεις, πήγαινέ του το κομμάτι τώρα. Το ίδιο βράδυ πήγα του Γιάννη το κομμάτι, του άρεσε και μετά από μεγάλη ιστορία έφτασε να δισκογραφηθεί, αλλά το οφείλω στον Τσαλίκη αυτό το πράγμα…
Αν σου γινόταν μια καλή πρόταση θα ήθελες να ασχοληθείς ξανά στο μέλλον ως τραγουδιστής;
Όχι γιατί αυτά τα 10 χρόνια σαν συνθέτης και στιχουργός έχω πάρει τέτοια αποδοχή που είχα την τύχη να τραγουδηθούν τα κομμάτια μου από κορυφαίες φωνές στον χώρο και να μείνουν κομμάτια κλασσικά και να παίρνω πολλή μεγάλη αγάπη. Το τραγουδιστικό μου θα ήταν σαφώς κατώτερο θα αδικούσα τον εαυτό μου, εγώ θέλω αυτό που κάνω να είναι άρτιο δε μπορώ να κάνω κάτι απλά για να ικανοποιήσω το εγώ μου δεν έχω καμία εσωτερική ανάγκη να τραγουδήσω νιώθω ότι τραγουδάω και τραγουδιέμαι κάθε μέρα με τα κομμάτια μου που γίνονται επιτυχίες.
Η συνεργασία με τον Γιάννη Πλούταρχο πως προέκυψε, πως γνωριστήκατε;
Με τον Γιάννη γνωριστήκαμε το 1998 όταν εγώ τραγουδούσα στα Αστέρια και ο Γιάννης τραγουδούσε στην Αθηναία που ήταν του ίδιου επιχειρηματία. Σε ένα τηλεοπτικό που κάναμε στα Αστέρια, είχε έρθει ο Πλούταρχος σαν άγνωστος Γιάννης τότε και μου ζήτησε στα καμαρίνια από πίσω ένα μικρόφωνο για να τραγουδήσει, αυτή ήταν η πρώτη μας επαφή. Μετά τον συνάντησα σε ένα στούντιο όπου ετοίμαζε την δεύτερη δισκογραφική του δουλειά και μου είπε ότι το παλεύει και αν του κάτσει του έκατσε. Όταν έγινε το μεγάλο μπαμ του Γιάννη εγώ τραγουδούσα στο Romeo μαζί με τον Τσαλίκη και εκείνος δίπλα στο Ποσειδώνιο τότε ο Γιάννης είχε γίνει φίρμα τεράστια είχε κάνει τα κομμάτια “Φυσάει πολύ” “Σε ξεπέρασα” κλπ και εγώ είχα ένα κομμάτι, τη μουσική του “Αχ κορίτσι μου” αλλά με άλλους στίχους που είχα γράψει εγώ, λεγόταν “Χαραμίστηκα” το οποίο το είχα γράψει το 1998 και το είχε τραγουδήσει ένας φίλος μου αλλά δεν είχε καταφέρει να το δισκογραφήσει. Για 3 μήνες το έβαζα συνέχεια στον Τσαλίκη μου έλεγε τι ωραίο τραγούδι είναι αυτό και εγώ του έλεγα ένας Πάριος ένας Πλούταρχος έπρεπε να το έχει τραγουδήσει να με φτιάξει και μένα, ώσπου ένα βράδυ μου λέει “με έχεις πρήξει με τον Πλούταρχο δίπλα είναι τον γνωρίζεις, πήγαινέ του το κομμάτι τώρα. Το ίδιο βράδυ πήγα του Γιάννη πήγα το κομμάτι, του άρεσε και μετά από μεγάλη ιστορία έφτασε να δισκογραφηθεί, αλλά το οφείλω στον Τσαλίκη αυτό το πράγμα.
Υπάρχει κάποιο τραγούδι σου που να ξεχωρίζεις επειδή σου θυμίζει κάποια σημαντική στιγμή της ζωής σου;
Τα περισσότερα τραγούδια είναι βιογραφικά και τα αγαπάω όλα το ίδιο γιατί είναι όλα παιδιά μου. Έχω σταθεί τυχερός και έχουν ακουστεί πολλά τραγούδια μου στα ραδιόφωνα, ακόμα και τώρα μετά από 13-14 χρόνια γιατί και πριν το «Αχ κορίτσι μου» είχα δώσει τραγούδι και είχε ακουστεί στο ραδιόφωνο από μικρότερη τραγουδίστρια. Ακόμα και τώρα νιώθω τον ίδιο ηλεκτρισμό όταν ακούω κομμάτι μου στο ραδιόφωνο, το δυναμώνω τέρμα και λέω «δικό μου είναι» (γέλια). Με αγγίζει το ίδιο είτε έχουν γίνει τραγούδια επιτυχίες είτε όχι εγώ τα αγαπάω το ίδιο.
Το «Με τι καρδιά» του Γιάννη Πλούταρχου, επειδή έχω μεγαλώσει 30 χρόνια με την μητέρα μου στο ίδιο σπίτι, την περίοδο που έπρεπε να φύγω να πάω να μείνω στο καινούργιο μου σπίτι με την γυναίκα μου, το πρώτο πράγμα που έπρεπε να αδειάσω ήταν το στούντιο μου, αυτό επηρέασε συναισθηματικά και μένα και την μητέρα μου όταν άρχισα να ξεστήνω το δωμάτιό μου και η μάνα μου άρχισε να κλαίει και εγώ μαζί. Όταν λοιπόν ήρθα σπίτι και μπήκα στο στουντιάκι μου και έβαλα τα πράγματα στη θέση τους πήρα την κιθάρα και προσπάθησα να αποτυπώσω τα συναισθήματα της μάνας μου για ποιο λόγο έκλαιγε η μάνα μου, και έτσι βγήκε το «Με τι καρδιά να σε αποχωριστώ αντίο να σου πω και να ξεχάσω» ήταν τα λόγια της μάνας μου.
Το «Όλα σε σένα τα βρήκα» είναι ένα τραγούδι το οποίο όταν ήμουν με την γυναίκα μου σε σχέση, όλα αυτά που ένιωθα και φοβόμουν να τα πω γιατί έλεγα την ίδια κατάληξη θα έχει, θα χωρίσουμε τι να κάθομαι να λέω, τα γράφω σε τραγούδι, ήταν η έμμεση πρόταση γάμου που έκανα στην γυναίκα μου το «Όλα σε σένα τα βρήκα». Οι «λεπτομέρειες» είναι το αντίθετο του «όλα σε σένα τα βρήκα», αν έχανα την καθημερινότητα με την γυναίκα μου. Τα περισσότερα μου τραγούδια έχουν να κάνουν με ιστορίες τέτοιες.
…η έμπνευση είναι κάτι που σε επιλέγει και δεν την επιλέγεις,. Αν σου πει κάποιος γράψε μου ένα τραγούδι τώρα και δεν έχεις έμπνευση, φαίνεται πόσο αδύναμος είσαι …
Πως έγραψες το κομμάτι «Ποιο μονοπάτι» που είναι από τις μεγαλύτερες επιτυχίες σου;
Κάθομαι στο μπαλκόνι του πατρικού μου σπιτιού στα Πατήσια, έχει απογευματιάσει και αρχίζει και φαίνεται το φεγγάρι, είναι Μάιος του 2001, εγώ έχω πάρει την κιθάρα και αρχίζω και παίζω μέχρι που μου έρχεται η μουσική και ο στίχος μαζί. Αυτό το κομμάτι δεν ήξερα πώς να το ονομάσω και πάω στο γυμναστήριο, πιάνω έναν τυχαία και του λέω «Ποιο μονοπάτι», «Στου δρόμου την άκρη» ή της «Πίκρας τα σκαλιά»; Και μου λέει «Ποιο μονοπάτι» και έτσι έγινε!
Έχεις αρνηθεί να δώσεις σε καλλιτέχνη τραγούδια σου;
Καλώς ή κακώς, κακώς για μένα, την τελευταία επιλογή την έχει ο τραγουδιστής, δηλαδή ακόμα και ο μικρότερος τραγουδιστής επιλέγει αν θα τραγουδήσει ένα κομμάτι. Mπορεί να έχω αρνηθεί μια συνεργασία αν δε γίνει με τον τρόπο που θέλω εγώ, δηλαδή να έρθει ο τραγουδιστής σπίτι μου, να ακούσουμε να διαλέξουμε τραγούδια να υπάρχει μια συνεργασία. Έχω σταματήσει να στέλνω demo από δω και από κει, γιατί έτσι απορρίπτονται κομμάτια χωρίς να ξέρω για ποιο λόγο, χωρίς να ξέρω τι θέλει ο τραγουδιστής, δε μπορώ να στείλω 300 τραγούδια για να διαλέξει κάποιος και γιατί υπάρχουν πολλά τραγούδια που δεν φαντάζομαι ότι θέλει να τα τραγουδήσει κάποιος και να του βάζω κάποια άλλα στο cd και τελικά να διαλέγει αυτό που εγώ δε φανταζόμουν για αυτόν. Άρα σταμάτησα να στέλνω demo και έτσι προτιμώ να υπάρχει συνεργασία, καλή διάθεση και αν υπάρχει συνεργασία και καλή διάθεση μπορείς να βρεις πράγματα. Τις περισσότερες φορές απορρίπτει ο τραγουδιστής ένα τραγούδι παρά ο συνθέτης τον τραγουδιστή. Δεν θα απορρίψω έναν τραγουδιστή αν έχει όρεξη να δουλέψει και θέλει αν συνεργαστούμε αλλά θέλω να γίνεται με τον τρόπο που και εγώ πιστεύω ότι βοηθάει και τους δυο μας.
Υπάρχουν φωνές στην ελληνική δισκογραφία που δεν θα ήθελες να ακούσεις να ερμηνεύουν δικά σου κομμάτια;
Ναι σαφέστατα υπάρχουν φωνές αλλά δε μπορώ ότι αν έρθει και μου πει πάρε αυτά τα χρήματα, δε θα το σκεφτώ διπλά, αλλά γενικά είμαι πολύ απαιτητικός από τους τραγουδιστές δηλαδή όταν έχω συνεργαστεί με κορυφαίους ανθρώπους και ξέρω τι μπορούν να κάνουν με τα κομμάτια μου είμαι απαιτητικός.
Έχει τύχει ποτέ να δώσεις τραγούδι σου σε καλλιτέχνη και να μην τον έχει ερμηνεύσει έτσι όπως το είχες φανταστεί, να απογοητεύτηκες;
Ο κάθε τραγουδιστής, ακόμα και αν δεν είναι ο καλύτερα τεχνικά τραγουδιστής βάζει κάτι από την ψυχή του μέσα, ναι μερικές φορές μπορεί αυτό που έχω στο μυαλό μου να μη μπορεί να μου το αποτυπώσει αλλά μπορεί όμως να μου κάνει κάτι άλλο που εγώ δε το έχω στο μυαλό μου. Εγώ δίνω την βάση οδηγώ έναν τραγουδιστή πως θα ήθελα να ερμηνεύσει ένα κομμάτι, από κει και πέρα όμως αφού το παίρνει μέσα του, αυτός του δίνει σάρκα και οστά, ακόμα και ο λιγότερο τεχνικά τραγουδιστής βγάζει κάτι από την ψυχή του.
Ακόμα και τώρα νιώθω τον ίδιο ηλεκτρισμό όταν ακούω κομμάτι μου στο ραδιόφωνο, το δυναμώνω τέρμα και λέω «δικό μου είναι» (γέλια). … Το «Όλα σε σένα τα βρήκα» ήταν η έμμεση πρόταση γάμου που έκανα στην γυναίκα μου
Πιστεύεις ότι τα talent show βοηθούν τους νέους καλλιτέχνες να κάνουν καριέρα στο τραγούδι και εσύ θα τους έδινες δικά σου κομμάτια;
Καταρχήν έχω παντρευτεί γυναίκα που έχει βγει από το talent show (γέλια) τη Νατάσσα τη Ζενετζή που ήταν από το fame story 2. Σ΄αυτά τα talent show έχω ακούσει υπερβολικά καλές φωνές. Υπάρχουν και πολλοί που λένε “πως μιλάει ο κριτής στον τραγουδιστή έτσι;” πρέπει να σου πω ότι στην κανονική show bizness είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα γιατί μέσα σε αυτά τα άσχημα που λέει κάποιος κριτής πέφτει και μια ωραία μουσική υπόκρουση, πέφτει ένα κλάμα ένα κοντινό και δημιουργεί στον τηλεθεατή μια ψυχική ανάταση και γίνεσαι και γνωστός.
Στην κανονική show bizness όταν δεν υπάρχουν όλα αυτά είναι πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα γιατί εκεί πέφτουν τα όχι και οι απορρίψεις χωρίς να υπάρχει καμία κάμερα που σε κάνει γνωστό και χωρίς καμία μουσική υπόκρουση να σου δίνει ένα ψυχολογικό avantage αυτό όμως δε αναιρεί το γεγονός ότι εγώ θα έδινα, και βέβαια θα έδινα υπάρχουν σπουδαίοι τραγουδιστές που έχουν βγει από τα talent show απλά δε ξέρω για ποιό λόγο γίνονται. Γίνονται πραγματικά για τα παιδιά ή για να γεμίσουμε έναν τηλεοπτικό χρόνο, τις διαφημίσεις κλπ και να προβληθούν περισσότερο οι κριτές από ότι τα ίδια τα παιδιά. Βέβαια η πορεία του καθενός φαίνεται, και ξέρεις ποιο είναι το κακό; Μετά από όλη αυτήν την προβολή και τα φώτα τα παιδιά χρειάζονται ψυχοφάρμακα.
Από την άλλη στα τελευταία talent show έχω ακούσει πολύ καλές φωνές απλά το ερωτηματικό είναι, που είναι όλα αυτά τα παιδιά; Και στο προηγούμενο x-factor είδαμε πολύ καλές φωνές και σε αυτό είδαμε πολύ καλές φωνές μακάρι να μπορούσαν να δισκογραφηθούν όλοι να πουλούσαν όλοι και να είχαν όλοι τη θέση που τους αρμόζει. Αν υπήρχαν πραγματικά κυνηγοί ταλέντων στις εταιρείες, γιατί έτσι όπως έχει γίνει το πράγμα δεν υπάρχουν καν εταιρίες, δε θα έχουν λόγo ύπαρξης. Το κάθε παιδί θέλει να κάνει την τύχη του, δεν διαφωνώ με αυτό το πράγμα, διαφωνώ με το θέμα reality μπαίνω μέσα σε ένα σπίτι και μαθαίνει ο κόσμος τα εσώψυχά μου και το τι γίνεται σπίτι μου
Εμείς ξέρουμε τον Αλέξη ως συνθέτη στιχουργό και τραγουδιστή, πως είναι ο Αλέξης σαν άνθρωπος σαν μπαμπάς και σαν σύζυγος ;
Το ότι έχω κάνει οικογένεια είναι κάτι που ήθελα από μικρό παιδάκι και εμένα ο μεγάλος μου στόχος είναι να κρατήσω την οικογένειά μου μέχρι τα βαθιά μου γεράματα, να είμαι μέχρι 70- 80 χρονών με την γυναίκα μου, αν δεν την έχω «σκοτώσει» (γέλια) να περπατάμε στο παρκάκι και να είμαστε αγκαλιά. Όποτε βλέπω αυτά τα ηλικιωμένα ζευγαράκια πραγματικά τα ζηλεύω άρα νιώθω πολύ ευτυχισμένος που έχω βρει το άλλο μου μισό και περνάμε μια αρμονική ζωή με όλα τα προβλήματα που μπορεί να έχει ένα ζευγάρι και την καθημερινότητα. Βέβαια το μεγάλο μου κομμάτι είναι οι δυο μου κόρες, η μια κορούλα μου είναι 2 και κάτι χρονών και η άλλη 3 μηνών, δεν περιγράφονται με λόγια όλα αυτά που ζω από τη στιγμή που έγινα πατέρας, τώρα μπορώ και να πεθάνω, δε θα θελα γιατί θα ήθελα να ζήσω τα παιδιά μου μέχρι να κάνουν και αυτά παιδιά, νιώθω ότι ολοκληρώθηκα σαν άνθρωπος. Πραγματικά πιάνω τον εαυτό μου να λέει, «πιο πριν για ποιον λόγο ζούσες τι σε ενδιέφερε»; Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς τα παιδιά μου.
…θα ήθελα πάρα πολύ να συνεργαστώ με τον Πάριο, θα ήθελα να συνεργαστώ με την Νατάσσα Θεοδωρίδου, έχουμε κάνει demo μαζί απλά δεν έχει τύχει να δισκογραφήσουμε, η οποία είναι μια εκπληκτική τραγουδίστρια, με τον Αντώνη τον Ρέμο…
Έχεις γράψει κάποιο τραγούδι για τις κόρες σου;
Ναι έχω γράψει, θα δισκογραφηθεί το ένα λίαν συντόμως από την Ειρήνη Μερκούρη λέγεται «Πρώτη μου φορά που αγαπάω τόσο, πρώτη φορά που νιώθω αγάπη τι θα πει..» θα είναι στο καινούργιο cd της Ειρήνης, το έγραψα όταν γεννήθηκε η Ρέα και πρέπει να γράψω τώρα ένα κομμάτι για την δεύτερη μου κόρη γιατί θα μου κάνει παράπονα (γέλια).
Θα παρότρυνες τις κόρες σου να ασχοληθούν με το τραγούδι;
Η μεγάλη έχει ήδη ξεκινήσει και τραγουδάει, παίρνει το μικρόφωνο παίρνει την κιθάρα και τραγουδάει και σωστά, πηγαίνει πάνω στο πιάνο και αρχίζει να παίζει. Δε μπορώ να στερήσω το όνειρο κανενός από το τραγούδι, ξέρω ότι είναι ένας δύσκολος χώρος και τον έχω βιώσει, όταν ξεκίνησα και εγώ άκουγα τον πατέρα μου να μου λέει πως πρέπει να έχω κάτι άλλο σαν βάση και είχε δίκιο γιατί είναι πάρα πολλοί αυτοί που θα προσπαθήσουν να ασχοληθούν με τον χώρο της μουσικής και του τραγουδιού και δεν τα καταφέρνουν, θα ήθελα να έχει μια άλλη βάση και να το κάνει αυτό αλλά ότι αποφασίσουν αυτές φαντάζομαι θα λέω και τότε γιατί τώρα είναι μικρές και τις κάνω ότι θέλω εγώ.
Εσύ είχες ασχοληθεί με κάτι άλλο πέρα από τη μουσική;
Όχι, από μικρός που ήμουν στο σχολείο ήξερα ότι θα ασχοληθώ με αυτό το πράγμα. Στην αρχή έλεγα ότι θα γίνω πολύ διάσημος τραγουδιστής που με το συγκρότημα μου θα κάνουμε παγκόσμιες περιοδείες, θα ήμασταν οι bon jovi. Αυτό μίκρυνε και άρχισε να πηγαίνει στα στάνταρ της Ελλάδας και της πραγματικότητας. Όλο αυτό έγινε χωρίς δίχτυ ασφαλείας δηλαδή ένα κλικ διαφορετικό και θα μπορούσε να ήταν αλλιώς η ζωή δε θα το συνιστούσαν σε κανέναν να έχει αυτή την αβεβαιότητα γιατί δεν έχουμε όλοι την ίδια τύχη αλλά όταν ήμουν μικρός δε το σκεφτόμουν έτσι, ήξερα ότι θα ασχοληθώ με αυτό το πράγμα και θα πετύχω σώνει και καλά χωρίς να έχω ανθρώπους να με βοηθήσουν. Δεν είχα ανθρώπους κλειδιά σε εταιρείες και μαγαζιά και ήμουν βολεμένος. Ήμουν μόνος μου που εκμεταλλεύτηκα την κάθε ευκαιρία τον κάθε άνθρωπο, σαν παζλ το έχω δει η μια γνωριμία φέρνει την άλλην και προσπάθησα να εκμεταλλευτώ τις ευκαιρίες.
Τώρα που έχεις φτάσει ψηλά και έχεις συνεργαστεί με κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής δισκογραφίας πως νιώθεις;
Καταρχήν δε θεωρώ ότι έχω φτάσει ψηλά, νιώθω όμως ότι έχουν υλοποιηθεί πολλά από τα όνειρά μου. Ακόμα και η συνέντευξη που κάνουμε αυτή τη στιγμή και εσύ αφιερώνεις χρόνο από τη δουλειά σου και κάποιος άλλος άνθρωπος μας τραβάει φωτογραφίες και αφιερώνει και εκείνος χρόνο, αυτό όλο το είχα ονειρευτεί μικρός. Λίγο πριν κοιμηθώ σκεφτόμουν ότι θα γίνω διάσημος και θα δίνω συνεντεύξεις και όλα αυτά, άρα θα ήμουν αχάριστος αν έλεγα ότι δεν είμαι ευτυχισμένος. Απλά επειδή οι δημιουργοί είμαστε και λίγο στην αφάνεια τείνουμε να εξαφανιστούμε, δεν είμαστε ένα θέμα που πουλάει άρα τα τραγούδια μας φυτρώνουν από μόνα τους, ο κόσμος δεν μας γνωρίζει άρα έχουμε να παλέψουμε με πολλά πράγματα χαρούμενος νιώθω αλλά δε σταματάει αυτό εκεί, πρέπει συνέχεια να αποδεικνύεις, βέβαια εγώ δεν έχω μπει σε αυτή την παγίδα να αποδείξω ποιος είμαι και τι κάνω με την έννοια ότι όταν έκανα το «Αχ κορίτσι μου» μου έλεγαν όλοι “και τώρα τι;’’ Έκανα το «Ποιο μονοπάτι» μετά μου λέγανε “ωραία και τώρα τι θα κάνεις;’’ Και μετά ήρθαν πολλά άλλα τραγούδια, δε μπαίνω στην διαδικασία να πω ότι επειδή έχω γράψει το «Αχ κορίτσι μου» πρέπει να το ξεπεράσω να ξεπεράσω τον εαυτό μου, τα παίρνω λίγο πιο απλά.
Τι άλλο θα ήθελες να κάνεις στην καριέρα σου;
Θα ήθελα καταρχήν να συνεργαστώ με πάρα πολλούς ανθρώπους, θα ήθελα πάρα πολύ να συνεργαστώ με τον Πάριο, θα ήθελα να συνεργαστώ με την Νατάσσα Θεοδωρίδου, έχουμε κάνει demo μαζί απλά δεν έχει τύχει να δισκογραφήσουμε, η οποία είναι μια εκπληκτική τραγουδίστρια, με τον Αντώνη τον Ρέμο, με πάρα πολλούς θέλω να συνεργαστώ αλλά πιθανόν δεν έχει έρθει η στιγμή ακόμα.
…πριν κάποια χρόνια μπορούσες να τηλεφωνήσεις στο ραδιόφωνο και να ζητήσεις ένα τραγούδι και να σου το παίξουν, τώρα αυτό δεν υπάρχει…. Κάνω ζάπινγκ στα ραδιόφωνα και ακούω το ίδιο πράγμα. Αυτό για μένα είναι απαράδεκτο
Χαρακτήρισες τα τραγούδια σου «παιδιά» σου, σε ενοχλεί να συνδυάζουν ένα κομμάτι μόνο με τον τραγουδιστή και να ξεχνάνε τον δημιουργό;
Αν ήμουν στην Αμερική θα σου έλεγα δε με νοιάζει αρκεί το όνομα μου να είναι στην επιταγή γιατί εκεί τα ποσά είναι τεράστια, αλλά είναι ορισμένες φορές που το βρίσκω εντελώς άδικο. Βλέπω ανθρώπους που βγαίνουν στα κανάλια και ή θα πρέπει να κάνεις τον καραγκιόζη για να σε παίξουν ή θα βλέπω ένα σωρό ανθρώπους να μιλάνε για μαγειρική για μόδα για τα πάντα και δε μιλάει κανείς για αυτούς που έχουν γράψει, που έχουν συντροφέψει ένα σωρό κόσμο στα τραγούδια. Τα τραγούδια δεν είναι μόνο ο τραγουδιστής βρε παιδιά, ο τραγουδιστής είναι ένα μέσο για να φτάσεις στο κομμάτι, αν δεν υπήρχαν αυτοί που το έχουν γράψει ο άλλος δε θα μπορούσε να τραγουδάει τον τηλεφωνικό κατάλογο, άρα κάποιος πρέπει να υπάρχει από πίσω. Δε καταλαβαίνω γιατί δεν το θεωρούν θέμα που πουλάει, έχουμε μείνει μόνο στον Φοίβο και στον Θεοφάνους που έχουν γίνει τηλεοπτικές περσόνες. Υπάρχουν πολλοί συνάδελφοί μου οι οποίοι έχουν να πουν ένα σωρό ενδιαφέροντα πράγματα για το πώς έχει γραφτεί ένα κομμάτι πως έχει φτάσει στον τραγουδιστή, μπορεί να αφορά κόσμο, δεν καταλαβαίνω πως υπάρχει αυτός ο αφανισμός ο οποίος δεν είναι μόνο τηλεοπτικός, αφορά και στο ότι η δισκογραφία δε πουλάει, άρα πολλοί συνάδελφοί μου έχουν πρόβλημα επιβίωσης γιατί οι δίσκοι δεν πουλάνε γιατί τα λεφτά που μπορεί να πάρει ένας τραγουδιστής δεν είναι ίδια με αυτά του συνθέτη δημιουργού και είναι λίγο άσχημα τα πράγματα για την δισκογραφία αυτή τη στιγμή έτσι όπως κυλάει και θα είναι χειρότερα αν όλοι μας δεν ξυπνήσουμε για να πούμε ότι αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο, αν δεν έρθουν και κάποιοι άνθρωποι κόντρα στα συμφέροντά τους και πουν ότι δεν πάει άλλο θα κατρακυλήσει.
Για ποιο λόγο πιστεύεις ότι δεν πάει καλά η δισκογραφία;
Ένας λόγος που θεωρώ ότι δεν πάει καλά η δισκογραφία, εκτός από την πειρατεία, είναι ότι πριν κάποια χρόνια μπορούσες να τηλεφωνήσεις στο ραδιόφωνο και να ζητήσεις ένα τραγούδι και να σου το παίξουν, τώρα αυτό δεν υπάρχει. Δεν τα βάζω με το ραδιόφωνο αλλά δε μπορώ να πω ότι δεν με ενοχλεί αυτό το playlist που υπάρχει στα ραδιόφωνα τώρα,. Όλα τα ραδιόφωνα έχουν γίνει ίδια παίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ τα ίδια 10 τραγούδια, τους ίδιους 10 καλλιτέχνες αλλά οι καλλιτέχνες αυτοί έχουν και άλλα τραγούδια από το ρεπερτόριο και την δισκογραφία τους. Σε λίγο δε θα κάνουμε δίσκους θα κάνουμε μόνο ένα-ένα τραγούδι, οι παραγωγοί πλέον λένε μόνο τα ζώδια, cd δεν υπάρχει του τραγουδιστή, υπάρχει μόνο ένα κομμάτι μέσα στον υπολογιστή και αυτό είναι πολύ κακό γιατί ο κόσμος ακούει τον καινούργιο δίσκο του Πάριου του Πλούταρχου του Ρέμου κλπ όπου παλιότερα τα έπαιζαν όλα τα κομμάτια, γινόταν επιτυχία όλο το cd οπότε έλεγε ο κόσμος θα πάω να το πάρω το cd τώρα ακούει 1-2 κομμάτια με το ζόρι στους κορυφαίους και ο κόσμος σκέφτεται για να παίζουν μόνο 2 κομμάτια δε θα είναι καλό το υπόλοιπο cd άρα δε πάω να το αγοράσω και δε με ενδιαφέρει να το αγοράσω γιατί τα ακούω από το πρωί μέχρι το βράδυ. Κάνω ζάπινγκ στα ραδιόφωνα και ακούω το ίδιο πράγμα. Αυτό για μένα είναι απαράδεκτο και θα πρέπει να σταματήσει γιατί δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε δισκογραφία και οι πωλήσεις από τις 200.000 έχουν φτάσει στις 30.000 στον κορυφαίο.
Θεωρείς ότι το ιντερνέτ είναι ακόμα ένας λόγος;
Σαφέστατα, νομίζω ότι μπορούν να βρουν τρόπο να αντιμετωπίσουν και το ιντερνέτ, θα μπορούσαν να βάλουν μια πάγια συνδρομή και αυτός που κάνει την συνδρομή να δίνει χρήματα στην ΑΕΠΙ, γιατί οι δημιουργοί που ζουν από τις πωλήσεις των δίσκων των τραγουδιστών, έχουν πρόβλημα. Αν και οι τραγουδιστές ζούσαν μόνο από τις πωλήσεις των δίσκων τους και δεν είχαν το νυχτοκάματο που μπορεί να βγάζουν, και αυτοί θα είχαν επαναστατήσει αυτή τη στιγμή γιατί δεν πάνε καλά τα πράγματα. Ξέρω ότι είμαστε σε περίοδο οικονομικής κρίσης, ξέρω ότι η δουλειά μας είναι είδος πολυτελείας αλλά δε σημαίνει ότι πρέπει να της δώσουμε μια κλωτσιά να πάει ακόμα χαμηλότερα. Πιστεύω ότι όλοι πρέπει να γίνουμε μια γροθιά να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Είναι πολύ άσχημο, δεν πάει καλά η δισκογραφία, για αυτό ακούς cd στις εφημερίδες, σε λίγο θα τα δίνουμε τσάμπα στον κόσμο, θα τον παρακαλάμε και δεν θα τα παίρνει.
Για ποιο λόγο οι συνθέτες- δημιουργοί είναι σε χειρότερη κατάσταση από τους τραγουδιστές;
Ο τραγουδιστής θέλει και ένα σουξέ έτσι ώστε να ζητήσει και ένα πολύ καλό νυχτοκάματο, ο τραγουδιστής δε περιμένει να ζήσει από την δισκογραφία, περιμένει να ζήσει από την επιτυχία που θα κάνει στο μαγαζί, που και εκεί έχει άλλες ευθύνες, να φέρει κόσμο. Δεν είναι απλά τα πράγματα και αυτό που κάνει ο τραγουδιστής, δύσκολο είναι, αλλά όσο αφορά εμάς τους δημιουργούς, εμείς είμαστε ριγμένοι και από το θέμα του ιντερνέτ και από το θέμα των περιοδικών γιατί το ποσοστό που παίρνουμε είναι δυσανάλογο με τα έσοδα της εταιρείας και του τραγουδιστή. Το ποσό που εμείς παίρνουμε για τα τραγούδια μας είναι ψίχουλα. Γενικά είμαστε οι ριγμένοι της υπόθεσης και αυτό θα πρέπει να βρει μια ισορροπία γιατί είναι ανισόρροπο, δεν είναι σωστό αυτό που γίνεται αυτή τη στιγμή γιατί πλέον ο συνθέτης δε θα έχει λόγο να γράφει τραγούδια όπως και οι δισκογραφικές δε θα έχουν λόγο να κυκλοφορήσουν κανέναν νέο καλλιτέχνη αν δεν κλείσει management να παίρνει έσοδα από το νυχτοκάματο του τραγουδιστή και αν ο τραγουδιστής δε πληρώσει τα τραγούδια στους συνθέτες έτσι έχει δημιουργηθεί αυτό το πράγμα και δεν είναι μυστικό το ξέρουνε οι πάντες απλά δεν ασχολείται κανένας.
Θα πρέπει να γίνουμε όλοι μια γροθιά να έρθουμε σε κόντρα με τα συμφέροντά μας γιατί εκεί που πάει το πράγμα δεν ωφελεί κανέναν, εμείς θα πρέπει να αποφασίσουμε για την δική μας την δουλειά, εμείς θα πρέπει να ανεβάσουμε ξανά τις πωλήσεις, να ξαναβάλουμε τον κόσμο μέσα στο παιχνίδι γιατί ο κόσμος νομίζει ότι είναι στο παιχνίδι, ο κόσμος νομίζει ότι αφιερώνει τα κομμάτια που θέλει στο ραδιόφωνο, δεν αφιερώνει τα κομμάτια που θέλει αλλά τα κομμάτια που του έχουν ήδη αποφασίσει ότι θα αφιερώσει στο ραδιόφωνο. Πολλές φορές υπάρχουν τραγουδιστές που με παίρνουν τηλ και μου λένε αυτό το κομμάτι γιατί δε το παίζει το ραδιόφωνο και λέω δε ξέρω πάρε τηλ στο ραδιόφωνο και πες ότι θες να αφιερώσεις το κομμάτι 12 στη γυναίκα σου, δεν τον έχουν τον δίσκο, έχουν ένα κομμάτι περασμένο σε έναν υπολογιστή, αυτό για μένα είναι κατάντια για την δισκογραφία συγγνώμη που το λέω.
Πως φαντάζεσαι το εαυτό σου σε 10 χρόνια;
Φαντάζομαι τον εαυτό μου, να μην έχω πάρει κιλά, να έχουν μείνει τρίχες στο κεφάλι μου (γέλια).
Να μπορώ να έχω ακόμα τη δύναμη να ονειρεύομαι για να φτιάξω πράγματα να έχει ο Θεός καλά τη γυναίκα μου και τις κόρες μου και ίσως κάνουμε ακόμα ένα παιδάκι δε με νοιάζει αν θα είναι αγόρι ή κορίτσι να εξακολουθεί να υπάρχει δισκογραφία και μετά από 10 χρόνια και να μην έχει πεθάνει αυτό το πράγμα και να έχω την υγεία μου, εγώ και η οικογένειά μου.
Τι ετοιμάζεις αυτή την περίοδο;
Αυτή την περίοδο έχει κυκλοφορήσει του Σταύρου Κωνσταντίνου το «Αγάπη με Α κεφαλαίο» που έχει κάνει ήδη επιτυχία, του έχω κάνει 2 κομμάτια και είναι η δεύτερη φορά που συνεργαζόμαστε, είχαμε συνεργαστεί και στον πρώτο του δίσκο με δυο τραγούδια. Ετοιμάζεται να βγει η Ιωάννα Κουταλίδου με δυο δικά μου κομμάτια και έχω κάνει τον μισό δίσκο της Ειρήνης Μερκούρη που θα βγει σύντομα. Επίσης είμαστε στο στούντιο με τον Πλούταρχο για τον καινούργιο του δίσκο αλλά δε ξέρω ακόμα πόσα κομμάτια θα είναι, έχουμε κάνει 13 demo.
