Καλησπέρα Alex και συγχαρητήρια για μια υπέροχη εμφάνιση.
Ευχαριστώ
Ήταν πολύ ιδιαίτερη η στιγμή που παίξατε το “Unfinished Sympathy” των Massive Attack.
Ναι. Αυτό μπήκε πρόσφατα στο setlist. Μας είχαν ζητήσει από έναν μεγάλο ραδιοφονικό σταθμό του Βελγίου να το διασκευάσουμε. Ήταν στα πλαίσια ενός ιδιαίτερου εορτασμού για τα είκοσι χρόνια από την εβδομάδα που κυκλοφόρησαν τα ‘Ten’ των Pearl Jam, ‘Nevermind’ των Nirvana, ‘Blood Sugar Sex Magic’ των Red Hot Chilli Peppers και το ‘Blue Lines’ των Massive Attack. Οπότε για να γιορτάσουν αυτή τη τόσο σημαντική, για την μουσική ιστορία, εβδομάδα, ζήτησαν από τέσσερα συγκροτήματα να παίξουν κομμάτια από αυτούς τους δίσκους και εμείς παίξαμε το Unfinished Sympathy. Το κάναμε μόνο με πιάνο και φωνητικά και μας άρεσε τόσο πολύ που το περιλάβαμε στις ζωντανές μας εμφανίσεις.
Την τελευταία δεκαετία, οι Hoovephonic έχουν αναπτύξει έναν ιδιαίτερο δεσμό με την Ελλάδα. Ποιο πιστεύεις ότι είναι αυτό το στοιχείο που σας κάνει τόσο αγαπητούς εδώ;
Ξέρεις έχει πλάκα, γιατί το συζητούσα χθες βράδυ στη Θεσσαλονίκη με έναν έλληνα φίλο. Μου είπε ότι ο ήχος μας ακούγεται σαν «βαρύς χειμώνας που έρχεται». Εσείς δεν έχετε βαριούς χειμώνες οπότε, για εσάς, αυτό είναι κάτι εξωτικό και μυστήριο. Είναι όπως όταν οι Sigur Ros παίζουν στο Βέλγιο και κάνουν sold-out συναυλίες. Η μουσική τους έχει έντονο Ισλανδικό αέρα και αυτό για εμάς είναι πάλι κάτι το μυστηριώδες και γοητευτικό. Επίσης, η μουσική μας είναι πολύ συναισθηματική, και πιστεύω ότι οι έλληνες σαν λαός αγαπούνε το συναίσθημα.
Με όλη την Ευρώπη σε κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό αναβρασμό, πιστεύεις ότι η συναισθηματική μουσική περνάει κρίση; Ότι ο κόσμος στρέφεται σε πιο επαναστατικά ακούσματα;
Θεωρώ ότι έτσι όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, αυτό που χρειάζεται ο κόσμος δεν είναι μουσική που τον φέρνει αντιμέτωπο με την άσχημη πραγματικότητα αλλά μουσική που του επιτρέπει να ξεφύγει από αυτήν. Οι Hooverphonic φτιάχνουν μουσική που σου επιτρέπει να δραπετεύσεις από τον στυγνό ρεαλισμό. Σε αυτό το κομμάτι, θεωρώ ότι μοιάζουμε και με τον αγαπημένο μου σκηνοθέτη, τον Tim Burton. Όταν πηγαίνω να δω κάποια ταινία του, για δύο ώρες μεταφέρομαι σε έναν ονειρόκοσμο που μου επιτρέπει να ξεφύγω από την ασχήμια του αληθινού κόσμου. Αυτό θέλουν να πετύχουν και οι Hooverphonic, να μεταφέρουν τον ακροατή σε ένα όνειρο μακριά από την κρίση και την ύφεση.
Αγαπημένη σου ταινία του Tim Burton;
A, δύσκολο ν’ απαντήσω… Ή ο ‘Ψαλιδοχέρης’ ή ο ‘Μύθος του Ακέφαλου Καβαλάρη’… Αν και τώρα που το σκέφτομαι, μου άρεσε πάρα πολύ και η ‘Νεκρή Νύφη’, που όμως είναι animation… Βασικά όλες μου αρέσουν, ακόμα και ο ‘Πλανήτης των Πιθήκων’ που δεν άρεσε σχεδόν σε κανέναν. Αν έπρεπε να διαλέξω μια ταινία του που δεν με ενθουσίασε, αυτή θα ήταν το ‘Sweeny Todd’, αλλά όχι επειδή ήταν κακή ταινία. Απλά ήταν μιούζικαλ και δεν μου άρεσε η μουσική. Δεν είμαι οπαδός του Sondheim (συνθέτης του ‘Sweeny Todd’) οπότε η ταινία δε μπόρεσε να με αγγίξει. Γενικότερα, ως μουσικός, δίνω μεγάλη έμφαση στην μουσική επένδυση μιας ταινίας και έχω ταυτίσει τα έργα του Burton με τη μουσική του Danny Elfman. Θεωρώ ότι το δέσιμό τους είναι το ίδιο πετυχημένο με αυτό που έχει ο Burton με τον Johnny Depp.
Τον τελευταίο χρόνο βρίσκεστε σε περιοδεία προωθώντας το ‘The Night Before’. Είσαι ευχαριστημένος από την πορεία του;
Στο Βέλγιο έκανε μεγάλη επιτυχία. Γενικότερα στο BeNeLux (Βέλγιο-Ολλανδία-Λουξεμβούργο) τα πήγε πάρα πολύ καλά. Επίσης πούλησε καλά στην Ιταλία και στην Ελλάδα. Από την άλλη, όμως, ακόμα δεν έχει κυκλοφορήσει σε Γαλλία και Γερμανία;
Σοβαρά;
Ναι. Η διαδικασία διανομής ενός δίσκου δεν είναι όπως παλιά. Το downloading έχει κάνει ζημιά στην μουσική βιομηχανία και δεν υπάρχει η δυνατότητα προώθησης ενός νέου δίσκου έτσι όπως θα έπρεπε. Γίνεται όλο και πιο δύσκολο να κυκλοφορήσει ένας δίσκος σε όλον τον κόσμο την ίδια στιγμή. Πάντως θα παίξουμε κάποιες συναυλίες στην Γαλλία με το νέο έτος, θα κυκλοφορήσει και ο δίσκος, οπότε πιστεύω ότι σιγά σιγά θα πιάσει. Πάντως δε παραπονιέμαι. Η επιτυχία που έχουμε στις χώρες που σου είπα νωρίτερα είναι πολύ σημαντική, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε πόσο δύσκολοι είναι οι καιροί.
Ετοιμάζετε κάποιες εμφανίσεις με ορχήστρα. Αυτές θα ηχογραφηθούν;
Ναι. Ετοιμάζουμε έναν ζωντανό δίσκο με ορχήστρα, όπως ήταν το ‘Sit Down and Listen to’. Αυτόν θα τον πούμε ‘Sit Down and Listen 2’.
Το πρώτο ήταν ηχογραφημένο χωρίς κοινό. Το δεύτερο;
Ούτε στο δεύτερο θα έχουμε κοινό. Στο άλμπουμ θα ακουγόμαστε μόνο εμείς να παίζουμε ζωντανά με συνοδεία ορχήστρας. Από εκεί και πέρα είναι στα σχέδια η κυκλοφορία ενός DVD των ζωντανών εμφανίσεων που θα κάνουμε με κοινό.
Δηλαδή ένας ζωντανός δίσκος χωρίς κοινό και ένα live DVD με κοινό;
-Σωστά. Αν και για το DVD δεν μπορώ να εγγυηθώ ότι θα κυκλοφορήσει. Είμαι τελειομανής, και αν δε βγει άψογο, τότε δεν θα το κυκλοφορήσουμε. Θα ηχογραφήσουμε κανονικά τις εμφανίσεις, θα τις μαγνητοσκοπήσουμε και αφού δω το υλικό θα αποφασίσω αν αξίζει να φτιάξουμε το DVD. Γενικότερα δεν μου αρέσουν καθόλου οι ζωντανοί δίσκοι. Δε μου αρέσει το χειροκρότημα του κοινού ή τα sing-alongs που ακούγονται συνήθως στα ζωντανά άλμπουμ. Oπότε για να το βγάλουμε προς τα έξω, θα πρέπει το αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικό. Πάντως η ζωντανή εμφάνιση χωρίς κοινό θα κυκλοφορήσει σίγουρα.
Στα live, όπως είδαμε και απόψε, σας αρέσει να ‘πειράζετε’ και να επανεφευρίσκετε κάποια τραγούδια σας. Στον δίσκο θα ακούσουμε αυτές τις εκδοχές ή κάτι πιο κοντά στα αυθεντικά;
Θα τα ακούσετε όπως τα ακούσατε απόψε. Ουσιαστικά αυτός είναι και ο λόγος που θα βγάλουμε το δίσκο χωρίς τη παρουσία κοινού. Είναι μια προσπάθεια να δείξουμε στον κόσμο το πώς παίζουμε, πλέον, αυτά τα τραγούδια, με τη φωνή της Noemie και με νέες ενορχηστρώσεις. Θέλουμε να αιχμαλωτίσουμε μια στιγμή στο χρόνο.
Να σε ρωτήσω για την Noemie. Η επιλογή της πως έγινε; Την ακούσατε και αμέσως είπατε ότι «αυτή είναι»;
Όχι, μας πήρε αρκετό καιρό για να καταλήξουμε. Το ζήτημα δεν είναι απλά να βρεις μια ωραία φωνή, αλλά έναν άνθρωπο με τον οποίο να έχεις χημεία, να μπορείς να συνεργαστείς ομαλά και να σου κάνει ‘κλικ’. Δουλέψαμε γι αρκετούς μήνες και με τη Noemie αλλά και με άλλες κοπέλες, μέχρι να καταλήξουμε. Κάναμε πολλές δοκιμές και στο στούντιο αλλά και ζωντανά. Θέλαμε να είμαστε σίγουροι ότι η Noemie θα μπορούσε να αφομοιωθεί και να γίνει κανονικό μέλος του συγκροτήματος. Το ότι είχε υπέροχη φωνή, ήταν δεδομένο, αλλά έπρεπε και να μας ταιριάζει σαν συνεργάτης.
Τα τραγούδια ήταν ήδη έτοιμα όταν μπήκε στο συγκρότημα;
Ναι ήταν γραμμένα. Είχαμε ήδη ετοιμάσει πάνω από τριάντα κομμάτια και την αφήσαμε να διαλέξει η ίδια ποιά θέλει να πει για να μπουν στο δίσκο. Αυτό έγινε και για να την συμπεριλάβουμε με κάποιον τρόπο στην δημιουργική διαδικασία αλλά και για να νιώσει και η ίδια πιο άνετη σαν μέλος του συγκροτήματος. Για παράδειγμα, το “How Can you Sleep” εμένα δεν μου άρεσε ιδιαίτερα, αλλά στην Noemie άρεσε πολύ οπότε και το συμπεριλάβαμε στο δίσκο. Όπως και κάποια τραγούδια που μου άρεσαν εμένα αλλά με τα οποία η Noemie δεν ένιωθε άνετα, τελικά μείνανε απ’ έξω. Είναι σημαντικό η τραγουδίστριά μας να νιώθει ένα ξεχωριστό δεσμό με τα τραγούδια που ερμηνεύει και γι αυτό και της δώσαμε τον τελευταίο λόγο στην επιλογή τους.
Οπότε με όλα όσα ετοιμάζετε για το άμεσο μέλλον, φαντάζομαι ότι νέο υλικό δε θα δούμε σύντομα…
Θα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε για νέο δίσκο μετά το 2013. Τώρα έχουμε το ζωντανό δίσκο, μετά έχουμε τη συνέχεια της Ευρωπαϊκής περιοδείας και αργότερα θα κάνουμε κάποιες ‘ξεχωριστές’ εμφανίσεις σε θέατρα στο BeNeLux. Οπότε θα έχει φτάσει 2013 πριν καν ξεκινήσουμε να γράφουμε καινούρια τραγούδια.
Στο live σε είδαμε ότι σου αρέσει να μιλάς με το κοινό, γιατί δεν τραγουδάς κιόλας; Το αναφέρω, γιατί ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια σας είναι το “Electro Shock Faders” στο οποίο τα φωνητικά είναι δικά σου.
Γιατί δε τραγουδάω ε; Γιατί είμαι χάλια τραγουδιστής (γέλια). Η φωνή μου ‘ακούγεται’ στους δίσκους, γιατί πέφτει πολλή δουλειά στο στούντιο και διορθώνουμε τις παραφωνίες μου. Ζωντανά, όμως, θα ακουγόμουν απαίσια. Έχω έναν φίλο στην Ιταλία με τον οποίο έχουμε ένα project και ανταλλάσουμε υλικό. Συχνά μου λέει ότι τραγουδάω υπέροχα και του απαντάω ότι με το autotune οποιοσδήποτε μπορεί να τραγουδήσει καλά(γέλια). Αν είναι να ξανατραγουδήσω θα το κάνω μόνο στο στούντιο και όχι ζωντανά.
Θα μπορούσα να σου κάνω και μερικές ερωτήσεις για την Geike;
Μπορείς να με ρωτήσεις και εγώ θα δω αν μπορώ να απαντήσω (γέλια).
Ο ‘χωρισμός’ σας ήταν φιλικός;
-Ναι βέβαια. Η ίδια ήθελε να φύγει γιατί δεν ένιωθε πια άνετα στο συγκρότημα και εμείς της είπαμε ότι αν δεν νιώθει καλά, δεν θέλουμε να την κρατήσουμε με το ζόρι. Μας είπε ότι ήθελε να κυκλοφορήσει έναν σόλο δίσκο και της είπαμε ότι μπορεί να το κάνει αυτό και χωρίς να φύγει από το συγκρότημα, αλλά η ίδια δεν ήθελε να ασχοληθεί με δύο πράγματα μαζί οπότε και την αφήσαμε να φύγει. Είναι σπουδαία τραγουδίστρια. Κυκλοφόρησε πρόσφατα και τον προσωπικό της δίσκο και της ευχόμαστε κάθε επιτυχία.
Επικοινωνείτε ακόμα;
Την είδαμε την προηγούμενη εβδομάδα στην τελετή απονομής των Βέλγικων βραβείων μουσικής. Μιλήσαμε για λίγο, φιλικά, αλλά μέχρι εκεί. Έτσι κι αλλιώς η Geike δεν είναι και ο πιο ομιλητικός άνθρωπος (γέλια). Πάντως δεν έχουμε πρόβλημα μαζί της και νομίζω ούτε αυτή μαζί μας. Απλά, πλέον ανήκει στο παρελθόν και δεν νιώθω την ανάγκη να επικοινωνώ μαζί της. Αν την δω κάπου θα της μιλήσω φιλικά αλλά μέχρι εκεί. Πάντως παραμένει υπέροχη σαν τραγουδίστρια.
Τον δίσκο της τον άκουσες;
Τον άκουσα, αλλά δεν πρόκειται να σου πω τη γνώμη μου. Όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά επειδή απλά δεν έχει σημασία. Η γνώμη του καθενός είναι προσωπική και δεν υπάρχει λόγος να επηρεάσει τη δουλειά του άλλου.
Πρόσφατα επανακυκλοφορήσατε σε deluxe έκδοση τον πρώτο σας δίσκο, το ‘New Sterophonic Sound Spectacular’…
Ναι αυτό έγινε για την επέτειο των 15 χρόνων από την αρχική του κυκλοφορία.
Είναι κάτι που σκοπεύετε να κάνετε για όλους σας τους δίσκους;
Μάλλον. Θα δείξει… Σε δύο χρόνια είναι η επέτειος του ‘Blue Wonder Power Milk’ οπότε θα δούμε.
Είναι και ο αγαπημένος μου δίσκος.
Ε τότε πρέπει να είσαι ευχαριστημένος που σήμερα παίξαμε τρία κομμάτια από αυτόν.
Ασφαλώς και είμαι, αν και θα ήθελα πολύ ν’ ακούσω το “Electro Shock Faders”…
Αν συνεχίζετε να μου το ζητάτε, μπορεί και να συμβεί (γέλια)!
Σ’ ευχαριστώ πολύ Alex. Και πάλι, ήταν υπέροχη η εμφάνισή σας, αν και με απογοητεύσατε που δε παίξατε το αγαπημένο μου νέο κομμάτι σας;
Ποιο λες;
To “More”…
Α, αυτό γενικά το παίζουμε στην περιοδεία αλλά επειδή αλλάζουμε τακτικά το setlist έτυχε σήμερα να μη το παίξουμε. Ίσως την επόμενη φορά που έρθουμε στην Αθήνα. Πάντως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ανοίξουμε τον ζωντανό δίσκο με το “More”, οπότε θα το ακούσεις εκεί.
Και πάλι ευχαριστώ Alex.
Κι εγώ φίλε μου. Θα τα ξαναπούμε στην πορεία.
Συνέντευξη στoν Σεμπάστιαν Φραγκόπουλο
Φωτογραφίες Πηνελόπη Τρίπατζη
