Η αφορμή μας της κουβέντας μας είναι κάτι καινούργιο, κάτι που λένε πολλοί «ό,τι αξίζει»… δεν ξέρουμε, οι φήμες το λένε… είναι το τραγούδι προπομπός για την καινούργια δισκογραφική δουλειά.
Ειρήνη Δούκα : Ακριβώς! Είναι ο προάγγελος της καινούργιας μας δισκογραφικής δουλειάς, η οποία θα βγει τον Οκτώβριο … Ευχόμαστε τουλάχιστον. Πάντα θέλουμε τον χρόνο μας, για να γίνει αυτό ακριβώς που μας ευχαριστεί και μας αρέσει και θέλουμε να ακούσουμε και όχι πάνω σε χρονικά διαστήματα… ένα κομμάτι που δεν αντιπροσωπεύει το άκουσμα του ολόκληρου δίσκου μας, αλλά που το βγάλαμε πρώτο.
Εξ ου και ο τίτλος? «ό,τι αξίζει»??
Ειρήνη Δούκα : «ό,τι αξίζει» είναι ένας πολύ ωραίος τίτλος, κατ’ εμέ, που έγραψε ο Τάκης, «ό,τι αξίζει» για τον καθένα είναι μεγάλη κουβέντα.
Στην Ελλάδα δυστυχώς, αν δεν κάνεις δίσκο κάθε χρόνο, αν δεν βγαίνεις στα κανάλια, αν δεν κάνεις βίντεο κλιπ συνεχώς, αρχίζουν και βγαίνουν φήμες, «αυτοί τελειώσανε, διαλύονται, βαρεθήκανε…»
Τάκης Δαμάσχης : Ξέρεις. Κάναμε 2μιση χρόνια από τον προηγούμενο δίσκο μέχρι τώρα -τον Οκτώβριο συμπληρώνονται που θα βγει η καινούργια δισκογραφική δουλειά. Δε σκεφτήκαμε το «ό,τι αξίζει» να είναι ένα σύνθημα που να έχει να κάνει με την πορεία μας ή ότι είναι καλό το τραγούδι, ή «ό,τι αξίζει», μένει. Απλά έτυχε κι ήταν κι ευχάριστο, γιατί χωρίς να το σκεφτούμε γράψαμε ένα στίχο που λέει «ο,τι αξίζει θα ζει». Στην Ελλάδα δυστυχώς, αν δεν κάνεις δίσκο κάθε χρόνο, αν δεν βγαίνεις στα κανάλια, αν δεν κάνεις βίντεο κλιπ συνεχώς, αρχίζουν και βγαίνουν φήμες, «αυτοί τελειώσανε, διαλύονται, βαρεθήκανε…»
Τα γνωστά!
Τάκης Δαμάσχης : Ένας καλλιτέχνης πρέπει να βγάζει μουσική και τραγούδια, μόνον όταν έχει κάτι να πει, όταν νοιώθει ότι έχει κάτι να πει και αυτό το έχουμε ξεχάσει εδώ στην Ελλάδα. Όλοι το έχουν «δει» ότι αν δεν κάνω δίσκο, δεν θα κάνω συναυλίες το καλοκαίρι. Αν δεν έχω δίσκο το Σεπτέμβριο δεν θα δουλέψω το χειμώνα σε μαγαζί. Εμείς έχουμε βγει από αυτή τη λογική, γι’ αυτό έχει νόημα και ο στίχος «ό,τι αξίζει θα ζει» όσος καιρός και να περάσει….
Είμαστε από τους ανθρώπους που γενικά πιστεύουμε ότι πρέπει να μιλάει η μουσική μας για εμάς και όχι εμείς για τη μουσική. Επίσης αποφεύγουμε να γινόμαστε ανθρώπινοι «μαϊντανοί».
Μου δίνεις πάτημα να πω πολλά!!! Οι CReal είναι στο χώρο από το 1996, κοντά 14 – 15 χρόνια και επιβεβαιώνετε αυτό που λέτε. Θα μπορούσατε να έχετε κάνει 15 δίσκους …
Τάκης Δαμάσχης : Είμαστε λίγο τεμπέληδες. (γέλια) Η ιστορία κάθε καλλιτέχνη αποδεικνύει πόσο ουσιαστικά είναι αυτά που λέει και πόσο τα πιστεύει. Είμαστε από τους ανθρώπους που γενικά πιστεύουμε ότι πρέπει να μιλάει η μουσική μας για εμάς και όχι εμείς για τη μουσική. Επίσης αποφεύγουμε να γινόμαστε ανθρώπινοι «μαϊντανοί». Να εμφανιζόμαστε δηλαδή παντού, να χρησιμοποιούμε τα ΜΜΕ για να πουλήσουμε περισσότερους δίσκους και να έχουμε περισσότερο κόσμο στη συναυλία. Ο κόσμος που θα έρθει να μας ακούσει, θα έρθει γιατί του αρέσει να ακούει τη μουσική μας.
Υπάρχουν πολλά συγκροτήματα, που ίσως επηρεάστηκαν από τους Creal. Πως κρίνετε την πορεία των ελληνικών συγκροτημάτων σήμερα?
Ειρήνη Δούκα : Αν έχει ξεκινήσει λίγο από εμάς είναι πολύ ευχάριστο. Μεγάλη μας τιμή.
Τάκης Δαμάσχης : Προσπαθήσαμε, εκτός από τον τίτλο «συγκρότημα» να κάνουμε ένα διαφορετικό είδος μουσικής – όχι απαραίτητα εναλλακτικό – μια μουσική που δεν είναι λαϊκή και η οποία να αφορά ένα μεγάλο μέρος του κόσμου. Όλοι αναγνωρίζουν ότι κάνουμε μια σοβαρή δουλειά, προσπαθούμε να βγάλουμε τραγούδια κι όχι επιτυχίες. Να μπορούμε να παίζουμε σε θεατράκια, σε μουσικές σκηνές, σε κλαμπς, παντού. Κάτι που παλιότερα δεν υπήρχε. Μέχρι το 2000 τα συγκροτήματα ήταν κυρίως συναυλιακά ή underground. Δεν θα πήγαινες να δεις τις Τρύπες ποτέ σ’ έναν κλαμπ, live, έτσι?
Πώς βλέπετε συγκροτήματα ή τάσεις σαν τους Οnirama … ή μάλλον έχετε ξεχωρίσει κάποιο συγκρότημα?
Τάκης Δαμάσχης : Υπάρχουν πολλά συγκροτήματα. Εκτός από τους ΟΝΙΡΑΜΑ, ταυτόχρονα με εμάς υπήρχαν οι ΑΜΜΟΣ, οι EMIGRE…
Είναι τρόπος ζωής το ροκ… Σίγουρα δεν είναι ο κάθε λαϊκός τραγουδιστής που αποφασίζει τώρα κι ανακοινώνει ότι είναι ροκ. Σίγουρα δεν είναι αυτό!!!
Υπάρχουν και οι Matisse…
Τάκης Δαμάσχης : Καλά!!!! Οι Matisse είναι τελείως άλλο πράγμα. Είναι ξενόγλωσσο γκρουπ, δεν συγκρίνεται! Είναι πάρα πολύ ευχάριστο. Δεν είναι στη κατηγορία μας. Η αγγλική μουσική σκηνή ήταν ανύπαρκτη, αν κι έχω γράψει παλιότερα τραγούδια με αγγλικό στίχο. Τώρα βγαίνουμε και παίζουμε “With or without you” ή “Stop killing time” και ακούς «είναι δικά σας αυτά? Τι εννοείτε? Κάνατε διασκευή?»
Ειρήνη Δούκα : Είναι πάντως πολύ ευχάριστο που το αναφέρεις, γιατί αυτό σημαίνει ότι μπαίνει στο mainstream.
Υπάρχουν και συγκροτήματα αλλά και πάρα πολλοί καλλιτέχνες που δεν τους ξέρει ο κόσμος και απορεί καμιά φορά που ακούει κάτι.
Τάκης Δαμάσχης : Υπάρχουν πολλά συγκροτήματα και στο ξενόγλωσσο, με πιο αγγλικό στυλ όπως οι Matisse όπως είπες. Υπάρχουν κι οι παλιότεροι Raining Pleasure, οι Cyanna, υπάρχουν πάρα πολλά ξενόγλωσσα συγκροτήματα και φυσικά μας συμφέρει αυτό. Μακάρι να προχωρήσει η ελληνική μουσική σκηνή και να έχει από τα αγγλικά της εναλλακτικά συγκροτήματα μέχρι τα πιο ποπ όπως είναι οι ΜΕΛΙΣΣΕΣ, οι ΟΝΙΡΑΜΑ κλπ.
Σε όλη αυτή την πορεία των C:real θα υπήρξαν και κάποιες δύσκολες στιγμές. Όταν μιλάμε για συγκρότημα έχουμε να κάνουμε συνήθως με μια ομάδα ανθρώπων, πιθανώς με διαφορετικά ακούσματα, διαφορετική άποψη… πώς μπορέσατε να συνυπάρξετε τόσα χρόνια?
Τάκης Δαμάσχης : Βασικά, η Ειρήνη κι εγώ είμαστε αυτοί που αποφασίζουμε και χαράζουμε την πορεία του συγκροτήματος. Ευτυχώς διότι διαφορετικά θα είχαμε διαλυθεί!!! Και φανταστείς είμαστε 2 και πάλι υπάρχουν διαφωνίες στο τι πορεία πρέπει να ακολουθήσουμε…
Ειρήνη Δούκα : …τι αποφάσεις πρέπει να πάρουμε…
Τάκης Δαμάσχης : …τι στυλ να ακολουθήσουμε…
Έχουμε διαφωνήσει έντονα, αλλά δεν έχουμε φτάσει ποτέ στο σημείο να φεύγουν ποτήρια στον αέρα… τασάκια… και τέτοια (γέλια).
Έχετε φτάσει ποτέ σε έντονη διαφωνία ή σύγκρουση για ένα τραγούδι ?
Ειρήνη Δούκα : όλη την ώρα. (Γέλια)
Τάκης Δαμάσχης : Έχουμε διαφωνήσει έντονα, αλλά δεν έχουμε φτάσει ποτέ στο σημείο να φεύγουν ποτήρια στον αέρα… τασάκια… και τέτοια (γέλια). Σαν πιο παλιοί στη δισκογραφία, όταν βγάζουμε κάτι νέο θέλουμε να το πηγαίνουμε ένα βήμα πιο μπροστά, και είναι δύσκολο και αγωνιώδες το επόμενο βήμα.
Πάμε κάπου αλλού τώρα! Πολλές φορές ενδιαφέρει περισσότερο τον κόσμο η προσωπική ζωή των καλλιτεχνών, παρά η ουσία και η μουσική.
Τάκης Δαμάσχης : Να σου πω μια αστεία ιστορία. Πήγαμε πρόσφατα σε μια τηλεοπτική εκπομπή της Ναταλίας Γερμανού, το Chart Show και μας ρωτάει «Κανένα νέο έχετε να μας πείτε?» Λέω εγώ ναι φυσικά … «Είναι η Ειρήνη έγκυος», κάνει ένα «αααααααααααααα» και μετά «…το καινούργιο CD». Κανένας δεν άκουσε για το νέο δίσκο, έμειναν στο ότι η Ειρήνη είναι έγκυος. Λέω μετά, θα πάρει τώρα η Ειρήνη τηλέφωνο και θα θέλει να με σκοτώσει (γέλια)
Ειρήνη Δούκα : Ναι, αλήθεια, ήθελα να σε σκοτώσω!!!
θα έπρεπε οι τραγουδιστές πρώτα να κοιτάνε τι βγάζουν στον κόσμο είτε πάνω στη σκηνή, είτε φτιάχνοντας ένα δίσκο, παρά το ποιος θα τους ντύσει και πώς θα βγουν στη σκηνή.
Υπάρχει μια τάση να γίνονται πολλά «ροκ» σήμερα, σε μεγάλες αγκύλες και παρενθέσεις. Τελικά τι είναι ροκ?
Τάκης Δαμάσχης : Σίγουρα δεν είναι ο κάθε λαϊκός τραγουδιστής που αποφασίζει τώρα κι ανακοινώνει ότι είναι ροκ. Σίγουρα δεν είναι αυτό!!!
Ειρήνη Δούκα : Σίγουρα δεν είναι να ανακοινώνεις ότι είσαι ροκ. Είναι μια έννοια που πρέπει να την πούνε οι άλλοι μέσα από τη μουσική και σίγουρα όχι να το πεις εσύ από την ιδέα που έχεις για τον εαυτό σου.
Τάκης Δαμάσχης : Είναι τρόπος ζωής το ροκ, δεν είναι έτσι απλά. Εγώ ας πούμε, είμαι ροκ. Δεν έχω παντρευτεί, δεν έχω παιδιά δεν έχω σκυλιά, είμαι ένας περίεργος τύπος. Είμαι ροκ!!!
Το όνομα στην πραγματικότητα σημαίνει “see real” = βλέπε αληθινά, ή βλέπε την αλήθεια. Το “see reality” δεν ακουγόταν τόσο καλά και έτσι το έκανα C real.
Άρα οι περίεργοι τύποι είναι ροκ?! Ή μήπως είναι περίεργο το ροκ?
Ειρήνη Δούκα : μάλλον το πρώτο !!! (γέλια)
Ποια πράγματα ή γεγονότα θεωρείτε σημαντικά στην πορεία των C:REAL? Ποια θυμόσαστε έντονα?
Ειρήνη Δούκα : Καταρχάς η συναυλία μας… βοηθάτε γιατί κόλλησα τώρα.
Τάκης Δαμάσχης : Εννοείς τη συναυλία μας με το MTV?
Ειρήνη Δούκα : Ναι, νομίζω ήταν από τις πιο ωραίες στιγμές μας. Από τα καλύτερα που έχουμε ζήσει.
Τάκης Δαμάσχης : Εγώ δεν το ευχαριστήθηκα πολύ αυτό.
Γιατί?
Τάκης Δαμάσχης : Από το άγχος!! Για εμένα σημαντική στιγμή ήταν όταν γνώρισα την Ειρήνη, όταν πήραμε το πρώτο μας βραβείο στα «Αρίων», τότε με την Lacta.. Οι πρώτες στιγμές αυτοδικαίωσης … φτιάχνω καινούργια λέξη τώρα? (γέλια). Δηλαδή λες «υπάρχει κόσμος που του αρέσει αυτό που κάνω». Ήταν τα πρώτα βήματα. Το ότι πήραν το τραγούδι μας για τη διαφήμιση, από το πουθενά, και πήραμε το πρώτο βραβείο, είναι στιγμές που δεν πρόκειται να επαναληφθούν. Όσα βραβεία και να πάρουμε. Κι όσες φορές να βάλεις τραγούδι σε μια διαφήμιση ή με όσους REM να παίξεις, η πρώτη φορά είναι… δεν επαναλαμβάνεται.
Μιας και μιλάμε για το παρελθόν… οι Creal πώς ξεκίνησαν? Πώς δημιουργήθηκαν και γιατί?
Τάκης Δαμάσχης : Ήθελα να κάνω κάποια πράγματα κυρίως στα Αγγλικά, με διάφορους guests. Βγήκαν δύο δίσκοι τότε, με guests, που ήταν κάτι πολύ απρόσωπο. Στην ουσία ήμουν εγώ, πώς έχουμε τώρα τους DJ’s σε CDs ως guests που βγάζουν διάφορα dance κομμάτια, ε, κάπως έτσι. Απλά δεν είχα dance κομμάτια, ήταν πιο electronica –pop rock. Το όνομα στην πραγματικότητα σημαίνει “see real” = βλέπε αληθινά, ή βλέπε την αλήθεια. Το “see reality” δεν ακουγόταν τόσο καλά και έτσι το έκανα C real. Κάποια στιγμή σκέφτηκα πως θα ήθελα να κάνω πράγματα με ελληνικό στίχο, να γίνει πιο… συγκρότημα, να παίζει live. Εκεί (σ’ αυτή τη φάση) γνώρισα την Ειρήνη κι αποφασίσαμε να προχωρήσουμε μαζί το 2002. Ο πρώτος δίσκος βγήκε το 2003. Με την Ειρήνη πλέον ως μόνιμη φωνή και εκπρόσωπο των C real.
Η ιστορία των C real σε δύο γραμμές, πολύ περιεκτική και πολύ αληθινή… Να επιστρέψουμε στο σήμερα, και να απευθυνθώ κυρίως στην Ειρήνη. Ένας καλλιτέχνης πρέπει να έχει κι εμφάνιση και styling και χίλια δυο πράγματα. Πόσο σημαντικό θεωρείς ότι είναι αυτό?
Ειρήνη Δούκα : Πάντα έπαιζε ρόλο το styling. Τους ανθρώπους που έχουμε αγαπήσει πάρα πολύ, τους «θρύλους», από τον Mike Jager μέχρι τον Axel Rose, τους θυμόμαστε και από το ντύσιμο! Παίζει μεγάλο ρόλο γιατί δείχνει τι ακριβώς εκπροσωπείς και τι είσαι. Άσχετα που τώρα τα έχουμε κάνει όλα μια σαλάτα για να μην πω κάτι …άλλο. (Γέλια)
Αναφέρεις κάποια ονόματα όμως, που εκτός από το περιτύλιγμα υπήρχε και ουσία!!!
Ειρήνη Δούκα : Βέβαια! Από τα πιο σημαντικά πράγματα που είχε πει ο Keith Richards, σε ερώτηση δημοσιογράφου για το εάν είναι fashion icon, απάντησε πολύ απλά: «εγώ ό,τι βρίσκω μπροστά μου το βάζω κι αυτός είμαι»! Όταν είσαι τραγουδιστής, πρέπει να έχεις την προσωπικότητά σου και αυτό να αγαπήσει ο κόσμος πραγματικά και όχι τον στυλίστα σου. Μπορεί να κάνουν εκπληκτική δουλειά και να μπορείς μέσα από αυτούς να βελτιώνεις την εικόνα σου, αλλά θα έπρεπε οι τραγουδιστές πρώτα να κοιτάνε τι βγάζουν στον κόσμο είτε πάνω στη σκηνή, είτε φτιάχνοντας ένα δίσκο, παρά το ποιος θα τους ντύσει και πώς θα βγουν στη σκηνή.
Τάκης Δαμάσχης : Εμένα δε με αφορά το styling εγώ αυτό που φοράω το φοράω και πάνω στη σκηνή. Άλλωστε εγώ είμαι ροκ, μην το ξεχνάμε.
Περι talent shows να ρωτήσω…??
Τάκης Δαμάσχης : Δεν χρειάζεται απάντηση σ’ αυτό. Κοίτα πόσα έχουν γίνει, μετράμε πλέον δεκάδες, και πες μου εσύ πόσοι μεγάλοι καλλιτέχνες έχουν βγει από αυτά?
Νομίζω μπορούμε αυτό να το αφήσουμε να το κρίνει ο κόσμος.
Τάκης Δαμάσχης : Αν προκύπτουν αξιόλογοι καλλιτέχνες απ’ αυτά δεν το ξέρω. Δυστυχώς, ακόμα κι αν υπάρχουν, τους χρησιμοποιούν τα κανάλια με τέτοιο τρόπο, που καταφέρνουν μάλλον το αντίθετο.
Πόσο πιστεύετε στο Internet ως μέσο προβολής και επικοινωνίας?
Τάκης Δαμάσχης : Το θεωρώ το Α και το Ω πλέον. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο από εδώ και πέρα. Γενικά δεν υπάρχει τίποτα άλλο από εδώ και πέρα, πέρα από το ιντερνέτ όσον αφορά την ενημέρωση. Αυτή είναι η ψηφιακή εποχή. Εκεί πάμε.
Μπορεί να βοηθήσει και την δισκογραφία?
Τάκης Δαμάσχης : Πιθανώς όχι. Αλλά στη μουσική κάνει καλό. Με ενδιαφέρει περισσότερο να υπάρχει η μουσική, και λιγότερο η δισκογραφία!
Ειρήνη Δούκα : Συμφωνώ απόλυτα. Το θέμα του ψηφιακού και το θέμα του ιντερνέτ είναι μεγάλη κουβέντα για το πώς προβάλλει κανείς τη δουλειά του! Έχουν βγει πάρα πολλά, όπως το facebook, το twitter και θέλει πάρα πολύ προσοχή. Προσωπικά απέχω από αυτά. Δεν αντέχω. Το βρίσκω καταπιεστικό.
Μπορείτε να ορίσετε την έννοια της επιτυχίας σήμερα ή δεν σας ενδιαφέρει? Όχι όπως την ορίζει ο καθένας αλλά όπως τη βλέπετε εσείς. Τι σημαίνει επιτυχία?
Ειρήνη Δούκα : Για μένα επιτυχία σημαίνει να έρχεται κόσμος στη συναυλία και να βλέπεις ότι αγαπάει τα κομμάτια σου, τα τραγουδάει, ειδικά αυτά που δεν έχουν παιχτεί στο ραδιόφωνο…
Κι είναι πολλά αυτά που είναι καλά και δεν έχουν παιχτεί στο ραδιόφωνο…
Ειρήνη Δούκα : Ναι. Σ ευχαριστώ που το λες. Την επιτυχία την κρίνω από το πώς με κάνει κι αισθάνομαι πάνω στη σκηνή. Σημαντικό βέβαια είναι να ακούγεσαι και στα ραδιόφωνα, ώστε να έρχεται και να σε ακούει πολύς κόσμος, να μην λες τα τραγούδια μόνο για τους φίλους!
Καλοκαίρι συναυλίες?
Τάκης Δαμάσχης : Ναι, έχουμε κάποιες συναυλίες. Επιλεκτικά όμως γιατί χρειαζόμαστε χρόνο να τελειώσουμε το δίσκο. Έχουμε πολλή δουλειά ακόμη. (γέλια)
Ο δίσκος από ό,τι κατάλαβα θα έχει πολλά «καλούδια»!
Τάκης Δαμάσχης : Θα κάνουμε μια προσπάθεια, αυτός να είναι ο καλύτερός μας δίσκος, ο πιο καλοδουλεμένος
Θα ακούσουμε κάτι διαφορετικό?
Ειρήνη Δούκα : Είναι κάποια πράγματα που τα ακούς και τα ξανακούς «θα κάνουμε κάτι διαφορετικό…», «θα είναι κάτι καλύτερο»… Δεν ξέρω.
Τάκης Δαμάσχης : Θα έχουμε καλύτερα τραγούδια
Ειρήνη Δούκα : Ναι. Έτσι θέλουμε να πιστεύουμε. Αυτό λέμε στον εαυτό μας. Πάντα είναι διαφορετικά. Γιατί κάθε χρόνο ακούς διαφορετικά πράγματα.
Νομίζω δεν μπορείς να πεις «φέτος τα τραγούδια μου θα είναι χειρότερα» δεν θα είχε νόημα κάτι τέτοιο.
Ειρήνη Δούκα : Ναι, δεν μπορείς να πεις «φέτος θα πάω μερικά βήματα πίσω».
Τάκης Δαμάσχης : Μα αυτό ακυρώνει και την έννοια της δημιουργίας και της προόδου ενός καλλιτέχνη αν κάνει χειρότερα πράγματα από αυτά που έκανε στο παρελθόν.
Ειρήνη Δούκα : Πάντα πιστεύουμε ότι προοδεύουμε.
Η κύρια πηγή έμπνευσής σας ποια είναι?
Τάκης Δαμάσχης : Η ζωή. Κυρίως η ζωή.
Ο στίχος σας δεν είναι ανάλαφρος. Αν κάποιος παρακολουθεί ή παρακολουθήσει τους C Real θα δει ότι πάντα υπάρχει κάτι που πάει παραπέρα τον στίχο.
Ειρήνη Δούκα : Ακριβώς!
Τάκης Δαμάσχης : Ο στίχος μας, δημιουργεί εικόνες.
Ειρήνη Δούκα : Μερικές φορές είναι και βιωματικός. Γενικά όλα είναι βιωματικά.
Τάκης Δαμάσχης : Είναι και σαδομαζοχιστικά άλλες φορές, όπως το «Επικίνδυνα σε θέλω» ας πούμε. Το οποίο είναι πολύ υγιές. (Γέλια…. Γέλια…. Γέλια…)
Έτσι με γέλιο και αισιοδοξία θα κλείσουμε και την κουβέντα μας νομίζω!!
Ειρήνη Δούκα : Σ ευχαριστούμε
Τάκης Δαμάσχης : Εμείς να ευχηθούμε σε όλους «κουράγιο», θα περάσει, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά. Σ’ ευχαριστούμε. Να είσαι καλά. Με την κυκλοφορία του νέου δίσκου θα τα ξαναπούμε σίγουρα.
Ευχαριστίες στην Χριστιάννα Παντελάτου για την απόδοση της συνέντευξης
