Τον τελευταίο καιρό μαθαίνω ότι είσαι συνέχεια στο studio…
Studiο και συναυλίες ναι.
Στο studio τι ετοιμάζεις;
Στο studio ετοιμάζω τον προσωπικό δίσκο, ο οποίος θα είναι έτοιμος το πολύ σ’ ένα μήνα. Το πρώτο τραγούδι ήδη κυκλοφορεί στα ραδιόφωνα, λέγεται ‘Τι Ωραία Μέρα’ και απ’ ότι μαθαίνω πάει καλά. Συγχρόνως ετοιμάζω άλλο ένα cd που είναι για ένα διαφορετικό αγγλόφωνο project, το Berolina, που έχει να κάνει ως επί το πλείστον με σκοτεινή dance electro μουσική και προορίζεται κυρίως για τη Γερμανία.
Αυτό που θα γινόμουν θα ήταν ή μουσικός ή ναυτικός. Έχω γενικότερα ένα κόλλημα με τη θάλασσα. Να ‘ναι καλά ο Νίκος ο Ζιώγαλας… Ήμουν στο τσακ να φύγω. Αν καθυστερούσα δύο μήνες μπορεί και να είχα μπαρκάρει.
Πες μου για τους Berolina.
Κοίταξε να δεις. Αυτό που ήθελα να κάνω ήταν να ξεχωρίσω λίγο τη δισκογραφία που κάνω στην Ελλάδα, από την dance πτυχή της μουσικής μου, που δεν μπορούσα να την εκφράσω μέσα από τους δικούς μου δίσκους. Έτσι έφτιαξα αυτό το σχήμα που ονομάστηκε Berolina και μέσω αυτού θα κυκλοφορήσουν αυτά τα τραγούδια. Το ιδιαίτερο στοιχείο του project, είναι ότι ουσιαστικά αποτελεί μια κοινότητα, έτσι θέλω να το λέω. Χωράει μουσικούς, χορευτές, καλλιτέχνες όλων των ειδών και από διαφορετικές χώρες. Για την ώρα πάντως, είναι μια σχέση Ελλάδας-Γερμανίας.
Και αυτή τη στιγμή πόσοι είστε;
Κοίτα να δεις, στην αποψινή εμφάνιση θα είμαστε τέσσερις άνθρωποι, μαζί με εμένα, που αποτελούμε την βάση των Berolina. Μαζί μας θα είναι Miss Enfer που είναι η χορεύτρια και μέλος της ‘κοινότητας’, ενώ θα τραγουδάει και η Maxi Nil η οποία πέρα από τη συμμετοχή της στους Berolina είναι αρκετά γνωστή και έξω.
Κάθε μέρα άνοιγα τη τηλεόραση, άκουγα τα νέα και μαύριζε η ψυχή μου. Είμαι και από τη φύση μου καταθλιπτικός, αγοραφοβικός και γενικότερα προβληματικός. Οπότε όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο με έριχναν τελείως στον πάτο.
Και η ηχογράφηση αυτού του δίσκου γίνεται στην Ελλάδα;
Ναι. Ηχογραφείται στην Ελλάδα, με την βοήθεια γερμανών παραγωγών και τραγουδιστών. Στο πρώτο single που βγάλαμε, το Calling, τραγουδάει η Leandra. Οι έλληνες που ακούνε dark μουσική την ξέρουν, ενώ έχει τραγουδήσει και με τους Diary of Dreams και τους Apoptygma Berzerk. Γενικά ο ήχος του δίσκου θα είναι σκοτεινός και alternative.
Και θα κυκλοφορήσει από τη Warner;
Θα κυκλοφορήσει από τη Warner στην Ελλάδα και από μια ανεξάρτητη γερμανική εταιρία στη Γερμανία, η οποία ειδικεύεται σε αυτό το είδος μουσικής.
Μιλάς για σκοτεινή μουσική, αλλά το πρώτο δείγμα από το νέο σου δίσκο, το ‘Ωραία Μέρα’ ακούγεται αισιόδοξο και φωτεινό…
Περίεργο για μένα ε; (γέλια) Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για πολύ αισιόδοξο κομμάτι και μάλλον το έγραψα για μένα. Κάθε μέρα άνοιγα τη τηλεόραση, άκουγα τα νέα και μαύριζε η ψυχή μου. Είμαι και από τη φύση μου καταθλιπτικός, αγοραφοβικός και γενικότερα προβληματικός. Οπότε όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο με έριχναν τελείως στον πάτο. Και γι’ αυτό το λόγο γράφτηκε αυτό κομμάτι έτσι…
Ποτέ δεν έχω μπει στη διαδικασία να περιγράψω με τη μουσική μου κάποια δικιά μου εμπειρία ή κάποια κοντινή μου κατάσταση. Γίνομαι παραμυθάς όταν γράφω…
Σαν ‘αυτοψυχανάλυση’;
Ναι. Κάτι τέτοιο.
Και ο υπόλοιπος δίσκος;
Θα είναι στο ίδιο ύφος. Είναι ίσως ο πιο ακουστικός δίσκος που έκανα ποτέ. Αυτά που θα ακούσεις μέσα είναι κυρίως τύμπανα, μπάσο, κιθάρα και φωνή. Ελάχιστα ηλεκτρονικά στοιχεία και λίγα έγχορδα. Είναι ροκ ο δίσκος, δεν μπορείς να τον πεις mainstream, αλλά παρόλα αυτά πιστεύω ότι ‘κάτι’ έχει και θα μπορεί να τον ακούσει όλος ο κόσμος.
Σε σχέση με τα ‘Κουτιά είναι Κουφά’ ο οποίος είχε αφεθεί να εννοηθεί ότι θα ήταν σκοτεινός δίσκος αλλά ήταν εντέλει πολύ γήινος;
Δεν ήταν τόσο σκοτεινός δίσκος. Μόνο στιχουργικά είχε κάποια σκοτεινά κομμάτια. Αυτός ο δίσκος είναι πιο εσωτερικός. Πιστεύω ότι απευθύνεται σε πιο ‘μοναχικούς’ ανθρώπους. Σε ανθρώπους που κλείνονται στο σπίτι και θέλουν ν’ ακούνε κάτι. Στην εφηβεία μου ας πούμε, αλλά και πιο μετά, όταν περνούσα κάποιες περίεργες καταστάσεις και κλεινόμουν στον εαυτό μου, συνήθως έβαζα Cure και άκουγα. Πάνω σε αυτό το μοτίβο έχει χτιστεί και αυτός ο δίσκος.
Τα τραγούδια είναι γραμμένα από πριν και απλά μπαίνεις στο studio για να τα ηχογραφήσεις;
Θα σου πω από την αρχή πως δουλεύω. Φτιάχνω ένα κομμάτι, και συγχρόνως με τη μουσική και τους στίχους που γράφω, το ‘στήνω’ κιόλας. Δηλαδή έχω καθορίσει στο μυαλό μου ακόμα και τον ήχο. Μέχρι να βγει στο cd, βέβαια, θα υπάρξουν αλλαγές και βελτιώσεις. Αλλά κάπως έτσι λειτουργώ. Ήδη έχω δουλέψει τα τραγούδια στο δικό μου studio στο σπίτι και έτσι όταν ηχογραφώ, τα κομμάτια είναι σχεδόν έτοιμα.
…σε λίγο καιρό ετοιμάζω και ένα νέο cd, το οποίο θα περιέχει μόνο διασκευές δημοτικών τραγουδιών. Θα είναι μαύρα και σκοτεινά τα τραγούδια, μιλάνε όλα για το θάνατο και δόξα τω Θεώ έχουμε μεγάλη παράδοση σε τέτοιου είδους τραγούδια…
Τι έρχεται πρώτα, στίχοι η μουσική;
Δεν υπάρχει κανόνας. Παλιότερα έλεγα ότι πρώτα η μουσική και μετά ο στίχος. Τον τελευταίο καιρό και ειδικά από τότε που έγινε σχεδόν μόνιμος συνεργάτης μου ο Θάνος Παπανικολάου, έτυχε να δουλέψω πάρα πολλά κομμάτια στα οποία ήρθε πρώτα ο στίχος και μετά η μουσική.
Οι στίχοι στον δίσκο;
Μισοί δικοί μου και μισοί του Θάνου.
Πώς γράφεις μουσική; Λες τώρα θα κάτσω να γράψω ή περιμένεις πότε θα σου έρθει έμπνευση;
Δεν υπάρχει κανόνας. Ας πούμε τώρα αν πάρω τη κιθάρα, θα γράψω κομμάτι. Οποιαδήποτε στιγμή θα γράψω κομμάτι. Το θέμα είναι ποια από αυτά τα τραγούδια αξίζουν να μπούνε σε δίσκο. Ποτέ δεν έχω μπει στη διαδικασία να περιγράψω με τη μουσική μου κάποια δικιά μου εμπειρία ή κάποια κοντινή μου κατάσταση. Γίνομαι παραμυθάς όταν γράφω. Φαντάζομαι ιστορίες που μπορεί να συμβαίνουν σε άλλους και τις περιγράφω με τα τραγούδια μου. Γενικά δεν παίρνω πράγματα από τη δική μου ζωή. Συμβαίνει όμως, μερικές φορές, κάποιες από αυτές τις ιστορίες να κολλάνε στο κεφάλι μου και να τις νιώθω σαν προσωπικές εμπειρίες.
…χαίρομαι να βλέπω νέα ταλαντούχα παιδιά να κάνουν πράγματα. Αυτό που δε θέλω σε αυτόν τον χώρο είναι κάποιους άσχετους ανθρώπους, οι οποίοι καταστρέφουν τη τέχνη και βρωμίζουν το τοπίο της μουσικής.
Είσαι μουσικός που γράφει και για άλλους. Ποια είναι διαδικασία. Γράφεις κάτι και σκέφτεσαι ότι θα ταίριαζε καλύτερα σε κάποιον άλλο;
Όχι. Για να γράψω για άλλον καλλιτέχνη, θα πρέπει πρώτα απ όλα να μου το ζητήσει και μετά να θέλω κι εγώ να το γράψω. Μετά μπαίνω σε μια περίεργη διαδικασία στην οποία τον φαντάζομαι μπροστά μου, ακούω μέσα μου τη φωνή του και προσπαθώ να σκεφτώ το τι είναι καλύτερο γι αυτόν να τραγουδήσει, όπως και το τι είναι το καλύτερο που μπορώ να γράψω εγώ γι αυτόν. Έτσι δουλεύω. Δεν γράφω τραγούδια για να τα έχω καβάτζα στο συρτάρι και να τα βγάζω όταν κάποιος μου ζητήσει. Θέλω να είναι πάντα κάτι καινούριο και να είναι φτιαγμένο πάνω του.
Το ‘Αν Μετρηθούμε’ της Ραλλίας. Το έχεις γράψει εσύ και είναι λίγο λαϊκότροπο…
Όχι τόσο λαϊκότροπο. Έχει κάποια έθνικ στοιχεία μέσα. Για μεγάλη διάρκεια της καλλιτεχνικής μου ζωής ασχολιόμουν εντατικά με την δημοτική μουσική, της οποίας ούτως ή άλλως είμαι λάτρης, οπότε το έχω σαν ήχο μέσα μου. Μάλιστα σε λίγο καιρό ετοιμάζω και ένα νέο cd, το οποίο θα περιέχει μόνο διασκευές δημοτικών τραγουδιών. Το ετοιμάζω εδώ και καιρό. Έχω μαζέψει ήδη τα κομμάτια κι έχω ξεκινήσει τις ενορχηστρώσεις. Θα είναι μαύρα και σκοτεινά τα τραγούδια, μιλάνε όλα για το θάνατο και δόξα τω Θεώ έχουμε μεγάλη παράδοση σε τέτοιου είδους τραγούδια. Γενικά πάντως έχω μια λατρεία για τη δημοτική μουσική και γι αυτό και μου βγαίνουν στοιχεία της στη μουσική μου. Μη ξεχνάς ότι και για χρόνια έπαιζα με το Νίκο Ζιώγαλα. Έμαθα πάρα πολλά πράγματα από αυτόν και με μύησε ακόμα περισσότερο στη μαγεία του δημοτικού τραγουδιού.
Ανέφερες τον Νίκο Ζιώγαλα. Συχνά διηγείσαι την ιστορία του πως του έδωσες μια κασέτα με τη μουσική σου και αυτός σε πήρε τηλέφωνο και σε πήρε μαζί του στο σχήμα του. Αυτό πιστεύεις ότι με την κρίση που υπάρχει σήμερα, θα μπορούσε να ξανασυμβεί; Δηλαδή αν ερχόταν ένα νέο παιδί και σου έδινε ένα δείγμα της μουσικής του, θα μπορούσες να το βοηθήσεις ή θα του έλεγες να το αφήσει καλύτερα γιατί ο χώρος είναι κορεσμένος;
Το ότι ο χώρος έχει φτάσει σε αυτό το σημείο θα του το πω. Θα του δώσω τις συμβουλές μου και θα του πω και να μην ‘φουσκώνει’ υπερβολικά τα όνειρά του. Αν όμως είναι ταλαντούχο, θα το πάρω και μαζί μου, θα του ζητήσω και τραγούδια και θα το βοηθήσω όσο μπορώ. Εγώ χαίρομαι να βλέπω νέα ταλαντούχα παιδιά να κάνουν πράγματα. Αυτό που δε θέλω σε αυτόν τον χώρο είναι κάποιους άσχετους ανθρώπους, οι οποίοι καταστρέφουν τη τέχνη και βρωμίζουν το τοπίο της μουσικής.
Πολύ θα θέλαμε να είμαστε σαν κάποιους συναδέλφους που δουλεύουν σε μεγάλα μαγαζιά με μεγαλύτερο νυχτοκάματο και περισσότερη ασφάλεια. Αλλά τι να κάνουμε; Έχουμε διαλέξει τον δύσκολο δρόμο.
Δηλαδή ένας νέος μουσικός έχει ελπίδες, όχι να γίνει φίρμα, αλλά τουλάχιστον να μπορεί να ζήσει από τη μουσική του; Ειδικά υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες.
Η αλήθεια είναι ότι όσοι υπηρετούμε αυτόν τον ήχο που ζει κυρίως στις μικρές μουσικές σκηνές, πάντα δίνουμε μια μάχη όχι μόνο για να επιβιώσουμε αλλά και για να μπορούμε να συνεχίσουμε να φτιάχνουμε τη μουσική που μας αρέσει. Είμαστε πάντα στην κόψη του ξυραφιού και προσπαθούμε να αποφύγουμε αυτό το βήμα προς τα πίσω που θα μας κάνει να ψάξουμε να βρούμε μια άλλη δουλειά για να ζήσουμε. Αυτό ψυχολογικά μας καταστρέφει σαν μουσικούς. Πολύ θα θέλαμε να είμαστε σαν κάποιους συναδέλφους που δουλεύουν σε μεγάλα μαγαζιά με μεγαλύτερο νυχτοκάματο και περισσότερη ασφάλεια. Αλλά τι να κάνουμε; Έχουμε διαλέξει τον δύσκολο δρόμο.
Πάντως με τη κρίση, τα μεγάλα μαγαζιά, τα ‘μπουζούκια’ αν θες, υποφέρουν περισσότερο…
Εννοείται. Αφού εκεί ήταν τα μεγάλα νυχτοκάματα και εκεί δούλευε ο πολύς κόσμος . Στριμωχτήκανε κι αυτοί. Αν πάει ο Δημήτρης Κοργιαλάς σε μια μικρή μουσική σκηνή αλλά ο κόσμος δεν έχει λεφτά να έρθει να τον δει, δε συμβαίνει και τίποτα. Ένα μεγάλο μαγαζί, όμως , που έχει ένα σωρό σερβιτόρους και τραγουδιστές, αν ‘κόψει’ τους μισούς από αυτούς θα είναι τραγωδία.
Μήπως όμως η κρίση στα μεγάλα μαγαζιά σας κάνει καλό γιατί στρέφει τον κόσμο στις μουσικές σκηνές;
Βασικά το αντίθετο έχει γίνει και μας έκανε μεγαλύτερη ζημιά. Ήρθανε οι άνθρωποι που παίζανε σε μεγάλες πίστες και πλέον παίζουν σε μουσικές σκηνές. Βέβαια αυτό είναι και επιλογή των επιχειρηματιών που έχουν τα συγκεκριμένα μαγαζιά. Από εμπορική άποψη τους συμφέρει να φέρουν ένα μεγάλο όνομα που θα ‘γεμίσει’ το μαγαζί με κόσμο που θα ανοίξει μπουκάλια και θα κάνει ‘ζημιά’. Το αποτέλεσμα είναι, όμως, ότι τρώνε τη δουλειά τη δικιά μου και άλλων τραγουδοποιών που ζούσαμε από αυτές τις σκηνές.
Πού προτιμάς να παίζεις τη μουσική σου; Σε κάποιο club, σε κάποια συναυλία σε ανοικτό χώρο ή σε μουσικές σκηνές;
Πιστεύω ότι τα προσωπικά μου τραγούδια στέκονται πολύ καλά σε κάποια μουσική σκηνή. Εκεί δηλαδή νιώθω ότι μπορώ να τα παρουσιάσω καλύτερα. Όσον αφορά τα άλλα projects εννοείται ότι χρειάζονται εξειδικευμένους και ‘ιδιαίτερους χώρους για να αποδοθούν σωστά.
Συνήθως πριν βγω, πάω και ζητάω από τον dj να παίξει Depeche Mode ή Cure για να μου φτιάξει τη ψυχολογία. Αν δε μπορεί να γίνει αυτό, τότε βάζω ωτοασπίδες και αν δεν μπορεί να γίνει ούτε αυτό, τότε απλά θα βάλω να πιω ένα ποτό και θα βγώ…
Δηλαδή δεν σε ενοχλεί στη μουσική σκηνή που ενώ εσύ τραγουδάς, ο άλλος κάθεται και μιλάει με το διπλανό του; Δε προτιμάς να είσαι στη σκηνή σε μια συναυλία;
Η συναυλία είναι άλλο πράγμα. Τα συναισθήματα είναι πανέμορφα σε μια συναυλία, γιατί νιώθεις την ενέργεια από όλον τον κόσμο να σε ανεβάζει. Συγχρόνως, όμως, είναι και τέρας. Έπαιξα σε συναυλία με 15000 κόσμο από κάτω και ένιωσα ένα δέος.
Δηλαδή ακόμα νιώθεις άγχος όταν βγαίνεις στη σκηνή…
Πάντα! Το ζήτημα είναι να περάσουν τα τρία πρώτα τραγούδια. Μετά ζεσταίνεται το σώμα και η ψυχή.
Όταν δεν έχει πολύ κόσμο από κάτω ξενερώνεις;
Όταν συμβαίνει αυτό απλά κλείνεσαι περισσότερο στον εαυτό σου και κάνεις μεγαλύτερη προσπάθεια να αποδώσεις τα κομμάτια όπως πρέπει. Ας πούμε τα Σάββατα, που βγαίνει ο κόσμος να διασκεδάσει και δεν τον νοιάζει το τι και πώς, γίνονται τα πράγματα όπως το λες. Μιλάει ο άλλος με τη παρέα του επειδή είναι η μέρα που μπορεί να βγει και να τα πει με τους φίλους του. Δεν θα τους παρεξηγήσεις κιόλας. Εσύ κάνεις τη δουλειά σου στη σκηνή και είμαι σίγουρος ότι παρόλο που μιλάνε και που δεν προσέχουν ευλαβικά, αυτό που πρέπει να πάρουν θα το πάρουν.
Έχουν διαφορά τα φετινά Σάββατα από τα Σάββατα πριν από πέντε χρόνια φερ’ ειπείν;
Τα Σάββατα πριν από μερικά χρόνια ήταν βάρβαρο πράγμα για μας. Τις καθημερινές είχες ανθρώπους από κάτω που ήρθαν να ακούσουν συγκεκριμένο καλλιτέχνη και συγκεκριμένα τραγούδια. Το Σάββατο τότε, ήταν «όλοι μαζί και ό,τι δούμε». Τώρα έχουν γίνει κάπως καλύτερα, γιατί ο κόσμος βγαίνει μόνο το Σάββατο και έχει ηρεμήσει λίγο. Παλιά ήταν τρομακτικά. Δεν ήθελα να παίζω Σάββατο.
Έχεις κάποιο προσωπικό τελετουργικό πριν βγεις στη σκηνή;
Συνήθως πριν βγω, πάω και ζητάω από τον dj να παίξει Depeche Mode ή Cure για να μου φτιάξει τη ψυχολογία. Αν δε μπορεί να γίνει αυτό, τότε βάζω ωτοασπίδες και αν δεν μπορεί να γίνει ούτε αυτό, τότε απλά θα βάλω να πιω ένα ποτό και θα βγώ. Πάντως κάτι χρειάζεται για να με ηρεμήσει.
Αναφέρεις τους Depeche Mode και τους Cure συχνά. Και το δηλώνεις ότι είσαι οπαδός. Σαν μουσικός όμως, έχεις κάποιο όνειρο για κάποια συνεργασία με κάποιον μουσικό σου ήρωα;
Δεν κάνω τέτοια όνειρα. Αν ας πούμε έρχονταν οι Cure για να παίξουν, θα προτιμούσα να είμαι από κάτω και μπροστά μπροστά παρά να παίξω πριν από αυτούς. Στην πραγματικότητα, με το πέρασμα των χρόνων έτυχε να παίξω με αρκετούς ξένους καλλιτέχνες και κατά κάποιον τρόπο ήρθαν τα πράγματα από μόνα τους. Ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα, για παράδειγμα, οι Apoptygma Berzerk, με πήραν οι ίδιοι τηλέφωνο να πάω στη Γερμανία να παίξω μαζί τους. Και αυτό ήταν κάτι που ούτε καν μου περνούσε από το μυαλό.
Όταν έκανα το ‘Μια Φορά’ ήξερα ότι έγραψα μια επιτυχία και το έλεγα. Όταν το πήγα στην εταιρία, όμως, μου είπαν ότι δεν ξέρουν αν θα το βάλουν στον δίσκο. Δεν τους άρεσε… Γενικότερα δεν πέφτω ποτέ έξω σε τέτοια πράγματα. Σε κάθε μου δίσκο, ξέρω ποια είναι τα κομμάτια που θα ακουστούν και θα παιχτούν στα ραδιόφωνα και ποια όχι.
Αυτό συνέβη προτού αρχίσεις να προωθείς τη μουσική σου έξω;
Αυτό έγινε περίπου ένα χρόνο μετά τη κυκλοφορία του ‘Μια Φορά’ το οποίο πήγαινε πολύ καλά έξω, άσχετα με το ότι στην Ελλάδα η εταιρία δεν το πίστεψε. Ήταν νούμερο ένα σε πολλές χώρες έξω και από εκεί αναπτύχθηκαν επαφές με πάρα πολλούς παραγωγούς, εταιρίες και καλλιτέχνες, κυρίως από Γερμανία, οι οποίοι με εκτιμούν και κάθε φορά που κάνω κάτι καινούριο, του δίνουν σημασία, μου λένε τη γνώμη τους, το προωθούν και γενικότερα με στηρίζουν.
Οι μεγάλες σου επιτυχίες, είναι τα ηλεκτρονικά σου κομμάτια, όπως το ‘Μια Φορά’…
Παρόλα αυτά, στις συναυλίες διαπιστώνω ότι το κομμάτι που αγαπάει περισσότερο ο κόσμος είναι το ‘Σ Αγαπώ’ που δεν έχει καμιά σχέση με ηλεκτρονική μουσική ή και το ‘Μην Υποκρίνεσαι’ από τον πρώτο δίσκο. Σίγουρα το ‘Μια Φορά’ και το ‘Χωρίς Εσένα’ ξεσηκώνουν τον κόσμο και εκείνο τον καιρό αυτό ήθελα να πετύχω. Να κάνω τον κόσμο να χορέψει. Στο τέλος όμως, το τραγούδι που μένει είναι αυτό που θα δώσει κάτι παραπάνω στον ακροατή από μια διάθεση να σηκωθεί και να ξεδώσει.
Όταν έγραφες αυτά τα κομμάτια, το φανταζόσουν ότι θα κάνουν επιτυχία;
Ναι. Όταν έκανα το ‘Μια Φορά’ ήξερα ότι έγραψα μια επιτυχία και το έλεγα. Όταν το πήγα στην εταιρία, όμως, μου είπαν ότι δεν ξέρουν αν θα το βάλουν στον δίσκο. Δεν τους άρεσε. Τους το έλεγα ότι ήταν καλό και δε με πίστευαν. Υπήρχε φοβερή αμφιβολία. Γενικότερα δεν πέφτω ποτέ έξω σε τέτοια πράγματα. Σε κάθε μου δίσκο, ξέρω ποια είναι τα κομμάτια που θα ακουστούν και θα παιχτούν στα ραδιόφωνα και ποια όχι.
Τώρα που η δισκογραφία έχει πέσει αισθητά και δεν υπάρχει πια η προσδοκία του χρυσού δίσκου ή των υψηλών πωλήσεων, νιώθεις πιο ελεύθερος να γράψεις ό,τι θέλεις;
Είχα απελευθερωθεί τη στιγμή που έφτιαξα το προσωπικό μου studio και άρχισα να κάνω τις παραγωγές μόνος μου. Ξέρω ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που θ αγοράσουν το δίσκο μου, οπότε τον φτιάχνω, τον ετοιμάζω, τον πηγαίνω στην εταιρία και τελειώνουν εκεί οι κουβέντες. Δε μπορεί να μου πει κανείς τίποτα. Άμα δε θέλουν να τον βγάλουν, μου είναι πολύ εύκολο να πάρω μια Γερμανική, Βέλγικη ή Ολλανδική εταιρία και να κυκλοφορήσει από εκεί.
Η σχέση σου με τη τεχνολογία;
Πολύ καλή.
Το site σου…
To korgialas.net;
…όταν έκανα διασκευή στον ‘Πιο Καλό Τραγουδιστή’, ενώ ο Τουρνάς μου είπε «σου έχω απόλυτη εμπιστοσύνη κάνε ότι θες» του είπα «Όχι. Θα το φτιάξω, θα το στείλω και μόνο αν έχω τη δική σας άδεια θα το κυκλοφορήσω»…
Ναι…
Δεν ισχύει. Δεν είναι επίσημο. Το έχει στήσει ένας φίλος που είναι και fan και απλά έχει μείνει. Δεν ασχολούμαι. Ψιλοβαριέμαι. Και με το facebook που μπαίνω μέσα, ουσιαστικά το έχω για να μιλάω σε δυο τρεις ανθρώπους.
Η σχέση σου με τις διασκευές;
Γενικά δε μου αρέσουν οι διασκευές. Για να μου αρέσει μια διασκευή θα πρέπει να είναι πάρα πάρα πολύ καλή και είμαι πολύ αυστηρός στα κριτήριά μου. Ας πούμε, όταν έκανα διασκευή στον ‘Πιο Καλό Τραγουδιστή’, ενώ ο Τουρνάς μου είπε «σου έχω απόλυτη εμπιστοσύνη κάνε ότι θες» του είπα «Όχι. Θα το φτιάξω, θα το στείλω και μόνο αν έχω τη δική σας άδεια θα το κυκλοφορήσω». Και επίσης ρωτάω και τον κόσμο γύρω αν του αρέσει. Ένας να μου πει ότι δε του αρέσει, τη πέταξα! Για μένα οι διασκευές πρέπει ή να είναι σε τελείως διαφορετικό φάσμα από την αρχική εκτέλεση ή αν είναι στο ίδιο στιλ τότε θα πρέπει να είναι πολύ πολύ καλύτερες από το πρωτότυπο. Αν δεν το αλλάζεις το τραγούδι ή δε το βελτιώνεις, τότε γιατί να το ακουμπήσεις;
Υπάρχει κάποιο τραγούδι άλλου καλλιτέχνη που σου αρέσει πολύ να παίζεις ζωντανά;
Μια ζωή παίζω το ‘A Forest’ των Cure. Είναι το πρώτο κομμάτι που έπαιξα στα δεκαπέντε μου και το παίζω ακόμα και τώρα. Και σήμερα το βράδυ θα το παίξω. Δε φεύγει ποτέ από το setlist.
Υπάρχει τραγούδι που να είναι για σένα ένοχη απόλαυση. Που να ντρέπεσαι να παραδεχτείς ότι σου αρέσει;
Όχι. Υπάρχουν πάρα πολλά λαϊκά και δημοτικά τραγούδια που μου αρέσουν. Απ όλα τα είδη μουσικής μπορώ να βρω ωραία πράγματα. Γενικά ό,τι μου αρέσει το λέω. Και θεωρώ ότι έχω και καλό γούστο. Αν πω ότι κάτι μου αρέσει πάει να πει ότι όντως είναι καλό.
Στον ελεύθερο χρόνο τι κάνεις;
Στον ελάχιστο που υπάρχει, ψάρεμα! Τρελαίνομαι να ψαρεύω. Μου αρέσει γιατί νιώθω μόνος μου, εγώ και το σύμπαν.
Ταινίες και μουσική που είδες και άκουσες πρόσφατα και σου άρεσαν;
Από ταινίες, αυτή που μου άρεσε πάρα πολύ ήταν το ‘Μεσάνυχτα στο Παρίσι’ του Woody Allen. Πάρα πολύ έξυπνη ταινία. Ήταν σαν παραμύθι. Με ταξίδεψε αλλού. Και μου άρεσε επίσης πολύ και το ‘The Way Back’ του Peter Weir. Από μουσική, τον τελευταίο καιρό ακούω τα αγαπημένα μου συγκροτήματα. Συγκεκριμένα τις τελευταίες μέρες ακούω συνέχεια Smiths. Ξαναγύρισα στην εφηβεία μου.
Ραδιόφωνο ακούς;
Ακούω μανιωδώς αν και λίγο με ενοχλεί αυτό το «γκάπα γκούπα» που παίζουν συχνά. Μου αρέσει πολύ το ραδιόφωνο αλλά νιώθω ότι έχει χάσει λίγο τη μπάλα με το playlist. Ενώ υπάρχουν ακόμα στα ραδιόφωνα πάρα πολύ αξιόλογοι άνθρωποι και παραγωγοί, δυστυχώς δεν έχουν το ελεύθερο να μου προτείνουν κάτι δικό τους αλλά παίζουν ό,τι επιβάλλει ο διευθυντής και οι δισκογραφικές. Μου λείπει πάρα πολύ ο ρομαντισμός της σχέσης ακροατή-παραγωγού που υπήρχε παλιά. Θα έπρεπε τους λίγους αξιόλογους ανθρώπους που δουλεύουν ακόμα στο ραδιόφωνο να τους δίνανε την ευκαιρία να βάζουν έστω δυο τρία τραγούδια δικής τους επιλογής.
Μου αρέσει πολύ το ραδιόφωνο αλλά νιώθω ότι έχει χάσει λίγο τη μπάλα με το playlist. Ενώ υπάρχουν ακόμα στα ραδιόφωνα πάρα πολύ αξιόλογοι άνθρωποι και παραγωγοί, δυστυχώς δεν έχουν το ελεύθερο να μου προτείνουν κάτι δικό τους αλλά παίζουν ό,τι επιβάλλει ο διευθυντής και οι δισκογραφικές.
Εσένα θα σ ενδιέφερε να ασχοληθείς με το ραδιόφωνο;
Πολύ, αλλά μόνο υπό τις συνθήκες που σου είπα. Δεν θα ήθελα να υποχρεώνομαι να παίξω δέκα τραγούδια από ένα playlist που δεν μου αρέσει καθόλου. Θέλω να κάνω ραδιόφωνο αλλά και να μπορώ να δίνω και πληροφορίες. Είναι το τάδε τραγούδι από τον τάδε δίσκο που βγήκε τότε. Και να πω και μια ιστορία πάνω σε αυτό. Θέλω να δώσω στον κόσμο πράγματα.
Όπως ο Πετρίδης…
Ο Πετρίδης είναι θεός! Είναι μουσική εγκυκλοπαίδεια. Εγώ μεγάλωσα μαζί του. Με αυτόν και με τον Δασκαλόπουλο.
Υπάρχει κάποια δουλειά που θα έκανες αν δε γινόσουν μουσικός;
Αυτό που θα γινόμουν θα ήταν ή μουσικός ή ναυτικός. Έχω γενικότερα ένα κόλλημα με τη θάλασσα. Να ‘ναι καλά ο Νίκος ο Ζιώγαλας… Ήμουν στο τσακ να φύγω. Αν καθυστερούσα δύο μήνες μπορεί και να είχα μπαρκάρει.
Μια περίεργη ερώτηση. Πες ότι υπάρχει μια μηχανή που σου επιτρέπει να μιλήσεις με τον εαυτό σου σε κάποια νεώτερη ηλικία. Σε ποιάς ηλικίας εαυτό θα διάλεγες να μιλήσεις και τι θα του έλεγες;
Τώρα μου ήρθαν πολλά στο μυαλό… Σίγουρα θα ήθελα να μιλήσω στον δεκαοκτάχρονο Δημήτρη. Δε μπορώ να σου πω τι θα του έλεγα αλλά ξέρω ότι θα του μιλούσα για εκείνη την ηλικία και για το τι θα έπρεπε να προσέξει λίγο αργότερα. Ωραία θα ήταν να υπήρχε αυτό το μηχάνημα.
Θες να μας μιλήσεις για μελλοντικές σου εμφανίσεις.
Θα είμαι καλεσμένος της Ευρυδίκης στο Σταυρό του Νότου. Από εκεί και πέρα, η σημερινή, είναι η αρχή μιας σειράς εμφανίσεων που θα φτάσουν μέχρι τη Γερμανία.
Μιλάς για το Berlin xXx…
Ναι. Ξεκινάει σιγά σιγά να χτίζεται και θα φτάσει ολοκληρωμένο στη Γερμανία. Παράλληλα όμως θα κάνω και εμφανίσεις για να προωθήσω τον προσωπικό μου δίσκου που θα είναι ως επί το πλείστον σε μουσικές σκηνές, ενώ θα περιοδεύσω και στην Ελλάδα.
Ο δίσκος πότε θα βγει; Έχει καθυστερήσει.
Έχει καθυστερήσει πάρα πολύ αλλά δε φταίω εγώ. Έπρεπε να βγει και ο δίσκος της Ευρυδίκης που κάναμε μαζί ενώ υπήρχαν και τα άλλα projects που προχωρούσαν και πήγαν πίσω τη κυκλοφορία του. Πάντως πιστεύω ότι τον επόμενο μήνα θα βγει.
Συνέντευξη στον Σεμπάστιαν Φραγκόπουλο
Φωτογραφίες Αρετή Σταυροπούλου
Διαβάστε επίσης
