Ακούσαμε το νέο σας single “Ακούω τη φωνή σου”. Να υποθέσουμε ότι αποτελεί προπομπό μιας νέας δουλειάς που έρχεται;
Η αλήθεια είναι ότι το είχαμε σκεφτεί έτσι. Σίγουρα θα εμπεριέχεται στο καινούριο μας άλμπουμ το οποίο θα βγει μετά το καλοκαίρι. Ήταν η πρώτη μας απόπειρα με δικούς μας στίχους και μουσική. Το γράψαμε πέρσι το καλοκαίρι και θέλαμε να κάνουμε ένα dance τραγούδι. Δε το θέλαμε τόσο γιατί το επιτάσσει η μουσική μόδα αυτή τη στιγμή, όσο γιατί εμείς οι ίδιοι δεν είχαμε κάνει κάτι τέτοιο μέχρι τότε. Ήταν και η εποχή που γράφτηκε (καλοκαίρι), το θέλαμε και εμείς, συνεργαστήκαμε και με τον Μιχάλη Παπαθανασίου από τους Goin’ Through για την παραγωγή και ήρθε και έδεσε.
Πολλοί πιστεύουν ότι μπαίνοντας σε ένα τέτοιο παιχνίδι βγαίνεις και όλα είναι έτοιμα… Παρ’ όλα αυτά συμβαίνει το αντίθετο.
Στο νέο σας δίσκο θα υπάρχουν συνεργασίες;
Αλέξανδρος: Θα θέλαμε να υπάρχουν συνεργασίες. Σκεφτόμαστε επίσης να έχουμε ένα concept album. Να υπάρχει δηλαδή μια ιστορία σε ένα κομμάτι και να συνεχίζεται στο επόμενο. Έχουμε πολλές σκέψεις. Όσον αφορά τις συνεργασίες δεν έχουμε συζητήσει κάτι ακόμα ώστε να είναι σίγουρο.
Φώτης: Με τον Βαγγέλη από τους ΝΕΒΜΑ συνεργαζόμαστε ούτως ή άλλως και γράφουμε μαζί κομμάτια, ακόμα όμως δεν έχουμε καταλήξει σε κάτι που θα βγει δισκογραφικά.
Βλέποντας ότι συνεργάζεστε με καλλιτέχνες όπως οι ΝΕΒΜΑ και οι Goin’ Through, θα επιλέγατε ποτέ να αλλάξετε ύφος στα κομμάτια σας και να γίνεται λίγο πιο Hip-hop/RnB;
Δεν είναι θέμα ταμπέλας. Ό,τι γράφουμε και μας ταιριάζει καλύτερα, το επιλέγουμε. Αν ένα κομμάτι έχει τέτοια στοιχεία, όπως hip-hop, και θεωρούμε ότι μας ταιριάζει, θα το επιλέγαμε. Παρ’ όλα αυτά το να στραφούμε αποκλειστικά σε αυτό το είδος, μοιάζει πολύ μακριά από αυτό που είμαστε! Είμαστε μια rock μπάντα εξάλλου…
Κατά καιρούς έχουμε δει ότι έχετε συνεργαστεί σε τραγούδια και ζωντανές εμφανίσεις με άλλους καλλιτέχνες. Ποια είναι αυτή που έχετε απολαύσει πιο πολύ;
Από τις καλύτερες συνεργασίες που έχουμε κάνει είναι το “Ημερολόγιο” με τους ΝΕΒΜΑ και δισκογραφικά αλλά και στα live. Γενικότερα, όλες τις συνεργασίες μας με τους guests καλλιτέχνες που έχουν περάσει από το 4711 στα lives μας, τις έχουμε απολαύσει.
Μετά τη συμμετοχή σας στο X-Factor ήταν δύσκολη η προσαρμογή στο χώρο των media και γενικότερα;
Πολλοί πιστεύουν ότι μπαίνοντας σε ένα τέτοιο παιχνίδι βγαίνεις και όλα είναι έτοιμα. Παρ’ όλα αυτά συμβαίνει το αντίθετο. Μπορεί να σου δίνει μια ώθηση-διαφήμιση αλλά αν δεν ασχολείσαι με αυτό κάθε μέρα, όλη μέρα, δεν πάει πουθενά, μένεις εκεί που είσαι. Είναι ένας συνεχής αγώνας.
Στην αρχή δηλαδή είχατε πρόβλημα;
Δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα. Είμαστε προσγειωμένοι χαρακτήρες και στην αρχή κάναμε πολύ σωστές κινήσεις ώστε να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Γενικότερα θέλει πολύ γερό στομάχι. Το ότι ήμασταν μπάντα μας βοήθησε πολύ. Όταν ένας καλλιτέχνης είναι μόνος του και δεν έχει υποστήριξη, τότε είναι πιο δύσκολο. Εκεί βασικό ρόλο παίζει η οικογένεια.
Το “La la love” είναι ένα πολύ ωραίο και δυνατό κομμάτι. Θα πάει πολύ καλά και η Ήβη είναι μια από τις πιο ανερχόμενες ερμηνεύτριες σήμερα.
Γιώργο, ακούσαμε τη συνεργασία σου με την Ήβη Αδάμου στον τελευταίο της δίσκο “Σαν Ένα Όνειρο”. Πώς έγιναν όλα;
Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Με κάλεσε ο Γιάννης Δόξας, ο οποίος είναι ο παραγωγός της Ήβης και επιβλέπει γενικά και όλες τις δουλειές που βγαίνουν από την εταιρία καθώς είναι αντιπρόεδρος της Sony music. Μέσα σε μία εβδομάδα το είχαμε φτιάξει. Το κομμάτι είναι της δεκαετίας του ’70 και το διασκευάσαμε σε μια ατμόσφαιρα πολύ ακουστική. Ήταν μια πολύ χαριτωμένη διαδικασία. Δεν το είχαμε καν προβάρει και το γράψαμε μέσα σε τρεις ώρες! Και αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι το τραγούδι παίζεται πολύ στην επαρχία. Έχει τύχει να μπαίνω στην εταιρία και να βρίσκω ραδιοφωνικούς παραγωγούς από την επαρχία να μου λένε ότι το κομμάτι αρέσει πολύ. Στην Αθήνα, προωθείς ένα single και ακούγεται, ενώ στην επαρχία τα ραδιόφωνα είναι πιο ανοιχτόμυαλα και αυτό είναι πολύ θετικό και χαρμόσυνο.
Με αφορμή αυτή τη συνεργασία, που την έκανες μόνος σου, θα μπορούσαμε ίσως στο μέλλον να σε δούμε να κάνεις σόλο καριέρα;
Νομίζω ότι δεν είναι η ώρα του. Ο καθένας μας σχηματίζει την πορεία του ανάλογα με τις επιλογές που κάνει. Αν δεις τα παιδιά που θέλουν να κάνουν καριέρα και λαμβάνουν μέρος σε παιχνίδια και αντιληφθείς πόσα συνεχίζουν αφού βγουν έξω, θα καταλάβεις ότι ο αριθμός είναι πολύ μικρός. Θα δανειστώ τα λόγια της Τατιάνας Στεφανίδου, που όταν μας είχε καλεσμένους στην εκπομπή της μας είπε “Πώς έχετε καταφέρει, μετά από τέσσερα χρόνια, να συνεχίζεται σε αυτόν τον χώρο, ενώ είναι τόσο δύσκολος!”, που όσοι γνωρίζουν αυτό το χώρο ξέρουν ότι όταν βγαίνεις από ένα τέτοιο παιχνίδι, μπορεί να σου φέρει πολλές δυσκολίες. Δε συμβαίνει πάντα αυτό βέβαια. Η τηλεόραση δημιουργεί αντιπάθειες, δημιουργεί μια πολύ γρήγορη εικόνα που αν δεν τη δουλέψεις σωστά κινδυνεύει να σπάσει. Το σόλο κομμάτι λοιπόν πιστεύω ότι δεν είναι της παρούσης και αυτά τα τέσσερα χρόνια που είμαστε μαζί δε μου έχει περάσει από το μυαλό. Εκτός αυτού έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Δε μπορώ να τα παρατήσω όλα και να αποφασίσω να γίνω “φίρμα”. Αν όμως μετά από 15 χρόνια έχουμε κορεστεί και δεν πηγαίνει η δουλειά μας παρακάτω, από μόνοι μας εκεί θα αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι ξεχωριστά.
Σε αυτή τη δουλειά που κάνουμε πρέπει να σκεφτόμαστε το σημαντικότερο όλων: ότι είμαστε άνθρωποι!
Δε φοβάσαι όμως ότι κάποιοι μπορεί να το παρεξηγήσουν αυτό;
Στην Ελλάδα δεν έχουμε δημιουργήσει σωστές σχέσεις, όσον αφορά τη δισκογραφία. Στο εξωτερικό κάποιος που είναι σε μια μπάντα μπορεί να κάνει κάτι ξεχωριστό, χωρίς να παρεξηγηθεί. Η άποψη αυτή του ‘Έλληνα είναι πολύ «κομπλεξική». Κομπλεξική, όχι με την κακή έννοια αλλά με γνώμονα ότι στο εξωτερικό κάτι τέτοιο δε γίνεται. Εμείς πάντως μεταξύ μας δεν έχουμε πρόβλημα. Μάλιστα ο Φώτης, έχει συμμετάσχει στην παραγωγή του δίσκου της Idra Kayne που κυκλοφορεί από την EMI.
Είδαμε ότι πρόσφατα το τέταρτο μέλος του γκρουπ αποχώρησε. Υπήρξε κάποιο πρόβλημα στη σχέση σας;
Όχι και γι’ αυτό και δεν έγινε θέμα. Ο Λευτέρης είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και υπήρχε μια σχέση που δεν έχει αλλάξει. Παρ όλα αυτά σαν άτομο δεν άντεχε τον ανταγωνισμό, τις περίεργες σχέσεις που υπάρχουν μέσα σ’ αυτό το σύστημα. Έτσι, αφού τον έφθειρε κάτι τέτοιο, αποφασίσαμε όλοι μαζί ότι δεν ήταν σωστό να συνεχιστεί κάτι τέτοιο, μιας και ο ίδιος δεν περνάει καλά. Σε αυτή τη δουλειά που κάνουμε πρέπει να σκεφτόμαστε το σημαντικότερο όλων: ότι είμαστε άνθρωποι! Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σεβόμαστε τα συναισθήματα και τους προβληματισμούς του άλλου και ακόμα περισσότερο εμείς που είμαστε και συγκρότημα. Δεν έγινε κάτι ουσιαστικό και γι’ αυτό δεν έχει γίνει και κάποιος «ντόρος». Εννοείται πως επικοινωνούμε ακόμα κανονικά μαζί του. Κάτι τέτοιο, έχει ξαναγίνει στο παρελθόν, όπως με τον Γιώργο Θεοφάνους με τον οποίο συνεργαζόμασταν ένα ολόκληρο χρόνο. Δεν δημιουργήσαμε όμως πόλωση και κόντρα. Προτιμάμε να λύνουμε τα προβλήματά μας χωρίς ένταση.
Έχετε τσακωθεί ποτέ λίγο πριν κάνετε κάποια ζωντανή εμφάνιση;
Έχει τύχει να τσαντιστούμε, κυρίως λόγω κούρασης αλλά δεν έχουμε τσακωθεί. Αλλά ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση μόλις πατάς το πόδι σου πάνω στη σκηνή, τα ξεχνάς όλα. Το ίδιο ισχύει και στο θέατρο, όπου μπορεί να είναι ακόμα πιο δύσκολο. Το σίγουρο είναι ότι δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής.
Προτιμάτε να γράφετε τα τραγούδια σας ή να σας γράφουν άλλοι;
Σίγουρα προτιμάμε να γράφουμε τα δικά μας κομμάτια αλλά υπάρχουν και τραγούδια τα οποία μας γράφουν άλλοι, όπως το “Εμείς” το οποίο το επιλέξαμε για να το πούμε. Όταν τα ακούμε και νιώθουμε ότι μας εκφράζουν τα κάνουμε δικά μας. Ιδιαίτερα μετά το live. Προτιμάμε όμως αυτά που γράφουμε εμείς, γιατί ξέρουμε τι θέλουμε. Στον επόμενο δίσκο μας θα έχουμε πολλά δικά μας κομμάτια, τα οποία θα είναι και αρκετά διαφορετικά.
Η πιο κρίσιμη στιγμή όμως μέχρι στιγμής είναι όταν αποφασίσαμε τι θα γίνει με τον πρώην ντράμερ μας, τον Λευτέρη!!!
Πώς σας φαίνεται όταν κάποιοι δημιουργοί ή τραγουδιστές “βολεύονται” με αυτό που πουλάει, ανεξάρτητα με το αν τους εκφράζει ή συμφωνούν με αυτό;
Δεν έχουμε τη δυνατότητα να κρίνουμε άλλους καλλιτέχνες, ούτε το θεωρούμε σωστό. Είναι άσχημο να λες τι κάνει ο άλλος. Δεν είμαστε υπέρ αυτού βέβαια και το δείχνουμε μέσα από τις επιλογές μας. Μπορεί να εξελιχτούμε και να αλλάξουμε κάποια στυλ αλλά δε θα “βολευτούμε” κάπου που δε μας ταιριάζει. Δεν υπάρχουν εξάλλου ταμπέλες, διότι δεν μπορούμε να χωρίσουμε τόσο εύκολα τη μουσική. Υπάρχουν καλά τραγούδια και κακά τραγούδια όχι καλή και κακή μουσική. Και στο κάτω-κάτω η μουσική είναι πολύ υποκειμενική. Ο καθένας έχει διαφορετική άποψη.
Αν δεν είχατε καταφέρει να ασχοληθείτε με τη μουσική, τι θα κάνατε στη ζωή σας;
Φώτης: Εγώ αν δε γινόμουν μουσικός θα γινόμουν τενίστας. Αλλά θα μπορούσα να δουλεύω και σε στούντιο…
Γιώργος: Όταν κάνεις αυτό που αγαπάς δεν έχει ουσία για το τι θα γίνεις. Σημασία έχει ότι κάποια πράγματα σε οδηγούν είτε κατά τύχη είτε γιατί το έχεις επιλέξει, εκεί που θες. Εμάς ο σκοπός μας δεν είναι η επιτυχία. Ο σκοπός μας είναι αυτό που κάνουμε να έχει αξία. Αν κάνω ένα επάγγελμα που δε μου ταιριάζει, δε θα το κάνω καλά και άρα δε θα συνεχίσω να ασχολούμαι με αυτό.
Αν όμως μετά από 15 χρόνια έχουμε κορεστεί και δεν πηγαίνει η δουλειά μας παρακάτω, από μόνοι μας εκεί θα αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι ξεχωριστά.
Βλέποντας όμως τη κρίση που υπάρχει στη χώρα, τι κάνεις;
Η δουλειά που έχουμε επιλέξει λέει να ζεις τη στιγμή, να κάνεις αυτό που αγαπάς και όχι ότι θα γίνεις «εκατομμυριούχος»… εκτός και αν είσαι η Lady Gaga. Σε καμία δουλειά δε βγάζουν πάρα πολλά λεφτά πλέον. Εμάς η κρίση μας έχει επηρεάσει και επαγγελματικά αλλά και στην καθημερινότητα. Έχουμε κόψει αρκετά πράγματα. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτό το επάγγελμα δεν το επηρεάζει η κρίση, κάτι που είναι ανήκουστο. Το πρώτο πράγμα που κόβει ο κόσμος είναι η διασκέδαση, άρα εμάς κόβει! Και δε μπορείς να πεις ότι έχουμε έσοδα από τη δισκογραφία. Εν τέλει, όλο αυτό που ακούγεται για τους καλλιτέχνες, είναι αστείο. Το ότι μπορεί να μας πετύχεις στην τηλεόραση, δε σημαίνει ότι είσαι κάποιος αλλά βγαίνεις για να σε μάθουν· γιατί πρέπει. Αυτή είναι η δουλειά μας. Εξάλλου, αυτό γίνεται πλέον και μέσα από το youtube και το διαδίκτυο γενικά.
Όσον αφορά το Amita Motion Music Manager. Πώς σας φαίνεται η ιδέα του να σας “μανατζάρει” κάποιος θαυμαστής σας προφανώς;
Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον concept. Είμαστε 6 καλλιτέχνες. Ο καθένας είναι διαφορετικός. Είναι πολύ ωραίο να γίνεσαι μάνατζερ σε αυτούς που βλέπεις και θαυμάζεις. Θα νικήσει αυτός που έχει πραγματικά τα προσόντα για αυτήν τη δουλειά. Το ίδιο ωραίο ήταν και το Soundclash που έγινε και θα θέλαμε να πάρουμε μέρος στο μέλλον.
Γενικότερα δε χρησιμοποιούμε ποτέ τον όρο “fan”. Είμαστε πολύ μικρή χώρα για να μπορούμε να λέμε ότι είμαστε κάποιοι.
Έχουν υπάρξει ακραία περιστατικά από θαυμάστριες;
Φώτης: Εμένα στην Κύπρο μία κοπέλα ενώ έμπαινα μέσα στο ταξί, με άρπαξε από το μαλλί. Προφανώς δεν το έκανε με κακή πρόθεση.
Γιώργος: Έχουν γίνει πολλά πράγματα αλλά δε θεωρώ σωστό να τα λέμε συνέχεια. Γενικότερα δε χρησιμοποιούμε ποτέ τον όρο “fan”. Είμαστε πολύ μικρή χώρα για να μπορούμε να λέμε ότι είμαστε κάποιοι. Μας αρέσει πολύ να μας “θαυμάζουν”, είναι πολύ όμορφο αλλά επειδή είμαστε άνθρωποι που θέλουμε να ελέγχουμε τους εαυτούς μας προσπαθούμε να συγκρατηθούμε. Θα μπορούσαμε να γράψουμε βιβλίο για ακραία σκηνικά αλλά δεν είναι ωραίο να λες συνέχεια όλα όσα έχουν συμβεί.
Εσείς ως συγκρότημα έχετε πάρει ποτέ ρίσκο για κάτι;
Κάθε μέρα. Οι επιλογές που κάνουμε απορρίπτοντας κάποιες άλλες. Το εναλλακτικό κόστος που λέμε και με οικονομικούς όρους. Τα live, τραγούδια, χώρους, συναυλίες, μάνατζμεντ… όλα είναι ένα ρίσκο. Η πιο κρίσιμη στιγμή όμως μέχρι στιγμής είναι όταν αποφασίσαμε τι θα γίνει με τον πρώην ντράμερ μας, τον Λευτέρη.
Ποιος είναι ο νέος σας ντράμερ;
Ο Γιώργος Σαρίκος επιλέχτηκε με βάση τα προσόντα του και την ηρεμία του. Όταν τον γνωρίσετε θα καταλάβετε τι εννοούμε. Θεωρώ ότι είναι ένας από τους μεγαλύτερους ντράμερ της Ελλάδας. Είναι στη συμφωνική του δήμου Αθηναίων και έχει ήδη παίξει δίπλα σε μεγάλους καλλιτέχνες της Αθήνας. Όποιος μας έχει δει στα live σήμερα, καταλαβαίνει ότι είναι πλέον επαγγελματικά.
Η συμμετοχή σας το 2011 στον ελληνικό τελικό της Eurovision ήταν δική σας απόφαση;
Μας το είχαν προτείνει ξανά το 2010 και το 2011 αποφασίσαμε να το κάνουμε. Γενικότερα συμφωνούμε πολύ με τον τρόπο που γίνεται η επιλογή των καλλιτεχνών και γι’ αυτό είπαμε το ναι. Πρέπει να δίνεται βήμα σε νέα παιδιά. Ο Λούκας Γιώρκας για παράδειγμα, χωρίς υποστήριξη, πήγε πολύ ψηλά. Πολύ ψηλότερα από ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερη πείρα και έχουν ξαναπάει στο διαγωνισμό. Στην Ελλάδα βουτάνε να σε φάνε, επειδή δεν έρχεται κανείς να σε δει από κοντά . Περιορίζονται μόνο στην τηλεόραση. Είναι καλό που έχει καταλάβει ο κόσμος ότι πρέπει να προχωρήσουμε παρακάτω.
Δυσκολεύει την κατάσταση ότι συμμετέχουν καλλιτέχνες χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία;
Μπορεί κάποιοι να το έχουν τόσο καλά, που μπορεί με τη μία να ανέβουν στη σκηνή και να σε εντυπωσιάσουν. Ο σκοπός είναι να δεις κάτι καινούριο και να σε εντυπωσιάσει. Παρ’ όλα αυτά, ο διαγωνισμός είναι πολύ ψυχοφθόρος και είναι αρκετά δύσκολο να αντέξει κάποιος που δε ξέρει την όλη διαδικασία.
Πρέπει να δίνεται βήμα σε νέα παιδιά. Ο Λούκας Γιώρκας για παράδειγμα, χωρίς υποστήριξη, πήγε πολύ ψηλά… ψηλότερα από ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερη πείρα και έχουν ξαναπάει σε διαγωνισμό Eurovision!
Με τη δική σας συμμετοχή το 2011 είσαστε ικανοποιημένοι;
Όχι, αλλά δεν είναι δικά μας ευθύνη αυτό. Ταλαντευόμασταν σε ποιο κομμάτι θα δώσουμε. Η απόφαση πάρθηκε πολύ βιαστικά. Το μάθαμε αρκετά αργά ότι θα ήμασταν υποψήφιοι. Δεν είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με αυτό που έγινε πέρσι αλλά είμαστε ευχαριστημένοι με αυτό που βγήκε. Το θέμα είναι ότι άλλο περιμέναμε άλλο έγινε τελικά. Περιμέναμε να τραγουδήσουμε ζωντανά σε κόσμο και βρεθήκαμε σε ένα στούντιο χωρίς κοινό.
Πώς σας φαίνεται η συμμετοχή της Ήβης Αδάμου με την Κύπρο φέτος;
Το “La la love” είναι ένα πολύ ωραίο και δυνατό κομμάτι. Θα πάει πολύ καλά και η Ήβη είναι μια από τις ανερχόμενες ερμηνεύτριες σήμερα. Χαιρόμαστε πολύ για την Κύπρο φέτος.
Οι τρεις σας κάνετε παρέα εκτός δουλειάς;
Γιώργος: Εγώ και ο Αλέξανδρος μέναμε μαζί, πάμε για καφέ, για ποτό αλλά πάμε και στην εταιρία για βόλτα. Μας αρέσει να είμαστε μαζί και εκτός.
Την Κυριακή 11 Μαρτίου ολοκληρώθηκαν οι εμφανίσεις σας στο 4711. Τι θα έχουμε μετά από αυτό;
Θα συνεχίσουμε με μια σειρά live εμφανίσεων… στις 22 στο Λουτράκι, 24 με 25 μάλλον θα πάμε Κύπρο… Μαζί με τον καιρό ανοίγει και η διάθεση μας!!! Επιλέξαμε να σταματήσουμε από το 4711 γιατί δε θέλουμε να το «ξεχειλώσουμε». Θέλουμε να παίξουμε συνοικιακά στην Αθήνα αλλά και στην επαρχία.
Συνέντυξη στον Γρηγόρη Ραγκούση
Φωτογραφίες: Νάγια Πυργαρούση
Διαβάστε επίσης
