Συνέντευξη KollektivA
Ας ξεκινήσουμε τη συζήτησή μας για το τελευταίο σας cd, αφού αυτός είναι και ο λόγος που βρισκόμαστε εδώ σήμερα…
Έχει κυκλοφορήσει εδώ και δύο μήνες και πηγαίνουμε καλά! Έχει εξαντληθεί ήδη στα δισκοπωλεία η πρώτη κοπή και είναι σημαντικό αυτό, αφού διανύουμε μια περίοδο που δεν πουλάνε γενικά τα album. Το καλό είναι ότι γενικά συζητιόμαστε ως το καινούριο ανερχόμενο σχήμα και αυτό μας αρέσει πολύ! Έχουν έρθει πολύ καλές κριτικές από δύσκολους κριτικούς, οι οποίοι στον δικό μας τον ήχο είναι λίγο πιο φειδωλοί και συντηρητικοί και το βασικότερο είναι ότι σταθερά, έχουμε όλο και περισσότερο κόσμο στις συναυλίες μας και τα τραγούδια του album έχουν μια γενική αποδοχή από τον κόσμο, ο οποίος περνάει καλά και αυτό μας ευχαριστεί πάρα πολύ!
Το album περιλαμβάνει 13 τραγούδια, εκ των οποίων και μία διασκευή που έχουμε κάνει, με την παρότρυνση του Μάνου Ξυδούς, που έχει τη γενική επιμέλεια παραγωγής του album, στο κλασικό, εργατικό τραγούδι ”which side are you on”, το οποίο το έχουμε ”πειράξει” αρκετά, είναι πιο heavy η δική μας εκδοχή.
… αν ο Μάνος ζούσε ακόμα, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα! Ο Μάνος μας πίστευε πολύ ως συγκρότημα και δεν ήταν μια εμπιστοσύνη που κερδίσαμε εύκολα. ..δεν ήθελε να πατρονάρει μια παρέα από πιτσιρικάδες που στήνει το σχήμα τους. Βοήθησε όσο κανένας άλλος χωρίς να ζητήσει τίποτα,
Τα υπόλοιπα τραγούδια είναι όλα δικά σας;
Ναι, είναι ένα υλικό που δουλεύαμε αρκετό καιρό, τα είχαμε ηχογραφήσει όλα σε demo μορφή και κάποια στιγμή μπλέχτηκε ο Μάνος Ξυδούς συμβουλευτικά, δεν έχει γράψει κάποιο κομμάτι ο ίδιος δηλαδή, αλλά αυτό που πιστεύουμε είναι ότι αν δεν υπήρχε η συμμετοχή στην επιμέλεια παραγωγής του Μάνου, το υλικό τελικά θα ήταν πολύ διαφορετικό, παρόλο που δε συνέθεσε κάτι μαζί μας.
Δηλαδή…;
Είχε αυτά τα σκανδαλώδη, λακωνικά σχόλια, που έπιανε την ουσία κατευθείαν. Λειτούργησε συμβουλευτικά και στο στίχο, δηλαδή προς τα πού θα ήθελε να το πάμε το κάθε τραγούδι. Ο Μάνος είχε τη φιλοδοξία ότι μπορούμε να γίνουμε η μεγαλύτερη πολιτική μπάντα της Ελλάδας αυτή τη στιγμή και πρότεινε να κινηθούμε περισσότερο με δεδομένα εξωτερικού και στον ήχο και στη γενικότερη αντίληψη.
Πόσο εύκολο είναι να γίνει αυτό στην Ελλάδα και να περάσει στο ελληνικό κοινό;
Είναι πιο εύκολο από ότι ήταν πριν από 5 χρόνια. Αν αυτή τη συζήτηση την κάναμε 5 χρόνια πριν μπορεί να φαινόταν επιστημονική φαντασία. Σήμερα είναι πραγματικότητα, έστω κι αν είναι δύσκολη πραγματικότητα.
θέλουμε να είμαστε μια σύνθεση των πραγμάτων που μας έχουν επηρεάσει… μας αρέσει η θεματική προσέγγιση μιας συναυλίας. Αυτό ξεκινάει μάλλον με τη βίδα μας, των progressive rock των 70 ‘s, που έχει θεματικά album, συναυλίες.
Ο θάνατος του Μάνου Ξυδούς, πόσο πολύ σας επηρέασε επαγγελματικά;
Η βοήθεια που προσέφερε ο Μάνος ως συμπαραστάτης καθημερινά, εκείνη την περίοδο παίζαμε και live μαζί του, αλλά και γενικά, στα λίγα που προλάβαμε να κάνουμε μαζί του, ήταν μεγάλο σχολείο για εμάς! Και συναυλιακά! Για τις 2-3 συναυλίες που κάναμε μαζί, μπορώ να σου μιλάω μέρες για το πόσο πολύ με κέρδισε αυτός ο άνθρωπος επαγγελματικά, πέρα από όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή τη σχέση που είχαμε αναπτύξει. Θεωρώ πως αν ο Μάνος ζούσε ακόμα, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα!
Ο Μάνος μας πίστευε πολύ ως συγκρότημα και δεν ήταν μια εμπιστοσύνη που κερδίσαμε εύκολα. Βρεθήκαμε σε μια εκδήλωση που παίζαμε εμείς, ο Μάνος έπαιζε μετά από εμάς, μας άκουσε, μας λέει είστε πολύ ωραίοι, πάμε να παίξουμε παρέα. Παίξαμε, του άρεσε και μετά ξεκίνησε μια μακρά διαδικασία, γιατί ήθελε πρώτα να μας γνωρίσεις ως ανθρώπους και να δει αν τελικά αξίζουμε και σαν άνθρωποι, γιατί για τον Μάνο έπαιζε πολύ σημαντικό ρόλο αυτό και επίσης για να μη μας πατρονάρει. Το εκτόπισμά του και το ειδικό του βάρος καταλαβαίνεις ότι είναι πολύ μεγάλο και γι’ αυτό δεν ήθελε να πατρονάρει μια παρέα από πιτσιρικάδες που στήνει το σχήμα τους. Βοήθησε όσο κανένας άλλος χωρίς να ζητήσει τίποτα, δε θέλω να αδικήσω αρκετούς ανθρώπους που μπορεί να έχουν βρεθεί στο δρόμο μας από τη μουσική βιομηχανία, αλλά νομίζω ότι κανένας άλλος δεν έδωσε τόσα πολλά στο σχήμα αλλά και ως μονάδες, χωρίς να απαιτήσει τίποτα!
Αν ο Μάνος ήταν στη ζωή, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα για το σχήμα. Είχαμε ξεκινήσει μια πορεία και το πράγμα όλο και μεγάλωνε. Επίσης να σου πω ότι παρόλο που κρατάγαμε στα χέρια μας την τελευταία παραγωγή που είχε την επιμέλεια ο Μάνος Ξυδούς, δεν υπογράψαμε ούτε κατευθείαν, παρόλο που ακούσαμε διάφορα λόγια και δεχτήκαμε πολλές υποσχέσεις και χρειάστηκε να μπούμε κι εμείς πολύ ενεργητικά σε αυτό το κυνήγι για να γίνει. Εμείς πήραμε πάρα πολλά πράγματα από αυτή τη συνεργασία και αυτά που πήραμε θα τα κουβαλάμε για πολύ καιρό και ναι, μπορούμε να πούμε ότι αν σε 10 χρόνια η πορεία του σχήματος είναι πετυχημένη, πραγματικά του χρωστάμε πάρα πολλά!
Μαζί με την κυκλοφορία του cd ξεκινήσατε και πολλές live εμφανίσεις. Μαζί με τις καλές κριτικές του cd, ακολούθησαν και πάρα πολύ καλές κριτικές για τα live!
Ναι, σχεδόν μόλις βγήκε το album ξεκίνησαν και οι εμφανίσεις. Οι κριτικές των live είναι όντως πολλές φορές ακόμα καλύτερες από αυτές του album και είναι κάτι που μας δικαιώνει, γιατί θέλουμε να είμαστε ένα πολύ καλό live σχήμα.
…πολλοί νέοι που είχαν την ”αυτονομία” τους και δε χρειαζόταν να λένε σε όλα ναι, σε οποιαδήποτε εταιρία ή παραγωγό, τους έκανε πιο ριζοσπαστικούς στο αποτέλεσμα της δημιουργίας τους. Πάντως δε μου αρέσουν οι απόψεις αυτών που λένε ότι εγώ δε θέλω να είμαι επαγγελματίας μουσικός.
Τί περιλαμβάνουν τα live σας;
Ένα μεγάλο κομμάτι του album, διασκευές από συγκροτήματα ή καλλιτέχνες που μας αρέσουν ή που μπορεί να αποτελούν και εμμονές μας και που σίγουρα μας έχουν επηρεάσει, άλλα τα τραγούδια τα ”πειράζουμε” αρκετά από την αρχική τους εκτέλεση κι άλλα τα παίζουμε σε πιστές αναπαραγωγές των αρχικών, γιατί ξέρουμε ότι συναυλιακά, έτσι θα γουστάρει κι ο κόσμος να τα ακούσει.
Επίσης, μας αρέσει η θεματική προσέγγιση μιας συναυλίας. Αυτό ξεκινάει μάλλον με τη βίδα μας, των progressive rock των 70 ‘s, που έχει θεματικά album, συναυλίες. Ούτε ή άλλως επιχειρούμε και κάνουμε πολλές φορές και αυτόνομες μουσικοθεατρικές παραστάσεις και το ξεκινήσαμε από πολύ νωρίς αυτό, όταν δε συνέβαινε στην πραγματικότητα της Αθήνας. Αφού έχουμε την πολυτέλεια να έχουμε τόσο καλούς συνεργάτες και στο οπτικό μέρος μια συναυλίας, μας αρέσει να περνάμε πιο ολοκληρωμένα την αισθητική μας πρόταση.
Κάποια στιγμή πιστεύω ότι θα οδηγηθούμε και στο να κάνουμε ένα αμιγώς concept album, με αρχή, μέση και τέλος. Οι συγκεκριμένες συναυλίες έχουν τον τίτλο ”μια ιδέα που εξαπλώνεται”, υπάρχει μια κεντρική θεματική ιδέα, αλλά δεν αποτελεί ένα concept με αρχή, μέση και τέλος.
Στην παρουσίαση του album σας, είχατε και κάποιες πολύ σημαντικές συμμετοχές ελλήνων καλλιτεχνών στο live σας!
Ναι, εξαρχής, όταν εγκαινιάσαμε τις εμφανίσεις για το album, μπήκαμε στη λογική να πάμε με ένα guest καλλιτέχνη. Αυτό δεν είναι ένα εμπορικό κολπάκι για φέρουμε πιο πολύ κόσμο, απλά εκτιμάμε πάρα πολλούς καλλιτέχνες και μάλιστα από διαφορετικά, από το δικό μας, είδη μουσικής. Στο Ρυθμό για παράδειγμα που εμφανιστήκαμε, πέρασαν καλλιτέχνες όπως οι ΟΝΑΡ, οι Magic de spell, ο Κόμης Χ και οι Αλχημιστές.
…ακούμε πολύ μουσική, παρακολουθούμε πολλά πράγματα και μας αρέσει να ανοίγουμε τον ήχο μας σε πολλά πεδία κι αυτό φαίνεται και στο album, που έχει συνδυασμένα πολλά, ετερόκλητα στοιχεία. Κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι αυτό το πράγμα δεν έχει ταυτότητα. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτό ακριβώς είναι η ταυτότητά του!
Αυτή η διαφορά πάντως δημιουργεί ένα extra ενδιαφέρον και προκαλεί την περιέργεια στο πώς θα μπορούσαν να ”παντρευτούν” μεταξύ τους αυτά τα είδη επί σκηνής!
Κοίτα, ακούμε πολύ μουσική, παρακολουθούμε πολλά πράγματα και μας αρέσει να ανοίγουμε τον ήχο μας σε πολλά πεδία κι αυτό φαίνεται και στο album, που έχει συνδυασμένα πολλά, ετερόκλητα στοιχεία. Κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι αυτό το πράγμα δεν έχει ταυτότητα. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτό ακριβώς είναι η ταυτότητά του! Στην τελική θέλουμε να είμαστε μια σύνθεση των πραγμάτων που μας έχουν επηρεάσει. Δε μπαίνουμε στη λογική να σκεφτούμε ότι πρέπει να στηθεί κάτι με συγκεκριμένο τρόπο για να έχει ένα συγκεκριμένο target group κλπ.
Φυσικά έχουμε ένα πλανάρισμα και είμαστε πολύ σφιχτοί σε αυτό, αλλά σίγουρα δε θα καταπιέζαμε το καλλιτεχνικό μας κριτήριο και αυτό που θέλουμε να κάνουμε, επειδή πρέπει να γκρουπάρουμε ένα συγκεκριμένο κοινό. Άσε που νομίζω ότι ένα από τα βασικά γνωρίσματα της εποχής πλέον σε σχέση και με την αλλαγή που συζητάγαμε πριν, έχουμε ένα fusion, ένα cross over γενικότερο, δηλαδή το κοινό πλέον δεν είναι τόσο συγκεκριμένο και με αδιαπέραστα τείχη στα ακούσματά τους. Είμαστε πολύ περήφανοι, γιατί εμείς αυτό το είχαμε αντιληφθεί από νωρίς και το βλέπαμε να συμβαίνει σιγά-σιγά στην ελληνική μουσική σκηνή και πλέον εκφράζεται πιο ανοιχτά.
Συνυπάρχουμε στην ίδια σκηνή από το Φίλιππο Πλιάτσικα και τους ΟΝΑΡ, που προέρχονται από τη σκηνή του έντεχνου είδους, παρόλο που και οι ίδιοι δε συμφωνούν με αυτή την έννοια, αλλά τέλος πάντων, το λέμε έτσι για να συνεννοηθούμε, μέχρι τους NEBMA και τον Κόμη Χ που είναι από τη σκηνή του hip-hop ή μέχρι τους Magic de spell, από τα πιο ιστορικά ροκ συγκροτήματα.
Θεωρώ ότι σε μια τέτοια περίοδο, οικονομικής, αλλά και δισκογραφικής κρίσης, ένα σχήμα σαν κι εσάς κάνει πολύ περισσότερο αίσθηση. Άλλωστε κρίση περνάει μόνο η δισκογραφία και όχι η μουσική βιομηχανία. Γι’ αυτό μάλλον και δε φοβηθήκατε την κυκλοφορία του album σας σε μια τέτοια περίοδο, σωστά;
Απόλυτα! Ο κόσμος αυτή την περίοδο απεγκλωβίζεται αισθητικά, κοινωνικά-πολιτικά, σαν προσωπικότητα, στο πώς ο ίδιος στέκεται και αντιμετωπίζει μια όντως δύσκολη κατάσταση κι αυτό που λέμε είναι ότι είναι πολύ δύσκολο κάποιος να βιώνει μια άλλη πραγματικότητα και να έχει μια άλλη τέχνη να τον εκφράζει. Εμείς λοιπόν είμαστε ένα κομμάτι, αυτής της έκφρασης του κόσμου σε αυτό που περνάει. Κι αυτό γενικά αρχίζει και παίρνει μεγάλες διαστάσεις και δημιουργείται μια σκηνή με πολλά σχήματα, που κινούνται έξω από τα στεγανά, όχι μόνο στη μουσική, αλλά και σε θεατρικές παραστάσεις.
Σκέψου πόσες θεατρικές ομάδες στήνονται και κάνουν πλέον μια ριζοσπαστική δημιουργία, εκτός των τειχών. Μου αρέσει να χρησιμοποιώ μια φράση, να λέω ότι δε θα μου κάνει καμία έκπληξη, αν η Αθήνα αποτελεί την άτυπη πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης τα επόμενα χρόνια, με την έννοια ότι η καρδιά όλων των αντιφάσεων και των αντιθέσεων θα χτυπάει στην Αθήνα, άρα θα γίνει και πόλος έλξης -που ήδη νομίζω συμβαίνει αυτό- πολλών καλλιτεχνών από όλη την Ευρώπη και καλλιτέχνες που θέλουν να φύγουν έξω από τα γρανάζια της παραδοσιακής μουσικής βιομηχανίας. Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι όλη η κατάσταση είναι σε μία μετάβαση.
Κάποιος γνωστός μας μουσικός παραγωγός, στο παρελθόν είχε χρησιμοποιήσει την έκφραση ότι η δισκογραφία βρίσκεται σε κλιμακτήριο. Νομίζω ότι πήγαμε πιο πέρα από εκεί, έχουν διανυθεί κάποια βήματα ακόμα και η μουσική βιομηχανία, που μάλλον εξελίσσεται σε βιομηχανία ψυχαγωγίας έν γένει, προσπαθεί να προσαρμοστεί στα καινούρια δεδομένα. Αυτά που πολλοί λένε, ότι με την έλευση της τεχνολογίας κάναμε την επανάστασή μας και γκρεμίστηκε το οικοδόμημα της μουσικής βιομηχανίας, δεν είναι έτσι! Σίγουρα δημιουργήθηκαν φυγόκεντρες τάσεις και υπάρχει μια αποσταθεροποίηση και στα μουσικά πράγματα και στα κοινωνικοπολιτικά, αλλά πιστεύω ότι είναι καλό.
Το γεγονός ότι ως καλλιτέχνης, στην Ελλάδα, αν δε γίνεις πραγματικά το πρώτο όνομα, δε μπορείς να ζήσεις από το επάγγελμα αυτό, αλλά πρέπει να κάνεις κι άλλη δουλειά παράλληλα, πόσο σε ενοχλεί και πόσο σε αποπροσανατολίζει;
Ακριβώς επειδή πολλοί νέοι είχαν την ”αυτονομία” τους και δε χρειαζόταν να λένε σε όλα ναι, σε οποιαδήποτε εταιρία ή παραγωγό, πιστεύω ότι αυτό τους έκανε πιο ριζοσπαστικούς στο αποτέλεσμα της δημιουργίας τους. Πάντως δε μου αρέσουν οι απόψεις αυτών που λένε ότι εγώ δε θέλω να είμαι επαγγελματίας μουσικός. Όχι, το ζητούμενο είναι να είσαι επαγγελματίας καλλιτέχνης ή μουσικός και αυτό δε σημαίνει ότι δε θα βάλεις τα στεγανά σου ή τα τείχη σου.
Πάντως, σε μια γενικευμένη κατάσταση, που η σίγουρη λύση της αποκατάστασης παντός είδους, από το όνειρο του δημόσιου τομέα που είχε ο Έλληνας τα προηγούμενα χρόνια, μέχρι και από μια δουλειά που θα σου δίνει έστω ένα βασικό μισθό, έχει κλονιστεί, με τεράστιους δείκτες ανεργίας και δυσκολίες που περνάει ο κόσμος, έχω την εντύπωση ότι όλο αυτό θα οδηγήσει πολύ περισσότερους ανθρώπους στη μη συντηρητική επιλογή, άρα έχουμε να δούμε πολύ ωραία πράγματα! Το σημαντικό είναι να μη δημιουργηθεί μια τάση, όπου ο άλλος θα κλειστεί μες στο καβούκι του, θα συμβιβαστεί και θα γίνει τελείως υποτελής, αλλά να ορθώσει το ανάστημά του, όχι τόσο ατομικά, αλλά περισσότερο συλλογικά και να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή που του αξίζει και του την έχουν στερήσει!
Με δυο λέξεις… ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ-ΑΝΥΠΑΚΟΗ… απλά πράγματα! (γέλια)
Είναι νωρίς για να ρωτήσω για τις επόμενες κινήσεις σας;
Συζητάμε κάποιες συνεργασίες σε αυτό το ανορθόδοξο κλίμα, το να κάνουμε ένα cross over ήχων και μουσικής που θα θέλαμε να γίνει σε μια πιο σταθερή βάση. Έχουμε παίξει ήδη σε μερικούς από τους καλύτερους χώρους που μας αφορούν, στην Αθήνα. Μόλις φιξαριστεί αυτή η συνεργασία θα το τρέξουμε σε κάποιο χώρο πιο σταθερά. Προς το παρόν το σχεδιάζουμε. Παράλληλα ξεκινάμε να γράφουμε και καινούριο υλικό για το επόμενο album, δε θα περιμένουμε να περάσει πολύς καιρός, γιατί είμαστε πολλοί και γράφουμε πολύ εύκολα. Έχουμε συνθετική αυτονομία, στιχουργική, έχουμε πολλές ιδέες και δε θέλουμε να πάει τίποτα χαμένο.
Οι fan σας πώς μπορούν να επικοινωνούν μαζί σας, εκτός από τα live σας φυσικά;
Έχουμε ζωηρή διαδικτυακή παρουσία και η ζωντανή μας επαφή με τον κόσμο είναι πολύ ζωηρή, είμαστε μαμούνια γενικά και μας αρέσει αυτό το πράγμα, γιατί το άμεσο feedback από τον κόσμο που μας παρακολουθεί είναι καθοριστικό και καταλαβαίνεις πιο καλά τον εαυτό σου. Στέλνουμε e-mail, είμαστε στο facebook.
Δε σας εύχομαι καλή επιτυχία, γιατί αυτή την έχετε ήδη, συνεχίστε να σκίζετε λοιπόν!!!
(γέλια) Ευχαριστούμε πολύ!