Ξεκίνησα να τραγουδάω εντελώς τυχαία μόνο και μόνο για να ανεξαρτητοποιηθώ οικονομικά και να έχω το χαρτζιλίκι μου.
Τα παιδικά χρόνια της Μαρίας Ιακώβου πως ήταν; Τι είναι αυτό που έχεις πάντα στο μυαλό σου όταν σκέφτεσαι τον εαυτό σε μικρή ηλικία;
Πώς ήταν τα παιδικά μου χρόνια;;; Δεν με αναγνωρίζω πια… η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχω αλλάξει τόσο πολύ σαν άνθρωπος που πραγματικά κοιτάω πίσω χωρίς βέβαια να απαξιώνω αυτό που υπήρξα, απλά πραγματικά διαφέρω σε τεράστιο βαθμό… Γενικότερα δεν είχα εύκολα παιδικά χρόνια, δεν μεγάλωσα σαν παιδί μιας ευτυχισμένης οικογένειας. Οι γονείς μου χώρισαν πολύ νωρίς και επειδή η μητέρα μου ήταν τραγουδίστρια και εκείνη, έπρεπε να μεγαλώσει ένα παιδί μόνη, η δουλειά την ανάγκαζε να λείπει τακτικά έτσι μεγάλωσα σε ξένα χέρια ουσιαστικά, δηλαδή έβλεπα σπάνια την μητέρα μου και περισσότερο σπάνια τον πατέρα μου… Αυτό που χαρακτηρίζει την παιδική μου ηλικία είναι η ανεξαρτησία μου!!! Από μικρή ήμουν πολύ ανεξάρτητη και ένιωθα να μου επιβάλλεται η ανάγκη της επιβίωσης, δηλαδή έπρεπε να τα φέρω λίγο εις πέρας μόνη μου γιατί δεν ήταν κάποιος εκεί να μου «τραβήξει» τα μαλλιά σε περίπτωση που βούλιαζα και αυτό με έμαθε να είμαι δυνατή…
Από μικρή πίστευες ότι θα γίνεις τραγουδίστρια; Πιστεύεις ότι γεννήθηκες γι’ αυτό;
Ήμουν κατηγορηματικά αντίθετα σε αυτό γιατί ήταν κάτι που μου στερούσε την μητέρα μου καταρχήν… Έζησα βέβαια και το τραγούδι σε μια εποχή που ο όρος «τραγουδίστρια» ήταν σαν βρισιά παρά κάτι όμορφο.. Τώρα πλέον αντιμετωπίζεται με πιο high τρόπο αλλά εκείνη την εποχή γυναίκα τραγουδίστρια ισοδυναμούσε με κάτι άλλο… δεν υπήρχε κανένας σεβασμός!!! Ξεκίνησα να τραγουδάω εντελώς τυχαία μόνο και μόνο για να ανεξαρτητοποιηθώ οικονομικά και να έχω το χαρτζιλίκι μου. Ήταν το πιο εύκολο πράγμα για μένα γιατί έμαθα να τραγουδάω από την κοιλιά της μητέρας μου και η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα να τραγουδώ μόνο για αυτόν το λόγο… Στις ροκ σκηνές που εμφανιζόμουν δεν είχα την ίδια αντιμετώπιση σαν γυναίκα τραγουδίστρια και ήμουν μάλιστα πολύ αγοροκόριτσο έχω να σου πω τα πρώτα χρόνια, έβαλα φούστα μετά τα 4 χρόνια που τραγουδούσα… Είχα απαρνηθεί εντελώς το ερωτικό στοιχείο στη δουλειά μου, κακό αυτό γιατί δεν παύει η μουσική να είναι μια σχέση έρωτα…! Κάποια στιγμή λοιπόν μετά από 4 χρόνια που τραγουδούσα σκέφτηκα «τελικά δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτό , πάρτο απόφαση, αυτό θες να κάνεις και μάλλον αυτό είναι και το γραμμένο»…
…όταν βγήκα από το fame άργησα να επανενταχθώ όχι όμως λόγω ψώνιου αλλά λόγω εγκλεισμού, όμως επανήλθα σχετικά γρήγορα… Υπάρχει ακόμα κόσμος που έρχεται και μου λέει «Α! Σε έβλεπα από το Fame Story!» και είναι ευχάριστο αυτό το πράγμα.
Άρα δηλαδή σε επηρέασε αρνητικά το επάγγελμα της μαμάς σου; Γιατί πίστευα ότι εφόσον ζούσες πλάι σε μια τραγουδίστρια θα ήθελες και εσύ να ασχοληθείς με το τραγούδι.
Ίσα-ίσα, επειδή ζούσα την αγωνία αυτής της δουλειάς στο σπίτι, δηλαδή έβλεπα τη μητέρα μου να αγωνιά τι θα κάνει κάθε σεζόν, τι θα γίνει με το δίσκο… υπήρχε πάντα μια αναμπουμπούλα στο σπίτι και δε το ήθελα καθόλου! Είναι μια δουλειά που δεν σε καθησυχάζει ποτέ, βρίσκεσαι σε ένα συνεχές άγχος και αγωνία , όλα αυτά λοιπόν τα έζησα από μέσα και ήθελα να τα αποφύγω αλλά αυτό που θες να αποφύγεις είναι λες και σε παίρνει στο κατώφλι και το βρίσκεις μπροστά σου!
Βρίσκεσαι σχετικά στα αρχικά βήματα της καριέρας σου και τα πράγματα στην ελληνική δισκογραφία αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα. Σε αγχώνει καθόλου;
Σίγουρα με αγχώνει… αν πριν είχα μια φορά άγχος, τώρα έχω επί δέκα. Από την άλλη ενώ είναι μια δουλειά που την υπεραγαπώ και δε μπορώ να με φανταστώ να κάνω κάτι άλλο, τουλάχιστον την παρούσα στιγμή, όταν κάθομαι και το σκέφτομαι ψύχραιμα λέω ότι υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που αγαπάω επίσης και αν κάποια στιγμή αυτή η δουλειά με φορτίζει αρνητικά και παύει να με μαγεύει και δεν το κάνω με ενθουσιασμό, έχω χίλια δύο άλλα πράγματα να κάνω!
Αν κάποιος δεν έχει πρόβλημα να εκτίθεται η προσωπική του ζωή, είναι δική του υπόθεση. Εγώ δε μπορώ να προβάλω την προσωπική μου ζωή γιατί δε νιώθω καλά με κάτι τέτοιο.
Κατηγορήθηκες ποτέ ότι ψωνίστηκες από τη στιγμή που έγινες διάσημη;
Όχι, γιατί είναι κάτι στο οποίο έχω εγώ προσωπικά οξεία αλλεργία!!! Στη λέξη ψώνιο, στην έννοια ψώνιο και στη κατάσταση ψώνιο και είναι κάτι το οποίο ούτε καν χρειάστηκε να προσέξω μη μου συμβεί γιατί ίσως είχα προγραμματίσει ήδη τον οργανισμό μου να το αποφύγει. Μόνο λίγο όταν βγήκα από το fame άργησα να επανενταχθώ όχι όμως λόγω ψώνιου αλλά λόγω εγκλεισμού, όμως επανήλθα σχετικά γρήγορα.
Έχασες ανθρώπους από δίπλα σου από ζήλια ίσως;
Όχι!! Όσους ανθρώπους χαρακτήριζα πολύ-πολύ δικούς μου παρέμειναν και θα παραμείνουν δικοί μου!!!
Όταν διαπιστώνεις ότι κάποιοι είναι δίπλα σου για την ιδιότητά σου τι κάνεις; Τους διώχνεις από δίπλα σου ή τους διατηρείς και παράλληλα είσαι επιφυλακτική μαζί τους;
Η αναγνωσιμότητα είναι μέρος της ζωής μου, δηλαδή ο ρόλος μου σαν τραγουδίστρια είναι καθαρά δικός μου. Είναι φυσικό και ακόλουθο να ελκύω ανθρώπους γι’ αυτόν ακριβώς το χαρακτηρισμό. Αν το χειριστούν με ευγένεια, σεβασμό και διακριτικότητα δεν έχω πρόβλημα, αν δω ότι κάποιος πάει να το εκμεταλλευτεί για να πουλήσει τον ίδιο του τον εαυτό, εκεί με ενοχλεί. Δίνω μια ευκαιρία για να δείξω ότι τον κατάλαβα αλλά αν δεν αλλάξει απομακρύνομαι.
Πολλές φορές που γράφεται κάτι στον τύπο, ας πούμε μια παρεξήγηση, με παίρνουν τηλέφωνο να τους μιλήσω αλλά δε μπορώ να το κάνω. Νιώθω άβολα, αυτό το πράγμα με αγχώνει, με αρρωσταίνει και με τρελαίνει. Νιώθω, πραγματικά, ότι κάποιος βιάζει τον προσωπικό μου χώρο…
Πες μας τρία σημεία του χαρακτήρα σου που δεν γνωρίζει ο κόσμος για σένα;
Η τελειομανία μου, η δυσκολία στο να εμπιστεύομαι παρά το γεγονός ότι εμπνέω την εμπιστοσύνη στους γύρω μου και ο υπέρμετρος ρομαντισμός… (γέλια) τελικά ναι, μπορώ να τον χαρακτηρίσω υπέρμετρο, ξεπερνά τα όρια!!!
Αν σου δινόταν η ευκαιρία να αλλάξεις κάτι στο χώρο της ελληνικής μουσικής τι θα ήταν αυτό;
Θα μου άρεσε να δοθεί περισσότερος χώρος ξανά στο λαϊκό τραγούδι!!! Έχει υπάρξει τα τελευταία χρόνια μια τεράστια αλλαγή στην οποία καταλογίζω και τη «ζημιά» που έχουν πάθει τα νυχτερινά κέντρα. Γιατί όταν ο κόσμος δεν έχει λαϊκά ακούσματα καθημερινά από εξωτερικά ερεθίσματα, είτε αυτό είναι τηλεόραση, είτε ραδιόφωνο, είτε οτιδήποτε, δεν έχει κίνητρο να πάει στα μπουζούκια να δει τον εκάστοτε καλλιτέχνη. Και καλώς ή κακώς η λαϊκή μουσική είναι η μουσική με την οποία διασκεδάζει ο έλληνας. Σου μιλάει ένας άνθρωπος που έχει τραγουδήσει και ποπ, και ροκ… Θα ‘θελα να υπάρξει ξανά ισορροπία στην ελληνική μουσική, να δοθεί ξανά ο χώρος που αξίζει στο λαϊκό τραγούδι!
…αν κάποια στιγμή αυτή η δουλειά με φορτίζει αρνητικά και παύει να με μαγεύει και δεν το κάνω με ενθουσιασμό, έχω χίλια δύο άλλα πράγματα να κάνω!
Θεωρείς δηλαδή ότι ίσως έχει γίνει εσκεμμένα όλο αυτό από τα ραδιόφωνα; Παίζουν πλέον άλλα είδη μουσικής και όχι τόσο τα λαϊκά;
Εγώ αντιλαμβάνομαι ότι έχουν ρίξει λιγάκι το λαϊκό τραγούδι. Ως επί το πλείστον αυτό που ακούμε στις μέρες μας είναι ποπ μουσική, ροκ μουσική και ελάχιστα λαϊκά. Θα ‘θελα ναι, να ακούγεται παραπάνω το λαϊκό τραγούδι ή να υπάρχει τουλάχιστον ίσος καταμερισμός.
Το γεγονός ότι οι τιμές στα νυχτερινά μαγαζιά ήταν ασύμφορες δε παίζει ρόλο στη μείωση προσέλευσης κόσμου; Πολλοί συνάδελφοι σου λένε ότι έκανα μείωση τιμών για να προσελκύσουν τον κόσμο ξανά και επιπλέον βλέπουμε δύο και τρία ονόματα μαζί επί πίστας κάτι που δεν γινόταν 1,5 χρόνο πριν.
Καταρχήν εμένα μου αρέσει να είναι μαζί δύο και τρία ονόματα!! Συμφωνώ απόλυτα στο γεγονός ότι οι επιχειρηματίες και οι καλλιτέχνες έχουν μπει στη διαδικασία να ρίξουν τις τιμές για να γίνει πιο προσιτή η διασκέδαση για τον οποιοδήποτε, να μη θεωρείται είδος πολυτελείας!! Ανέκαθεν ήμουν κατά των υπέρογκων ποσών αν και αξίζει να αναφερθεί το γεγονός ότι κάποιος που παίρνει ένα τεράστιο ποσό, που ακούγεται ίσως προκλητικό ταΐζει άλλες 60 οικογένειες που εργάζονται στο μαγαζί. Είχε ξεπεραστεί όμως λίγο το μέτρο καλό είναι που μαζευόμαστε σιγά-σιγά…
Συμφωνώ απόλυτα στο γεγονός ότι οι επιχειρηματίες και οι καλλιτέχνες έχουν μπει στη διαδικασία να ρίξουν τις τιμές για να γίνει πιο προσιτή η διασκέδαση για τον οποιοδήποτε, να μη θεωρείται είδος πολυτελείας!!
Αν σου γινόταν πρόταση να εκπροσωπήσεις τη χώρα στη Eurovision θα το έκανες;
Δε σου κρύβω ότι έχω το φόβο της κριτικής που γίνεται εδώ στην Ελλάδα. Από την άλλη, όταν ένας άνθρωπος εκτίθεται δημόσια, δεν αποφεύγει την αρνητική και τη θετική κριτική. Αν υπήρχε ένα τραγούδι για το οποίο θα ένιωθα βέβαιη, που να ήμουν εγώ και όχι ένα ξένο σώμα που απλά θα εξυπηρετούσε το θεσμό της Eurovision και μετά θα μετάνιωνα που το είπα και αν υπήρχε η δυνατότητα να στηθεί κάτι όμορφο, κάτι που δεν έχει να κάνει με κόστος, θα το σκεφτόμουν σοβαρά.
Θα πήγαινες με αγγλικό ή με ελληνικό στίχο;
Θεωρώ πως θα πήγαινα με αγγλικό και όχι με ελληνικό, γιατί τα αγγλικά είναι μια διεθνής γλώσσα που εξυπηρετεί τους πάντες. Δηλαδή, πλέον έχει καθιερωθεί το 80% των συμμετεχόντων να τραγουδά στα αγγλικά.
Dance κομμάτι ή κάτι πιο λαϊκό, που είναι πιο κοντά σε εμάς;
Δεν έχω περιορισμούς για κάτι τέτοιο. Αρκεί να ήταν ένα κομμάτι που να το άκουγα και να έλεγα θέλω να το τραγουδήσω.
Μέσω του διαδικτύου είναι πιο εύκολο να παρουσιάσεις τη δουλειά σου και να την κάνεις γνωστή στο νεανικό κοινό. Τα 4 προσωπικά μου προφίλ τα διαχειρίζομαι αποκλειστικά εγώ. Δηλαδή, όπου δείτε Maria Iakovou A,B,C και D, είμαι εγώ. Το ίδιο ισχύει και για το twitter
Εσένα η συμμετοχή σου σε talent show πως προέκυψε;
Αυτή είναι μια αστεία ιστορία. Προσπαθούσαν να με βάλουν ήδη από το 3. Ήταν ο Στέλιος Ρόκκος στην επιτροπή και μου έλεγε «Θέλεις να μπεις;», «Όχι» του απαντούσα εγώ. Τέλος πάντων το απέφυγα το 3. Να προσθέσω επίσης ότι δεν είχα παρακολουθήσει ποτέ τη ζωή μέσα στο σπίτι. Έβλεπα αποσπασματικά μόνο τα live, γι αυτό πήγα τελείως ανίδεη και ανυποψίαστη μέσα στο παιχνίδι. Με παίρνει λοιπόν κάποια στιγμή η παραγωγή από το fame story 4 και μου λένε «Σας ενδιαφέρει το παιχνίδι;», «Όχι» λέω εγώ, με ξαναπαίρνουν, επιμένω εγώ «Όχι» και μου λένε «Εντάξει. Περάστε μόνο να κάνουμε μια κουβέντα». Πάω εκεί, μόνο κουβέντα δεν έγινε. Ξαφνικά μπαίνω σε μια αίθουσα με τρεις κάμερες στημένες, τρία άτομα απέναντί μου και μου λένε «Κάτσε εκεί και τραγούδα», «Ωραία» λέω. Με είχαν εκεί μισή ώρα και τραγουδούσα, τραγούδησα από τσιγγάνικα μέχρι jazz, μέχρι και εγώ δεν ξέρω τι, δε μπορώ να θυμηθώ και με το που τελείωνα μου έλεγαν «Πες και κάτι άλλο. Πες και κάτι διαφορετικό».
Με το που τελειώνει αυτό, το οποίο με βρήκε εντελώς απροετοίμαστη, μου είπε κάποιος από την παραγωγή «Θέλουμε να μπεις». Είχαν κάνει κάποια τηλέφωνα στον Γιώργο Λιανό και στον Αντώνη Βαρδή, γιατί ήθελαν καλές φωνές στο παιχνίδι, και κάπως έτσι με βρήκαν. Μπήκα, λοιπόν, στη διαδικασία των auditions και πέρασα κανονικά, χωρίς να έχω συναίσθηση του τι κάνω. Και κάποια στιγμή μου λέει ο άνθρωπος της παραγωγής, «Έλα από τον ANT1 να υπογράψεις». Λέω «Συγχωρήστε με αλλά θέλω να πάρω λίγο το συμβόλαιο σπίτι μου να το δω και μετά να το υπογράψω». Με το που φτάνω στο γραφείο, μου λένε «Αν δεν υπογράψεις, δε φεύγεις από εδώ». Υπογράφω , λοιπόν, στα χαμένα εντελώς και βγαίνοντας έξω απλά ανακοινώνω στη φίλη μου που ήταν μαζί μου, «Υπέγραψα». Σε 10 λεπτά ήθελα να γυρίσω πίσω γιατί έλεγα «Τι έκανα;», δεν είχα καταλάβει τι είχα υπογράψει, τι είχα κάνει. Μέχρι και την πρώτη μέρα που μπήκαμε στο σπίτι ήμουν έτοιμη να το βάλω στα πόδια. Μπήκα πολύ παρορμητικά. Δεν είχα άγχος για το τι θα γίνει γιατί απλά δεν ήξερα τι με περίμενε. Βγήκαν όλα μαζεμένα.
Μετά τα τόσα χρόνια που περάσανε μετάνιωσες ποτέ για την επιλογή σου να μπεις σε talent show;
Όχι. Δεν έχω μετανιώσει καθόλου. Παρά το γεγονός ότι ήταν μια πολύ περίεργη εμπειρία, κάτι που δεν έχει να κάνει με την παρέα με τα παιδιά –με πολλά μιλάμε ακόμη– ούτε με κανέναν άλλον, απλά είναι μια πολύ ιδιαίτερη αίσθηση να σε παρακολουθούν οι κάμερες 24 ώρες το 24ωρο. Και εκεί που ξεχνιέσαι ακούς το θόρυβο της κάμερας που γυρνάει, οπότε και να θες να ξεχαστείς, δε γίνεται. Αυτό άργησα να ξεπεράσω. Δε μετανιώνω όμως σε καμιά περίπτωση. Απλά είναι κάτι που δεν επαναλαμβάνεται.
Τελικά είναι περισσότερα τα θετικά ή τα αρνητικά;
Κοίτα να δεις, στον επαγγελματικό τομέα δεν άλλαξε κάτι, ίσως γιατί τραγουδούσα και χρόνια πριν. Δηλαδή, η συνεργασία μου με τη Universal και η συμμετοχή μου στα «Μαύρα Μεσάνυχτα», δεν είχαν καμία σχέση με τη συμμετοχή μου στο παιχνίδι. Είχε να κάνει με ανθρώπους που γνώριζα πριν μπω στο παιχνίδι. Το σίγουρο θετικό είναι ότι με έβγαλε από το καβούκι μου, από το σπίτι μου δηλαδή, με έβαλε στην οθόνη των Ελλήνων και ξαφνικά, από εκεί που με ήξεραν 50 άνθρωποι, με έμαθαν πολλοί παραπάνω. Υπάρχει ακόμα κόσμος που έρχεται και μου λέει «Α! Σε έβλεπα από το Fame Story!» και είναι ευχάριστο αυτό το πράγμα. Όσο για τη δουλειά μου, έκανα πολλούς φίλους, έμαθα πολλά πράγματα, αλλά όχι κάτι άλλο.
Πιστεύεις ότι ο κόσμος σε αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή; Ποιοι είναι οι παράγοντες επιτυχίας σου;
Παραδόξως, ακόμα και από την πρώτη μέρα που βγήκα από το παιχνίδι, δεν είχα το χαρακτηρισμό του Famestoryτη. Δε γνωρίζω το γιατί. Δεν αποποιήθηκα το χαρακτηρισμό και μάλιστα ήμουν προετοιμασμένη να με αποκαλούν έτσι, γιατί έτσι έλεγαν όλα τα παιδιά που έβγαιναν από το παιχνίδι. Δεν έγινε όμως και δεν ξέρω το λόγο. Μπορεί να είναι αυτό που βγάζω σαν άνθρωπος, αλλά και πάλι δε μπορώ να εξηγήσω αυτό που έγινε. Όσο και να κάτσω να το σκεφτώ δε μπορώ να το καταλάβω. Είναι κάτι που εκλαμβάνει ο άλλος και δε μπορώ να εξηγήσω πως λειτουργεί αυτό στο μυαλό του.
Πολλοί συνάδελφοι σου επιλέγουν να προωθούν την προσωπική τους ζωή γιατί πιστεύουν πως με αυτό τον τρόπο γίνονται αναγνωρίσιμοι. Εσύ πως το κρίνεις όλο αυτό;
Δε μπορώ να κρίνω τις επιλογές του καθενός. Αν κάποιος δεν έχει πρόβλημα να εκτίθεται η προσωπική του ζωή, είναι δική του υπόθεση. Δε μπορώ να τον κρίνω αν περνάει καλά με αυτό. Εγώ δε μπορώ να προβάλω την προσωπική μου ζωή γιατί δε νιώθω καλά με κάτι τέτοιο. Πολλές φορές που γράφεται κάτι στον τύπο, ας πούμε μια παρεξήγηση, με παίρνουν τηλέφωνο να τους μιλήσω αλλά δε μπορώ να το κάνω. Νιώθω άβολα, αυτό το πράγμα με αγχώνει, με αρρωσταίνει και με τρελαίνει. Νιώθω, πραγματικά, ότι κάποιος βιάζει τον προσωπικό μου χώρο. Έχει να κάνει με τις επιλογές του καθενός, με τις αντοχές και τα όριά του. Είναι κάτι επομένως που δε μπορώ να κρίνω. Είναι σα να μου λες να κρίνω αν κάποιου του αρέσει η μακαρονάδα ή η ψαρόσουπα. Επίσης, σε όποιο μέρος πάω, πάω γιατί πραγματικά το θέλω και όχι γιατί υπάρχουν κάμερες. Έχει τύχει να μην πάω σε κάποια εκδήλωση είτε γιατί είμαι κουρασμένη, είτε γιατί είμαι κακόκεφη, είτε γιατί δε με αφορά.
Ποια είναι η σχέση σου με το διαδίκτυο; Θεωρείς ότι μπορεί να φανεί χρήσιμο σε πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες; Τους παρέχει τη δυνατότητα να προωθήσουν φθηνά, εύκολα και γρήγορα τη δουλειά τους;
Η σχέση μου με το διαδίκτυο είναι ευρέως γνωστή. Έχω πολύ καλή σχέση με το internet. Μέσω του διαδικτύου είναι πιο εύκολο να παρουσιάσεις τη δουλειά σου και να την κάνεις γνωστή στο νεανικό κοινό. Είναι γνωστό ότι το διαδίκτυο το χρησιμοποιεί ένα συγκεκριμένο ηλικιακό εύρος. Παραδείγματος χάρη, η θεία μου που είναι 60 χρονών δε θα κάτσει να ψάξει για να μάθει τα μουσικά δρώμενα της χώρας, ότι προβληθεί από την τηλεόραση και ότι ακούσει από το ραδιόφωνο. Εμένα αυτό που μου αρέσει είναι το γεγονός ότι μιλάω με πάρα πολύ κόσμο και πέρα από τα θετικά σχόλια που μπορούν να σε ανεβάσουν ψυχολογικά, μπορεί κάποιος να σου κάνει μια κριτική καλοπροαίρετα και να διορθώσεις κάποια πράγματα.
Είσαι χρήστης του facebook / twitter και Πολλοί θαυμαστές αναρωτιούνται αν διαχειρίζεσαι η ίδια τις σελίδες ή έχεις κάποιον να σε και βοηθάει;
Τα 4 προσωπικά μου προφίλ τα διαχειρίζομαι αποκλειστικά εγώ. Δηλαδή, όπου δείτε Maria Iakovou A,B,C και D, είμαι εγώ. Το ίδιο ισχύει και για το twitter. Για την επίσημη σελίδα μου και για το group, υπάρχουν άνθρωποι που με βοηθούν, έχοντας και τη δική μου συμμετοχή. Γενικότερα σε οτιδήποτε με αφορά θέλω να έχω μια προσωπική επαφή, για να μη δημιουργούνται παρεξηγήσεις.
Πώς είναι μια μέρα της Μαρίας Ιακώβου, αν δεν έχει καθόλου δουλειά; Τι κάνει; Πώς χαλαρώνει;
Σίγουρα θα μπω στο διαδίκτυο. Θα ασχοληθώ λίγο με το σπίτι, γιατί μου αρέσει ο χώρος μου να είναι τακτοποιημένος. Θα φροντίσω σίγουρα να δω φίλους μου και θα επιδιώξω να πάω cinema. Γενικότερα ήσυχα και ήπιων τόνων πράγματα.
Συνέντευξη στην Σοφία Μπεκιάρη
Φωτογράφηση: byron t.
Διαβάστε επίσης
