Θα ήθελα να ξεκινήσουμε την κουβέντα μας, φυσικά από το Eurovoice, αλλά να το πιάσουμε από τη γέννησή του. Οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι είναι ένας πανευρωπαϊκός διαδικτυακός διαγωνισμός τραγουδιού, αλλά σίγουρα θα θέλουν να μάθουν και το πώς γεννήθηκε και εξελίχθηκε όλη αυτή η ιδέα…
Πολύ ωραία! Λοιπόν, το Eurovoice είναι μια ιδέα, που γεννήθηκε πριν από αρκετά χρόνια από κάποιον στην Αγγλία, αλλά που δεν του δόθηκε τελικά η ευκαιρία να το εφαρμόσει. Μια ομάδα ανθρώπων που ήταν κοντά του από τότε, αποφάσισε πριν από ενάμιση χρόνο να το προχωρήσει. Το κινεί λοιπόν μία βρετανική εταιρία, η q productions, που αποτελείται από τους ανθρώπους αυτούς, που το έβαλαν σε εφαρμογή, οι οποίοι είναι από αρκετές χώρες. Πολύ πριν εγώ μπω στο παιχνίδι, υπήρχε η σκέψη το Eurovoice να γίνει στην Ελλάδα και η σκέψη αυτή προήλθε από δύο προβληματισμούς…Πρώτον, η Ελλάδα είναι η κοιτίδα του ευρωπαϊκού πολιτισμού και ταυτόχρονα είναι η πατρίδα της δημοκρατίας. Πολιτιστική εκδήλωση λοιπόν το Eurovoice, άρα γιατί να μην ξεκινήσει στην Ελλάδα, αλλά και ένας θεσμός, ο οποίος κινείται με τελείως διάφανα και δημοκρατικά δεδομένα. Είναι ένας διαγωνισμός, που κι εγώ ακόμα που τον κάνω, αν θα ήθελα πάρα πολύ να βγει πρώτος ο τάδε, δεν μπορώ να το επηρεάσω, όσο και να θέλω, δεν υπάρχουν επιτροπές, δεν υπάρχουν συμμαχίες χωρών, τοπικιστικές ή πολιτικές. Απλά λοιπόν, κάποια νέα παιδιά, ανεβάζουν τα τραγούδια τους στο portal του www.eurovoice.tv, ψηφίζονται από ανθρώπους οι οποίοι επισκέπτονται το portal, εκλέγονται αυτοί που θα εκπροσωπήσουν τις διάφορες χώρες και έρχονται εδώ για τον τελικό, που θα γίνει στις 23 και 24 Σεπτεμβρίου, για να εκπροσωπήσουν τις χώρες τους. Κι εδώ πάλι δεν υπάρχουν επιτροπές, όλη η Ευρώπη θα ψηφίσει μέσω internet και μέσω sms για το νικητή! Άρα, πλήρης διαφάνεια και πλήρης δημοκρατικότητα!
Το τραγούδι που εμένα μου άρεσε πιο πολύ από όλα τα ελληνικά τραγούδια, αν θυμάμαι καλά, πήρε 4 ψήφους όλες κι όλες! Άρα μάλλον δεν είμαι καλός κριτής του τί θέλει ο κόσμος! … Είναι ένας διαγωνισμός, που κι εγώ ακόμα που τον κάνω, αν θα ήθελα πάρα πολύ να βγει πρώτος ο τάδε, δεν μπορώ να το επηρεάσω, όσο και να θέλω, δεν υπάρχουν επιτροπές, δεν υπάρχουν συμμαχίες χωρών, τοπικιστικές ή πολιτικές.
Υπάρχει βέβαια κάποια κριτική επιτροπή, αλλά η ψήφος της δεν παίζει ρόλο, σωστά;
Είχαμε σκεφτεί να κάνουμε μια επιτροπή προσωπικοτήτων, που όμως συνειδητοποιήσαμε, όπως και αυτοί οι ίδιοι που τους προτείναμε να συμμετέχουν, ότι θα νιώθουν λίγο άβολα, αφού η συμμετοχή τους στην επιτροπή, δε θα είχε κάποιο ρόλο. Δεν υπάρχει λοιπόν καμία επιτροπή, υπάρχει ο πρόεδρός μας, ο Eric Serra, ένας εξαιρετικός συνθέτης, κυρίως μουσικής κινηματογράφου και καταπληκτικός άνθρωπος, που μου δόθηκε η ευκαιρία να τον γνωρίσω και πραγματικά τον χάρηκα. Κατά κάποιο τρόπο είναι ο καλλιτεχνικός πρόεδρος του φεστιβάλ. Υπάρχουν ο διευθυντής και η διευθύντρια του Eurovoice, που κινούν διάφορα πανευρωπαϊκά, διαδικαστικά θέματα κι εγώ, που είμαι ο παραγωγός του euro Eurovoice voice στην Ελλάδα και που έχω την ευθύνη όλης αυτής της οργάνωσης. Κανένας λοιπόν δεν μπορεί να επηρεάσει τα πράγματα!
Παρόλη λοιπόν τη δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας μας και τον χλευασμό που δεχόμαστε για την κατάσταση αυτή, ως χώρα, από το εξωτερικό, τελικά ο διαγωνισμός γίνεται στην Ελλάδα κι αυτό είναι τεράστια επιτυχία, την εποχή αυτή!
Ναι, αυτό είναι ένα θέμα…
Αντιμετωπίσατε δυσκολίες από αυτό;
Ναι, αντιμετωπίσαμε…Πρώτα απ’ όλα θέλω να πω, ότι η Ελλάδα σε αυτή τη φάση, αδικείται αφάνταστα! Ναι, τα έχουμε κάνει θάλασσα, ναι, όλες οι κυβερνήσεις, μία-μία, μας πήγαινε ένα βήμα πιο κοντά στο γκρεμό, τώρα γίνονται έστω και την τελευταία στιγμή προσπάθειες να σωθούμε, όμως η κρίση η οποία περνάμε και είναι ορατή, παρουσιάζεται έξω, σα να έχει έρθει η συντέλεια του κόσμου! Υπάρχει τρομερή παραπληροφόρηση! Και το είδαμε, όπως το λέτε, και στη διοργάνωση… Καλλιτέχνες, να ρωτάνε αν η χώρα είναι ασφαλής για να έρθουν ή αν σκοτώνονται στο δρόμο κι αν κυκλοφορούν ανάμεσά μας τρομοκράτες… τρελά πράγματα! Επίσης, το ότι η εμπιστοσύνη των ξένων έχει κλονιστεί, φαίνεται και από το ότι οι καλλιτέχνες για να έρθουν, ζητάνε προκαταβολικά όλα τα χρήματα, ενώ οι συνήθεις διαδικασίες είναι να πάρουν πρώτα μια προκαταβολή, όταν υπογράψουν, το δεύτερο μέρος της αμοιβής τους λίγο καιρό πριν έρθουν και να εξοφληθούν πριν μπουν στο αεροπλάνο για να πάνε όπου έχουν κλείσει. Και οι manager τους φοβούνται, ότι δεν είμαστε φερέγγυοι και ότι θα έρθουν εδώ και δε θα πάρουν τα λεφτά τους. Είναι δύσκολοι καιροί και πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε!
…η κυβέρνηση, αντιλαμβανόμενη το πόσο σημαντικό ρόλο μπορεί να παίξει το eurovoice διεθνώς και να γίνει η Ελλάδα πόλος έλξης τουριστικός και πολιτιστικός, γι’ αυτό το λόγο, το eurovoice, θα είναι υπό την αιγίδα του ΕΟΤ.
Θα τα καταφέρουμε όμως και αυτό είναι σίγουρο! Η ιστορία της χώρας μας, το έχει αποδείξει πάρα πολλές φορές αυτό! Πάμε όμως τώρα, στις 23 και 24 του Σεπτέμβρη! Καταρχήν, έχει ακουστεί ότι θα έρθουν τρελά ονόματα από το εξωτερικό!
Επειδή το Eurovoice, θέλουμε να το επιβάλλουμε στη συνείδηση του κόσμου, ως ένα πολύ σοβαρό θεσμό, στο διαγωνιστικό μέρος, θέλουμε να προσθέσουμε και την εμφάνιση κάποιων πολύ μεγάλων ονομάτων ξένων και Ελλήνων. Έτσι λοιπόν, η κάθε βραδιά, εκτός από τους διαγωνιζόμενους, θα έχει και δύο πολύ μεγάλα αστέρια της μουσικής. Έχουμε ήδη ανακοινώσει την παρουσία της Anastasia, στις 23 του μήνα κι όπως είπα και στη συνέντευξη τύπου, για να κρατάμε λίγο το ενδιαφέρον, κάθε εβδομάδα θα ανακοινώνουμε και ένα καλλιτέχνη, οπότε έχουμε να ανακοινώσουμε ακόμα τρεις. Πιστέψτε με, είναι πολύ-πολύ μεγάλα ονόματα!
Και τα ονόματα αυτά, θα τα μαθαίνουμε από το portal, έτσι;
Φαντάζομαι πως ναι! Θα ενημερώνουμε το portal και ταυτόχρονα θα ενημερώνουμε όλα τα μέσα της Ελλάδας και τα διεθνή!
Τον δικό μας, το Γιώργο Τεντζεράκη, που θα μας εκπροσωπήσει, πώς τον βλέπετε;
Ο Τεντζεράκης είναι τυχερό παιδί απ’ ότι βλέπω, διότι έτυχε κάποια στιγμή, σε μια συνάντηση καλλιτεχνική με πολύ κόσμο, εγώ να αναφέρω ότι ξεκίνησα το Eurovoice, το άκουσαν διάφοροι καλλιτέχνες και αρκετοί από αυτούς, αποφάσισαν να πάρουν μέρος. Ο Τεντζεράκης λοιπόν, όπως είπε και σε μένα και στη συνέντευξη τύπου, μπήκε για πλάκα, σκέφτηκε ”τί έχω να χάσω”… Ήταν ένα τραγούδι, το οποίο είχε ήδη ακουστεί και είχε αρέσει αρκετά, εμείς, έτσι κι αλλιώς, δεν απαγορεύουμε τα τραγούδια που παίρνουν μέρος στο διαγωνισμό να έχουν ήδη ακουστεί, απαγορεύουμε μόνο να έχουν πουληθεί, να έχουν τύχει εμπορικής εκμετάλλευσης. Ανέβασε λοιπόν ο Τεντζεράκης το τραγούδι, άρεσε, ψηφίστηκε πραγματικά πολύ δυναμικά και θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα. Εγώ χαίρομαι ιδιαίτερα, που την Ελλάδα θα την εκπροσωπήσει ένα τραγούδι στα ελληνικά και είναι ένα καταπληκτικό τραγούδι, του Θάνου Παπανικολάου! Είναι χαρά μας, που και άλλες δύο χώρες, θα εκπροσωπηθούν από παιδιά με ελληνική καταγωγή, η Φλώρα Θεοδώρου και ο Πάνος Νικολακόπουλος, που έχουν το συγκρότημα secret, θα εκπροσωπήσουν την Κύπρο κι αυτοί έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά και η Μαρλέν Αγγελίδη, που την ξέρουμε όλοι από τις hi5, ήταν η πιο alternative παρουσία στις hi5, η οποία είναι μισή Αγγλίδα και μισή Κύπρια και θα εκπροσωπήσει την Αγγλία, παρόλο που η Αγγλία είχε μερικά εξαιρετικά τραγούδια, κυρίως ένα τραγουδιστή που εγώ τον λάτρεψα, η Μαρλέν κατάφερε με ένα εξαιρετικό ροκ τραγούδι, να εκπροσωπήσει εκείνη την Αγγλία.
Σε μια εποχή, που η μουσική βιομηχανία περνάει τεράστια κρίση και οι δισκογραφικές εταιρίες παρουσιάζουν πολύ μεγάλες ζημιές, τα talent shows, που αναδεικνύουν νέους καλλιτέχνες, δεν τους αναδεικνύουν πάντα αξιοκρατικά, αλλά επειδή είναι πιο νόστιμοι, πιο sexy, πιο χαριτωμένοι και όχι επειδή είναι οι καλύτεροι τραγουδιστές
Με τόσο πολύ ελληνικό αίμα και αφού θα γίνει και στην Ελλάδα, γιατί λοιπόν να μην το καθιερώσουμε να γίνεται κάθε χρόνο εδώ…
Αυτό, μια που το θίγετε, να σας πω ότι είναι μια προσπάθεια δικιά μου, αλλά που βρίσκει πολλούς συμμάχους στην οικογένεια του Eurovoice. Λέμε λοιπόν, ότι αν όλα πάνε καλά εδώ, αντί να γίνουμε κι εμείς ένας περιπλανώμενος θίασος από τη μια χώρα της Ευρώπης στην άλλη, να το καθιερώσουμε για πάντα στην Ελλάδα, να γίνει ένας ελληνικός θεσμός, με πανευρωπαϊκή εμβέλεια!
Η δημόσια κόντρα που είχανε για το θέμα της Ήβης Αδάμου, ανεξάρτητα με το ποιος είχε δίκιο ή άδικο, με έκανε να ντραπώ πάρα πολύ που ανήκω κι εγώ στο χώρο αυτό!
Πολύ σημαντικό θα ήταν αυτό και θα μας θύμιζε παλιές, καλές εποχές της χώρας μας!
Ακριβώς! Και λόγω της κρίσης, που η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι ακριβώς υπέρ της ποπ μουσικής και των πανηγυριών, που εμείς δεν είμαστε πανηγύρι ούτε ποπ μουσική, αλλά θέλω να πω ότι είναι της λογικής περνάμε δύσκολα, σφίγγουμε το ζωνάρι και κοιτάμε όλοι να δουλέψουμε, παρόλα αυτά, η κυβέρνηση, αντιλαμβανόμενη το πόσο σημαντικό ρόλο μπορεί να παίξει το Eurovoice διεθνώς και να γίνει η Ελλάδα πόλος έλξης τουριστικός και πολιτιστικός, γι’ αυτό το λόγο, το Eurovoice, θα είναι υπό την αιγίδα του ΕΟΤ.
Προβλέψεις έχετε κάνει για εκείνη τη βραδιά, εσείς προσωπικά;
Όχι, δεν έχω… Για να είμαι ειλικρινής και να είχα, δε θα τις έλεγα! Αλλά δεν έχω, διότι έχοντας ακούσει όλα τα τραγούδια που διαγωνίστηκαν, υπήρχαν κάποια που εγώ τα λάτρεψα, θεωρούσα ότι είναι πολύ πρωτότυπα, πολύ φρέσκα, αλλά δεν περάσανε. Το τραγούδι που εμένα μου άρεσε πιο πολύ από όλα τα ελληνικά τραγούδια, αν θυμάμαι καλά, πήρε 4 ψήφους όλες κι όλες! Άρα μάλλον δεν είμαι καλός κριτής του τί θέλει ο κόσμος!
Να πάμε λίγο στο θέμα της νικήτριας χώρας… Εμείς παλεύουμε αυτή τη στιγμή, ο θεσμός να μείνει στην Ελλάδα…
Ναι, η νικήτρια χώρα, επ’ ουδενί λόγο δε σημαίνει ότι θα είναι και η χώρα που θα κάνει τον επόμενο διαγωνισμό! Εμείς ξεχνάμε ότι υπάρχει η Eurovision και το τί ισχύει εκεί… Το ενδιαφέρον δεν είναι η νικήτρια χώρα, αλλά ο νικητής! Μας ενδιαφέρει ο καλλιτέχνης. Απλά, δεν μπορούσαμε να κάνουμε ένα διαγωνισμό, που πιθανόν να έβγαιναν, πχ 10 Έλληνες και 8 Σουηδοί κλπ, γι’ αυτό και υπήρξε το τοπικιστικό κομμάτι. Εμάς, αυτό που μας ενδιαφέρει, είναι πώς ο νικητής, αλλά και άλλοι καλλιτέχνες θα ξεχωρίσουν. Θα ξεχωρίσουμε και κάποιους εμείς ή εγώ που έχω το γενικό πρόσταγμα και θα τους βοηθήσουμε να γίνουν γνωστοί πανευρωπαϊκά. Βέβαια, ο νικητής έχει και 2 πολύ μεγάλα βραβεία… 100.000 ευρώ, που είναι ένα πολύ σημαντικό ποσό, κυρίως για νέα παιδιά και ένα συμβόλαιο, με μία μεγάλη πολυεθνική εταιρία, η οποία θα αναλάβει, να κυκλοφορήσει το τραγούδι που θα κερδίσει, σε όλη την Ευρώπη και την προβολή και παραγωγή των μελλοντικών του κυκλοφοριών, πανευρωπαϊκά.
Ως επιχειρηματίας, του χώρου της μουσικής βιομηχανίας, με ενοχλεί η αναρχία του internet και η ασυδοσία …θεωρώντας αυτονόητο, ότι μπορεί να κατεβάζει όποτε θέλει ένα τραγούδι και να μην πληρώνει μία! Από την άλλη πλευρά όμως, το internet δίνει τόσο τρομακτικές δυνατότητες στη μουσική, να ταξιδέψει, να επικοινωνήσει με τον κόσμο…
Αυτό, για την ελληνική συμμετοχή και για τον Γιώργο Τεντζεράκη, που κατεβαίνει με ελληνικό στίχο, δε θα είναι πιο δύσκολο και για τη διάκριση και για την προώθηση;
Απ’ ότι με έχουν ενημερώσει, ο Τεντζεράκης, αλλά και ο Παπανικολάου, ήδη βρίσκονται σε διαδικασία, να γραφτεί και αγγλικός στίχος για το τραγούδι. Βέβαια, συμμετέχουν με τον ελληνικό στίχο, αλλά αν τελικά το τραγούδι κερδίσει, θα βγάλουν και αυτό με τον ξένο στίχο, ώστε το τραγούδι να προωθηθεί και στην Ελλάδα και έξω. Πάντα όμως, αυτός είναι ο φόβος και ο προβληματισμός, των καλλιτεχνών που έρχονται από χώρες που τραγουδούν στη γλώσσα τους, χωρίς αυτή να είναι πολύ γνωστή και διαδεδομένη. Δεν είναι όμως αξεπέραστο το πρόβλημα!
Το eurovoice.tv τί θα κάνει από την επόμενη μέρα, της τελικής βραδιάς;
Αυτό θα έλεγα, ήταν και το βασικό ερέθισμα, που εγώ αναμείχθηκα… Σε μια εποχή, που η μουσική βιομηχανία περνάει τεράστια κρίση και οι δισκογραφικές εταιρίες παρουσιάζουν πολύ μεγάλες ζημιές, τα talent shows, που αναδεικνύουν νέους καλλιτέχνες, δεν τους αναδεικνύουν πάντα αξιοκρατικά, αλλά επειδή είναι πιο νόστιμοι, πιο sexy, πιο χαριτωμένοι και όχι επειδή είναι οι καλύτεροι τραγουδιστές, αυτό λοιπόν που με ενθουσίασε, είναι το γεγονός ότι το eurovoice.tv, στα διαστήματα ανάμεσα των διαγωνισμών, εκεί δηλαδή που τελειώνει το πρώτο και αρχίζει το ανέβασμα των τραγουδιών για το δεύτερο, θα λειτουργεί ως forum, που όποιος νέος καλλιτέχνης θέλει, θα ανεβάζει τα τραγούδια του, θα τα σχολιάζουν μεταξύ τους, θα τα λένε και πάει λέγοντας… Επειδή εγώ λοιπόν, έκανα πάντα focus στο να βγάζω νέους καλλιτέχνες, δεν είχα τη λογική να κάνω μεταγραφές και έτσι αυτό με εξιτάρισε πάρα πολύ. Εκεί που έλεγα τελείωσε για μένα η δισκογραφία και πρέπει να ασχοληθώ με άλλα πράγματα, βρήκα μέσα στο Eurovoice τη δυνατότητα και όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, να βρίσκω νέους καλλιτέχνες και να δουλεύω μαζί τους. Και για μένα αυτή είναι και η ουσία του Eurovoice. Οκ, ο κάθε διαγωνισμός θα βγάζει το νικητή και κάποιους που θα διακρίνονται, αλλά θα βγουν διαμάντια καλλιτέχνες και μέσα από τη διαδικασία αυτού του χρονικού διαστήματος.
…θεωρώ δεν είναι τυχαίο ότι με εξαίρεση κάποιους διάττοντες αστέρες, που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια από τα talent shows, αν το καλοψάξετε, η δισκογραφία δεν έχει βγάλει ούτε ένα νέο καλλιτέχνη! Οι δύο μόνοι λοιπόν, που δε βγήκαν από talent shows και πήγανε πολύ καλά, βγήκαν από το internet και είναι η Μόνικα και ο Ρους.
Και αφού αναλύσαμε σχεδόν τα πάντα για το Eurovoice, τώρα θα ήθελα να περάσουμε στον Μίλτο Καρατζά πιο γενικά… Για ένα όνομα ”βαρύ σαν ιστορία”!!! Μου έχει τύχει περιστατικό, με φίλη μου τραγουδίστρια, η οποία έκλαιγε στο καμαρίνι της, από το άγχος, λόγω του ότι εκείνο το βράδυ θα πηγαίνατε εσείς στο μαγαζί που τραγουδούσε, ως πελάτης… Και πολλοί επώνυμοι ακόμα είχαν άγχος όταν ο Καρατζάς πηγαίνει να τους δει στο μαγαζί…
Κοιτάξτε, αυτή ήταν η δουλειά μου! Και είναι λογικό για ένα νέο καλλιτέχνη, όταν ξέρει ότι έρχεται στο χώρο που εμφανίζεται ένας άνθρωπος με άποψη και με επιρροή στο χώρο, να νιώθει τρακ και άβολα, αλλά όλη αυτή η αντίδραση είναι υπερβολική, γιατί συμβαίνει παντού! Ένας νέος ποδοσφαιριστής, που είναι σε μια μικρή ομάδα και μαθαίνει ότι έρχεται ο προπονητής μιας μεγάλης ομάδας και θα τον δει και αυτόν, θα τον κρίνει και μπορεί ακόμα και να τον επιλέξει για μεταγραφή σε μια μεγάλη ομάδα, έχει τρακ, λογικό είναι!
Σήμερα πού βρισκόμαστε…
Αφού ολοκλήρωσα τον κύκλο μου στη δισκογραφία, έχοντας υπάρξει διευθυντής σε δύο από τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες, την BMG και την EMI, έχοντας βάλει, πιστεύω, τα πιο σημαντικά λιθάρια, στην εξέλιξη της EBS, που αργότερα έγινε SONY, έχω φτιάξει καινούριες εταιρίες, όπως ήταν η NITRO και η VIRUS, έχω βοηθήσει, πιστεύω τα μέγιστα, τη μικρή εταιριούλα, που λεγόταν το 2004 LEGEND, να είναι αυτή τη στιγμή ένα τεράστιο μεγαθήριο και συνειδητοποίησα σε όλη αυτή την πορεία, ότι η δισκογραφία πεθαίνει, ότι δεν είναι ικανή να προσφέρει σωστές και ολοκληρωμένες επαγγελματικές διεξόδους σε ένα άνθρωπο, αλλά δεν έχει πια και πρόκληση! Έτσι, έχω παρατήσει ουσιαστικά τη δισκογραφία, έχω κάνει ένα μικρό label, που λέγεται final touch και είναι σε συνεργασία με τη Universal, που ήταν και η μόνη μεγάλη εταιρία που ποτέ δεν είχα συνεργαστεί, μου έκαναν λοιπόν την τιμή να κάνω ένα label δίπλα στη universal κι εκεί έχω κάποιους νέους καλλιτέχνες, που κυκλοφορώ τα cd τους και ασχολούμαι με την καριέρα τους, αυτό όμως είναι το hobby μου! Η δουλειά μου είναι να κινούμαι γύρω από τη μουσική, γιατί η μουσική ποτέ δε θα πεθάνει! Θα παραμένω λοιπόν πάντα στο χώρο της μουσικής και του entertainment, αλλά θα προσαρμόζομαι, στο internet, στο management των καλλιτεχνών, στο συναυλιακό κομμάτι της δουλειάς, θα κάνω πράγματα που θα συνεχίσουν να έχουν την πρόκληση που θέλω να έχουν και θα μου προσφέρουν τα προς το ζην!
Ποια είναι η γνώμη σας για το πάντρεμα του internet και της μουσικής τα τελευταία χρόνια; Κατά πόσο τελικά το internet κάνει κακό ή καλό στη μουσική και κατ’ επέκταση στη δισκογραφία;
Ως επιχειρηματίας, του χώρου της μουσικής βιομηχανίας, με ενοχλεί η αναρχία του internet και η ασυδοσία, στο ότι έχει μια ολόκληρη γενιά -βλέπω και τα παιδιά μου- μεγαλώσει, θεωρώντας αυτονόητο, ότι μπορεί να κατεβάζει όποτε θέλει ένα τραγούδι και να μην πληρώνει μία! Δεν μπορούν να καταλάβουν, ότι με την ίδια λογική, θα μπορούσε να καθένας να πηγαίνει σε ένα περίπτερο και να παίρνει όσα παγωτά θέλει, χωρίς να πληρώνει. Δεν καταλαβαίνουν ότι είναι το ίδιο πράγμα… Από την άλλη πλευρά όμως, το internet δίνει τόσο τρομακτικές δυνατότητες στη μουσική, να ταξιδέψει, να επικοινωνήσει με τον κόσμο, δίνει σε νέα παιδιά, που κάποτε, λυπάμαι που το λέω, αυτή είναι η αλήθεια, περιμένανε με τις ώρες έξω από τα γραφεία των παραγωγών, των δισκογραφικών εταιριών, μπας και ακούσουν το demo τους και τους πουν μια καλή κουβέντα, ενώ τώρα, μας γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια και καλά κάνουν! Ανεβάζουν τα τραγούδια τους, θεωρώ δεν είναι τυχαίο ότι με εξαίρεση κάποιους διάττοντες αστέρες, που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια από τα talent shows, αν το καλοψάξετε, η δισκογραφία δεν έχει βγάλει ούτε ένα νέο καλλιτέχνη! Οι δύο μόνοι λοιπόν, που δε βγήκαν από talent shows και πήγανε πολύ καλά, βγήκαν από το internet και είναι η Μόνικα και ο Ρους. Αυτό είναι εξαιρετικά ενδεικτικό των σημείων των καιρών και είτε μας αρέσει είτε όχι, το internet πλέον είναι ο αρχηγός και το μόνο που πρέπει να ευχόμαστε με σύνεση και όχι με ακραίες απόψεις, είναι να βρούμε ένα τρόπο να επιβιώσουμε όλοι και να βοηθήσουμε τη μουσική να ταξιδεύει πιο εύκολα!
Μια που αναφερθήκατε ήδη στα talents shows, θα ήθελα να μιλήσουμε λίγο εκτενέστερα για αυτά και να μου πείτε τη γνώμη σας λίγο πιο συγκεκριμένα!
Σε γενικές γραμμές είμαι εναντίον των talent shows. Οφείλω βέβαια να ομολογήσω ότι κάποια από αυτά είναι πιο music friendly και κάποια άλλα είναι πιο pink friendly και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουν βγει μερικά αξιόλογα παιδιά από τα talent shows. Η όλη διαδικασία όμως δε μου αρέσει! Μου έχουν κάνει προτάσεις να συμμετέχω σε επιτροπές, μέχρι τώρα δεν το έχω κάνει και πιστεύω να διατηρήσω την αρνητική μου στάση! Δεν μπόρεσα να δεχτώ, την κόντρα που όλοι είδαμε, ανάμεσα σε μια δισκογραφική εταιρία, που την αγαπάω, γιατί έχω δουλέψει 10 ολόκληρα χρόνια εκεί και ένα συνθέτη και μουσικό και πολύ καλό μου φίλο, τον οποίο επίσης αγαπάω, τον Γιώργο Θεοφάνους. Η δημόσια κόντρα που είχανε για το θέμα της Ήβης Αδάμου, ανεξάρτητα με το ποιος είχε δίκιο ή άδικο, με έκανε να ντραπώ πάρα πολύ που ανήκω κι εγώ στο χώρο αυτό! Δηλαδή ένας συνθέτης και μέλος επιτροπής παιχνιδιού και μια εταιρία, να τσακώνονται δημόσια για μια τραγουδίστρια, λέγοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι αφού είχαν αποφασίσει να το χειριστούν έτσι, γιατί τώρα το χειρίζονται αλλιώς και όχι για το αν η τραγουδίστρια είναι καλή ή κακή ούτε για το αν αξίζει περισσότερο ή λιγότερο από κάποιον άλλο, αλλά για το αν τηρήθηκαν οι backstage συμφωνίες. Δεν τα μπορώ εγώ αυτά τα πράγματα και γι’ αυτό τα απορρίπτω! Μου έγινε και φέτος μία πρόταση, αλλά εγώ δόξα το Θεό, έχω αυτή τη συνεργασία με την πολύ καλή μου φίλη Ναταλία στο chart show και απ’ ότι απεδείχθη μ’ αρέσει η τηλεόραση, έστω κι αν την κάνω τώρα στα γεράματα. Το chart show με καλύπτει απόλυτα γιατί είναι και μια εκπομπή που μπορώ να πω και τη γνώμη μου για τη μουσική, έχω κάποιες γνώσεις που απ’ ότι φαίνεται τους αρέσει να τις λέω και είμαι απόλυτα καλυμμένος!
Και για το κλείσιμο αυτής της πολύ ενδιαφέρουσας συζήτησης που είχαμε, θα ήθελα να μου διηγηθείτε κάποια ιστορία, με κάποιον καλλιτέχνη από τους τόσους που έχετε συνεργαστεί και που σας έχει μείνει στο μυαλό σας, μετά από τόσα χρόνια μέσα στο χώρο αυτό!
Μου έρχεται κάποια στο μυαλό και είναι η εξής… Όταν εγώ ήμουν έφηβος, έπαιζα σε ένα συγκρότημα drums. Πηγαίναμε στο ισόγειο του σπιτιού ενός ξαδέρφου μου συγκεκριμένα και κάναμε πρόβες σε ένα κενό χώρο, που είχε ένα παράθυρο ανοιχτό. Όποτε κι αν κάναμε πρόβα λοιπόν, ερχόταν εκεί στο παράθυρο ένας πιτσιρικάς, πολύ πιο μικρός από εμάς και κρεμιόταν με τα χέρια του, ίσα που φαινόταν η μύτη του δηλαδή και μας άκουγε. Αρκετά χρόνια μετά, όταν πια είχα καθιερωθεί στη δισκογραφία, συνάντησα στο αεροδρόμιο έναν εξαιρετικό μουσικό, κλασικής μουσικής, με τον οποίο γίναμε πολύ καλοί φίλοι, υπήρξα και κουμπάρος του κάποια εποχή γιατί τον είχα παντρέψει στον πρώτο του γάμο και τον οποίο στη συνέχεια τον έπεισα από μουσικός να γίνει συνθέτης και ενορχηστρωτής και μετά τραγουδιστής και ο οποίος μου αποκάλυψε μετά από πολλά χρόνια, ότι ήταν ο πιτσιρίκος που ερχόταν τότε και άκουγε τις πρόβες μας. Δεν είναι άλλος από τον Στέφανο Κορκολή, όπως θα έχετε καταλάβει ήδη! Αυτή την ιστορία πάντα τη θυμάμαι, γιατί ο Στέφανος είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο της μουσικής, θα μπορούσε να έχει κάνει και διεθνώς πολλά πράγματα, γιατί στην Ελλάδα έτσι κι αλλιώς έχει κάνει, αλλά οι συγκυρίες καμιά φορά δε μας ευνοούν!
Ήταν η πιο απρόσμενη ιστορία αυτή που μας διηγηθήκατε! Θέλω να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ και να ανανεώσουμε το ραντεβού μας για το Σεπτέμβρη, αφού θα έχει τελειώσει το Eurovoice για να πούμε και όλα τα υπόλοιπα…
Γιατί όχι; Άλλωστε το Eurovoice τώρα ενηλικιώνεται και θα έχουμε να πούμε πολλά πράγματα και για τα backstage και για τους καλλιτέχνες που θα κυκλοφορήσουν. Κι εγώ θέλω με τη σειρά μου να σας ευχαριστήσω!
ό,τι θέλετε να μάθετε για το Eurovoice είναι εδώ : www.eurovoice.tv
