Πως ήταν τα παιδικά σου χρόνια Πάολα;
Ζωηρά πολύ, ατίθασα νιάτα! Ήμουν πραγματικά πολύ ζωηρό παιδί. Μεγάλωσα στη Συκιά Χαλκιδικής με τη γιαγιά και τον παππού γιατί οι γονείς μου ήταν τραγουδιστές και φεύγανε για δουλειά, όπως εγώ τώρα που αφήνω αναγκαστικά το παιδάκι μου με τη δική μου μανούλα. Δόξα το Θεό είχα τόση αγάπη που ήμουν μια χαρά.
Δεν είχα την τύχη να το μεγαλώσω εγώ το παιδί μου όπως μια κανονική μαμά… για το παιδί μου κανονική μαμά είναι η μαμά μου.
Πως είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί και παράλληλα να κάνεις καριέρα στο τραγούδι;
Δεν είχα την τύχη να το μεγαλώσω εγώ το παιδί μου όπως μια κανονική μαμά… για το παιδί μου κανονική μαμά είναι η μαμά μου. Εγώ το αγαπάω σα μάμα του και εκείνο μ’ αγαπάει πολύ αλλά δυστυχώς δεν είμαι εκεί όσο θα έπρεπε. Όταν όμως είμαι μαζί του δίνω την ψυχή μου γι’ αυτό.
Υπήρξαν λοιπόν στιγμές που μετάνιωσες για την επιλογή σου να γίνεις τραγουδίστρια;
Όχι, δεν υπάρχει περίπτωση να μετανιώσω με τίποτα όσον αφορά το θέμα της δουλειάς. Νομίζω ότι γεννήθηκα για να κάνω αυτό το επάγγελμα, πραγματικά το πιστεύω. Το λένε πάρα πολύ αλλά δεν ξέρω αν το πιστεύουν ή απλά το λένε για να το πουν. Όσον αφορά το θέμα του παιδιού, είναι ίσως το μοναδικό πρόβλημα που μου δημιουργεί η δουλειά μου. Κατά τα’ άλλα είμαι πολύ ευτυχισμένη.
Αν το παιδί σου σε κάποια χρόνια θελήσει να ακολουθήσει το ίδιο επάγγελμα τι θα του πεις;
Μακάρι να έχει καλή φωνούλα και να γίνει τραγουδίστρια… Τραγουδίστρια όμως!!! Εννοώ να έρθει ο κόσμος και να δει ήχο μαζί με εικόνα και όχι μόνο εικόνα. Δεν θέλω να τραγουδά επειδή ήταν απλά η μαμά τραγουδίστρια ή επειδή μα ς αρέσει η λάμψη του επαγγέλματος. Θεωρώ πως είναι ότι χειρότερο αυτό.
Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή και με ρωτούσε η δασκάλα τη δουλειά κάνει η μαμά μου, έλεγα τραγουδίστρια και έβλεπα ένα θαυμασμό, τώρα λες τραγουδίστρια και ο άλλος γελάει…
Στις μέρες πιστεύεις πως υπάρχουν τέτοιου είδους καλλιτέχνες που έχουν μόνο μια καλή εμφάνιση χωρίς να διαθέτουν φωνή;
Φυσικά υπάρχουν, ειδικά τα τελευταία δέκα χρόνια. Εγώ πρόλαβα ήχο και εικόνα μαζί αλλά μετά από κάποια χρόνια έγινε μόνο εικόνα. Το έβλεπα και με ενοχλούσε όχι επειδή φοβάμαι μήπως μου «φάνε» τη θέση απλά επειδή σκέφτομαι ότι η δουλειά μου γίνεται φτηνή, δεν έχει αξία πια. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή και με ρωτούσε η δασκάλα τη δουλειά κάνει η μαμά μου, έλεγα τραγουδίστρια και έβλεπα ένα θαυμασμό, τώρα λες τραγουδίστρια και ο άλλος γελάει γιατί μας έφαγε η εικόνα.
Φταίει ίσως το σύστημα που προώθησε τέτοιου είδους ανθρώπους/καλλιτέχνες;
Εννοείται πως φταίει το σύστημα, η λεγόμενη «Μάφια» όπως συνηθίζω να λέω. Άλλα όλο αυτό αρχίζει και περνάει πια αν και κράτησε αρκετό διάστημα. Σε λίγο θα ξεκαθαρίσουν τελείως τα πράγματα και θα ‘ναι καλύτερα για όλους μας.
Πιστεύεις ότι οι μουσικοί διαγωνισμοί και τα talent shows μπορούν να αναδείξουν έναν καλλιτέχνη, ότι δηλαδή του δίνουν την ευκαιρία να φανεί και να ξεχωρίσει πιο εύκολα και γρήγορα;
Αυτούς που αξίζουν τους βοηθούν, που δεν θα μπορούσαν ίσως αλλιώς να βρουν την άκρη τους. Υπάρχουν όμως και κάποια παιδιά που συμμετείχαν και δεν άξιζαν τον κόπο, ίσως κάνανε και κακό στον εαυτό τους που πήγαν. Κάποιο άξιζαν και προχώρησαν ήταν όμως μόνο δύο, τρεις, οι άλλοι δεκατρείς δεν κάνανε τίποτα και είναι κρίμα. Ίσως να πήγαινα κ’ εγώ αν ήμουν στο ξεκίνημα μου (αν και δεν το πιστεύω) αλλά νομίζω ότι όλο αυτό το σκηνικό θα με εκμεταλλεύονταν.
…υπάρχουν πολλά παιδιά που συμμετείχαν σε talent shows με ψυχολογικό πρόβλημα αυτή τη στιγμή γιατί κάποιοι τους τάξανε πάρα πολλά, τους φούσκωσαν τα μυαλά.
Πιστεύεις πως επηρεάζεται η ψυχολογία τους μετά την έξοδο τους από ένα τέτοιο παιχνίδι γιατί έχουν μεγάλες προσδοκίες;
Πίστεψε με υπάρχουν πολλά παιδιά που έχουν ψυχολογικό πρόβλημα αυτή τη στιγμή γιατί κάποιοι τους τάξανε πάρα πολλά , τους φούσκωσαν τα μυαλά. Τους δώσανε μια σπρωξιά να πάνε πιο πάνω και απότομα τους ρίξανε πιο κάτω από κει που ήταν αρχικά. Τα παιδιά δε μπορούσαν κάτι περισσότερο και αφού τα στύψανε, τα καταστρέψανε μετά μόνο και μόνο για να κάνουν την δουλειά τους.
Σαν κριτής θα συμμετείχες ποτέ σε ένα talent show;
Δε νομίζω!!! Δεν ξέρω αν μεγαλώσω και σιγά-σιγά φύγω από αυτή τη δουλειά και αρχίζω και τα χάνω μπορεί να πάω (γέλια) δε θέλω να λέω μεγάλα λόγια. Η δουλειά μου είναι να τραγουδάω, η ψυχούλα μου είναι εκεί πάνω στην πίστα… τη δουλειά έχω εγώ να πάω να κρίνω το οποιοδήποτε παιδί, δεν θεωρώ πως είμαι άξια να κάνω κάτι τέτοιο.
Είσαι μια τραγουδίστρια που δεν απασχολεί ποτέ με τα προσωπικά της. Πόσο εύκολο είναι να υπάρχεις στον χώρο χωρίς να «πουλάς» την προσωπική σου ζωή;
Πανεύκολο!!! Πιστεύω πως οποιοσδήποτε που επιδιώκει να δημοσιεύει τα προσωπικά του είναι από επιλογή του, δεν τον ψάχνει κανένας. Δε νομίζω ότι η κάμερα ακολουθεί εμένα ή οποιονδήποτε άλλο για να δει που τρώω ή με ποιον τρώω, φωνάζουμε την κάμερα για να δείξουμε κάτι. Υπάρχουν βεβαίως και εξαιρέσεις, δηλαδή η ζωή κάποιων να είναι το υλικό που τροφοδοτεί περιοδικά και εκπομπές και κυριολεκτικά δεν τους αφήνουν σε ησυχία. Πάντως για την πρώτη περίπτωση δεν θα το έκανα ποτέ στη ζωή μου γι’ αυτό και δεν διαβάζετε κάτι για μένα. Ζω φυσιολογικά! Δεν θα χρησιμοποιούσα ποτέ τη ζωή μου και την ψυχούλα μου για να με δείξει μια κάμερα ή να γράψει ένα περιοδικό, είναι ελεεινό. Αν θες να σχολιάσεις κάτι κάντο για τη δουλειά μου, τώρα το πώς τρώω εγώ τα μακαρόνια ή αν ο φίλος μου είναι άσχημος ή όμορφος ποιον ενδιαφέρει; Το δίνουμε στον κόσμο κ’ αυτός τι να κάνει τα διαβάζει. Είναι υποτιμητικό και δεν ξέρω πως το κάνουν κάποιοι.
Δεν θα χρησιμοποιούσα ποτέ τη ζωή μου και την ψυχούλα μου για να με δείξει μια κάμερα ή να γράψει ένα περιοδικό, είναι ελεεινό.
Τι είναι αυτό το μαγικό που έχεις και μαγνητίζεις τα βλέμματα πάνω σου όταν βγαίνεις στην πίστα χωρίς πολλές φαμφάρες και υπερβολές;
Δεν ξέρω ειλικρινά αν καταφέρνω κάτι τέτοιο… Εγώ βγαίνω εκεί πάνω και δίνω ότι έχω να δώσω με πολύ αγάπη. Μακάρι να καταφέρνω να περνάω σε εσάς όσα νιώθω εγώ όταν τραγουδώ.
Τα οικονομικά προβλήματα που μαστίζουν τη χώρα πως τα αντιλαμβάνεσαι;
Ποιους νομίζεις ότι επηρεάζει η οικονομική κρίση; Τους πολύ φτωχούς που είχαν πάντα πρόβλημα ή τους πολύ πλούσιους που ότι κα να γίνει θα έχουν πολλά χρήματα;;; Μπορεί πραγματικά να υπάρχει κάποιο πρόβλημα αλλά φταίει και η τηλεόραση, έχει τρελάνει και τρομοκρατήσει τον κόσμο. Εγώ λόγω της δουλειάς μου βλέπω πως το μαγαζί για παράδειγμα που εμφανίζομαι είναι γεμάτο και διασκεδάζουν, και πίνουν και πετάνε λουλούδια… ίσως λοιπόν να υπάρχει κάποιο πρόβλημα αλλά ο Έλληνας αν δεν βγει παθαίνει κρίση όχι με την οικονομική.
Άγχος έχεις εσύ με όλο αυτό δεδομένου ότι ξεκινάς και τις εμφανίσεις σου σε λίγες ημέρες;
Άγχος και βέβαια υπάρχει… αλλά όπως νιώθω εγώ νιώθει όλος ο κόσμος. Και εγώ μπορεί να μην έχω πολλά χρήματα αλλά εκεί που θέλω να πάω και αυτά που θέλω να κάνω θα τα κάνω. Θα μου πεις τώρα εκεί στηρίζεσαι για να δουλέψεις; Βλέπω φίλους, γνωστούς, άγνωστους με πρόβλημα, χωρίς πρόβλημα, όλοι κάνουν υπομονή, είναι καλά. Πιστεύω πως είναι κάτι που μας βρήκε αλλά θα περάσει, είμαστε δυνατοί.
Πρόσφατα μπήκε στη δισκογραφική ζωή σου το κεφάλαιο Φοίβος και Spicy. Θα θελα να μου πεις δυο λόγια για αυτή τη συνεργασία.
Ήταν σημαντική κίνηση για μένα αυτή. Πιστεύω ότι το να έχεις την προσοχή μιας εταιρείας όπως η Spicy είναι πολύ βασικό. Όσον αφορά τη συνεργασία με έναν συνθέτη και πολλά-πολλά ακόμη όπως ο Φοίβος δεν έχω λόγια… νομίζω ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος να είμαστε παρέα, να συνεργαστούμε. Γουστάρω πολύ και ναι χαίρομαι, μ’ αρέσει.
…δεν υπάρχει περίπτωση να πληρώσω κάποιον για να παίξει κομμάτι μου, προτιμώ να τα πετάξω στο δρόμο αυτά τα λεφτά.
Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει για ένα καλλιτέχνη η δυνατότητα να βρίσκεται κάτω από μια δισκογραφική στέγη;
Κάποτε ήταν σημαντικό και έπαιζε ρόλο η εταιρεία αλλά είδαμε τα τελευταία χρόνια να είναι ανύπαρκτη. Θεωρώ ότι ο Φοίβος θέλει να ασχοληθεί μ’ αυτό το πράγμα, έχει αγκαλιάσει τους καλλιτέχνες του, θέλει να δουλέψει πραγματικά. Είναι καλό και για αυτούς που είναι στην εταιρεία και για τον καλλιτέχνη. Τα τελευταία χρόνια στηριζόμασταν μόνο στον εαυτό μας ή στον άνθρωπο που είχε το χώρο που εργαζόμασταν , δεν υπήρχε δισκογραφική εταιρεία. Γι’ αυτό σου λέω πως για την επιλογή μου παίξανε ρόλο κάποια πράγματα στην προκειμένη φάση της ζωής μου που για μένα είναι σημαντικά.
Πολλοί καλλιτέχνες κυκλοφορούν τα τραγούδια τους πλέον διαδικτυακά. Το ιντερνέτ βοηθάει πιστεύεις στην προώθηση της δουλειάς σας;
Δεν είναι κακό, να το κάνουμε. Πλέον πωλήσεις δίσκων δε γίνονται. Απ’ το internet κατεβάζουν, από ανθρώπους που πουλάνε στο δρόμο cd αγοράζουν ..δεν είναι κακό. Εμείς θέλουμε να γνωρίζει ο κόσμος τα τραγούδια μας, τώρα με ποιόν τρόπο;;; Έτσι όπως γίναμε, με οποιονδήποτε τρόπο!
Όσον αφορά τη συνεργασία με έναν συνθέτη και πολλά-πολλά ακόμη όπως ο Φοίβος δεν έχω λόγια… νομίζω ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος να είμαστε παρέα, να συνεργαστούμε.
Ραδιόφωνα και playlists. Νιώθεις και εσύ όπως κάποιοι συνάδελφοι σου ότι το λαϊκό τραγούδι έχεις παραμεριστεί;
Δεν έχω νιώσει κάτι απλά με ενοχλεί η αντιμετώπιση που έχουν προς τον καλλιτέχνη που τραγουδάει λαϊκά τραγούδια. Εμένα προσωπικά μ’ αφήνει παγερά αδιάφορη, δεν υπάρχει καθόλου μέσα μου απλά καμιά φορά με θυμώνει γιατί βλέπω ότι είμαστε στρατόπεδα. Άλλο εμείς, άλλο εκείνοι. Νομίζω ότι το ραδιόφωνο πρέπει να παίζει ότι θεωρεί πως είναι καλό τραγούδι και θέλει να το ακούσει ο κόσμος… όχι να είναι της άποψης «είναι πιο λαϊκό αυτό το τραγούδι και δεν κάνει». Που ζούνε αυτοί οι άνθρωποι δε κατάλαβα, στο L.A. μεγαλώσανε αυτοί;;; Ελλάδα = λαϊκό τραγούδι, άσχετα αν εμείς θέλουμε να παίζουμε ποπάκια !! Κ’ εγώ ας πούμε δεν ακούω ελληνικά τραγούδια στο σπίτι μου, ακούω metal καθώς και Λίβανο, Αίγυπτο, Αραβία, Τουρκία μου αρέσει πιο πολύ το ηχόχρωμα τους όμως πραγματικά με στενοχωρεί αυτό που συμβαίνει στη δική μου χώρα. Νομίζω ότι δεν ξέρουν και το κάνουν αυτό, τους θεωρώ άσχετους βασικά.
Αυτοί που είναι στις αρμόδιες θέσεις των ραδιοφώνων εννοείς;
Ναι, ναι..! Δεν θες να παίξεις το κομμάτι μου ας πούμε, επειδή δεν είναι καλό; Μη το παίζεις πραγματικά αλλά επειδή δεν είναι καλό όχι επειδή δεν αρέσει σε σένα… Αν το κομμάτι είναι καλό και θέλει να το ακούσει ο κόσμος εννοείται ότι πρέπει να το παίξεις. Σου είπα και εγώ στο σπίτι ακούω άλλου είδους μουσική αλλά στο μαγαζί δεν μπορώ να τραγουδήσω αυτά τα κομμάτια, ο κόσμος θέλει να χορέψει με κλαρίνο γιατί είναι Έλληνες, άσχετα που μου λένε, ότι μου λένε κάποιοι. Εγώ βλέπω τον κόσμο… που ζω, σ’ άλλο πλανήτη; Είναι ψεύτικα όλα , δεν ξέρουν τι κάνουν. Ας μου πουν παράδειγμα «Ξέρεις κάτι Παολάκι εγώ δεν σ’ ακούω με τίποτα αλλά σ’ αγαπάει ο κόσμος και το κομμάτι είναι καλό γι’ αυτό το παίζω» και ‘γω θα σ’ εκτιμήσω γιατί είσαι ειλικρινής. Δεν μπορώ την υποκρισία, δεν το έκανα ποτέ μου αυτό το πράγμα και δεν υπάρχει περίπτωση να πληρώσω κάποιον για να παίξει κομμάτι μου, προτιμώ να τα πετάξω στο δρόμο αυτά τα λεφτά.
Τα τελευταία χρόνια οι καλλιτέχνες στηριζόμασταν μόνο στον εαυτό μας ή στον άνθρωπο που είχε το χώρο που εργαζόμασταν, δεν υπήρχε δισκογραφική εταιρεία.
Κατασκευάζουν δηλαδή «καλλιτέχνες» τα ραδιόφωνα στις μέρες μας;
Εσύ τι λες; Ε, ναι φτιάχνουν τον καλλιτέχνη, όντως… Παίζει μεγάλο ρόλο να ακούς συνέχεια το ίδιο τραγούδι, είναι δυνατόν να μην παίζει ρόλο! Έχουμε ακούσει τραγούδια που είναι πολύ κακά και ξαφνικά λιώνουν στο ραδιόφωνο ενώ υπάρχουν τραγούδια που δεν έχουν παίξει ποτέ και είναι αξιοπρεπέστατα, τα γουστάρει ο κόσμος αλλά δεν τα ακούει στο ραδιόφωνο.
Θα άλλαζες ποτέ το ύφος των τραγουδιών σου για να σε παίξουν τα ραδιόφωνα;
Ξέρεις κάτι, δεν είμαι αυτό που νομίζουν όλοι. Ξεκίνησα από πολύ μικρή και έβλεπα ότι ο κόσμος περνάει καλά με το λαϊκό τραγούδι, δεν μπορώ να βγω να τραγουδάω ποπ στις τρεις τα ξημερώματα, θα με κοιτάει σαν εξωγήινη ο κόσμος. Όταν λοιπόν δουλεύω με αυτό το ρεπερτόριο κάποιοι θα πουν «λαϊκή είναι» ας ακούσουν κουλτούρα λοιπόν… είναι η δουλειά μου, πρέπει να το κάνω. Κάποια λαϊκά τραγούδια τα γουστάρω, κάποια από αυτά μου αρέσουν και κάποια άλλα υπάρχουν γιατί πρέπει να κάνω την δουλειά μου σωστά. Δε με ρώτησε κάνεις τι πραγματικά αγαπώ παρά μόνο κάθονται σε μια γωνιά και με κρίνουν, αλλά εφόσον επέλεξα αυτή τη δουλειά πρέπει να τα δεχτώ όλα αυτά. Τα δέχομαι τόσα χρόνια, έχω ακούσει τόσα λάθος πράγματα για μένα που όχι απλά δε μου ταιριάζουν, όχι απλά δεν είμαι… με στενοχωρούν, με θυμώνουν… Αν δεις κάτι καινούριο, διαφορετικό από μένα πίστεψε ότι υπήρχε μέσα μου και ήρθε η ώρα να το βγάλω… Μπορεί κάποια στιγμή να αλλάξω κάποια πράγματα, να προχωρήσω ένα βήμα πιο πέρα αλλά θα ναι γιατί έτσι ένιωσα, έτσι πίστεψα… Δεν γίνεται να μου πουν βγες και κάνε τη Madona στο Fix , είναι σα να με πετάς στα σκουπίδια, σα να μην υπήρξα ποτέ.
Έχεις κάνει πολλές συνεργασίες ως σήμερα. Με ποιον καλλιτέχνη ήταν η αγαπημένη σου;
Έχω κάνει όντως αρκετές συνεργασίες που είχαν ενδιαφέρον για μένα αλλά η καλύτερη ήταν με τον Σταμάτη Γονίδη. Όχι γιατί είχε πολύ κόσμο, όχι γιατί πέρασα εγώ καλά αλλά γιατί αυτός ο άνθρωπος μου φέρθηκε υπέροχα, γέμισε το γήπεδο μόνος του και μ’ άφησε να παίξω μπάλα… γι’ αυτό λοιπόν είναι το κάτι άλλο για μένα! Θα μπορούσε να με δει σαν παιδάκι , να βγω στο πρόγραμμα μου και να μ’ αφήσει στην άκρη, ήταν άλλωστε ο Σταμάτης Γονίδης όμως αυτός είπε «Ότι ώρα θέλει θα βγει, όση ώρα θέλει θα τραγουδήσει» αλλά δεν με νοιάζουν τόσο αυτά που είπε αλλά ότι τα έκανε πράξη , με αγκάλιασε και μου έδωσε δύναμη και αγάπη.
Πρόσφατα κυκλοφόρησες το νέο σου τραγούδι «Στόχος». Μίλησε μου λίγο γι’ αυτό και πες μου πότε να περιμένουμε κάτι ολοκληρωμένο από σένα.
Το κομμάτι είναι Κυριάκος Παπαδόπουλος – Ηλίας Φιλλίπου και χαίρομαι πολύ γιατί είναι πολύ αξιόλογοι συνθέτες και στιχουργοί. «Στόχος» λοιπόν… εγώ το γουστάρω το κομμάτι πολύ, εύχομαι να το αγαπήσετε και εσείς. Σε ένα μήνα θα είναι ολοκληρωμένη η νέα μου δισκογραφική δουλειά με πολλά καλά τραγούδια… εύχομαι όλα να πάνε καλά. Δουλέψαμε πολύ, ακούσαμε τραγούδια και νομίζω κρατήσαμε αυτά που μας ταιριάζουν.
Η οικονομική κρίση πιστεύω πως είναι κάτι που μας βρήκε αλλά θα περάσει, είμαστε δυνατοί.
Σε λίγες ημέρες αρχίζετε στο FIX με το Νίνο και τον Ιωακείμ Φωκά. Μίλησε μου λίγο για το σχήμα.
Το σχήμα αυτό αποτελείται από νέα παιδιά. Καθένας έχει την τρέλα του, όρεξη για δουλειά και γουστάρουμε πολύ. Τον Φωκά δεν τον γνωρίζω προσωπικά αλλά το Νίνο που γνωριζόμαστε, ταιριάζουμε τόσο πολύ. Πρώτον γιατί είναι πολύ καλό παλικάρι και δεύτερον γιατί είναι τρελός και εγώ τα πάω καλά με τους «τρελούς», σε παρέα , σε δουλειά, σε όλα. Θα δείτε ένα πρόγραμμα γεμάτο κέφι. Θα πούμε πολλά ωραία τραγούδια, που θα γουστάρεις να χορέψεις, να τραγουδήσεις, να στενοχωρηθείς… ο καθένας έχει να δώσει κάτι στον κόσμο.
Με ποιο τρόπο χαλαρώνει η Πάολα τις ημέρες που δεν έχει δουλειά;
Δεν χαλαρώνω ποτέ, αλήθεια είμαι πάντα στην τσίτα. Βλέπω καμιά φορά ελληνικές ταινίες, τον «Ζήκο» ας πούμε και παίρνω ένα ωραίο φαγάκι και κάθομαι και χαλαρώνω.
Συνέντευξη στη Σοφία Μπεκιάρη
