Καταρχήν σε τι φάση πετυχαίνουμε τη Στέλλα Καλλή αυτή τη περίοδο;
Με πετυχαίνεται σε μια πάρα πολύ όμορφη, καλοκαιρινή φάση… Μόλις κυκλοφόρησε το νέο μου τραγούδι με τίτλο «Σου ρίχνω άκυρο» και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό. Μόλις ολοκληρώσαμε τις εμφανίσεις μας στο Vox οπότε είμαι ξεκούραστη και γεμάτη ενέργεια γι’ αυτά που έρχονται.
«Εισέπραξα από τον κόσμο μια αποδοχή που για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα να μου δοθεί τόσο νωρίς…»
Τι γεύση σου άφησαν οι εμφανίσεις σου στο Vox, τι πήρες από τον κόσμο;
Τώρα πλέον που έχω ξεκουραστεί λιγάκι μου βγαίνει μια νοσταλγία. Το γεγονός πως στο ξεκίνημα μου βρέθηκα σε ένα σχήμα που πήγε τόσο καλά με κάνει να νιώθω υπερτυχερή, μου έδωσε δύναμη και κουράγιο. Εισέπραξα από τον κόσμο μια αποδοχή που για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα να μου δοθεί τόσο νωρίς. Θεωρώ ότι ο κόσμος επειδή είναι δύσκολος κριτής σιγά-σιγά σε αγκαλιάζει, σε αποδέχεται αφού σε έχει παρατηρήσει πρώτα. Ευχαριστώ πολύ για την αγάπη που εισέπραξα, δεν έχω κανένα παράπονο πέρασα τόσο καλά.
Με ποιο κριτήριο επιλέγεις τα κομμάτια που ερμηνεύεις στις live εμφανίσεις;
Τα κομμάτια τα επέλεξα μαζί με τον μαέστρο μας, τον Παναγιώτη Μπρακούλια. Θέλαμε να κάνουμε κάτι νεανικό και να γίνει επίσης ένας «απολογισμός» αν θες. Να σκεφτούμε δηλαδή τι ακουγόταν κατά το πέρασμα των χρόνων, ποιοι καλλιτέχνες μεσουρανούσαν τότε, παλιά τραγούδια, αγαπημένα που είχε καιρό να ακούσει ο κόσμος κάνοντας τα μίξη με νεότερα… αυτό ήταν το σκεπτικό μας και νομίζω πως το αποτέλεσμα ήταν μοναδικό κατ εμέ, δεν το ακούς συχνά.
«Σου ρίχνω άκυρο» ο τίτλος του ολοκαίνουριο τραγουδιού σου. Είναι αρκετά επίκαιρο έτσι;
Ακριβώς, αν και δεν θα θέλαμε να χαρακτηριστεί ως πολιτικό τραγούδι!!! Είναι επίκαιρο γενικότερα θα έλεγα στην φάση που είμαστε της κρίσης. Είναι η περίοδος που λέμε πως αρχίζεις και επαναπροσδιορίζεις πράγματα και καταστάσεις. Μένουν αυτοί που αξίζουν και φεύγουν αυτοί που δεν το αξίζουν… οπότε το άκυρο το ρίχνουμε για να είμαστε καλύτερα. Είτε αυτό αφορά πολιτικό, φιλικό ή ερωτικό επίπεδο.
Αν και σε συνηθίσαμε με μπαλάντες το ολοκαίνουριο κομμάτι σου ξεφεύγει από αυτό… Είναι ένα πιο δυνατό τραγούδι.
Ήταν μια ιδέα του Φοίβου, αυτός σκέφτεται τα πάντα!!! Θέλαμε να κάνουμε ένα κομμάτι πιο καλοκαιρινό, πιο χορευτικό και γενικά αυτό που εγώ πιστεύω είναι πως εμείς οι γυναίκες αν δεν βγάλουμε τον πόνο μας με μπαλάντα και πόνο τον βγάζουμε με χορό, με χαρά … οπότε «σου ρίχνω άκυρο» και όλα καλά.
Μου ανέφερες τον Φοίβο. Τι είναι για σένα και πως αισθάνεσαι που σε έχει αναλάβει από τα πρώτα δισκογραφικά σου βήματα;
Δεν θα το πιστέψεις αλλά υπάρχουν στιγμές που ακόμη δεν πιστεύω ότι είμαι με τον Φοίβο και κάνω αυτά που κάνω. Αισθάνομαι υπερβολικά τυχερή που βρέθηκα μαζί του, το λέω συνέχεια, επειδή είναι τόσο δύσκολα τα πράγματα στο χώρο μας όπως και σε κάθε χώρο βέβαια. Πιστεύω πως ήταν καρμικό, αισθάνομαι απίστευτη ασφάλεια. Όταν παλιότερα καθόμουν σπίτι μόνη, χωρίς να ξέρω κανέναν στο χώρο, χωρίς να έχω δουλειά, έλεγα «θα βρεθεί κάποιος συνθέτης που θα μου ταιριάξει, που θα με πιστέψει;;;». Νομίζω όμως πως μ’ αυτή τη σκέψη προσέλκυσα και τον Φοίβο, χωρίς να κάνω πολλά πράγματα απλά ήθελα πάρα πολύ να βρω έναν άνθρωπο που θα είναι επαγγελματίας και ο Φοίβος είναι! Κάνει δουλειά, έχει το άγγιγμα του Μίδα, δεν είναι τυχαία η επιτυχία του αν σκεφτείς ότι 20 χρόνια τώρα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Είναι ευλογία που μπήκα κι εγώ στην τροχιά του!
«… εμείς οι γυναίκες αν δεν βγάλουμε τον πόνο μας με μπαλάντα και πόνο τον βγάζουμε με χορό, με χαρά … οπότε «σου ρίχνω άκυρο» και όλα καλά.»
Με το τραγούδι πως αποφάσισες να ασχοληθείς;
Το είχα αποφασίσει από την εφηβεία και μάλιστα τώρα που πήγα στην Κύπρο συνάντησα κάποιους παλιούς μου συμμαθητές και μου λέγανε ότι θυμόντουσαν χαρακτηριστικά να τους λέω πως εγώ θα γίνω μια μέρα τραγουδίστρια, να το θυμάστε. Μάλιστα θυμάμαι κάποια demo που κάναμε μικρά και ήμουν απαιτητική, ότι δεν μου άρεσε έλεγα σβήστε το… Φαινόμουν από μικρή με τι ήθελα να ασχοληθώ.
Τι δυσκολίες αντιμετώπισες από τη στιγμή που είπες θα γίνω τραγουδίστρια ως σήμερα;
Οι δυσκολίες ξεκινάνε θεωρώ από τη στιγμή που έχεις μεγάλους στόχους και μεγάλα όνειρα. Το γεγονός πως έφυγα από Κύπρο χωρίς να έχω τον παραμικρό φόβο για να σπουδάσω στη Νέα Υόρκη μουσική ήθελε πολλά κότσια. Σαν παιδί ευτυχώς δεν είχα την αίσθηση του φόβου, βρέθηκα μόνη σε μια ξένη χώρα, τα μαθήματα ήταν πολύ δύσκολα, η καθημερινότητα επίσης αφού δουλεύαμε ως φοιτητές για τα έξοδα μας. Γυρνώντας πίσω βέβαια αντιμετώπισα ακόμη μια ουσιαστική δυσκολία, το γεγονός πως ξεκίνησα απ΄ τα βαθιά χωρίς να ξέρω κανέναν και τίποτα.
Πόσο εύκολο είναι για ένα νέο καλλιτέχνη να καταφέρει να μπει στο τραγούδι χωρίς να γνωρίζει κανέναν, χωρίς να έχει το μπαμπά ή τη μαμά στο χώρο;
Είναι τόσο εύκολο όσο και δύσκολο θεωρώ. Εύκολο γιατί το πιστεύεις, σα να στο έχει πει ο θεός και είναι τόσο δύσκολο πραγματικά, πρακτικά δεν ξέρεις από πού να αρχίσεις. Είχα πάντα όμως μια πίστη που με καθοδηγούσε, ένα τρομερό ένστικτο και νομίζω πως αυτά τα δύο πράγματα με κράτησαν διότι το δύσκολο είναι το ψυχολογικό κομμάτι. Το πώς θα μπεις στα πράγματα, το να βλέπεις ανθρώπους που έχουν ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής, μια συγκεκριμένη νοοτροπία και αναρωτιέσαι αν σου ταιριάζει όλο αυτό, αν μπορείς, αν είσαι διατεθειμένος να αλλάξεις. Εγώ ευτυχώς απ’ την αρχή είχα πει αυτή είμαι, θέλω αυτό και θα γίνει έτσι όπως το θέλω αλλιώς θα αλλάξω επάγγελμα. Είναι πολύ ψυχοφθόρα δουλειά, αναγκάζεσαι να μη μιλάς πολλές φορές, να δέχεσαι κάποιες αδικίες, να μην υπάρχει σωστή ιεραρχία στα πράγματα, να μην υπάρχει σεβασμός.
Θεωρείς ότι έχεις αδικηθεί από κάποιους στην πορεία σου ως σήμερα;
Βέβαια, πολλές φορές!!!Στενοχωριόμουν πάρα πολύ αλλά ευτυχώς διαρκούσε λίγο γιατί ήμουν σίγουρη πως τα επόμενα που θα ερχόντουσαν θα ήταν αυτά που μου άξιζαν. Ένιωθα σα να έκανα στωικά υπομονή και περίμενα γιατί ήξερα ενστικτωδώς πως θα μου βγει σε καλό. Βεβαίως και γκρίνιαζα, βεβαίως και έκλαιγα και έλεγα γιατί, αλλά ποτέ δε σκέφτηκα να τα παρατήσω, είχα παρωπίδες και έβλεπα μόνο το στόχο μου… και τελικά νομίζω πως αυτό ήταν που με έσωσε!
«Ο Φοίβος κάνει δουλειά, έχει το άγγιγμα του Μίδα, δεν είναι τυχαία η επιτυχία του αν σκεφτείς ότι 20 χρόνια τώρα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Είναι ευλογία που μπήκα κι εγώ στην τροχιά του!»
Οι μουσικές σπουδές που μου ανέφερες και λίγο πριν πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν για να θεωρείται ένας καλλιτέχνης ολοκληρωμένος;
Δεν ξέρω αν υπάρχει σωστή απάντηση για αυτό… αρχικά πρέπει να υπάρχει ταλέντο και στη συνέχεια όταν το ταλέντο καλλιεργηθεί νομίζω πως έχουμε την απόλυτη επιτυχία! Έχουμε όμως και παραδείγματα όπως ο Καζαντζίδης που δεν είχαν κάνει ποτέ μαθήματα μουσικής και έφτασαν πολύ ψηλά, εγώ όμως θα μιλήσω μόνο για μένα. Θεωρώ πως αν δεν σπούδαζα, αν δεν το έψαχνα τόσο πολύ, αν δεν έκανα τόσα μαθήματα δεν θα βρισκόμουν εδώ. Όσο ταλέντο και αν είχα με βοήθησε πολύ η εκπαίδευση και είμαι υπέρ αυτής.
Μια καλή εξωτερική εμφάνιση πόσο βοηθάει στην επιτυχία;
Δυστυχώς στις μέρες μας βοηθάει πάρα πολύ!!! Και λέω δυστυχώς διότι υπάρχουν παιδιά που ο θεός δεν τους έδωσε μια καλή εξωτερική εμφάνιση ενώ τους έδωσε ένα τεράστιο χάρισμα στη φωνή οπότε είναι αμαρτία να μην μπορείς να προχωρήσεις λόγω εμφάνισης.
Πόση ασφάλεια μπορεί να παρέχει μια δισκογραφική στέγη στις μέρες μας;
Νομίζω πως η Spicy είναι η μόνη εταιρεία για εμένα που μου προσφέρει τόσο μεγάλη ασφάλεια. Δεν ξυπνάω ποτέ με άγχος ούτε σκέφτομαι αν είναι ικανή ή όχι, ξέρω πως είναι, μου το έχουν αποδείξει άλλωστε… ότι μπορούν μας το δίνουν απλόχερα. Είναι μια αμφίδρομη σχέση, δίνεις για να πάρεις πίσω.
«Είναι πολύ ψυχοφθόρα δουλειά, αναγκάζεσαι να μη μιλάς πολλές φορές, να δέχεσαι κάποιες αδικίες, να μην υπάρχει σωστή ιεραρχία στα πράγματα, να μην υπάρχει σεβασμός…»
Τυφλή εμπιστοσύνη λοιπόν στη Spicy και στον Φοίβο;
Τις ποιο πολλές φορές τα συζητάμε… βεβαίως τον εμπιστεύομαι όμως γιατί ο Φοίβος ξέρει πολύ καλύτερα από εμένα αν και πάντα έχω πολλές απορίες!!! Τις ποιο πολλές φορές συμπίπτουν οι απόψεις μας και αν κάτι με προβληματίζει θα μου εξηγήσει και θα το καταλάβω. Τον σέβομαι γιατί είναι μεγαλύτερος και πιο σοφός.
Πόσο σε αγχώνει η οικονομική κατάσταση της χώρας τώρα που εσύ κάνεις τα πρώτα σου βήματα στη δισκογραφία;
Είναι κρίμα γιατί πραγματικά ξεκινάμε στη χειρότερη περίοδο εμείς οι νέοι καλλιτέχνες. Με αγχώνει αλλά έχω πει πως δεν κάνω αυτή τη δουλειά για να γίνω δισεκατομμυριούχα, ούτε θα δω τις δόξες και την τρελή δουλειά που είδαν παλιότεροι καλλιτέχνες οπότε επειδή μαθαίνω με τα λίγα εξ αρχής δε νομίζω να μου κακοφανεί. Αυτό που με νοιάζει είναι να αγαπηθούν τα τραγούδια μου και να έχω μια αξιόλογη πορεία.
«Θεωρώ πως αν δεν σπούδαζα, αν δεν το έψαχνα τόσο πολύ, αν δεν έκανα τόσα μαθήματα δεν θα βρισκόμουν εδώ. Όσο ταλέντο και αν είχα με βοήθησε πολύ η εκπαίδευση και είμαι υπέρ αυτής…»
Θα υπάρξει ίσως και ένα ξεσκαρτάρισμα των πραγμάτων πιστεύεις;
Ναι, το πιστεύω ακράδαντα!!! Σε μια εποχή κρίσεως ο καθένας μας θα προσέξει που θα διαθέσει τα χρήματα του, θα επιλέξει να δει κάτι που αξίζει. Δεν υπάρχει αυτή η πληθώρα ποια τραγουδιστών οπότε ναι θα ξεκαθαρίσουν πιστεύω τα πράγματα.
Κυπριακή υπόθεση φέτος η Eurovision. Μπορεί να μας προσφέρει κάτι σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για τη χώρα;
Καταρχήν αισθάνομαι πολύ υπερήφανη διότι είναι δύο Κύπριες στη Eurovision φέτος. Την Ελευθερία την γνωρίζω πολύ καλά, ενώ είναι μικρή σε ηλικία έχει απίστευτη φωνή… το ίδιο και η Ήβη την οποία δεν γνωρίζω. Γιατί όχι;;; Γιατί να μιζεριάσουμε;;; Δεν υπάρχει λόγος να ξοδέψουμε πολλά χρήματα σε σκηνικά και πανάκριβα ρούχα, ένα καλό τραγούδι, καλή διάθεση, μια ωραία φωνή αρκεί.
Θα μπορούσαμε να δούμε και εσένα κάποια στιγμή να εκπροσωπείς τη χώρα στη Eurovision;
Ποτέ δε λέω ποτέ αλλά τώρα σου λέω πως όχι!! Δεν είναι κάτι που μου αρέσει, που το σκέφτομαι, που το θέλω και το ονειρεύομαι. Νιώθω ότι δεν μου ταιριάζει αλλά δε λέω μεγάλα λόγια διότι μπορεί του χρόνου να αλλάξουν τα πράγματα.
Η συνεργασία σου με το Γιάννη Πάριο στο ξεκίνημα σου τι σήμαινε για εσένα;
Θεωρώ ότι ήταν ότι καλύτερο έχω κάνει και θα κάνω στη ζωή μου! Όχι μόνο συνεργάστηκα με τον πιο μεγάλο ερωτικό τραγουδιστή της χώρας αλλά είχα και ένα ντουέτο μαζί του, ένα όνειρο που δεν το πιστεύω ακόμη. Υπήρξε δάσκαλος και μεγάλο σχολείο για εμένα, με βοήθησε ανιδιοτελώς πράγμα που δεν το συναντάς συχνά στο χώρο αυτό. Είναι ένας τεράστιος καλλιτέχνης ο Γιάννης Πάριος με ψυχή μικρού παιδιού, θα τον αγαπώ πάντα.
Πραγματικές φιλίες υπάρχουν στο επάγγελμα σου πιστεύεις;
Δεν έχω φίλες κολλητές στο χώρο, οι πιο πολλές μου φίλες είναι εκτός του χώρου και τις έχω μαζί μου πολλά χρόνια. Σίγουρα υπάρχει ανταγωνισμός στο χώρο αυτό… αλλά εγώ σαν Στέλλα δεν ανταγωνίζομαι ποτέ και κανέναν αν και το έχω εισπράξει. Δεν με αφορά καθόλου όλο αυτό, νιώθω πολύ καλά με τον εαυτό μου, πιστεύω στις αξίες. Δεν έχω ενοχλήσει κανέναν ως σήμερα και βλέπω πως μου το ανταποδίδει η ζωή πίσω αυτό.
«…δεν κάνω αυτή τη δουλειά για να γίνω δισεκατομμυριούχα, ούτε θα δω τις δόξες και την τρελή δουλειά που είδαν παλιότεροι καλλιτέχνες οπότε επειδή μαθαίνω με τα λίγα εξ αρχής δε νομίζω να μου κακοφανεί.»
Υπάρχουν άνθρωποι από το περιβάλλον σου που σε βλέπουν ανταγωνιστικά τώρα που έγινες πιο δημοφιλής;
Αν και δεν θεωρώ ότι είμαι πολύ δημοφιλής ακόμη, ούτε έχω κάνει τεράστια άλματα βλέπω κάποιες συμπεριφορές που είναι διαφορετικές. Δεν μου είναι καθόλου ευχάριστο, με ενοχλεί και θα σου έλεγα πως με προσβάλλει κιόλας διότι ο ίδιος άνθρωπος που ήμουν πριν από ένα χρόνο που δεν είχα τραγούδι ο ίδιος είμαι και σήμερα.
Δείχνεις ένα άτομο χαμηλών τόνων, ισορροπημένο που ξέρει τι θέλει… Στο χώρο αυτό μπορεί να επιβιώσει κάποιος αν δεν έχει και λίγο το «ψώνιο» που λέμε;
Εγώ σαν Στέλλα, με το χαρακτήρα που έχω, μέχρι τώρα νίκησα. Εισέπραξα και πήρα μόνο καλά πράγματα, όμορφες καταστάσεις και συνεργασίες. Αν στην πορεία πρέπει να αλλάξεις καθώς ανεβαίνεις, αυτό δεν το ξέρω, δεν θα το ήθελα όμως. Πιστεύω ότι πρώτα είμαστε άνθρωποι και ένας καλός τραγουδιστής είναι πρώτα ο χαρακτήρας και το μυαλό και μετά η φωνή του. Το λέω συνέχεια, δεν είμαστε σε τίποτα καλύτεροι από τους άλλους!
Οι καλές «δημόσιες σχέσεις» πόσο μπορούν να βοηθήσουν ένα καλλιτέχνη να προωθηθεί;
Εγώ μέχρι σήμερα έχω να σας πω δεν ήμουν καθόλου παιδί των δημοσίων σχέσεων! Παλιότερα μάλιστα δεν με ενδιέφερε καθόλου, μπορεί να έβλεπα ανθρώπους που βρισκόντουσαν σε καίριες θέσεις και να μην χαιρετούσα από ντροπή, να μην ενοχλήσω. Πλέον όταν με καλούν κάπου και θέλω να πάω και θεωρήσω πως βοηθάει την δουλειά μου θα το κάνω αλλά όχι για να γίνω πιο γνωστή, απλά επειδή μ’ αρέσει!
Επιλέγεις τα κομμάτια που θα ερμηνεύσεις σκεπτόμενη να τα παίξουν τα ραδιόφωνα ή σου αρκεί να αρέσουν σ΄ εσένα και ότι είναι να γίνει θα γίνει;
Σίγουρα δεν θέλω να κάνω ένα κομμάτι που θα το ακούσω μόνο εγώ και η οικογένεια μου. Με ενδιαφέρει να περάσει στον κόσμο, να υπάρχει στα ραδιόφωνα, να το διασκεδάζει ο κόσμος, να το ακούω στα clubs. Για μένα είναι σημαντικό αυτό και νομίζω πως μπορεί να υπάρξει ένα ραδιοφωνικό κομμάτι που να είναι πολύ καλό, δεν νομίζω να υπάρχει οποιοσδήποτε διαχωρισμός.
Υπάρχουν καλλιτέχνες που τους θαυμάζεις και θα ήθελες να έχεις μια ανάλογη πορεία;
Εγώ θαυμάζω καλλιτέχνες που κάνουν πράγματα που δεν μπορεί ένας απλός τραγουδιστής να κάνει, εμένα αυτά είναι τα πρότυπα μου. Για μένα η Ελένη Βιτάλη είναι ας πούμε τεράστια τραγουδίστρια, τη θαυμάζω πολύ, η Mariah Carey είναι το είδωλο μου. Σέβομαι και εκτιμώ ανθρώπους με μεγάλη πορεία, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον.
«Θεωρώ ότι η ποιότητα ενός τραγουδιστή είναι στο τι φέρει σαν άνθρωπος. Το αν τραγουδάω ένα τραγούδι που μπορεί να το ακούνε για να χορέψουν και να διασκεδάσουν κάποιοι δε πιστεύω πως με κάνει «μη ποιοτική» τραγουδίστρια…»
Μου ανέφερες πως θαυμάζεις την Ελένη Βιτάλη και μου δημιουργήθηκε η απορία αν θεωρείς πως υπάρχει τελικά αυτός ο διαχωρισμός μεταξύ «ποιοτικού» και «εμπορικού» καλλιτέχνη;
Όχι και δεν μου αρέσει καθόλου αυτό, δεν το ασπάζομαι με τίποτα! Θεωρώ ότι η ποιότητα ενός τραγουδιστή είναι στο τι φέρει σαν άνθρωπος. Το αν τραγουδάω ένα τραγούδι που μπορεί να το ακούνε για να χορέψουν και να διασκεδάσουν κάποιοι δε πιστεύω πως με κάνει «μη ποιοτική» τραγουδίστρια. Για μένα είναι όλα μουσική, δεν με ενδιαφέρει να τραγουδήσω και το χειρότερο τραγούδι, ξέρω πως θα το αντιμετωπίσω με απόλυτο σεβασμό.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου, τι άλλο μας ετοιμάζεις;
Βρισκόμαστε σε συζητήσεις όσον αφορά τις live εμφανίσεις, μπορεί να μας δείτε λίγο βόρεια το καλοκαιράκι. Επιπλέον θα κάνουμε κάποιες συναυλίες με τον Πάνο Καλλίδη και φυσικά συζητάμε για τον χειμώνα. Τουλάχιστον υπάρχει δουλειά, όμορφες συνεργασίες και πολύ καλή διάθεση!
Άρα οι κόποι και η υπομονή τελικά αποδίδουν πιστεύεις;
Τίποτα δεν σου χαρίζεται… όμως αυτό που πιστεύω σ’ αυτή τη δουλειά είναι πως είτε είναι γραφτό σου είτε δεν είναι! Νομίζω ανταμείβεσαι αναλόγως με το πόσο ταγμένος και πόσο πολύ έχεις δώσει την ψυχή σου. Σίγουρα πρέπει να είσαι και τυχερός αλλά σίγουρα χρειάζεται και πάρα πολύ δουλειά, πολύ υπομονή, να γίνεις παρατηρητής. Εγώ τουλάχιστον άλλαξα πολύ μέσα μου και ωρίμασα για να μπορέσω να είμαι τώρα καλά.
Πως χαλαρώνεις στον ελεύθερο χρόνο σου;
Κάνω πολύ γυμναστική, πίνω ωραία καφεδάκια στην παραλία γιατί μ’ αρέσει να βλέπω θάλασσα, κάθομαι στον καναπέ με κλειστή τηλεόραση πια απλά κοιτάζοντας το ταβάνι γιατί αγχώνομαι με όλα όσα ακούω, επίσης ακούω μουσική. Απλά πράγματα, ήρεμα!
Τι μουσική ακούς;
Ακούω τα πάντα!!! Αργά το απόγευμα ακούω περισσότερα ξένα ας πούμε αλλά και κατά τη διάρκεια της ημέρας ακούω ραδιόφωνο και γενικά ενημερώνομαι. Δεν διαχωρίζω τη μουσική, ανάλογα τι μου κάνει κέφι κάθε φορά το ακούω.
Πως θα ήθελες να δεις τη Στέλλα σε πέντε χρόνια, πως την φαντάζεσαι;
Θα ήθελα να πατάω ακόμη πιο πολύ στα πόδια μου, να κοιμάμαι με καθαρή συνείδηση και με πολλά «Φοιβίστικα» τραγούδια σαν προίκα!
Ποιο είναι το μότο σου;
Είναι κάτι πολύ γραφικό αλλά πιστεύω πως όλα, μα όλα σ΄ αυτή τη ζωή συμβαίνουν για κάποιο λόγο τον οποίο βλέπεις πολύ αργότερα. Θεωρώ πως όσα μας συμβαίνουν είναι υπέρ μας, ποτέ δε γίνεται κάτι για το κακό μας. Η φύση είναι με την υγιή πλευρά.
Κλείνοντας μου δημιούργησες ακόμη μια απορία καθώς σε ακούω… πιστεύεις στο Θεό ή θεωρείς πως όλα βασίζονται στη λογική;
Πιστεύω στο Θεό πάρα πολύ. Πιστεύω πως υπάρχει μια δύναμη ανώτερη από εμάς, τώρα δεν ξέρω αν ονομάζεται Θεός ή κάπως αλλιώς όμως εγώ κάνω το σταυρό μου και σου ομολογώ πως με έχει βοηθήσει και πάρα πολύ.
Συνέντευξη στη Σοφία Μπεκιάρη
Φωτογραφίες: Νάγια Πυργαρούση
Διαβάστε επίσης
