Το tralala.gr έχει την μεγάλη χαρά και τιμή να φιλοξενεί στις σελίδες του την τελευταία εκπρόσωπο του νησιώτικου τραγουδιού κυρία Στέλλα Κονιτοπούλου.
Κυρία Κονιτοπούλου μεγάλη μου χαρά που σας συναντώ από κοντά.
Η χαρά είναι δική μου και σας ευχαριστώ για την πρόσκληση. Όσο για αυτό που ανέφερες για το νησιώτικο τραγούδι ότι είμαι από τις τελευταίες που απέμειναν, είναι λυπηρό, που δεν υπάρχει κάποιος συνεχιστής.
Γιατί αυτό όμως; Δεν γράφονται πια τραγούδια ή τελικά κανείς δεν προωθεί το νησιώτικο τραγούδι;
Τραγούδια γράφονται, αλλά πιστεύω πως όλα είναι ένας κύκλος. Στα πάντα, από τις δουλειές που κάνουμε μέχρι τα προσωπικά. Όλα γυρίζουν. Θυμάμαι πως από τα μέσα δεκαετίας του ’90 και μέχρι το 2002 γινόταν χαμός με το νησιώτικο τραγούδι. Μετά ήρθαν στη μόδα τα κλαρίνα και τα λαϊκά, τώρα τα ποπ και γενικά ο Έλληνας επηρεάζεται πολύ από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και ότι του σερβίρουν το δέχεται. Ό,τι είναι της μόδας και πουλάει, αυτό ακολουθούν! Παρ’ όλα αυτά ο Έλληνας πιστεύω πως έχει το νησιώτικο στο αίμα του.
Ο Έλληνας επηρεάζεται πολύ από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και ότι του σερβίρουν το δέχεται. Ό, τι είναι της μόδας και πουλάει, αυτό ακολουθούν! Παρ’ όλα αυτά ο Έλληνας πιστεύω πως έχει το νησιώτικο στο αίμα του.
Στις συναυλίες που κάνετε σίγουρα θα βλέπετε τις αντιδράσεις του κόσμου και τη θερμότητα που δείχνουν σε αυτό το είδος και νομίζω πως τα παραδοσιακά δεν έχουν ημερομηνία λήξης.
Είναι πολύ θερμό το κοινό στο άκουσμα του νησιώτικου τραγουδιού και σε εκδηλώσεις, γάμους και βαπτίσεις είναι ο βασικός τρόπος διασκέδασης, αλλά το λαϊκό υπερτερεί.
Τώρα πια βλέπουμε πως και το λαϊκό τραγούδι παρουσιάζει μια καμπή και τα πρωτεία ανήκουν στο ποπ. Λαϊκοί τραγουδιστές αναγκάζονται να ακολουθήσουν τους ποπ ήχους. Αυτό πως σας φαίνεται ;
Ποπ τραγούδι και πολλά γκρουπ, συγκροτήματα, νέα παιδιά από talent shows και αγγλικός στίχος. Πάμε να χάσουμε τις ρίζες μας. Βασικά γίνεται πλύση εγκεφάλου στα μικρά παιδιά και ό, τι ακούνε αυτό θεωρούν φυσιολογικό. Δεν έχουν επιλογές και ακολουθούν το μονόδρομο που τους επιβάλλουν.
Επιστροφή με νέο δίσκο μετά από 5 χρόνια αποχής περίπου με τον πολύ όμορφο τίτλο «Διάφανα νερά». Ένας δίσκος που ακούγοντας τον κλείνεις τα μάτια και νιώθεις την θάλασσα δίπλα σου. Πείτε μας για αυτή σας την κυκλοφορία.
Ήταν από τα όνειρα της ζωής μου αυτός ο δίσκος. Έφτιαξα καινούρια τραγούδια που τα αγάπησα. Τα ετοιμάζαμε με τους συνεργάτες μου αρκετά χρόνια. Έχω την τύχη να συνεργάζομαι όλα αυτά τα χρόνια με τον αδερφό μου τον Βασίλη Κλουβάτο, που εκτός από συνθέτης είναι μαζί μου και στις ζωντανές εμφανίσεις, παίζοντας βιολί. Γράφει τραγούδια επί τόπου και μου τα παίζει και με ρωτάει «Σου αρέσει αυτό το τραγούδι;», «Θέλεις να το βάλουμε στο δίσκο;». Και από κει ξεκινά η συλλογή των τραγουδιών. Επίσης δίνω μεγάλη σημασία στο στίχο, γιατί έτσι πιστεύω ότι μπορεί να πάει μπροστά το νησιώτικο τραγούδι και να βρίσκω στίχους που το εξυψώνουν και όχι να το θίγουν, διότι υπάρχουν νησιώτικα με εντελώς άθλιο στίχο, που μόνο βγάζουν τραγούδια – σλόγκαν. Και για να έρθουμε πάλι στο θέμα μας, ο νέος δίσκος ολοκληρώθηκε με την παρέμβαση του Βασίλη Κλουβάτου, του Στέλιου Μπικάκη, της Σωτηρίας Μπαβέλου και του Μανώλη Αλεξάκη. Με όλους τους συντελεστές είχα επαφή από πριν και μόλις τους είπα ότι αναζητώ καινούριο υλικό, με πολύ χαρά προσφέρθηκαν να μου γράψουν τραγούδια. Την ενορχήστρωση στο δίσκο έκανε ο Θύμιος Παπαδόπουλος και είναι μεγάλη μου η χαρά και η τιμή.
Δίνω μεγάλη σημασία στο στίχο, γιατί έτσι πιστεύω ότι μπορεί να πάει μπροστά το νησιώτικο τραγούδι και να βρίσκω στίχους που το εξυψώνουν και όχι να το θίγουν, διότι υπάρχουν νησιώτικα με εντελώς άθλιο στίχο, που μόνο βγάζουν τραγούδια – σλόγκαν.
Υπάρχει όμως και ένας συντελεστής έκπληξη που θα τον αναφέρουμε ιδιαίτερα, διότι μας εξέπληξε το άκουσμα της συνεργασίας σας. Πως μπορεί ένας ροκάς σαν τον Γιάννη Γιοκαρίνη να γράψει νησιώτικο τραγούδι;
Είναι γνωστός μου και όταν του ανακοίνωσα ότι ετοιμάζω καινούρια πράγματα δέχτηκε με χαρά. Μου αρέσει πολύ η country και γενικότερα η παραδοσιακή μουσική κάθε χώρας και του είπα να μου γράψει κάτι ανάλογο στα δικά μου μέτρα. Έτσι κι έγινε. Μου έγραψε το τραγούδι «Φεγγάρι πάνω από την Καστέλλα». Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο τραγούδι με παραδοσιακό ταξιδιάρικο ύφος και ο Γιάννης το φαντάστηκε κάπως έτσι. Και να σημειώσω πως κάνει και τα φωνητικά. Οι στίχοι ανήκουν στον Μιχάλη Αβατάγελλο.
Επίσης, μου έγραψε και άλλα δυο τραγούδια που δεν μπήκαν στο cd, αλλά μακάρι να μπουν στο επόμενο. Επειδή η μουσική δεν έχει σύνορα και παρωπίδες δεν σημαίνει ότι ένας ροκ συνθέτης, όπως ο Γιάννης Γιοκαρίνης δεν μπορεί να γράψει και κάτι διαφορετικό. Ούτε κι εγώ δεν μπορώ να τραγουδήσω μόνο νησιώτικα. Μπορώ να ερμηνεύσω και άλλα μουσικά είδη, αλλά ο κόσμος επειδή με έχει ταυτίσει με αυτά, είναι δύσκολο να αλλάξω.
Σε παλιούς σας δίσκους την δεκαετία ’90 είχατε τολμήσει να δοκιμάσετε και σε λαϊκά χωράφια στο δίσκο ‘Νέοι φίλοι’ και μάλιστα θυμάμαι πως υπήρχε τότε και ένα ζεϊμπέκικο με τίτλο «Γραμμές» ντουέτο με τον Άρη Σαμολαδά, το οποίο σας ταίριαζε πολύ.
Παρ’ όλα αυτά η ταυτότητα σας δύσκολα αλλάζει όπως αναφέρατε.
Ναι, ο κόσμος δεν το βλέπει έτσι. Έχω χαρακτηριστεί από αυτό το μουσικό είδος και δύσκολα ο κόσμος θα αποδεχτεί κάτι διαφορετικό.
Τα παράτησα όλα και σταμάτησα στην τρίτη γυμνασίου το σχολείο για να ασχοληθώ με το τραγούδι. Στερήθηκα τις σπουδές. Δεν ήθελα σε καμιά περίπτωση να συμβεί το ίδιο και στην κόρη μου. Έτσι την απώθησα από το τραγούδι και τώρα είναι φοιτήτρια στη φιλοσοφική.
Άλλη μια σημαντική και ανατρεπτική στιγμή στην καριέρα σας ήταν η συνεργασία σας με τον Φοίβο το 1997 στο δίσκο «Διαβατήριο» και μάλιστα αποδείχτηκε πως σας έδωσε τραγούδια που άντεξαν στο χρόνο, και παρ’ όλο που ανήκει σε διαφορετικό μουσικό στρατόπεδο έκανε την διαφορά.
Με τον Φοίβο δεν γνωριζόμασταν. Θυμάμαι τότε έγραφε στην Καίτη Γαρμπή και στην Μαντώ ποπ τραγούδια. Η συνεργασία έγινε μέσω του τότε παραγωγού μου Γιάννη Δουλάμη στη Sony Music και τελικά αποδείχθηκε πως το ταλέντο κάθε συνθέτη δεν είναι μονόπλευρο. Έγραψε τραγούδια που μου ταιριάζουν γάντι. Ξεχώρισαν και έμειναν από αυτό το δίσκο το ντουέτο με τον Πασχάλη Τερζή «Οινοπνευματάκι μου», «Αυτά που έχουμε δεν τα εκτιμάμε», «Θαύματα μου τάζεις» και «Έρωτας ακαριαίος»
Ο νέος δίσκος τιτλοφορείται «Διάφανα νερά». Πως επιλέξατε αυτόν τον τίτλο;
Έγινε πρώτα η επιλογή του τίτλου και μετά ήρθε το τραγούδι. Είχαμε μια συνομιλία με την στιχουργό Σωτηρία Μπαβέλου και ψάχνοντας για νέα τραγούδια της λέω πως έχω βρει τον στίχο σαν τίτλο και θέλω να γίνει τραγούδι. Έτσι πρότεινα τα «Διάφανα νερά» και ολοκληρώθηκε σαν τραγούδι και τίτλος δίσκου.
Καταγωγή από Νάξο. Πόσο συχνά επισκέπτεστε την γενέτειρα σας;
Γύρισα πριν ένα μήνα από τη Νάξο. Πηγαίνω πολύ συχνά.
Μου αρέσει πολύ ο Γιάννης Χαρούλης. Είναι εκπληκτικός τραγουδοποιός και σε μαγεύει με τα δημιουργήματα του. Παρ΄όλο που είναι χαμηλών τόνων και δεν βγαίνει στα κανάλια για εύκολη δημοσιότητα, όπου εμφανιστεί γίνεται χαμός.
Κατάγεστε από κατεξοχήν νησιώτικη και παραδοσιακή οικογένεια και τα ακούσματα σας ήταν τέτοια που από μικρή ηλικία όλα οδηγούσαν στο να ακολουθήσετε αυτό το μουσικό δρόμο. Η κόρη σας πως το βλέπετε, θα ακολουθήσει αυτή τη μουσική παράδοση;
Όχι καθόλου. Τελεία και παύλα. Ούτε η ίδια το θέλει. Ευτυχώς υπάρχουν άλλα μέλη από την ευρύτερη οικογένεια μας που θα συνεχίσουν το νησιώτικο. Της έχω πει ότι πέρασα πάρα πολλά σε αυτό το χώρο, σε ένα χώρο που δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και πρέπει να έχεις πολύ γερό στομάχι για να τα βγάλεις πέρα. Εγώ τα παράτησα όλα και σταμάτησα στην τρίτη γυμνασίου το σχολείο για να ασχοληθώ με το τραγούδι. Στερήθηκα τις σπουδές. Δεν ήθελα σε καμιά περίπτωση να συμβεί το ίδιο και στην κόρη μου. Έτσι την απώθησα από το τραγούδι και τώρα είναι φοιτήτρια στη φιλοσοφική.
Θα εγκαταλείπατε την πρωτεύουσα για να ζήσετε στην Νάξο;
Το καλοκαίρι που πήγα αυτό σκεφτόμουν. Έχω ένα πολύ ωραίο σπίτι εκεί και δεν το έχω χαρεί καθόλου. Τα τελευταία 25 χρόνια που δουλεύω δεν έχω κάνει καθόλου διακοπές και δεν το έχω χαρεί. Το σκέφτομαι να μείνω εκεί γιατί έχουμε κτήματα και έχω να ασχοληθώ και επίσης είναι και καταγωγή του συζύγου μου από κει.
Όλα αυτά τα χρόνια έχετε κάνει πολλές συναυλίες σε όλη τη Ελλάδα από την μια άκρη ως την άλλη. Πολλοί καλλιτέχνες αναφέρουν πως το κοινό της επαρχίας είναι θερμότερο από αυτό της Αθήνας, επειδή δεν έχει την πολυτέλεια να τους βλέπει συχνά. Εσείς το συμμερίζεστε αυτό;
Παλιά ίσχυε αυτό σε μεγάλο βαθμό. Τώρα όμως τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης και του κορεσμού που υπάρχει στην Αθήνα, οι καλλιτέχνες έχουν πυκνώσει τις εμφανίσεις τους στην επαρχία και το κοινό εκεί έχει την ευκαιρία να δει από κοντά πολλούς καλλιτέχνες. Η μεγάλη διαφορά όμως φαίνεται στις συναυλίες στο εξωτερικό. Όταν εμφανίστηκα σε Καναδά, Αμερική και Καλιφόρνια εκεί έγινε ο μεγάλος πανικός.
Όλοι μιλάνε για κρίση, θα μιλήσουμε κι εμείς λοιπόν. Τελικά η κρίση είναι μόνο οικονομική ή από εκεί ξεκινούν όλα και έχουμε γενικευμένη κρίση. Εσείς σε τι τομέα έχετε κλονιστεί περισσότερο; Στα επαγγελματικά, στα οικονομικά ή στα προσωπικά;
Νομίζω πως όλα είναι μια αλυσίδα και το ένα επηρεάζει το άλλο. Ξεκινάει πρώτα από τα επαγγελματικά, μετά στα οικονομικά και καταλήγει στα προσωπικά. Παρόλα αυτά δεν αφήνω εύκολα να με επηρεάσει τίποτα, διότι είμαι στο χώρο πολλά χρόνια από μικρό παιδί και έχω περάσει ήδη πολλές δυσκολίες. Και το ουσιαστικό σε αυτό τη ζωή είναι να έχουμε να τρώμε για να ζούμε. Όλα τα άλλα είναι περιττά και μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτά. Απλά έτσι είχαμε μάθει να ζούμε όλα αυτά τα χρόνια.
Κυβερνά πια μόνο ο παράγοντας «χρήμα», άρα μην περιμένουμε να αλλάξουν και πολλά. Αν η εταιρεία ή ο καλλιτέχνης «πληρώσει» τα ραδιόφωνα τότε ναι θα παίξουν τα τραγούδια και θα γίνουν και σίγουρη επιτυχία.
Ο κόσμος είναι απογοητευμένος από τις τελευταίες κυβερνήσεις, αλλά βλέπουμε ο δικομματισμός να μην λέει να αλλάξει. Γιατί πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό; Εσείς ψηφίζετε ή απέχετε από αυτή τη διαδικασία;
Παρακολουθώ το πολιτικό σύστημα χωρίς να είμαι πολιτικοποιημένη. Το μόνο που θέλω είναι το καλό για τον τόπο μου. Αυτό που πιστεύω είναι ότι πρέπει να ψηφίσουμε μικρά κόμματα, για να δείξουν τη δύναμη τους στη βουλή. Πρέπει να γίνει μια μεγάλη αλλαγή. Τόσα χρόνια στο πολιτικό σύστημα μονοπωλούν 2 κόμματα και 2 οικογένειες.
Αν σας ανέθεταν το χρίσμα του πρωθυπουργού για μια μόνο εβδομάδα τι αλλαγές θα πραγματοποιούσατε;
Θα έδιωχνα την τρόικα, αλλά βλέπω ότι οι έλληνες σαν λαός τα υπομένει όλα. Ίσως μας λείπει ο τσαμπουκάς.
Ας ξαναγυρίσουμε σε μουσική κουβέντα και να αφήσουμε τα πολιτικά. Μετράτε στη δισκογραφία πάνω από 25 χρόνια. Ποια είναι η πιο χαρακτηριστική στιγμή στην καριέρα σας;
Σίγουρα ο δίσκος μου «Ένα με τη θάλασσα», που έγινε χρυσός και έβγαλε τραγούδια που στιγμάτισαν την καριέρα μου όπως «Τα σφάλματα σου πέλαγα» και μετά από αυτό το νησιώτικο άρχισε να ακούγεται σε όλη την Ελλάδα. Μέχρι τότε νησιώτικα άκουγαν στα νησιά και μέχρι και τη Θήβα. Από κει και πάνω τίποτα.
Επίσης στην καριέρα μου ξεχωρίζω και τη συμμετοχή μου στα «Νησιώτικα» του Γιάννη Πάριου. Ο Πάριος με ξεχώρισε και έδωσε μεγάλη ώθηση στην καριέρα μου. Μου έδωσε τραγούδια διαμάντια και του οφείλω πολλά. Τον εκτιμώ και το θεωρώ σταθμό στην καριέρα μου.
Με τι κριτήρια επιλέγετε τους συνεργάτες σας;
Από ένστικτο και από αισθητική. Θεωρώ πως έχω πείρα στις ανθρώπινες σχέσεις γιατί όλα αυτά τα χρόνια έχω ζήσει πολλά. Οι συνεργάτες μου πρέπει να είναι ολοκληρωμένοι μουσικοί με παιδεία και λόγο. Οι διαφωνίες σε μια ομάδα σίγουρα υπάρχουν, αλλά μπορεί να οδηγήσουν σε σωστές αποφάσεις. Όσον αφορά όμως την επιλογή των τραγουδιών είμαι απόλυτα κάθετη στο θέμα των στίχων. Θέλω να τραγουδάω ό, τι με εκφράζει και πολλές φορές με τη διαίσθηση μου καταλαβαίνω το τραγούδι που θα γίνει επιτυχία.
Ένας στίχος μπορεί να αδικήσει ένα καλό κομμάτι που έχει καλή μουσική ή το αντίθετο μια μέτρια μουσική ή μια μέτρια ενορχήστρωση να αδικήσει ένα καλό στιχουργικά τραγούδι;
Έχει συμβεί πολλές φορές αυτό, να ακούς ένα τραγούδι στην τελική του μορφή και να λες «καλά πως μεταμορφώθηκε έτσι αυτό το τραγούδι; με το demo δεν έχει καμία σχέση». Αλλά σίγουρα έχω πέσει κι εγώ έξω σε κάποια τραγούδια που δεν τα έβαλα σε κάποιο δίσκο μου και έγιναν επιτυχίες από άλλους καλλιτέχνες. Για παράδειγμα, ο παραγωγός μου επί Sony Music εποχής, Γιάννης Δουλάμης μου είχε φέρει τότε ένα τραγούδι και το απέρριψα. Ήταν ένα τραγούδι του Γιάννη Καραλή με τίτλο «Στο λιμανάκι». Το είπε η Λίτσα Γιαγκούση και έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία. Είναι τελικά όλα θέμα συγκυριών.
Πέρα από τους συνεργάτες, τους φίλους με τι κριτήρια τους επιλέγετε;
Οι φίλοι φαίνονται στο χρόνο και θα μείνουν δίπλα μου μόνο αυτοί που νοιάζονται για μένα.
Φέτος, πάλι μου έγινε μια πρόταση να τραγουδήσω σε μια πίστα με ένα τραγουδιστή, που δεν θέλω να αναφέρω το όνομα του και επειδή δεν ταιριάζαμε μουσικά, δεν δέχτηκα. Αν είχα την οικονομική ανάγκη ίσως να το έκανα.
Συγχωρείτε εύκολα κάποιον που σας στεναχώρησε;
Όχι, πολύ δύσκολα. Είμαι λίγο απόλυτη και θέλω το χρόνο μου για να βάλω τα πράγματα σε μια τάξη. Το μετανιώνω πολλές φορές γιατί κάνω κι εγώ λάθη.
Έχετε κάνει κάποια συνεργασία που δεν σας βγήκε σε καλό ή το μετανιώσατε;
Επιλέγω συνεργάτες με μουσικό κριτήριο πάντα και να ταιριάζουμε μουσικά επί σκηνής. Ευτυχώς όλα αυτά τα χρόνια είχα άψογη συνεργασία με όλους. Φέτος, πάλι μου έγινε μια πρόταση να τραγουδήσω σε μια πίστα με ένα τραγουδιστή, που δεν θέλω να αναφέρω το όνομα του και επειδή δεν ταιριάζαμε μουσικά, δεν δέχτηκα. Αν είχα την οικονομική ανάγκη ίσως να το έκανα.
Αυτή την περίοδο που καταναλώνετε την ενέργεια σας, στα επαγγελματικά ή στα οικογενειακά;
Στα επαγγελματικά πάντα έδινα και δίνω βάρος και τώρα που έχω και καινούρια δισκογραφική δουλειά ένας λόγος παραπάνω. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως βάζω σε δεύτερη μοίρα την οικογένεια.
Ποια είναι η γνώμη σας για το σημερινό ελληνικό ραδιόφωνο και την λεγόμενη playlist που πνίγει κατά πολλούς την «δημοκρατία» στην μουσική;
Κυβερνά πια μόνο ο παράγοντας «χρήμα», άρα μην περιμένουμε να αλλάξουν και πολλά. Αν η εταιρεία ή ο καλλιτέχνης «πληρώσει» τα ραδιόφωνα τότε ναι θα παίξουν τα τραγούδια και θα γίνουν και σίγουρη επιτυχία. Θεωρώ πως πρέπει να δείξουν τα ραδιόφωνα σεβασμό σε τραγουδιστές που χρόνια έχουν αποδείξει την αξία τους και όχι να πρέπει να δώσουν λεφτά για να παίξουν τα τραγούδια. Είναι πολύ λυπηρό αυτό.
Από την άλλη όμως το internet βοηθάει το τραγούδι, γιατί δίνει την δυνατότητα στον ακροατή να επιλέγει την μουσική που θέλει. Εσείς πως το κρίνετε αυτό;
Είναι σίγουρα από τα θετικά της τεχνολογίας και έχεις την πολυτέλεια να επιλέξεις τα ακούσματα σου, χωρίς να στο επιβάλλει κάποιος.
Ο παραγωγός μου επί Sony Music εποχής, Γιάννης Δουλάμης μου είχε φέρει τότε ένα τραγούδι και το απέρριψα. Ήταν ένα τραγούδι του Γιάννη Καραλή με τίτλο «Στο λιμανάκι». Το είπε η Λίτσα Γιαγκούση και έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία. Είναι τελικά όλα θέμα συγκυριών.
Με τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης πως τα πάτε;
Δεν ασχολούμαι. Έχω σελίδα στο facebook, αλλά την διαχειρίζεται η κόρη μου και αν γράψει κάποιος κάτι αρνητικό εκείνη για να με προστατέψει μου τα αποκρύπτει.
Αν σας γινόταν πρόταση να συμμετέχετε σαν κριτής σε talent show θα το αποδεχόσασταν;
Θα το έκανα μόνο για ένα λόγο. Να βοηθήσω και να προσφέρω στη μουσική και επιπλέον επειδή θέλω να είμαι ειλικρινής έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, θα συμμετείχα για να διαφημίσω το cd μου, γιατί δυστυχώς πια είναι ο μόνος τρόπος διαφήμισης.
Την τελευταία πενταετία υπάρχει κάποιος τραγουδιστής που σας έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον και είναι άξιος της προσοχής σας;
Μου αρέσει πολύ ο Γιάννης Χαρούλης. Είναι εκπληκτικός τραγουδοποιός και σε μαγεύει με τα δημιουργήματα του. Παρ΄όλο που είναι χαμηλών τόνων και δεν βγαίνει στα κανάλια για εύκολη δημοσιότητα, όπου εμφανιστεί γίνεται χαμός.
Τον ελεύθερο σας χρόνο πως τον διαχειρίζεστε;
Ασχολούμαι με το σπίτι, παίζω τένις, κάνω πολλές δραστηριότητες μαζί με την κόρη μου. Επίσης διαβάζω και μαγειρεύω.
Specialite σας;
Τα πάντα. Με «ιντριγκάρουν» τα δύσκολα. Επειδή και η μαμά μου ήταν τραγουδίστρια και έλειπε πολλές ώρες από το σπίτι, εγώ σαν μεγάλη αδερφή έμαθα να μαγειρεύω και να κάνω δουλειές στο σπίτι από νεαρή ηλικία. Από Specialite σίγουρα παστίτσιο και μουσακάς, καθώς επίσης και light μαγειρική και αποφεύγω τα πικάντικα και τα λιπαρά. Και από γλυκά κάνω ωραίες σπιτικές μαρμελάδες.
Αγαπημένος σας προορισμός για αποδράσεις;
Πολλά μέρη από όλη την Ελλάδα. Όπου και να πήγα για συναυλίες είναι καταπληκτικά. Ειδικά στην Ελούντα στην Κρήτη, στην Κεφαλονιά, στη Ρόδο μου αρέσει πάρα πολύ, αλλά και στην Κέρκυρα.
Στην καριέρα μου ξεχωρίζω και τη συμμετοχή μου στα «Νησιώτικα» του Γιάννη Πάριου. Ο Πάριος με ξεχώρισε και έδωσε μεγάλη ώθηση στην καριέρα μου. Μου έδωσε τραγούδια διαμάντια και του οφείλω πολλά.
Αν σας δινόταν η ευκαιρία να γράψετε ένα βιβλίο, τι θέμα θα είχε;
Βιβλίο μαγειρικής θα ήθελα να γράψω, γιατί ξέρω πολλές παραδοσιακές συνταγές από το νησί μου.
Αν σας ζητούσα να βάλετε ένα τίτλο στη ζωή σας τι θα επιλέγατε;
«Διάφανα νερά», όπως το νέο μου cd. Μου ταιριάζει αυτός ο τίτλος διότι η ζωή μου είναι διάφανη όλα αυτά τα χρόνια και δεν έχω να κρύψω τίποτα.
Για το χειμώνα τι να περιμένουμε;
Δύο συναυλίες τον Νοέμβρη σε Καλιφόρνια και Οχάϊο και μετά ξανά Ελλάδα για συναυλίες.
Κυρία Κονιτοπούλου ομολογώ πως ενθουσιάστηκα που σας γνώρισα σαν άνθρωπο και χάρηκα που τελικά αυτό που ζήσαμε σήμερα δεν ήταν μια απλή συνέντευξη, αλλά μια κουβέντα όμορφη και χαλαρή χωρίς τυπικότητες και στημένες ερωτήσεις.
Συνέντευξη στον Νίκο Ψωμά
Φωτογραφίες Ανδρεας Παπαγιαννάκης
