Συνέντευξη: Χρήστος Δάντης
Δύο καινούρια μωρά στη ζωή σου! Ένα το μωρό σου κι ένα το cd σου!
(γέλια) Το μωρό μου δε συγκρίνεται με κανένα cd!
Από ποιο θες να ξεκινήσουμε;
Εφ’ όσον αυτό που ενδιαφέρει τον κόσμο είναι η επαγγελματική μου υπόσταση, ας ξεκινήσουμε από το cd!
Μου αρέσει το ρεπερτόριό μου και καμαρώνω για αυτό σε όλες του τις μορφές και στην pop και στην rock και στην λαϊκή και σε ότι έχω ασχοληθεί! Στη δεδομένη όμως περίοδο, πιστεύω ότι όλοι μας πρέπει να μιλήσουμε για κάτι άλλο…
Για μίλησέ μου λοιπόν για ”Τα δικά μας τραγούδια”! Έχει πολλές διαφορές και αλλαγές το cd αυτό!
Ναι και διάβασα κάποια στιγμή στην παρουσίαση του album ότι ο Δάντης άλλαξε γενικότερα και μέσα στις αλλαγές του είναι και αυτή του ρεπερτορίου. Κοίταξε να δεις τί γίνεται… πριν από ενάμιση χρόνο έπεσαν στα χέρια μου 7 στίχοι του Βασίλη Καπερνάρου. Με τον Βασίλη έχουμε κάνει στο παρελθόν το ”Χειμώνας είναι”, το οποίο έγινε μεγάλη επιτυχία και κατέληξε να μείνει ως ένα ιστορικό τραγούδι στο ρεπερτόριό μου! Αυτοί οι 7 στίχοι λοιπόν, μιλούσαν για εντελώς άλλα πράγματα! Με όλη αυτή την αλλαγή που έχει συμβεί στη ζωή μας και που την θεωρώ καθοριστική για συμπεριφορές πια και για τις ηλικίες μας ιδιαίτερα, αφού μας αναγκάζει και αλλάζουμε γενικότερα τον τρόπο συμπεριφοράς μας, τον τρόπο έκφρασής μας και τον τρόπο που κινούμαστε, θεωρούσα ότι για να κάνω ένα album σε αυτή τη δεδομένη περίοδο και μετά από 20 χρόνια στον χώρο, θα έπρεπε να υπάρχει ένας λόγος! Να μιλήσω για κάτι διαφορετικό από αυτά που μιλούσα μέχρι τώρα. Όχι ότι αποποιούμαι το ρεπερτόριό μου, προς Θεού! Μου αρέσει το ρεπερτόριό μου και καμαρώνω για αυτό σε όλες του τις μορφές και στην pop και στην rock και στην λαϊκή και σε ότι έχω ασχοληθεί! Στη δεδομένη όμως περίοδο, πιστεύω ότι όλοι μας πρέπει να μιλήσουμε για κάτι άλλο και να μην το χαϊδέψουμε απλώς…
http://www.youtube.com/watch?v=DMSMFoSxXdw
Η ερμηνεία δε διδάσκεται! Το τραγούδι είναι ένας χείμαρρος, πρέπει να αφεθείς και να σε πάρει μαζί του. Αν δεν αφεθείς και δεν σε πάρει μαζί του, δεν πρόκειται να ερμηνεύσεις ποτέ!
Το λες και στο τραγούδι σου άλλωστε, ”τα δικά μας τραγούδια δεν χαϊδεύουν αυτιά”…
Ακριβώς! Δεν ήθελα να μιλήσουμε για κρίση και μετά να το γυρίσουμε σε κάτι ερωτικό, για να το ομορφύνουμε και να το γλυκάνουμε. Θεώρησα λοιπόν ότι έπρεπε να πω τραγούδια, τα οποία να βάλουν το μαχαίρι στο κόκαλο και να μας αφυπνίσουν για το τί συμβαίνει γύρω μας. Ήθελα, όσο μπορεί ο καθένας να ξεσηκωθεί, από την ιδέα ενός άμεσου ρεπερτορίου, που λέει ότι μας κυβερνάνε πιόνια μια ζωή και ειδικότερα μια περίοδο, που οι άνθρωποι που γνωρίσαμε ως επαναστάτες, έχουν λουφάξει και δεν μιλάνε, λένε πως όλα είναι καλά, γιατί έχουν προδοθεί και αυτοί αλλά δεν θέλουν να το αποδεχτούν! Παράλληλα με αυτά τα τραγούδια, γνώρισα την κυρία Γέλη Αγγελοπούλου, υπό την αιγίδα της οποίας λειτουργεί ένα σύλλογος επανένταξης εθισμένων, που λέγεται ”Επιστροφή”. Είδα από κοντά την όλη προσπάθεια του συλλόγου, τον αγώνα που κάνουν για να επεκταθεί ο σύλλογος και να μπορέσει να βοηθήσει περισσότερα άτομα αλλά που πάντα κολλάει στην γραφειοκρατία του κράτους και του συστήματος γενικότερα κι έτσι θέλησα τα χρήματα από τις πωλήσεις του cd να πάνε σε αυτούς τους ανθρώπους που τους έχουν ξεχάσει τελευταία!
Ήταν δική σου ιδέα αυτή λοιπόν…;
Ναι, είναι το ελάχιστο που μπορώ να κάνω, μετά από 20 χρόνια αγάπης από τον κόσμο, αλλά και χρημάτων! Γιατί ο κόσμος, μου δίνει τα χρήματά του τόσα χρόνια είτε αγοράζοντας τα cd μου είτε ερχόμενος σε κάποιο live μου! Έτσι λοιπόν, βγήκε μία άριστη δουλειά, για την οποία καμαρώνω και με βοήθησαν σε αυτό ο Δημήτρης Μητροπάνος και ο Πασχάλης Τερζής, οι οποίοι συμμετέχουν στο album τραγουδώντας από ένα τραγούδι ο καθένας. Καμαρώνω λοιπόν, γιατί δεν έχεις εύκολα στο album σου δύο τέτοιους ιστορικούς τραγουδιστές! Άλλο το να συνεργαστείς με κάποιον δίνοντάς του τραγούδια και άλλο το να τραγουδήσει στο album σου, αυτό είναι μεγάλη τιμή!
Έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα από τον κόσμο η δουλειά αυτή, μάλιστα διάβαζα κάποια σχόλια στο youtube και γράφει κάποιος πως σε περιόδους μεγάλης διαφθοράς, γράφονται τα πιο σημαντικά τραγούδια τελικά! Προσωπικά, πιστεύω ότι είσαι από τους λίγους καλλιτέχνες που θα μπορούσαν να τα υποστηρίξουν τόσο καλά τα τραγούδια αυτά!
Κοίταξε, πολλοί θα βρεθούν να κατακρίνουν τη δουλειά αυτή πάντως! Εγώ διάβασα κάποια σχόλια, που έλεγαν τί έγινε τώρα, ο Δάντης και ο Καπερνάρος την είδαν επαναστάτες και άρχισαν να βρίζουν το σύστημα;
πρόσφατα στο facebook, όταν ”κοιμήθηκε” ο Νίκος Παπάζογλου, γιατί για μένα οι μουσικοί κοιμούνται, δεν πεθαίνουν, όλοι στα status τους γράψανε rip. Δεν μπορώ να καταλάβω τί σημαίνει το rip…
Νομίζω ότι ο Δάντης, ανέκαθεν ήταν επαναστάτης, δεν υπήρξες ποτέ πρόβατο! Είτε αυτό σημαίνει το να κυκλοφορήσεις κάποια δουλειά όπως αυτή είτε με το να κάνεις συνέχεια ανατροπές, αλλάζοντας ριζικά το ρεπερτόριό σου! Επανάσταση είναι και αυτή και μάλιστα με μεγάλο ρίσκο, που λίγοι τολμούν!
Όσο μπορούσα πάντα! Αναρωτιούνται λοιπόν αυτοί που κατακρίνουν την συγκεκριμένη δουλειά, αν θυμόμαστε το ότι υπήρξαμε μέρος του συστήματος. Βεβαίως και υπήρξαμε μέρος του συστήματος όλοι εμείς και βεβαίως εγώ, που είμαι μέσα στους μετακινούμενους ψηφοφόρους, που κατά καιρούς αλλάζουν πρόσωπο και τη μία κοιμούνται από το ένα πλευρό και την άλλη κοιμούνται από το άλλο, βεβαίως κι εγώ αισθάνομαι προδομένος, από τους ανθρώπους τους οποίους διόρισα να βάλουν σε τάξη κάποια πράγματα στη ζωή μας και μας πρόδωσαν όλους! Κοίταξε, το σύνταγμα, μας δίνει δικαίωμα να αλλάξουμε θρησκεία, γυναίκες, πολιτικές πεποιθήσεις ανά πάσα στιγμή το θεωρήσουμε εμείς σωστό. Στην ηλικία που είμαι και μετά από 25 χρόνια κοινωνικής εργασίας, θεωρώ ότι ο καθένας έχει κάθε δικαίωμα να πει ότι αυτό που πίστευε τόσα χρόνια, τελικά δεν ήταν έτσι όπως το έβλεπε και τη στιγμή που θα το ανακαλύψει, να μπορέσει να το προβάλλει και στους άλλους και όσο μπορεί να αφυπνίσει συνειδήσεις, να το κάνει!
Έχεις μετανιώσει που τους πίστεψες λοιπόν! Έχουν υπάρξει άλλα πράγματα για τα οποία έχεις μετανιώσει;
Όλοι μας κάνουμε πράγματα που μετανιώνουμε! Εγώ ειδικά από μία λέξη μπορώ να βασανιστώ, δηλαδή να δώσω μία συνέντευξη και να πω μία λάθος λέξη και την άλλη μέρα να πω γιατί έκανα αυτόν τον σολοικισμό και να βασανίζομαι 2 μέρες! Σαφέστατα, όλοι μας κάνουμε πράγματα για τα οποία μετανιώνουμε, όμως θεωρώ ότι ακόμα και τα λάθη, μας φτάνουν σε αυτό που είμαστε τώρα και αν με αυτό που τώρα είμαστε, είμαστε και συμφιλιωμένοι, τότε καλώς κάναμε και τα λάθη!
Οι Έλληνες ντρεπόμαστε για τη γλώσσα μας και δανειζόμαστε τις εκφράσεις των άλλων, πράγμα το οποίο σιχαίνομαι και σε λίγο θα λέμε τον Θουκυδίδη ”Thucydides”, που λένε και οι Άγγλοι.
Χρήστο, θέλω να μιλήσουμε λίγο για κάποια πράγματα που κάνεις και ο κόσμος δεν τα γνωρίζει, όπως για παράδειγμα τα μαθήματα…
Ναι, διδάσκω ή μάλλον μοιράζομαι τις εμπειρίες μου με νέους τραγουδιστές, οι οποίοι θέλουν να γίνουν καλύτεροι.
Πολλοί καλλιτέχνες λένε ότι ο Δάντης είναι σχολή, εγώ πιστεύω ότι είσαι σχολείο, γιατί σε μια σχολή παίρνεις συγκεκριμένες γνώσεις, ενώ στο σχολείο παίρνεις γενικές! Ένα από τα δυνατά σου χαρτιά, πέραν της τεράστιας έκτασης που έχει η φωνή σου, είναι η ερμηνεία σου! Παίρνοντας λοιπόν ένα demo στα χέρια σου, πόσο καιρό θα το μελετήσεις για να μπεις στο studio να το τραγουδήσεις και στο μάθημά σου, τί θα δίδασκες ένα μαθητή σου ή ένα νέο καλλιτέχνη, που φτιάχνει το δικό του cd, για το πώς θα ερμηνεύσει ένα καινούριο τραγούδι, που δεν το ξέρει, που δεν το έχει ακούσει ξανά, έτσι ώστε να μιμηθεί τον τρόπο ερμηνείας κάποιου άλλου καλλιτέχνη;
Καταρχήν να σου πω ότι όταν παίρνω ένα demo, δεν το μελετάω! Το ακούω μία φορά και μπαίνω να το τραγουδήσω! Η ερμηνεία δε διδάσκεται! Το τραγούδι είναι ένας χείμαρρος, πρέπει να αφεθείς και να σε πάρει μαζί του. Αν δεν αφεθείς και δεν σε πάρει μαζί του, δεν πρόκειται να ερμηνεύσεις ποτέ!
Οι εκπομπές περνάνε μια μπαλαφάρα για τη eurovision, τη στιγμή που δίπλα από τα σπίτια μας συμβαίνουν εξώσεις, κατασχέσεις και πείνα.
Ένα νέο παιδί όμως, που δεν έχει την εμπειρία, τί πρέπει να κάνει; Ποια είναι η δική σου συμβουλή;
Αυτό που συμβουλεύω γενικότερα είναι ότι το πρωτογενές, είναι και το σημαντικότερο! Υπάρχει η άποψη, που λέει ότι η πρώτη αντίδραση του καθενός και η πρώτη απόφασή του είναι και η σωστή, γιατί έχει να κάνει με το ένστικτό του και το ένστικτο αντιλαμβάνεται πράγματα, τα οποία η λογική και η κρίση δεν μπορούν να τα αντιληφθούν. Αυτό που λέω λοιπόν στους μαθητές μου, είναι ότι φυσικά και χρειάζεται η τεχνική, χρειάζεται να βρείτε τη φωνή σας και να την κάνετε να τραγουδήσει πιο δυνατά, πιο σωστά, να έχετε σωστή άρθρωση, όμως το τραγούδι είναι αυτοκτονία! Κάθε μέρα πρέπει να τραγουδάς σα να μην υπάρχει άλλη, αλλιώς έχασες την ερμηνεία! Αν φοβάσαι μην τραυματίσεις το λαιμό σου, μην κάνεις το ένα μην κάνεις το άλλο, δεν γίνεται να βγει το τραγούδι. Ο λαιμός δεν τραυματίζεται για πάντα, θα κοιμηθείς, θα ηρεμήσεις και αύριο θα είσαι καλά. Είναι λίγο ανατρεπτικά αυτά σε σχέση με το τί διδάσκουν οι δάσκαλοι γύρω, όμως είναι αληθινά, γιατί τα έχω ζήσει 25 χρόνια πάνω στο πάλκο. Πάνω στη σκηνή έχω τραγουδήσει με οποιεσδήποτε συνθήκες μπορεί να φανταστεί κανείς! Μη χάνεις τη στιγμή λοιπόν φοβούμενος οτιδήποτε άσχετο!
Πού διδάσκεις;
Στο ωδείο του Γιώργου Φακανά. Η σχολή μου λέγεται Voice Lab.
Εκεί κάνει όποιος θέλει μαθήματα μαζί σου;
Κοίταξε, καλό είναι να ακούει σωστά κάποιος, αλλά ακόμα και αν δεν το έχει, με την τριβή θεωρώ πως μπορεί να κάνει κάποια πράγματα, όχι πολλά, αλλά κάποια πράγματα θα μπορέσει να τα κάνει!
…μπορεί το σεξ να είναι καλό και μετά να μην έχεις να πεις κουβέντα! Ενώ με τον άνθρωπο που έχεις να πεις κουβέντα, το σεξ γίνεται καλύτερο!
Πώς σε αντιμετωπίζουν γενικά οι μαθητές σου;
Απ’ όσο ξέρω, είναι πολύ ικανοποιημένοι όλοι. Από όλους μου τους μαθητές, οι 3 είναι εξαιρετικοί τραγουδιστές και μου προέκυψε μία τραγουδίστρια, η οποία όταν ήρθε στην audition που κάναμε για να δούμε σε ποιο τμήμα θα την κατατάξουμε, έλεγα ότι δεν θα μπορέσει να τραγουδήσει γιατί ήταν μαγκωμένη και δεν είχε τρόπο να εξωτερικεύσει αυτό που άκουγε. Τελικά έχει γίνει από τους καλύτερους μαθητές.
Περισσότερο ρόλο παίζει λοιπόν η εξάσκηση και λιγότερο το ταλέντο, έτσι;
Πάντα η τριβή παίζει ρόλο, το μαχαίρι αν δεν το ακονίσεις δεν θα κόψει!
Έχεις και μία εταιρία παραγωγής δική σου, σωστά;
Έχω ξεκινήσει την παραγωγή σε ένα συγκρότημα που λέγεται Klein Mein, με τη Λίτσα Γιαγκούση ξανασυνεργαστήκαμε με το τραγούδι ”ΔΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ” που της έγραψα το καλοκαίρι και θα συνεχίσουμε κάποια στιγμή. Διαμορφώνω λοιπόν ένα νέο pop-rock label υπογράφοντας κάποια συγκροτήματα. Τους Klein Mein εγώ τους κατατάσσω στο acoustic blues και στη world music γενικότερα. Τώρα κυκλοφόρησε το πρώτο τους τραγούδι με τίτλο ”Κρίση”, τελειώνουμε το album τους σε λίγο καιρό και το καλοκαίρι θα κυκλοφορήσει, δεν ξέρουμε ακόμα αν θα κυκλοφορήσει ως ολοκληρωμένο album ή με τη μορφή singles. Επιπλέον υπογράφω άλλες δύο μπάντες και μία καινούρια τραγουδίστρια. Σκοπεύω λοιπόν να ασχοληθώ και με την παραγωγή.
Κατά καιρούς έχω γίνει αλαζόνας και έχω νιώσει ότι ξεπέρασα το όριο και είπα στον εαυτό μου ”μαζέψου μ……..”!
Γιατί το label σου ασχολείται μόνο με την pop-rock μουσική;
Γιατί δεν υπάρχει συγκεκραμένε label που να ασχολείται αποκλειστικά με αυτό. Στην Ελλάδα, το pop το θεωρούν λίγο φλώρικο. Δεν είναι έτσι όμως… το λένε pop γιατί δεν είναι τόσο σκληρό όσο το rock. Όμως η pop μουσική περικλείει όλα τα είδη μουσικής. Απλά, είθισται ο στίχος να είναι λίγο πιο ευχάριστος και λίγο πιο ελαφρύς. Γι’ αυτό και το έχουμε λίγο φτυσμένο οι Έλληνες, όπως έχουμε φτυσμένη και τη γλώσσα μας και πρόσφατα στο facebook, όταν ”κοιμήθηκε” ο Νίκος Παπάζογλου, γιατί για μένα οι μουσικοί κοιμούνται, δεν πεθαίνουν, όλοι στα status τους γράψανε rip. Δεν μπορώ να καταλάβω τί σημαίνει το rip… μου πήρε χρόνο να καταλάβω ότι είναι το rest in peace… Και απογοητεύτηκα όταν συνειδητοποίησα ότι το ”αναπάυσου εν ειρήνη”, το λένε στα αγγλικά. Οι Έλληνες ντρεπόμαστε για τη γλώσσα μας και δανειζόμαστε τις εκφράσεις των άλλων, πράγμα το οποίο σιχαίνομαι και σε λίγο θα λέμε τον Θουκυδίδη ”Thucydides”, που λένε και οι Άγγλοι. Έτσι αφορίζουμε και την pop, ενώ την γουστάρουμε, όπως αφορίζαμε και τη eurovision τόσα χρόνια, ενώ την βλέπαμε!
Για πάμε και στο θέμα της eurovision, αφού αναφέρθηκες σε αυτήν! Κάποια στιγμή διάβασα κάπου πως είπες, ”ποιος ασχολείται πλέον με τη eurovision”;
Ναι, αυτό ήταν ένα λογοπαίγνιο, σε ένα live που είχαμε με τους Klein Mein,
Κοίτα, φέτος δόθηκε για μια εβδομάδα μεγάλη βάση στη eurovision. Για μένα, όταν δίνουν για μια εβδομάδα μεγάλη βάση σε ένα θέμα και μετά σβήνει, είναι σα να θέλουν να παρακάμψουν κάτι άλλο και γι’ αυτό μου φάνηκε ύποπτο. Οι εκπομπές περνάνε μια μπαλαφάρα για τη eurovision, τη στιγμή που δίπλα από τα σπίτια μας συμβαίνουν εξώσεις, κατασχέσεις και πείνα. Έχω μάθει ότι ο κόσμος αγοράζει πλέον βερεσέ ακόμα και από σουβλατζίδικα. Δεν μπορούμε να το αγνοούμε αυτό το πράγμα και ξαφνικά να ασχολούμαστε με τη eurovision, λες και έτσι θα σωθεί ο κόσμος!
… στο τελευταίο μου album, ήταν να γίνει ένα ντουέτο με τον Χρήστο Θηβαίο, αλλά δεν βγήκε τελικά, γιατί η εταιρία του δεν ήθελε να τον παραχωρήσει, όμως έζησα την εμπειρία στο studio μαζί του και ήταν μοναδική στιγμή
Διάβασα σε ένα blog, πως ο Χρήστος Δάντης αφορίζει τη eurovision τώρα, ενώ όταν είχε πάει εκείνος ήθελε να ασχολούμαστε όλοι. Εγώ, ουδέποτε απαίτησα να ασχοληθεί κανείς με τη eurovision. Κερδίσαμε τότε, όταν κερδίσαμε είπαμε ότι το έχουμε και τελικώς πιστεύω ότι δεν θα ξανακερδίσουμε ποτέ όπως το χειριζόμαστε! Και δεν φταίει μόνο το ρεπερτόριο, φταίει και η τακτική. Γιατί μετά τη νίκη μας τότε, την επόμενη χρονιά οι δημοσιογράφοι μας πήγαιναν με τρελό τσαμπουκά λες και θα κατακτούσαν όλο τον κόσμο, αγνοούσαν όλους τους διαγωνιζομένους και ρωτούσαν ”you know Sakis”, ”yes, you know Sakis”, ”you like Sakis”? Αυτό ήταν απαράδεκτο, τον είχαμε πάρει πολύ ψηλά τον αμανέ! Και αυτοί που πήραν τον αμανέ ψηλά δεν ήταν ούτε μουσικοί ούτε τίποτα. Να πάρει ψηλά τον αμανέ ο Σάκης, που πήγε 2 φορές στη eurovision και πήρε τόσο καλές θέσεις να το καταλάβω, αλλά από τους άλλους δεν το δέχομαι!
Δυστυχώς, σε αυτή τη χώρα, οι επιτυχίες συμβαίνουν μόνο μια φορά, από λάθος τακτική. Οι Άγγλοι, οι Βέλγοι, οι Ιταλοί, κάνουν επιτυχίες συνέχεια, γιατί οι άνθρωποι είναι προσγειωμένοι! Για τη φετινή συμμετοχή δεν αντιλέγω, το τραγούδι είναι πολύ καλό, το παιδί αυτό είναι εξαιρετικός τραγουδιστής, έχει μέλλον, αλλά το θέμα της eurovision φέτος είναι too much! Και γι’ αυτό τελικά, είδες ότι όλος ο ντόρος κράτησε μια εβδομάδα.
Αν υπάρχει λόγος αυτή την εποχή για να ασχοληθούμε με ένα μουσικό θέμα, αυτό το θέμα είναι ότι η Παπαρίζου αυτή τη στιγμή, έχει μπει στα charts της Αγγλίας με το τραγούδι ”baby it ‘s over”! Πάρα πολύ ωραίο τραγούδι και η πρώτη της τόσο ωραία παραγωγή μετά το ”number one”. Με αυτό να ασχοληθούμε, γιατί να μην ασχοληθούμε; Ή να ασχοληθούμε εξίσου και με αυτό.
Διανύω μία περίοδο της ζωής μου που συνειδητοποιώ ότι τίποτα δε μετράει, τίποτα δεν έχει αξία, αν δεν είσαι καλά στην προσωπική σου ζωή!
Πες μου για τις εμφανίσεις που πρόκειται να κάνεις το καλοκαίρι…
Θα συνεργαστώ με τη Ραλλία Χρηστίδου, είναι ένα κορίτσι που αγαπάω ιδιαίτερα από τον χώρο, τη γνώρισα από το ξεκίνημά της, από το fame story 2, στο οποίο συμμετείχα κι εγώ ως μέλος της κριτικής επιτροπής. Την θεωρώ πολύ σημαντική για τα μουσικά δρώμενα και είναι ένα πολύ γλυκό παιδί. Συνεργαστήκαμε πρώτη φορά στο Amstel live, κάτι ένιωσα επάνω στο stage εκείνη την ώρα και είπα μέσα μου ότι θέλω να κάνω τη συνεργασία αυτή! Μου αρέσει να συνεργάζομαι με νέους ανθρώπους και όσο κι αν φαίνεται ότι εγώ δίνω στους νέους, παίρνω και από αυτούς!
Ναι, θυμάμαι ότι το είχαμε συζητήσει αυτό και τον χειμώνα στη συνέντευξη που είχαμε κάνει…
Θα προσπαθήσουμε λοιπόν με την Ραλλία να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερες εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα, γιατί με την κρίση είναι ουτοπία να πούμε ότι θα κάνουμε τόσες εμφανίσεις!
Ένα θέμα που μου αρέσει ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό να συζητάω με τους καλλιτέχνες είναι τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα! Για ποιο από όλα αυτά θα πήγαινες στην κόλαση;
Δεν ξέρω, για όλα! (γέλια)
Οκ, ας τα πιάσουμε από την αρχή τότε… Οκνηρία…
Όχι, μόνο τεμπέλης δεν είμαι!
Δεν κάνεις τίποτα ψυχαναγκαστικά ούτε στην προσωπική ούτε στην επαγγελματική σου ζωή;
Κοίταξε, κατά καιρούς, για να μη στενοχωρήσω κάποιους το έχω κάνει! Γενικά όμως, όταν δεν μπορώ μια κατάσταση, φεύγω, εξαφανίζομαι! Το να δίνω συνεντεύξεις μου αρέσει πάρα πολύ, αλλά με κουράζει η φωτογράφηση, θα προτιμούσα να έστελνα κάποιον άλλο να φωτογραφηθεί και κάτι που με κούρασε και το έκοψα, είναι το ότι στο ξεκίνημά μου, έκανα κάποιες εμφανίσεις στην τηλεόραση και τραγουδούσα play back. Είναι πολύ άχαρο αυτό! Μου έχει τύχει να πω όπως όλοι οι άνθρωποι ότι σήμερα βαριέμαι να πάω στη δουλειά μου, αλλά αυτό στο δεκάλεπτο το ξεχνάς. Μην ξεχνάς ότι τη δουλειά μας την χαρακτηρίζει το ρήμα ”παίζω”. Παιχνίδι είναι και είναι πολύ πιο ξεκούραστη από άλλες δουλειές!
Στον γιο μου ήμουν λίγο κρατημένος, ενώ ήθελα να τον φάω ολόκληρο, ήμουν πιο προσεκτικός επειδή ήμουν ο μπαμπάς και ήταν αγόρι. Τώρα στο κορίτσι είμαι πιο άνετος!
Οργή… Τί είναι αυτό που σε εξοργίζει στους άλλους;
Το να κάνουμε σα να μη συμβαίνει τίποτα! Να γκρεμίζονται σπίτια γύρω μας κι εμείς να ζούμε ένα lifestyle.
Και τί πιστεύεις ότι εξοργίζει τους άλλους σε σένα;
Το ότι λέω τα πράγματα με το όνομά τους! Αλλά γι’ αυτό το αμάρτημα δεν θα πήγαινα στην κόλαση! Πιστεύω θα με συγχωρούσε ο Θεός!
Απληστία…
Όχι, δεν είμαι άπληστος!
Ποια είναι η σχέση σου με το χρήμα;
Αντιθέτως με άλλους, έχω πετάξει πολλά χρήματα! Δηλαδή δεν τα έχω πάρει! Πολλές φορές έπαιζα περισσότερο για να παίξω, παρά για να πληρωθώ!
Αυτό τελικά μόνο από μεγάλους καλλιτέχνες το έχω ακούσει! Και βλέπεις κάτι πιτσιρίκια, που σου λένε ότι εγώ αν δεν πάρω τόσα δεν πάω…
Ναι, γιατί ξέρουν ότι θα παίρνουν για λίγο καιρό λεφτά. Εγώ δε ζήτησα πολλά χρήματα γενικά από τη ζωή μου και δεν τα κυνήγησα! Μπορεί κάποιοι να λένε ότι ο Δάντης με δουλεύει τώρα, είναι δυνατόν να είναι τόσα χρόνια μέσα στη δουλειά και να μην έχει μαζέψει πολλά χρήματα; Όχι, γιατί ποτέ δεν τα ζήτησα!
Δεν τα ζήλεψα! Έχω φίλους με σπίτια άνω των 1000 τ.μ, δε ζήλεψα ποτέ τα σπίτια τους!
Λαγνεία…
Ε, γι’ αυτό θα πάω στην κόλαση! (γέλια)
Θα άφηνες μια σχέση γιατί το σεξ δεν θα ήταν καλό;
Όχι! Γιατί μπορεί το σεξ να είναι καλό και μετά να μην έχεις να πεις κουβέντα! Ενώ με τον άνθρωπο που έχεις να πεις κουβέντα, το σεξ γίνεται καλύτερο! Η εμπειρία μου, μου λέει ότι με τον άνθρωπο που μπορείς να μιλήσεις, να παίξεις ένα παιχνίδι, να κάνεις πράγματα μαζί του, ακόμα και να πλακωθείς στις μπουνιές, το σεξ μπορεί να γίνει τέλειο ακόμα και αν δεν είναι!
Είσαι πιστός;
Ναι, είμαι πιστός! Είμαι πιστός!
Γιατί μου το είπες 2 φορές; Και με την πρώτη με είχες πείσει… (γέλια)
Γιατί ΤΕΛΙΚΑ είμαι πιστός! Μια ωραία γυναίκα όλοι θα την κοιτάξουμε, θα σκεφτούμε λάγνα για αυτήν, θα πέσουμε στο αμάρτημα αυτό όλοι οι άντρες. Το θέμα είναι πόσο θα προχωρήσεις και το ίδιο βέβαια συμβαίνει και στις γυναίκες!
Και οι γυναίκες στον ίδιο πειρασμό μπαίνουν βλέποντας ένα άντρα.
Αλαζονεία…
Κατά καιρούς έχω γίνει αλαζόνας και έχω νιώσει ότι ξεπέρασα το όριο και είπα στον εαυτό μου ”μαζέψου μ……..”! Γιατί από τον καλό υπάρχει και ο καλύτερος πάντα! Δεν είναι δυνατό να είσαι πάντα προσγειωμένος, δε γίνεται! Όλοι οι άνθρωποι που έχω γνωρίσει, πιστεύουν ότι σε κάτι είναι καλύτεροι από τους άλλους! Εκεί, αν το πεις μέσα σου πολλές φορές και το πιστέψεις, αρχίζεις και ξεπερνάς τα όρια! Βλέπω πιτσιρικάδες που γίνονται ξαφνικά γνωστοί και κάνουν ακρότητες και σκέφτομαι πως αυτά που κάνουν δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που έκανα εγώ! Και το βλέπω πολύ γλυκά όλο αυτό, γιατί όταν είσαι 25 χρονών πιτσιρικάς και σου δίνονται όλα στα πόδια σου, το σίγουρο είναι ότι θα ξεφύγεις κάποια στιγμή. Το θέμα είναι η διαχείριση από εκεί και πέρα!
Πιστεύεις ότι στην εποχή μας χτίζονται καριέρες;
Ναι, αλλά όταν το δεκανίκι πέσει, εξαφανίζονται! Όταν κάποιος καλλιτέχνης έχει την υποστήριξη ενός επιχειρηματία, κάνει μεγάλη επιτυχία. Όταν ο επιχειρηματίας τους αφήσει και σταματήσει να τους βάζει πρώτη μούρη στην αφίσα, τότε τους ξεχνάνε! Όμως υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες που έκαναν τεράστιες καριέρες πιο πρόσφατα, δηλαδή από το ’95 και μετά. Π.χ, η Θεοδωρίδου. Όταν ξεκίνησε ο Σάκης Ρουβάς πολλοί δεν πίστευαν ότι θα φτάσει τόσο ψηλά όσο έχει φτάσει! Τα πράγματα αλλάζουν, έχουν να κάνουν και με το πόσο καλός στρατιώτης είσαι, πώς το διαχειρίζεσαι, είναι το κυριότερο αυτό! Πόσο μαθαίνεις μέσα από όλη τη διαδικασία της δουλειάς. Τον Σάκη τον δανείζομαι γιατί ξεκινήσαμε παρέα, με διαφορά 2 ετών. Έμαθε στην πορεία πράγματα, φρόντισε και τάισε τον εαυτό του με γνώσεις και τα κατάφερε!
Υπάρχει κάποιος νέος καλλιτέχνης, της σημερινής εποχής, που να τον πιστεύεις ιδιαίτερα και να τον ξεχωρίζεις; Να θεωρείς ότι θα μας απασχολήσει για πολλά χρόνια ακόμα;
Είναι αρκετοί! Δεν θα ήθελα να τους ονομάσω, γιατί μπορεί να ξεχάσω κάποιους άλλους και δεν θα το ήθελα, αλλά είναι κυρίως από τη σχολή αυτή που δεν παίρνουμε χαμπάρι, απο το underground κίνημα, που βγάζει ονόματα ξαφνικά και παθαίνουμε πλάκα, όπως η Νατάσα Μποφίλιου, που ήρθε από το πουθενά, ήταν κάτι που συνέβαινε από κάτω μας και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι! Σε μας, που ήμασταν της παραδοσιακής δισκογραφίας, που ξέραμε ότι θα βγάλουμε ένα cd και δε θα χρειαζόταν να παίξει ιδιαίτερα στο ραδιόφωνο για να κάνει επιτυχία, γιατί υπήρχε ένα πιστό κοινό που θα πήγαινε να το αγοράσει, τα πράγματα έχουν αλλάξει πάρα πολύ! Σε εμάς όλους, φαίνεται πολύ λίγο όλο αυτό που συμβαίνει. Όμως στη νεολαία που έρχεται, φαίνεται πολύ!
Ίσως έχεις δίκιο σε αυτό που λες, γιατί εμείς ζήσαμε και όλες τις αλλαγές, από το βινύλιο στο cd και τώρα στο ίντερνετ, που δεν παίρνεις τίποτα πια στα χέρια σου, απλά ακούς τη μουσική που εσύ επιλέγεις και όχι αυτή που επιλέγουν οι άλλοι για σένα, ανάμεσα σε εκατομμύρια επιλογές! Αν κάποια στιγμή, δεν κυκλοφορούσαν καθόλου cd και η μουσική υπήρχε μόνο ψηφιακά, θα σε χάλαγε; Το να μην έπαιρνες δηλαδή το cd με το εξώφυλλό σου, το ένθετο κλπ στα χέρια σου;
Όχι, δεν με χαλάει, ειδικά εμένα, που είμαι άνθρωπος των νέων απόψεων και ιδεών και που τις παρακολουθώ συνέχεια, δε με χαλάει καθόλου! Εγώ δεν αγοράζω πλέον σε φυσική μορφή τίποτα, τα αγοράζω ψηφιακά όλα! Χθες, αγόρασα το best των Bon Jovi, που έχει και το pdf μέσα με όλο το artwork και τις φωτογραφίες που θα είχε αντίστοιχα και το cd και τις βλέπω και πιο μεγάλες. Αυτό μεγιστοποιεί ξανά τον καλλιτέχνη, όπως κάποτε με το βινύλιο, που το παίρναμε και ξεφυλλίζαμε τις μεγάλες φωτογραφίες.
Εσύ τα αγοράζεις, τί γίνεται όμως με όλους αυτούς που δεν τα αγοράζουν;
Θα μάθουν να τα αγοράζουν σιγά-σιγά! Νομίζω πως όσοι είναι πιστοί σε ένα καλλιτέχνη, τα αγοράζουν! Τις καλές δουλειές τις αγοράζουν!
Πάμε σε επόμενο αμάρτημα… Βουλιμία!
Θα πάω στην κόλαση! (γέλια) Μου αρέσει πολύ το φαγητό!
Δεν έχεις τις φοβίες του καλλιτέχνη που πρέπει να τον δουν φτιαγμένο, αδύνατο…;
Δεν προσέχω επειδή θα με δουν οι άλλοι, αλλά γιατί θέλω να μπορώ να βλέπω εγώ τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Αυτό είναι το σημαντικότερο για μένα! Δε θυσιάζω όμως εύκολα την ωραία γεύση… Προτιμώ να φάω και μετά να περπατήσω 4 χλμ.
Ζήλια…
Όχι, δεν είμαι ζηλιάρης! Δε ζηλεύω τη γυναίκα μου ας πούμε, αντίθετα καμαρώνω όταν την κοιτάνε. Και στη δουλειά μου δεν έχω ζηλέψει, γιατί όσα ήθελα τα πήρα! Ήθελα την αναγνώριση από συναδέλφους, τραγουδιστές και συνθέτες, όλα τα πήρα, όλα όσα ήθελα μου τα δώσανε!
Υπάρχει κάποια συνεργασία με Έλληνα καλλιτέχνη που να θες να κάνεις και να μην την έχεις κάνει ακόμα;
Κοίτα, στο τελευταίο μου album, ήταν να γίνει ένα ντουέτο με τον Χρήστο Θηβαίο, αλλά δεν βγήκε τελικά, γιατί η εταιρία του δεν ήθελε να τον παραχωρήσει, όμως έζησα την εμπειρία στο studio μαζί του και ήταν μοναδική στιγμή, οπότε το έχω μέσα μου σαν κάτι που έγινε. Θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με τον Αντώνη Μιτζέλο, με τον Δημήτρη Σταρόβα πάρα πολύ, γιατί τον θεωρώ τεράστιο κιθαρίστα, τον παρακολουθώ πάρα πολλά χρόνια, δεν ξέρω αν το γνωρίζει ο ίδιος ή αν το θυμάται από τη Θεσσαλονίκη που είχαμε γνωριστεί και είναι πολλοί ακόμα που θέλω να συνεργαστώ! Και με τους Matisse θα ήθελα!
Είσαι ευτυχισμένος;
Πάρα πολύ! Διανύω μία περίοδο της ζωής μου που συνειδητοποιώ ότι τίποτα δε μετράει, τίποτα δεν έχει αξία, αν δεν είσαι καλά στην προσωπική σου ζωή! Τίποτα δε σε κάνει πιο ολοκληρωμένο από τον άνθρωπο που αγαπάς, τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου, τα παιδιά σου!
Πώς είναι η ζωή σου με το καινούριο μωρό σου;
Οι 3 πρώτοι μήνες είναι πάρα πολύ δύσκολοι από θέμα ύπνου, ευτυχώς η γυναίκα μου δε με έχει αφήσει να το πάρω χαμπάρι, είμαι καλομαθημένος, είναι συνέχεια πάνω από το παιδί!
Πάντα είχα την περιέργεια πώς τα καταφέρνει ένας καλλιτέχνης να είναι και γονιός… Όσο είναι μωρό ακόμα, όχι τόσο όταν μεγαλώσει…
Ο καλλιτέχνης τα καταφέρνει πιο εύκολα, γιατί εμείς είμαστε συνηθισμένοι στα ξενύχτια! Όταν ξυπνάει το μεσημέρι και θέλει να παίξει, θα παίξεις μαζί του! Απλά θα κοιμάσαι λιγότερο! Εγώ την κόρη μου την έχω ήδη κακομάθει, την έχω συνέχεια στην αγκαλιά μου!
Οι μπαμπάδες τελικά είναι πιο χαζομπαμπάδες με την κόρη;
Κοίτα, μπορείς με άνεση να την φιλήσεις περισσότερο! Στον γιο μου ήμουν λίγο κρατημένος, ενώ ήθελα να τον φάω ολόκληρο, ήμουν πιο προσεκτικός επειδή ήμουν ο μπαμπάς και ήταν αγόρι. Τώρα στο κορίτσι είμαι πιο άνετος!
Είσαι αυστηρός μπαμπάς; Τουλάχιστον στον γιο, που είναι πιο μεγάλος;
Ναι! Καταρχήν είναι πολύ σημαντικό, με ότι ασχολείται ένα παιδί να το μαθαίνεις! Δηλαδή, μέχρι πρόσφατα, ενώ όλοι οι φίλοι του είχαν σελίδα στο facebook, ο Χριστόφορος δεν είχε. Προχθές λοιπόν, του έδωσα την άδεια να ανοίξει, εφ’ όσον έχω κι εγώ τους κωδικούς. Όχι για να τον παρακολουθώ, απλά να ξέρω τί μου γίνεται ανά πάσα στιγμή, γιατί όλα αυτά για ένα παιδάκι 12 χρονών είναι παγίδες! Είμαι στα όρια αυστηρός, γιατί δεν θέλω να φέρω το παιδί σε κατάσταση τέτοια, ώστε να κάνει κάτι κρυφά. Δεν τον έχω αφήσει για δικό του καλό να έχει δικό του τηλέφωνο και πάλι όσο μπορώ, γιατί η μαμά του μένει και στην Αμερική κάποιες φορές και τον αφήνει να έχει τηλέφωνο και καλά κάνει, για να μπορεί να τον βρει όταν θα είναι με τους φίλους του. Είμαι αυστηρός λοιπόν, αλλά όχι πολύ!
Με τη μουσική ασχολείται;
Ναι, είναι τραγουδιστής και κιθαρίστας!
Εντάξει, είσαι πολύ χαζομπαμπάς!
Όχι δεν είμαι, να μπεις στο youtube να δεις το video του, που τραγουδάει! Είναι πάρα πολύ καλός! Αν είναι καλός θέλω να ασχοληθεί με την μουσική! Η μουσική είναι έκφραση!
Χρήστο μου, σε ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση αυτή, εφ’ όλης της ύλης! Καλή επιτυχία στην καινούρια σου δισκογραφική δουλειά και εύχομαι να γίνεις ακόμα πιο ευτυχισμένος!!!
Κι εγώ ευχαριστώ πολύ! Και να συνεχίσετε τις επιτυχίες και την φοβερή δουλειά που μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα έχετε καταφέρει να κάνετε στο tralala!
Συνέντευξη στη Ριάνα Κουράκου