Ταξιδέψαμε με τα τραγούδια του Χάρη & του Πάνου! (αποκλειστικό φωτορεπορτάζ και video)

Με τους μουσικούς να παίζουν την εισαγωγή του πρώτου τραγουδιού, ο Χάρης και ο Πάνος μας καλωσόρισαν με το «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον» για να δεχτούν αμέσως το ζεστό μας χειροκρότημα. Η συνέχεια μας έφερε πιο κοντά με «Προσωπικές οπτασίες» και «Παλιά καλοκαίρια» ένα ποίημα της Λίνας Παππά και έπειτα το «Έλα στ’ όνειρό μου». Σειρά του Πάνου να μας ταξιδέψει μέχρι την «Σαντορίνη» ενώ αμέσως μετά ο Χάρης μας πήγε μέχρι το «Υπόγειο» και στη συνέχεια στη «Γυμνή σκιά» τραγούδι το οποίο υπογράφει τη μουσική ο ίδιος και τους στίχους ο «κοτσίδας» όπως αποκάλεσε με χιούμορ τον αδερφό του Πάνο.

Τη θέση στο κέντρο της σκηνής πήρε ο Μάνος Λιδάκης ο οποίος στάθηκε μπροστά στο μικρόφωνο για να ερμηνεύσει με την υπέροχη φωνή του τα γνωστά και αγαπημένα «Δι’ ευχών» και «Νότος». Ο Χάρης και ο Πάνος επιστρέφουν στη σκηνή για να μας ξυπνήσουν ουσιαστικά συναισθήματα και μέσα από τις κρυστάλλινες φωνές τους, μας χαρίζουν τα δικά τους και τόσο αγαπημένα μας «Λουλούδι του δάσους», «Το δωμάτιο», «Για ένα κομμάτι ψωμί».

Στη συνέχεια ο Πάνος παίρνει το μικρόφωνο και μας τραγουδά για τον «Φάνη», ένα τραγούδι από τη δεκαετία του ’90 που φτάνει μέχρι και σήμερα ζωντανό κι αληθινό. Το ένα τραγούδι διαδέχεται το άλλο, ακούμε «Της αγάπης μαχαιριά» και η ατμόσφαιρα ζεσταίνεται όλο και περισσότερο, ο κόσμος τραγουδά ενώ αρκετοί από τους θεατές εγκαταλείπουν τις θέσεις τους για να κατέβουν και να καθίσουν μπροστά στη σκηνή, να έχουν πιο άμεση επαφή, να είναι πιο κοντά στον Χάρη και στον Πάνο.

Στο μικρό διάλειμμα με τη μελωδική φωνή και την κιθάρα του Μάνου Λιδάκη να μας χαρίζει ένα τραγούδι: «Αυτή η νύχτα μένει» σιγοτραγουδάμε μαζί του.

Κι όσο η βραδιά προχωράει έρχεται η ώρα για τα πιο αγαπημένα τραγούδια. Τραγουδήσαμε όλοι μαζί το «Νύχτωσε νύχτα», αναπολήσαμε «Ανόητες αγάπες» και παρακαλέσαμε παρέα με τον Χάρη «Μη γυρίσεις» για να αφεθούμε λίγο αργότερα στο «Don’t worry be happy».

http://www.youtube.com/watch?v=Mu79nQ-mqbI

http://www.youtube.com/watch?v=DDwI9quehoA

Στο σημείο αυτό ο Πάνος μας παρουσίασε τους ταλαντούχους μουσικούς και συνεργάτες τους. Στην κιθάρα και τη φωνή ήταν ο Μάνος Λιδάκης, στα πλήκτρα ο Σπύρος Παπαδάτος, στα τύμπανα ο Μάνος Νεόφυτος, στο μπάσο ο Βαγγέλης Καραπέτρος και στην ηλεκτρική κιθάρα ο Νίκος Τσιμπούκης. Το φωτιστικό σχεδιασμό είχε ο Άρης Μάνης, τον ήχο επιμελήθηκε ο Μάκης Δρακόπουλος ενώ υπεύθυνοι για την επιμέλεια του stage ήχου ήταν οι Δημήτρης Σωτηρόπουλος και Σωτήρης Παπαδόπουλος.

Οι πρώτες νότες από το «Μια βραδιά στο λούκι» και στη συνέχεια το «Συγκάτοικοι όλοι στην τρέλα» μας χαροποιούν κι ανεβάζουν ακόμη περισσότερο το θερμόμετρο, όλο το θέατρο σιγοψιθυρίζει τους στίχους.

Γύρω στις 23.00 τα αδέρφια Κατσιμίχα αποχώρησαν για λίγο. Κανείς μας δεν μετακινήθηκε από τη θέση του, όλοι θέλαμε κι άλλο, το χειροκρότημα συνεχίστηκε με την ίδια θέρμη. Η «απαίτηση» του κόσμου, τους επανέφερε στη σκηνή για το encore. Φυσικά, δεν θα ήταν δυνατό οι δυο καλλιτέχνες να μην βγουν και πάλι επί σκηνής, μας ευχαρίστησαν πάντα με τον χαμηλό τόνο που τους χαρακτηρίζει και μας κράτησαν συντροφιά για λίγο ακόμη, με μουσικές επιλογές που έχουν σημαδέψει και χαρακτηρίσει στιγμές από τις ζωές μας και μοιάζουν σαν να γράφτηκαν χθες, «Θεσσαλονίκη», «Ρίτα Ριτάκι». Στη συνέχεια αγκαλιασμένοι στη μέση της σκηνής, μας είπαν «Γέλα Πουλί μου». Το χειροκρότημα πολύ θερμό και δυνατό!

http://www.youtube.com/watch?v=d2jMgz5QcbY

Όταν άναψαν τα φώτα σ’ όλο το θέατρο, δηλώνοντας και το τέλος της συναυλίας, ένιωσα πως ήταν σύντομη αυτή η στάση των Κατσιμιχαίων και θα ήθελα λίγο ακόμα να κρατήσει. Ξεκίνησαν ήδη τις καλοκαιρινές εμφανίσεις τους σε όλη την Ελλάδα. Αν βρεθούν στα μέρη σας ή αν τύχει να βρεθείτε εσείς στο δρόμο τους, μην τους χάσετε, να ξέρετε θα περάσετε καλά! 

Πιο κάτω δες όλες τις φωτογραφίες από τη συναυλία των αδελφών Κατσιμίχα!