Θανάσης Παπακωνσταντίνου: “Ίσως, πλέον, να χρησιμοποιώ τη μουσική περισσότερο ως Δούρειο Ίππο για να «περάσουν» τα λόγια”

Σε συνέντευξη του στην Αυγή και τη Δήμητρα Κακαουνάκη, Θανάσης Παπακωνσταντίνου ανοίγεται και μιλάει με ειλικρίνεια για πολλά θέματα και κυρίως τη μουσική του πορεία.

Δείτε ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη που παραχώρησε και τι είπε:

Από την «Αγία Νοσταλγία» σε “πρόσκληση δείπνου” και μάλιστα “κυανίου”. Από εκεί μέχρι εδώ, πόσα χιλιόμετρα έγραψες; 

“Μέσα στην άψη της δημιουργίας, ούτε που κατάλαβα πώς πέρασαν τα χρόνια. Εξελίχθηκα; Στιχουργικά, σίγουρα ναι. Έφυγε η αγαρμποσύνη της ανωριμότητας και τη θέση της πήρε, σιγά-σιγά, η λιτή προσέγγιση των πραγμάτων, των θαυμάτων και των τραυμάτων. Μουσικά, θα χρειαστεί κι άλλος χρόνος για να μπορέσω να κάνω αξιόπιστη σύγκριση. Ίσως, πλέον, να χρησιμοποιώ τη μουσική περισσότερο ως Δούρειο Ίππο για να «περάσουν» τα λόγια“.

Τα τραγούδια σου φαίνεται να χτίζουν συνειδήσεις. Το αντιλαμβάνεσαι ως αποστολή;

“Το έχω ξαναπεί: Όσο πιο ανεύθυνος αισθάνεται κάποιος δημιουργός, τόσο πιο αληθινή τέχνη μπορεί να παράξει. Καμιά σκέψη, καμιά προσδοκία δεν θέλω να με φρενάρει“.

Τα τραγούδια σου τα ζεις ή τα γράφεις μόνο;

“Άλλα τα ζω και ύστερα τα γράφω κι άλλα τα γράφω και ύστερα τα ζω“.

Μερικοί σε αντιμετωπίζουν ως σύμβολο. Φοβάσαι μήπως σε απορροφήσει το σύστημα;

“Δεν νομίζω να ισχύει αυτό που λες. Τα τραγούδια και τις μουσικές τα φτιάχνω για μένα. Για να κρατηθώ όρθιος μες στη ζωή. Για να περάσω όσο πιο καλά μπορώ. Δεν είμαι τίποτε άλλο παρά ένας καλοπερασάκιας“.