Θέατρο: “Εγώ η Γωγώ” | Είδαμε την παράσταση!
Πρώτη εικόνα στη σκηνή τα συντρίμμια ενός αυτοκινήτου, που έχει μετατραπεί κυριολεκτικά σε μια άμορφη μάζα, από την οποία ξεπροβάλουν δύο αγωνιώδη χέρια, προσπαθώντας με μανία να απεγκλωβιστούν. Το σκηνικό πνίγεται στον καπνό και με δυσκολία πια μπορεί κανείς να διακρίνει τις προσπάθειες της ηθοποιού να εμφανιστεί στο κοινό. Η Γωγώ (Ελισάβετ Κωνσταντινίδου) παραμένει κατά το ήμισυ εγκλωβισμένη, με τα πόδια σφηνωμένα κάτω από τις λαμαρίνες, με τον γκρεμό μπροστά της και τη θάλασσα πίσω της. Τριγύρω δεν υπάρχει ψυχή, μόνη της συντροφιά το ραδιόφωνο που εξακολουθεί να παίζει μια εκπομπή φιλοσοφικού περιεχομένου, αναμοχλεύοντας την ενδοσκοπική διάθεση της ηθοποιού.
Κάπως έτσι ξεκινάει ο μονόλογος, με τη Γωγώ να παραληρεί για αρκετά από τα σύγχρονα προβλήματα και να ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής της, μιλώντας για τον άντρα της, τον γιο της, την πεθερά της, και τους γονείς της. Ένας γλυκόπικρος απολογισμός, με πολλά σκαμπανεβάσματα και εναλλαγές στη διάθεσή της, που περνάει εύκολα από την αισιοδοξία στην απογοήτευση, από το γέλιο στο δάκρυ. «Αν δεν αγαπάς κάτι, τότε αυτό χαλάει», λέει η Γωγώ, η οποία σε μια προσπάθεια να αγαπήσει και να κατανοήσει τον εαυτό της, καταλήγει να αποδέχεται τη μετριότητα που θεωρεί πως πρεσβεύει, ως κάτι θετικό. Μέσα στη μοναξιά και την αγωνία της για σωτηρία και μετά από αρκετές κρίσεις πανικού, εμφανίζεται ένας νέος, αμίλητος, για να την ζεστάνει, να την καθησυχάσει με την παρουσία του και στο τέλος να την κλέψει. Τότε φαίνεται να λυγίζει ακόμα περισσότερο.
Η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, έχοντας δοκιμαστεί σε αρκετούς κωμικούς ρόλους, ανταποκρίνεται με ευστοχία και άνεση στον δραματικό τόνο, όπου αυτός απαιτείται, σε μια υπερπροσπάθεια ώστε να αποδώσει επιτυχώς τις απαιτήσεις του μονολόγου, που εξαιτίας του είδους είναι ιδιαίτερα αυξημένες. Έτσι κερδίζει υποκριτικά το προσωπικό της στοίχημα, ενώ προσπαθεί να αναπαραστήσει το περιεχόμενο και το νόημα ενός κειμένου που δεν έχει αρχή, μέση και τέλος. Σε αρκετά επίσης σημεία, το κείμενο της Ελένης Γκασούκα, παρουσιάζει «κενά» και ξεφεύγει από την ουσία των πραγμάτων, διανθισμένο με άνευ περιεχομένου αερολογίες.
Το σκηνικό είναι αρκετά βαρύ, δημιουργώντας την αίσθηση πως όλος αυτός ο μεταλλικός όγκος πίσω από τον οποίο βρίσκεται η Γωγώ, κινδυνεύει να καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή. Η σκηνοθεσία, επίσης από την Ελένη Γκασούκα, είναι σχεδόν ανύπαρκτη και αναγκάζει την Ελισάβετ Κωνσταντινίδου να χρησιμοποιεί ως μόνα εκφραστικά μέσα τις κινήσεις των χεριών, τα σκαμπανεβάσμαντα της φωνής και τις εκφράσεις του προσώπου της. Ο καπνός που παραμένει έντονος σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της παράστασης, εντείνει την αγχώδη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πρωταγωνίστρια, μαζί με τα αναπνευστικά προβλήματα των θεατών. Όσο για τα κοστούμια, ουδέν σχόλιο….. ο έχων οφθαλμούς…. ορά και αποφαίνεται…..
Εν κατακλείδι, η παράσταση βασίζεται αποκλειστικά στην ερμηνεία της ηθοποιού και στην μετριότητα που μάλλον αρμόζει περισσότερο στο κείμενο παρά στην ίδια τη Γωγώ…..
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο – Σκηνοθεσία: Ελένη Γκασούκα
Σκηνικά – ενδυματολογική επιμέλεια: Μαρία Φιλίππου
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική επιμέλεια: Πάνος Σουρούνης
Φωτογραφίες: Λάμπης Μηλαίος
Παραγωγή: Θεατρικές επιχειρήσεις Κάρολος Παυλάκης
Σύμβουλος Τύπου: Σεμίνα Διγενή
Προβολή – Επικοινωνία: BrainCo
Πρωταγωνιστεί η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου.
Συμμετέχει ο Νίκος Πιζάνης.
ΗΜΕΡΕΣ & ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Δευτέρα – Τρίτη 9 μ.μ.
Τετάρτη : 6.30 μ.μ.
Διάρκεια: 75 λεπτά
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
16 ευρώ Πλατεία, 12 ευρώ φοιτητικό , συνταξιούχων (άνω των 60 ετών ),
10 ευρώ ανέργων
Την Τετάρτη γενική είσοδος : 12 ευρώ
ΩΡΕΣ ΤΑΜΕΙΟΥ:
Δευτέρα έως Κυριακή 10.30 π.μ. – 1.30 μ.μ. & 5.00 μ.μ. – 9.30 μ.μ.
τηλ. ταμείου 2103312343