Tindersticks: μια ήρεμη, ταξιδιάρικη βραδιά

Με λυρικη διαθεση έπαιξαν τραγούδια απο τον τελυεταίο τους δίσκο αλλα και παλαιότερες δουλειές. Τσελο, σαξοφωνο, πλήκτρα, πολλές κιθάρες (ηλεκτρικές-ακουστικές), μπάσο, μεταλόφωνο, μελόντικα, ακορντεόν (σαν ένα μικρό music box) νταμς, μπάσσο, κρουστά, μπορεί να ξέχασα και κανένα με τόσα όργανα επι σκηνής που χρησιμοποιεί το συγκρότημα.

Η ιδιαίτερα ατμοσφαιρική μουσική τους θα μπορούσε να απο τελεί σάουντρακ ταινίας. Το ενημερωμένο κοινό τραγουδούσε μαζί με τον Stuart Ashton Staples ιδιαίτερα σε κάποια στιγμή που χρειάστηκε να διακόψουν τη συναυλία (τεχνικό πρόβλημα) και τότε ο τραγουδιστής χωρίς να διαστάσει καθόλου κάθησε μπροστά στη σκηνή, με την ακουστική κιθάρα και τραγούδησε ένα κομμάτι μαζί με τον κόσμο. Μετα η συναυλία συνεχίστηκε κανονικά. Black smoke, no more affairs, falling down a mountain (η τελευταία τους δουλειά). Με ωραίο ντύσιμο (ο ντράμμερ φορούσε κουστούμι με μαντίλι στο πέτο, ο τραγουδιστής γιλέκο) και στυλ το επταμελές συγκρότημα έφερε τους εσωτερικούς ήχους και τους συνεχόμενους επαναλαμβανόμενους ρυθμούς στο θέατρο του Λυκαβητού ταξιδεύοντας τον κόσμο που βρέθηκε εκεί και προσφέροντας με μια διάθεση χαλάρωσης, ηρεμίας και ανάμνησης τον ήχο αυτό που γνώρισε στο καινούργιο κοινό και ξαναθύμισε στους ήδη μυημένους.

Μια ωραία, ήρεμη, ταξιδιάρικη βραδιά που όταν έκλεισε βρήκε τον κόσμο χαλαρό και αγκαλιασμένο να τραγουδάει και να χορεύει στο ρυθμό της.