Αποφάσισε λοιπόν να πάει στο γέροντα και να ζητήσει τη συμβουλή του. Όταν έφτασε σπίτι του τον είδε να κάθεται ευτυχισμένος δίπλα στη θάλασσα. Μόλις άκουσε το γλυκό ήχο του κουδουνιού κατάλαβε το γιατί. Έτσι ζήτησε από τον γέροντα να του δανείσει για λίγο το κουδουνάκι. Γιατί όχι; -είπε εκείνος- Σε παρακαλώ όμως να μου το επιστρέψεις γιατί χωρίς αυτό είμαι δυστυχισμένος.
Ο φαρμακοποιός τον ευχαρίστησε και υποσχέθηκε να του φέρει το κουδουνάκι την ά Όταν πήγε σπίτι του, έβαλε το κουδουνάκι στο κήπο του κι ο ήχος του ήταν τόσο χαρούμενος που χαλάρωσε, η ζωή του φάνηκε όμορφη και άρχισε μονομιάς να χορεύει….
Την επόμενη μέρα ο φαρμακοποιός δε φάνηκε από το σπίτι του γέροντα και εκείνος είχε κιόλας χάσει το κέφι του χωρίς το κουδουνάκι του…. Κάθε λίγο και λιγάκι έβγαινε στο δρόμο και κοιτούσε μήπως ερχόταν κανείς αλλά τίποτα!…Μέχρι που άκουσε μια υπέροχη φωνή να έρχεται από μακριά! Ήταν μια πολύ καλή τραγουδίστρια, με βελούδινη, Χολιγουντιανή φωνή.
Δεν την αναγνωρίζετε? Την έλεγαν Donna Lynton ή αλλιώς Dianne Carol Lynton και ήταν το πρωτοχρονιάτικο δωράκι για τους γονείς της! Πατέρας της, ο Αμερικανός τραγουδιστής Charles Lynton και η μητέρα της, η Ρωσίδα πιανίστρια Anne Salyk. Γεννημένη την δεκαετία του 1950 (1951), ήρθε για να παραμείνει στην μουσική σκηνή, μαγεύοντας μας με την φωνητικές της δυνατότητες! Πατρίδα της το Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, και ταλέντο της, το τραγούδι.
Η συγκεκριμένη τραγουδίστρια, έκλεψε τις εντυπώσεις μου όταν άκουσα στο ραδιόφωνο να παίζει το γνωστό κομμάτι «If I never sing another song» που πρωτοτραγούδησε η αγαπημένη μου Shirley Bassey, με αέρα μιας παλιάς λαμπερής εποχής, και ρομαντικό, νοσταλγικό και ταυτόχρονα γεμάτο ύφος ερωτικό, ερμηνευμένο αυτήν την φορά από την Donna Lynton. Κομμάτι που ακούγοντας το, αφήνεις την φαντασία σου να τρέξει, να φανταστεί την μορφή και την εμφάνιση της ερμηνεύτριάς του. Πρόκειται για ένα κομμάτι που κλέβει τις εντυπώσεις, και μένει στην μνήμη, για όσους αγαπούν αυτό το είδος της soul αλλά και τις μπαλάντες.
Κατά την δεκαετία του 60′, ήταν μέλος του γκρουπ “The Ronettes” με το οποίο περιόδευσε για περίπου 3 χρόνια και έπειτα ακολούθησε την δική της σόλο καριέρα αυτήν την φορά στον Καναδά. Πιο γνωστή σε εμάς έγινε όμως με την επιτυχία που έκανε το soundtrack τηλεοπτικής σειράς εν ονόματι “Charlie’s Angels” που σίγουρα θα ‘χετε ακουστά και το οποίο ερμήνευσε η ίδια..Όχι μόνο η συγκεκριμένη επιτυχία έκανε το όνομα της να λάμψει, αλλά τα ΜΜΕ επίσης, ασχολήθηκαν για πολύ ακόμη μαζί της, ώστε έγινε ακόμη πιο γνωστή στο κοινό της. Έχει συνεργαστεί, με πολλούς διεθνείς καλλιτέχνες όπως ο Count Basie, ο Lionel Hampton, οι Drifters, ο Chubby Checker, ο James Brown αλλά και με τις Supremes. Όσο ολοκληρώνει την καριέρα της στην Αμερική, μας χαρίζει και το άλμπουμ «Call Me Donna». Μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά singles : “Boomerang” 1977, “Charlie’s Angels Theme” 1978, “Let the curtain fall” 1980, “Vrede” 1981, “(That’s why) I ll always love you” 1986.
Μας αρέσει, γιατί έχει μοναδικό μουσικό στυλ, και σημείωσε την επιτυχία της με απόλυτη διακριτικότητα, ακόμη και αν το όνομα της δεν μας λέει κάτι με το πρώτο άκουσμα.. Δεν ονομάζεται τυχαία «diva» της μουσικής, ενώ θα την θυμόμαστε, για τα υπέροχα τραγούδια της που μας παρασύρουν, και που διεκδικούν επάξια μια θέση στις συλλογές μας. Η Donna Lynton, ζει πλέον στην Ολλανδία την οποία αγαπά πολύ, ήδη από το 1976 .
Ρίχνοντας μια ματιά πίσω στην ιστορία μας, όταν πήγε πια μεσημέρι ο γέροντας φώναξε ένα μαθητή του, τον Κόταρο και του είπε: Πήγαινε μέχρι το σπίτι του φαρμακοποιού. Χτες του δάνεισα το ασημένιο κουδουνάκι μου μα ξέχασε να μου το επιστρέψει. Πες του πως τον περιμένω! Ο Κοτάρο πήγε στο σπίτι του φαρμακοποιού όσο πιο γρήγορα μπορούσε.
Όταν έφτασε εκεί είδε έκπληκτος τον Τσιάο, έναν άλλο μαθητή του γέροντα, και το φαρμακοποιό να χορεύουν χαρούμενοι στον κήπο. Και πριν καλά καλά το καταλάβει αισθάνθηκε τόσο ευτυχισμένος που άρχισε να χορεύει κι εκείνος. Ο ήλιος κόντευε να δύσει και ο γέροντας ακόμα περίμενε το ασημένιο κουδουνάκι του. Τελικά δεν άντεξε άλλο και πήγε ο ίδιος να δει τι συνέβαινε.
Σαν έφτασε στο σπίτι άκουσε τον ήχο του ασημένιου κουδουνιού και είδε στον κήπο, τον φαρμακοποιό και τους δύο του μαθητές να χορεύουν χαρούμενα. Η λύπη του εξαφανίστηκε και ένιωσε την επιθυμία να χορέψει. Πιάστηκε χέρι-χέρι με το φαρμακοποιό, τον Τσιάο και τον Κοτάρο και ευτυχισμένοι συνέχισαν να χορεύουν όλοι μαζί. Κι όποιος περνούσε απ το σπίτι του φαρμακοποιού το έριχνε κι αυτός στο χορό.. Και ζήσαν αυτοί καλά, και εμείς τραλαλά!
Διαβάστε επίσης
