Ute Lemper
Το ιστορικό θέατρο «Μπερλίνερ Ανσάμπλ» την αποδέχθηκε ως ιδανική ερμηνεύτρια των Μπρεχτ και Κουρτ Βάιλ, ενώ ο κορυφαίος μαέστρος Ζούμπιν Μέτα την επέλεξε ως «κλασική σολίστα» σε παραστάσεις μεγάλων συμφωνικών ορχηστρών (Βοστώνης, Λονδίνου, Ισραήλ) σε εμφανίσεις τους στα πιο φημισμένα θέατρα του κόσμου (Σκάλα του Μιλάνου, Πίκολο Θέατρο, Λίνκολν Σέντερ, Όπερα του Σίδνεϋ κλπ).
Η Ούτε Λέμπερ, η τραγουδίστρια, ηθοποιός, χορεύτρια, μουσικός, ζωγράφος και μοντέλο, με το «ταλέντο φωτιά» και τον πολυδιάστατο σκηνικό χαρακτήρα, κατέκτησε τη διεθνή καταξίωση με λαμπρές ερμηνείες σε μιούζικαλ και καμπαρέ, αλλά και με τις ροκ, τζαζ, ακόμη και τις κλασικές εκφάνσεις της. Αυτή τη φορά η συγκλονιστική, καθηλωτική και σαγηνευτική Femme Fatale, επισκέφθηκε τη χώρα μας, φέρνοντας στις καλλιτεχνικές αποσκευές της, πέρα απ’ τη φήμη, τις διακρίσεις και το εκπληκτικό της ρεπερτόριο, μια νέα προσωπική της πρόκληση. Το αυθεντικό συναίσθημα, η καταπληκτική φωνή, η επιβλητική σκηνική παρουσία και η φλογερή αισθαντικότητα της μεγάλης Ντίβας, τέθηκαν στην υπηρεσία του πιο ερωτικού, του πιο καυτού μουσικού είδους: του «Παντοτινού Τάγκο»! Με μετάκληση και παραγωγή της εταιρίας διοργάνωσης πολιτιστικών εκδηλώσεων ΛΑΒΡΥΣ, η Ούτε Λέμπερ παρουσίασε στις 20 & 21 Φεβρουαρίου 2010 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το νέο πρότζεκτ της «Ultimo Tango». Το ελληνικό κοινό γέμισε ασφυκτικά τις δύο μέρες, κάνοντάς τες «sold out» με την έναρξη κιόλας της προπώλησης και την αποθέωσε για μια ακόμη φορά.
Με αφορμή την παρουσία της στην Ελλάδα, η διάσημη star μίλησε στο συνεργάτη μας Σάββα Γουλόπουλο για τη συγκεκριμένη παράστασή της, την προσωπική ζωή και τα μελλοντικά της σχέδια.
Κυρία Λέμπερ καλώς ήρθατε. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από την ανταπόκριση του κοινού στη χθεσινή και προχθεσινή σας παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών; Σε σχέση μάλιστα με παλιότερες εμφανίσεις σας στην Ελλάδα;
Νομίζω ότι ήσασταν παρών στη συναυλία, άρα είστε καταλληλότερος από εμένα για να κρίνετε αν άρεσε ή όχι το Ultimo Tango στους Έλληνες φίλους μου. Από την πλευρά μου, αυτό που εγώ εισέπραξα ήταν μια ακόμη επιβεβαίωση της θερμής σχέσης μας (σ.σ.: με το Ελληνικό κοινό) που ξεκίνησε εδώ και αρκετά χρόνια. Μου ταιριάζουν οι Έλληνες και πιστεύω ότι κι εγώ ταιριάζω σ’ αυτούς. Επί πλέον είναι φανερό πως και το πάθος του Τάγκο, ταιριάζει απόλυτα σ’ αυτή τη χώρα. Όσον τώρα αφορά στις συγκρίσεις με τις παλιότερες εμφανίσεις μου στην Αθήνα, νομίζω ότι αυτές δεν είναι εφικτές, αφού κάθε φορά έρχομαι με ένα διαφορετικό κόνσεπτ. Παρ’ όλα αυτά όμως θα ήθελα να σας πω ότι μια από τις πολυτιμότερες αναμνήσεις μου, είναι οι συναυλίες μου στο θέατρο Ηρώδου Αττικού. Είναι υπέροχος χώρος, νιώθεις το βάρος της Ιστορίας, αντλείς έμπνευση και αναλαμβάνεις την ευθύνη. Είναι πολύ σημαντικό να τραγουδάς κάτω απ’ την Ακρόπολη. Στο μέρος όπου πριν 2.500 χρόνια γεννήθηκε ο σημερινός δυτικός πολιτισμός.
Τι εννοείται μ’ αυτό; Τι είναι για εσάς η Ελλάδα και τι πιστεύετε ότι προσέφερε στο σημερινό κόσμο;
Είναι πολύ εύκολο να απαντήσει κανείς για « τις επιστήμες, την τέχνη» και πολλά άλλα. Εγώ όμως στέκομαι σε δύο άλλες ελληνικές «εφευρέσεις». Οι Έλληνες ανακάλυψαν τη Φιλοσοφία και τη Δημοκρατία. Τα δύο απαραίτητα συστατικά στοιχεία κάθε σημερινής, οργανωμένης κοινωνίας, που θέλει να εμφανίζεται ως ανθρωποκεντρική και δίκαιη. Αυτά τα δύο πιστεύω πως αποτελούν τη μεγαλύτερη προσφορά των Ελλήνων στον Οικουμενικό πολιτισμό.
Ας επιστρέψουμε στην παράστασή σας. Έχετε ταυτισθεί κυρίως με το καμπαρέ. Γιατί αυτή η στροφή αυτή τη στιγμή στο Tango με το ταυτόχρονο αφιέρωμα στον Astor Piazzolla αλλά και σε άλλους συνθέτες;
Το Tango είναι η μουσική του έρωτα, της ζωής, του πόνου, της προδοσίας, του χωρισμού, της συνεύρεσης. Προσωπικά βρίσκω τις ιστορίες που αφηγούνται τα τραγούδια του, πολύ φιλοσοφικές, πολύ ποιητικές. Γι’ αυτό και αποφάσισα να κάνω αυτή την περιοδεία με Tango τραγουδισμένα σε διαφορετικές γλώσσες, όπως αυτό βιώθηκε και εκφράσθηκε μέσα από διαφορετικές κουλτούρες. Δεν πιστεύω μάλιστα, ότι άφησα το ρεπερτόριο του καμπαρέ για το Tango. Μοιάζουν τόσο πολύ αυτά τα δύο είδη. Νιώθω απλά, σα να πέρασα σ’ ένα άλλο δωμάτιο του ίδιου σπιτιού. Τα Tango περιγράφουν τον υπόγειο κόσμο των μπαρ, όπως ακριβώς και το καμπαρέ. Έναν κόσμο, όπου τα όνειρα πωλούνται και αγοράζονται. Ειλικρινά, πιστέψτε με, μέσα σε κάθε Tango ανακαλύπτω και μια ταινία του Φασμπίντερ, μια νέα «Όπερα της Πεντάρας». Και το Καμπαρέ και το Tango είναι σύγχρονα για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Κάτι αναγάγετε σε «κλασικό» γιατί είναι και αυθεντικό!
Τα τραγούδια που ερμηνεύετε σας εκφράζουν απόλυτα, αντανακλούν και την γενικότερη στάση της ζωής σας;
Όλα τα τραγούδια που ερμήνευσα με εκφράζουν. Η προσωπική μου ζωή είναι όμως έξω απ’ τη σκηνή, στον αληθινό κόσμο. Κάποιες χρονικές περιόδους ένιωσα ότι υπήρχε μια ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στην καθημερινότητά μου και στην καλλιτεχνική μου έκφραση. Όχι όμως ταύτιση. Πάντα κρατώ την απαραίτητη απόσταση. Η αποστασιοποίηση του καλλιτέχνη είναι ένας αναγκαίος πιλότος στη τέχνη και τη ζωή του.
Είστε μια Γερμανίδα που ζει όμως στη Νέα Υόρκη. Γιατί αυτή η επιλογή; Νιώθετε Νεοϋορκέζα; Συνεχίζετε να κουβαλάτε μέσα σας τη δική σας πολιτιστική κληρονομιά;
Προσωπικά νιώθω σαν πολίτης του κόσμου. Ο προσωπικός μου κόσμος είναι πολύ διεθνής, γι’ αυτό μου αρέσει να ζω σε μια από τις πιο ανοιχτές και διεθνής πόλεις του πλανήτη όπως είναι η Νέα Υόρκη. Είναι το μεγαλύτερο χωνευτήρι του κόσμου: Γάλλοι, Έλληνες, Γερμανοί, Ιταλοί, Λατινοαμερικάνοι, Ασιάτες, όλοι είμαστε Νεοϋορκέζοι, αλλά και όλοι κουβαλάμε την ιστορία μας, με την ιδιαίτερη πολιτιστική της κληρονομιά.
Ποια είναι τα μελλοντικά επαγγελματικά σας σχέδια;
Ετοιμάζομαι να ηχογραφήσω ένα CD σε μουσική Άστορ Πιατζόλα με το ιστορικό κουιντέτο του. Μέχρι τότε θα συνεχίζω την παγκόσμια περιοδεία μου με το Ultimo Tango, που ένας σταθμός της ήταν και η Ελλάδα.
Ποια είναι η απαίτηση που έχετε απ’ τον εαυτό σας, αλλά και η ελπίδα σας για τη δημιουργική σας συνέχεια;
Να προχωρήσω σε κάτι νέο, να πω κάτι φρέσκο. Να καταφέρω χωρίς να προδίδω τις βάσεις και τις αρχές μου, να πάω δύο βήματα πιο πέρα, πιο μπροστά. Να εκφράσω μια προσωπική αλήθεια, με την ελπίδα ότι αυτή θα αφορά και άλλους, πολλούς.
Τελειώνοντας θα ήθελα να κάνετε μια ευχή για το tralala.gr
Εύχομαι καλή επιτυχία στην προσπάθεια σας να στηρίξετε την διεθνή μουσική σκηνή.