Συνέντευξη | Βασιλική Νταντά: «Έχω μάθει να δουλεύω μόνη μου και να μην στηρίζομαι σε κανέναν!»

Η Βασιλική Νταντά, κυριολεκτικά λίγες ώρες πριν αναχωρήσει για τις προγραμματισμένες εμφανίσεις της στην Αμερική στο πλευρό του Λευτέρη Πανταζή, συναντήθηκε με την αρχισυντάκτρια του tralala.gr, Σοφία Μπεκιάρη και μοιράστηκε μαζί της πολλά!

Με ειλικρινή διάθεση δεν δίστασε να απαντήσει σε κάθε ερώτημα που της τέθηκε… δεν έκρυψε την ευαισθησία της για τα αδέσποτα ζωάκια, αποκάλυψε ποια είναι η σχέση της με τα socia lmedia ενώ μας εκμυστηρεύτηκε πως ξεκίνησε να τραγουδά και αν έχει χρειαστεί να στηριχτεί σε κάποιον άνθρωπο του χώρου ως σήμερα!

Βασιλική χαίρομαι πολύ που βρισκόμαστε γι’ αυτή τη συνέντευξη λίγο πριν αναχωρήσεις για Αμερική. Θέλω να μου πεις πως είσαι αυτή την περίοδο!

Όντως, σε λίγες ώρες αναχωρώ για Αμερική μαζί με τον Λευτέρη Πανταζή, τον Master Tempo και την Konnie Μεταξά. Είμαι ενθουσιασμένη αλλά και αγχωμένη ταυτόχρονα γιατί είναι η πρώτη φορά που πάω στην Αμερική. Υπάρχει επίσης και το άγχος του ότι θα αποχωριστώ τους δικούς μου, το σκύλο μου, τους ανθρώπους μου, το μέρος μου… για πρώτη φορά για τόσο μεγάλο διάστημα!

Πόσο καιρό θα λείψετε συνολικά;

Πέντε εβδομάδες!

Ξέρω ότι στο σκύλο σου έχεις τεράστια αδυναμία. Πώς θα διαχειριστείς το γεγονός ότι θα βρίσκεσαι τόσες εβδομάδες μακριά του;

Εντάξει, τώρα με ταsocialmediaκαι την τεχνολογία μπορείς να δεις και να μιλήσεις με οποιονδήποτε θέλεις όπου κι αν βρίσκεσαι, αλλά δυστυχώς ο σκύλος μου είναι ο μόνος με τον οποίο δεν θα καταφέρω να… μιλήσω!! Τις τελευταίες μέρες τον κοιτούσα και ήμουν έτοιμη να βουρκώσω, είμαι σ’ αυτή τη φάση… τον κρατάω περισσότερη ώρα αγκαλιά γιατί στενοχωριέμαι που θα τον αφήσω.

Είσαι από τους καλλιτέχνες που είναι έντονα ευαισθητοποιημένοι σε ότι αφορά τα δικαιώματα των ζώων. Τι, πιστεύεις, είναι αυτό που μας προσφέρουν τα ζώα και πως μπορούμε να τα βοηθήσουμε;

Τα ζώα, και ιδίως τα κατοικίδια, μόνο μας προσφέρουν. Μας δίνουν αγάπη, συντροφικότητα και χαρά κι όταν τα φροντίζουμε πάλι εμείς βγαίνουμε κερδισμένοι από αυτό. Την αγάπη που τους δίνουμε μας την επιστρέφουν στο διπλάσιο. Είναι σαν να κάνουμε μια καλή πράξη, γινόμαστε κι εμείς καλύτεροι μέσα από αυτό. Όσον αφορά το θέμα της κακοποίησής τους, δεν θα ήθελα να το συζητήσω περαιτέρω γιατί δεν θέλω να βοηθήσω στην αναπαραγωγή του. Είναι τραγικό ένας άνθρωπος να ξεσπά πάνω σε αυτά τα απροστάτευτα πλάσματα, το θεωρώ «φτώχεια».

Τελικά είναι το κράτος μας «οχυρωμένο» όσον αφορά τέτοια ευαίσθητα θέματα; Υπάρχει πρόνοια για όλα αυτά;

Έχω δει να βελτιώνονται κάποια πράγματα αλλά νομίζω ότι σε αυτό έχει βοηθήσει το γεγονός ότι από μόνοι μας έχουμε αρχίσει να σκεφτόμαστε διαφορετικά σε ορισμένους τομείς. Έχουμε συνολικά ευαισθητοποιηθεί περισσότερο και ίσως συνέβαλαν και τα socialmediaσ’ αυτό. Ποιος θα δει ένα videoκακοποίησης κάποιου ζώου και θα μείνει ασυγκίνητος παρακολουθώντας το; Θεωρώ ότι οι πιο πολλοί δεν θα μπορέσουν καν να το δουν ως το τέλος. Το κράτος δεν φαίνεται να έχει κάνει κάτι από μόνο του, οι άνθρωποι είναι αυτοί που έφεραν την αλλαγή όσο μικρή ή μεγάλη κι αν είναι.

Μου ανέφερες τα socialmedia, πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν ειδικά όσον αφορά ανθρώπους που εκτίθενται δημόσια όπως εσείς οι καλλιτέχνες; Μπορούν να γίνουν και επικίνδυνα;

Τα socialmediaπια έχουν γίνει must, είναι απαραίτητα. Βλέπεις ακόμα και τραγουδιστές παλαιότερους που πια το προσπαθούν και το ‘χουν βάλει κι αυτοί στην καθημερινότητά τους. Πόσο μάλλον για μας που είμαστε η νεότερη γενιά… Όταν τα χρησιμοποιούμε καθαρά για τη δουλειά μας… εντάξει, το κατανοώ αλλά σαν άνθρωποι κάνουμε σίγουρα κατάχρησή τους. Εγώ προσωπικά το χρησιμοποιώ πολύ όσον αφορά τη δουλειά μου αλλά σαν άνθρωπος θέλω να το περιορίσω όσο γίνεται. Δεν θέλω να επικοινωνώ με τους φίλους μου με μηνύματα στα social, κάτι που πλέον έχει γίνει συνήθεια γιατί είμαστε όλοι με ένα κινητό στο χέρι. Προτιμώ την προσωπική επαφή με τους δικούς μου ανθρώπους!

Έχει χαθεί η προσωπική επαφή μεταξύ των ανθρώπων έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα;

Απ’ τη μία έχω νιώσει ότι τα socialmediaμας βοήθησαν σε κάποια θέματα, ας πούμε μας βοήθησαν να βρούμε κάποιους συμμαθητές μας με τους οποίους είχαμε χαθεί για χρόνια ή να συνομιλούμε με ανθρώπους μας που μένουν μακριά μας και δεν τους βλέπουμε συχνά. Απ’ την άλλη η πολλή χρήση είναι –όπως προείπα- αυτό που μας βλάπτει.

Υπάρχουν πιστεύεις και περιπτώσεις ανθρώπων τους οποίους βοήθησαν τα socialmediaνα αναδειχθούν, χωρίς αυτοί να έχουν το αντίστοιχο ταλέντο για τα καταφέρουν;

Τα socialσου παρέχουν εικόνα και ήχο, όταν δεις κάποιον από κοντά… καταλαβαίνεις αν έχει την αξία που πίστευες. Ο καθένας μας πλάθει το δικό του προφίλ και το παρουσιάζει, δείχνουμε όλοι ευτυχισμένοι προς τα έξω. Η ουσία είναι να προσπαθήσουμε να είμαστε και στην πραγματικότητα αυτό που δείχνουμε στον κόσμο. Πολλές εικόνες που βλέπουμε στα socialmediaκαι μας δίνουν μια εντύπωση, μπορεί να είναι και fakeως έναν βαθμό.

Επιστρέφοντας λοιπόν στο ταξίδι σου, πόσο ανυπομονείς να συναντήσεις το κοινό των ομογενών στην Αμερική, ένα κοινό που για πρώτη φορά θα συναντήσεις;

Είναι ο λόγος που είμαι τόσο ενθουσιασμένη. Ο Λευτέρης Πανταζής έχει ήδη πάει πάρα πολλές φορές και με προετοιμάζει για όσα θα δούμε και θα κάνουμε εκεί. Νιώθω μια συγκίνηση γιατί δέχομαι πολλά μηνύματα από ένα κοινό το οποίο δεν ξέρω αλλά έχω ακούσει πως είναι πολύ θερμό και του λείπει η ελληνική μουσική κι οι Έλληνες καλλιτέχνες. Οι ομογενείς είναι… παραπάνω λαϊκοί από ότι εμείς εδώ!

Πώς το εξηγείς αυτό;

Ακούω συνέχεια ότι θέλουν τα λαϊκά τραγούδια, τα αποζητούν. Τους λείπει η γνήσια ελληνική μουσική, δεν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά. Εγώ έφτιαξα το πρόγραμμά μου λαμβάνοντάς το υπόψιν αυτό και με χαροποίησε ιδιαίτερα.

Πώς προέκυψε η πρόταση αυτή για να πας στην Αμερική μαζί με τον Λευτέρη Πανταζή;

Το έχω συζητήσει αρκετές φορές αυτό το ενδεχόμενο και με άλλους καλλιτέχνες. Ποτέ δεν ήταν το σωστόtimingκαι φοβόμουν να κάνω αυτό το ταξίδι, υπερίσχυε μάλλον ο φόβος μου. Τώρα είναι το σωστό timing, έκατσε έτσι απλά… ήρθε η πρόταση και συμφωνήσαμε. Ο Λευτέρης Πανταζής είναι κι ένας καλλιτέχνης με τον οποίο έχω δουλέψει πολλές φορές, είναι άνθρωπος ελεύθερος, λαϊκός, πολύ συζητήσιμος κι ότι έχει να στο πει… στο λέει. Νιώθω καλά μαζί του γιατί τον ξέρω χρόνια, τον αγαπώ και τον εκτιμώ πάρα πολύ. Θέλω να ζήσω τις αντιδράσεις του κόσμου εκεί με το που θα τον δουν να βγαίνει στην σκηνή!

Όταν περνάς καλά σε μια συνεργασία, τα πράγματα πάνε και λίγο μόνα τους! Όταν όμως δεν συμβαίνει αυτό, πως αντιδρά η Βασιλική;

Όταν μια συνεργασία δεν πάει καλά, οι φθορές ξεκινούν και είναι γενικότερες. Αυτό ισχύει παντού! Δουλεύω πάρα πολλά χρόνια -αναλογικά με την ηλικία μου- κι έχω μάθει να το διαχειρίζομαι. Αντιμετωπίζω και τη γκρίνια και τη φθορά με επαγγελματισμό. Δεν υπάρχει περίπτωση να αποχωρήσω από σχήμα, εκτός κι αν συμβεί κάτι τόσο ακραίο. Εγώ θα βγω, θα κάνω τη δουλειά μου και θα είναι όλα όπως πρέπει… δεν νομίζω ότι σκέφτομαι επιπόλαια σε αυτές τις περιπτώσεις.

Σαν άνθρωπος δείχνεις να είσαι δυναμική και συγκροτημένη. Είναι όντως έτσι τα πράγματα ή είναι η άμυνά σου αυτή ώστε να μην επηρεαστείς από πιθανά αρνητικά σχόλια σχετικά με τη δουλειά σου;

Ίσως να δίνω αυτή την εικόνα προς τα έξω επειδή δεν περιμένω και κάτι από κανέναν. Έχω μάθει να δουλεύω μόνη μου και να μην στηρίζομαι σε κανέναν. Έχω δουλέψει πάρα πολύ και συνεχίζω με τον ίδιο ρυθμό… είναι τρόπος ζωής πια αυτός για μένα. Η δουλειά μας είναι τέτοια που πρέπει να ασχολείσαι με όλα… με την εμφάνιση, τη φωνή, την υγεία σου. Σε αυτό είμαστε αθλητές, δεν περιμένω από κανέναν να τρέξει για μένα. Όσον αφορά τις ανασφάλειες, όλοι έχουμε… κάποιοι τις ξεπερνάμε λίγο πιο εύκολα, ή τις κρύβουμε λίγο καλύτερα.

Είσαι πολλά χρόνια στον χώρο, το είχες αποφασίσει από παιδί;

Η μισή μου ζωή είναι σε αυτό τον χώρο. Ήταν αυτονόητο στην οικογένεια μου, πάντα τραγουδούσα, στο σπίτι… παντού. Στη γειτονία όλοι ήξεραν ότι τραγουδάω. Απλά τότε ντρεπόμουνα και ήμουν και πολύ περήφανη σαν παιδί, δεν ζητούσα βοήθεια, ούτε καν σε οντισιόν δεν πήγαινα. Έλεγα ότι είναι να ‘ρθει, θα έρθει και κάποιος θα με ακούσει κάπου. Δεν το κυνήγησα!

Πως το αποδέχθηκαν οι γονείς σου όταν τους είπες ότι θα γίνεις τραγουδίστρια;

Ήταν σίγουρο αυτό, δεν ξαφνιάστηκαν οι γονείς μου, με έβαζαν και τραγουδούσα όταν ήμασταν έξω. Έτσι ξεκίνησα… από μια έξοδο, όταν ο πατέρας μου, μου ζήτησε να πω ένα τραγούδι κι εγώ ανέβηκα στην πίστα χωρίς άγχος. Ήταν πηγαίο όλο αυτό.

Μετά ξεκίνησαν και οι προτάσεις, σε μικρά μαγαζιά, ρεμπετάδικα, μεζεδοπωλεία κλπ;

Ναι, και με αυτή την πορεία νιώθω και αρκετά τυχερή! Τυχαία ή μοιραία ξεκίνησα από κει. Ήταν η κατάλληλη ηλικία για να πλάσω τον χαρακτήρα και την συμπεριφορά μου και βρήκα τους κατάλληλους ανθρώπους, που ήταν καλοί και ασχολήθηκαν μαζί μου, από το ρεπερτόριο μέχρι κάθε συμβουλή, με είχαν σαν μικρή αδερφή τους. Έχτισα πολλά πράγματα και τώρα νιώθω πιο σίγουρη, παρότι έχω να ζήσω πολλά ακόμα, έχω πάρει όμως καλές βάσεις.

Νιώθεις πως έχεις αδικηθεί;

Ίσως έχω αφήσει να με αδικήσουν κάποιες φορές… και στεναχωρήθηκα όταν με αδίκησαν κάποιες άλλες φορές. Έχω μάθει να τα αντιμετωπίζω όλα αυτά κι έχω μάθει ό,τι αξίζω να το διεκδικώ. Παλιά ίσως να ήμουν πιο υποχωρητική, πλέον όχι τόσο θα έλεγα!

Αν σου ζητούσα να μου πεις ένα λάθος που έκανες στη δουλειά σου και σου στοίχησε, ποιο θα ήταν αυτό;

Όλοι κάνουμε λάθη, απλά αυτός με τα λιγότερα λάθη πάει μπροστά. Δεν είναι κάτι που έχω μετανιώσει. Από μικρή έλεγα πως κάθε εμπόδιο έρχεται για καλό. Όταν δηλαδή με σταματούσαν από κάποιο μαγαζί για κάποιο λόγο, πήγαινα κάπου καλύτερα. Είναι αλυσιδωτά αυτά. Όσα έγιναν με έφεραν στο σήμερα. Δεν μπορώ να πω πως ό,τι έζησα και έκανα τα έχω μετανιώσει κι ας με σκλήρυναν λίγο. Παρόλα αυτά θεωρώ πως παραμένω ευαίσθητη και συζητήσιμη, ενώ ο χώρος μας είναι πολύ σκληρός. Έχω μάθει να τα συζητάω όλα. Ξεκίνησα με ομάδα και έχω μάθει να δουλεύω ομαδικά.

Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος που σου έρχεται να πεις «ευχαριστώ», που σε βοήθησε επαγγελματικά;

Είναι πάρα πολλοί. Αν πω έναν, θα αδικήσω κάποιον άλλον. Στα παιδιά με τα οποία ξεκίνησα και δουλεύω πολλά χρόνια οφείλω ένα μεγάλο «ευχαριστώ». Θάρρος μου έδωσε ο κύριος Δημήτρης Χιονάς, ένας μεγάλος μπουζουκτσής και μουσικός. Είναι γείτονας μου, με συμβούλεψε σε πολλά πράγματα, μου έχει πει πολλές ιστορίες και τα έχω αφομοιώσει όλα, ακόμα και λόγια που έλεγε η Δούκισσα, που συνεργαζόταν μαζί της. Σε κάθε δυσκολία, θυμάμαι πολλά από αυτά. Ο Δημήτρης με βοήθησε πολύ. Με πήρε από το χέρι όταν ήμουν 19 ετών, με πήγε σε κάποια τηλεοπτικά, όπως στο «Στην Υγειά Μας», που γνώρισα σπουδαίους καλλιτέχνες. Έκανα τα φωνητικά και έλεγα και 2-3 τραγούδια σαν μικρό κοριτσάκι. Αυτός ο καλλιτέχνης δεν ξέρει ότι αυτό ήταν ένα σχολείο, κάτι πολύ μεγάλο τότε για έμενα. Έχω πει «ευχαριστώ» σε όσους ήθελα όμως.

Πάμε στο σήμερα λοιπόν και στο νέο σου τραγούδι και βίντεο κλιπ. Η «Αξιοπρέπεια» της Βασιλικής Νταντά, πως προέκυψε;

Είναι ένα πάρα πολύ ωραίο τραγούδι. Κάναμε μια γνωριμία πέρσι με τον Βασίλη Γαβρηλίδη, μέσω της Αγγελικής Μακρυνιώτη. Εγώ ήμουν λίγο πιο ανασφαλής στην αρχή, ο Βασίλης πιο σίγουρος, έχει γράψει άλλωστε τόσες επιτυχίες. Και αποφάσισα να το αφήσω πάνω του. Με έπεισε πολύ σαν άτομο, κάναμε πολύ καλή δουλειά με το «Μαζί της», είδαμε πολύ καλά σχόλια. Η «Αξιοπρέπεια» είναι το μοναδικό τραγούδι με το οποίο έβαλα τα κλάματα στο στούντιο, με άγγιξε πολύ. Ένιωσα κάτι περίεργο. Στο βίντεο κλιπ τα άφησα όλα στον Άλεξ Κωνσταντινίδη και το αποτέλεσμα ήταν ιδανικό, κάτι πολύ όμορφο. Εγώ νιώθω καλά με όλα μου τα τραγούδια, γιατί είναι προσεγμένα. Δε νιώθω ότι έχω κάνει κάτι που με προσβάλει, και σαν τραγούδι και σαν βίντεο κλιπ και με τους δημιουργούς που συνεργάστηκα.

Νιώθει καλά η Βασιλική με την ομάδα που έχει σήμερα; Ακούει; Η τελική απόφαση είναι δική της;

Βέβαια, τα πάντα ακούω… τις γνώμες όλων. Πάντα το είχα αυτό, απλά υπάρχουν 2-3 άνθρωποι που τους εμπιστεύομαι περισσότερο και κάνουμε την τελική επιλογή. Φυσικά μετρά και η γνώμη μου γιατί είναι δική μου η καριέρα. Πρέπει να είμαι πολύ τυχερή για να νοιάζονται οι συνεργάτες μου όσο εγώ κι αυτοί είναι πολύ λίγοι, οπότε στην τελική επιλογή έχω ένα λιθαράκι παραπάνω εγώ.

Βλέπεις τον εαυτό σου με οικογένεια και παιδάκια;

Έχω αργήσει. Το όνειρό μου ήταν στα 30 μου να έχω 4 παιδιά. Ήθελα να έχω πολλά παιδιά και να τα κάνω από μικρή και σε αυτό απέτυχα. Στεναχωριέμαι που το λέω. Δεν πραγματοποίησα αυτό το όνειρο που είχα από τα 17 μου. Είναι βαρύ, αλλά έτσι το νιώθω.

Συνέντευξη & Επιμέλεια: Σοφία Μπεκιάρη

Απομαγνητοφώνηση: Αθανασία Βογιάρη