Vi(de)oγραφίες Καλλιτεχνών: Nelly Furtado

H Nelly Furtado ξεκίνησε την επαγγελματική της ενασχόληση με τη μουσική κάνοντας φωνητικά σε μερικά τραγούδια των Plains for Fascination, ενώ το 2000 κυκλοφόρησε τον πρώτο της δίσκο. Πιστή στο hip hop, ελίσσεται ανάμεσα στην ποπ και το φολκλόρ και το latin, ηχογραφώντας διαφορετικά μεταξύ τους τραγούδια που γίνονται αγαπητά στο ευρύ μουσικόφιλο κοινό.

Η βιντεογραφία της χαρακτηρίζεται από urban κουλτούρα, φολκλόρ στοιχεία, εντυπωσιακά κουστούμια, r&b και latin χορογραφίες, καινοτομικές ποπ εικόνες, φρέσκα concepts και ευαισθησία σε κοινωνικά ζητήματα όπως την εύθραυστη εφηβεία και τις μνήμες των μεταναστών γονιών της.

Ας ξεκινήσουμε:

1.I’m Like A Bird (2000)

Σκηνοθεσία: Francis Lawrence

Τον Οκτώβριο του 2000 κυκλοφορεί το πρώτο single της Nelly Furtado «I’m Like A Bird» και σημείωσε σχεδόν αμέσως επιτυχία, μπαίνοντας στο top 10 του Billboard και κερδίζοντας τον τίτλο του τραγουδιού της χρονιάς στον Καναδά. Το κομμάτι κινείται ανάμεσα στην ποπ και την folk και αποτελεί χαρακτηριστικό κομμάτι του ντεμπούτου δίσκου «Whoa Nelly» που κυκλοφόρησε τον ίδιο χρόνο. Το μουσικό κλιπ διακρίνεται για τη φυσιολατρική του διάθεση αλλά και για τα κινηματογραφικά του πλάνα, με χαρακτηριστική σκηνή την αλλαγή του χρώματος των ματιών της τραγουδίστριας. Σπουδαία διάκριση αποτελεί το Grammy στην κατηγορία Best Female Pop Performance, ειδικά αν σκεφτούμε πως πρόκειται για το ντεμπούτο της Furtado.

2.Turn Off The Light (2001)

Προσθέτει νέες εικόνες στην ποπ κουλτούρα με την κυκλοφορία του «Turn Off The Light». Στην πρώτη σκηνή του κλιπ τη βλέπουμε σε μια λασπολίμνη να χορεύει με διάφορους άντρες τυλιγμένους από λάσπη. Στη δεύτερη σκηνή τη βλέπουμε να χορεύει στους δρόμους μια urban χορογραφία, ενώ αργότερα τη βλέπουμε σε έναν ασιατικό ναό, να χορεύει με ένα μαύρο φόρεμα. Αυτό που ξεχωρίζει την Nelly από τις συνομήλικες της ποπ τραγουδίστριες, είναι πως δεν καταφεύγει σε εμπορικά κλισέ, δεν στηρίζεται στην εξωτερική της εικόνα αλλά στη συνολική εικόνα των χορογραφιών και συνδυάζει την urban με την ποπ κουλτούρα.

3.Try (2004)

Σκηνοθεσία: Sophie Muller

Το 2003 κυκλοφόρησε η δεύτερη δισκογραφική δουλειά της Nelly Furtado με τίτλο «Foklore» που όπως μαρτυρά ο τίτλος, κυριαρχεί το folk στοιχείο. Έμπνευση για τη δημιουργία του δίσκου, αποτέλεσαν το παρελθόν των γονιών της Furtado, πορτογάλοι άποικοι στον Καναδά μέσα από τις παλιές φωτογραφίες που είχαν στο σπίτι τους. Στο single «Try» βλέπουμε την Nelly ντυμένη με παραδοσιακή πορτογαλική ενδυμασία την εποχή της αποικιοκρατίας των πορτογάλων στον Καναδά. Το μουσικό κλιπ διακρίνεται για τα κουστούμια του, τη φωτογραφία και την κινηματογραφική λήψη, ενώ η Nelly Furtado δε διστάζει να παρουσιάσει μια διαφορετική εικόνα σε αντίθεση με την πιο ποπ αισθητική που είχε στον πρώτο της δίσκο.

4.Explode (2004)

Σκηνοθεσία: Bradley Clayford, Nelly Furtado

Μια ενδιαφέρουσα ιστορία μικρού μήκους είδαμε στο «Explode» που κυκλοφόρησε στο πλαίσιο του ίδιου δίσκου. Το τραγούδι εμπνεύστηκε η Nelly από ένα ποίημα που είχε γράψει ως έφηβη και δηλώνει την παρόρμηση των νέων να δοκιμάσουν τα πάντα και να εκφραστούν μέσα από κάτι. Το περισσότερο μέρος του κλιπ είναι γυρισμένο σε animated μορφή, με πρωταγωνίστρια μια έφηβη που αντιπροσωπεύει τη Nelly Furtado να γράφει ένα ποίημα, και να δραπευτεύει στο δάσος όπου συναντά τέρατα και χορεύει μαζί τους γύρω από τη φωτιά.

5.Maneater (2006)

Σκηνοθεσία: Anthony Mandler

Η Nelly Furtado ξανασυστήνεται στο κοινό με την κυκλοφορία του δίσκου «Loose» που αμέσως έγινε η μεγαλύτερη της εμπορική επιτυχία. Σε αυτό το δίσκο συνεργάζεται με τον Timbaland και η μουσική της παίρνει μια πιο dance κατεύθυνση. Για μεγάλη μερίδα του μουσικού κοινού, η καριέρα της Nelly συμπυκνώνεται στα singles του «Loose» αλλά νομίζω πως η Nelly είναι πολύ ικανότερη ερμηνεύτρια από τα ανεβαστικά πιασιάρικα τραγούδια του δίσκου. Από την εμπορική πλευρά της, να κρατήσουμε το Maneater που βάζει την τραγουδίστρια σε ένα υπόγειο κλαμπ και εμφανίζεται πιο σέξι femme fatale από ποτέ. Μέσα από τον «Loose» κυκλοφόρησαν και τα μοναδικά Νο1 singles της Furtado, το «Maneater» και το «Say It Right». Η νέα μουσική της Nelly την έβαλε στην κορυφή των ραδιοφώνων όλου του κόσμου, ενώ άνοιξε ο δρόμος για συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της μουσικής βιομηχανίας όπως τον Justin Timberlake, τον Tiesto και τον Pharell Williams.

6.Say It Right (2006)

Σκηνοθεσία: Rankin & Chris

Με r&b φωνητικά κινήθηκε στο «Say It Right» που αποτελεί τη μεγαλύτερη παγκόσμια επιτυχία της μέχρι σήμερα. Στο βίντεο κλιπ βλέπουμε μονοεστιακά πλάνα με τη Nelly Furtado στην κορυφή ενός κτιρίου όπου φτάνει με ένα ελικόπτερο που γράφει το όνομά της. Στα δεύτερα φωνητικά συναντάμε ξανά τον Timbaland, ενώ εμφανίζεται και στο βίντεο κλιπ.

7.Manos Al Aire (2009)

Σκηνοθεσία: Little X

Αφήνοντας κατά πολύ πίσω την dance & sexy μουσική της, επιστρέφει το 2009 με την κυκλοφορία του ισπανόφωνου δίσκου της «Mi Plan». Ο δίσκος δε σημείωσε την επιτυχία των προγενέστερων , αυτό ωστόσο δε ξαφνιάζει καθώς έτσι συνηθίζεται με τους αποκλειστικά ισπανόφωνους δίσκους των διεθνών σούπερ σταρ όπως τον Ricky Martin, τον Enrique Iglesias και τη Shakira. Στο βίντεο του «Manos Al Aire» βλέπουμε την Nelly να οδηγά ένα τζιπ και να πετάει τα προσωπικά αντικείμενα του πρώην συντρόφου της και να περπατά στην πόλη ντυμένη με στρατιωτικά ρούχα. Απογυμνωμένη από την σεξουαλική της συμπεριφορά στον «Loose» εκφράζει τα συναισθήματα της μέσα από τη μουσική της και αποδεικνύει πως δεν ακολουθεί δοκιμασμένες συνταγές επιτυχίας, αλλά αναζητά με κάθε δίσκο της να εκφράζει διαφορετικές καταστάσεις και συναισθήματα.

8.Big Hoops (2012)

Σκηνοθεσία: Little X

Σύμφωνα με την δισκογραφική της τακτική, η Nelly Furtado κυκλοφορεί το 2012 τον πέμπτο δίσκο της «Spirit Indestructible», τρία χρόνια μετά τον τελευταίο της δίσκο. Πρόκειται για τον πρώτο αγγλόφωνο δίσκο μετά τον Loose του 2006 κι ο ήχος του δίσκου έχει πολύ ενδιαφέρον, κινούμενος ανάμεσα στα γνώριμα r&b, pop, latin χαρακτηριστικά της, αλλά με προσθήκες dance και electro-pop στοιχείων. Στα singles του συγκεκριμένου δίσκου, η Nelly πειραματίζεται όσο ποτέ στην εικόνα της, στη μόδα που ακολουθεί και στα concepts των μουσικών της βίντεο. Ωστόσο, παρά την εφευρετικότητά της και τις εντυπωσιακές εικόνες των τραγουδιών της, δεν καταφέρνει να σημειώσει ραδιοφωνική επιτυχία και να ανταγωνιστεί τις κυκλοφορίες των επίκαιρων ποπ σταρ.

9.Parking Lot (2012)

Σκηνοθεσία: Ray Kay

Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αποτελεί το «Parking Lot» με εκρηκτικό electro pop ήχο και ένα εξαιρετικό μουσικό βίντεο που δεν ξεπέρασε ούτε το 1.5 εκατομμύριο προβολών στο προσωπικό της Vevo. Θα μπορούσαμε να δούμε το κλιπ ως το νέο Maneater, με μια εντυπωσιακή all-girl χορογραφία αυτή τη φορά όχι υπόγεια, αλλά σε έναν δημόσιο χώρο.

10.Waiting For The Night (2013)

Σκηνοθεσία: The Seed Collective

Σε διαμετρικά αντίθεση αισθητική το βίντεο του «Waiting For The Night» του τέταρτου single του δίσκου. Εντύπωση προκαλεί πως μπορεί μια ποπ καλλιτέχνιδα να συνεχίζει να δημιουργεί νέες τάσεις και να παρουσιάζει διαφορετικά μοτίβα, στην πέμπτη δισκογραφική της δουλειά. Στο βίντεο του «Waiting For The Night» βλέπουμε θεατρικά κουστούμια, εντυπωσιακό μακιγιάζ και tango χορογραφίες γυρισμένες σε ασπρόμαυρη ταινία. Τελειώνοντας τη βιντεογραφία της Nelly Furtado μας γεννάται η απορία πως με τόσο ωραίες δουλειές και τόσο ενδιαφέρονται τραγούδια, όχι μόνο δεν κερδίζει VMAs, αλλά δεν είναι καν υποψήφια.