Η πρώτη του δουλειά ήταν τεχνικός ήχου στα studios της EMI. Είχε συμμετάσχει μάλιστα σε διάφορα άλμπουμς των Beatles (“Let It Be”, “Abbey Road” και σε διάφορες σόλο δουλειές των μελών τους, καθώς επίσης και στις πρώτες ηχογραφήσεις των Wings. Μερικές από τις συνεργασίες του ήταν με ονόματα όπως οι Hollies, Shadows, Cockney Rebel, Al Stewart, και Olivia Newton John. Η μεγαλύτερη συμμετοχή του σε παραγωγή άλμπουμ ήταν στο πασίγνωστο “Dark Side Of The Moon” των Pink Floyd που του χάρισε και Grammy. Το 1975 μαζί με τον συνθέτη Eric Woolfson, δημιούργησαν ένα ντουέτο που το ονόμασαν Alan Parsons Project. Το ντεμπούτο τους έγινε με το “Tales Of Mystery And Imagination” στο οποίο μελοποίησαν ποιήματα του Edgar Allen Poe.
Ο Alan Parsons γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λονδίνο και ασχολήθηκε με τη μουσική και τα μηχανήματα ηχογράφησης και παραγωγής από μικρό παιδί. Έμαθε, σε μικρή ηλικία επίσης, να παίζει πιάνο, synthesizer, κιθάρα, μπάσο και φλάουτο. Ήταν μόλις 18 ετών όταν έπιασε δουλειά στα φημισμένα Abbey Road Studios του Λονδίνου τον Οκτώβρη του 1967. Σε εκείνα τα studios, το 1969 εργάστηκε σαν assistant engineer στον αξεπέραστο δίσκο των Beatles, ‘Abbey Road’. Από τότε, έγινε ένας από τους μόνιμους μηχανικούς στα συγκεκριμένα studios και συνεργάστηκε με πολύ μεγάλα ονόματα της rock σκηνής.
Το 1970 ήταν ο μηχανικός ήχου στο ‘Atom Heart Mother’ των Pink Floyd και την επόμενη χρονιά εργάστηκε για το δίσκο του Paul McCartney ‘Wild Life’. Με τον McCartney δούλεψε ξανά στο άλμπουμ ‘Red Rose Speedway’ το 1973, όμως ήταν η πολύ σπουδαία δουλειά που έκανε εκείνη τη χρονιά στο ‘Dark Side Of The Moon’ των Pink Floyd που τον έκανε περιζήτητο και του απέφερε και βραβείο Grammy (Best Engineered Album). Ο Parsons ήταν αυτός που πρότεινε στο group τον Clare Torry για να κάνει τα φωνητικά στο υπέροχο track ‘The Great Gig In The Sky’.
Ο Parsons ήταν κάτι παραπάνω από ένας απλός μηχανικός στους περισσότερους από τους δίσκους που έχει συμμετοχή. Αυτό φαίνεται καθαρά και στο δίσκο των Hollies του 1974, όπου κατάφερε να ‘περάσει’ τις ιδέες του για την παραγωγή στο συγκρότημα και να τους βοηθήσει να κάνουν μεγάλη επιτυχία το τραγούδι ‘The Air That I Breathe’ (UK No.2/US No.6 hit single). Την ίδια χρονιά θα κάνει την παραγωγή στο, επίσης πολύ επιτυχημένο, άλμπουμ του pop rock σχήματος Pilot, απ’ όπου θα ‘ξεπηδήσουν’ οι επιτυχίες ‘Magic’ (UK No.11/US No.5 hit single) και ‘January’ (UK No.1 hit single για τρεις εβδομάδες).
To 1975 είναι μια χρονιά με τεράστιο φόρτο εργασίας για τον Alan Parsons. Είναι μηχανικός ήχου στο LP ‘Another Night’ των Hollies, στο πολύ επιτυχημένο ομώνυμο άλμπουμ των Ambrosia (απ’ όπου το ‘Ηοldin’ On To Yesterday’ γίνεται US No.17 hit single) ενώ κάνει την παραγωγή και το mixing στο δίσκο των Cockney Rebel με τίτλο ‘The Best Years Of Our Lives’. Από εκεί, το ‘Make Me Smile (Come Up And See Me)’ πουλάει εκατομμύρια κομμάτια σαν single και γίνεται UK No.1 hit single για δύο εβδομάδες. Για τη συνεργασία του με τους Ambrosia (δούλεψε και για το δεύτερο άλμπουμ τους στη συνέχεια) είναι ξανά υποψήφιος για βραβείο Grammy…
Στη συνέχεια, απορρίπτει την πρόταση των Pink Floyd να δουλέψει μαζί τους στο ‘Wish You Were Here’ και αποφασίζει να σχηματίσει μαζί με τον τραγουδιστή Eric Woolfson τους Alan Parsons Project, ένα σχήμα που στο ξεκίνημά του ήταν αποκλειστικά studio project και δεν έκανε ζωντανές εμφανίσεις. Αυτό άλλαξε με το πέρασμα των χρόνων. Το 1976 το συγκρότημα θα κυκλοφορήσει το πολύ καλό άλμπουμ ‘Tales Of Mystery And Imagination’, βασισμένο πάνω στη δουλειά του Edgar Alan Poe (σε ένα τραγούδι συμμετέχει και ο Arthur Brown).
Το ίδιο έτος, ο Parsons είναι ο άνθρωπος που θα πείσει τον Al Stewart να ηχογραφήσει με διαφορετικό τρόπο το τραγούδι ‘Year Of The Cat’ (από τον ομώνυμο δίσκο για τον οποίο ήταν μηχανικός ήχου) για να γίνει τελικά, επιτυχία στο UK No.8. Συνεργάζεται επίσης, σαν παραγωγός, στο άλμπουμ ‘Rebel’ του John Miles, απ’ όπου τα ‘Highfly’ (UK No.17 hit single) και ‘Music’ (UK No.3 hit single) γίνονται επιτυχίες. Ο Miles στη συνέχεια, θα τραγουδήσει σε δίσκους των Alan Parsons Project.
To 1977 βγαίνει στην αγορά το άλμπουμ ‘I Robot’ των Alan Parsons Project και την επόμενη χρονιά το ‘Pyramid’. Το 1978 συνεργάζεται ξανά με τον Al Stewart (αυτή τη φορά κάνοντας την παραγωγή) για το δίσκο ‘Time Passages’ με το ομώνυμο τραγούδι να γίνεται επιτυχία στην Αμερική (US No.7 hit single). Aπό το ‘Eve’ του 1979, το τραγούδι ‘Damned If I Do’ βάζει τον Parsons για πρώτη φορά στα 30 δημοφιλέστερα του Billboard και θα ακολουθήσουν και ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες από τους επόμενους δίσκους. ‘Games People Play’ (US No.16 hit single το 1980), ‘Time’ (US No.15 το 1981), ‘Eye In The Sky’ (US No.3 hit single το 1982) και ‘Don’t Answer Me’ (US No.15 hit single το 1984).
http://www.youtube.com/watch?v=q3AQHoqpnC8
Στα μέσα των 80’s θα είναι ο παραγωγός στο μοναδικό άλμπουμ των Keats που είχαν στη σύνθεσή τους τον Colin Blunstone (The Zombies), Peter Bardens (Camel), David Paton (Pilot, Camel), Stuart Elliott (Cockney Rebel, Al Stewart. Paul McCartney). Θα κάνει την παραγωγή στο soundtrack της εξαιρετικής ταινίας ‘Ladyhawke’ (πρωταγωνιστεί η Michelle Pfeiffer) ενώ θα συνεχίσει να κυκλοφορεί αξιόλογους δίσκους με το συγκρότημά του.
To 1990 διέκοψε τη συνεργασία του με τον Woolfson και κυκλοφόρησε τρεις δίσκους σαν solo καλλιτέχνης. Το 2004 ήταν ξανά υποψήφιος για βραβείο Grammy για το δίσκο του ‘A Valid Path’, o οποίος ήρθε μετά από 8 χρόνια απουσίας από τις ηχογραφήσεις. Εκείνη την περίοδο πραγματοποίησε και μια ζωντανή εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη.
Πέρα απ’ αυτά, ο Parsons είναι και ένας ολοκληρωμένος τραγουδιστής αφού έχει κάνει μαθήματα φωνητικής, άσχετα αν στους δίσκους των Alan Parsons Project προτιμά να μην τραγουδάει ο ίδιος…
Συνοπτικά, οι Alan Parsons Project ηχογράφησαν αρκετούς δίσκους κυρίως κατά τη διάρκεια των δεκαετιών ’70 και ’80 με πιο εμπορικά τα “Pyramid”, “I Robot”, “Eve” και “Eye In The Sky”. Το τελευταίο μάλιστα ήταν και το πιο εμπορικό της καριέρας τους κι έγινε πλατινένιο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ομώνυμο single έφτασε μέχρι το Νο 3 του αμερικάνικου chart μέσα στο 1982 και ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία στην καριέρα τους.
http://www.youtube.com/watch?v=zTrcWO1rGbY
http://www.youtube.com/watch?v=td56XAHxLpw
http://www.youtube.com/watch?v=UiC9RJxT3sk
Αν και τα χρόνια που ακολούθησαν, το ντουέτο δεν κατάφερε να ξαναγνωρίσει επιτυχία αντίστοιχη με το “Eye In The Sky”, ωστόσο συνέχισε να κυκλοφορεί άλμπουμς και μάλιστα χωρίς να χάσει το πιστό του ακροατήριο. Άλλα τραγούδια τους που έγιναν επιτυχίες και αγαπήθηκαν ιδιαίτερα από το κοινό της Αμερικής και όχι μόνο ήταν τα “Time”, “Don’t Answer Me” και “Games People Play”.
http://www.youtube.com/watch?v=ALC7kt6iUHY
http://www.youtube.com/watch?v=BZWBw_gupXE
http://www.youtube.com/watch?v=f2tCxlCkrAw
Οι Alan Parsons Project έχουν συνεργαστεί με πολλούς ταλαντούχους μουσικούς. Μερικοί από αυτούς οι: Arthur Brown, Gary Brooker, Graham Dye (πρώην Scarlet Party ) και Colin Blunstone. Έχουν στο ενεργητικό τους πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους καθώς και έντεκα υποψηφιότητες για βραβεία Grammy.
Το 1997 ο Alan Parsons αποφάσισε να ξαναγυρίσει στην EMI, αυτή τη φορά ως επικεφαλής στο στούντιο παραγωγής συνθέτοντας μουσική για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Παράλληλα, γύρισε σχεδόν όλο τον κόσμο παρουσιάζοντας live τις μεγαλύτερες επιτυχίες του. Κατά καιρούς έχει κυκλοφορήσει διάφορα Greatest Hits είτε ηχογραφημένα ζωντανά είτε σε στούντιο. Το 1999 μαζί με τον Mike Myers συνεργάστηκε στη μουσική της δεύτερης ταινίας του Austin Powers “The Time Machine” συνθέτοντας το “Dr Evil Austin Powers Mix”.
Το 2011 ετοίμασε ένα νέο σχήμα που ονομάζεται Subclones.
http://www.youtube.com/watch?v=-8M-DA_c8DI
Το 2012 ο Alan έκανε την παραγωγή στο τελευταίο album του Jake Shimabukuro με τίτλο”Grand Ukulele”, το οποίο κυκλοφόρησε στις 2 Οκτωβρίου 2012.
Επίσης, το 2012 ο Parsons ήταν «ο μηχανικός» και «σχεδιαστής» στο τελευταίο album του Steven Wilson, “The Raven that Refused to Sing (And other Stories)”, που πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 25 Φεβρουαρίου 2013
Τώρα κατοικεί στην Santa Barbara, California με την γυναίκα του Lisa και τις δυο τις κόρες, Tabitha και Brittni, καθώς και με πολλά κατοικίδια! Έχει δυο γιους, τους Jeremy και Daniel, από τον προηγούμενό του γάμο.
Δισκογραφία:
Studio albums
• The Alan Parsons Project:
o Tales of Mystery and Imagination (1976)
o I Robot (1977)
o Pyramid (1978)
o Eve (1979)
o The Turn of a Friendly Card (1980)
o Eye in the Sky (1982)
o Ammonia Avenue (1984)
o Vulture Culture (1985)
o Stereotomy (1985)
o Gaudi (1987)
• ως solo artist:
o Try Anything Once (1993)
o On Air (1996)
o The Time Machine (1999)
o A Valid Path (2004)
Πηγές:
discoradio2010.blogspot.gr
galanisrock-diaries.blogspot.gr
en.wikipedia.org
Επιμέλεια-προσαρμογή: Σοφία Παφτούνου
Διαβάστε επίσης
