Βιογραφία | Alvin Lee
Είναι Άγγλος ροκ κιθαρίστας και τραγουδιστής. Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα από όταν ήταν ακόμα 13 ετών και στη συνέχεια με τον Leo Lyons , που δημιούργησαν το συγκρότημα των Ten Years After το 1960, όταν ήταν ακόμα 15. Επηρεασμένος από τη συλλογή τζαζ και μπλουζ δίσκων των γονιών του, και κυρίως από την rock and roll που τραβήξε τη προσοχή του, εμπνεύστηκε από κιθαρίστες όπως ο Chuck Berry και ο Scotty.
Ο Lee ξεκίνησε να παίζει πιο επαγγελματικά με το συγκρότημα The Jaybirds, το 1962, όπου έγινε γνωστός κυρίως στην Αγγλία. Αυτή τη χρόνια ξεκίνησαν να παίζουν στο νυχτερινό κέντρο Star-Club στο Hamburg, της Γερμανίας, ακολουθώντας από κοντά τους Beatles. Εκεί ο Alvin Lee ανέλαβε το ρόλο τραγουδιστή του συγκροτήματος, εκτός από τη θέση του κεντρικού κιθαρίστα, που ήδη είχε.
Η μπάντα μετακόμισε στο Λονδίνο το 1966 και άλλαξε το όνομά της, αρχικά σε Jaybird, χωρίς δηλαδή το “The ” και την κατάληξη “s” για να το κάνουν να φαίνεται πιο σύγχρονο.
Στη συνέχεια, το έκαναν Blues Yard και τελικά σε Ten Years After, για να τραβήξει ευρύτερο και διεθνή κοινό. Λίγο αργότερα, η μπάντα εξασφάλισε μια μόνιμη θέση για εμφανίσεις στο Marquee Club και μια πρόσκληση για το Jazz Festival Windsor & Blues το 1967 που οδήγησε στην πρώτη τους δισκογραφική σύμβαση.
Το ντεμπούτο άλμπουμ τους, ονομαζόταν “Ten Years After” αγαπήθηκε ευρέως, ενώ ακολούθησε μια πρόσκληση από τον Bill Graham, ο οποίος θέλησε να τους υποστηρίξει στην περιοδεία τους στις Ηνωμένες Πολιτείες που θα πραγματοποιούσαν για πρώτη φορά το 1968. Οι Ten Years After τελικά περιόδευσαν εκεί είκοσι οκτώ φορές σε επτά χρόνια, περισσότερο από κάθε άλλη μπάντα του Ηνωμένου Βασιλείου.
Η εμφάνιση τους στο Woodstock Festival, και η ερμηνεία του Lee μαγνητοσκοπήθηκε στο ντοκυμαντέρ που δημιουργήθηκε για την συναυλία αυτή, κάτι που τον βοήθησε να εκτοξευτεί στην κορυφή.
http://www.youtube.com/watch?v=UGV-CBhnC1w
Σύντομα η μπάντα έπαιζε σε αρένες και στάδια σε όλο τον κόσμο. Αν και ο Lee αργότερα παραπονέθηκε ότι έχασε την οικειότητα που είχαν αναπτύξει με τις μικρότερες χώρες, διότι ο αντίκτυπος του ντοκυμαντέρ προώθησε τη μουσική του σε ένα παγκόσμιο ακροατήριο.
Οι Ten Years After σημείωσαν τεράστια επιτυχία με την κυκλοφορία δέκα συνεχόμενων άλμπουμ, αλλά από το 1973, ο Lee όμως είχε το αίσθημα πως περιορίζεται από το ύφος της μπάντας. Στη συνέχεια, η συνεργασία της μπάντας με την Columbia Records είχε ως αποτέλεσμα την κυκλοφορία μιας ακόμα επιτυχίας, του “I’d Love To Change the World”, αλλά ο Lee μιας και προτιμούσε περισσότερο τα blues-rock τραγούδια και όχι την ποπ, στην οποία τους κατεύθυνε η δισκογραφική, εγκατέλειψε το συγκρότημα, μετά το δεύτερο LP.
Μαζί με τον Αμερικανό τραγουδιστή gospel, Mylon LeFevre και George Harrison, Steve Winwood, Ronnie Wood και Mick Fleetwood, ηχογράφησε και κυκλοφόρησε το On the Road to Freedom, ένα επευφημημένο άλμπουμ που βρέθηκε στην κορυφή της country ροκ μουσικής της χώρας.
Ένα χρόνο αργότερα, σχηματίζει τους Alvin Lee & Company για να παίξει σε μια συναυλία στο Rainbow στο Λονδίνο και κυκλοφόρησε ένα διπλό live album, με τίτλο In Flight.
http://www.youtube.com/watch?v=ExtBMhlcB1U
Μερικά μέλη της μπάντας συνέχισαν τη συνεργασία με τον με Lee κατά τα επόμενα δύο άλμπουμ του, Pump Iron! και Let It Rock. Στα τέλη του 1975, έπαιξε κιθάρα για μερικά κομμάτια του Bo Diddley, για το άλμπουμ του The 20th Anniversary of Rock ‘n’ Roll. Στο τέλος της δεκαετίας του 1970 οι Ten Years Later κυκλοφόρησαν δύο ακόμα άλμπουμ με τίτλο Rocket Fuel (1978) και Ride On (1979) και στη συνέχεια ξεκίνησε μια περιοδεία σε όλη την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
http://www.youtube.com/watch?v=nhBQe1RriLk
Η δεκαετία του 1980 έφερε αλλαγή στην κατεύθυνση του Lee, με δύο νέα άλμπουμ σε συνεργασία με τον Steve Gould των Rare Bird, και με μια περιοδεία με τον John Mayall και τον πρώην κιθαρίστα των Rolling Stones, Mick Taylor.
Η συνολική μουσική παραγωγή του Lee περιλαμβάνει περισσότερα από είκοσι άλμπουμ, συμπεριλαμβανομένου του Detroit Diesel (1985), και το Zoom and Nineteen Ninety-Four (1990 – Τίτλος, με τον οποίο κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ “I Hear You Rockin'”). Guest καλλιτέχνης και στα δύο του άλμπουμ είναι ο George Harrison.
Στο Τενεσί, οι ηχογραφήσεις του με τον Scotty Moore και DJ Fontana, κυκλοφόρησαν το 2004 (“Alvin Lee in Tennessee”).
Το πιο πρόσφατο άλμπουμ του, “Still on the Road to Freedom”, κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2012.
Δισκογραφία:
On the Road to Freedom (με τον Mylon LeFevre) (1973)
In Flight (1974)
Pump Iron! (1975)
Let It Rock (1978)
Rocket Fuel (1978)
Ride On (1979)
Free Fall (1980)
RX5 (1981)
Detroit Diesel (1986)
Zoom (1992)
Nineteen Ninety-Four (1994)
In Tennessee (2004)
Saguitar (2007)
Still on the Road to Freedom (2012)
Πηγή:
en.wikipedia.org
Συντονισμός- Επιμέλεια: Ελένη Κεφαλληνού