Βιογραφία | Antonio Carlos Jobim
Είναι περισσότερο γνωστός ως Tom Jobim και ήταν Βραζιλιάνος στιχουργός, συνθέτης, τραγουδιστής, πιανίστας και κιθαρίστας. Ήταν ένας από τους πρώτους που συντέλεσαν στη δημιουργία της bossa nova, ενώ τραγούδια του έχουν ερμηνευτεί από πολλούς τραγουδιστές και μουσικούς στη Βραζιλία, αλλά και διεθνώς.
Είναι ευρύτερα γνωστός ως ο συνθέτης του “The Girl from Ipanema” (Garota de Ipanema), ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια όλων των εποχών. Υπάρχουν πολλά τραγούδια του, τα οποία συμπεριλαμβάνονται σήμερα στα κλασσικά τζαζ και ποπ ρεπερτόρια.
Ο Antônio Carlos Jobim ήταν παιδί μεσαίας τάξης, στην Τijuca, στο Ριο Ντε Τζανέιρο. Ο πατέρας του Jorge de Oliveira Jobim ήταν συγγραφέας, διπλωμάτης, καθηγητής και δημοσογράφος.
Όταν ο Antônio ήταν ακόμα βρέφος, οι γονείς του χώρισαν και η μητέρα του, Nilza Brasileiro de Almeida, μετακόμισε μαζί του και την αδελφή του Helena Isaura, στην Ipanema.
Το 1935, η μητέρα του παντρεύτηκε τον Celso da Frota Pessoa, ο οποίος ενθάρρυνε τον Jobim να ακολουθήσει την καριέρα του μουσικού.
Ως νεαρός και μην έχοντας πολλές ευκαιρίες, ξεκίνησε να παίζει σε διάφορα νυχτερινά κέντρα για να κερδίσει το μεροκάματό του, και στη συνέχεια δούλεψε ως διοργανωτής για μια δισκογραφική εταιρεία, πριν ξεκινήσει τη μεγάλη του καριέρα ως συνθέτης.
Βασική έμπνευσή του αποτέλεσε ο Pixinguinha, ο θρυλικός μουσικός και συνθέτης που εισήγαγε τη σύγχρονη βραζιλιάνικη μουσική στη δεκαετία του 1930. Ανάμεσα στους δασκάλους του ήταν η Lúcia Branco, και, από το 1941 και ύστερα, ο Hans-Joachim Koellreutter. Ο Jobim ήταν επίσης επηρεασμένος από Γάλλους συνθέτες, όπως ο Claude Debussy και Maurice Ravel, από τον Βραζιλιάνο συνθέτη Heitor Villa-Lobos, και από τη τζαζ.
Μεταξύ των πολλών θεμάτων που είχαν τα τραγούδια του, οι στίχοι του μιλούσαν για την αγάπη, την αυτο-ανακάλυψη, τη προδοσία, τη χαρά και ειδικά για τα πουλιά και τα φυσικά θαύματα της Βραζιλίας, όπως το δάσος “Mata Atlântica” και χαρακτήρες της Βραζιλιάνικης λαογραφίας, όπως ο Matitaperê (Saci Pererê), και το σπίτι του Ρίο ντε Τζανέιρο.
Ο Jobim έγινε γνωστός στην Βραζιλία, όταν συνεργάστηκε με τον ποιητή και διπλωμάτη Vinícius de Moraes για να γράψει τη μουσική για το θεατρικό έργο Orfeu de Conceição (1956). Το πιο δημοφιλές τραγούδι από την παράσταση ήταν το “Todos Se Fossem Iguais A Você”.
Αργότερα, όταν η παράσταση μετατράπηκε σε ταινία, ο παραγωγός Sacha Gordine δεν θέλησε να χρησιμοποιήσει την υπάρχουσα μουσική της παράστασης. Έτσι, ο Gordine ζήτησε από τον Moraes και τον Jobim τη σύνθεση μιας νέας μουσικής σύνθεσης για την ταινία Black Orpheus (1959). Ο Moraes ήταν την περίοδο αυτή σε άλλες περιοχές, όπως στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης, που εργάζονται για την Itamaraty (το βραζιλιάνικοΥπουργείο Εξωτερικών), γι ‘αυτό και οι δυο τους κατάφεραν να γράψουν μόνο τρία τραγούδια, “A Felicidade”, “Frevo”, και “O Nosso Amor”. Η συνεργασία αυτή αποδείχθηκε επιτυχής, και ο Vinicius συνέχισε να γράφει στίχους για μερικά από τα πιο δημοφιλή τραγούδια του Jobim.
http://www.youtube.com/watch?v=oHlKjeHKIYI
http://www.youtube.com/watch?v=D9D2n9vEPPI
Το γεγονός που εκανε την μουσική του γνωστή στο αγγλόφωνο κοινό, ήταν η συνεργασία του με τον Αμερικάνο σαξοφωνίστα της τζαζ, Stan Getz, João Gilberto και τη γυναίκα του Gilberto, Astrud Gilberto, μια συνεργασία που γέννησε δυο δίσκους, “Getz/Gilberto” (1963) και “Getz/Gilberto Vol. 2″ (1964). Η κυκλοφορά του πρώτου δημιούργησε μια τρέλα γύρω από τη bossa nova στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη συνέχεια διεθνώς.
Ο Getz είχε ηχογραφήσει προηγουμένως το “Jazz Samba” με την Charlie Byrd (1962), και το “Jazz Samba Encore!” με την Luiz Bonfá (1964).
Ο Jobim έγραψε πολλά από τα τραγούδια που συμπεριελήφθηκαν στο “Getz/Gilberto”, το οποίο έγινε ένα από τα καλύτερα τζαζ άλμπουμ σε πωλήσεις όλων των εποχών, και τον Astrud Gilberto, που ερμήνευσε το “The Girl from Ipanema” και το “Corcovado”, διάσημο διεθνώς.
Στα Grammy Awards του 1965, το “Getz/Gilberto” κέρδισε το βραβείο “Άλμπουμ της χρονιάς”, ¨Καλύτερο άλμπουμ τζαζ μουσικής”, και το “Άλμπουμ με τις καλύτερες μουσικές συνθέσεις, Όχι κλασσικές”. Το τραγούδι “The Girl from Ipanema” κέρδισε το “Ηχογράφηση της χρονιάς”.
Στις αρχές του 1994, μετά την ολοκλήρωση του άλμπουμ “Antonio Brasileiro”, ανιχνεύτηκε στον Jobim όγκος της ουροδόχου κύστης, αλλά ο αυτός ανέβαλε τη συνιστώμενη άμεση χειρουργική επέμβαση για αρκετούς μήνες, ενώ προσπάθησε άλλους τρόπους θεραπείας και ξεκίνησε τις ηχογραφήσεις για ένα νέο άλμπουμ “Tom Jobim”.
Ύστερα από το μήνυμα που έλαβε από τον γιατρό Frederik von Stein, έναν νεκρό Γερμανό γιατρό, που τον συμβούλευε να μην προβεί στη χειρουργική επέμβαση, ο Jobim αποφάσισε να σταματήσει τους εναλλακτικούς τρόπους θεραπείας και να μπει στο νοσοκομείο. Η εγχείρηση έγινε στο νοσοκομείο Mount Sinai Hospital της Νέας Υόρκης, στις 2 Δεκεμβρίου 1994. Στις 8 Δεκεμβρίου, ενώ αναρρώνει από τη χειρουργική επέμβαση, παθα΄νει καρδιακή ανακοπή που προκλήθηκε από πνευμονική εμβολή και δύο ώρες αργότερα μια άλλη καρδιακή ανακοπή, από την οποία δεν τα κατάφερε και έχασε τη ζωή του. Ο τελευταίος του δίσκος, “Antonio Brasileiro”, αφέθηκε ελεύθερος τρεις ημέρες μετά το θάνατό του
Το σώμα του Jobim επέστρεψε στη Βραζιλία στις 9 Δεκέμβρη του 1994 και δόθηκε μια ιδιωτική κηδεία στις 13 Δεκεμβρίου 1994 στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Η οικογένειά του, οι φίλους του Miúcha, Edu Lobo, João Gilberto, Astrud Gilberto και οι στενοί φίλοι του, ήρθαν όλοι στην κηδεία του. Θάφτηκε στο κοιμητήριο Cemitério Sao Joao Batista στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
Ο Jobim είναι ένας από τους πιο σημαντικούς τραγουδοποιούς του 20ού αιώνα. Πολλά από τα τραγούδια του αποτελούν πρότυπα τζαζ. Οι Αμερικανοί τζαζ τραγουδιστές Ella Fitzgerald και Φρανκ Σινάτρα έχουν δώσει εξέχουσα θέση στα τραγούδια του στα άλμπουμ τους “Ella Abraça Jobim” (1981), και “Francis Albert Sinatra & Antonio Carlos Jobim” (1967), αντίστοιχα.
Το 1996 το “Wave CD: Ο Antonio Carlos Jobim Songbook” περιελάμβανε τραγούδια του Jobim σε εκτελέσεις του Oscar Peterson, Herbie Hancock, Chick Corea, και Toots Thielemans.
Ο Jobim κέρδισε επίσης το βραβείο “Lifetime Achievement” στα 54α Grammy Awards.
Ως μεταθανάτια τιμή, στις 5 του Γενάρη του 1999, ο Δήμος του Ρίο ντε Τζανέιρο, άλλαξε το όνομα του Galeão Διεθνές Αεροδρομίου του Ρίο, που βρίσκεται στο νησί Governador, με το όνομα του συνθέτη. Το Αεροδρόμιο Galeão αναφέρεται στο τραγούδι του “Samba do Avião”.
http://www.youtube.com/watch?v=aK-k0SstIJQ
Δισκογραφία:
Δείτε αναλυτικά την βιογραφία του καλλιτέχνη εδώ.
Πηγή:
http://en.wikipedia.org
Συντονισμός- Επιμέλεια: Ελένη Κεφαλληνού