Είναι ο τραγουδιστής της post-punk μπάντας Public Image Ltd (PIL), που ίδρυσε ο ίδιος από το 1978 μέχρι το 1993, και πάλι από το 2009. Υπήρξε πρόσφατα η αναβίωση ενός κινήματος της δεκαετίας του 1980 που ήθελε να δώσει στον Lydon τον τίτλο του ιππότη για τα επιτεύγματά του με τους Sex Pistols – ακόμα κι αν έχει απορρίψει βραβείο MBE- για τις υπηρεσίες του στη μουσική. Το 2002 κέρδισε μια θέση στη λίστα των 100 Καλύτερων Βρετανών. Το περιοδικό Q Magazine παρατήρησε ότι “ο Lydon κατά κάποιο τρόπο θεωρείται ως εθνικός θησαυρός”.
Ο Lydon κατασκεύασε τη προσωπική εικόνα και το στυλ μόδας του, κάτι που τράβηξε την προσοχή του μάνατζερ των Sex Pistols, Malcolm McLaren, με αποτέλεσμα να μην αργήσει η πρόταση να ενωθεί μαζί τους και να γίνει κεντρικός τραγουδιστής του συγκροτήματος.
Έγραψε τραγούδια για το συγκρότημα, όπως το “Anarchy in the U.K.”, “God Save the Queen” και “Holidays in the Sun”, το περιεχόμενο του οποίου προκάλεσε την τελευταία και μεγαλύτερη έκρηξη στης ποπ μουσικής σκηνής, που ονομάστηκε ως “ηθικό πανδαιμόνιο” στη Βρετανία.
Λόγω της συχνής εμφάνισης της μπάντας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ο Lydon σε μεγάλο βαθμό θεωρούνταν ως η ηγετική μορφή του κινήματος της punk δημόσιας εικόνας, αν και η ιδέα αυτή δεν υποστηρίχθηκε ευρέως μεταξύ του ίδιου του κινήματος punk. Παρά την αρνητική αντίδραση που προκάλεσε, σήμερα θεωρείται ως ένας από τους πλέον σημαίνοντες ανθρώπους στην ιστορία της μουσικής.
Ο Lydon άφησε τους Pistols το 1978 για να ιδρύσει το δικό του συγκρότημα, Public Image Ltd, το οποίο ήταν περισσότερο πειραματικής φύσεως, και έχει περιγραφεί ως “αναμφισβήτητα το πρώτο συγκρότημα post-rock”.
Αν και δεν γνώρισε ποτέ την εμπορική επιτυχία των Sex Pistols, η μπάντα κυκλοφόρησε οκτώ άλμπουμ και μια σειρά από singles, συμπεριλαμβανομένου του “Public Image”, “Death Disco”, και “Rise”, πριν διαλυθούν το 1993, με την επανένωσή τους το 2009.
Κατά τα επόμενα έτη, ο Lydon συμμετείχε σε μια σειρά από τηλεοπτικές εκπομπές στο Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ και το Βέλγιο, καθώς έγραψε και την αυτοβιογραφία του, με τίτλο Rotten: No Irish, No Blacks, No Dogs (1993), και κυκλοφόρησε τη σόλο του δουλειά, όπως το άλμπουμ του Psycho’s Path (1997).
Το 1975, ο Lydon ήταν ανάμεσα σε μια ομάδα νεαρών οι οποίοι τακτικά έκαναν παρέα με τον Malcolm McLaren. Ο McLaren είχε επιστρέψει από ένα σύντομο ταξίδι με την αμερικανική μπάντα protopunk, τους New York Dolls, και δούλευε για την προώθηση μιας νέας μπάντα που δημιουργήθηκε από τον Steve Jones, Glen Matlock και Paul Cook με το όνομα The Sex Pistols. Ο McLaren εντυπωσιάστηκε κατευθείαν με τον Lydon και τη μοναδική αίσθηση του στυλ του, με τα πορτοκαλί μαλλιά του και το τροποποιημένο Pink Floyd T-shirt του.
Μετά την ερμηνεία που πραγματοποίησε, για το τραγούδι του Alice Cooper “I’m Eighteen” με τη συνοδεία του τζουκ μποξ σε ένα μαγαζί, ο Lydon επελέγη ως frontman της μπάντας.
Το 1977, η μπάντα κυκλοφόρησε το “God Save the Queen” κατά τη διάρκεια της εβδομάδας του Silver Jubilee, για την Βασίλισσα Elizabeth II.
Οι εντάσεις μεταξύ του Lydon και του μπασίστα Glen Matlock, είχαν ως αποτέλεσμα την εγκατάληψη του γκρουπ από τον τελευταίο. Ως αντικαταστάτη, ο Lydon πρότεινε τον σχολικό του φίλο John Simon Ritchie. Παρά το γεγονός ότι ο Ritchie δεν ήταν τόσο καλός μουσικός, ταίριαζε στο στυλ της μπάντας. Ο Rotten τον αποκαλούσε “Sid Vicious” ως αστείο, παίρνοντας το όνομα από το κατοικίδιο χάμστερ του.
Η αποσύνθεση των Sex Pistols αποτυπώθηκε στη σατιρικό ψευδο-βιογραφική ταινία του Julian Temple, με τίτλο “The Great Rock ‘n’ Roll Swindle”, στην οποία ο Jones, Cook και ο Vicious έπαιξαν έναν χαρακτήρα. Ο Matlock δεν συμμετείχε. Αν και ο κράτησε αρχικά αρνητική στάση απέναντι στη ταινία, μερικά χρόνια αργότερα συμφώνησε να αφήσει τους Temple να δημιουργήσουν ένα ντοκιμαντέρ για τους Sex Pistols, με τίτλο The Filth and the Fury.
Το 1978, ο Lydon διαμόρφωσε το post-punk συγκρότημα Public Image Limited (PIL), που διήρκησε για 14 χρόνια με τον Lydon ως το μοναδικό μόνιμο μέλος. Γνώρισαν επιτυχία με το άλμπουμ που κυκλοφόρησαν το 1979, με τίτλο Metal Box, ενώ επηρέασαν πολλά συγκροτήματα της εποχής. Η μπάντα είχε επαινεθεί για την καινοτομία της και την απόρριψη της παραδοσιακής μουσικής φόρμας.
Η πρώτη σύνθεση της μπάντας περιλάμβανε τους Jah Wobble, μπασίστα και των πρώην κιθαρίστα των Clash, Keith Levene. Κυκλοφόρησαν τα άλμπουμ Public Image (επίσης γνωστό ως First Issue), Metal Box και Paris in the Spring (live). Στη συνέχεια ο Wobble εγκατέλειψε το συγκρότημα, και ο Lydon με τον Levene κυκλοφόρησαν το The Flowers of Romance. Στη συνέχεια, κυκλοφόρησαν το This Is What You Want…This Is What You Get, με συμμετοχή του Martin Atkins στα ντραμς. Η μεγαλύτερή τους επιτυχία άκουγε στο όνομα “This Is Not A Love Song” που ανέβηκε στην Νο 5 θέση στα charts το 1983.
Το 1983, ο Lydon συμπρωταγωνίστησε με τον Harvey Keitel στην ταινία- θρίλερ Corrupt, γνωστή και ως Copkiller and The Order of Death. Ο Lydon συμμετείχε επίσης περιστασιακά, με έναν πολύ μικρό ρόλο στην ταινία του 2000, The Independent, και στην ταινία Sorry.
Το 1984, κυκλοφόρησε ένα από τα πιο γνωστά του singles, “World Destruction”, που επρόκειτο για μια συνεργασία μεταξύ του Lydon, του Afrika Bambaataa και του παραγωγού/ μπασίστα Bill Laswell.
Το 1986 κυκλοφόρησε το άλμπουμ των Public Image Limited, με τίτλο Album. Τα περισσότερα από τα κομμάτια του άλμπουμ γράφτηκαν από τον Lydon και Bill Laswell. Μετρούσε συμμετοχές του μπασίστα Jonas Hellborg, του κιθαρίστα Steve Vai και του ντράμερ Ginger Baker. Στο άλμπουμ αυτό συμπεριελαμβανόταν και η μεγάλη επιτυχία τους, ένας ύμνος ενάντια στο απαρτχάιντ “Rise”.
Το 1987 με νέα άτομα να ενώνονται με το συγκρότημα, όπως τον John McGeoch, Allan Dias, Bruce Smith και Lu Edmunds. Κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Happy? και στη συνέχεια όλοι εκτός του Lu Edmunds κυκλοφόρησαν το άλμπουμ “9” το 1989.
Το 1992 ο Lydon, Dias και McGeoch ενώθηκαν με τον Curt Bisquera στα ντραμς και Gregg Arreguin στη κιθάρα για το άλμπουμ That What Is Not. Ακόμη, ο Lydon, McGeoch και Dias έγραψαν σε συνεργασία το τραγούδι “Criminal” για την ταινία Point Break. Μετά από αυτό το άλμπουμ, το 1993, το συγκρότημα διαλύθηκε.
In 1993, ο Lydon κυκλοφόρησε την πρώτη του αυτοβιογραφία, Rotten: No Irish, No Blacks, No Dogs.
Τον Δεκέμβρη του 2005, ο Lydon είπε στον Q ότι δούλευε πάνω σε μια νέα αυτοβιογραφία, που θα κάλυπτε τα χρόνια συνεργασίας του με τους PiL.
Το 1997 κυκλοφόρησε ένα σόλο άλμπουμ με την Virgin Records, που ονομάζεται “Psycho’s Path“. Έγραψε όλα τα τραγούδια και έπαιξε όλα τα μουσικά όργανα. Δεν έκανε πολύ καλές πωλήσεις, ενώ απέσπασε μεικτές αναθεωρήσεις από τους κριτικούς. Η αμερικανική έκδοση περιλάμβανε και ένα remix του τραγουδιού “Open Up” των Chemical Brothers σε ερμηνεία του Lydon.
Στη συνέχεια, ηχογράφησε το δεύτερο σόλο άλμπουμ του, αλλά δεν κυκλοφόρησε τελικά.
Το 2000, συμμετείχε στην Rotten ΤV, μια βραχύβια εκπομπή στο VH1.
Το 2003 εμφανίστηκε στην εκπομπή του Richard Belzer, The Belzer Connection.
Τον Ιανουάριο του 2004, ο Lydon εμφανίστηκε στο βρετανικό τηλεοπτικό πρόγραμμα, I’m a Celebrity… Get Me Out of Here!, στην Αυστραλία. Απέδειξε ότι είχε ακόμη τη δυνατότητα να σοκάρει, με την παρουσία του αλλά και την συμπεριφορά του.
Παρά το γεγονός ότι ο Lydon περάσε χρόνια αρνούμενος μια πιθανή επανασύνδεση των Sex Pistols, τελικά αυτό έγινε (με την επιστροφή του Matlock στο μπάσο), στη δεκαετία του 1990, και συνεχίζουν να εκτελούν εμφανίσεις περιστασιακά.
Το 2004, ο Lydon αρνήθηκε δημοσίως να επιτρέψει την δισκογραφική εταιρεία Rhino να συμπεριλάβει οποιοδήποτε από τα τραγούδια των Sex Pistols στο No Thanks!: The 70s Punk Rebellion.
Το 2006, το Rock and Roll Hall of Fame συμπεριέλαβε τους Sex Pistols, αλλά η μπάντα αρνήθηκε να παρευρεθεί στην τελετή ή να αναγνωρίσει την επαγωγή, διαμαρτυρούμενοι πως είχαν κληθεί να καταθέσουν μεγάλα χρηματικά ποσά για να τη παρακολουθήσουν και δηλώνοντας ότι ήταν ενάντια σε ό, τι υποστήριζε η μπάντα.
Τον Ιούνιο του 2007, οι Lydon, Jones και Cook εκ νέου ηχογραφούν το “Pretty Vacant” σε ένα στούντιο στο Λος Άντζελες για το βίντεο παιχνίδι Skate και, σε μια ραδιοφωνική συνέντευξη τον ίδιο μήνα, ο Lydon ανακοίνωσε ότι οι Sex Pistols ίσως να κάνουν για άλλη μια φορά εμφανίσεις την περόδο των Χριστουγέννων.
http://www.youtube.com/watch?v=dO-j8xuYmqc
Επίσης, ηχογραφούν εκ νέου το “Anarchy in the UK” για το βίντεο παιχνίδι Guitar Hero III: Legends of Rock.
Τον Σεπτέμβριο του 2007, ο Lydon ανακοίνωσε ότι οι Sex Pistols θα παίξουν σε μια συναυλία για την 30η επέτειο του Never Mind the Bollocks στο Brixton Academy του Λονδίνου στις 8 Νοεμβρίου 2007. Λόγω της μεγάλης ζήτησης, πραγματοποιήθηκαν τέσσερις επιπλέον συναυλίες, καθώς και περαιτέρω παραστάσεις στο Μάντσεστερ και τη Γλασκώβη.
Οι Sex Pistols εμφανίστηκαν επίσης στο Isle of Wight Festival 2008. Επίσης, εμφανίστηκαν στο Φεστιβάλ Peace & Love (Σουηδία), Electric Picnic (Ιρλανδία), Lokerse Feesten festival στο Lokeren (Βέλγιο), Φεστιβάλ Live at Loch Lomond (Σκωτία), Heineken Open’er Festival (Gdynia, Πολωνία), Paredes de Coura Festival (Πορτογαλία), Traffic Free Festival (Τορίνο, Ιταλία), SZIGET Fesztival (Βουδαπέστη, Ουγγαρία) και EXIT festival (Σερβια), το ίδιο καλοκαίρι.
Τον Σεπτέμβριο του 2009 ανακοινώθηκε η επανένωση των PiL, συμπεριλαμβανομένων προηγούμενων μελών, Bruce Smith και Lu Edmonds, για μια σειρά Χριστουγεννιάτικων εμφανίσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Οι Public Image Ltd έπαιξαν στο Τελ Αβίβ, Ισραήλ, τον Αύγουστο του 2010.
Δισκογραφία:
Δείτε την αναλυτικά εδώ.
Πηγές:
www.johnlydon.com
en.wikipedia.org
Προσαρμογή- Επιμέλεια: Ελένη Κεφαλληνού
Διαβάστε επίσης
