Είναι Αγγλίδα τραγουδίστρια, συνθέτρια και ηθοποιός, της οποίας η καριέρα διήρκησε πάνω από πέντε δεκαετίες. Η μητέρα της Eva ήταν ηθοποιός και χορεύτρια με καταγωγή από αριστοκρατική οικογένεια της Αυστροουγγαρίας, παντρεύτηκε τον Ιρλανδικής καταγωγής Glynn Faithfull κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, το ζευγάρι χώρισε έξι χρόνια μετά τη γέννηση της Marianne.
Η Faithfull ξεκίνησε την καριέρα της στο τραγούδι το 1964, ερμηνεύοντας λαϊκή μουσική σε καφετέριες. Σύντομα άρχισε να παίρνει μέρος στην εκρηκτική κοινωνική σκηνή του Λονδίνου.
Στις αρχές του 1964 παρακολούθησε τους Rolling Stones, με τον John Dunbar και συνάντησε τον Andrew Oldham Loog, που ανακάλυψε το ταλέντο της. Η πρώτη σημαντική κυκλοφορία της, “As Tears Go By”, γράφτηκε από τον Jagger, Richards και Oldham, και έγινε επιτυχία στα charts.
Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε κυκλοφορία μιας σειράς από επιτυχημένα singles, συμπεριλαμβανομένου του “This Little Bird”, “Summer Nights” και “Come and Stay With Me”.
Η Faithfull παντρεύτηκε τον καλλιτέχνη John Dunbar, στις 6 Μαΐου 1965. Στις 10 Νοεμβρίου 1965 απέκτησε τον γιο της, Nicholas. Στη συνέχεια, “άφησε τον σύζυγό της για να ζήσει με τον Mick Jagger “. Το 1966 πήρε τον γιο της και έμειναν με τον Brian Jones και την Anita Pallenberg στο Λονδίνο. Κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου, η σχέση της με τον Mick Jagger βγήκε στη δημοσιότητα επίσημα. Το ζευγάρι έγινε πασίγνωστο στη μουσική σκηνή του Λονδίνου. Το 1968 η Faithfull, απέβαλε μια κόρη (την οποία θα ονόμαζε Corrina).
Η συμμετοχή της Faithfull στη ζωή του Jagger αντικατοπτρίζεται σε μερικές από τις πιο γνωστές επιτυχίες των Rolling Stones. Το “Sympathy for the Devil”, που συμπεριλαμβάνεται στο άλμπουμ Beggars Banquet (1968), ήταν εν μέρει εμπνευσμένο από το The Master and Margarita, του Mikhail Bulgakov, ένα βιβλίο που η Faithfull του είχε συστήσει. Το τραγούδι “You Can’t Always Get What You Want” στο άλμπουμ Let It Bleed (1969) υποτίθεται ότι γράφτηκε για την Faithfull. Τα τραγούδια “Wild Horses” και “I Got The Blues” το 1971, που συμπεριλαμβάνονταν στο άλμπουμ Sticky Fingers επίσης επηρεάστηκαν από την Faithfull, ενώ η ίδια συμμετείχε στη σύνθεση του “Sister Morphine”. Εμφανίστηκε στη συναυλία The Rolling Stones Rock and Roll Circus, δίνοντας μια σόλο ερμηνεία του “Something Better”.
Η Faithfull έβαλε τέλος στη σχέση της με τον Jagger το Μάιο του 1970, και έχασε την επιμέλεια του γιου της το ίδιο έτος, η οποία οδήγησε σε απόπειρα αυτοκτονίας. Η προσωπική της ζωή πέρασε σε παρακμή, όπως και η καριέρα της. Έκανε μόνο μερικές εμφανίσεις, συμπεριλαμβανομένων μια παράσταση το 1973 στο NBC με τον David Bowie, ερμηνεύοντας το τραγούδι του Sonny Bono (που κυκλοφόρησε το 1965 από τον Sonny & τη Cher) “I You Got Babe”.
Στη συνέχεια, έζησε στους Soho δρόμους του Λονδίνου για δύο χρόνια. Το 1971, ο παραγωγός Mike Leander έκανε μια προσπάθεια να αναζωογονήσει την καριέρα της, η οποία έδειχνε να σβήνει, συμμετέχοντας στη παραγωγή ενός μέρος του άλμπουμ της Rich Kid Blues, το οποίο τελικά αναβλήθηκε μέχρι το 1985.
Στη συνέχεια, μια σοβαρή λαρυγγίτιδα, σε συνδυασμό με την χρήση ναρκωτικών κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μετέβαλαν διαρκώς τη φωνή της, η οποία χαρακτηρίστηκε ως “μουσκεμένο ουίσκι” από μερικούς κριτικούς, δημοσιογράφος όπως ο John Jones, ενώ η εφημερίδα Sunday Times, έγραψε ότι είχε “εκχυδάϊσε μόνιμα τη φωνή της”. Το 1975 κυκλοφόρησε το άλμπουμ Dreamin’ My Dreams, το οποίο έφτασε στο Νο.1 στα ιρλανδικά charts.
Η Faithfull επανήλθε πάλι δυναμικά στη μουσική σκηνή το 1979 με το άλμπουμ Broken English, ένα από τα πιο διάσημα άλμπουμ της. Ήταν εν μέρει επηρεασμένο από την έκρηξη του ρεύματος punk και το γάμο της με τον Brierly το ίδιο έτος. Εκτός από τους punk-pop ήχους, το άλμπουμ περιελάμβανε επίσης το “Why D’Ya Do It?”, ένα punk-reggae τραγούδι με επιθετικούς στίχους προσαρμοσμένους σε ποίημα του Heathcote Williams.
Η μουσική δομή του τραγουδιού αυτού είναι πολύπλοκη. Αν και επιφανειακά φαίνεται hard rock, είναι ένα ταγκό, με ένα άνοιγμα με ηλεκτρική κιθάρα riff από τον Barry Reynolds που συντονίζει τον ήχο από την κιθάρα του με τον ρυθμό του τανγκό. Το Broken English αποκάλυψε επίσης μια δραματική αλλαγή στην φωνή της Faithfull. Τα αρχικά μελωδικά φωνητικά της είχαν αντικατασταθεί με μια βραχνή, βαθιά φωνή.
Η Faithfull μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, μετά την κυκλοφορία του Dangerous Acquaintances, το 1981. Το 1985, ερμήνευσε το “Ballad of the Soldier’s Wife” για το άλμπουμ του Hal Willner, Lost in the Stars: The Music of Kurt Weill.
Το 1987, Faithfull αφιέρωσε ένα “ευχαριστώ” στον Howard Tose, τον άνθρωπο που είχαν για ένα διάστημα σχέση ύστερα από τον θάνατό του, στο άλμπουμ Strange Weather, γράφωντας στο πίσω μέρος: “στον Howard Tose με αγάπη και ευχαριστώ”. Ακόμα, το 1995, έγραψε και τραγούδησε για το θάνατο του Tose στο “Flaming September” από το άλμπουμ A Secret Life.
Το 1987, ξαναβρήκε τον εαυτό της, αυτή τη φορά ως τραγουδίστρια τζαζ και μπλουζ, για το άλμπουμ της Strange Weather, που παράγεται από τον Willner. Το άλμπουμ έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία της δεκαετίας. Ηχογραφεί ξανά το “As Tears Go By” για το Strange Weather, αυτή τη φορά με μια αυστηρότερη, πιο βαριά φωνή.
Το 1988 παντρεύτηκε τον συγγραφέα και ηθοποιό Giorgio Della Terza, αλλά χώρισαν λίγο αργότερα το 1991.
Όταν ο Roger Waters προσπάθησε να συγκεντρώσει μουσικούς για την εκτέλεση της ροκ όπερας The Wall, ζωντανά στο Βερολίνο τον Ιούλιο του 1990, η Faithfull πήρε το ρόλο της υπερπροστατευτικής μητέρας της Pink.
Η μουσική καριέρα της ανέκαμψε για τρίτη φορά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 με το live άλμπουμ της Blazing Away. Τραγούδια που συμπεριελάμβανε ο δίσκος ήταν από όλο το φάσμα της καριέρας της, όπως το “Sister Morphine”, μια διασκευή του τραγουδιού της Edith Piaf “Les Prisons du Roy”, και το “Why D’Ya Do It?” από το άλμπουμ της Broken English.
Μια συλλογή με τις καλύτερες ηχογραφήσεις της κυκλοφόρησε το 1994 από την Island Records συνέπεσε με την κυκλοφορία της αυτοβιογραφίας της Faithfull, με το ίδιο εξώφυλλο.
Στη συνέχεια ερμηνεύει στην The Threepenny Opera στο Gate Theatre, στο Βερολίνο, στο ρόλο της Pirate Jenny.
Αυτό την οδήγησε σε ένα νέο άλμπουμ, το Twentieth Century Blues (1996), για το οποίο επικεντρώθηκε στη μουσική του Κουρτ Βάιλ και Μπέρτολτ Μπρεχτ.
http://www.youtube.com/watch?v=NS7V91nKroM
Ακολούθησε το 1998 από μια ηχογράφησή της The Seven Deadly Sins, με την Radio Symphony Orchestra της Βιέννης, η οποία διεξήχθη από από τον Dennis Russell Davies. Μια εξαιρετικά επιτυχημένη περιοδεία συναυλιών με τον Paul Trueblood στο πιάνο, κορυφώθηκε με την συμμετοχή της στη ταινία Marianne Faithfull Sings Kurt Weill, που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Τζαζ του Μόντρεαλ.
Το 1998 κυκλοφόρησε το A Perfect Stranger: The Island Anthology, μια συλλογή αποτελούμενη από δυο δίσκους, με παλαιότερα τραγούδια της από το Broken English, Dangerous Acquaintances, A Child’s Adventure, Strange Weather, Blazing Away, και A Secret Life, καθώς και μερικά ακυκλοφόρητα τραγούδια της.
http://www.youtube.com/watch?v=wNamty_OQxA
Το κυκλοφορεί το DVD Dreaming My Dreams, που περιείχε υλικό από την παιδική της ηλικία και τους γονείς της, με ιστορικό βίντεο που χρονολογούνται από το 1964 και συνεντεύξεις καλλιτέχνες και αρκετούς φίλους που την γνώριζαν από την παιδική της ηλικία. Το ντοκιμαντέρ περιελάμβανε πληροφορίες για την σχέση της με τον John Dunbar και τον Mick Jagger, και σύντομες συνεντεύξεις με τον Keith Richards.
Ο Roger Waters (Pink Floyd), έγραψε το τραγούδι Incarceration of a Flower Child το 1968. Το τραγούδι όμως αυτό ποτέ δεν κυκλοφόρησε από τους Pink Floyd και τελικά ηχογραφήθηκε από την Marianne Faithfull το 1999 για το άλμπουμ της Vagabond Ways.
Στη δεκαετία του 2000, κυκλοφόρησε πολλά άλμπουμ, που έλαβαν θετική απόκριση, αρχίζοντας με το Vagabond Ways (1999), σε παραγωγή του Mark Howard.
Συνέχισε με το Kissin’ Time, που κυκλοφόρησε το 2002. Το άλμπουμ περιέχει τραγούδια που γράφτηκαν με τους Blur, Beck, Billy Corgan, Jarvis Cocker, Dave Stewart, David Courts και τον Γάλλο ποπ τραγουδιστή Étienne Daho. Ο δίσκος περιέλαβε ένα αυτοβιογραφικό τραγούδι που συνέθεσε η ίδια με τον Cocker, που ονομάζεται “Sliding Through Life on Charm”.
Το 2005, κυκλοφόρησε το Before the Poison, μια συνεργασία με τον PJ Harvey και τον Nick Cave, αν και ο Damon Albarn και ο Jon Brion επίσης συνέβαλαν. Το 2005 ηχογράφησε το “Lola R Forever”, μια διασκευή του τραγουδιού του Serge Gainsbourg “Lola Rastaquouere” με τους Sly & Robbie για το άλμπουμ Monsieur Gainsbourg Revisited.
Το 2007, η Faithfull συνεργάστηκε με τον βρετανό τραγουδιστή / τραγουδοποιό, Patrick Wolf για το ντουέτο “Magpie” από το τρίτο άλμπουμ του The Magic Position και έγραψε και ηχογράφησε ένα νέο τραγούδι για τη γαλλική ταινία που ονομάζεται “A Lean and Hungry Look”.
Τον Μάρτιο του 2007 επέστρεψε στην υποκριτική σκηνή με μια παράσταση σε περιοδείες, με τίτλο Songs of Innocence and Experience. Περιείχε πολλά τραγούδια που δεν είχε ερμηνεύσει ποτέ ξανά ζωντανά, όπως το “Something Better”, το τραγούδι που τραγούδησε για το The Rolling Stones Rock and Roll Circus. Η παράσταση περιλάμβανε επίσης το τραγούδι του Harry Nilsson “Don’t Forget Me”, “Marathon Kiss” από το Vagabond Ways και μια παραδοσιακή έκδοση του “Spike Driver Blues”.
Η ηχογράφηση του studio album της Easy Come, Easy Go ξεκίνησε στη Νέα Υόρκη στις 6 Δεκεμβρίου 2007, σε παραγωγή του Hal Willner. Περιλάμβανε μια έκδοση του τραγουδιού του Morrissey με τίτλο “Dear God Please Help Me” από το λεύκωμα του το 2006, Ringleader of the Tormentors, είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια.
Στις 31 Μαρτίου 2009 , η Faithfull ερμηνεύει το “The Crane Wife 3” στο The Late Show.
Στα τέλη Μαρτίου, ξεκίνησε την περιοδεία της για το άλμπουμ Easy Come, Easy Go, που την οδήγησε στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Αυστρία, τη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες και το Λονδίνο.
Στις 31 Ιανουαρίου 2011, κυκλοφόρησε το 18ο στούντιο άλμπουμ Horses and High Heels στην ηπειρωτική Ευρώπη. Το άλμπουμ περιείχε 13 κομμάτια, τεσσερα από αυτά είχε γράψει η ίδια. Το υπόλοιπο είναι κυρίως διασκευές από γνωστά τραγούδια όπως του Dusty Springfield το “Goin ‘Back” και των Shangri-Las “Past, Present, Future”. Για την υποστήριξη του νέου της άλμπουμ, πραγματοποίησε μια μεγάλη περιοδεία στην Ευρώπη, φτάνοντας στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 24 Μαΐου για μια σπάνια εμφάνιση στο Barbican Centre του Λονδίνου, με μια επιπλέον παράσταση στο Leamington Spa στις 26 Μαΐου.
Στις 7 Μαΐου του 2011 εμφανίστηκε στο Graham Norton Show του BBC Radio 2. Επανενώθηκε με τους Metallica το Δεκέμβριο του 2011 για τον 30ό εορτασμό της επετείου τους στο Fillmore όπου τραγούδησε “The Memory Remains”.
Ηχογράφησε πρόσφατα μια διασκευή του κομματιού του Stevie Nicks, το κομμάτι “Angel” θα κυκλοφορήσει στις 14 Αυγούστου 2012, ως μέρος του άλμπουμ Just Tell Me That You Want Me.
Δισκογραφία:
Δείτε ολοκληρωμένη τη δισκογραφία της εδώ.
Πηγές:
http://en.wikipedia.org
http://www.ellthea.gr
Συντονισμός- Επιμέλεια: Ελένη Κεφαλληνού
Διαβάστε επίσης
