Εξωγήινοι στο Badminton! Οι Voca People ενθουσίασαν και διασκέδασαν το ελληνικό κοινό. | Φωτορεπορτάζ

Οι Voca People είναι μία ομάδα 8 ατόμων που καθένα έχει το δικό του φωνητικό ρόλο στην ομάδα και όλοι μαζί δίνουν μία μουσική παράσταση με μόνα όργανα τις φωνές τους. Το πρόγραμμά τους έχει και υπόθεση, ένα στοιχειώδη πυρήνα γύρω από τον οποίο κινείται η παράσταση, όπου συμμετέχει ενεργά και το κοινό. Αυτό καθιστά ακόμα πιο ενδιαφέρον και διασκεδαστικό το όλο εγχείρημα, γεγονός που αποτυπώθηκε και στο αποθεωτικό χειροκρότημα των θεατών στο τέλος της παράστασης.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ένα διαστημόπλοιο προσγειώνεται στη Γη και 8 ολόλευκα εξωγήινα όντα αντικρύζουν έκπληκτα τους… ανθρώπους που δεν είναι άλλοι από το κοινό. Οι εξωγήινοι που έχουν ως μότο τους την αρχή ότι “Music is Life and Life is Music” γίνονται κοινωνοί της μουσικής ιστορίας προκειμένου να κατανοήσουν τον άνθρωπο. Στο πλαίσιο αυτό δίνεται η αφορμή για το πρώτο medley από διάφορα τραγούδια όλων των δεκαετιών, μεταξύ των οποίων ακούστηκαν τα: “Day-O” (Harry Belafonte), “The Lion Sleeps Tonight” (The Tokens), “Puttin’ On The Ritz” (Fred Astaire), “Hit The Road Jack” (Ray Charles), “Tutti Frutti” (Little Richard), “I Get Around” (Beach Boys), “Can’t Buy Me Love”, (Beatles) “Take A Chance On Me” (ABBA), “Long Train’ Runnin’” (Doobie Brothers), “Holiday” (Madonna), “Billie Jean” (Michael Jackson), “Sweet Dreams” (Eurythmics), “Wanna Be” (Spice Girls), “Macarena” (Los Del Rio), “Cotton Eye Joe” (Rednex), “Who Let The Dogs Out?” (Baha Men), “Gonna Make You Sweat” (C+C Music Factory) και “I Like To Move It” (Reel 2 Real).

Όπως είπαμε και πριν, μουσικά όργανα δεν υπήρχαν. Όμως η μουσική… υπήρχε από τα στόματα των εξωγήινων που έκαναν κάθε είδους ήχο που μπορεί να φανταστεί κανείς: από τα beats και τα σκρατς μέχρι τον ήχο του κινητού τηλεφώνου και του ελικόπτερου.

Μετά από αυτή την πρώτη μουσική γνωριμία, ένας-ένας οι εξωγήινοι συστήθηκαν στο κοινό: ο Tubas (μπάσος), ο Bari-tone, ο Tenoro, η Alta, η Mezzo, η Soprana, ο Scratcher και ο κάπτεν Beat-On. Τα ονόματά τους προδίδουν και το φωνητικό τους ρόλο.

Στη συνέχεια μία εξωγήινη “έκλεψε” μία γυναικεία τσάντα από την πρώτη σειρά των θεατών και μέσα στη τσάντα βρήκαν ένα κινητό τηλέφωνο κι ένα… πειρατικό DVD, το οποίο ο Scratcher αστειευόμενος περιέγραψε ως αγορά από το Monastiraki Market. Η ύπαρξη του DVD έδωσε την αφορή για το νέο medley αυτή τη φορά από τον κινηματογράφο. Στο medley αυτό ακούστηκε ως εισαγωγή η διάσημη μουσική της 20th Century Box και στη συνέχεια πασίγνωστα αποσπάσματα από soundtracks, μεταξύ των οποίων τα “James Bond Theme”, “The Godfather”, “The Pink Panther Theme”, “Μισιρλού”, “Mission Impossible”, “Eye Of The Tiger”, “Gonna Fly Now” και “My Heart Will Go On”, κλείνοντας με την περίφημη φράση “E.T. phone home”.

Μετά το πέρας του κινηματογραφικού μέρους, οι εξωγήινοι κατέβηκαν στο κοινό διαλέγοντας ο καθένας από έναν άνθρωπο, με το χέρι του οποίου έπαιζαν από τρομπέτα έως κιθάρα (“Smoke On The Water”) ενώ η φαλάκρα του ενός έγινε το κατάλληλο πεδίο για να γίνουν σκρατς. Ακουμπώντας το κεφάλι του κάθε ανθρώπου, ο εξωγήινος καταλάβαινε τι είχε στο μυαλό του. Το ενδιαφέρον των εξωγήινων τράβηξε ένα ζευγάρι θεατών. Όταν ακούμπησαν το κεφάλι της γυναίκας, αμέσως στα χείλη τους ήρθε το “Γαμήλιο Εμβατήριο” του Μέντελσον δίνοντας το στίγμα τού τι είχε στο μυαλό της η γυναίκα. Όταν, όμως, ακούμπησαν το κεφάλι του άνδρα ήρθε μόνο η φράση “Sex, Sex, Sex”. Στη συνέχεια ακούμπησαν το κεφάλι μιας άλλης γυναίκας και αμέσως ήρθε ξανά η φράση “Sex, Sex, Sex”. Τότε θυμήθηκαν τον άντρα από το προηγούμενο ζευγάρι και ζήτησαν από την κοπέλα του να σηκωθεί από δίπλα του για να κάτσει η νέα κοπέλα που κι αυτή είχε στο μυαλό της το sex!

Ακολούθησε ένα medley κλασικής μουσικής, το οποίο περιλάμβανε μεταξύ άλλων την 5η Συμφωνία του Μπετόβεν, τη “Μικρή Νυχτερινή Μουσική” του Μότσαρτ, τον “Γουλιέλμο Τέλλο” του Ροσίνι, την “Κάρμεν” του Μπιζέ και την “Κάρμινα Μπουράνα” του Καρλ Ορφ.

Η συνέχεια ανήκει στα τραγούδια αγάπης. Κι αυτό γιατί ένας εξωγήινος ερωτεύτηκε μία κοπέλα από τους θεατές, γεγονός που οδήγησε στα “Can’t Take My Eyes Off You”, “I Got My Mind Set On You”, “As Long As You Love Me”, “I’m Too Sexy”, “Sex Bomb” και “My Girl”.

Οι ρόλοι αντιστράφηκαν όταν οι εγωγήινες διάλεξαν άντρες από το κοινό κι έτσι ακούστηκαν τα “Gimme Gimme Gimme” (ABBA), “Lady Marmalade”, “Lollipop”, “I Will Always Love You”, “Fever” και “Barbie Girl”.

Μετά ακολούθησε ένα μέρος όπου ο κάπτεν Beat-On και ο Scratcher έδωσαν ρεσιτάλ γέλιου αλλά και μουσικής με techno της δεκαετίας του 1990 κι αφού πρώτα ο Scratcher αναφέρθηκε στο “σουβλάκι” και την Άννα Βίσση! Μία ξαφνική απώλεια της μουσικής ενέργειας, οδήγησε στο θάνατο του κάπτεν Beat-On (ο οποίος έγινε… Beat-Off). Πιστοί στο μότο τους “Music is Life, Life is Music”, ο κάπτεν επανέρχεται στη ζωή τη στιγμή που οι υπόλοιποι εξωγήινοι τραγουδούσαν τη μελωδία του “La Vita E Bella” (Nicola Piovani). Ταυτόχρονα η μουσική ενέργεια επανήλθε, γεγονός που επέτρεψε τους εξωγήινους να φορτίσουν το διαστημόπλοιό τους και να αποχαιρετήσουν τη σκηνή του Badminton με ένα τελευταίο μουσικό μέρος: “Bohemian Rhapsody” (Queen), με εμβόλιμο το “Mamma Mia” (ABBA), “We Are The World” (USA For Africa) αλλά και “Pop Corn”, “I Gotta Feeling” (Black Eyed Peas) και “Rolling In The Deep” (Adele).

Το κοινό όρθιο αποθέωσε τους Voca People για πολύ ώρα και έφυγε ενθουσιασμένο. Σίγουρα ήταν μία από τις διασκεδαστικότερες βραδιές που έζησε ο χώρος του Badminton, ένας χώρος που φιλοξένησε και συνεχίζει να φιλοξενεί εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και ψαγμένες παραστάσεις. Εμείς ευχόμαστε μέσα από την καρδιά μας να συνεχίσει να ψυχαγωγεί το κοινό με τέτοια shows που δεν έχουμε την ευκαιρία να βλέπουμε συχνά.