Στο πόντιουμ φέτος ο αγαπημένος μαέστρος της Μαρίας Κάλλας, ο γάλλος Ζορζ Πρετρ, που διευθύνει για δεύτερη χρονιά (η πρώτη ήταν το 2008) τη Φιλαρμονική της Βιέννης στην αίθουσα φίλων της μουσικής.
Η ορχήστρα θέλει με τη συναυλία της να στείλει σε όλο τον κόσμο ένα πρωτοχρονιάτικο χαιρετισμό, στο πνεύμα της φιλίας, της ελπίδας και της ειρήνης.
Το πρόγραμμα ξεκινάει με την εισαγωγή από τη Νυχτερίδα και συνεχίζεται παραδοσιακά από βαλς και πόλκες, έργα της οικογένειας Στράους με εξαίρεση τρία στο δεύτερο μέρος.
Programm Neujahrskonzert 2010 – Georges Prêtre
Johann Strauß: Ouvertüre zu „Die Fledermaus”
Josef Strauß: Frauenherz. Polka mazur, op. 166
Johann Strauß: Im Krapfenwaldl. Polka francaise, op. 336
Johann Strauß: Stürmisch in Lieb und Tanz. Polka schnell, op. 393
Johann Strauß: Wein, Weib und Gesang. Walzer, op. 333
Johann Strauß: Perpetuum mobile, op. 257
Διάλειμμα
Otto Nicolai: Ouvertüre zu „Die lustigen Weiber von Windsor”
Johann Strauß: Wiener Bonbons. Walzer, op. 307
Johann Strauß: Champagner-Polka, op. 211
Johann Strauß: Ein Herz, ein Sinn. Polka mazur, op. 323
Johann Strauß Vater: Der Carneval in Paris
Jacques Offenbach: Ouvertüre zu „Die Rheinnixen”
Eduard Strauß: Quadrille Schöne Helena
Johann Strauß: Morgenblätter. Walzer, op. 279
Hans Christian Lumbye: Champagner-Gallop
Με βάση την επιτυχημένη συνεργασία που είχαν το 2008 μαέστρος και ορχήστρα αποφασίστηκε και η φετινή ανάθεση. Ο γάλλος μαέστρος Ζορζ Πρετρ (ετών 85 πλέον) συμπράττει συχνά με τη φιλαρμονική της Βιέννης στην Αυστρία αλλά και στο εξωτερικό τα τελευταία 47 χρόνια. Έχει τιμηθεί πολλές φορές στην πατρίδα του και στην Αυστρία και το 2004 ανακηρύχθηκε διοικητής της Γαλλικής Λεγεώνας των Ξένων ενώ την ίδια χρονιά τιμήθηκε με το αυστριακό Τιμητικό Σταυρό για την επιστήμη και τις τέχνες.
Η συναυλία που καλωσορίζει το νέο έτος μεταδίδεται απευθείας σε 72 χώρες (φέτος και από το ιντερνετ) και θεωρείτε το μεγαλύτερο γεγονός κλασσικής μουσικής στον κόσμο. Οι Βιεννέζοι το τιμούν ιδιαίτερα, ντύνονται με τουαλέτες και σμόκιν όπως αρμόζει η περίσταση και γεμίζουν την αίθουσα φίλων της μουσικής, Musikverein, ένα αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα που σχεδιάστηκε από το Γεώργιο Χάνσεν τον ίδιο άνθρωπο που έφτιαξε και το δικό μας Αστεροσκοπείο, και το Ζάππειο μέγαρο, ενώ ο αδερφός του Κρίστιαν έκανε τα σχέδια για τη βιβλιοθήκη , την Ακαδημία και το πανεπιστήμιο Αθηνών, τη νεοκλασική Αθήνα. Η αίθουσα φίλων της μουσικής έχει πάρα πολλά στοιχεία που δείχνουν την επίδραση του αρχιτέκτονα από τα χρόνια που σπούδασε στην Αθήνα και την αγάπη του για την Ελλάδα.
Πίσω από τη δημιουργία αυτής της αίθουσας βρίσκεται ο Έλληνας μαικήνας Νικόλαος Δούμπας. Με δική του πρωτοβουλία δημιουργήθηκε η αίθουσα και στην εξοχική του κατοικία λέγεται ότι ο Στράους εμπνεύστηκε, συνέθεσε και παρουσίασε για πρώτη φορά το γαλάζιο Δούναβη.
Ο δρόμος που οδηγεί στην αίθουσα ονομάστηκε οδός Δούμπα προς τιμή του.
Η αίθουσα κάθε χρόνο είναι στολισμένη από τα λουλούδια που προσφέρουν οι ανθοπώλες του Σαν Ρέμο και της Ριβιέρας για εκείνη την ημέρα και δένουν πολύ όμορφα με το χρυσό που διαθέτει η αίθουσα (μετά τη συναυλία όποιοι προλάβουν παίρνουν για το σπίτι όπως γίνεται εδώ με τον επιτάφιο), όσοι μπόρεσαν να εξασφαλίσουν το εισιτήριο και να απολαύσουν τη μουσική (λόγω της μεγάλης ζήτησης η αγορά γίνεται μετά από κλήρωση όσων έχουν δηλώσει την επιθυμία τους από τις 3 έως και τις 23 Ιανουαρίου με τιμές που κυμαίνονται από 30 μέχρι 940 ευρώ).
Το τυπικό της συναυλίας ισχύει χωρίς διαφοροποιήσεις εδώ και χρόνια (ίδια ακριβώς όργανα στην ορχήστρα) και φυσικά στο τέλος πρέπει να ακούγεται πάντα ο Γαλάζιος Δούναβης. Όλοι το περιμένουν (μόνο μία φορά δεν παίχτηκε σε ένδειξη πένθους για τους νεκρούς από το τσουνάμι στον Ινδικό).
Τα τελευταία χρόνια απολαμβάνουμε και χορό μαζί με τη μουσική αφού ο χορογράφος Ρενάτο Τζανέλα επιμελείται τα αποσπάσματα που παρουσιάζονται από τους χορευτές του μπαλέτου της κρατικής όπερας της Βιέννης, του Volksoper και φέτος τους Νικολά Λε Ρις και Ελεονόρα Αμπανιάτο πρώτους χορευτές της όπερας του Παρισιού. Κοστούμια με επώνυμη υπογραφή Βαλεντίνο.
Η μετάδοση από την ΕΡΤ είναι στις 12.00 το μεσημέρι και η φυσικά θα ακούσουμε τον Αλέξη Κωστάλα που σχολιάζει, πληροφορεί και αποτελεί κ εκείνος θεσμό σε αυτό το γεγονός.
Δεν ήταν όμως έτσι από την αρχή τα πράγματα. Οι συναυλίες ξεκίνησαν με τη συνεργασία του υιού Στράους με τη φιλαρμονική όταν το 1873 παρουσίασε το έργο του Wiener Blut op.354 για το χορό της Βιέννης και διεύθυνε όπως συνήθιζε παίζοντας και βιολί.
Η παρουσίαση ρεπερτορίου με έργα της οικογένειας άρχισε να γίνεται παράδοση απο το 1929 και μετά με διευθυντή τον Κράους που αποφάσισε να παρουσιάσει τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς ένα κονσέρτο μόνο με έργα του υιού Στράους. Η επιτυχία ήταν πολύ μεγάλη και η συνέχεια ήρθε όταν προστέθηκαν σε άλλες συναυλίες έργα των υπόλοιπων μελών της οικογένειας των Βιεννέζων μουσουργών.
Το 1939 με το β’ παγκόσμιο πόλεμο να ετοιμάζεται να κάψει την Ευρώπη πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά η συναυλία την παραμονή της πρωτοχρονιάς, ως ένα τοπικό γεγονός. Η επιλογή του προγράμματος έγινε κάτω από τη σκιά της Γερμανικής αυτοκρατορίας με τους Αυστριακούς να θέλουν να τονίσουν την ιθαγένεια τους, μέσα από το φόβο ότι η χώρα τους θα εξαφανιστεί. Αυτή η συναυλία δόθηκε στις 31/12/1939 δηλαδή μία μέρα πριν την πρωτοχρονιά. Η επόμενη συναυλία η πραγματική του νέου έτους, έγινε την πρώτη του 1941 (με τον Κράους μαέστρο) μέσα στον πόλεμο και συνεχίστηκε κανονικά από κει και μετά.
Μετά το θάνατο του Κράους το 1954 που υπήρξε μαέστρος έως τότε ανέλαβε ο Βίλυ Μποσκόφσκυ πρώτο βιολί της ορχήστρας (διευθύνει με το βιολί όπως και οι Στράους), αγαπητός από το σύνολο αλλά και από το κοινό.
Παραμένει στο πόντιουμ για 25 χρόνια. Η τελευταία του συναυλία με την ορχήστρα το 1979 ηχογραφείτε από την εταιρία DECCA και αποτελεί την πρώτη της ψηφιακή ηχογράφηση.
Τα χρόνια που ακολούθησαν τη συναυλία διηύθυναν μαέστροι γνωστοί στο ευρύ κοινό. Ονόματα όπως Κάραγιαν, Μάαζελ, Μούτι, αλλάζουν το τοπίο και μαζί με τη βοήθεια των μέσων μαζικής επικοινωνίας τηλεόραση και ραδιόφωνο η συναυλία αρχίζει να μεταδίδεται ζωντανά, να ηχογραφείται να πουλάει ακριβά τα εισιτήρια της, να γίνεται στόχος ζωής για κάποιους και τελικά να παίρνει μία αξιόλογη θέση στη σειρά των κερδοφόρων παραστάσεων.
Σπόνσορες, έσοδα από τις πωλήσεις των cd’s και dvd’s, μουσικός τουρισμός.
Η αίσθηση για όσους βρίσκονται μέσα στην αίθουσα και γίνονται μέρος της συναυλίας με το χαρακτηριστικό τρόπο που ακούγεται στο ανκόρ ο γαλάζιος Δούναβης (με το μαέστρο να διευθύνει το κοινό) είναι μοναδική.
Οι υπόλοιποι μέχρι να κληρωθούμε για το εισιτήριο θα αρκεστούμε στη χαρά της αναμετάδοσης.
http://www.youtube.com/watch?v=mw25B4WtU8o
πηγή: www.wienerphilharmoniker.at
